Ειναι τοσο απαραιτητο "το πακετο" ;

[equilibrium]

ξέρεις τι δεν έχεις καταλάβει ακόμη αγαπητή?
Είναι σα να μπαίνεις σε ένα φόρουμ και να λες: μπορω να ζήσω μόνο με νερό και ρίζες. Πρόσεχε: δεν λες είμαι χορτοφάγος, που μπορεί να σημαίνει ικανοποιούμαι με άλλου είδους τροφές, λες δεν τρώω καθόλου γιατί δεν μου δίνουν φαγητό, αλλά επειδή δεν θελω να γίνω μικροπρεπής και κοιλιοδουλη πρέπει να το δείτε φυσιολογικό αυτό και να με στηρίξετε.
Καταλαβαίνεις πως φαίνεται όλο αυτό?
Δεν γίνεται το παράλογο λογικό όσο και να το παλεύεις, αλήθεια.

προσωπικα πιστευω πως ο καθενας απο εμας οριζει το "λογικο" η "παραλογο" με υποκειμενικα κριτηρια.δεν ειπα ποτε οτι αυτο που μοιαζει"λογικο",δηλαδη πως η σεξουαλικη συνευρεση με τον εκαστοτε συντροφο μας δεν ειναι βασικο συστατικο της σχεσης απλως για μενα ειναι θεμα προτεραιοτητων .οχι οτι δεν υπαρχει ως βασικη αναγκη απλως οτι μπορει ενιοτε να ερχεται σε δευτερη η τριτη μοιρα οταν η συναισθηματικη πληροτητα με το συντροφο μου με γεμιζει.σαφως υπαρχει και η αναγκη της επαφης .αν η αποψη μου μοιαζει "παραλογη" ειναι λογικο.οπως προειπα το "παραλογο" η το "λογικο" εμεις το προσδιοριζουμε ετσι δεν ειναι ;

[Sofia]

οπως προειπα το "παραλογο" η το "λογικο" εμεις το προσδιοριζουμε ετσι δεν ειναι ;

οχι. υπάρχει ΠΑΝΤΑ ενα πλαισιο μεσα στο οποιο κινειται και το παραλογο και το φυσιολογικο.

[equilibrium]

οχι. υπάρχει ΠΑΝΤΑ ενα πλαισιο μεσα στο οποιο κινειται και το παραλογο και το φυσιολογικο.

θα μου επιτρεψεις να διαφωνησω και εξηγω γιατι .για τον περισσοτερο κοσμο μια σχεση με μεγαλη διαφορα ηλικιας μοιαζει παραλογη σωστα; για τους εμπλεκομενους ομως ειναι απολυτα λογικη αφου καλυπτει η σχεση αυτη τις αναγκες τους σωστα;; θα θεσω και ενα αλλο παραδειγμα .για τους ανδρες (πλειοψηφικα τουλαχιστον) οι εξωσυζυγικες σχεσεις η ακομη και οι πολλες εμπειριες μοιαζουν λογικες και επιβεβαιωνουν τον ανδρισμο τους,για τις γυναικες αντιθετα ανδρες που κανουν αυτο που μοιαζει σ αυτους λογικο ειναι αναμεσα στους πρωτους λογους κατηγοριας εναντιων των ανδρων και μοιαζει σε εκεινες εντελως παραλογο σωστα ; συχνα ακουμε γυναικες να λενε πως ειναι δυνατον αφου εχουμε σχεση να αναζητα αλλη ερωτικη συντροφο δεν ειναι παραλογο;;αρα ο καθενας (ανδρας η γυναικα) δεν οριζει το λογικο η παραλογο συμφωνα με τα δικα του κριτηρια;;

[Sofia]

επιστημονικα -ψυχολογικα, πες το οπως θες, υπάρχουν πλαισια φυσιολογικου κ μη φυσιολογικου. αυτο. τωρα ο καθενας πώς θα εκλογικευσει τις επιλογες του για να βολευτει καλυτερα στην καθημερινοτητα του κ να την αντεξει, ειναι αλλη ιστορια.

