Τι γινεται σε αυτες τις περιπτωσεις?

[Chisora]

broken horse πιστευω με νιωθεις ως ενα βαθμο.Τουλαχιστον εσυ ησουν "τυχερη" επειδη ειχες περασει ηδη στην σχολη.Ελπιζω μονο να μπορεσω να δωσω τα μαθηματα..Μετα απο ποσο καιρο το ξεπερασες?

κυκνε οποιαδηποτε αποψη ειναι δεκτη!Στον θεο δεν θα λεγα οτι πιστευω ιδιαιτερα, στα θαυματα ομως ναι.Απλως προσπαθω να ειμαι καλος ανθρωπος.

[Κύκνος]

broken horse πιστευω με νιωθεις ως ενα βαθμο.Τουλαχιστον εσυ ησουν "τυχερη" επειδη ειχες περασει ηδη στην σχολη.Ελπιζω μονο να μπορεσω να δωσω τα μαθηματα..Μετα απο ποσο καιρο το ξεπερασες?

κυκνε οποιαδηποτε αποψη ειναι δεκτη!Στον θεο δεν θα λεγα οτι πιστευω ιδιαιτερα, στα θαυματα ομως ναι.Απλως προσπαθω να ειμαι καλος ανθρωπος.

Αυτό είναι το πιο σημαντικό! Άλλωστε αυτό διδάσκει κι ο χριστιανισμός...το αν πιστεύεις στο ρώτησα απλά για να μην σε ζαλίζω με θρησκευτικά θέματα Αυτό που είπα πάντως, το είπα για να σε καθησυχάσω ώστε να μην ανησυχείς ότι το όνειρο που είδε ο φίλος σου σημαίνει ότι είναι η ώρα να "φύγει"...κι αν πιστεύεις ότι θα τον βοηθήσει/ηρεμήσει πες το και σ' εκείνον...

[μαρκελα]

Γειά σου chisora μου. Θάθελα να σου προτείνω 3 φορείς, όπου ακόμα και τηλεφωνικά, ειδικοί, όπως ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί θα μπορέσουν να σε καθοδηγήσουν πως να λειτουργήσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και για σένα, αλλά και για τον δικό σου άνθρωπο. Πρόκειται λοιπόν για το Κ.Ε.Φ.Ι σύλλογος καρκινοπαθών τηλ. 210-6468222, 210-3244390, το ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ τηλ. 1069 και το ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ τηλ. 210-4181641. Καλή συνέχεια και κουράγιο

[broken horse]

η αλήθεια είναι πως ως προς αυτό ήμουν τυχερη μες την ατυχία μου...βέβαια ήταν αρκετά δύσκολο το να μη δώσω τα μαθήματα..... είχα ήδη χάσει ένα χρόνο επειδή από όταν έγινε η διάγνωση για το καρκίνο παράτησα τη σχολή που ήμουν και με το 10% άλλαξα σχολή... επίσης η μητέρα μου στηριζόταν κατά βάσει πάνω μου στο να είμαι ως μεγαλύτερη από τα αδέρφια μου πιο δυνατή και δε μπορούσε να δεχτεί ότι δεν θα δώσω μαθήματα....και όσο να ναι πάντα με διακατείχε μια τελειομανία... παρόλα αυτά και παρόλο που στην επαναληπτική εξεταστική ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ για να δώσω όλα τα μαθήματα... δεν το μετανιώνω...ίσα ίσα ξέρω ότι το είχα ανάγκη και νιώθω καλά με τον εαυτό μου που το επέλεξα...και κατάλαβε και η μητέρα μου ότι δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς και μια χαρά έκανα έτσι...
ο αδερφός μου αντιθετα έδωσε πανελλήνιες εκείνη τη χρονιά (τελικώς αν και διάβασε μονο στο τέλος πέρασε στη μόνη σχολή που τον ενδιέφερε)
όσο για σένα, ίσως θα μπορούσες να συζητήσεις με τους γονείς σου και να τους εξηγήσεις ότι είναι μία προσωπική σου ανάγκη κι ότι λογικά και δυστυχώς δεν θα έχεις για πολύ καιρό την ευκαιρία να βλέπεις αυτόν τον άνθρωπο...κι ότι θες να του σταθείς....αλλά και ότι σε καμία περίπτωση δε θα αφήσεις το διάβασμά σου. και πίστεψε με μπορείς να τα συνδιάσεις μια χαρά και τα δύο, προφανώς οι πανελλήνιες θέλουν διάβασμα αλλά δεν χρειάζεται να ξεσκίζεσαι από το πρωί μέχρι το βράδυ, όπως λένε..
κι επίσης μη φοβάσαι για το αν θα τα καταφέρεις να τα δώσεις, ο άνθρωπος έχει απίστευτες δυνάμεις. αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να διαβάσεις όσο πιο πολύ μπορείς και να αποδώσεις το καλύτερο δυνατό, πράγμα που σου το εύχομαι....
δεν το έχω ξεπεράσει... ίσα ίσα που με τον καιρό συνειδητοποιείς την απώλεια και σου λείπει πιο πολύ....βέβαια, δεν έχει περάσει και πολύς χρόνος....σε λίγες μέρες κλείνει ένας χρόνος από τότε που έφυγε.... αλλά δεν ξέρω αν μπορείς ποτέ να ξεπεράσεις κάτι τέτοιο...και δε νομίζω.....

