Ζωή σε απόγνωση.....

[Sublime]

Μα καλα αυτη η γυναικα τοσο λιγα εφερε στην ζωη σου που ουτε ενα ονομα δεν της αξιζει? Ειναι απλα "το προσωπο"?Και "το" ουτε καν θυληκο..."Το" λες και ειναι αντικειμενο...
Σου αξιζει ο πονος που περνας.Οταν φερεσαι στους ανθρωπους σαν αντικειμενα καποια στιγμη η ζωη σε ξεπληρωνει.
Δεν θα σε κρινω για το οτι απατησες αλλα για το πως φερθηκες στα ατομα που εμπλεκοντε στην ζωη σου...Και τα εκανες σκατα.

[Konstantinoss]

Εντάξει αυτά είναι ανθρώπινα, όλοι μας έχουμε κάνει τις αρπαχτές μας ή τουλάχιστον δεν ξέρουμε αν θα τις κάνουμε, το να είσαι παντρεμένος και να έχεις γκόμενα ή να ξενοπηδάς είναι το μόνο εύκολο, και ούκ ολίγοι είναι αυτοί που το κάνουν, το δυστήχημα ειναι που κατέληξε αυτος ο γάμος στον χωρισμό, για το παιδάκι δλδ όχι τπτ άλλο, εγώ δεν σε κατακρίνω Μίμη γιατί όλοι μας θα μπορούσαμε να είχαμε φερθεί έτσι, το πιστεύω πως ο άντρας είναι δύσκολο να είναι μονογαμικός και όπως είπα οι πειρασμοί είναι πολλοί. Ο πόνος σου τώρα που εστιάζεται κυρίως, στον χαμό της σχέσης σου ή στο ότι χώρισες με τη γυναίκα σου?

[aleg]

Ωραίες στιγμές με το πρόσωπο,ηρεμία στην σχέση,ενδιαφέρον,κατανόηση ,φτασαμε και στην αγάπη.Φυσικά ήξερε το πρόσωπο για την κατάσταση μου..Συνέχισα με το πρόσωπο σχεδόν πολυ καλά αφού καταλαβαίνε και δεν είχε απαιτήσεις.(Υπήρχαν βέβαια και εξαιρέσεις)

Μου ΄πε τελευταία φορα να την ξεχάσω,έχει πνιγεί απο μένα και θέλει να αναπνεύσει και επειδή ωοιώθω το ίδιο πνιξιμο την αφήνω χωρίς ενοχλησεις....

τι την εκανε να νιωθει πνιγμενη.αφου χωρισες με την γυναικα σου θα πρεπε να σασταν καλα μαζι.

[Mimis]

Εντάξει αυτά είναι ανθρώπινα, όλοι μας έχουμε κάνει τις αρπαχτές μας ή τουλάχιστον δεν ξέρουμε αν θα τις κάνουμε, το να είσαι παντρεμένος και να έχεις γκόμενα ή να ξενοπηδάς είναι το μόνο εύκολο, και ούκ ολίγοι είναι αυτοί που το κάνουν, το δυστήχημα ειναι που κατέληξε αυτος ο γάμος στον χωρισμό, για το παιδάκι δλδ όχι τπτ άλλο, εγώ δεν σε κατακρίνω Μίμη γιατί όλοι μας θα μπορούσαμε να είχαμε φερθεί έτσι, το πιστεύω πως ο άντρας είναι δύσκολο να είναι μονογαμικός και όπως είπα οι πειρασμοί είναι πολλοί. Ο πόνος σου τώρα που εστιάζεται κυρίως, στον χαμό της σχέσης σου ή στο ότι χώρισες με τη γυναίκα σου?

Δεν χωρισα ακομα.Ζητησα να χωρισουμε και της εξηγησα τα πραγματα πως δεν νοιωθω για αυτην σχεδον τιποτα.Οι αντιδρασεις που εισεπραξα φυσικα και ηταν ακραιες.Οι κακες αναμνησεις απο το παρελθον και ολη της η πικρα και οτι κακο συναισθημα υπηρχε με πλακωσε.Στην τελευταια προταση που της εκανα ηταν να κατσουμε να δουμε ποια και ποσα ειναι αυτα που μας ενωνουν και ποια και ποσα εινα αυτα που μας χωριζουν(Ο ανθρωπος που ενοιωσα μαζι της χιλιαδες πραγματα μου ειχε δηλωσει πως δεν με ηθελε αλλο και δεν ηθελε μιση ζωη μαζι μου.Αυτο ειναι το ονομα του ανθρωπου της παραλληλης σχεσης που ειχα για να μην παρεξηγιεμαι).Ακομα περιμενω να βρει το χρονο να μιλησουμε.......

