παθολογικοποιούμε καταστάσεις /συμπεριφορές?

[carrie]

Καλησπέρα σε όλους..ξαναδιάβασα λίγο παλαιότερα θέματα που είχα ανοίξει (και ιδιαίτερα το βοήθεια σε χρήστη-απορία)και έκανα ορισμένες σκέψεις με αφορμή τις συζητήσεις που ακολούθησαν αλλά και την ανάγνωση γενικά ορισμένων θεμάτων στο φόρουμ..η κύρια σκέψη που έκανα είναι αν υπάρχει μια τάση να παθολογικοποιήσουμε μια συμπεριφορά ή κατάσταση, η οποία ίσως και να αποτελεί μια φυσική αντίδραση σε ένα γεγονός/κατάσταση.και ξεκαθαρίζω ότι δεν αναφέρομαι σε συμπτώματα και διαταραχές αναφέρομαι περισσότερο σε άλλου είδους θέματα .ειδικότερα για παράδειγμα σχετικά με την ερμηνεία της συνεξάρτησης που δόθηκε από πολλο'υς στη συπεριφορά μου και τα συνασιθήματα μου,αναρωτήθηκα κατα πόσο πραγματικά ανταποκρίνεται σε μένα π.χ.(μιλάω για τον εαυτό μου γιατί τον ξέρω καλύτερα) ή όχι. πως θα μπορούσα να αντιδράσω διαφορετικά σε ένα θέμα εξάρτησης από ηρωίνη ενός δικού μου ανθρώπου, πέρα από απόγνωση,λύπη ,αγωνία,θυμό,πανικό..γιατί αυτό παραπέμπει στον όρο συνεξάρτηση και επομένως σε κάποια παθολογία και όχι σε έκφραση ενός ειλικρινούς ενδιαφέροντος και πραγματικής αγάπης για έναν κοντινό σου άνθρωπο. πως αλλιώς θα μπορούσε να βιώσει κανείς κάτι τέτοιο? ξέρω ότι αυτή η τοποθέτηση ίσως δώσει σε κάποιους την εντύπωση ότι αρνούμαι να παραδεχτώ κάτι ή να δω καθαρά κάτι ή ότι επιτίθομαι αλλά οι προθεση μου είναι απλά να καταθέσω έναν προβληματισμό μου...είναι πιο εύκολο ίσως να εξηγηθούν έτσι ή πίστη στην καλή πλευρά των ανθρώπων,η εμπιστοσύνη σε έναν -εξαρτημένο- άνθρωπο ,μια παιδικότητα και αισιοδοξία στο πως βλέπει κανείς τον κόσμο (αφέλεια?)

θες να μας πεις λοιπον οτι οι τροποι που εχεις αντιδρασει στην εξαρτηση του πρωην σου (που απο οτι θυμαμαι ειναι: α) του μιλας, β) πας να τον δεις καμια φορα απο εκει που δουλευει ή μενει, γ) του δανεισες μια φορα λεφτα, γ) μας ρωτας εμας εδω μπερδεμενα πραγματα φιλοσοφικα και αισθηματικα και δ) πηρες μια φορα τηλ το 1145 πριν κατι μηνες), ειναι οι μονες ρεαλιστικες και λογικες αντιδρασεις στην εξαρτηση ενος ανθρωπου που αγαπας. Και οτι ειναι ρεαλιστικη αντιληψη των πραγματων η εμπιστοσυνη σε εναν πρωην εξαρτημενο και η αισιοδοξια για την πορεια του. Ε λοιπον πρεπει να σου πω οτι ναι ειναι λογικη και ρεαλιστικη η αντιδραση σου για τους εξης λογους: α) αγνοεις (θελητα ή αθελητα) την εννοια της εξαρτησης και β) δεν σου ειναι πολυ κοντινο προσωπο ο Φ. αρα δεν τον αγαπας οσο λες (δεν ειναι ουτε πατερας σου ουτε αδερφος σου ουτε παιδι σου ουτε αντρας σου, γιατι αν ηταν κατι απο ολα αυτα, δε θα ειχες μεινει σε αυτα που εκανες, τα οποια ως πραξεις δεν ειναι και τιποτα, τα συναισθηματα του θυμου απογνωσης απελπισιας και αγωνιας δε βοηθανε κανεναν, και αν ησουν πραγματικα απεγνωσμενη και τον αγαπουσες τοσο πολυ θα εκανες κατι παραπανω) και γ) εχεις τασεις ωραιοποιησης καταστασεων (αφελειας) που θα μπορουσαν να θεωρηθουν ασυνειδητο αλλοθι για να αποφευγεις να εμπλακεις περισσοτερο στην κατασταση με δρασεις (αλλα παραμενει το συναισθημα να σε τυρανναει). Πολλοι ανθρωποι ειναι σαν εσενα και εχουν τετοιου ειδους σχεσεις με εξαρτημενους, και πολλοι απο μας υπηρξαμε στη θεση σου, οποτε ναι ειναι πολυ συνηθισμενη αυτη η αντιμετωπιση των εξαρτημενων απο τριτα ατομα, να βιωνουν δηλαδη κατι τετοιο με συναισθηματα θυμου, λυπης, αγωνιας και απογνωσης, αλλοι λιγο παραπανω αλλοι λιγο παρακατω, αλλοι κανοντας κατι περισσοτερα, αλλοι κανοντας κατι λιγοτερο (και βασικα οσο πιο πολυ μπλα μπλα, τοσο λιγοτερες πραξεις).

