Υπαρξιακά?

[dimitris/o/fovikos]

Γεια σας! Είμαι 19! Μετά απο δυο πολύ αγχωτικά χρόνια (που συνεχίζοναται λόγω οικονομικών δυσκολιών και ανασφάλειας) έπαθα κι εγώ κρίσεις πανικού... Στην αρχή τα κλασσικά: ταχυπαλμίες, βαριές ανάσες, φοβία θανάτου, λιποθυμίας, τρέλας κλπ.... Τις ξεπέρασα όμως και απλά μου έμειναν κάποιες φοβίες.... Τις τελευταίες μέρες με έχει πιάσει κάτι πολύ παράξενο όμως.... Μια φοβία πως αυτό που ζώ δεν είναι η πραγματικότητα.... Κάποιες φορές σκέφτομαι πως ζώ σε ένα όνειρο ενώ άλλες πως όλη μου η ζωή δεν είναι πάρα δημιούργημα του μυαλού μου, μια ψευδαίσθηση... Δεν αισθάνομαι κάτι παράξενο (δεν αισθάνομαι δλδ \"παράξενο\" ή \"ψεύτικο\" τον κόσμο) απλά φοβάμαι κάτι τέτοιο... Για όσους έχουν δει τις ταινίες αισθάνομαι σα να ζώ σε ενα \"Truman Show\" ή στην λιγότερο γνωστή ταινία \"Το νησί\" (δεν έχει σχέση με το γνωστό βιβλίο και σειρά) .... Καταλαβαίνω πως δεν πάει κάτι καλά με μένα... Βασικά φοβάμαι πως θα τρελαθώ θα πιστέψω ακόμα πιο πολύ αυτές τις φοβίες μου και με φαντάζομαι με κρίση μπροστά σε κάποιον ψυχίατρο να προσπαθεί να με ηρεμίσει και εγω να φωνάζω \"οοοοχιιιι δεν είσαι αληθινός, ολα τα φαντάααζομαιιι\" και να μην μπορώ να γίνω καλά.... Μίλησα με την ψυχολόγο στην οποία πήγαινα για τις κρίσεις πανικού και μου είπε πως είναι μόνο άγχος... Αλλα δεν ξέρω αν καταλαβαίνει τι έχω και εγω ΦΟΒΑΜΑΙ! Καμιά ιδέα??? Έχει περάσει κανείς κάτι ανάλογο?? (και όταν θα πάρω απάντηση αστραπιαία θα σκεφτώ \"είναι αληθινή απάντηση απο πραγματικό άνθρωπο ή την φαντάζομαι κι αυτή?? :P)

[selas-selas]

Originally posted by Sofaki
Νιώθω απο την περασμενη βδομάδα αλλά όχι τόσο συχνά οσο αυτες τις 3 μερες ενα συναισθημα αλλοκοτο. Μου περναγε απο το μυαλό και οταν ήμουν μικρή αλλα εφευγε αμέσως. Νιωθω λοιπόν οτι παλεύουμε να είμαστε καλά, να πετύχουμε πράγματα στη ζωή μας αλλά αν στην πραγματικότητα δεν υπάρχουμε? Δεν υπάρχω εγώ, η ζωή ειναι μια πλάνη κλπ... Αυτό είναι υπαρξιακό? Είναι ιδεοληψία? Είναι πανικός? Είναι αρχή σχιζοφρένειας? Ψύχωση? Εχω σαλτάρει νομίζω.

μεγαλος φιλοσοφος ο σωκρατης: ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ. μην αμφιβαλλεις καθολου.

[Μ1994]

Παιδιά ειμαο 24 και περιπου 4 μηνες σε αυτο το λουκι! Σε αυτη τη φαση με τρομαζει το γεγονος οτι σκεφτομαι κ ειναι πολυ τρομακτικο να παλευεις με το μυαλο σου και να θες να σταματησει! Ηθελα να σας οω οτι ειναι πολυ ελπιδοφορα αυτα που διαβασα εδω και οτι μεξαναν να νιωσω καλυτερα!

[marouli66]

Παιδιά ειμαο 24 και περιπου 4 μηνες σε αυτο το λουκι! Σε αυτη τη φαση με τρομαζει το γεγονος οτι σκεφτομαι κ ειναι πολυ τρομακτικο να παλευεις με το μυαλο σου και να θες να σταματησει! Ηθελα να σας οω οτι ειναι πολυ ελπιδοφορα αυτα που διαβασα εδω και οτι μεξαναν να νιωσω καλυτερα!

γεια σου αυτα που κανεις ειναι απλα σκεψεις....αν δεν τις εκανες δεν θα τις ειχες....θα ειχες ομως καποιες αλλες να σε ταλαιπωρουν.....διοτι εχεις συσσωρευμενο αγχος και το μυαλο παραγει ενοχλητικες σκεψεις....
ημουν και εγω μια απο αυτους που το ξεπερασαν σταματωντας να δινω σημασια στο τι λεει το μυαλο.....αλλο εγω και αλλο το μυαλο.....εχω εκπαιδευσει το μυαλο μου να σκεφτεται οτι θελω εγω, αν ειμαι εγω ο αφεντης και οχι πια ο δουλος του....

θα το ξεπερασεις και εσυ μν αγχωνεσαι.εμενα ειχε ενταθει απο τν αποπροσωποιηση που με επιανε, την οποια θεωρω οτι μου την εκαναν τα φαρμακα........

