βαρέθηκα να προσπαθώ για φίλους

[serena]

μπα τιποτα..οκ το χωρισα σε δυο απαντησεις..θενκς!

[carrie]

Γιατι το πιανει η βλακεια αυτο το φορουμ ωρες ωρες;;;; NikosD??????

[Paolo_1]

μουαχαχαχαχαχαχα. με σένα δεν μπορεί να συνεννοηθεί πάντως κανείς, ούτε παιδιά θαύματα, ούτε κανείς!

και δεν εννοούσα γνώσεις γενικότερα, εννοούσα πάνω σε αυτά που με ενδιαφέρουν.. λογοτεχνία+μουσική που με ενδιαφέρουν. αμέσως εσύ βρε paolo! αμέσως να βρεις το μεμπτό στα λόγια μου! εσύ έχεις πει τα μύρια όσα και ακόμη νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, νομίζεις ότι επειδή εντόπισες μια αποτυχημένη έκφραση, θα με κάνεις να αισθανθώ άσχημα??

γεια χαρά παολακο

Είδες που έρχεσαι σιγά σιγά στα λόγια μου emparoula;Λες ότι δεν μπορείς να συννενοηθείς με τους συνομηλίκους σου.Άρα πιθανόν να είσαι άτομο κάπως σκεπτόμενο που δεν αναλώνεσαι με ρηχά πράγματα,όπως κάνει η μεγάλη πλειοψηφία των συνομηλίκων σου,δηλαδή τα ανεγκέφαλα 19χρονα.Αν ήσουν κι εσύ σαν κι αυτά,θα ταίριαζες αμέσως με πολλές παρέες,θα ασχολιόσασταν με τις γνωστές χαζομάρες που κάνουν αυτές οι ηλικιές και δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.Όσο πιο διαφορετικός είναι κάποιος από τον εκάστοτε περίγυρό του,τόσο πιο πολύ δυσκολεύεται να συννενοηθεί και να βρει άτομα για παρέα.Κατά κάποιο τρόπο,επειδή κι εγώ όταν σπούδαζα πάντα έπεφτα σε ρηχά άτομα για τα δεδομένα μου και δεν είχα κολλητούς,σε καταλαβαίνω.

[empar]

Είδες που έρχεσαι σιγά σιγά στα λόγια μου emparoula;Λες ότι δεν μπορείς να συννενοηθείς με τους συνομηλίκους σου.Άρα πιθανόν να είσαι άτομο κάπως σκεπτόμενο που δεν αναλώνεσαι με ρηχά πράγματα,όπως κάνει η μεγάλη πλειοψηφία των συνομηλίκων σου,δηλαδή τα ανεγκέφαλα 19χρονα.Αν ήσουν κι εσύ σαν κι αυτά,θα ταίριαζες αμέσως με πολλές παρέες,θα ασχολιόσασταν με τις γνωστές χαζομάρες που κάνουν αυτές οι ηλικιές και δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.Όσο πιο διαφορετικός είναι κάποιος από τον εκάστοτε περίγυρό του,τόσο πιο πολύ δυσκολεύεται να συννενοηθεί και να βρει άτομα για παρέα.Κατά κάποιο τρόπο,επειδή κι εγώ όταν σπούδαζα πάντα έπεφτα σε ρηχά άτομα για τα δεδομένα μου και δεν είχα κολλητούς,σε καταλαβαίνω.

