Οριακή μου αγάπη Vol. 2

[aeolus74]

Τι σημαίνει το ΙΜΟ;
Τι φοβάται όποιος παραμένει εν γνώσει του σε σχέση με οριακό άτομο;

In My Opinion

H σχέση τύπου Push-Pull που χαρακτηρίζει τις σχέσεις με οριακούς δημιουργεί φοβία στο άτομο που θα βιώσει κατ' επανάληψη το ενδεχόμενο εγκατάλειψης και επανασύνδεσης. Έχουν γίνει πειράματα σχετικά. Γι αυτό λένε ότι ο οριακός σιγά σιγά θα σου μεταφέρει τους δικούς του φόβους και ανασφάλειες.

[aeolus74]

Φόβος για να αντιμετωπίσουμε το φάντασμα που μας δημιουργήθηκε σταδιακά μέσα μας.
Μένουμε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης γιατί δεν ξέρουμε τι θα βρούμε έξω. Πολύ θλιβερή κατάσταση.

πράγματι θλιβερή και δύσκολη. Η φοβία που θα δημιουργηθεί στο σύντροφο, ειναι εντελώς ασυνείδητη και αυτό ειναι πρόβλημα. Είναι πρόβλημα γιατί το ασυνείδητο δεν μπορούμε ευκολα να το αντιμετωπίσουμε. Αυτό γίνεται αντιληπτό σε αυτές τις σχέσεις όταν ο σύντροφος ενώ θέλει να φύγει από το σχέση (όπως εσύ) για ένα λόγο περίεργο δυσκολεύεται πολύ να το κάνει. Είναι η φοβία! Οι σχέσεις αυτές ειναι σχέσεις φόβου και όχι αγάπης.

[The sound of silence]

Τι φοβάται όποιος παραμένει εν γνώσει του σε σχέση με οριακό άτομο;

Όποιος έχει σχέση και είναι συναισθηματικά δεμένος με άτομο που παρουσιάζει ΟΔΠ έχει εξιδανικεύσει στο μυαλό του την (ψευδ)αίσθηση ευχαρίστησης που αντλεί από το ενδιαφέρον του ατόμου αυτού (στις καλές στιγμές-φάσεις) θεωρώντας υποσυνείδητα ότι αποκτά ο ίδιος αξία μέσω αυτής της αναγνώρισης. Έχει να κάνει με το θέμα της συνεξάρτησης και της χαμηλής αυτοεκτίμησης αυτό. Έτσι ενώ γενικά δεν τον γεμίζει στην πραγματικότητα αυτή η σχέση, ακόμα και στις στιγμές πλήρους απαξίωσης-υποτίμησης, ενεργοποιείται η φοβία εγκατάλειψης από το άτομο με τη διαταραχή, γιατί ο εγκέφαλος έχει μάθει πως η αξία του ατόμου καθορίζεται από αυτή τη σχέση και την αποδοχή από αυτό το πρόσωπο.

[Epsilon]

Παιδιά, δεν το έχω νιώσει αυτό. Ακριβώς επειδή δεν έχουμε φτάσει στην υποτίμηση. Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα σε ενδεχόμενη υποτίμηση. Αρα, λειτουργούν σαν ένα είδος συναισθηματικής κακοποίησης, όπου το "θύμα-σύντροφος" θέλει, αλλά δεν μπορεί να απαλλαγεί, ακόμα κι όταν υποτιμάται.

[Dpath]

Όποιος έχει σχέση και είναι συναισθηματικά δεμένος με άτομο που παρουσιάζει ΟΔΠ έχει εξιδανικεύσει στο μυαλό του την (ψευδ)αίσθηση ευχαρίστησης που αντλεί από το ενδιαφέρον του ατόμου αυτού (στις καλές στιγμές-φάσεις) θεωρώντας υποσυνείδητα ότι αποκτά ο ίδιος αξία μέσω αυτής της αναγνώρισης. Έχει να κάνει με το θέμα της συνεξάρτησης και της χαμηλής αυτοεκτίμησης αυτό. Έτσι ενώ γενικά δεν τον γεμίζει στην πραγματικότητα αυτή η σχέση, ακόμα και στις στιγμές πλήρους απαξίωσης-υποτίμησης, ενεργοποιείται η φοβία εγκατάλειψης από το άτομο με τη διαταραχή, γιατί ο εγκέφαλος έχει μάθει πως η αξία του ατόμου καθορίζεται από αυτή τη σχέση και την αποδοχή από αυτό το πρόσωπο.

