Απόγνωση...

[deleted-member141015]

Αγγελική, συμφωνώ να το πάρεις απόφαση. Πέρασε το μεταβατικό στάδιο (με το σπίτι 'ξενοδοχείο' όπως περιγράφεις) και αποφάσισε ότι δεν μπορεί να μείνει μαζί σου. Υπάρχει συμφωνία ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις του. Όταν μετά από τόσα χρόνια σχέσης φτάνει να φύγει από το σπίτι, δεν επιδιώκει επαφή κι έχει βρει ήδη δικηγόρο, δεν φαίνεται να υπάρχει από την πλευρά του επιθυμία επανασύνδεσης. Βεβαίως και μπορείς και μόνη σου και σε νέα σχέση κάποια στιγμή, απλά για εσένα ήταν σοκ αφού δεν είχες συνηθίσει τόσο οριστικές κινήσεις εκ μέρους του και είχες μάθει πως οι προσπάθειες σου απέδιδαν. Κατανοώ πως είναι δύσκολο μετά από τόσα χρόνια μαζί να μην μπορείς να δεις τον εαυτό σου ξέχωρα από εκείνον, χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια να δεις τα πράγματα κι από μια άλλη πλευρά.

Φυσικά και πιστεύω πως είχε πολλά συναισθήματα για σένα και περνούσατε καλά και ειλικρινά πίστευε όσα θετικά έλεγε. Όμως, δεν είναι λίγο παράδοξο να πιστεύουμε τα θετικά και να αγνοούμε τα αρνητικά? Τα είχε πει κι αυτά, αλλά κι οι δυο σας τα αγνοούσατε. Αν σαν άνθρωπος είχε δυσκολία να εκφράζει και να διεκδικεί τα θέλω του, κι αν ταυτόχρονα σε νοιαζόταν και περνούσε όμορφα, λογικό είναι να κατάφερνε μόνο 'εν βρασμώ' όπως λες να πει κάποιο μέρος της δικής του αλήθειας. Και η δική του αλήθεια περιείχε εκτός από εσένα, διάφορες άλλες ανεκπλήρωτες επιθυμίες και συγκρούσεις. Δεν είναι απαραίτητα ευθυνόφοβος ένας άνθρωπος που επιλέγει να ζήσει όσα δεν τόλμησε, ή όσα δεν ταίριαζαν στον μέχρι τώρα τρόπο ζωής του, ή όσα απλά δεν ήθελε ως τώρα. Αντίθετα, είναι σημαντικό να αναλαμβάνει κανείς πρώτα απ' όλα την ευθύνη της δικής του ζωής. Κι απ' ότι φαίνεται από την περιγραφή σου, στις μέχρι τώρα σημαντικές αποφάσεις συμμετείχε μεν (κι ένθερμα κάποιες φορές), αλλά ποια από αυτές ήταν καθαρά δική του πρωτοβουλία?

[aggelik]

Γεια σας και πάλι!

Ηρθα για λίγες μέρες για το Πάσχα στους γονείς μου, και ενώ νόμιζα πως αυτό θα με βοηθούσε στο να "ξεπεράσω" αυτή την κατάσταση, συνειδητοποιώ πως είμαι χειρότερα...
Νιώθω πολύ πιο έντονη την ανάγκη να επικοινωνησω μαζί του, να τον παρακαλέσω και να προσπαθήσω να τον πείσω να είμαστε ξανά μαζί. Πραγματικά απορώ με τον εαυτό μου πώς έχω κρατηθεί και δεν το έχω κάνει ακόμη, αλλά ειλικρινά δεν νομίζω να μπορέσω να κρατηθώ για πολύ ακόμη.
Δυσκολέυομαι πολύ να φάω, να κοιμηθώ, ακόμη και να αναπνεύσω πολλές φορές. Οσο για τα όνειρα που είχα πει σε προηγούμενο post, έχουν γίνει πολύ "χειρότερα". Και βάζω τα εισαγωγικά, γιατί η "ιστορία" των ονειρων δεν είναι καθόλου άσχημη, ίσα ίσα! Βλέπω όνειρα ότι είμαστε διακοπές, ότι φιλόμαστε, ότι κάνουμε έρωτα... Και ξυπνάω με ταχυπαλμίες στη μέση της νύχτας και αρχίσω να κλαίω.
Αντί να βελτιώνεται η κατάσταση χειροτερεύει, έχω αρχίσει να κουράζομαι πολύ, θέλω να τα παρατήσω όλα!!!