[Mimis]

τι την εκανε να νιωθει πνιγμενη.αφου χωρισες με την γυναικα σου θα πρεπε να σασταν καλα μαζι.

Οπως αναφερω παρακατω δεν χωρισα ακομα.Ο ανθρωπος'το θυληκο'η γυναικα που μου εκανε να νοιωσω μαζι της την αγαπη ζουσε και περνουσε με οτι μπορουσα να της δωσω .Αυτο την επνιξε.Δεν την αδικω,την ευγνωμονω που μου ξυπησε ολα οσα ειχα ξεχασει να ζω με την γυναικα μου.

[Mimis]

Μα καλα αυτη η γυναικα τοσο λιγα εφερε στην ζωη σου που ουτε ενα ονομα δεν της αξιζει? Ειναι απλα "το προσωπο"?Και "το" ουτε καν θυληκο..."Το" λες και ειναι αντικειμενο...
Σου αξιζει ο πονος που περνας.Οταν φερεσαι στους ανθρωπους σαν αντικειμενα καποια στιγμη η ζωη σε ξεπληρωνει.
Δεν θα σε κρινω για το οτι απατησες αλλα για το πως φερθηκες στα ατομα που εμπλεκοντε στην ζωη σου...Και τα εκανες σκατα.

Αγαπητε~η Sublime καταλαβαινεις οτι κραταω την ανωνυμια για ευνοοητους λογους.ο χαρακτηρισμος ειναι για λογους συντομιας.Παα ταυτα ε ζησα μαζι της εντονα και δυνατα καθε στιγμη που ειμασταν μαζι.Εχεις δικιο να μου μιλας ετσι.Τα εκανα σκατα.

[Θεοφανία]

μιμι...(από το Μιμης βγαίνει? :)

Αυτό που περνάς είναι από τις πιο συνηθισμένες ιστορίες του κόσμου. Το πέρασαν και θα το περάσουν πολλοί παντρεμένοι, πολλές παντρεμένες και πολλά "τρίτα πρόσωπα".
το θέμα σου κατά βάση είναι πως δεν έχεις να πεις τιποτα πια με τη γυναίκα σου.
Εστίασε εκεί. Προσπάθησε να χωρίσεις όσο πιο πολιτισμένα μπορείς, χωρίς να επιβαρύνεις το παιδί σου. Πήγαινε σε κάποιον παιδοψυχολόγο μαζί με τη γυναίκα σου, (ή μονος σου γιατί κατά 90% εκείνη θα αρνηθεί) και δες πόσο πιο ανώδυνα μπορείς να το χειριστείς σε σχέση με το παιδί.
Ξεκαθάρισε λοιπόν.
Από κει και πέρα, "πρόσωπα" έρχονται και παρέρχονται στη ζωή μας και ίσως η δική σας ιστορία να μην έχει τελειώσει ακόμη. Ισως η κοπέλα κουράστηκε/μπουκωσε/βαρέθηκε. Δωστης χρόνο και χώρο και αν έχει συναισθήματα θα γυρίσει, αν όχι, έτσι είναι η ζωή.
Το θέμα είναι να είσαι εσύ ειλικρινής με τον εαυτό σου και το παιδί σου...

[Mimis]

μιμι...(από το Μιμης βγαίνει? :)

Αυτό που περνάς είναι από τις πιο συνηθισμένες ιστορίες του κόσμου. Το πέρασαν και θα το περάσουν πολλοί παντρεμένοι, πολλές παντρεμένες και πολλά "τρίτα πρόσωπα".
το θέμα σου κατά βάση είναι πως δεν έχεις να πεις τιποτα πια με τη γυναίκα σου.
Εστίασε εκεί. Προσπάθησε να χωρίσεις όσο πιο πολιτισμένα μπορείς, χωρίς να επιβαρύνεις το παιδί σου. Πήγαινε σε κάποιον παιδοψυχολόγο μαζί με τη γυναίκα σου, (ή μονος σου γιατί κατά 90% εκείνη θα αρνηθεί) και δες πόσο πιο ανώδυνα μπορείς να το χειριστείς σε σχέση με το παιδί.
Ξεκαθάρισε λοιπόν.
Από κει και πέρα, "πρόσωπα" έρχονται και παρέρχονται στη ζωή μας και ίσως η δική σας ιστορία να μην έχει τελειώσει ακόμη. Ισως η κοπέλα κουράστηκε/μπουκωσε/βαρέθηκε. Δωστης χρόνο και χώρο και αν έχει συναισθήματα θα γυρίσει, αν όχι, έτσι είναι η ζωή.
Το θέμα είναι να είσαι εσύ ειλικρινής με τον εαυτό σου και το παιδί σου...

