Άγχος..

Παρατηρώ κάτι τον τελευταίο καιρό.
Οτι όταν πλησιάζει το βράδυ για έναν περίεργο λόγο ξεκινάω να έχω υπερβολικό άγχος χωρίς να υπάρχει λογός.
Νιώθω ενα βάρος ανάμεσα απο το στήθος σαν να με πνίγει και εχω υπερένταση.
Παλιά είχα και κρίσεις πανικού.
(6 το πρωί , 2 το βράδυ , μια άλλη φορά 10 το βράδυ σε ίντερνετ καφέ και έτρεχα στους δρόμους να παω σπίτι).
Έχω ακούσει για ασκήσεις με σακούλες για το άγχος αλλα δεν μου κάνουν τίποτα!
Προσπάθησα να σταματήσω τον καφέ για λίγο μήπως με επηρεάζει.
Έχω πολύ άγχος , υπερβολικό μπορώ να πω.
Έχω να πάθω 2 χρόνια κρίση πανικού αλλα το άγχος το έχω ακόμα.
πφφ...
Γνωρίζει κάποιος κάτι για να μου φύγει το άγχος? Η κάποια άσκηση η κάποια δραστηριοτητα για να ξεχνιέμαι?

Σε παρακολουθει καποιος ειδικός?
Κι εγω ειχα υπερβολικο αγχος και τωρα παιρνω ενα αντικαταθλιπτικο-ηρεμιστικο το οποιο μου κανει πολυ καλη δουλεια.
Επομενως μπορεις να απευθυνθεις σε καποιον να σου δωσει μια αγωγη τουλαχιστον μεχρι να περασει αυτο το διαστημα που νιωθεις ετσι..
Απο εκει και περα ξερω οτι η γυμναστικη βοηθαει πολυ,και η οποιαδηποτε σωματικη ασκηση,προκειμενου να εκτονονεσαι..Δεν ξερω αν σε βοηθαει επισης το διαβασμα,η χαλαρη μουσικη κλπ..

Γειά και ευχαριστώ για την απάντηση.
Όχι δεν με βλέπει κάποιος.Αν και εχω παει σε 4 ψυχολόγους αλλα τίποτα.
Με επηρεάζουν υπερβολικά τα γεγονότα και οσα ακούω και φοβάμαι μερικές φορές.
Άλλες φορές το νιώθω έντονα και άλλες περνάει.
Ναι διαβάζω που και που, και μουσική ακούω.
ουφ..

Εγω θα σου ελεγα να το ψαξεις λιγο..μην το αφηνεις να αυξανεται και να διαιωνιζεται..
Οι ψυχολογοι τι σου ειχαν πει οταν τους μιλησες γι αυτο?Αν και ξερεις οτι οι ψυχολογοι δεν μπορουν να σου γραψουν φαρμακα..

Ναι ξέρω.
Η πρώτη ψυχολόγος μου έλεγε οτι είμαι πολύ χαρούμενος άνθρωπος και να προσπαθώ.
Η δεύτερη ψυχολόγος μου είπε οτι εχω περάσει πολλά πράγματα στην ζωή μου που με επηρεάζουν αλλα πρέπει να τα ξεπεράσω και οτι είμαι ευαίσθητη αλλα και δυνατή.
Η τρίτη ψυχολόγος δεν μου είπε κάτι το ιδιαίτερο
Να σου προσθέσω οτι έχω πάει 1 φορά σε ψυχίατρο (Δεν με ρώτησε κατι προσωπικο μονο για αγορια) και μου είπε οτι είμαι εγωίστρια.
Να προσθέσω οτι ολο αυτό άρχισε στα 14 μετά απο μια εγχείρηση.