[rock]

Ολες οι εννοιες δημιουργημα της κοινωνιας ειναι, αυτο που καποιος θεωρει φυσιολογικο μπορει για καποιον να ειναι εντελως παραλογο. Και η εννοια της κοινωνιας ακομα, δημιουργημα ειναι.

Αν εχεις ξεκαθαρισει οτι αυτη η δυσκολια του συντροφου σου ειναι θεμα συγκυριων κι οτι δεν εχει να κανει με το πως νιωθει απεναντι σου δε βλεπω το λογο για να χωρισεις, εκτος κι αν ερθει η στιγμη που δε θα αντεξεις να μην εισαι ολοκληρωμενη στο σεξουαλικο τομεα.
Επισης απο τη στιγμη που δεν τον συντηρεις οικονομικα, δε βρισκω τι σχεση μπορει να υπαρχει αναμεσα στο αν δουλευει ή οχι αυτος και στη σχεση σας.

[Θεοφανία]

προσωπικα πιστευω πως ο καθενας απο εμας οριζει το "λογικο" η "παραλογο" με υποκειμενικα κριτηρια.δεν ειπα ποτε οτι αυτο που μοιαζει"λογικο",δηλαδη πως η σεξουαλικη συνευρεση με τον εκαστοτε συντροφο μας δεν ειναι βασικο συστατικο της σχεσης απλως για μενα ειναι θεμα προτεραιοτητων .οχι οτι δεν υπαρχει ως βασικη αναγκη απλως οτι μπορει ενιοτε να ερχεται σε δευτερη η τριτη μοιρα οταν η συναισθηματικη πληροτητα με το συντροφο μου με γεμιζει.σαφως υπαρχει και η αναγκη της επαφης .αν η αποψη μου μοιαζει "παραλογη" ειναι λογικο.οπως προειπα το "παραλογο" η το "λογικο" εμεις το προσδιοριζουμε ετσι δεν ειναι ;

όχι, θεωρώ πως δεν είναι υποκειμενική έννοια το σεξ.
είναι ανάγκη, είναι αυτό που προσδιορίζει το φύλλο μας, τη σχέση μας, εμάς.
Φυσικά και δεν είναι τα πάντα, αλλά σκέψου πως λειτουργείς σε μια σχέση όπου είσαι ικανοποιημένη σεξουαλικά με τον σύντροφο σου και πόσο ολοκληρωμένη νιώθεις μέσα από αυτό και σκέψου πως είσαι τώρα που αναγκάζεσαι να το στερείσαι.
Εγώ θα σου πω τι συμπέρασμα έχω βγάλει απ' όλα όσα έχω διαβάσει στο θέμα σου.
Θεωρώ πως ο άνθρωπος αυτός έχει το πάνω χέρι στη σχέση και λίγο ως πολύ σου έχει ξεκαθαρίσει πως έτσι είναι και άμα σου αρέσει, βάζοντας σε προτεραιότητα άλλους τομείς της ζωής του.
Εσύ, βλέποντας το όλο θέμα εγωιστικά κάνεις το λάθος που κάνουν πολλές γυναίκες: περιμένεις να σε αγαπήσει μέσα από την υπομονή και την ανοχή σου δείχνοντας του τεχνιέντως πως δύσκολα θα βρει κάποια που θα καταπιεί τόσα πολλά μειονεκτήματα που κουβαλάει.
Το συμπέρασμα το βγάζω με την απλή μαθηματική έννοια των τρίων: ένας άντρας σε αυτή την ηλικία είναι αδύνατο να μη ξέρει πόσο σημαντικό είναι για μια γυναίκα, (και για τον ίδιο φυσικά), η σεξουαλική επαφή. Αν σ αγαπούσε πραγματικά και φοβόταν ότι θα σε χάσει, θα έκανε προσπάθειες. Με τη σιγουριά που τον έχεις ποτίσει δεν κάνει το παραμικρό, καθώς ξέρει πως είναι αδύνατο να σε χάσει αφού εσύ τα αντιμετωπίζεις όλα με τόση κατανόηση και υπομονή.
Αποτέλεσμα?
Το πρόβλημα διαιωνίζεται με εκείνον βολεμένο, (που το κεφάλι μας δεν το κόβουμε αν δεν έχει και κάτι άλλο), και συ περιμένεις την ημέρα που θα γυρίσει και θα πει: "βρε, κοίτα πως μ αγαπάει η μαγδάλω, δεν κάνω κάτι να την ευχαριστήσω?"
Όμως αγαπητή, (και συγνώμη για το ύφος μου, δεν έχω κάτι μαζί σου, τη γνώμη μου λέω), τα χρόνια περνούν, χάνεις τόσες όμορφες στιγμές στην αγκαλιά κάποιου άλλου που θα εκτιμίσει όλα τα όμορφα που έχεις μέσα σου και έξω σου και συ περιμένεις το θαύμα που προσωπικά πιστεύω πως δεν θα συμβεί ποτέ...:)