[Chisora]

η αλήθεια είναι πως ως προς αυτό ήμουν τυχερη μες την ατυχία μου...βέβαια ήταν αρκετά δύσκολο το να μη δώσω τα μαθήματα..... είχα ήδη χάσει ένα χρόνο επειδή από όταν έγινε η διάγνωση για το καρκίνο παράτησα τη σχολή που ήμουν και με το 10% άλλαξα σχολή... επίσης η μητέρα μου στηριζόταν κατά βάσει πάνω μου στο να είμαι ως μεγαλύτερη από τα αδέρφια μου πιο δυνατή και δε μπορούσε να δεχτεί ότι δεν θα δώσω μαθήματα....και όσο να ναι πάντα με διακατείχε μια τελειομανία... παρόλα αυτά και παρόλο που στην επαναληπτική εξεταστική ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ για να δώσω όλα τα μαθήματα... δεν το μετανιώνω...ίσα ίσα ξέρω ότι το είχα ανάγκη και νιώθω καλά με τον εαυτό μου που το επέλεξα...και κατάλαβε και η μητέρα μου ότι δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς και μια χαρά έκανα έτσι...
ο αδερφός μου αντιθετα έδωσε πανελλήνιες εκείνη τη χρονιά (τελικώς αν και διάβασε μονο στο τέλος πέρασε στη μόνη σχολή που τον ενδιέφερε)
όσο για σένα, ίσως θα μπορούσες να συζητήσεις με τους γονείς σου και να τους εξηγήσεις ότι είναι μία προσωπική σου ανάγκη κι ότι λογικά και δυστυχώς δεν θα έχεις για πολύ καιρό την ευκαιρία να βλέπεις αυτόν τον άνθρωπο...κι ότι θες να του σταθείς....αλλά και ότι σε καμία περίπτωση δε θα αφήσεις το διάβασμά σου. και πίστεψε με μπορείς να τα συνδιάσεις μια χαρά και τα δύο, προφανώς οι πανελλήνιες θέλουν διάβασμα αλλά δεν χρειάζεται να ξεσκίζεσαι από το πρωί μέχρι το βράδυ, όπως λένε..
κι επίσης μη φοβάσαι για το αν θα τα καταφέρεις να τα δώσεις, ο άνθρωπος έχει απίστευτες δυνάμεις. αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να διαβάσεις όσο πιο πολύ μπορείς και να αποδώσεις το καλύτερο δυνατό, πράγμα που σου το εύχομαι....
δεν το έχω ξεπεράσει... ίσα ίσα που με τον καιρό συνειδητοποιείς την απώλεια και σου λείπει πιο πολύ....βέβαια, δεν έχει περάσει και πολύς χρόνος....σε λίγες μέρες κλείνει ένας χρόνος από τότε που έφυγε.... αλλά δεν ξέρω αν μπορείς ποτέ να ξεπεράσεις κάτι τέτοιο...και δε νομίζω.....

μπραβο στο κουραγιο σου και του αδερφου σου που περασε με διαβασμα τελευταιων μερων-εβδομαδων..Απογοητευτηκα ομως παρακατω να πω την αληθεια..Ενας χρονος και ακομα σου λειπει και μαλιστα περισσοτερο..Θα αρχισω να φοβαμαι..τι να πω μακαρι να τ ξεπερασεις γρηγορα και μακαρι να μην μου τυχει το ιδιο..πραγματικα ειναι γεγονοτα που σε κανουν να αναρωτιεσαι "γιατι σε μενα τι σκ**α εκανα και την πληρωνω ετσι"..

[secretly]

