o xwrismos einai enas thanatos

[panos86]

kalispera. simera xwrisa apo ton syntrofo mou me ton opoio imoun mazi ta teleutaia xronia. den thelw na epektathw sto giati xwrisame oute kai pws , o monos logos pou grafw einai gia na moirastw afto pou niwthw afthn thn wra. exete niwsei i gh ksafnika na min einai katw apo ta podia sas? ..ayto akrivws niwthw. eimai enas polu melagxolikos kai ypogeios anthrwpos tha elega kai otidhpote kalo i kako mou symvainei yparxei panta mia melagxolia sth zwh mou.. kanw psyxotherapeia edw kai enamisi xrono peripou kai o logos pou ksekinisa itan oti pernousa katathlipsi i opoia kapoia stigmh ginotan avastaxth.. kserw pws yparxei mia megalh apostash metaksy ths thlipshs kai ths katathlipshs kai omws exw na pw pws toso sthn 1h pou viwnw syxna ( melagxolia = thlipsi ) oso kai sthn 2h thn opoia viwsa me epityxia kai entash enamisi xrono prin niwthw mia aneksigiti asfaleia.. isws na nai afto pou lene pws o patos den exei parakatw kai afto dimiourgei mia akatanoiti aisthisi asfaleias.. simera xwrisa kai i thlipsi enalassetai me ton thymo, thn arnhsh kai ola ta stadia kai omws anypomonw na papsw na elpizw kai na vrethw sthn katastash thlipsis pou mou einai gnwrimh kai mporw na antimetwpisw. eimai apogoiteumenh .. tha ithela parakalw na min akousw aisiodoksa minimata pou periexoun polu elpida kai aisiodoksia giati pote den me aggizan. kainourgioi mou filoi sas parousiazw ton eyato mou kai eimai edw na apanthsw kai sta dika sas antistoixa katathethria..

εγω είμαι μελαγχολικος απο τα 12 μου αλλα το αν θα χειροτερεψει η διαθεση μου εξαρτάτε απο εξωτερικες συνθήκες και παντα οι δικοι μας ανθρωποι είναι αυτοι που μας συνεφερνουν

[Flumen]

Ο καθε είδους χωρισμός είναι πολύ δυσάρεστος, αλλά πάντα υπάρχει ένας λόγος που συμβαίνει, και ο λόγος αυτός είναι πάντα σημαντικός.
Το χειρότερο είδος χωρισμού όμως πιστεύω είναι να χάσεις έναν φίλο. Οι φιλοι είναι πολύ πιο σημαντικοί απο τους συντρόφους. Καλύτερα να επικεντρωθείς στους φίλους σου και να ηρεμήσεις. Τότε θα δεις που θα το ξεπεράσεις και θα βρεθεί ο επόμενος σύντροφος. Βίωσε το χωρισμό όπως το νιώθεις, αλλα φέρσου με αγάπη και φροντίδα προς εσένα

[Konstantinoss]

Χώρισα πριν 2 χρόνια και ακόμη την αγαπώ και τη σκέφτομαι, βουρκώνω με καψουροτράγουδα και πάντα την έχω στη καρδιά μου, ο χωρισμός είναι ενας μικρός θάνατος όντως, ενα πένθος στη καρδιά που ίσως κρατήσει αιώνια, ότι αγγίζει τη ψυχή μας αργεί να σβήσει, όμως ο έρωτας με έρωτα περνάει..

[boubourina]