[equilibrium]

συνεχιζοντας αυτο που ειπα προηγουμενως θα αναφερω και ενα αλλο παραδειγμα.ακομη και η ομοφυλοφιλια κινειται στα πλαισια του " παραλογου" συμφωνα με τις κοινωνικες συμβατικοτητες .ωστοσο σε καμια περιπτωση κατα την αποψη μου αυτο δεν ισχυει αφου οι ομοφυλοφιλοι ειναι κι αυτοι ανθρωποι με τις ιδιες αναγκες οπως οι"λογικοι" .συνεπως γιατι πρεπει να καταδικασουμε αυτους ως παραλογους και μη φυσιολογικους π.χ. μονο και μονο επειδη ικανοποιουν τις αναγκες τους με διαφορετικο τροπο ;;σε ο,τι αφορα την εκλογικευση ακομη και οι κοινωνικες συμβατικοτητες(βλεπε διακριση λογικο η παραλογο) ειναι απλοι μηχανισμοι αμυνας ,αρα απο μονοι τους ειναι και μηχανισμοι εκλογικευσης,για να "βολευεται" οπως αναφερες κι εσυ κανεις και να μην διαφοροποιειεται απο τη δυναμικη του κοινωνικου συνολου.

[Sofia]

Ολες οι εννοιες δημιουργημα της κοινωνιας ειναι, αυτο που καποιος θεωρει φυσιολογικο μπορει για καποιον να ειναι εντελως παραλογο. Και η εννοια της κοινωνιας ακομα, δημιουργημα ειναι..

Υπάρχει ομως ενα αντικειμενικο πανω στο οποιο κινουμαστε ή χρησιμοποιουμε. ή λειτουργουμε. κ το οποιο λεγεται φυσιολογικο ή ενταξει. και υπάρχουν κ ορια. και αυτα ειναι λιγο πολυ συγκεκριμενα. πχ. αν με πλακωσει καποιος στο ξυλο, εγω μπορει να το βλεπω φυσιολογικο γιατι το αξιζα, αλλα αντικειμενικα, δεν ειναι. και αυτο ειτε θελω να το δω, ειτε οχι λεγεται κακοποιηση. φυσικα αυτος που με πλακωσε στο ξυλο μπορει να το δει εντελως λογικο. αυτο ομως δεν αλλαζει την πραξη. δεν τη μετατρεπει σε κατι "εντος οριου" ή σε κατι αποδεκτο κοινωνικα.

Επισης απο τη στιγμη που δεν τον συντηρεις οικονομικα, δε βρισκω τι σχεση μπορει να υπαρχει αναμεσα στο αν δουλευει ή οχι αυτος και στη σχεση σας.

Οτι μας συμβαινει σε ατομικο επιπεδο, μοιραια περναει και στις σχεσεις μας. δεν γινεται πχ να ειμαι ανεργη και να μην εχει καμια επιδραση ολο αυτο στη συμπεριφορα μου, στην ζωη γενικοτερα. Αναλογα με το αν αγωνιω, αν εχω αγχος, αν νοιαζομαι για το μελλον μου...θα το περασω κ στον συντροφο μου. Αυτο δεν ειναι κακο βεβαια...ουτε επικρινει νομιζω εδω κανεις κατι τετοιο.