κουκλιτσα μου περνας μεγαλο ζορι και πραβο σου που λειτουργεις ως ανθρωπος..
εγω βρισκω υπερβολικους και καπως αδικους τους γονεις σου(συγνωμη κι ολας)
θεωρω οτι οταν καποιος εχει ενα προβλημα υγειας,αυτο δεν του αφαιρει σε καμια περιπτωση το δικαιωμα να κανει γνωριμιες,να αγαπησει,να ΖΗΣΕΙ,εστω και αν δεν του μενει πολλη ζωη
ε,τωρα δεν μπορει καποιος μολις σε γνωρισει να σου πει γεια σου τι κανεις?με λενε ταδε κι εχω προβλημα με την καρδια μου...σκεψου λιγο την ψυχολογια του και ποσες γυναικες μπορει να εχασε απο την ζωη του οταν μαθευτηκε αυτο..ετσι μπορει να λειτουργησε απο αμυνα και να μην στο ειπε εγκυρα..τωρα ομως το γνωριζεις..φυσικα εχεις δεθει μαζι του συναισθηματικα και σου ειναι ποιο δυσκολο να αποχωρησεις
εγω θα σου θεσω ενα ερωτημα:αν το ηξερες απο την αρχη δεν θα προχωρουσες σε σχεση μαζι του?
ολα μεσα στην ζωη ειναι και κανεις δεν ξερει ειδικα ποτε ο καρκινος θα του χτυπησει την πορτα..να μην συμβει σε κανεναν ποτε αλλα ειναι πολυ σκληρο ειδικα οταν νιωθεις μονος..
ο χρονος ζωης που δινουν οι γιατροι δεν υχιει παντα..εδιναν στον θειο μου 3 μηνες ζωης κι εζησε αλλα 3 χρονια..οποτε εγω θα σε συμβουλευα να τα συνδιασεις οπως σου ειπαν παραπανω
εξηγησε του επισης ποσο σκληρο ειναι για εσενα να τον αμελεις καποιες φορες και οτι δυστιχως ΠΡΕΠΕΙ να ασχοληθεις και με τις σπουδες σου αλλα δως του να καταλαβει οτι αυτο δεν σημαινει οτι δεν θα του σταθεις με οποιον τροπο περναει απ'το χερι σου..
το μαρτυριο και των δυο σας θα ληξει καποια στιγμη κι εσυ θα εχεις ενα μελλον χωρις ενοχες
κι επειδη μου φαινεσαι λιγο ευαισθητη μην τον παρατησεις αν θελεις να κοιμασαι υσηχη τις νυχτες,χωρις αυτο να σημαινει οτι θα αμελησεις τον εαυτο σου
συμφωνω οτι ειναι τεραστιο το φορτιο που κουβαλας και μαλιστα μονη σου..
εξηγησε στους γονεις σου οτι αυτα ειναι ανθρωπινα και οτι δεν θα ηθελαν αν ηταν στην θεση του το δικο τους παιδι να το αφηνε καποιος σε μια τοσο δυσκολη στιγμη..για σκεψου ποσο θα ποναγαν,θα ηθελαν εστω οι τελευταιες στιγμες της ζωης σου να ηταν ευτιχισμενες πιστευω
πως μπορουν να κρατουν κακια σε καποιον που θα φυγει ουτως η αλλως απο την ζωη σου
επειδη δεν θελω να σε επηρεασω συναισθηματικα παντως σιγουρα θα ηταν το καλυτερο να τα πεις ολα αυτα σε καποιον ειδικο...
καλο κουραγιο κοπελα μου και καλη επιτυχια σου ευχομαι σε ο,τι κι αν κανεις

[julias]

Κοριτσι μου καλησπερα, ευχομαι να εισαι καλα. Περνας μεγαλο λουκι. Ό,τι και να σου πουμε εμεις, ο πονος δεν μειωνεται. Εγω σε θαυμαζω πραγματικα γιατι σε τοσο νεαρη ηλικια δειχνεις τετοια ωριμοτητα και αγαπη για εναν ανθρωπο. Εσυ ξερεις καλυτερα από όλους τί θα κανεις. Να σου πω μονο οτι εισαι πολυ νεα, και οι σπουδες ειναι μπροστα. Θα κανεις την προσπαθεια σου, θα διαβασεις, μπορει να περασεις, μπορει και όχι. Αν δεν περασεις, εσυ θα συνεχισεις την προσπαθεια. Τιποτα δεν χανεται οταν καποιος θελει πραγματικα να σπουδασει..
Όμως το να βιωσεις κατι εντονο σε μια σχεση στη ζωη σου, οπως λες εσυ οτι εχει γινει με τον άνθρωπο αυτον, ειναι κατι που δεν βρισκεται παντα και ευκολα. Δεν πιστευω καθολου οτι ο άνθρωπος ηθελε να σε εκμεταλλευτει, και δεν στα ειπε ολα στην αρχη. Ήθελε απλα να ζησει το ονειρο του μαζι σου. Σε αγαπησε και ισως φερθηκε εγωιστικα, ναι, μπορει να επρεπε να στο πει, για να εχεις την επιλογη, αλλα σε αγαπησε και φοβηθηκε μην σε χασει. Και εσυ εχεις αισθηματα για αυτον αλλιως δεν θα το συζητουσες καν. Να ζησεις λοιπον αυτο που νιωθεις και να σταθεις διπλα του αν αυτο θες. Να ξερεις οτι αν τελικα ερθει το μοιραιο, στο περασμα των χρονων μονο καλα θα εχεις να θυμασαι απο αυτο, γιατι θα εχεις στηριξει το συναισθημα σου. Και παλι εσυ ξερεις αν νιωθεις οντως ετσι. Και ξερεις κατι...μην το βλεπεις ως προβλημα, κανε αυτο που νιωθεις. Και αν νιωθεις οτι θες να εισαι διπλα του, να εισαι. Η αγαπη και η στηριξη ειναι αναντικαταστατες αρετες ειδικα σε θεματα υγειας. Ειμαι βεβαιη οτι πολλοι άνθρωποι αν ηξεραν οτι ειχαν δυο μηνες ζωης και τους ρωτoυσες τί θα ηθελαν να κανουν, Θα επελεγαν να ζησουν εναν μεγαλο ερωτα. Μην τρομαζεις λοιπον. Κανε αυτο που σου λεει η καρδια σου..
Με εκτιμηση στον αγωνα σου..