Εγω σου ξαναλεω να πας να το ψαξεις αφου σε ταλαιπωρει.Καταλαβαινω οτι ειναι σπαστικο και κουραστικο να τρεχεις απο γιατρο σε γιατρο και καθε φορα να σε γυρνανε στην αρχη,αλλα ισως θα ηταν χρησιμο να επισκευτεις καποιον ψυχιατρο αυτη τη φορα που εχει και την δικαιοδοσια να σου προτεινει φαρμακευτικη αγωγη αν χρειαστει.Και φυσικα το καλυτερο θα ηταν να ειναι ψυχιατρος και ψυχοθεραπευτης παραλληλα.Να μην αρκεστεις δλδ μονο στα φαρμακα,αλλα να δουλεψεις και μεσα σου και να μαθεις αλλους τροπους να αντιμετωπιζεις τις καταστασεις που τωρα σε αγχωνουν.
Α κατι αλλο που μπορει να βοηθαει ειναι οι ασκησεις αναπνοης..Να ξερεις οτι η σωστη αναπνοη ειναι 4-5 δευτερα εισπνοη,μενεις 1-2 δευτερα και εκπνοη αλλα 5 δευτερα..προσπαθησε να εξασκηθεις σε αυτο..(στην εισπνοη πρεπει να νιωθεις το στομαχι σου να φουσκωνει οσο δεν παει αλλο)

Βασικά δεν νομίζω η μάνα μου απο τόσο μικρή να με αφήσει να πάρω φάρμακα.
Απλα κανένας ψυχολόγος δεν με εχει ρωτήσει για τα προσωπικά μου και πως νιώθω και για τις φοβίες και θέλω να ξεσπάσω.

Τι ηλικια εχεις?
Δεν ειναι απαραιτητο οτι θα τα παιρνεις μια ζωη.Ουτε εγω ειμαι υπερ των φαρμακων αλλα βλεπω οτι η τωρινη μου θεραπεια με εχει βοηθησει παρα πολυ σ αυτον τον τομεα.
Ξεκινα ψυχοθεραπεια οποτε.Ζητα να σου συστησουν καποιον/α καλο/η ....Συγκεντρωσε καπου ποια θεματα θελεις να συζητησεις και να λυσεις και τι θες να καταφερεις, ωστε να ξερεις εκ των προταιρων τι ζητας οταν ξαναπας σε καποιον.
Καλα, σου κανανε ψυχοθεραπεια και δεν συζητουσατε τα προσωπικα σου?Κουλο μου φαινεται..ποσσες φορες πηγες?Μηπως ηταν η πρωτη συζητηση της γνωριμιας,οπου παιρνουν ιστορικο?

17 είμαι.
Εντάξει απλα ψάχνω πράγματα που θα με κάνουν να νιώθω καλά , ζωντανά πράγματα.
Όπως ενα τραγούδι,μια βόλτα,ενα κολάζ και σιγά σιγά να τα βρώ με τον εαυτό μου.
Μου λείπουν αρκετά πράγματα και πρέπει να τα βάλω ολα στην σειρά. Έχω φάει πολυ χάπι στην ζωή μου δεν θέλω άλλο.
Παίρνω καθε καλοκαίρι για τα μαλλιά, παίρνω για τον λαιμό , άσε που είμαι και αλλεργική.
Έφαγα και κορτιζόνη ξανά για ενα μήνα.
Ποια πράγματα σε κάνουν να νιώθεις καλά?

Αν τα δω και λίγο θετικά τα πράγματα ξεπέρασα μόνη μου τις κρίσεις πανικού.
Τώρα μου έμεινε το άγχος.

Μονο με την δεύτερη πήγα πολλές φορές και μιλούσα για διάφορα θέματα.
Ένιωσα πολυ καλά.