[equilibrium]

όχι, θεωρώ πως δεν είναι υποκειμενική έννοια το σεξ.
είναι ανάγκη, είναι αυτό που προσδιορίζει το φύλλο μας, τη σχέση μας, εμάς.
Φυσικά και δεν είναι τα πάντα, αλλά σκέψου πως λειτουργείς σε μια σχέση όπου είσαι ικανοποιημένη σεξουαλικά με τον σύντροφο σου και πόσο ολοκληρωμένη νιώθεις μέσα από αυτό και σκέψου πως είσαι τώρα που αναγκάζεσαι να το στερείσαι.
Εγώ θα σου πω τι συμπέρασμα έχω βγάλει απ' όλα όσα έχω διαβάσει στο θέμα σου.
Θεωρώ πως ο άνθρωπος αυτός έχει το πάνω χέρι στη σχέση και λίγο ως πολύ σου έχει ξεκαθαρίσει πως έτσι είναι και άμα σου αρέσει, βάζοντας σε προτεραιότητα άλλους τομείς της ζωής του.
Εσύ, βλέποντας το όλο θέμα εγωιστικά κάνεις το λάθος που κάνουν πολλές γυναίκες: περιμένεις να σε αγαπήσει μέσα από την υπομονή και την ανοχή σου δείχνοντας του τεχνιέντως πως δύσκολα θα βρει κάποια που θα καταπιεί τόσα πολλά μειονεκτήματα που κουβαλάει.
Το συμπέρασμα το βγάζω με την απλή μαθηματική έννοια των τρίων: ένας άντρας σε αυτή την ηλικία είναι αδύνατο να μη ξέρει πόσο σημαντικό είναι για μια γυναίκα, (και για τον ίδιο φυσικά), η σεξουαλική επαφή. Αν σ αγαπούσε πραγματικά και φοβόταν ότι θα σε χάσει, θα έκανε προσπάθειες. Με τη σιγουριά που τον έχεις ποτίσει δεν κάνει το παραμικρό, καθώς ξέρει πως είναι αδύνατο να σε χάσει αφού εσύ τα αντιμετωπίζεις όλα με τόση κατανόηση και υπομονή.
Αποτέλεσμα?
Το πρόβλημα διαιωνίζεται με εκείνον βολεμένο, (που το κεφάλι μας δεν το κόβουμε αν δεν έχει και κάτι άλλο), και συ περιμένεις την ημέρα που θα γυρίσει και θα πει: "βρε, κοίτα πως μ αγαπάει η μαγδάλω, δεν κάνω κάτι να την ευχαριστήσω?"
Όμως αγαπητή, (και συγνώμη για το ύφος μου, δεν έχω κάτι μαζί σου, τη γνώμη μου λέω), τα χρόνια περνούν, χάνεις τόσες όμορφες στιγμές στην αγκαλιά κάποιου άλλου που θα εκτιμίσει όλα τα όμορφα που έχεις μέσα σου και έξω σου και συ περιμένεις το θαύμα που προσωπικά πιστεύω πως δεν θα συμβεί ποτέ...:)

δεν θα συμφωνησω με την αποψη οτι κανω τα παντα για να"πεισω" το συντροφο μου να με αγαπησει .νομιζω πως ειναι πολυ υποτιμητικο για καθε γυναικα να μετατρεπεται σε αβουλο ον ,χωρις προσωπικοτητα μονο και μονο για να εγειρει συναισθηματα αγαπης στο συντροφο της.απο την αλλη πιστευω στο δογμα ουδεις αναντικαταστατος οποτε σε καμια περιπτωση δεν ημουν ουτε και ειμαι η "μοναδικη" γυναικα που κανει τα "παντα" για το συντροφο της ενω δεν υπαρχει αξια αντικαταστατρια.τελος πιστευω οτι η κατανοηση και η αγαπη δεν πρεπει να λειτουργουν ανταποδοτικα ,δεν ειναι εμπορικη συμφωνια ,αντιθετως οταν κανεις εχει μαθει να προσφερει το κανει με ανιδιοτελεια και απο την αλλη οταν κανεις εχει μαθει να εκτιμα θα το πραξει ειτε του δωσεις λιγα ειτε πολλα.οσο για το κοινο θαυμα αυτο πιστευω ειναι αποκυημα της φαντασιας μας ,μια παρηγοριτικη ιδεα.το θαυμα ειναι μονο προσωπικη υποθεση που απλα ενιοτε το μοιραζεσαι με καποιον.