Γεια σας.
ειμαι 18 χρονων και σε 4 μηνες εχω να αντιμετωπισω την πιο σημαντικη προκληση που ειχα ως τωρα,τις πανελληνιες.Παραλληλα ομως με αυτο εχω και μια ακομα σοβαροτερη.Χανωεναν πολυτιμο ανθρωπο για μενα που εχω σχεση μαζι του εδω και 2 χρονια ο οποιος εχει σοβαρα προβληματα με την υγεια του και ειναι 22 χρονων.Στην προκειμενη εχει καρκινο και ελαττωματικη καρδια..
Οταν τον πρωτογνωρισα δεν ηξερα τιποτα για την υγεια του.Μετα απο καιρο μου ειχε πει οτι παθαινε κατι κρισεις σχετικα με την καρδια του μου ειχε πει ομως οτι τις αντιμετωπιζε και δεν του προκαλουσαν κανενα ιδιαιτερα σοβαρο προβλημα.Στην πορεια ομως μετα απο αρκετο καιρο εμφανιστικε ο καρκινος.Πηρα ρισκο και αποφασισα να σταθω διπλα του καθως δεν ειχε σημαντικη υποστηριξη ουτε απο φιλικο ουτε απο οικογενειακο περιβαλλον.Εχει φιλους που ομως δεν θελουν να ακουν για τα υγειακα του.Οπως καταλαβατε εξαρτιοταν απο εμενα αφου του προσεφερα στηριξη και οτι αλλο χρειαζοτανε.Ο ιδιος ειναι πολυ καλος ανθρωπος με στηριξε απειρες φορες και οπως γι αυτον ετσι και για εμενα ειναι ο μονος που εμπιστευομαι και μιλαω για οτι με απασχολει.
Περασα πολυ δυσκολες φασεις απο τοτε μεχρι να γινει η εγχειρηση και περασα και μια ακομα δυσκολοτερη οταν μπηκε στο χειρουργειο.Ευτυχως πηγαν ολα καλα.Θα επρεπε δηλαδη να περασει αλλο ενα 6μηνο ωστε να κανει μεταμοσχευση καρδιας γιατι τελικα η κατασταση της ειχε επιδεινωθει.Μεχρι που μετα απο λιγο καιρο κανει εξετασεις και δειχνουν πως τελικα ο καρκινος εκανε μετασταση σε 2 οργανα.Μου ειπε πως χωρις χημειοθεραπειες οι γιατροι του δινουν με τ ζορι 1 μηνα.Με χημιοθεραπειες μπαινει σε 2 μηνες με μεγαλο ρισκο για διπλη επεμβαση.Οι πιθανοτητες επιτυχιας ειναι λιγοτερες απο 20%.Ο ιδιος ξερει οτι δεν θα αντεξει καθως και οι γιατροι δεν ειναι ιδιαιτερα αισιοδοξοι.
Και τωρα εγω καλουμαι να παρω θεση σε ολα αυτα.Απο την μια θελω να μεινω μαζι του μου εχει προσφερει πολλα ως τωρα και ειναι πολυ σημαντικο προσωπο για μενα και ειχαμε σκοπο να κραταμε μια φιλικη αποκλειστικα επαφη οταν θα εφευγα για σπουδες.Απο την αλλη σκεφτομαι οτι ειμαι σε μια πολυ κρισημη φαση της ζωης μου σχεδιαζω να κανω σπουδες στο εξωτερικο και αν τον χασω φοβαμαι οτι δεν θα μπορεσω να ανταπεξελθω σε τιποτα και θα απογοητευσω τους γονεις μου και τον εαυτο μου.Μερικες φορες σκεφτομαι απο το να εχω τετοιο βαρος απο τοσο μικρη καλυτερα να μην τον γνωριζα ποτε και ας πηγαινανε στραφι οσα περασαμε και καναμε.
Η οικογενεια μου, αν και δεν γνωριζει πληρως την κατασταση, πιστευει οτι αυτος ο ανθρωπος με εκμεταλευτηκε μου φορτωσε ολα του τα προβληματα και με εκανε ενα θυμα.Τους δινω ενα δικιο.Σε εναν μηνα κρινονται ολα.
Σκεφτειτε οτι ειστε στην θεση μου.Ειλικρινα, τι θα επιλεγατε να κανετε?
Ελπιζω να μην περιφρονησετε το αρθρο μου, ισως λογω της ηλικιας μου, και να μην κουρασω καποιον με το μεγαλο μεγεθος του κειμενου..