"ή για παράδειγμα η δυσφορία που νιώθει κάποιος στο περιβάλλον που ζει..γιατί απαραίτητα να αποτελεί δική του δυσκολία προσαρμογής και όχι ρεαλιστική αντίληψη του κόσμου στον οποίο ζούμε και κάποιων πραγματικών και αντικειμενικών δυσκολιών που δεν πρέπει απαραίτητα να του αρέσουν."

Καταλαβαινω οτι προτιμας να σκεφτεσαι οτι ο Φ. δεν εχει καποια δικη του δυσκολια προσαρμογης στην πραγματικοτητα και στη ζωη, απλα αντιλαμβανεται ρεαλιστικα τον κοσμο και τις δυσκολιες του δυσφορωντας, θελοντας προφανως να τον διακιολογησεις. Ομως στα αληθεια προτιμας αυτη την εκδοχη απο το να του αποδωσεις και αυτου ευθυνες ως ενηλικα σκεπτομενου ανθρωπου? Γιατι αν κι εμεις και αυτος σκεφτει οτι ηταν δικη του η δυσκολια, τοτε αυτος μπορει να την διορθωσει, ενω αν θεωρησουμε οτι φταιει το περιβαλλον και το παρελθον το οποιο δεν αλλαζει, δε σου δημιουργειται αυτοματα συναισθημα απογνωσης και ματαιοτητας? Οποτε μηπως λογω αυτου του τροπου σκεψης εχεις γεμισει κι εσυ συναισθηματα θυμου απελπισιας αδικιας και απογνωσης? Γιατι νομιζεις οτι η κατασταση δεν αλλαζει και οτι φταινε αλλοι?

[αν?]

θες να μας πεις λοιπον οτι οι τροποι που εχεις αντιδρασει στην εξαρτηση του πρωην σου (που απο οτι θυμαμαι ειναι: α) του μιλας, β) πας να τον δεις καμια φορα απο εκει που δουλευει ή μενει, γ) του δανεισες μια φορα λεφτα, γ) μας ρωτας εμας εδω μπερδεμενα πραγματα φιλοσοφικα και αισθηματικα και δ) πηρες μια φορα τηλ το 1145 πριν κατι μηνες), ειναι οι μονες ρεαλιστικες και λογικες αντιδρασεις στην εξαρτηση ενος ανθρωπου που αγαπας. Και οτι ειναι ρεαλιστικη αντιληψη των πραγματων η εμπιστοσυνη σε εναν πρωην εξαρτημενο και η αισιοδοξια για την πορεια του. Ε λοιπον πρεπει να σου πω οτι ναι ειναι λογικη και ρεαλιστικη η αντιδραση σου για τους εξης λογους: α) αγνοεις (θελητα ή αθελητα) την εννοια της εξαρτησης και β) δεν σου ειναι πολυ κοντινο προσωπο ο Φ. αρα δεν τον αγαπας οσο λες (δεν ειναι ουτε πατερας σου ουτε αδερφος σου ουτε παιδι σου ουτε αντρας σου, γιατι αν ηταν κατι απο ολα αυτα, δε θα ειχες μεινει σε αυτα που εκανες, τα οποια ως πραξεις δεν ειναι και τιποτα, τα συναισθηματα του θυμου απογνωσης απελπισιας και αγωνιας δε βοηθανε κανεναν, και αν ησουν πραγματικα απεγνωσμενη και τον αγαπουσες τοσο πολυ θα εκανες κατι παραπανω) και γ) εχεις τασεις ωραιοποιησης καταστασεων (αφελειας) που θα μπορουσαν να θεωρηθουν ασυνειδητο αλλοθι για να αποφευγεις να εμπλακεις περισσοτερο στην κατασταση με δρασεις (αλλα παραμενει το συναισθημα να σε τυρανναει). Πολλοι ανθρωποι ειναι σαν εσενα και εχουν τετοιου ειδους σχεσεις με εξαρτημενους, και πολλοι απο μας υπηρξαμε στη θεση σου, οποτε ναι ειναι πολυ συνηθισμενη αυτη η αντιμετωπιση των εξαρτημενων απο τριτα ατομα, να βιωνουν δηλαδη κατι τετοιο με συναισθηματα θυμου, λυπης, αγωνιας και απογνωσης, αλλοι λιγο παραπανω αλλοι λιγο παρακατω, αλλοι κανοντας κατι περισσοτερα, αλλοι κανοντας κατι λιγοτερο (και βασικα οσο πιο πολυ μπλα μπλα, τοσο λιγοτερες πραξεις).