Θεοφανια μου σε ευχαριστω πολυ

Το μιμης το υιοθετησα απο ενα φιλο μου.Αληθεια θα ηθελα να με λενε μιμη.

Αληθεια πιστευω οτι ο 'ανθρωπος που εζησα πολλα καλα μαζι του'κουραστηκε,πνιγηκε γιατι δεν ημουνα 100% μαζι του οταν με χρειαστηκε.Και καταλαβαινω οτι ηταν πολλες φορες που ειχε την αναγκη μου.Πιστευεις οπως και γω πλεον οτι δεν εχω κοινο σημειο επαφης με την συζυγοπλην του παιδιου.Αναποφασιστικοτητ� � που πηγαζει απο τον φοβο των αντιδρασεων της στη λεξη χωριζουμε εντονες σκηνες ακομα και βιας στο μυαλο μου δεν μ'αφηνουν να παρω την οποια αποφαση.Οταν επισκεφτηκα παιδοψυχολογο το πρωτο πραγμα που ρωτησε ηταν αν ημουν καλος πατερας.Την ερωτηση μου την εκανε οπως μου ανεφερε αργοτερα γιατι τον πηρε τηλεφωνο η συζυγος και του ειπε να το ρωτησει....Μαζευω την οποια δυναμη μου απομενει απο την καθημερινοτητα για να επιστρεψω στο σπιτι και να περιμενω ποτε θα βρουμε να συζητησουμε για το τι θα γινει.Επιδιωκω να συζητησω αλλα η κουβεντα παει σε αντιπαραθεση συνεχεια και κατηγορια εναντιον μου.

[Θεοφανία]

Θεοφανια μου σε ευχαριστω πολυ

Το μιμης το υιοθετησα απο ενα φιλο μου.Αληθεια θα ηθελα να με λενε μιμη.

Αληθεια πιστευω οτι ο 'ανθρωπος που εζησα πολλα καλα μαζι του'κουραστηκε,πνιγηκε γιατι δεν ημουνα 100% μαζι του οταν με χρειαστηκε. Και καταλαβαινω οτι ηταν πολλες φορες που ειχε την αναγκη μου.Πιστευεις οπως και γω πλεον οτι δεν εχω κοινο σημειο επαφης με την συζυγοπλην του παιδιου.Αναποφασιστικοτητ� � που πηγαζει απο τον φοβο των αντιδρασεων της στη λεξη χωριζουμε εντονες σκηνες ακομα και βιας στο μυαλο μου δεν μ'αφηνουν να παρω την οποια αποφαση. Οταν επισκεφτηκα παιδοψυχολογο το πρωτο πραγμα που ρωτησε ηταν αν ημουν καλος πατερας. Την ερωτηση μου την εκανε οπως μου ανεφερε αργοτερα γιατι τον πηρε τηλεφωνο η συζυγος και του ειπε να το ρωτησει.... Μαζευω την οποια δυναμη μου απομενει απο την καθημερινοτητα για να επιστρεψω στο σπιτι και να περιμενω ποτε θα βρουμε να συζητησουμε για το τι θα γινει. Επιδιωκω να συζητησω αλλα η κουβεντα παει σε αντιπαραθεση συνεχεια και κατηγορια εναντιον μου.

Αυτο με τον ψυχολογο που σε ρώτησε κάτι που του είπε η γυναίκα σου να ρωτήσει, κάτι μου κανει. Ηταν πραγματικός παιδοψυχολόγος?