a. εγώ είπα ότι νιώθω διαφορετική από τους άλλους, όχι ότι είμαι ανώτερη από τους άλλους/σκέφτομαι βαθύτερα κλπ. μπορεί κάποιος για άλλα θέματα να σκέφτεται εξίσου με εμένα ή και περισσότερο. είπα ότι για τα θέματα που έχω επιλέξει να ασχολούμαι, για τα ενδιαφέροντά μου, γνωρίζω πολλά πράγματα, που λίγοι τα ξέρουν σε αυτή την ηλικία, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι. το πιθανότερο είναι να τα μάθουν αργότερα καθώς θα εξελίσσονται. απλώς εμένα μου δημιουργεί πρόβλημα αυτή τη στιγμή αυτό το μικρό προβάδισμα. τώρα, να ξεκαθαρίσουμε ότι κάθε 20χρονος μπορεί να απασχολείται με διαφορετικά πράγματα και να είναι εξαιρετικός σε αυτά. δεν χαρακτηρίζω κάποιον ρηχό επειδή δεν ασχολείται με αυτά που ενδιαφέρουν εμένα. τονίζω ότι έχω πρόβλημα επειδή δεν έχω συναντήσει άτομα που να πληρούν δύο προϋποθέσεις, δλδ να με θέλουν για παρέα ΚΑΙ να έχουν παρόμοια ενδιαφέροντα με εμένα.
b. εμένα από όλα αυτά που είπες με ενόχλησε περισσότερο (στα πρώτα σου μηνύματα προς την r.f.) το ότι καταδίκαζες όλους τους 19χρονους ως ανεγκέφαλους.. και ότι έκανες διάκριση σε άντρες/γυναίκες στο θέμα της θλίψης..
c. αφού βρίσκεις πιθανό το να είμαι σκεπτόμενη και αυτό να μου δημιουργεί προβλήματα, γιατί δεν αντιμετωπίζεις παρόμοια την r.f., η οποία εμφανίζει προβλήματα με συνομιλήκους όμοια με τα δικά μου συν τα οικογενειακά;
d. πως ακριβώς έρχομαι στα λόγια σου;; έχοντας διαβάσει τα λόγια σου, θα έλεγα ότι αυτό είναι μάλλον άτοπο...

[empar]

serena,
σε ευχαριστώ για την απάντησή σου. ίσως έχεις δίκιο, είμαι πολύ επιφυλακτική λόγω των πρόσφατων παθημάτων μου. θα το ξεπεράσω. να σου πω την αλήθεια, για την ομάδα της σχολής μου το 'χω λίγο πολύ ξεγράψει. προσπάθησα να κάνω παρέα με 3-4 κοπέλες από κει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν νιώθω ότι είμαι η φίλη που θα πάρουν στάνταρ τηλέφωνο για να κανονίσουν κάτι. παρόλα αυτά, έχουμε καλές επαφές, χωρίς να μπορώ ωστόσο να πω ότι τους έχω ακόμη ιδιαίτερη εμπιστοσύνη.
μία κοπέλα τη θεωρώ αρκετά προχωρημένη, ασχολείται με blogs όπως κ εγώ, και φαίνεται ιδιαίτερο άτομο, ωστόσο δεν μπόρεσα να την πλησιάσω, με κοιτάει με ένα κενό βλέμμα πολλές φορές και νιώθω ότι δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε συν ότι βρίζει πολύ και δυνατά και με κάνει να νιώθω κάπως άβολα.
όπως πάντα, έχω βρει έναν φίλο από κει μέσα με τον οποίο έχουμε πει και δυο τρία πράγματα παραπάνω, γιατί και αυτός είχε προβλήματα με τις φίλες της κοπέλας του και ανταλλάξαμε απόψεις. βοηθιόμαστε και σε κανα μάθημα.

νομίζω ότι μπορώ να κάνω φίλους, δεν μπορώ να κάνω φίλες και παρέες, όμως.

για χόμπυ θέλω πολύ να κάνω κάτι συγκεκριμένο, ελπίζω να μην μείνει πάλι άλλο ένα σχέδιο μέσα στο κεφάλι μου.

όσο για αυτό που λες, πρώτα να γνωρίζουμε κάποιον καλά και μετά να υπάρχει μια σχέση αμοιβαιότητας μεταξύ μας, θα προσπαθήσω να το τηρήσω γιατί δεν με παίρνει να στεναχωριέμαι πάλι.

[ioannis2]

empar,

Εχω διαβάσει αρκετά από τα μηνύματα που γραψες στο θέμα αυτό. Έχεις ξεκινήσει το ίδιο θέμα και αλλού και τα έχουμε ήδη συζητήσει. Όλοι αυτοί που περιγράφεις εδώ, που φανταζομαι είναι ακριβώς τα ίδια πρόσωπα που περιγραφεις και στο προηγούμενο θέμα είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από φίλοι σου (αυτό το λες εσύ μεσα από τη δικη σου περιγραφή). Σου ειχα πει πως άποψη μου ήταν να ξεκοψεις από όλους αυτούς, να δώσεις σημασία στη σχεση σου και στη σχολή. Έκανες κάτι;