Α,μικρη εισαι.
Οκ αν βλεπεις οτι την παλευεις ετσι εννοειται να μην καταφυγεις σε φαρμακα.
Ωστοσο φαινεται να εχεις ξεκαθαρους στοχους.Γιατι δεν βαζεις προτεραιοτητες και σιγα σιγα να αρχισεις να καλυπτεις ολες αυτες τις αναγκες που αναφερεις?
Αν ολα αυτα τα νιωθεις επειδη θες πραγματα απ τη ζωη τα οποια προς το παρον δεν εχεις,υπαρχουν αλλοι τροποι επιλυσης.Αν θες να καταφυγεις σε ειδικο μαλλον αρκει ενας ψυχολογος ωστε να σου δινει κατευθυνσεις για να αρχισεις να τα πραγματοποιεις ολα αυτα..
Απ την αλλη εμενα μου φαινεται πως μπορεις και μονη σου να αρχισεις να τα πραγματοποιεις.Ξεκινα να κανεις πραγματα(μην μενεις στο να τα θες)..Δεν ζητας κατι πολυπλοκο,ειναι ευκολα εφικτα ολα αυτα που αναφερεις.
Το να τα βρουμε με τον εαυτο μας ειναι μεγαλο και σημαντικο ζητημα...
Αρχισε να σου λες καθημερινα πως σε αγαπας,πως σε φροντιζεις,πως σε προστατευεις,να κοιτας τον καθρεφτη και να νιωθεις αποδοχη..μπορει αρχικα να σου φαινονται γελοια αλλα μακροπροθεσμα κανουν δουλεια..Καποια στιγμη θα σε πεισεις ;ρ..

Βρες ενα αθλημα ή μια ασχολια που σε ενδιαφερει (τενις,κολυμπι κλπ), που να απαιτει σωματικη ασκηση.
Πιστευω οτι ειναι ενας πολυ καλος τροπος να εκτονονεις την ενταση σου και να ηρεμεις.Ασε που αυξανει και τα επιπεδα της σεροτονινης (της ορμονης της χαρας)

Ναι εντάξει ολα καλά με την εμφάνιση με προσέχω χαχαχα
Απλά μερικές φορές εκεί που αρχίζω κάτι με χαρά και αισιοδοξία αν βρω κάποια δυσκολία δεν ζητάω βοήθεια και σπάω το κεφάλι μου.
Θέλω να γίνω καλύτερη σε κάποια πράγματα και να προσπαθώ να διώξω την απαισιοδοξία που με κρατάει χαμηλά.
Άργησα να πιστέψω στον εαυτό μου και φοβόμουν λίγο και αν σκέφτομαι οτι μπορώ να τα καταφέρω ανατριχιάζω.

Α πήγα πέρυσι γυμναστήριο και επειδή πήγαινα κάθε μέρα κουράστηκα στο τέλος.
Πηγαίνω τρέχω κάνω διάφορα πράγματα.
Βασικά μου αρέσει και το περπάτημα.
Διαβάζω και πολλά βιβλία :P Εντάξει.

Ωραια,αυτο δειχνει οτι δεν καθεσαι απραγη και "αφημενη στη μοιρα σου".
Αρχισε να προσθετεις σε ολα αυτα ασχολιες που σε ευχαριστουν και σε γεμιζουν.Και ολα με μετρο προκειμενου να μην κουραζεσαι και να βαριεσαι γρηγορα..

Ουφ ναι.
Με το άγχος κάτι θα προσπαθήσω να κάνω.
Αν και νομίζω οτι πρέπει να προσπαθήσω αρκετά και να κάνω πράγματα που θα με κρατάνε απασχολημένη.

Γεια σου χαρα...Εμενα η ψυχολογος μου συνεστησε τα εξης :
1. Οταν με πιανει ταραχη η οτιδηποτε αρνητικο,να εχω ενα τετραδιο διπλα μου και να καταγραφω τις σκεψεις μου και το πως νιωθω ακριβως εκεινη τη στιγμη..Μου ειπε οτι στο μυαλο μας διογκωνουμε τα πραγματα ενω στην πραγματικοτητα αν δουμε γραμμενες τις σκεψεις μας στο χαρτι δεν μας φαινονται και τοσο τραγικα τα πραγματα.
2. Μου εμαθε μια ασκηση χαλαρωσης...Καθεσαι πισω η στο κρεβατι η στην καρεκλα,κλεινεις τα ματια και μιλας στον εαυτο σου απο μεσα σου..Ουσιαστικα σε μαθαινει να συγκεντρωνεις τις σκεψεις σου στο σωμα σου..Ειναι μια ασκηση αυθυποβολης....