Καταλαβαινω οτι προτιμας να σκεφτεσαι οτι ο Φ. δεν εχει καποια δικη του δυσκολια προσαρμογης στην πραγματικοτητα και στη ζωη, απλα αντιλαμβανεται ρεαλιστικα τον κοσμο και τις δυσκολιες του δυσφορωντας, θελοντας προφανως να τον διακιολογησεις. Ομως στα αληθεια προτιμας αυτη την εκδοχη απο το να του αποδωσεις και αυτου ευθυνες ως ενηλικα σκεπτομενου ανθρωπου? Γιατι αν κι εμεις και αυτος σκεφτει οτι ηταν δικη του η δυσκολια, τοτε αυτος μπορει να την διορθωσει, ενω αν θεωρησουμε οτι φταιει το περιβαλλον και το παρελθον το οποιο δεν αλλαζει, δε σου δημιουργειται αυτοματα συναισθημα απογνωσης και ματαιοτητας? Οποτε μηπως λογω αυτου του τροπου σκεψης εχεις γεμισει κι εσυ συναισθηματα θυμου απελπισιας αδικιας και απογνωσης? Γιατι νομιζεις οτι η κατασταση δεν αλλαζει και οτι φταινε αλλοι?

τον αγαπάω όσο δεν φαντάζεσαι. από την στιγμή που συνειδητοποίησα την σοβαρότητα του θέματος, ενημερώθηκα γι αυτό από επαγγελματίες,εδώ μπήκα για υποσστήριξη και εμπειρίες/συμβουλές ατόμων που έχουν ανάλογες εμπειρίες. και ναι ΄πιστεύω ότι όλα αυτά τα συναισθήματα χαρκτηρίζουν κάποιον που νοιάζεται για κάποιον εξαρτημένο αν όχι συνέχεια υπάρχουν κάποιες φάσεις που σε καταλύζουν αυτά τα συναισθήματα.δεν σας ρωτάω μπερδεμένα ερωτικά και φιλοσοφικά προσπαθώ να δώσω όλο το πλαίσιο του πως σκέφτομαι για τον Φ. και την εξάρτηση του απλά.
Οσο για το δεύτερο σκέλος δεν είχα στο μυαλό μου τον Φ. (οπότε δεν απαντάω στ ερωτήματα σου) αλλά περισσότερο με παρακίνησαν ο απαντήσεις που διάβασα σε κάποιο άλλο ποστ σχετικά με την αντίληψη του περιβάλλοντος ως εχθρικό (όσο κι αν διαφωνώ με απόψεις για μετανάστες του θεματοθέτη) και το νήμα αυτό πραγματικά το άνοιξα με διάθεση να συζητήσω πάνω στο συγκεκριμένο θεμα που έθεσα και όχι πάλι για τον Φ.
Παρ όλα αυτά όμως μιας και το έθεσες χωρις να αρνούμαι τις ευθύνες του κάθε εξαρτημένου για τη ζωή του θεωρώ ότι η κοιωνια πολλές φορές ωθεί σε τετοιες καταστάσεις ή τις συντηρεί.
Πραγματικά βαρέθηκα..να προσπαθώ να σε πείσω ότι νοιάζομαι, ότι γνωρίζω τι σημαίνει η εξάρτηση (τουλάχιστον για το δικό μου άτομο),και όχι δεν του μιλάω απλά,δεν πηγαίνω να τον δω..είμαι εκεί όταν χρειάζεται κατάλαβες?λεφτά έδωσα ναι,όπως θα έδινα σε κάθε άνθρωπο που γνωρίζω ότι απολύθηκε, κάθεται με μπουφάν, σκουφιά και κουβέρτες μέσα στο σπίτι επειδή δεν έχει λεφτά για θέρμανση (και ποτέ δεν είχε δεν τον οδήγησε η εξάρτηση εκεί-επειδείνωσε σίγουρα όμως την κατασταση) και έχει να φάει δυο μέρες, και ξέρω ότι πήγαν σε φαγητό. Βοηθάω πολύ περισσότερο πρακτικά απο όσο νομίζεις, αλλά δεν νομίζω ότι χρειάζεται να το αναλύσω.