Φιλία είναι το να βρήσκεις κατανόση, γαλήνη, χαρά, να χεις εμπιστοσύνη, αμοιβαιότητα, αλληλοβοήθεια και να ξεκουράζεσαι όταν είσαι με καποιους ανθρώπους, να επιζητάς την παρουσία τους και η παρουσία τους στη ζωή σου να σου δημιουργεί μια ανεξήγητη εσωτερική χαρά . Όταν είσαι με όλους αυτούς βιώνεις κάτι τετοιο; Από τα λόγια σου βγαίνει ότι όχι μόνο δε βιώνεις τετοια «ζεστασιά» μαζί τους αλλά ίσα ίσα ζημιώνεσαι ψυχολογικά και σε αξιοπρέπεια. Άπλά με την παρέα τους καλύπτεις την προσωπική σου ανάγκη να μην είσαι μόνη, να ανήκεις σε μια παρέα όπως όλος ο κόσμος και αφού δεν έχεις βρει καπου καλύτερα (που μέσα σου σφόδρα το επιθυμείς) συμβιβάζεσαι με αυτούς. Και πιστευω ότι όταν πηγαίνεις να τους συναντήσεις η διάθεση σου δεν είναι και ότι καλύτερο. Απ αυτό κατάλαβε αν υπάρχει φιλια.

Έχεις δοκιμάσει στην πράξη τη φιλία τους πολλές φορές, έκανες πολλά για να αλλάξεις τα πράγματα προς το καλύτερο, εσύ συμπεριφέρθηκες ως αληθινή φίλη αλλά δεν είδες τιποτα να αλλάζει. Εξάντλησες τα περιθώρια. Δεν μπορείς άλλο να ελπίζεις σ΄αυτούς. Ξεκίνα να ψάχνεις αλλού, στους δικούς σου χώρους, κάπου υπάρχουν τα άτομα με τα οποία θα συντεριάξεις, υπάρχουν για τον καθένα τα κατάλληλα άτομα, φτάνει να ψάξεις να τα βρεις. Και εσύ δε θα δυσκολευτείς να τα βρεις, έχεις την εμπειρία να ξεχωρίζεις τους ανθρώπους. Απλά θα πρέπει να ξεκόψεις από την υποτίθεται παρέα έστω σταδιακά και οι καλές φιλίες θα ρθουν, μην απογοητεύεσαι, αρκεί να ψάχνεις, έχεις την ικανότητα να βρησκεις, έχεις την ειλικρίνεια στο χαρακτήρα και το ήθος και αυτά υπάρχει κόσμος που τα εκτιμά και επιζητά να συναντήσει τετοιους ανθρώπους.

Καλή σου μερα!!

[RainAndWind]

Είσαι ανταγωνιστική προς άλλα άτομα του ίδιου φύλου empar. Αυτό διαφαίνεται από κάποια πράγματα που έγραψες για το πώς φυλάς τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά σε σχέση με το σύντροφό σου. Και είναι δύσκολο να βάλεις φίλες στη ζωή σου όταν τις βλέπεις ανταγωνιστικά, δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω, είναι σα να ζεις στην τσίτα σε σχέση με το γυναικείο φύλο. Και θα σου θέσω μια λιγουλάκι πιο προς το βάθος ερώτηση. Με τη δική σου θηλυκότητα πώς τα πας? Γιατί αν δεν εμπιστεύεσαι τη δική σου φύση, ίσως αυτή την έλλειψη ικανοποίησης να την προβάλλεις σε άλλα άτομα.
Είσαι συμφιλιωμένη με αυτό που είσαι?

#με τις συνθήκες της δικής μας κουλτούρας ως προς τα φύλα, είμαι υποχρεωμένη να μιλάω για το ένα και το άλλο φύλο για να συνεννοούμαστε, θα ήθελα όμως να προσθέσω πως σε μία ιδανική κοινωνία όλα θα ήταν ουδέτερα, οι διαφορές όχι σημαντικές, ο ανταγωνισμός και η μάχη των φύλων παρελθόν, ενώ η διαφυλική έκφραση θα έκανε απαρχαιωμένες τέτοιες επικεντρώσεις στο δίπολο.

[serena]

βασικα empar μου εγω εννοουσα να βλεπεις με αλλο ματι τους συμφοιτητες στην σχολη σου γενικοτερα και οχι μονο απο την ομαδα σου...να πας με αλλαγμενη διαθεση και οπτικη προς ολους...