Τις αποφάσεις μου τις πήρα. Θα ακολουθήσω τη συμβολή του Αίολου. Πρώτα προετοιμασία και μετά...

[Dpath]

Παιδιά, δεν το έχω νιώσει αυτό. Ακριβώς επειδή δεν έχουμε φτάσει στην υποτίμηση. Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα σε ενδεχόμενη υποτίμηση. Αρα, λειτουργούν σαν ένα είδος συναισθηματικής κακοποίησης, όπου το "θύμα-σύντροφος" θέλει, αλλά δεν μπορεί να απαλλαγεί, ακόμα κι όταν υποτιμάται.

Χειρότερα από έτσι!

[aeolus74]

Τις αποφάσεις μου τις πήρα. Θα ακολουθήσω τη συμβολή του Αίολου. Πρώτα προετοιμασία και μετά...

Χαίρομαι! να πω επίσης ότι υπάρχουν ειδικοί που ειδικεύονται ή τουλάχιστον που γνωρίζουν από θέματα ναρκισσιστικής κακοποίησης. Λέω ειδικοί και δεν λέω ψυχολόγοι ή ψυχίατροι διότι (εδώ κάποιοι θα θιχτούν) έχω καταλάβει ότι κάποιοι κοουτσ έχουν πολύ περισσότερες γνώσεις σε αυτά τα ζητήματα σε σχέση με τους ψυχολόγους και τους ψυχιάτρους. Ο τίτλος "ψυχολόγος" ή "ψυχίατρος" δεν σημαίνει απολύτως τίποτα στις περιπτώσεις αυτές. Σε κάθε περίπτωση, το να απευθυνθείς σε κάποιον που γνωρίζει από αυτά τα ζητήματα νομίζω ότι θα είναι πολύ υποστηρικτικό για εσένα, και ειδικά για τη δική σου περίπτωση που η δικιά σου ειναι ψυχολόγος (έχει σημασία αυτό).

[Epsilon]

Προσωπικά ομολογώ ότι έχω πάρει καλύτερες συμβουλές από αυτό το φόρουμ, από άγνωστους ομοιοπαθείς, όπως και από τα άρθρα που διάβασα και τα βίντεο που είδα, παρά από ψυχιάτρους-ψυχολόγους, που μου είπαν πολύ γενικά πράγματα. Νομίζω αν δεν το περάσει κάποιος δεν καταλαβαίνει γιατί μπλεκόμαστε τοσο και γιατι μας γίνεται εμμονή η όποια σχεση μας με οριακούς.

[The sound of silence]

Τις αποφάσεις μου τις πήρα. Θα ακολουθήσω τη συμβολή του Αίολου. Πρώτα προετοιμασία και μετά...

Κι εγώ θα σου έλεγα ότι σίγουρα καλό είναι να συμβουλευτείς ειδικό-ειδικούς γιατί στην περίπτωσή σου απαιτούνται λεπτοί χειρισμοί και λόγω παιδιών.

Παιδιά, δεν το έχω νιώσει αυτό. Ακριβώς επειδή δεν έχουμε φτάσει στην υποτίμηση. Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα σε ενδεχόμενη υποτίμηση. Αρα, λειτουργούν σαν ένα είδος συναισθηματικής κακοποίησης, όπου το "θύμα-σύντροφος" θέλει, αλλά δεν μπορεί να απαλλαγεί, ακόμα κι όταν υποτιμάται.