[Chisora]

κουκλιτσα μου περνας μεγαλο ζορι και πραβο σου που λειτουργεις ως ανθρωπος..
εγω βρισκω υπερβολικους και καπως αδικους τους γονεις σου(συγνωμη κι ολας)
θεωρω οτι οταν καποιος εχει ενα προβλημα υγειας,αυτο δεν του αφαιρει σε καμια περιπτωση το δικαιωμα να κανει γνωριμιες,να αγαπησει,να ΖΗΣΕΙ,εστω και αν δεν του μενει πολλη ζωη
ε,τωρα δεν μπορει καποιος μολις σε γνωρισει να σου πει γεια σου τι κανεις?με λενε ταδε κι εχω προβλημα με την καρδια μου...σκεψου λιγο την ψυχολογια του και ποσες γυναικες μπορει να εχασε απο την ζωη του οταν μαθευτηκε αυτο..ετσι μπορει να λειτουργησε απο αμυνα και να μην στο ειπε εγκυρα..τωρα ομως το γνωριζεις..φυσικα εχεις δεθει μαζι του συναισθηματικα και σου ειναι ποιο δυσκολο να αποχωρησεις
εγω θα σου θεσω ενα ερωτημα:αν το ηξερες απο την αρχη δεν θα προχωρουσες σε σχεση μαζι του?
ολα μεσα στην ζωη ειναι και κανεις δεν ξερει ειδικα ποτε ο καρκινος θα του χτυπησει την πορτα..να μην συμβει σε κανεναν ποτε αλλα ειναι πολυ σκληρο ειδικα οταν νιωθεις μονος..
ο χρονος ζωης που δινουν οι γιατροι δεν υχιει παντα..εδιναν στον θειο μου 3 μηνες ζωης κι εζησε αλλα 3 χρονια..οποτε εγω θα σε συμβουλευα να τα συνδιασεις οπως σου ειπαν παραπανω
εξηγησε του επισης ποσο σκληρο ειναι για εσενα να τον αμελεις καποιες φορες και οτι δυστιχως ΠΡΕΠΕΙ να ασχοληθεις και με τις σπουδες σου αλλα δως του να καταλαβει οτι αυτο δεν σημαινει οτι δεν θα του σταθεις με οποιον τροπο περναει απ'το χερι σου..
το μαρτυριο και των δυο σας θα ληξει καποια στιγμη κι εσυ θα εχεις ενα μελλον χωρις ενοχες
κι επειδη μου φαινεσαι λιγο ευαισθητη μην τον παρατησεις αν θελεις να κοιμασαι υσηχη τις νυχτες,χωρις αυτο να σημαινει οτι θα αμελησεις τον εαυτο σου
συμφωνω οτι ειναι τεραστιο το φορτιο που κουβαλας και μαλιστα μονη σου..
εξηγησε στους γονεις σου οτι αυτα ειναι ανθρωπινα και οτι δεν θα ηθελαν αν ηταν στην θεση του το δικο τους παιδι να το αφηνε καποιος σε μια τοσο δυσκολη στιγμη..για σκεψου ποσο θα ποναγαν,θα ηθελαν εστω οι τελευταιες στιγμες της ζωης σου να ηταν ευτιχισμενες πιστευω
πως μπορουν να κρατουν κακια σε καποιον που θα φυγει ουτως η αλλως απο την ζωη σου
επειδη δεν θελω να σε επηρεασω συναισθηματικα παντως σιγουρα θα ηταν το καλυτερο να τα πεις ολα αυτα σε καποιον ειδικο...
καλο κουραγιο κοπελα μου και καλη επιτυχια σου ευχομαι σε ο,τι κι αν κανεις