[carrie]

Ωραια λοιπον θελεις να αναγνωρισουμε εμεις, αγνωστοι σου ανθρωποι, την προσπαθεια σου? Ωραια εγω προσωπικα στην αναγνωριζω. Να πουμε οτι φταιει και η κοινωνια? Ναι φταιει κι αυτη. Οτι ειναι λογικη η αντιδραση σου βασει καποιων παραμετρων? Ναι ειναι. Τι αλλο θελεις δεν εχω καταλαβει..

[αν?]

γιατι να θέλω αναγνώριση?κατανόηση ίσως..και όχι τόσο κριτική διάθεση και τόσες αμφισβητήσεις.γιατί πρέπει δηλαδή να αμφισβητούνται από τις προθέσεις μου , μέχρι η θέληση μου να βοηθήσω, οι γνώσεις μου για το θέμα , η αγάπη μου?

[carrie]

Αν? εδω μεσα οπως σου ειπαν κι αλλοι μπορει να ειμαστε φορουμ υποστηριξης αλλα δεν ειναι υποχρεωμενος κανεις να κατανοει, ουτε απαγορευονται οι κρισεις. Γιαυτο σου ειπε καποια παπραπανω οτι αυτα που ζητας θα τα βρεις στον ειδικο, οχι σε ενα φορουμ οπου ειμαστε απλα ανθρωποι που ανταλλασουμε αποψεις τσακωνομαστε κριτικαρουμε. Δεν ειμαστε ψυχολογοι εδω περα. Οριστε εγω σε κατανοω, θες να σε κατανοησουν αλλοι 500 αγνωστοι σου ανθρωποι? Για ποιο λογο?

[αν?]

καταλαβαίνω ότι δεν μπορεί το φόρουμ να αντικαταστήσει την άκριτη αποδοχή ενός ειδικού και ούτε νομίζω πως αυτό είναι το ζητούμενο.απλά με στεναχωρεί αυτή η συνεχόμενη αμφισβήτηση των όσων λεω. εσύ για παράδειγμα,που έχεις αρκετες φορές αμφισβητήσει αρκετα πράγματα που έχω πει, γιατί νιώθεις ότι όσα λέω δεν είναι ειλικρινή? και στο ρωτάω χωρίς πραγματικά καμιά διάθεση για διαφωνία ή επίρριψη ευθυνών απλά θέλω να δω τι σε μένα προκαλεί τετοιου είδους αντίδραση από πολλους. εκτιμώ πάντως τη διάθεση σου για συζήτηση.
ίσως πρέπει να κάνω κάτι διαφορετικά?

[carrie]