Στις σχέσεις από απόσταση δεν επέρχεται εύκολα η υποτίμηση γιατί το άλλο άτομο βολεύεται κατά κάποιο τρόπο στην ασφάλεια που του προσφέρει αυτή η απόσταση, δε φοβάται τη δέσμευση και άρα ζει πιο εύκολα στο ροζ συννεφάκι όπου ο άλλος αποτελεί ένα εξιδανικευμένο πρότυπο, ενώ παράλληλα μπορεί να αναζητά και αλλού εφήμερη συντροφιά. Αυτό ισχύει λίγο πολύ σε κάθε σχέση εξ αποστάσεως, αλλά στην προκειμένη υπερμεγεθύνεται από το γεγονός ότι τα άτομα που παρουσιάζουν οριακή αρέσκονται στις φαντασιώσεις.
Ταυτόχρονα σε όλα αυτά καθοριστικό ρόλο παίζει βέβαια και το κατά πόσο αναπτύσσει έντονα συναισθήματα ο σύντροφος εξ αποστάσεως.

[Epsilon]

Στις σχέσεις από απόσταση δεν επέρχεται εύκολα η υποτίμηση γιατί το άλλο άτομο βολεύεται κατά κάποιο τρόπο στην ασφάλεια που του προσφέρει αυτή η απόσταση, δε φοβάται τη δέσμευση και άρα ζει πιο εύκολα στο ροζ συννεφάκι όπου ο άλλος αποτελεί ένα εξιδανικευμένο πρότυπο, ενώ παράλληλα μπορεί να αναζητά και αλλού εφήμερη συντροφιά. Αυτό ισχύει λίγο πολύ σε κάθε σχέση εξ αποστάσεως, αλλά στην προκειμένη υπερμεγεθύνεται από το γεγονός ότι τα άτομα που παρουσιάζουν οριακή αρέσκονται στις φαντασιώσεις.
Ταυτόχρονα σε όλα αυτά καθοριστικό ρόλο παίζει βέβαια και το κατά πόσο αναπτύσσει έντονα συναισθήματα ο σύντροφος εξ αποστάσεως.

Ναι, έτσι είναι. Βεβαίως κι εγώ το ίδιο προφίλ με αυτόν έχω. Δηλαδή μου αρέσει η απόσταση και η όποια εξιδανίκευση έχω κι εγώ για εκείνον. Με βολεύει κι εμένα. Αλλά για να βρίσκομαι εδώ και να γράφω, καταλαβαίνεις πόσο φοβάμαι μην διαταραχτεί η ισορροπία. Επ ουδενί δεν θα ήθελα να συμβιώσω μαζϊ του, ακόμα κι αν υποθεταμε ότι θα ήταν εφικτό αυτό. Μου αρκούν λίγες ώρες σε αραιά χρονικά διαστήματα και μετά ο καθένας σπίτι του.

[GeorgeGr1]

Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν και εάν πάρεις απόφαση να χωρίσεις, να είναι οριστικό και να μην προσπαθήσεις επανασύνδεση η να μην υποκυψεις σε επανασύνδεση γιατί ακόμη δεν έχεις δει τι σημαίνει οριακός, ειδικά εάν τρέφεις ακόμη κάποια αισθήματα

[Dpath]

Χαίρομαι! να πω επίσης ότι υπάρχουν ειδικοί που ειδικεύονται ή τουλάχιστον που γνωρίζουν από θέματα ναρκισσιστικής κακοποίησης. Λέω ειδικοί και δεν λέω ψυχολόγοι ή ψυχίατροι διότι (εδώ κάποιοι θα θιχτούν) έχω καταλάβει ότι κάποιοι κοουτσ έχουν πολύ περισσότερες γνώσεις σε αυτά τα ζητήματα σε σχέση με τους ψυχολόγους και τους ψυχιάτρους. Ο τίτλος "ψυχολόγος" ή "ψυχίατρος" δεν σημαίνει απολύτως τίποτα στις περιπτώσεις αυτές. Σε κάθε περίπτωση, το να απευθυνθείς σε κάποιον που γνωρίζει από αυτά τα ζητήματα νομίζω ότι θα είναι πολύ υποστηρικτικό για εσένα, και ειδικά για τη δική σου περίπτωση που η δικιά σου ειναι ψυχολόγος (έχει σημασία αυτό).