Χρυσακι επεσες μεσα στον λογο που δεν μου ανοιχτηκε απο την αρχη και μου το ειχε πει.Επειδη οι περισσοτεροι οταν τους ανοιχτηκε φυγανε και φοβοτανε μην γινει και το ιδιο με εμενα.Αλλα οταν μου ανοιχτηκε σχετικα με την καρδια του δεν ανησυχισα γιατι,εως τοτε, δεν μου το παρουσιαζε ως κατι ιδιαιτερα σοβαρο.Αν ομως μαθαινα για τον καρκινο απο την αρχη ισως και να τον αφηνα.Αλλα παλι δυσκολα δεν νομιζω να μου πηγαινε η καρδια να το κανω ή θα ξαναγυριζα λογω τυψεων.Μου εδωσες κουραγιο για αυτο με τον θειο σου πραγματικα ελπιζω κ εγω σε ενα θαυμα.Την Δευτερα βγαινουν οι εξετασεις του.Μακαρι να δειξουνε ανεβασμενα ποσοστα επιτυχιας.Οντως ειμαι αρκετα ευαισθητη και ισως ο λογος που εκατσα διπλα σε εναν τετοιο ανθρωπο ηταν επειδη και εγω οταν ημουν πιο μικρη και ειχα προβληματα με τις φιλιες(γενικα ημουν περιεργη και οχι πολυ κοινωνικη) ενιωθα μονη, πως δεν με καταλαβαινε κανενας και δεν ηθελα να νιωσει ετσι και ενας δικος μου ανθρωπος..
Οσον αφορα τους γονεις μου, δεν ειχα το θαρρος μεχρι στιγμης να κανω καποια κινηση γιατι φοβαμαι μην μου απαγορευσουνε την επαφη μαζι του.Δεν ειναι κακοι ανθρωποι προς Θεου απλα δεν πιστευω οτι θα με καταλαβουν.Μου εχουν πει μεχρι και οτι θα με παρακολουθουν.Και ξερουνε οτι εχει καρκινο.
Ενω γενικα δεν μου αρεσει να παραδιδω τα οπλα και να αφηνω τα πραγματα να πηγαινουνε μονα τους, αυτη τη φορα εχω πελαγωσει και απλα περιμενω για ενα θαυμα......

[Chisora]

Κοριτσι μου καλησπερα, ευχομαι να εισαι καλα. Περνας μεγαλο λουκι. Ό,τι και να σου πουμε εμεις, ο πονος δεν μειωνεται. Εγω σε θαυμαζω πραγματικα γιατι σε τοσο νεαρη ηλικια δειχνεις τετοια ωριμοτητα και αγαπη για εναν ανθρωπο. Εσυ ξερεις καλυτερα από όλους τί θα κανεις. Να σου πω μονο οτι εισαι πολυ νεα, και οι σπουδες ειναι μπροστα. Θα κανεις την προσπαθεια σου, θα διαβασεις, μπορει να περασεις, μπορει και όχι. Αν δεν περασεις, εσυ θα συνεχισεις την προσπαθεια. Τιποτα δεν χανεται οταν καποιος θελει πραγματικα να σπουδασει..
Όμως το να βιωσεις κατι εντονο σε μια σχεση στη ζωη σου, οπως λες εσυ οτι εχει γινει με τον άνθρωπο αυτον, ειναι κατι που δεν βρισκεται παντα και ευκολα. Δεν πιστευω καθολου οτι ο άνθρωπος ηθελε να σε εκμεταλλευτει, και δεν στα ειπε ολα στην αρχη. Ήθελε απλα να ζησει το ονειρο του μαζι σου. Σε αγαπησε και ισως φερθηκε εγωιστικα, ναι, μπορει να επρεπε να στο πει, για να εχεις την επιλογη, αλλα σε αγαπησε και φοβηθηκε μην σε χασει. Και εσυ εχεις αισθηματα για αυτον αλλιως δεν θα το συζητουσες καν. Να ζησεις λοιπον αυτο που νιωθεις και να σταθεις διπλα του αν αυτο θες. Να ξερεις οτι αν τελικα ερθει το μοιραιο, στο περασμα των χρονων μονο καλα θα εχεις να θυμασαι απο αυτο, γιατι θα εχεις στηριξει το συναισθημα σου. Και παλι εσυ ξερεις αν νιωθεις οντως ετσι. Και ξερεις κατι...μην το βλεπεις ως προβλημα, κανε αυτο που νιωθεις. Και αν νιωθεις οτι θες να εισαι διπλα του, να εισαι. Η αγαπη και η στηριξη ειναι αναντικαταστατες αρετες ειδικα σε θεματα υγειας. Ειμαι βεβαιη οτι πολλοι άνθρωποι αν ηξεραν οτι ειχαν δυο μηνες ζωης και τους ρωτoυσες τί θα ηθελαν να κανουν, Θα επελεγαν να ζησουν εναν μεγαλο ερωτα. Μην τρομαζεις λοιπον. Κανε αυτο που σου λεει η καρδια σου..
Με εκτιμηση στον αγωνα σου..