msor, ο χωρισμος ειναι ενας μικρος θανατος και ο θανατος ειναι ενας μεγαλος χωρισμος.
Εγω βιωσα και βιωνω το δευτερο, τον αιφνιδιο θανατο του συντροφου μου και πατερα του παιδιου μου πριν απο 6 μηνες.
Τα σταδια ειναι ιδια, θυμος, σοκ, θλιψη, απογοητευση, μοναξια, πονος, αλλα και............ΑΝΑΚΑΜΨΗ.
Εκεινος πεθανε, εσυ χωρισες.
Αυτο δεν σημαινει οτι η δικη σου και η δικη μου ζωη τελειωσε εδω
Εαν σου δινει κουραγιο σου λεω οτι το παρελθον μας κανει αυτους που ειμαστε σημερα και καθε στιγμη χαρας ή πόνου που βιωνουμε απαρτιζει την σημερινη μας προσωπικοτητα, διαφορετικη απο εκεινη που ειχαμε χθες, διαφορετικη απο εκεινη που θα εχουμε αυριο.
Κλαψε και θρηνησε, θυμωσε και φωναξε οσο θες αλλα η ζωη δεν τελειωνει παρα μονο οταν βγει η τελευταια μας ανασα και οταν η χτυποι της καρδιας μας σταματησουν. Μεχρι τοτε ηρθαμε σε αυτο τον κοσμο για παρουμε και να δωσουμε οσα περισσοτερα μπορουμε.
Εαν απο αυτον τον ανθρωπο πηρες κατι θετικο, κρατα το γερα σαν την πιο γλυκεια σου εμπειρια, και οτι αρνητικο πετα το μακρια σαν αχρηστο σκουπιδι. Δεν διαγραφουμε ποτε ανθρωπους απο τη ζωη μας. Απλα παταμε στο παρελθον για να κανουμε πιο σταθερα τα βηματα μας προς το μελλον.

Θα ερθει ο καιρος που αυτος σου ο ερωτας και η αγαπη θα ειναι μια γλυκυτατη αναμνηση για να την διηγησαι στα εγγονια σου χαμογελωντας πικρογλυκα.

Να χαιρεσαι αν αγαπησες πολυ εστω και αν πονεσες ή αν εκανες λαθη.
Θα προτιμουσες να ησουν ανθρωπος κενος χωρις να ξερεις τι θα πει αγαπη?
Οσοι ξερουν να αγαπουν μπορουν να το ξανακανουν
Η αγαπη δεν στερευει ποτε οση και αν δωσεις.
Ελπιζω να σε βοηθησα

[julias]

Χώρισα πριν 2 χρόνια και ακόμη την αγαπώ και τη σκέφτομαι, βουρκώνω με καψουροτράγουδα και πάντα την έχω στη καρδιά μου, ο χωρισμός είναι ενας μικρός θάνατος όντως, ενα πένθος στη καρδιά που ίσως κρατήσει αιώνια, ότι αγγίζει τη ψυχή μας αργεί να σβήσει, όμως ο έρωτας με έρωτα περνάει..

Κωνσταντινε δυστυχώς ή ευτυχώς ισχυει. Ο ερωτας με ερωτα περναει..

[γιώτα2]

Να χαιρεσαι αν αγαπησες πολυ εστω και αν πονεσες ή αν εκανες λαθη.
Θα προτιμουσες να ησουν ανθρωπος κενος χωρις να ξερεις τι θα πει αγαπη?
Οσοι ξερουν να αγαπουν μπορουν να το ξανακανουν
Η αγαπη δεν στερευει ποτε οση και αν δωσεις.
Ελπιζω να σε βοηθησα


τι ωραια και αληθινα λογια!!!!!!

[julias]

Να χαιρεσαι αν αγαπησες πολυ εστω και αν πονεσες ή αν εκανες λαθη.
Θα προτιμουσες να ησουν ανθρωπος κενος χωρις να ξερεις τι θα πει αγαπη?
Οσοι ξερουν να αγαπουν μπορουν να το ξανακανουν
Η αγαπη δεν στερευει ποτε οση και αν δωσεις.
Ελπιζω να σε βοηθησα


τι ωραια και αληθινα λογια!!!!!!

Το ωραιοτερο πραγμα στη ζωή ειναι ο απολυτος ερωτας! Ακομα και με την πιθανοτητα να τον χασεις καποτε...

[liddelstorm]

Aναρωτιεμαι αυτη η κατασταση της απολυτης θλιψης και η απωλεια καθε ελπιδας,ποτε επιτελους επερχεται...
Εχω εξουθενωθει,πια...

[boubourina]

Aναρωτιεμαι αυτη η κατασταση της απολυτης θλιψης και η απωλεια καθε ελπιδας,ποτε επιτελους επερχεται...
Εχω εξουθενωθει,πια...