Ψάχνω για κάτι τέτοιο, το θέμα είναι πως θα καταλάβω ότι αυτός-η που θα βρω κάνει. Γενικά ακόμα δεν έχω βρει κάτι.

[aeolus74]

Τι φοβάται όποιος παραμένει εν γνώσει του σε σχέση με οριακό άτομο;

Άσχετα από το αν είναι εν γνώση του ή όχι, ο σύντροφος bpd από ένα σημείο και μετά αποκτά φοβία εγκατάλειψης. Οι φοβίες γενικά διαμορφώνονται με το συνδυασμό της κλασικής εξαρτημένης μάθησης όπου δύο ερεθίσματα αρχικά ουδέτερα μεταξύ τους συνδέονται, και της συντελεστικής εξαρτημένης μάθησης όπου μία συμπεριφορά καθίσταται συμπεριφορά αποφυγής φόβου. Ο φόβος εγκατάλειψης από την πλευρά του συντρόφου, που δεν προϋπήρχε, διαμορφώνεται όχι τόσο λόγο της εξιδανίκευσης, αλλά λόγο των ενοχών που θα φροντίσει η bpd αν του φορτώσει ύπουλα μέσω της χειριστικότητας και της συναισθηματικής και πνευματικής σύγχυσης που θα προκαλέσει. Είναι άλλο κάποιος να χωρίζει έχοντας στο μυαλό του ότι η κοπέλα είναι τρελή, και άλλο να θεωρεί ότι αυτός φταίει. Εκεί φοβάσαι! Από τη στιγμή που θα εδραιωθεί η φοβία, τότε η επανασύνδεση με τη bpd θα είναι ο μόνος τρόπος αποφυγής αυτού του φόβου. Όσοι το έζησαν αυτό σίγουρα θα θυμούνται την τρελή ανακούφιση που ένοιωθαν με την κάθε επανασύνδεση.

Στη περίπτωσή μου λειτούργησε ξεκάθαρα έτσι. Η ανακούφιση που ένοιωθα όταν γύριζε πίσω, ήταν ξεκάθαρο ότι δεν οφειλόταν στο ότι δεν έχασα το κελεπούρι. Ήξερα πολύ καλά ότι πάλι στα σκατά πάω, αλλά όχι επειδή τα σκατά ήταν ελκυστικά, αλλά για κάποιο λόγο που δεν γνώριζα τότε, ήταν η μόνη διέξοδος για να ξεφύγω από κάτι που το σύστημά μου είχε καταγράψει ως απειλητικό (κάτι που δεν ίσχυε στην αρχή της σχέσης σε αντίθεση με τη συνεξάρτηση). Έτσι λειτουργούν οι φοβίες.

[aeolus74]

Ψάχνω για κάτι τέτοιο, το θέμα είναι πως θα καταλάβω ότι αυτός-η που θα βρω κάνει. Γενικά ακόμα δεν έχω βρει κάτι.

Κάνε αναζήτηση στο internet αλλά και στο youtube. Κάποιοι από αυτούς που ασχολούνται με τοξικές σχέσεις και θύματα ναρκισσιστικής κακοποίησης έχουν βίντεο για διαταραχές προσωπικότητας. Αν βρεις κάποιο που νομίζεις ότι σου κάνει, στείλε ένα mail περιγράφοντας με ακρίβεια το αίτημά σου. Ότι δλδ ζητάς υποστήριξη για να φύγεις από ένα γάμο με BPD σύντροφο κτλ. Από την απάντηση θα καταλάβεις τι παίζει.