Σε ευχαριστω για τα λογια σουΓραφεις συγκινητικα!ψυχολογησες καταστασεις για την ακριβεια.Οντως φοβηθηκε μην με χασει.Και γενικα απ οσα ακουω γι αυτον απο εξω(μικρη πολη πολλες γλωσσες) θεωρειται οτι ειναι καλο παιδι και οτι εγω ειμαι τυχερη που τον εχω) επειδη ανεφερες οτι κατι τοσο εντονο δεν το βρισκεις ευκολα)Και να θελω να τον αφησω μου ειναι πλεον αδυνατο.Απλα ωρες ωρες στραβωνω με την τυχη μου.Δηλαδη γιατι σε μενα?Απο τοτε που μπηκα στο λυκειο αρχισα να στρωνω και να αναπτυσω κοινωνικες και ερωτικες σχεσεις.Πιο πριν ημουν η αορατη(στον κοινωνικο τομεα για τα αλλα δεν τραβουσα κανενα ζορι).Γιατι να πρεπει να ξαναγυρισω πισω, τοτε που δεν ειχα κανεναν να ανοιγομαι και να εμπιστευομαι.Ειναι ο ανθρωπος που ναι μεν εκανα τους πιο δυνατους καβγαδες αλλα παντα ξεραμε οτι στο τελος ολα θα στρωσουν και θα πειραζομαστε οπως πριν.Του εκμυστηρευτικα τις πιο βαθιες μου σκεψεις,κατι σαν ενα ημερολογιο.Και τωρα αυτος φευγει?Ειναι αδικο...

[julias]

Σε ευχαριστω για τα λογια σουΓραφεις συγκινητικα!ψυχολογησες καταστασεις για την ακριβεια.Οντως φοβηθηκε μην με χασει.Και γενικα απ οσα ακουω γι αυτον απο εξω(μικρη πολη πολλες γλωσσες) θεωρειται οτι ειναι καλο παιδι και οτι εγω ειμαι τυχερη που τον εχω) επειδη ανεφερες οτι κατι τοσο εντονο δεν το βρισκεις ευκολα)Και να θελω να τον αφησω μου ειναι πλεον αδυνατο.Απλα ωρες ωρες στραβωνω με την τυχη μου.Δηλαδη γιατι σε μενα?Απο τοτε που μπηκα στο λυκειο αρχισα να στρωνω και να αναπτυσω κοινωνικες και ερωτικες σχεσεις.Πιο πριν ημουν η αορατη(στον κοινωνικο τομεα για τα αλλα δεν τραβουσα κανενα ζορι).Γιατι να πρεπει να ξαναγυρισω πισω, τοτε που δεν ειχα κανεναν να ανοιγομαι και να εμπιστευομαι.Ειναι ο ανθρωπος που ναι μεν εκανα τους πιο δυνατους καβγαδες αλλα παντα ξεραμε οτι στο τελος ολα θα στρωσουν και θα πειραζομαστε οπως πριν.Του εκμυστηρευτικα τις πιο βαθιες μου σκεψεις,κατι σαν ενα ημερολογιο.Και τωρα αυτος φευγει?Ειναι αδικο...

Άδικο? Και γιατι, εσυ εχεις κανει συμβολαιο με τη ζωη οτι ολα θα σου ερθουν δικαια? Να δεχτεις οτι η ζωη δεν ειναι παντα ροδινη, η ευτυχια ειναι μονο στιγμες. Απ'οτι λες, εστω και ετσι εισαι ευτυχισμενη μαζι του. Μην χαλας το τωρα. Να το ζησεις, οσο κρατησει, αφου λες οτι θες. Αργοτερα θα ευχαριστεις τον εαυτο σου που στηριξες το συναισθημα σου. Και το βασικο, δεν θα μετανιωσεις που δεν εκανες κατι. Γιατι θα εχεις κανει. Αυτο που θες.

[julias]

Και κοπελια μου, κανεις ποτε δεν φευγει απο μεσα μας, αν δεν το θελουμε οι ιδιοι. Και απο οτι λες, ειναι μεσα σου και θες και να παραμεινει. Ετσι απλα λοιπον εστω και στο κρεβατι του νοσοκομειου, εσυ ζησε τον ερωτα σου. Και δεν το λεω ρομαντικα, το λεω πραγματικα! Η ζωη δεν δινει παντα πολλες ευκαιριες για να βιωσουμε την ευτυχια εστω και ετσι, κοριτσι μου.

[Chisora]

εδω δεν σε επιασα.Δεν πιστευω οτι θα βρω καποια ευτιχια ενω ειναι στο κρεβατι του νοσοκομειου.Το εχω περασει και τα μονα που ανιωθα ηταν αγχος τρελο τρομερη ανυσιχια και κλαμα.Δεν λεω νιωθω πολλα για αυτον αλλα δεν ειναι το παν για μενα.Αν τυχει και γινει το μοιραιο το πιο πιθανο ειναι να προσπαθω να τον βγαλω απο το μυαλο μου οσο πιο γρηγορα γινεται και να συνεχισω την πορεια μου.Σε καμια περιπτωση δεν θελω να με ακολουθαει σαν αναμνηση γιατι πιθανον να μην ειναι απο τις καλες.Γενικα προσπαθω να ειμαι αυτονομη και ανεξαρτητη και να μην φθειρομαι απο ανθρωπινες σχεσεις γιατι ξερω πως αν το κανω η φθορα θα μου κοστισει πολλα και μεσα σ αυτα αρκετη στενοχωρια