[rock]

Sofia για μενα το λογικο και το παραλογο οπως το θετεις δεν εχει τοση σημασια οσο η συναινεση. Το παραδειγμα της κακοποιησης που λες ειναι σαν να αναφερεται σε σχεση οπου ο ενας μονο δινει και ο αλλος μονο παιρνει ή υπομενει ας πουμε. Δεν ειναι δηλαδη η εννοια του λογικου και του παραλογου αλλα του σεβασμου και της ισοτητας κτλ. Αν ηταν ενα ζευγαρι οπου και οι δυο ασκουσαν βια ο ενας στον αλλον δε θα ηταν διαφορετικο? Ποιος θα εκρινε τοτε αν αυτος ο τροπος ηταν λογικος ή παραλογος αν ηταν κατι που εκαναν και οι δυο? Θα ειχε σιγουρα διαφορετικες κοινωνικες προεκτασεις και ερμηνειες.

Αν λοιπον οπως ειπα και παραπανω ειναι συγκυριακο το σεξουαλικο θεμα που τους εχει προκυψει και καλυπτονται συναισθηματικα, δε νομιζω οτι το να χωρισει ειναι η πρωτη επιλογη που ερχεται στο μυαλο, αφου και δινει και παιρνει απο αυτη τη σχεση.

[marian_m]

προσωπικα πιστευω πως ο καθενας απο εμας οριζει το "λογικο" η "παραλογο" με υποκειμενικα κριτηρια.δεν ειπα ποτε οτι αυτο που μοιαζει"λογικο",δηλαδη πως η σεξουαλικη συνευρεση με τον εκαστοτε συντροφο μας δεν ειναι βασικο συστατικο της σχεσης απλως για μενα ειναι θεμα προτεραιοτητων .οχι οτι δεν υπαρχει ως βασικη αναγκη απλως οτι μπορει ενιοτε να ερχεται σε δευτερη η τριτη μοιρα οταν η συναισθηματικη πληροτητα με το συντροφο μου με γεμιζει.σαφως υπαρχει και η αναγκη της επαφης .αν η αποψη μου μοιαζει "παραλογη" ειναι λογικο.οπως προειπα το "παραλογο" η το "λογικο" εμεις το προσδιοριζουμε ετσι δεν ειναι ;

Αν η σχέση σου σε γέμιζε, δε νομίζω ότι θα άνοιγες τα θέματα που άνοιξες. Ξεκίνησες με προβληματισμούς για την απουσία του σεξ από τη σχέση σου. Έφτασες στο σημείο να αμφιβάλλεις για τη δική σου σεξουαλικότητα και για το αν είσαι "αντιερωτική" και τώρα κάνεις φιλολογική κουβέντα κατά πόσο είναι σημαντικό το σεξ στη ζωή μας ή σε μια σχέση.
Γιατί κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου? Γιατί τόση εκλογίκευση?
Όχι μόνο δεν σε καλύπτει αυτή η σχέση, αλλά αρχίζει να σου δημιουργεί αμφιβολίες και ως προς την σεξουαλικότητά σου.
Ή, να το πάρω αντίστροφα, επειδή υπάρχουν κάποια θέματα με τη σεξουαλικότητά σου, δημιουργείς σχέσεις ασεξουαλικές.
Πάντως, κάτι υπάρχει εδώ. Αν ήταν όλο ωραία και καλά κι εσύ ικανοποιημένη, τώρα δεν θα το συζητούσαμε.