Όσον αφορά στη γυναίκα σου, όλες οι αντιδράσεις της είναι φυσιολογικές και κάθε μία στη θέση της έτσι-περίπου-θα αντιδρούσε. Αυτό που της χρεώνω είναι πως ανακατεύει και το παιδί, που σημαίνει πως δεν υποψιάζεται καν τα φορτία που θα κουβαλάει σε όλη του τη ζωή, για τα δικά σας λάθη.
Πάρε την ευθύνη του χωρισμού πάνω σου, αν και σε ένα χωρισμό ποτέ δεν φταίει μόνο ένας.
Δυστυχώς δεν έχεις πολλές επιλογές προκειμένου να τελειώσει αυτό όσο πιο αναίμακτα γίνεται.
Αυτά όμως θα γίνουν μόνο αν είσαι ΑΠΟΛΥΤΑ σίγουρος πως θες να χωρίσεις.

[Sublime]

Αγαπητε~η Sublime καταλαβαινεις οτι κραταω την ανωνυμια για ευνοοητους λογους.ο χαρακτηρισμος ειναι για λογους συντομιας.Παα ταυτα ε ζησα μαζι της εντονα και δυνατα καθε στιγμη που ειμασταν μαζι.Εχεις δικιο να μου μιλας ετσι.Τα εκανα σκατα.

Aς την πουμε Λουιζα...Η ανωνυμια δεν θα σε σωθει.
Γιατι να κοροιδεψεις καποιον ετσι? Γιατι να κανεις καποιον να σε σιχαθει τοσο πολυ? Η γυναικα σου θα κοιταει το παιδι σας, θα βλεπει ενα κομματι σου και αναποφευκτα θα το μισησει και αυτο... Σορρυ ειμαι παιδι χωρησμενων και ξερω πως ειναι να μην σου μιλαει η μανα σου επειδη ζεις με τον πατερα σου...Και εσενα σε νοιαζει μια Λουιζα. Εκεινη καλα περναει, καλυτερα απο το παιδι σου.
Για το παιδι σου ποιος θα νοιαστει? Εγω δεν σε βλεπω να νοιαζεσαι...Για την γυναικα σου δεν ξερω, αλλα δεν αισιοδοξω κιολλας.
Εσενα σε βλεπω να σε νοιαζει αυτη...Λες και αυτο ειναι το προβλημα σου. Εχεις καταστρεψει τα παντα γυρο σου και αποφευγεις να το δεις. Ακουω τους απο πανω μου να επικεντρονονται στην εξωσυζηγηκη σου σχεση, και τι γινεται και πως ειστε και τετοια....Δεν αξηζει αυτο στην γυναικα σου. Της εκανες ενα παιδι, την αγαπουσες ισως καποτε. Ξελασπωσε τη λιγο. Εχασε οικογενεια και συζηγο σε μια μερα, και εσυ απλα την χτυπας κιαλλο.Ναι δεν νιωθεις κατι για αυτη....Δεν σε υποχρεωνει κανενας να νιωσεις κατι, αλλα μην εισαι μαλακας. Δεν φταιει εκεινη που η Λουιζα σε αφησε. Δεν εχει αλλο στηριγμα ρε βλακα. Την αφησες και τωρα δεν εχει κανεναν.
Πηγαινε στην γυναικα σου. Πες στης οτι λυπασαι ΓΙΑ ΟΛΑ τα ασχημα που της εκανες.Παρε ευθυνη για τις πραξεις σου, και ισως να μην το καταλαβει αμεσως αλλα θα σου δωσει respect. Kαι αν δεν θες να εισαι μελος αυτης της οικογενειας φυγε απο το σπιτι.

[Θεοφανία]

Aς την πουμε Λουιζα...Η ανωνυμια δεν θα σε σωθει.
Γιατι να κοροιδεψεις καποιον ετσι? Γιατι να κανεις καποιον να σε σιχαθει τοσο πολυ? Η γυναικα σου θα κοιταει το παιδι σας, θα βλεπει ενα κομματι σου και αναποφευκτα θα το μισησει και αυτο... Σορρυ ειμαι παιδι χωρησμενων και ξερω πως ειναι να μην σου μιλαει η μανα σου επειδη ζεις με τον πατερα σου...Και εσενα σε νοιαζει μια Λουιζα. Εκεινη καλα περναει, καλυτερα απο το παιδι σου.
Για το παιδι σου ποιος θα νοιαστει? Εγω δεν σε βλεπω να νοιαζεσαι...Για την γυναικα σου δεν ξερω, αλλα δεν αισιοδοξω κιολλας.
Εσενα σε βλεπω να σε νοιαζει αυτη...Λες και αυτο ειναι το προβλημα σου. Εχεις καταστρεψει τα παντα γυρο σου και αποφευγεις να το δεις. Ακουω τους απο πανω μου να επικεντρονονται στην εξωσυζηγηκη σου σχεση, και τι γινεται και πως ειστε και τετοια....Δεν αξηζει αυτο στην γυναικα σου. Της εκανες ενα παιδι, την αγαπουσες ισως καποτε. Ξελασπωσε τη λιγο. Εχασε οικογενεια και συζηγο σε μια μερα, και εσυ απλα την χτυπας κιαλλο.Ναι δεν νιωθεις κατι για αυτη....Δεν σε υποχρεωνει κανενας να νιωσεις κατι, αλλα μην εισαι μαλακας. Δεν φταιει εκεινη που η Λουιζα σε αφησε. Δεν εχει αλλο στηριγμα ρε βλακα. Την αφησες και τωρα δεν εχει κανεναν.
Πηγαινε στην γυναικα σου. Πες στης οτι λυπασαι ΓΙΑ ΟΛΑ τα ασχημα που της εκανες.Παρε ευθυνη για τις πραξεις σου, και ισως να μην το καταλαβει αμεσως αλλα θα σου δωσει respect. Kαι αν δεν θες να εισαι μελος αυτης της οικογενειας φυγε απο το σπιτι.