Δεν ξερω να σου πω ποτε θα ξαναποκτησεις την εσωτερικη σου γαληνη και ισορροπια.
Ξερω μονο οτι δεν πρεπει να νιωθεις οτι ησουν ατυχος/η που το εχασες γιατι απλουστατα εισαι τυχερος που το ειχες για να το χασεις. Σκεψου ολους αυτους που δεν μπορουν να χασουν κατι γιατι πολυ απλα δεν το ειχαν ποτε. Τοτε θα νιωσεις πολυ τυχερος ακομα και αν πονας.
Η αγαπη ειναι πολυ ομορφο συναισθημα και θελει θυσιες. Καμμια φορα η μεγιστη θυσια ειναι η απωλεια αυτη της αγαπης.
Το αντεχεις?
Αν ναι ......... τοτε ΑΓΑΠΑ!

[Θεοφανία]

...να πω την αλήθεια, εκνευρίζομαι λίγο όταν διβάζω πως ο χωρισμός ειναι ένας μικρός ή μεγάλος θάνατος.

Στην περίπτωση του χωρισμού είναι αποτέλεσμα επιλογών κάποιου και ο θάνατος το τέλος μιας ζωής.
Καμία σχέση δηλαδή.

[mikaela86]

Όλοι έχουμε περάσει από αυτό το στάδιο νομίζω. Άλλοι έζησαν τον χωρισμό πολύ έντονα (πέφτοντας στα πατώματα κτλ) και άλλοι πιο ελεφρά, σίγουρα ένας χωρισμός ειδικά μετά από μια μακροχρόνια σχέση είναι ένας θάνατος και κυρίως λόγω της συνήθειας ή λόγω της εξάρτησης που μπορεί να νιώθουμε με αυτόν τον άνθρωπο. Ο χρόνος σίγουρα είναι ο καλύτερος γιατρός αλλά μέχρι να γιατρέψει δυστυχώς σε περνάει από διάφορα στάδια (θλίψης, ίσως θυμού, 24ωρη σκέψη γύρω από αυτόν τον άνθρωπο κτλ)
Απλά ξεκίνα νέα πράγματα στη ζωή σου όπως κάποιο χόμπι ώστε να ξεχνιέσαι και να γεμίζεις τη ζωή σου με ενδιαφέροντα. Βγες με φίλους. Ξεκίνα κάποιο άθλημα αν μπορείς και θα δεις ότι μετά από κάθε προπόνηση θα νιώθεις πολύ καλύτερα, η μια ξένη γλώσσα, ή οτιδήποτε πιστεύεις ότι θα σε γεμίσει... κυρίως να γνωρίσεις καινούριους ανθρώπους και πράγματα που θα σε κάνουν να μη σκέφτεσαι ούτε την κατάθλιψη ούτε τον χωρισμό σου. και σιγά σιγά θα έρθει η στιγμή που θα νιώθεις όλο και καλύτερα.
και κάτι τελευταίο, αυτό που λένε και παραπάνω ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει το πιστεύω ακράδαντα!

[John11]

Το χειρότερο είδος χωρισμού όμως πιστεύω είναι να χάσεις έναν φίλο. Οι φιλοι είναι πολύ πιο σημαντικοί απο τους συντρόφους.

Θα συμφωνήσω απόλυτα.
Γενικά έχω αποσυρθεί από το forum (τουλάχιστον τις τελευταίες μέρες), αλλά διαβάζω κάποια θέματα. Επειδή όμως αυτό που είπες το θεωρώ πολύ σημαντικό, δεν άντεξα να μην απαντήσω, να πω ότι έτσι είναι. Παρόλο που περισσότεροι από 90% πιστεύουν ότι ο/η σύντροφος είναι πιο σημαντικός/ή.