λες...προσπάθησα να κάνω παρέα με 3-4 κοπέλες από κει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν νιώθω ότι είμαι η φίλη που θα πάρουν στάνταρ τηλέφωνο για να κανονίσουν κάτι. παρόλα αυτά, έχουμε καλές επαφές, χωρίς να μπορώ ωστόσο να πω ότι τους έχω ακόμη ιδιαίτερη εμπιστοσύνη.

οκ γιατι ομως να σε ενοχλει τοσο πολυ που δεν εισαι η στανταρ φιλη τους με την οποια θα κανονισουν..?μηπως βιαστηκες να παρεις την αποκλειστικοτητα τους και οταν δεν την πηρες παραιτηθηκες και απομακρυνθηκες...?οι φιλιες χτιζονται αργα, δεν γινεται να κολλησουμε με καποιον απο την πρωτη μερα ουτε και ειναι απαραιτητο...
οταν λες οτι δεν τις εμπιστευεσαι τι εννοεις..?πανω σε ποιον τομεα..?δεν χρειαζεται να ξερει καποιος τα μυστικα σου, απο γνωριμια λιγων μηνων ετσι και αλλιως...


νομίζω ότι μπορώ να κάνω φίλους, δεν μπορώ να κάνω φίλες και παρέες, όμως.

αυτο γιατι το προεξοφλεις...?τι σε οδηγει σε αυτο το συμπερασμα..?

[empar]

ioanni είναι διαφορετικά τα άτομα στα οποία αναφέρομαι εδώ. είναι η παρέα που είχα στο λύκειο, όχι οι φίλες που είχα στο πανεπιστήμιο.

rainandwind δεν είμαι ανταγωνιστική προς τις άλλες γυναίκες.
δεν είχα ποτέ πρόβλημα ανταγωνιστικότητας, ίσα ίσα ήμουν πολύ φιλική και ευγενική, σε βαθμό που για τις φίλες μου στο πανεπιστήμιο ένιωθα σχεδόν..."μητέρα", ειδικά για τη μία, που είχε τεράστια οικογενειακά προβλήματα και τη φιλοξενούσα τακτικά, της μαγείρευα, την άκουγα σε ό,τι είχε να μοιραστεί. ο λόγος που εκφράστηκα έτσι έχει γραφτεί σε άλλο φόρουμ, όπου εξέθεσα το τι μου έκαναν οι φίλες μου μόλις βρήκα αγόρι. δεν εννοούσα ότι θα μου κλέψουν οι άλλες γυναίκες τον φίλο, εννοούσα ότι δεν μπορώ να έχω εμπιστοσύνη ακόμη λόγω του παθήματός μου, που είχε να κάνει με το ότι απέκτησα σχέση. για να μην σχολιάσω και το γεγονός ότι μία φίλη που γνώρισα πρόσφατα, άρχισε να αποκαλεί το αγόρι μου "δικό της" και "έρωτά της".

και τι εννοείς πως τα πάω με τη δικιά μου θηλυκότητα;;
το θέμα είναι οι δυο φίλες μου στο πανεπιστήμιο πως τα πήγαιναν με τη δική τους, γιατί τη μία την περνούσαν για λεσβία (και κάποια στιγμή που εγώ έτυχε να γνωρίσουμε στη σχολή μία bisexual, αυτή η συγκεκριμένη εκδήλωσε τρομερήηηη ομοφοβία) και την άλλη μπάζο την ανέβαζαν, μπάζο την κατέβαζαν. και εγώ τις υπερασπιζόμουν μέχρι την τελευταία στιγμή, η ηλίθια, και προσπαθούσα να τις βοηθήσω κιόλας στο γκομενικό. μόλις έκανα σχέση, άρχισαν να αποκαλούν η μία την άλλη "αγάπη μου και μωρό μου", να λένε άσχημα πράγματα στον φίλο μου, να με καλούν όλο και λιγότερο έξω, και τελικά σταμάτησαν να μου μιλάνε. εγώ είμαι η ανταγωνιστική τώρα;;

serena, για άλλη μια φορά οι ερωτήσεις σου είναι εύστοχες, νομίζω ότι έπιασες πολύ καλά το θέμα.