[Θεοφανία]

δεν θα συμφωνησω με την αποψη οτι κανω τα παντα για να"πεισω" το συντροφο μου να με αγαπησει .νομιζω πως ειναι πολυ υποτιμητικο για καθε γυναικα να μετατρεπεται σε αβουλο ον ,χωρις προσωπικοτητα μονο και μονο για να εγειρει συναισθηματα αγαπης στο συντροφο της.απο την αλλη πιστευω στο δογμα ουδεις αναντικαταστατος οποτε σε καμια περιπτωση δεν ημουν ουτε και ειμαι η "μοναδικη" γυναικα που κανει τα "παντα" για το συντροφο της ενω δεν υπαρχει αξια αντικαταστατρια.τελος πιστευω οτι η κατανοηση και η αγαπη δεν πρεπει να λειτουργουν ανταποδοτικα ,δεν ειναι εμπορικη συμφωνια ,αντιθετως οταν κανεις εχει μαθει να προσφερει το κανει με ανιδιοτελεια και απο την αλλη οταν κανεις εχει μαθει να εκτιμα θα το πραξει ειτε του δωσεις λιγα ειτε πολλα.οσο για το κοινο θαυμα αυτο πιστευω ειναι αποκυημα της φαντασιας μας ,μια παρηγοριτικη ιδεα.το θαυμα ειναι μονο προσωπικη υποθεση που απλα ενιοτε το μοιραζεσαι με καποιον.

ναι, αλλα η απάντηση σου κινείται σε φιλολογικό επίπεδο και όχι σε πρακτικό. Επί της ουσίας όμως, η κατάσταση παραμένει η ίδια: δεν ολοκληρώνετε σαν ζευγάρι.
Είπες κάπου παραπάνω για τους ομοφυλόφυλους ........"ακομη και η ομοφυλοφιλια κινειται στα πλαισια του " παραλογου" συμφωνα με τις κοινωνικες συμβατικοτητες .ωστοσο σε καμια περιπτωση κατα την αποψη μου αυτο δεν ισχυει αφου οι ομοφυλοφιλοι ειναι κι αυτοι ανθρωποι με τις ιδιες αναγκες οπως οι"λογικοι" ......

Θυμάσαι τι σου είπα για τους χορτοφάγους? Είναι διαφορετικό να επιλέγεις άλλου είδους τροφή από αυτή που σου επιβάλλει η κοινωνία και είναι διαφορετικό να συμβιβάζεσαι με την πείνα.

[carrie]

επιστημονικα -ψυχολογικα, πες το οπως θες, υπάρχουν πλαισια φυσιολογικου κ μη φυσιολογικου. αυτο. τωρα ο καθενας πώς θα εκλογικευσει τις επιλογες του για να βολευτει καλυτερα στην καθημερινοτητα του κ να την αντεξει, ειναι αλλη ιστορια.

Αυτο το ειπα κι εγω πριν, συμφωνω και με τη Σοφια. Αυτο κανεις. Σε 150 ψυχολογους και ψυχοθεραπευτες και ψυχιατρους να πας, ειμαι σιγουρη πως ολοι θα σου πουν οτι εκλογικευεις την κατασταση (κι αυτο δεν ειναι καλο, ειναι μηχανισμος αμυνας του Εγω για να ξεγελιεται ή να βαυκαλιζεται και να αισθανεται καλα).

Αν η σχέση σου σε γέμιζε, δε νομίζω ότι θα άνοιγες τα θέματα που άνοιξες. Ξεκίνησες με προβληματισμούς για την απουσία του σεξ από τη σχέση σου. Έφτασες στο σημείο να αμφιβάλλεις για τη δική σου σεξουαλικότητα και για το αν είσαι "αντιερωτική" και τώρα κάνεις φιλολογική κουβέντα κατά πόσο είναι σημαντικό το σεξ στη ζωή μας ή σε μια σχέση.
Γιατί κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου? Γιατί τόση εκλογίκευση?
Όχι μόνο δεν σε καλύπτει αυτή η σχέση, αλλά αρχίζει να σου δημιουργεί αμφιβολίες και ως προς την σεξουαλικότητά σου.
Ή, να το πάρω αντίστροφα, επειδή υπάρχουν κάποια θέματα με τη σεξουαλικότητά σου, δημιουργείς σχέσεις ασεξουαλικές.
Πάντως, κάτι υπάρχει εδώ. Αν ήταν όλο ωραία και καλά κι εσύ ικανοποιημένη, τώρα δεν θα το συζητούσαμε.

