Εκφραστειτε ελευθερα!!!

[giorgos panou]

Σε ευχαριστώ φίλε μου για τα καλά σου λόγια... Να είσαι καλά και σου εύχομαι να βγεις δυνατός από όλο αυτό που περνάς..

Υ. Γ. Εμμμ μ... Ατύχησες.. Χαχαχαχα

ευχαριστω πολυ Ζωρζ. μαλον τελικα θα ειναι ενας συνεχομενος αγωνας, απο οτι το βλεπω πωτες δεν θα χαλαρωσω ! μια ζωη θα πολεμω ,καθε μερα, καθε στιγμη πολεμω να μενω καθαρος! καθε μερα, καθε εβδομαδα πρεπει να περνω και να παρατηρω τον εαυτο μου απεναντι στην καταθλιψη μεσο των φαρμακων μου, απο οτι καταλαβενω απο τα λογια του γιατρου μαλον θα περνω φαρμακα μεχρι να παω στην αγγαλια του Κυριου, μεχρι να μποω στον παραδησο δλδ, τουλαχιστον θα παω στο παραδησο και αυτο με καθησιχαζει καπως .

[george1520]

ευχαριστω πολυ Ζωρζ. μαλον τελικα θα ειναι ενας συνεχομενος αγωνας, απο οτι το βλεπω πωτες δεν θα χαλαρωσω ! μια ζωη θα πολεμω ,καθε μερα, καθε στιγμη πολεμω να μενω καθαρος! καθε μερα, καθε εβδομαδα πρεπει να περνω και να παρατηρω τον εαυτο μου απεναντι στην καταθλιψη μεσο των φαρμακων μου, απο οτι καταλαβενω απο τα λογια του γιατρου μαλον θα περνω φαρμακα μεχρι να παω στην αγγαλια του Κυριου, μεχρι να μποω στον παραδησο δλδ, τουλαχιστον θα παω στο παραδησο και αυτο με καθησιχαζει καπως .

Αν υπάρχει παράδεισος ή κόλαση. Θα πας φίλε μου.. Σίγουρα.. Και μην τα παρατάς. Κάνε το για σένα. Για να ζήσεις επιτέλους όπως θες. Όπως σου αξίζει.

Ότι άλλο θες γράψε το στο θέμα σου. Θα σχολιάσω. Μη μας κάνουν παρατήρηση..

[Αλεξία10]

ευχαριστω πολυ Ζωρζ. μαλον τελικα θα ειναι ενας συνεχομενος αγωνας, απο οτι το βλεπω πωτες δεν θα χαλαρωσω ! μια ζωη θα πολεμω ,καθε μερα, καθε στιγμη πολεμω να μενω καθαρος! καθε μερα, καθε εβδομαδα πρεπει να περνω και να παρατηρω τον εαυτο μου απεναντι στην καταθλιψη μεσο των φαρμακων μου, απο οτι καταλαβενω απο τα λογια του γιατρου μαλον θα περνω φαρμακα μεχρι να παω στην αγγαλια του Κυριου, μεχρι να μποω στον παραδησο δλδ, τουλαχιστον θα παω στο παραδησο και αυτο με καθησιχαζει καπως .

Ναι Γιώργο μπες στο θέμα σου..

[qas]

Θέλω να φύγω πια από δω, θέλω να φύγω πέρα,
σε κάποιο τόπο αγνώριστο και νέο,
θέλω να γίνω μια χρυσή σκόνη μες στον αιθέρα,
απλό στοιχείο, ελεύθερο, γενναίο.

Σαν όνειρο να φαίνονται απαλό και να μιλούνε
έως την ψυχή τα πράγματα του κόσμου,
ωραία να ’ναι τα πρόσωπα και να χαμογελούνε,
ωραίος ακόμη ο ίδιος εαυτός μου.

Σκοτάδι τόσο εκεί μπορεί να μην υπάρχει, θεέ μου,
στη νύχτα, στην απόγνωση των τόπων,
στο φοβερό στερέωμα, στην ωρυγή του ανέμου,
στα βλέμματα, στα λόγια των ανθρώπων.

Να μην υπάρχει τίποτε, τίποτε πια, μα λίγη
χαρά και ικανοποίηση να μένει,
κι όλοι να λένε τάχα πώς έχουν για πάντα φύγει,
όλοι πως είναι τάχα πεθαμένοι.