[ioannis2]

Αγγελική,

Συμβουλή μου, δώσε του περισσότερο χρόνο, όσο περισσότερο γίνεται, μην κάνεις βήμα που να υποδηλοί χωρισμό. Δώσε του να καταλάβει ότι τον δέχεσαι πίσω, δώσε του ακόμα το μήνυμα, αφού τον θες τόσο πολύ, ότι τον δέχεσαι με τους δικούς του όρους, όσο κι αν αυτούς δεν τους αποδέχεσαι, απλά για να γίνει το μεγάλο βήμα δηλαδή να επιστρέψει και άμα επιστρέψει άσε τα πράγματα χωρίς πιέσεις να δουλέψουν από μόνα τους, κι ο γάμος θα ρθει με το καλό, το ίδιο και παιδί. Εσύ μην κάνεις κανένα βήμα που να δηλώνει χωρισμό.

Μόνο μια περίπτωση βλεπω για να μην επιστρέψει, αν σε είχε στο νου του σαν συμβιβασμό, σαν κάποια που δεν ήταν η γυναίκα που έψαχνε, μέχρι να βρει κάτι καλύτερο και άρα ποτε δε σε αγάπησε. Όμως από την περιγραφή που δίνεις στα μηνύματα σου αυτό το βρήσκω απομακρυσμενο. Και από οτι φαίνεται το πρόβλημα σας ξεκίνησε όταν έννοιωσε την πίεση για γάμο και παιδί, πριν απ αυτό, απ΄οτι λες υπήρχε αληθινή αγάπη, καθόλου καυγαδες. Φαίνεται η πίεση για αναληψη ευθυνών και μάλιστα άμεσα να μην ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του (δηλαδή αγχώδης, να χει φόβο, αγωνία) ίσως και στις οικονομικές, επαγγελματικες κλπ δυνατότητες του.

Κάνε τον να πιστεψει ότι δε σε απασχολούν και τόσο αυτά, έστω κι αν μεσα σου τα θες. Αν σε αγαπά αληθινά με τον καιρό θα επιστρεψει. Πιστεύω εσύ το μόνο που χεις να κανεις είναι να περιμενεις και να δινεις τετοια μηνύματα και ότι τον θέλεις.

[aggelik]

άσε τα πράγματα χωρίς πιέσεις να δουλέψουν από μόνα τους, κι ο γάμος θα ρθει με το καλό, το ίδιο και παιδί. Εσύ μην κάνεις κανένα βήμα που να δηλώνει χωρισμό.

Γιάννη, σ' ευχαριστώ για την απάντησή σου!
Πρώτα όμως να ξεκαθαρίσω ότι ο γάμος μας έχει ήδη "έρθει", είμαστε παντρεμένοι, αλλά τώρα αυτός το θεώρησε "λάθος" και θέλει να χωρίσουμε...

Και από οτι φαίνεται το πρόβλημα σας ξεκίνησε όταν έννοιωσε την πίεση για γάμο και παιδί, πριν απ αυτό, απ΄οτι λες υπήρχε αληθινή αγάπη, καθόλου καυγαδες. Φαίνεται η πίεση για αναληψη ευθυνών και μάλιστα άμεσα να μην ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του (δηλαδή αγχώδης, να χει φόβο, αγωνία) ίσως και στις οικονομικές, επαγγελματικες κλπ δυνατότητες του.

Το πιστεύω αυτό που λες. Είναι από τη φύση του αγχώδης και γενικότερα τα επαγγελματικά-οικονομικά του αν και δεν μπορείς να τα χαρακτηρίσεις "άσχημα", δεν περνάνε και την καλύτερή τους περίοδο, οπότε λογικά μου φαίνονται τα όσα γράφεις.

Κάνε τον να πιστεψει ότι δε σε απασχολούν και τόσο αυτά, έστω κι αν μεσα σου τα θες. Αν σε αγαπά αληθινά με τον καιρό θα επιστρεψει. Πιστεύω εσύ το μόνο που χεις να κανεις είναι να περιμενεις και να δινεις τετοια μηνύματα και ότι τον θέλεις.

Προσπαθώ να το κάνω αυτό, αλήθεια! Ο,τι και να λέω όμως, η απάντησή του είναι πως δεν με πιστεύει ότι τα εννοώ. Ισως με τον καιρό το πιστέψει, τι να πω κι εγώ;;;

Να πω όμως και την αλήθεια, αν και ΠΟΤΕ δεν του το έχω πει του ίδιου, μέσα μου κι εμένα με καίει ένα άγχος ηλικιακό (βλέπεις είμαι 35 πατημένα, δεν είμαι και μικρούλα) όσον αφορά στο παιδί κυρίως, κάτι που πολλές φορές θολώνει τη σκέψη μου και την κρίση μου και με κάνει να ενεργώ παρορμητικά και να έχω εκρήξεις.