στη σχολή μου πλέον δεν πάω, γιατί έτσι όπως λειτουργεί το σύστημα, καθημερινά δουλεύω πλέον με την ομάδα μου. δεν με ενοχλεί ότι δεν είμαι ακόμη η στάνταρ φίλη τους, το αναφέρω γιατί θεωρώ ότι μετά από τρία χρόνια που ήμουν περιορισμένη με τη μία και μοναδική παρέα που είχα, όσο και να τις προσεγγίσω, δύσκολα θα "ξεβολευτούν" από τις δικές τους παρέες και θα πάρουν εμένα τηλ για να βγούμε. ίσως δλδ σκεφτούν ότι είμαι λίγο "άκυρη" που μετά από τόσο καιρό που δεν είχα και πολλές επαφές μαζί τους, τώρα προσπαθώ να τις προσεγγίσω.

δεν εμπιστεύομαι ακόμη, ακριβώς αυτό που λες, να πω ένα μυστικό, να πω κάτι παραπάνω. έχεις δίκιο, δεν χρειάζεται, απλώς εγώ είμαι πολύ αυθόρμητη και πολλές φορές μπορεί να μου "ξεφύγουν" κουβέντες. αυτό εννοώ, ότι πρέπει να είμαι επιφυλακτική και να μην εμπιστεύομαι.

"νομίζω ότι μπορώ να κάνω φίλους, αλλά όχι φίλες και παρέες" γιατί πάντοτε τα αγόρια μου έδειχναν πιο ευγενική συμπεριφορά, είχαν πιο πολλά και πιο ενδιαφέροντα πράγματα να μοιραστούν στους τομείς που με ενδιαφέρουν, και χωρίς να με κατηγορούν και να με κουτσομπολεύουν πίσω από την πλάτη μου κλπ. βέβαια, τα ξαδέρφια μου μου έλεγαν ότι όσα αγόρια με κάνουν παρέα, με κρυφογουστάρουν, αλλά εγώ επέλεγα να μην το βλέπω έτσι (μέσα μου δλδ το αγνοούσα, γιατί δεν ήθελα μέχρι να τελειώσει το σχολείο να κάνω σχέση κλπ).

με τα κορίτσια, πάντα κάπου σκάλωνε το πράγμα.

δλδ ένιωθα ότι πήγαιναν να μου τη φέρουν (ή μου την έφερναν τελικώς). πχ η μία φίλη που ένιωθα ότι είχα στο σχολείο, πέρασαν τρία χρόνια μέχρι να μου φερθεί καλά, κάναμε κολλητή παρέα για ένα χρόνο και κατόπιν βρήκε άλλη κολλητή και με παράτησε χωρίς καμία αφορμή και αιτία. και τώρα όποτε βρισκόμαστε στην ίδια παρέα πάει και κωλοτρίβεται στους φίλους μου, κανονίζει εξόδους και εμένα με αγνοεί, μου γυρνάει την πλάτη, ούτε να με προσκαλέσει ούτε τίποτα. και με κατηγόρησε και ότι της πήρα την καρφίτσα, που τελικά ήταν πάνω στο τραπέζι.

ποια είναι η ανταγωνιστική ρε παιδιά τώρα;;

και κάτι που θα έγραφα τώρα γιατί μου τη βίδωσε πολύ το όλο θέμα: μόλις σταμάτησα να παίρνω τον "κολλητό" τηλέφωνο, άρχισε αυτός να μου στέλνει μηνύματα και σήμερα μου τηλεφώνησε κιόλας να δει τι κάνω. και μου λέει τι νέα; ε, του απαντάω, τα ίδια, διάβασμα, ξέρεις τώρα. εσύ; εγώ βγήκα χτες βόλτα και σήμερα θα πάμε για τσίπουρα. ούτε να με ρωτήσει, ρε παιδιά, μήπως θέλεις να έρθεις;;
υπέκυψε και αυτός στο...βέτο.
και δεν νιώθει καν άσχημα μετά από τόσα χρόνια, μετά από όσα μου έκανε, που με παράτησε ένα μήνα πριν τις πανελλήνιες και τώρα πάλι με προδίδει.
τι να πω.. δεν έχω λόγια...
αυτό που με εκνευρίζει πιο πολύ από όλα είναι ότι πριν με πάρει τηλ, διάβαζα μια χαρά και τώρα δεν μπορώ να συγκεντρωθώ γιατί μέσα μου ονειρεύομαι να τον πάρω τηλ και να του πω "σε βαρέθηκα. ποτέ δεν με θεώρησες φίλη σου, και ακόμη και τώρα παίρνεις και μου τρίβεις στα μούτρα ότι εσύ θα βγεις έξω με τους άλλους, και ούτε καν να υποκριθείς ότι θέλεις να έρθω". αλλά δεν το κάνω, γιατί θα νιώσω ανώριμη και φοβάμαι κιόλας μην με πούνε τρελή που έχω τέτοιες αντιδράσεις.