σαμπ καταλαβαίνω την οργή σου, αλλά ο Μιμης δεν είναι ο πατερας σου.
Δεν έχει νόημα λοιπόν να τον βρίζεις γιατί καμία περίπτωση δεν είναι ίδια και δεν μπορούμε να ξέρουμε τα λάθη και της γυναίκας του...:)

[Θεοφανία]

Δεν ξέρω γιατί μου κόβει το μνμ αν και διαχώρισα τους χαρακτήρες. Ας το προσπαθήσουμε έτσι:


Θεοφανια μου σε ευχαριστω πολυ

Το μιμης το υιοθετησα απο ενα φιλο μου.Αληθεια θα ηθελα να με λενε μιμη.

Αληθεια πιστευω οτι ο 'ανθρωπος που εζησα πολλα καλα μαζι του'κουραστηκε,πνιγηκε γιατι δεν ημουνα 100% μαζι του οταν με χρειαστηκε. Και καταλαβαινω οτι ηταν πολλες φορες που ειχε την αναγκη μου.Πιστευεις οπως και γω πλεον οτι δεν εχω κοινο σημειο επαφης με την συζυγοπλην του παιδιου. Αναποφασιστικοτητα που πηγαζει απο τον φοβο των αντιδρασεων της στη λεξη χωριζουμε εντονες σκηνες ακομα και βιας στο μυαλο μου δεν μ'αφηνουν να παρω την οποια αποφαση. Οταν επισκεφτηκα παιδοψυχολογο το πρωτο πραγμα που ρωτησε ηταν αν ημουν καλος πατερας. Την ερωτηση μου την εκανε οπως μου ανεφερε αργοτερα γιατι τον πηρε τηλεφωνο η συζυγος και του ειπε να το ρωτησει.... Μαζευω την οποια δυναμη μου απομενει απο την καθημερινοτητα για να επιστρεψω στο σπιτι και να περιμενω ποτε θα βρουμε να συζητησουμε για το τι θα γινει. Επιδιωκω να συζητησω αλλα η κουβεντα παει σε αντιπαραθεση συνεχεια και κατηγορια εναντιον μου.

Αυτο με τον ψυχολογο που σε ρώτησε κάτι που του είπε η γυναίκα σου να ρωτήσει, κάτι μου κανει. Ηταν πραγματικός παιδοψυχολόγος?

Όσον αφορά στη γυναίκα σου, όλες οι αντιδράσεις της είναι φυσιολογικές και κάθε μία στη θέση της έτσι-περίπου-θα αντιδρούσε. Αυτό που της χρεώνω είναι πως ανακατεύει και το παιδί, που σημαίνει πως δεν υποψιάζεται καν τα φορτία που θα κουβαλάει σε όλη του τη ζωή, για τα δικά σας λάθη.
Πάρε την ευθύνη του χωρισμού πάνω σου, αν και σε ένα χωρισμό ποτέ δεν φταίει μόνο ένας.
Δυστυχώς δεν έχεις πολλές επιλογές προκειμένου να τελειώσει αυτό όσο πιο αναίμακτα γίνεται.
Αυτά όμως θα γίνουν μόνο αν είσαι ΑΠΟΛΥΤΑ σίγουρος πως θες να χωρίσεις.