Νιώθω πολύ μπερδεμένη! Να προσπαθώ εγώ με νύχια και με δόντια να μην επικοινωνήσω μαζί του αν δεν επικοινωνήσει αυτός πρώτος; Αν αυτός εξακολουθεί να επιμένει στο θέμα του διαζυγίου - δικηγόρων εγώ να συμφωνώ;;;
Πραγματικά νιώθω ένα τεράστιο μπέρδεμα στο μυαλό και την καρδιά μου και μια ακόμη μεγαλύτερη εξάντληση...

[carrie]

Eιναι φυσικο να μη νιωθεις καλα στο πατρικο με τους γονεις σου αγγελικη, ανται να εισαι με τον αντρα-φιλο σου εισαι παλι πισω στην οικογενεια. Κανε υπομονη και προσπαθησε να αλλαξεις την κατασταση αυτη, οχι βρισκοντας νεο φιλο ή γυρνωντας ο παλιος σε σενα, αλλα αφιερωνοντας χρονο στον εαυτο σου, στους φιλους σου, σε χομπυ, σε πραγματα που ηθελες να κανεις και δεν εκανες ολα αυτα τα χρονια...

[aggelik]

carrie μου, πολύ σωστά αυτά που λες, αλλά ειλικρινά δε μπορώ να σκεφτώ κάτι που ήθελα να κάνω τόσο καιρό και δεν το έχω ήδη κάνει (ή δεν το κάνω τώρα...).
Ασχολούμαι αυτόν τον καιρό, πέρα από τη δουλεια μου, με 2 διαφορετικά ενδιαφέροντά μου, και ειλικρινά δε νομίζω πως έχω χρόνο να ασχοληθώ και με περισσότερα. Στο σπίτι διαβάχω τα βιβλία μου, με κάθε ευκαιρία βγαίνω με φίλους.
Θέλω να πω, πως σε αυτόν τον τομέα, ποτέ δεν ένιωσα "στερημένη" ώστε να έχω απωθημένα που θέλω να τα εκπληρώσω τώρα (σε αντίθεση με το "έτερον ήμισυ" βεβαιως βεβαίως...), δε νομίζω ότι θα αλλάξει κάτι στη ζωή μου όσον αφορά σε αυτά τα θέματα.

[carrie]

Οκ.. μπορεις να απολαυσεις πραγματα ως σινγκλ που δε μπορουσες ισως ως δεσμευμενη, και μονο οτι δεν εισαι πια μαζι με εναν ανθρωπο που καθοταν μαζι σου χωρις πραγματικα να σε θελει, πρεπει να σου δινει χαρα. να λες ουφ παει κι αυτο, και να ονειρευσαι μια ομορφη σχεση με καποιον που θα σε θελει, θα σε λατρευει, θα θελει να κανει σπιτι και παιδια μαζι σου και θα στο δειχνει, χωρις να νιωθεις οτι σου κανει χαρη, οτι τον πιεζεις ή τον παρακαλας!

[aggelik]

να ονειρευσαι μια ομορφη σχεση με καποιον που θα σε θελει, θα σε λατρευει, θα θελει να κανει σπιτι και παιδια μαζι σου και θα στο δειχνει, χωρις να νιωθεις οτι σου κανει χαρη, οτι τον πιεζεις ή τον παρακαλας!

Αυτό, αυτό, αυτο!!!! Αυτό είναι που πραγματικά ονειρεύομαι και θέλω όσο τίποτα άλλο! Βέβαια είναι και στιγμές που με παίρνει από κάτω, απογοητεύομαι και φοβάμαι πως δε θα μπορέσω να βρω αυτό που τόσο πολύ θέλω...

[carrie]

εστιασε στο θετικο, οι θετικες σκεψεις μας φτιαχνουν την διαθεση, το συναισθημα, το οποιο το εκπεμπουμε και στους αλλους και το περιβαλλον μας και λαμβανουμε πισω επισης θετικη αντατροφοδητηση, και περα απο αυτο, εχουμε καποιο στανταρντ στο κεφαλι μας πια για το τι θελουμε και ξεδιαλεγουμε απο αυτα τα ατομα που μπαινουν στη ζωη μας, αυτο που πραγματικα μας ταιριαζει, και το οποιο να ανταποκρινεται σε μια θετικη εικονα και οχι σε φοβους...