[Epsilon]

Άσχετα από το αν είναι εν γνώση του ή όχι, ο σύντροφος bpd από ένα σημείο και μετά αποκτά φοβία εγκατάλειψης. Οι φοβίες γενικά διαμορφώνονται με το συνδυασμό της κλασικής εξαρτημένης μάθησης όπου δύο ερεθίσματα αρχικά ουδέτερα μεταξύ τους συνδέονται, και της συντελεστικής εξαρτημένης μάθησης όπου μία συμπεριφορά καθίσταται συμπεριφορά αποφυγής φόβου. Ο φόβος εγκατάλειψης από την πλευρά του συντρόφου, που δεν προϋπήρχε, διαμορφώνεται όχι τόσο λόγο της εξιδανίκευσης, αλλά λόγο των ενοχών που θα φροντίσει η bpd αν του φορτώσει ύπουλα μέσω της χειριστικότητας και της συναισθηματικής και πνευματικής σύγχυσης που θα προκαλέσει. Είναι άλλο κάποιος να χωρίζει έχοντας στο μυαλό του ότι η κοπέλα είναι τρελή, και άλλο να θεωρεί ότι αυτός φταίει. Εκεί φοβάσαι! Από τη στιγμή που θα εδραιωθεί η φοβία, τότε η επανασύνδεση με τη bpd θα είναι ο μόνος τρόπος αποφυγής αυτού του φόβου. Όσοι το έζησαν αυτό σίγουρα θα θυμούνται την τρελή ανακούφιση που ένοιωθαν με την κάθε επανασύνδεση.

Στη περίπτωσή μου λειτούργησε ξεκάθαρα έτσι. Η ανακούφιση που ένοιωθα όταν γύριζε πίσω, ήταν ξεκάθαρο ότι δεν οφειλόταν στο ότι δεν έχασα το κελεπούρι. Ήξερα πολύ καλά ότι πάλι στα σκατά πάω, αλλά όχι επειδή τα σκατά ήταν ελκυστικά, αλλά για κάποιο λόγο που δεν γνώριζα τότε, ήταν η μόνη διέξοδος για να ξεφύγω από κάτι που το σύστημά μου είχε καταγράψει ως απειλητικό (κάτι που δεν ίσχυε στην αρχή της σχέσης σε αντίθεση με τη συνεξάρτηση). Έτσι λειτουργούν οι φοβίες.

Πολύ εντυπωσιακή ανάλυση, πραγματικά. Δεν έχω αυτού του είδους τη φοβία (και ελπίζω να μην την αναπτύξω στην πορεία της σχέσης), αλλά επειδή έχω κάποιες καθημερινές φοβίες και τάση για ιδεοψυχαναγκασμούς, κάνω αναγωγή στις φοβίες μου για να καταλάβω πως λειτουργεί ο μηχανισμός.

Ας πούμε, είμαι από αυτούς που φοβούνται να φύγουν για μέρες από το σπίτι, μην τυχόν ξεχάσουν κάποιο μάτι αναμμένο, κάποια συσκευή στην πρίζα. Νομίζω είναι μια αρκετά συνηθισμένη φοβία. Ενα καιρό υπέφερα πραγματικά από αυτό. Δυσκολευόμουν τρομερά να κλειδώσω το σπίτι και να φύγω, ειδικά αν έπρεπε να είναι για μέρες. Τα τελευταία χρόνια σχεδόν δεν υποφέρω καθόλου, γιατί απλά παίρνω μια φωτογραφία όλων των συσκευών πριν φύγω. Ετσι, αν έχω αμφιβολίες, απλά κοιτάω τις φωτό και ηρεμώ. Υποθέτω ότι η επανασύνδεση, όπως την περιγράφεις, λειτουργεί όπως η φωτογραφία για τη δική μου φοβία;

(Καταλαβαίνω ότι στην μια περίπτωση έχουμε αντικείμενα και στην άλλη ανθρώπους, αλλά είναι το μόνο παράδειγμα που μπορώ να σκεφτώ).