τωρα πλεον λεω εγω θα επικεντρωνομαι στ μερα μου τι εχω να κανω και ολα τα αλλα παραλογα ειναι ψευδαισθηση........

[GeorgeGr1]

Το κολπο ειναι να ξερεις οτι οντως ο οποισδηποτε μπορει να «τρελαθει». Αντιμετωπισε αυτες τις σκεψεις με λογικη και ψυχραιμια. Σε τρομαζει πιο πολυ η σκεψη οτι εισαι ο μονος που τα σκεφτεσαι, ενω η αληθεια ειναι οτι ολοι καποιες στιγμες, καποια περιοδο, σκεφτονται τα υπαρξιακα τους. Απλα το αντιμετωπιζεις σαν μια λογικη ανησυχια και οχι σαν κατι που σε τρομαζει.
Χωρις αυτες τις σκεψεις δεν θα υπηρχε ουτε φιλοσοφια ουτε θρησκεια, ταλαιπωρουν τους ανθρωπους χιλιαδες χρονια. Αν δεν τις φοβηθεις αυτοβελτιωνεσαι προς το καλυτερο. Αν τις φοβηθεις θα εξελιχθουν σε ψυχικα νοσηματα.
Εννοειται οτι δεν παρατας τις καθημερινες ασχολιες σου, τη ζωη σου, την διασκεδαση σου, μελαγχολοντας απο τετοιες σκεψεις. Οτι και να σκεφτεις απο υπαρξιακα να θυμασαι οτι απαντηση δεν υπαρχει.

[tony_c2018]

Νιώθω απο την περασμενη βδομάδα αλλά όχι τόσο συχνά οσο αυτες τις 3 μερες ενα συναισθημα αλλοκοτο. Μου περναγε απο το μυαλό και οταν ήμουν μικρή αλλα εφευγε αμέσως. Νιωθω λοιπόν οτι παλεύουμε να είμαστε καλά, να πετύχουμε πράγματα στη ζωή μας αλλά αν στην πραγματικότητα δεν υπάρχουμε? Δεν υπάρχω εγώ, η ζωή ειναι μια πλάνη κλπ... Αυτό είναι υπαρξιακό? Είναι ιδεοληψία? Είναι πανικός? Είναι αρχή σχιζοφρένειας? Ψύχωση? Εχω σαλτάρει νομίζω.

Τελικά τι έγινε, το ξεπέρασες??
Σήμερα θα είσαι 34 μάλλον... :)) ...
....
Μετά από δέκα χρόνια, ποιος το ξετρύπωσε το θέμα??... χαχα

[marouli66]

μαλλον εχει ξεπερασει αυτη την σκεψη και ασχολειται με μια αλλη τωρα.....
αχ αυτο το μυαλο......

[marouli66]

επισης ολοι τις κανουμε αυτες τις σκεψεις απλα εσας σας αγχωνουν γιατι εχετε συσσωρευμενο στρες και το μυαλο κολλησε εκει

[Μ1994]

Εγω που δε νιωθω απλα φόβο αλλα τρομο και απογνωση και κοιμαμαι κ ξυπναω υπο τη σκια τους δηλαδη ειμαι για μεσα με μαθηματικη ακριβεια ;

[Μ1994]

Κι εγω αποπροσωποποίηση και αποπραγματοποίηση!το ξεπερασες;

[marouli66]

ναι εγω ευτυχως το ξεπερασα.....
στο μονο σημειο που δεν το εχω ξεπερασει ειναι οταν οδηγαω σε μακρινες αποστασεις.....φοβαμαι μην ξεχαστω.......
απλα αποδεχτηκα οτι αυτη ειμαι, ειμαι αυτο το σωμα και τελος, ηρεμισα μεσα μου......
ειχα περασει τραγικες στιγμες οταν πηγαινα για καφε.......ασεεε..ελεγα το χερι μου ειναι αυτο, τι κανω? θα τρελαθω, θα ξυπνησω αλλου κλπ......ασε ασε

πως ακριβως σε πιανει η αποπροσωποιηση

[Μ1994]

Κι εγω αποπροσωποποίηση και αποπραγματοποίηση!το ξεπερασες;

[Μ1994]

Ρε παιδι μου νιωθω σαν να ειμαι ξενη μεσα μου κ αλλες περιεργες αισθησεις. Επισης μουωτα σκαει πολυ οταν κοιταω τα ακρα μου η οταν κοιταω κατι.. λεω πως εξναι δυνατον να βλεπω

[Μ1994]

Πηρες φαρμακα απο ο, τι ειπες ομως ε; Εγω ειμαι σε μια φαση πουωδεν εχω ιδεα τι θα κανω στη ζωη μου κ δεν εχω καμια προοπτικη παρολο π τελειωσα το πνεπιστημιο. Νιωθω οτι δε μ αρεσει τιποτα και συνεχεια ονειροπολω και μεταπηδαω απο το ενα πραγμα στο αλλο! Σκεφτομαι οτι αν κατασταλξω καπου κ επιτελους ενηλικιωθω ισως σταματησουν ολα αυτα

[Μ1994]

Η επισης νιωθω σαν να ειμαι ενα κουτι δεν ξερω πως ακριβως να το πω και φρικαρω με το γεγονος οτι υπαρχω. Η λεω πως γινεται να ειμαι εγω . Τωρα ομως εχω φρικαρει πολυ με τη σκεψη. Δλδ οταν δεν ειμαι απασχολημενη φοβαμαι οτι θαβσκεφτομαι αυτα τα πραγματα