με πληγώνει το όλο θέμα και με εκνευρίζει που δεν μπορώ να συνεχίσω τις δουλειές μου κανονικά.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;;

[carrie]

Μια απορια εχω, στις κοπελιες τους την ειπες για τις βλακειες που λεγανε στον φιλο σου; Εξεφρασες την ενοχληση σου αρκετα; Στον κολλητο σου επισης; Του ειπες οτι ειναι ενα γουρουνι;;;; Πολλα καστανα χαριζεις, γιαυτο εχεις ξεμεινει με αδεια την κατσαρολα. Ολοι βουτανε τη χερουκλα τους και τα παιρνουν, κι εσυ δε λες τπτ! Αν θες να βρεις ατομα να ειναι διπλα σου και να εχεις την κατσαρολα σου γεματη πρεπει να θετεις τα ορια σου και να εχεις απαιτησεις. Οχι προκειμενου να εχουμε φιλους δεχομαστε τα παντα απο αυτους. Ετσι δε μας εκτιμανε. Βρισκουν και τα κανουνε.

[empar]

αχ carrie, όταν είπα σε αυτές κάτι, ήταν πολύ αργά, δλδ τους το είπα στην τελευταία κουβέντα μας. η μία προσπαθεί ακόμη να επικοινωνήσει μαζί μου, αλλά δεν θέλω ούτε να την ξέρω ποια, κατάλαβα ότι είναι μια εκμεταλλεύτρια που ευθυνόταν για πολλές από τις φορές που χαλάστηκα στη φοιτητική μου ζωή και δεν είπα τίποτα.
σε αυτόν δεν είπα τίποτα, σου λέω θέλω να του πω, είσαι μ@@@ς αλλά δεν ξέρω τι με κρατάει. δεν θέλω να με πούνε υπερβολική και τρελή κλπ και φοβάμαι μήπως όταν τον πάρω τηλέφωνο και του πω όλα αυτά βρει κάποια δικαιολογία (πχ νόμιζα πως ήθελες να διαβάσεις και για αυτό δεν σου είπα να βγουμε) και αρχίσω να κατηγορώ τον εαυτό μου. θέλω να του πω είσαι ΓΟΥΡΟΥΝΙ!!!!!!!!!!!!!!!! τα 'χω πάρει τώρα. carrie, τα χω παρει.

[Ofelia]

empar σκέφτηκα μια ωραιότατη φράση που μπορούσες να του πεις όταν είδες ότι δε σου πρότεινε να πας. Θα μου πεις 'έκ των υστέρων', αλλά είναι μια καλή ιδέα για μελλοντική χρήση. Εκεί που σου λέει "θα πάμε για τσίπουρα" και δεν το συνεχίζει, γύρισε και πες του κάτι του στυλ "Ευχαριστώ που μου κάνεις την τιμή να μπορώ να ευχηθώ να περάσετε καλά". Γελαστά όμως, σα να σε διασκεδάζει η βλακεία του. Και στο καπάκι (αλλά όχι θυμωμένα) "Έλα γειά τώρα γιατί βιάζομαι-κλείσε με!" και άσε το τηλέφωνο ανοιχτό μέχρι να καταλάβει ότι πρέπει να το κλείσει. Ξέρεις, να μείνει μλκς... να αναρωτιέται αν ήσουν υπερβολικά φιλική ή του την είπες άγρια...