Κοιτα ο τροπος που εκφραζεσαι ισως μπερδευει τους αλλους. Επισης οι πληροφοριες μοιραζονται αποσπασματικα σε διαφορα ποστς και σε διαφορετικα θεματα!! Ακομα, επειδη εισαι μπερδεμενη καθε φορα τιθονται διαφορετικα ερωτηματα! Τι να πρωτοσυγκρατησει λοιπον κανεις και σε τι να πρωτοαπαντησει, εισαι μπερδεμενη και μςα μπερδευεις, εχεις κουραστει απο αυτο και μας εχεις κουρασει κι εμας! Επισης, μας δινεις μια εικονα αγνοιας της σκληρης πραγματικοτητας της εξαρτησης, γιατι οι ανθρωποι μετα απο 3-4 βδομαδας που μενουν καθαροι δε θεωρουνται ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ απεξαρτημενοι και εχουν ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ πιθανοτητες να ξανακυλησουν, που μας κανει να πιστευουμε οτι ονειροβατεις και να θελουμε να σε ταρακουνησουμε να πεσεις απο το συννεφο, καθως ακομα φανηκε οτι υποβοσκει ερωτικο ενδιαφερον και δεν ειναι απλα και μονο καθαρα ανθρωπιστικο, κατι που βαραει καμπανακια σε πολλες απο εμας που εχουμε βιωσει παρομοιες καταστασεις με οδυνηρα αποτελεσματα. Δεν ειναι λοιπον τοσο οτι σε αμφισβητουμε, αλλα οτι προσπαθουμε να σου βαρεσουμε καμπανακια απο προσωπικη μας εμπειρια. Εχεις δωσει την προσοχη σου σε ενα ατομο, και τωρα επιζητας την προσοχη αλλων ατομων πανω σου σαν αντισταθμιση της ενεργειας που εχεις δωσει, ετσι πιστευω οτι εχουν ερμηνευσει τα περισσοτερα μελη τη συμπεριφορα σου και δε θελουν να σου δινουν αλλο την ενεργεια τους. Attention seeking λεγεται αυτο και ειναι κουραστικο, και οι περισσοτεροι εχουν παψει πια να σου απαντανε γιατι θεωρουν οτι αλλο ειναι το προβλημα (δικο σου) και με αλλο ασχολεισαι (του Φ. που ηταν ατυχος και χρηστης, της κοινωνιας που ειναι αδικη, το δικο μας που σε κριτικαρουμε, του φορουμ που δεν ειναι υποστηρικτικο), κι οσες φορες προσπαθησαν να στο πουν οι προσπαθειες επεσαν στο κενο οποτε δεν υπαρχει λογος να συνεχιζουν την προσπαθεια.

[αν?]

ευχαριστώ.απλά καταλαβαίνεις ότι ίσως να μην ονειροβατώ, απλά να προπαθώ να πιαστώ από κάπου προκειμένου να πιστέψω κι εγώ ότι υπάρχει ελπίδα για όλους :( . όσο για τα πολλά ποστς και το ότι επιζητάω την προσοχή μάλλον έχεις δίκιο,τα περισσότερα ήταν παρορμητικά λόγω του ενθουσιασμού για το ότι μπορούσα επιτέλους κάπου να μιλήσω γι αυτό το θέμα (γιατί το θέμα ναρκωτικά-χόρτο-έπαιζε πάντα στη σχέση μου με τον Φ. απλά η ηρωίνη με ταρακούνησε-οπότε καταλαβαινεις ότι όταν σου δίνεται η ευκαιρία να συζητήσεις πράγματα που δεν έχουν ειπωθεί για 5-6 χρόνια..)και ίσως να μου έλειψε η προσοχή γιατί δεν θέλησα ποτέ να την αποζητήσω από φίλους μου για το συγκεκριμένο θέμα και να το μοιραστώ με κανέναν.και απομονώθηκα λίγο γιατί δεν ήθελα να το συζητήσω ,οπότε δεν έβλεπα τον λόγο να υπάρχουν αφού δεν μπορούσα να πω κάτι τέτοιο.και ξέρω ότι έχω άλυτα θέματα και εμπλέκονται σε όσα αναφέρω για την βοήθεια στον Φ. όμως δεν θα θελα με τόση ευκολία να χαρακτηρίζεται ως νοσηρή.Και μπορώ να είμαι και πιο ειλικρινείς και να αναφερθώ σε καταστάσεις που ίσως να αποδείξουν ότι τελικά γνωρίζω περισσότερα για τις εξαρτήσεις του Φ. από ότι ίσως άφησα να φανεί :(. Νομίζω ότι ακόμα και εδώ θέλησα να τον προστατεύσω,να μην ειπωθούν ασχημα πράγματα για αυτόν.Εκανα μάλλον κακή αρχή και εδω μέσα ε?Στεναχωρεθηκα αλλά εκτιμώ την ειλικρίνεια σου.

[Θεοφανία]

αν...εγώ πιστευω πως το μεγαλύτερο λάθος που έκανες εδώ μέσα είναι που δεν κατάλαβες πως είσαι ανώνυμη και μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα για όσα νιώθεις. Μου δίνεις την αίσθηση πως βάζεις σε όλα ένα περιτύλιγμα γιατί πάνω απ όλα δεν είσαι εσύ έτοιμη να δεις κατάματα την αλήθεια.

[αν?]