[Sublime]

σαμπ καταλαβαίνω την οργή σου, αλλά ο Μιμης δεν είναι ο πατερας σου.
Δεν έχει νόημα λοιπόν να τον βρίζεις γιατί καμία περίπτωση δεν είναι ίδια και δεν μπορούμε να ξέρουμε τα λάθη και της γυναίκας του...:)

Nα μην τον βριζω γιατι δεν ειναι σωστο ή επειδη δεν ειναι αληθεια οτι ειναι βλακας?
Δεν βγαζω τα ψυχολογικα μου πανω του. Αλλα αυτη ειναι η αληθεια οτι τα εχει κανει χαλια και φταιει μονο εκεινος.Δεν θυμαμαι ηλικια αλλα υπολογιζω οτι εχω τα μισα του χρονια και για οτι σκατο-κασταση εχω δημιουργησει εχω παρει τις ευθυνες μου...Δεν καθησα ποτε να κλαφτω για κατι που δημιουργησα μονη μου.Εκει ειναι που δεν μπορω να κανω empathize με τα συναισθηματα του, ουτε με την κατασταση του. Empathize κανω με το μικρο και στεναχωριεμαι για εκεινο πολυ.

[Θεοφανία]

Nα μην τον βριζω γιατι δεν ειναι σωστο ή επειδη δεν ειναι αληθεια οτι ειναι βλακας?
Δεν βγαζω τα ψυχολογικα μου πανω του. Αλλα αυτη ειναι η αληθεια οτι τα εχει κανει χαλια και φταιει μονο εκεινος.Δεν θυμαμαι ηλικια αλλα υπολογιζω οτι εχω τα μισα του χρονια και για οτι σκατο-κασταση εχω δημιουργησει εχω παρει τις ευθυνες μου...Δεν καθησα ποτε να κλαφτω για κατι που δημιουργησα μονη μου.Εκει ειναι που δεν μπορω να κανω empathize με τα συναισθηματα του, ουτε με την κατασταση του. Empathize κανω με το μικρο και στεναχωριεμαι για εκεινο πολυ.

εγώ αυτό που σου λέω είναι πως ούτε εγώ ούτε εσυ μπορούμε να ξέρουμε τι συμβαίνει μέσα σε μια οικογένεια.
Σε ένα χωρισμό φταίνε πάντα δυο. Οκ, ο Μιμης παίρνει την ευθύνη της εξωσυζυγικής σχέσης. Πιστεύεις πως αν είχε μια υγιή και ευτυχισμένη σχέση με τη γυναίκα του θα έκανε κάτι τέτοιο;
Εγώ προσωπικά δεν το πιστεύω.

[Sublime]

εγώ αυτό που σου λέω είναι πως ούτε εγώ ούτε εσυ μπορούμε να ξέρουμε τι συμβαίνει μέσα σε μια οικογένεια.
Σε ένα χωρισμό φταίνε πάντα δυο. Οκ, ο Μιμης παίρνει την ευθύνη της εξωσυζυγικής σχέσης. Πιστεύεις πως αν είχε μια υγιή και ευτυχισμένη σχέση με τη γυναίκα του θα έκανε κάτι τέτοιο;
Εγώ προσωπικά δεν το πιστεύω.

Ο κανονας ΙΣΩΣ ειναι οτι σε εναν χωρησμο φταινε και οι 2 αλλα μπορω να σκεφτω πολλες περιπτωσεις που δεν ισχυει αυτο. Οποτε επιφυλασομαι.
Αν ειχε μια υγιη σχεση δεν θα εκανε δευτερη. Αλλα παραλληλη σχεση τοσα χρονια ειναι πραγματηκα αρρωστημενο. Θα μπορουσα να πω οκ σε καποιους μηνες και μετα να χωριζε ευπρεπως με την γυναικα του για να ηταν με την ΟΠΟΙΑ κοπελα τον εκανε ευτυχησμενο αφου ο γαμος του δεν το γεμιζε...Δεν ξερω μπορει η γυναικα του μετα τον γαμο να πηρε 30 κιλα, μπορει να μπηκε κλημακτηριο και να μην την αντεχει. Οτιδηποτε το δικαιολογω. Αλλα δεν μπορω να δικαιολογησω την πλεονεξια. Του και να εχει την γυναικα να του τα εχει ολα ετοιμα σπιτι και την σχεση με το καλο σεξ και ολα να τον κραταει σε εγρηγορση. Ειναι αδικο για τους εμπλεκομενους.