[Sofia]

ισως ο πονος να εχει να κανει με το βαθος των σχεσεων, τον χρονο που δωσαμε κ πηραμε απο εναν ανθρωπο, τα ονειρα που καναμε μαζι, τις στιγμες που ζησαμε, τις προσδοκιες που ειχαμε για την σχεση αυτη. παντως για μενα ειναι ενας θανατος ο χωρισμος. το οριστικο τελος των συναισθηματων που μοιραστηκα με εναν ανθρωπο, ειτε ειναι φιλος ειτε ερωτικος συντροφος. φυσικα κ θα ξαναπροκληθουν ή ξαναδημιουργουνται συναισθηματα. αλλα παντα ειναι αλλιως...κι αυτο ειναι γλυκοπικρο. προχωραμε με απωλειες. απλα ο καθενας τις βιωνει αλλιως.

[arktos]

ισως ο πονος να εχει να κανει με το βαθος των σχεσεων, τον χρονο που δωσαμε κ πηραμε απο εναν ανθρωπο, τα ονειρα που καναμε μαζι, τις στιγμες που ζησαμε, τις προσδοκιες που ειχαμε για την σχεση αυτη. παντως για μενα ειναι ενας θανατος ο χωρισμος. το οριστικο τελος των συναισθηματων που μοιραστηκα με εναν ανθρωπο, ειτε ειναι φιλος ειτε ερωτικος συντροφος. φυσικα κ θα ξαναπροκληθουν ή ξαναδημιουργουνται συναισθηματα. αλλα παντα ειναι αλλιως...κι αυτο ειναι γλυκοπικρο. προχωραμε με απωλειες. απλα ο καθενας τις βιωνει αλλιως.

σοφία, συμφωνώ.
κ αν βγάλω το " ίσως " ακομη περισσότερο.

[Remedy]

ισως ο πονος να εχει να κανει με το βαθος των σχεσεων, τον χρονο που δωσαμε κ πηραμε απο εναν ανθρωπο, τα ονειρα που καναμε μαζι, τις στιγμες που ζησαμε, τις προσδοκιες που ειχαμε για την σχεση αυτη. παντως για μενα ειναι ενας θανατος ο χωρισμος. το οριστικο τελος των συναισθηματων που μοιραστηκα με εναν ανθρωπο, ειτε ειναι φιλος ειτε ερωτικος συντροφος. φυσικα κ θα ξαναπροκληθουν ή ξαναδημιουργουνται συναισθηματα. αλλα παντα ειναι αλλιως...κι αυτο ειναι γλυκοπικρο. προχωραμε με απωλειες. απλα ο καθενας τις βιωνει αλλιως.

συμφωνω απολυτα
εχω ζησει χωρισμους που ηταν ... μια ανακουφιση.. ...μια ενοχληση ... μια απλη στεναχωρια..
εχω ζησει και χωρισμο, που ηταν δυο θανατοι, οχι ενας... μονο με τον θανατο του πατερα μου μπορω να τον συγκρινω με καμια αλλη απωλεια..

εξαλλου, αν ειμαστε ειλικρινεις, ενα ΜΕΓΑΛΟ, αλλα ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ κομματι του πονου απο εναν θανατο, ειναι γιατι το ατομο αυτο το χανουμε ΕΜΕΙΣ, οχι γιατι χανει ΕΚΕΙΝΟ την ζωη του. φυσικα ισχυει και το δευτερο κομματι, αλλα αν κατσουμε να σταθμισουμε την βαρυτητα αυτων των δυο, ειλικρινα δεν ξερω τι θα βγαζαμε και δεν ξερω κι αν θελω και να μαθω....

το κομματι λοιπον του πονου που οφειλεται στο οτι χανουμε καποιον αγαπημενο απ την ζωη μας, ειναι ΑΚΡΙΒΩΣ ιδιο στον θανατο και στον χωρισμο

ολα εξαρτωνται απο το ποσο σημαντικο ειναι το ατομο σε μας, απο την αφοσιωση μας σε αυτην την σχεση και απο το βαθος των αισθηματων οπως ειπε κι η σοφια.
οπως δεν θα παθουμε κανενα μεγαλο σοκ αν πεθανει ο περιπτερας του διπλανου δρομου, ετσι δεν θα ζησουμε και σοβαρη απωλεια απο μια οχι πολυ βαθια σχεση