[marian_m]

Αγγελική,

Συμβουλή μου, δώσε του περισσότερο χρόνο, όσο περισσότερο γίνεται, μην κάνεις βήμα που να υποδηλοί χωρισμό. Δώσε του να καταλάβει ότι τον δέχεσαι πίσω, δώσε του ακόμα το μήνυμα, αφού τον θες τόσο πολύ, ότι τον δέχεσαι με τους δικούς του όρους, όσο κι αν αυτούς δεν τους αποδέχεσαι, απλά για να γίνει το μεγάλο βήμα δηλαδή να επιστρέψει και άμα επιστρέψει άσε τα πράγματα χωρίς πιέσεις να δουλέψουν από μόνα τους, κι ο γάμος θα ρθει με το καλό, το ίδιο και παιδί. Εσύ μην κάνεις κανένα βήμα που να δηλώνει χωρισμό.

Μόνο μια περίπτωση βλεπω για να μην επιστρέψει, αν σε είχε στο νου του σαν συμβιβασμό, σαν κάποια που δεν ήταν η γυναίκα που έψαχνε, μέχρι να βρει κάτι καλύτερο και άρα ποτε δε σε αγάπησε. Όμως από την περιγραφή που δίνεις στα μηνύματα σου αυτό το βρήσκω απομακρυσμενο. Και από οτι φαίνεται το πρόβλημα σας ξεκίνησε όταν έννοιωσε την πίεση για γάμο και παιδί, πριν απ αυτό, απ΄οτι λες υπήρχε αληθινή αγάπη, καθόλου καυγαδες. Φαίνεται η πίεση για αναληψη ευθυνών και μάλιστα άμεσα να μην ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του (δηλαδή αγχώδης, να χει φόβο, αγωνία) ίσως και στις οικονομικές, επαγγελματικες κλπ δυνατότητες του.

Κάνε τον να πιστεψει ότι δε σε απασχολούν και τόσο αυτά, έστω κι αν μεσα σου τα θες. Αν σε αγαπά αληθινά με τον καιρό θα επιστρεψει. Πιστεύω εσύ το μόνο που χεις να κανεις είναι να περιμενεις και να δινεις τετοια μηνύματα και ότι τον θέλεις.

Διαφωνώ κάθετα με όλο αυτό το μήνυμα.
Πες ψέμματα, μείνε καθηλωμένη περιμένοντας τον έναν και αναντικατάστατο, βάλε στην άκρη κάθε εγωισμό και αξιοπρέπεια και στην ανάγκη πέσε στα πόδια του και παρακάλα.
Ίσως τότε σου κάνει τη χάρη και το ξανασκεφτεί ο πιεσμένος μετά από 18 χρόνια σχέσης! Τι άλλο θ' ακούσουμε!
Κάποια στιγμή κάποια πράγματα μας τελειώνουν. Του τελείωσε τώρα, του τελείωσε προχθές, αυτός το ξέρει και το έχει πει ξεκάθαρα. Και μπορεί να σ'αγάπησε και να σ'αγαπάει ακόμα, αλλά δε νιώθει ερωτευμένος. Και έχει την ειλικρίνεια να σου το πει, παρά να κάθεται μαζί σου και να σε κερατώνει, όπως κάνουν τόσοι και τόσες.
Προσπάθησε να το πάρεις απόφαση και να συνεχίσεις τη ζωή σου. Είναι δύσκολο, αλλά είναι χειρότερα να ελπίζεις και να περιμένεις μήπως γυρίσει.
Αν στο μεταξύ αποφασίσει ότι θέλει να είναι μαζί σου κι εσύ τον θέλεις ακόμα, το ξανασκέφτεστε.

[deleted-member141015]

Κι εγώ διαφωνώ κάθετα με το τελευταίο μήνυμα του ιωάννη. Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι ναι, καλό είναι να εξαντλούμε τα περιθώρια αν πιστεύουμε πως ένας άνθρωπος (όχι ένας ρόλος, μια κατάσταση, ένα αποτέλεσμα) πραγματικά μας ταιριάζει, αλλά όπως και να το κάνουμε χρειάζεται να το πιστεύει κι εκείνος. Επιπλέον, καλό είναι να είμαστε ειλικρινείς πρώτα απ' όλα με τον εαυτό μας.