αν...εγώ πιστευω πως το μεγαλύτερο λάθος που έκανες εδώ μέσα είναι που δεν κατάλαβες πως είσαι ανώνυμη και μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα για όσα νιώθεις. Μου δίνεις την αίσθηση πως βάζεις σε όλα ένα περιτύλιγμα γιατί πάνω απ όλα δεν είσαι εσύ έτοιμη να δεις κατάματα την αλήθεια.

Θεοφανία ίσως και να χεις δίκιο .μαλλον επειδή θα βγάλω παράπονο και θυμό αν το κάνω. η αλήθεια πάντως είναι ότι δυσκολεύομαι να ανοιχτώ σε αυτό έπεσες μέσα.αλλά δεν ξέρω πως να γκρεμίσω αυτό το όριο που βάζω στον εαυτό μου.

[carrie]

Με ο,τι μας εδωσες προσαπθησαμε να σε βοηθησουμε! Δεν μπορουμε να μυριζομαστε τι εχει συμβει αμα δε μας πεις.. και μοιραια βρεθηκαμε να μη σε κατανοουμε και ειπες οτι αμφισβητουμε αυτα που λες και νιωθεις. Ουτε εσυ ομως μπορεσες να κατανοησεις τι σου λεμε και γιατι, και αμφισβητουσες τα κινητρα μας και την εμπειρια μας.. καπως ετσι μπερδευτηκαμε, σε δουλεια να βρισκομαστε!
Δεν ξερω τι μπορεις να κανεις και αν πρεπει να μοιραστεις αυτο το θεμα με φιλους σου, αλλα μαλλον πρεπει να αρχισεις να αποκολλασαι καπως απο αυτο το θεμα και τον ανθρωπο για να μπορεσεις να φτιαξεις εναν κοινωνικο περιγυρο..

Αντε παω για υπνο, μια καινουρια μερα ξημερωνει αυριο. Καληνυχτα!!

[Θεοφανία]

Θεοφανία ίσως και να χεις δίκιο .μαλλον επειδή θα βγάλω παράπονο και θυμό αν το κάνω. η αλήθεια πάντως είναι ότι δυσκολεύομαι να ανοιχτώ σε αυτό έπεσες μέσα.αλλά δεν ξέρω πως να γκρεμίσω αυτό το όριο που βάζω στον εαυτό μου.

να βγαλεις ότι σου βγαινει μήπως και βρεις καμια ακρη. Ένα φόρουμ με αγνώστους είμαστε, όχι η Ιερα Εξέταση.

[carrie]

Να βγαλεις και πικρα και θυμο και απο ολα. Σε αληθινους ανθρωπους κανεις δε βαριεται να απανταει και να τους ακουει. Με μαζεμενους σεναιρισμενους μυστικοπαθεις που πανε γυρω γυρω απο το θεμα και δε ανοιγονται μην χαλασουν την τελεια εικονα ή οτιδηποτε, δεν καθεται ευκολα κανεις να ασχοληθει!

Πρέπει να μοιράσετε Φήμη και αλλού πριν δώσετε στον/στην Θεοφανία ξανά. ++++

[Θεοφανία]

Να βγαλεις και πικρα και θυμο και απο ολα. Σε αληθινους ανθρωπους κανεις δε βαριεται να απανταει και να τους ακουει. Με μαζεμενους σεναιρισμενους μυστικοπαθεις που πανε γυρω γυρω απο το θεμα και δε ανοιγονται μην χαλασουν την τελεια εικονα ή οτιδηποτε, δεν καθεται ευκολα κανεις να ασχοληθει!

Πρέπει να μοιράσετε Φήμη και αλλού πριν δώσετε στον/στην Θεοφανία ξανά. ++++

σα να μου την εδωσες....:)))

[αν?]

carrie νομίζω όμως ότι κατανόησα πολλά από όσα ειπώθηκαν απλά δεν αποδέχτηκα κάποια από αυτα.ούτε εγώ ξέρω,προς το παρόν το ξέρει μόνο η κολλητή μου και νιώθω άνετα με αυτό.καληνύχτα!

Θεοφανία θα προσπαθήσω, αν και τίποτα από όσα έγραψα δεν ήταν ψέμα.

Υ.Γ. αληθινή ήμουν και τώρα όμως :( ίσως όχι έτοιμη να μοιραστώ τα πάντα αλλά αληθινή.μπορώ όμως και περισότερο είναι η αλήθεια..και μπορεί και να το επιχειρήσω..να δώ και αντιδράσεις :Ρ αλλά φοβάμαι..