Γεια σου Νάνσυ.Ευχαριστώ πολύ.
Νιώθεις καλύτερα έτσι? Αυτό με το τετράδιο το κάνω μόνη μου και γράφω αυτά που σκέφτομαι,που με πονάνε, τους στόχους κτλ

Κάποιες σκέψεις σε αγχώνουν. Προσπάθησε να αποφεύγεις αυτές τις σκέψεις αποσπώντας την προσοχή σου σε κάτι άλλο. Αν κάνεις τις δουλειές σου γρήγορα, πάτα λίγο φρένο! Δε μας κυνηγούν. Αν περπατάς και πας με γρήγορο ρυθμό, ελλάτωσέ τον. Προσπάθησε να αναπνέεις αργά με την κοιλιά και όχι γρήγορα με το πάνω μέρος του θώρακα. Αν οι ώμοι σου είναι σφιγμένοι και προς τα πάνω, άσε τους να "πέσουν" στη θέση τους. Κάτσε αναπαυτικά στην καρέκλα και όχι σε στάσεις σαν να είσαι έτοιμη να κάνεις σπριντ. Μουσική βάλε χαλαρή (εκτός αν ακούς ροκ ;) ). Aυτά κάνω φίλη μου για να χαλαρώνω :)

Γεια σου Πάνο!
Ναι μπορώ να πω οτι έχω δοκιμάσει σχεδόν αρκετά πράγματα. Η μουσική με βάζει να σκέφτομαι συνέχεια διάφορα πράγματα.
Μου αρέσει να βγαίνω έξω και να περπατάω , και διάφορα αλλα.
Στην καρέκλα οπως και αν κάτσω έχω μια υπερκινητικότητα που με κάνει να πηγαίνω μια απο εδώ και μια απο εκεί.
Η μουσική που ακούω ναι ρόκ είναι. χαχαχα
Χμ... Να αλλάξω είδος?
Οι μπαλάντες με ψυχοπλακώνουν όμως και κλαίω πολυ εύκολα.

Βρε Χαρρά μου γιατί να βάζεις μπαλάντες που σε ρίχνουν ψυχολογικά; Και εμένα κάποια slow τραγούδια με γυρνάνε σε αναμνήσεις που μου δημιουργούν πόνο σε πληγές που προσπαθώ να κλείσω, οπότε τα αποφεύγω. Στη μουσική έπεσα μέσα τελικά :) :)

Τι θα κάνω τώρα? Το είχα και χθές ξανά.
ουφ..
Αλλα προσπαθώ να μην δίνω σημασία.
Θα ψάξω να βρώ μερικά χαρούμενα μέταλ κομμάτακια :D

ριξτο στο power και το folk metal αλλα γενικα εαν σε επηρεαζει τοσο η μουσικη, καλυτερα ακου κατι πιο χαρουμενο. ακουω χρονια metal απο το λυκειο, πλεον εχω ψαχτει με καμποσα αλλα ειδη μουσικης, και οταν εχω τις μαυρες μου σιγουρα δεν ακουο μπαλαντες ή doom metal γιατι ξερω οτι θα με κανουν χειροτερα. δε σου λεω να κατσεις ν'ακουσεις pop ή αλλες mainstream αηδιες, αλλα υπαρχουν κι αλλα πιο ανεβαστικα σαν την trance πχ που σε κανουν να νιωθεις θεος! ολα καλα ειναι αρκει να ταιριαζουν στη διαθεση.

Ναι αχα. Μπορώ να πω οτι εχω ακούσει αρκετά διάφορα κομμάτια μουσικής αλλα δεν βρηκα κάτι να μου κάνει "κλίκ"
Έχω ψάξει και για band's που δεν τα ξέρει κανείς κτλ αλλα δεεν...Νομίζω οτι θέλω να βρώ ακόμα περισσότερα πράγματα, ακόμα περισσότερα τραγούδια.
Αρέσκω psychedelic μερικές φορές κάποια κομμάτια
:P