[ioannis2]

marian_m
marina38,

Χαίρομαι για τη διαφωνία και την αντίθετη σας άποψη. Στο μήνυμα μου πιο πάνω είχα πει και το εξής :««Μόνο μια περίπτωση βλεπω για να μην επιστρέψει, αν σε είχε στο νου του σαν συμβιβασμό, σαν κάποια που δεν ήταν η γυναίκα που έψαχνε, μέχρι να βρει κάτι καλύτερο και άρα ποτε δε σε αγάπησε.»» Αναγνώρισα αυτό το ενδεχόμενο όμως λανθασμένα το υποτίμησα πιστευοντας ότι ο λόγος που χε φυγει είναι ευθυνοφοβία και η πίεση που του ασκούνταν να αναλάβει υποχρεώσεις. Μετά που χα στειλει το μήνυμα αυτό ειχα δει το απαντητικο μηνυμα της Αγγελικής ότι αυτός προχώρησε με διαδικασία διαζυγίου. Πιστεύω έχετε δίκαιο τελικά, δεν πρέπει να καθήσει να τον περιμένει αν όντως είναι τόσο αποφασισμένος και αμετάπιστος οριστικά να φύγει μακριά της και το χειρότερο να τον παρακαλά, όταν τη στιγμη που πρεπε να σηκώσει ευθύνη λύγισε.

Κι έτσι κι αυτή να προχωρήσει στη ζωή της. Και αυτό προκύπτει και μεσα από απάντηση της σε μηνυμα της carrie να δημιουργησει μαι ομορφη σχεση με καποιον που θα την αγαπά και όχι ακποιον που θα τον παρακαλα: {{Αυτό, αυτό, αυτο!!!! Αυτό είναι που πραγματικά ονειρεύομαι και θέλω όσο τίποτα άλλο! Βέβαια είναι και στιγμές που με παίρνει από κάτω, απογοητεύομαι και φοβάμαι πως δε θα μπορέσω να βρω αυτό που τόσο πολύ θέλω...}}

[aggelik]

Με πήρε τηλ. για να με "ενημερώσει" πως ξεκινησε τις διαδιακσίες διαζυγίου. Νιώθω χάλια, η καρδιά μου πάει να σπάσει και κλαίω συνέχεια, δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους μου...

[serena]

αγγελικουλα καλημερα..

θα ειναι χαζο να σου πω να μην στεναχωριεσαι..οποτε δεν...
θα περασει ομως καποια στιγμη και ισως ερθει και μια πιο δυνατη αγαπη στο μελλον..
να εχεις κοντα σου τους δικους σου ανθρωπους και να κανεις πραγματα για τον εαυτο σου ωστε να περασει αυτη η μεταβατικη περιοδος λιγοτερο επωδυνα..
απο οσα διαβασα πιστευω οτι και ο φιλος σου εκανε τραγικα λαθη στην διαρκεια της σχεσης σας,τα οποια σε ενα βαθμο προσπαθησε να τα χρεωσει σε εσενα αλλα αυτο θα το αντιληφθεις καλυτερα οταν περασει η περιοδος του πονου..
σκεψου οτι θα μπορουσε να ηταν πολυ χειροτερα τα πραγματα και να βρισκοσουν τωρα μονη και με ενα παιδι..
εισαι σε δυσκολη φαση αυτη την στιγμη αλλα στην πορεια θα εχεις ισως την ευκαιρια να γνωρισεις καποιον που θα σε αγαπησει πραγματικα και θα εχει τα ιδια ονειρα με εσενα χωρις να νιωθει πιεση..σου αξιζει να βρεις καποιον που θα σε θελει πραγματικα..
καλες γιορτες..

[Remedy]

Με πήρε τηλ. για να με "ενημερώσει" πως ξεκινησε τις διαδιακσίες διαζυγίου. Νιώθω χάλια, η καρδιά μου πάει να σπάσει και κλαίω συνέχεια, δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους μου...

αγγελικη ηρεμησε.
δεν εγινε κατι καινουριο, δεν σου ειχε πει οτι το σκεφτεται, ειχατε χωρισει ηδη...
ο γαμος ειναι μια απλη συμβαση οταν δεν υπαρχει η ουσια απο πισω.
θα μπορουσες δλδ να συνεχισεις σε εναν γαμο μαζι του, μονο ιγα να κανεις αυτο που ονειρευοσουν, οταν ηδη σου εχει πει οτι δεν σε βλεπει ερωτικα πια, οταν ηδη οταν τον αφησες ελευθερο, δεν πατουσε στο σπιτι σας, οταν σου εχει πει οτι θελει να κανει αλλα πραγματα στην ζωη του, οταν θα ηξερες και θα στο ελεγε οτι εχεις διπλα σου εναν ανθρωπο δυστυχισμενο με αυτο που ζει,? μονο για να μην χαλασεις στο μυαλο σου την εικονα του γαμου που ονειρευεσαι σαν κοπελα?
τι να το κανεις ενα τετοιο κενο γραμμα?