[empar]

empar σκέφτηκα μια ωραιότατη φράση που μπορούσες να του πεις όταν είδες ότι δε σου πρότεινε να πας. Θα μου πεις 'έκ των υστέρων', αλλά είναι μια καλή ιδέα για μελλοντική χρήση. Εκεί που σου λέει "θα πάμε για τσίπουρα" και δεν το συνεχίζει, γύρισε και πες του κάτι του στυλ "Ευχαριστώ που μου κάνεις την τιμή να μπορώ να ευχηθώ να περάσετε καλά". Γελαστά όμως, σα να σε διασκεδάζει η βλακεία του. Και στο καπάκι (αλλά όχι θυμωμένα) "Έλα γειά τώρα γιατί βιάζομαι-κλείσε με!" και άσε το τηλέφωνο ανοιχτό μέχρι να καταλάβει ότι πρέπει να το κλείσει. Ξέρεις, να μείνει μλκς... να αναρωτιέται αν ήσουν υπερβολικά φιλική ή του την είπες άγρια...

χα, να αυτό ακριβώς μου λείπει. το να μπορώ να μιλήσω σε κάποιον με αυτόν τον τρόπο και να μην τα βάζω μέσα μου και καταστρέφω τη διάθεσή μου.
του έστειλα μήνυμα και του είπα πολύ ευγενικά κάποια πράγματα, και με πήρε ίσα με 5 φορές τηλέφωνο, μου είπε ότι θα έρθει να με δει αύριο, αλλά ειλικρινά δεν έχω διάθεση πια να προσπαθήσω.. 6 χρόνια παιδεύομαι με αυτή την ιστορία, βαρέθηκα. απλώς πρέπει να αποδεχτώ ότι κάποιοι άνθρωποι που νόμιζα ότι είναι καλοί για μένα, δεν με καλύπτουν συναισθηματικά. τέρμα. ευχαριστώ οφέλια.

[serena]

οκ...ολα αυτα που λες μας βοηθουν να εχουμε μια πιο σαφη εικονα για το θεμα...

προσωπικα.. δεν μπορω να αμφισβητησω οτι υπαρχουν ατομα που ακομα και αν τους εχεις φερθει αψογα, σε φθονουν και προσπαθουν να σε βλαψουν..το εχω δει να συμβαινει και σε αλλους αλλα και στον εαυτο μου...
οταν ημουν κι εγω μικροτερη, ηθελα να ξερουν οι φιλοι μου οτι τους αγαπαω και ετσι εκανα πολλα για αυτους..π.χ ηθελα να ξερουν οτι και στις 5 το πρωι αν με χρειαζονται θα ειμαι εκει...γενικως εκανα πολλα που αποδεικνυαν την φιλια και την αγαπη που ενιωθα για αυτους..
οταν εκ των υστερων εμαθα για καποιους οτι ειχαν προσπαθησει με τους Α/Β τροπους να με βλαψουν,ειχα παθει ενα σοκ..δεν μπορουσα να διαννοηθω πως γινεται την στιγμη που εσυ νιωθεις αγαπη για τον ''φιλο'' σου, αυτος να κανει δευτερες σκεψεις και να ψαχνει τροπο να σε βλαψει..δυσκολευομουν πολυ να διαχειριστω το θεμα...

στην πορεια τον χρονων που η αυτοεκτιμηση και η εμπειρια μου μεγαλωσαν,συνειδητοποιησα καποια πραγματα...
ολοι οι ανθρωποι που με πληγωσαν στην ζωη μου,το καταφεραν γιατι εγω τους εστρωσα τους εδαφος...πως..?αφου ημουν ανοιχτο βιβλιο,τους εμπιστευομουν ακραδαντα,τους εδειχνα συνεχως ποσο τους αγαπαω,ανεχομουν τα παντα,ηξεραν οτι ποτε δεν θα τους κανω κακο,ημουν ο εξομολογος,ψυχολογος τους και η λιστα συνεχιζεται......με απλα λογια...δεν εβαζα ορια...
οι δοτικοι ανθρωποι γινονται πολος ελξης ατομων/εκμεταλευτων...και αυτο ειναι λογικο....σκεψου μια τραπεζα με πολλα λεφτα που μενει αφυλακτη χωρις συναγερμο...καποιοι θα επιστρατευσουν την ηθικη τους και δεν θα την πειραξουν..αλλοι ομως δεν θα διστασουν να την ληστεψουν....