+++ 100000
Επισης, εδω σε μας, μας κανεις οτι σου κανει αυτος εσενα, σου μιλαμε και μας γραφεις και λες τα δικα σου, απαντας επιλεκτικα, απαντας αλλα ανταλλων, οπως και σε αυτον του μιλας και σε γραφει ή σου γκρινιαζει οτι τον στεναχωρεις και το αποτελεσμα ειναι και παλι μηδενικο, δεν επικοινωνειτε. Ουτε εμεις επικοινωνουμε μαζι σου. Μας εχεις κουρασει (εμενα σιγουρα), και ετσι ειμαι σιγουρη οτι κι εσυ εχεις κουραστει απο αυτο. Αλλος μηχανισμος αμυνας αυτο, σαν διαστρεβλωμενη υπεραναπληρωση, ασε που μοιαζει και σαν μεταβιβαση.

[equilibrium]

Sofia για μενα το λογικο και το παραλογο οπως το θετεις δεν εχει τοση σημασια οσο η συναινεση. Το παραδειγμα της κακοποιησης που λες ειναι σαν να αναφερεται σε σχεση οπου ο ενας μονο δινει και ο αλλος μονο παιρνει ή υπομενει ας πουμε. Δεν ειναι δηλαδη η εννοια του λογικου και του παραλογου αλλα του σεβασμου και της ισοτητας κτλ. Αν ηταν ενα ζευγαρι οπου και οι δυο ασκουσαν βια ο ενας στον αλλον δε θα ηταν διαφορετικο? Ποιος θα εκρινε τοτε αν αυτος ο τροπος ηταν λογικος ή παραλογος αν ηταν κατι που εκαναν και οι δυο? Θα ειχε σιγουρα διαφορετικες κοινωνικες προεκτασεις και ερμηνειες.

Αν λοιπον οπως ειπα και παραπανω ειναι συγκυριακο το σεξουαλικο θεμα που τους εχει προκυψει και καλυπτονται συναισθηματικα, δε νομιζω οτι το να χωρισει ειναι η πρωτη επιλογη που ερχεται στο μυαλο, αφου και δινει και παιρνει απο αυτη τη σχεση.

σε μια κοινωνια που το "λογικο" θεωρειται η σεξουαλικη αδηφαγια μοιαζει "παραλογο" μια σχεση να συντηρειται ακομη κι αν το σεξ δεν ειναι πρωτη προτεραιοτητα .κανεις δεν λεει πως δεν υπαρχει η δεν πρεπει να υπαρχει και το ερωτικο στοιχειο σε μια σχεση αλλα αναρωτιεμαι ειναι τοσο "παραλογο" το σεξ να μην ειναι αυτοσκοπος στη ζωη μας ;;

[marian_m]

σε μια κοινωνια που το "λογικο" θεωρειται η σεξουαλικη αδηφαγια μοιαζει "παραλογο" μια σχεση να συντηρειται ακομη κι αν το σεξ δεν ειναι πρωτη προτεραιοτητα .κανεις δεν λεει πως δεν υπαρχει η δεν πρεπει να υπαρχει και το ερωτικο στοιχειο σε μια σχεση αλλα αναρωτιεμαι ειναι τοσο "παραλογο" το σεξ να μην ειναι αυτοσκοπος στη ζωη μας ;;

Ας μην πιάνουμε τα 2 άκρα. Ανάμεσα στο να είναι το σεξ αυτοσκοπός και στην παντελή απουσία του υπάρχουν τόσες διαβαθμίσεις...