[george1520]

Θέλω να φύγω πια από δω, θέλω να φύγω πέρα,
σε κάποιο τόπο αγνώριστο και νέο,
θέλω να γίνω μια χρυσή σκόνη μες στον αιθέρα,
απλό στοιχείο, ελεύθερο, γενναίο.

Σαν όνειρο να φαίνονται απαλό και να μιλούνε
έως την ψυχή τα πράγματα του κόσμου,
ωραία να ’ναι τα πρόσωπα και να χαμογελούνε,
ωραίος ακόμη ο ίδιος εαυτός μου.

Σκοτάδι τόσο εκεί μπορεί να μην υπάρχει, θεέ μου,
στη νύχτα, στην απόγνωση των τόπων,
στο φοβερό στερέωμα, στην ωρυγή του ανέμου,
στα βλέμματα, στα λόγια των ανθρώπων.

Να μην υπάρχει τίποτε, τίποτε πια, μα λίγη
χαρά και ικανοποίηση να μένει,
κι όλοι να λένε τάχα πώς έχουν για πάντα φύγει,
όλοι πως είναι τάχα πεθαμένοι.

Καλημέρα.. Αν σου είναι εύκολο γράψε στοιχεία για το ποίημα.

[ioannis2]

Όσο περνάνε τα χρόνια η αλλαγή ζωής γίνεται ψευδαίσθηση. Κι όποιος μιλά για αλλαγή ζωής δεν είναι ευτυχισμένος με τη ζωή του.

[Αλεξία10]

https://youtu.be/4Ep9nYQt4CE

[giorgos panou]

Καλημέρα.. Αν σου είναι εύκολο γράψε στοιχεία για το ποίημα.

μα Ζορζ!! δεν το περιμενα αυτο απο εσενα να μην αναγνωριζεις τον Καρυωτακη!! χαχαχα, αστειευομαι, απλα ειναι πολυ χαρακτηριστικη η ποιηση του, ειναι υπερβολικα κομηκοδραματικη! ,επισης ενας αλλος τροπος να την ξεχωριζεις ειναι οτι σαν την μεταφρασεις προχειρα στο μυαλο σου ειναι πολυ ομοια με εκεινη του Αλαν Ποε!!

[george1520]

μα Ζορζ!! δεν το περιμενα αυτο απο εσενα να μην αναγνωριζεις τον Καρυωτακη!! χαχαχα, αστειευομαι, απλα ειναι πολυ χαρακτηριστικη η ποιηση του, ειναι υπερβολικα κομηκοδραματικη! ,επισης ενας αλλος τροπος να την ξεχωριζεις ειναι οτι σαν την μεταφρασεις προχειρα στο μυαλο σου ειναι πολυ ομοια με εκεινη του Αλαν Ποε!!

Χάχα.. Ρε φίλε χθες πήρα τόσα κοπλιμέντα από εσένα.. Τσουπ σημερα.. Χάλασα αυτή την εικόνα που έφτιαχνα τόσο καιρό...
Αν ήσουν γυναίκα.. Θα ήθελες ακόμη να μου στείλεις μήνυμα; χαχαχα

[george1520]

«Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών.

Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν.

Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας.

Να φεύγεις !

Αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς.

Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο.

Να τρέχεις μακριά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι.

Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο.

Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ.

Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε.

Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου (όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας).

Αποδέξου το.

Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες.

Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις.

Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι.

Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη.

Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι.

Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο.

Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω -δεν τους το χρωστάς.

Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σου.

Μην πιστεύεις αυτά που λένε -η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει.

Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει.

Να καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς

-οι τρίτες για τους γελοίους.

Μην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση τη σχέση, την κοροϊδία κοροϊδία.

Να μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει

-σαν μωρό κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλειφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί το βυζανιάρικο.

Να μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκα

– όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνου

Και να μάθεις να φεύγεις από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες.

Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτρα.

Να φεύγεις από όσα νόμισες γι’ αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ’ αυτά.»

Να μάθεις να φεύγεις – Μενέλαος Λουντέμης

[ΜικρηΟλλανδεζα]

«Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών.

Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν.

Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας.

Να φεύγεις !

Αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς.

Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο.

Να τρέχεις μακριά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι.

Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο.

Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ.

Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε.

Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου (όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας).

Αποδέξου το.

Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες.

Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις.

Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι.

Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη.

Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι.

Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο.

Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω -δεν τους το χρωστάς.

Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σου.

Μην πιστεύεις αυτά που λένε -η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει.

Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει.

Να καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς

-οι τρίτες για τους γελοίους.

Μην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση τη σχέση, την κοροϊδία κοροϊδία.

Να μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει

-σαν μωρό κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλειφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί το βυζανιάρικο.

Να μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκα

– όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνου

Και να μάθεις να φεύγεις από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες.

Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτρα.

Να φεύγεις από όσα νόμισες γι’ αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ’ αυτά.»

Να μάθεις να φεύγεις – Μενέλαος Λουντέμης

Απλα τελειο...τιποτα λιγοτερο τιποτα περισσοτερο.

[george1520]

Απλα τελειο...τιποτα λιγοτερο τιποτα περισσοτερο.

Ναι είναι! Καλησπέρα.

[giorgos panou]

Χάχα.. Ρε φίλε χθες πήρα τόσα κοπλιμέντα από εσένα.. Τσουπ σημερα.. Χάλασα αυτή την εικόνα που έφτιαχνα τόσο καιρό...
Αν ήσουν γυναίκα.. Θα ήθελες ακόμη να μου στείλεις μήνυμα; χαχαχα

απο τους ικανους και προς τους ικανους νομιζω οτι πρεπει να εχουμε απετησεις και παραπωνα διοτι ξερουμε οτι το καλητερο ειναι ευκολο για αυτους! ,ετσι κι σου καμω παραπωνα!
Γιωργο , η ποιηση ειναι μια λατρευτικη πολυτισμικη ανασχοληση, κι σαν βλεπω οτι δεν ειμαι ο μονος που μου αρεσει χαιρομαι! Απο την λλη ,σημερα νιωθω τοσο χαλια, νιωθω να με εχουν εγκαταληψει οι καθε λογεις πνευματικες δυναμεις μου! με εχουν κυριευσει ερωτησεις με το λογο της υπαρξης μου! δεν ξερω και δεν μπορω να καταλαβω για ποιο λογο πρεπει να επηθιμω να γινω καλα! αληθεια με απασχολει εδω κι ωρες αυτο

[george1520]

απο τους ικανους και προς τους ικανους νομιζω οτι πρεπει να εχουμε απετησεις και παραπωνα διοτι ξερουμε οτι το καλητερο ειναι ευκολο για αυτους! ,ετσι κι σου καμω παραπωνα!
Γιωργο , η ποιηση ειναι μια λατρευτικη πολυτισμικη ανασχοληση, κι σαν βλεπω οτι δεν ειμαι ο μονος που μου αρεσει χαιρομαι! Απο την λλη ,σημερα νιωθω τοσο χαλια, νιωθω να με εχουν εγκαταληψει οι καθε λογεις πνευματικες δυναμεις μου! με εχουν κυριευσει ερωτησεις με το λογο της υπαρξης μου! δεν ξερω και δεν μπορω να καταλαβω για ποιο λογο πρεπει να επηθιμω να γινω καλα! αληθεια με απασχολει εδω κι ωρες αυτο

Με θεωρείς ικανό? Και έχεις περισσότερες απαιτήσεις?? Μαρεσει αυτό. Δες το πιο πάνω που έβαλα σήμερα..
Τώρα πέρα από την πλάκα. Πήγαινε στο θέμα σου να συζητήσουμε.

[ioannis2]

Κραταω μόνο ότι "οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς

-οι τρίτες για τους γελοίους", από το ωραίο ποίημα του αγαπητού - εκλεκτού μας συγραφέα Μενέλαου Λουντέμη.

Ο δειλός δεν είναι κατ ανάγκη παλαβός. Εκεί που του παρουσιάζεται μια καλή ευκαιρία, χτυπάει καμπανάκι μέσα του ότι είναι μια καλή ευκαιρία. Όμως συνάμα ξεκινάνε μέσα του τα μα και τα μην, διότι το καλό ο δειλός το δένει με το ρίσκο, την χαμηλή αυτοπεποίθηση και το φόβο αποτυχίας, κι έτσι σχεδόν αμεσα έχασε την πρώτη ευκαιρία. Άμα περάσει καιρός αναμοχλεύει στη σκέψη του την ευκαιρία και μετανιώνει που την ευκαιρία. Έτσι ελπίζει σε δεύτερη ευκαιρία, η οποία όταν έρθει, αφού ο τρόπος σκέψη του είναι ο ίδιος, κατά πάση πιθανότητα θα την χάσει κι αυτή.