για μενα ο ''συναγερμος'' μου ειναι το ενστικτο μου και ο τροπος που σου περιεγραψα παραπανω...προτιμω να κανω υπομονη μεχρι να ''δω'' ποιος ειναι ο αλλος παρα να καταληγω παντα να πληγωνομαι..
ομως να σου πω κατι και αν θες το ακολουθεις...μην αλλαξεις τον χαρακτηρα σου επειδη γνωρισες πεντε ηλιθια ατομα και μην γινεις καχυποπτη...συνεχισε να εισαι ο ιδιος ανθρωπος που του αρεσει να προσφερει απλα μαθε να προσφερεις στους ''σωστους'' ανθρωπους...

[empar]

οκ...ολα αυτα που λες μας βοηθουν να εχουμε μια πιο σαφη εικονα για το θεμα...

προσωπικα.. δεν μπορω να αμφισβητησω οτι υπαρχουν ατομα που ακομα και αν τους εχεις φερθει αψογα, σε φθονουν και προσπαθουν να σε βλαψουν..το εχω δει να συμβαινει και σε αλλους αλλα και στον εαυτο μου...
οταν ημουν κι εγω μικροτερη, ηθελα να ξερουν οι φιλοι μου οτι τους αγαπαω και ετσι εκανα πολλα για αυτους..π.χ ηθελα να ξερουν οτι και στις 5 το πρωι αν με χρειαζονται θα ειμαι εκει...γενικως εκανα πολλα που αποδεικνυαν την φιλια και την αγαπη που ενιωθα για αυτους..
οταν εκ των υστερων εμαθα για καποιους οτι ειχαν προσπαθησει με τους Α/Β τροπους να με βλαψουν,ειχα παθει ενα σοκ..δεν μπορουσα να διαννοηθω πως γινεται την στιγμη που εσυ νιωθεις αγαπη για τον ''φιλο'' σου, αυτος να κανει δευτερες σκεψεις και να ψαχνει τροπο να σε βλαψει..δυσκολευομουν πολυ να διαχειριστω το θεμα...

στην πορεια τον χρονων που η αυτοεκτιμηση και η εμπειρια μου μεγαλωσαν,συνειδητοποιησα καποια πραγματα...
ολοι οι ανθρωποι που με πληγωσαν στην ζωη μου,το καταφεραν γιατι εγω τους εστρωσα τους εδαφος...πως..?αφου ημουν ανοιχτο βιβλιο,τους εμπιστευομουν ακραδαντα,τους εδειχνα συνεχως ποσο τους αγαπαω,ανεχομουν τα παντα,ηξεραν οτι ποτε δεν θα τους κανω κακο,ημουν ο εξομολογος,ψυχολογος τους και η λιστα συνεχιζεται......με απλα λογια...δεν εβαζα ορια...
οι δοτικοι ανθρωποι γινονται πολος ελξης ατομων/εκμεταλευτων...και αυτο ειναι λογικο....σκεψου μια τραπεζα με πολλα λεφτα που μενει αφυλακτη χωρις συναγερμο...καποιοι θα επιστρατευσουν την ηθικη τους και δεν θα την πειραξουν..αλλοι ομως δεν θα διστασουν να την ληστεψουν....

για μενα ο ''συναγερμος'' μου ειναι το ενστικτο μου και ο τροπος που σου περιεγραψα παραπανω...προτιμω να κανω υπομονη μεχρι να ''δω'' ποιος ειναι ο αλλος παρα να καταληγω παντα να πληγωνομαι..
ομως να σου πω κατι και αν θες το ακολουθεις...μην αλλαξεις τον χαρακτηρα σου επειδη γνωρισες πεντε ηλιθια ατομα και μην γινεις καχυποπτη...συνεχισε να εισαι ο ιδιος ανθρωπος που του αρεσει να προσφερει απλα μαθε να προσφερεις στους ''σωστους'' ανθρωπους...

πως μπορώ να ξεχωρίσω τις προθέσεις των ανθρώπων; μου αρέσει να βλέπω το καλό σε όλους και όταν πρωτογνωρίζω κάποιον δεν θέλω να σκέφτομαι ότι μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικός από ό,τι νόμιζα. έχω φτάσει στο σημείο να μην πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει αληθινή φιλία.. και ότι όλοι απλώς κάνουν εκπτώσεις για να μην μείνουν μόνοι τους.

serena, δεν πρέπει να δίνομαι τόσο πολύ από την αρχή..