[julias]

εδω δεν σε επιασα.Δεν πιστευω οτι θα βρω καποια ευτιχια ενω ειναι στο κρεβατι του νοσοκομειου.Το εχω περασει και τα μονα που ανιωθα ηταν αγχος τρελο τρομερη ανυσιχια και κλαμα.Δεν λεω νιωθω πολλα για αυτον αλλα δεν ειναι το παν για μενα.Αν τυχει και γινει το μοιραιο το πιο πιθανο ειναι να προσπαθω να τον βγαλω απο το μυαλο μου οσο πιο γρηγορα γινεται και να συνεχισω την πορεια μου.Σε καμια περιπτωση δεν θελω να με ακολουθαει σαν αναμνηση γιατι πιθανον να μην ειναι απο τις καλες.Γενικα προσπαθω να ειμαι αυτονομη και ανεξαρτητη και να μην φθειρομαι απο ανθρωπινες σχεσεις γιατι ξερω πως αν το κανω η φθορα θα μου κοστισει πολλα και μεσα σ αυτα αρκετη στενοχωρια

Εννοειται οτι αν συμβει το μοιραιο, φυσικα και θα συνεχισεις τη ζωη σου. Δεν εχεις και αλλη επιλογη. Κοιταμε μπροστα. Αλλα ως τοτε λες οτι δεν μπορεις μακρια του, αυτο εννοω!

[julias]

Και πολυ καλα κανεις και προσπαθεις να μην φθειρεσαι απο τις ανθρωπινες σχεσεις. Φυσικα καποιες φορες ειναι πολυ δυσκολο αυτο ειδικα οταν εμπλεκεσαι συναισθηματικα. Όμως η συναισθηματικη αυτονομια και η επιγνωση της δυναμικης του εαυτου μας μας βοηθανε να παμε μπροστα τελικα!
Και σιγουρα το παλικαρι δεν ειναι το παν για σενα. Αυτη ειναι μεγαλη κουβεντα για να την πει καποιος για καποιον άλλον!

[Chisora]

Γεια σας και παλι.
Αποσυρθηκα για λιγο καιρο απο το φορουμ καθως,για οσους ξερουνε, περιμενα να βγουν οι εξετασεις που ανεφερα στην αρχη.Βγηκανε λοιπον πριν απο 2 σχεδον βδομαδες.
Ο Α. λοιπον (ο φιλος μου) αφου βγηκε απο το νοσοκομειο ηρθε και μου ειπε τα εξης:οτι γενικα τα πηγε καλα,η καρδια ηταν στα ιδια επιπεδα και ο καρκινος σε πολυ χαμηλα ποσοστα.Οτι θα μπορουσε ισως και να την βγαλει καθαρη μονο με χημειοθεραπειες οσον αφορα τον καρκινο.Πανω κατω δηλαδη ολα πολυ καλα και ο πνευμονας του αναρωσε γρηγορα μετα την εγχειρηση(η πρωτη του για αφαιρεση ογκου).Επομενως ολα θα κυλουσαν ομαλα και το χρονικο περιθωριο του ενος μηνα που του δινανε ειχε παρει παραταση.

Εννοειται οτι πετουσα απο την χαρα μ οταν τα εμαθα αυτα.Του ελεγα συνεχεια οτι χαρηκα πολυ και μακαρι να πηγαινανε ολα καλα και στις επομενες εξετασεις του.Αυτος συμφωνουσε.Μεχρι τοτε.
Πριν μερικες μερες κανουμε εναν πολυ δυνατο καβγα.Ανακαλυψα ενα ψεμα το οποιο μου παρουσιαζε ως αληθεια.Ηταν κατι που μου το παρουσιαζε ως δικο του γιατι με ειχε εντυπωσιασει, ενω τελικα καταλαβα οτι ηταν καποιου αλλου(φανταστειτε πχ εναν πινακα ζωγραφικης,κατι παρομοιο).Εκνευριστικα καπως γιατι μου εδωσε εικονα πεφτουλα που για να εντυπωσιασει μια κοπελα λεει κυριως ψεματα για τις ικανοτητες και τον εαυτο του.Και αυτο το ψεμα μου το ειχε πει οταν πρωτοβγαιναμε.

Τελος παντων ο καβγας δεν ηταν τοσο για αυτο.Απο τοτε που τα μπλεξαμε η αληθεια ειναι οτι πολλες κοπελες και καποια αγορια προσπαθησαν να χωθουνε στην σχεση μας.Συνεπως ειχε πολλα τηλεφωνηματα απο μερικες που του ζητουσανε ραντεβου,αλλες με βριζανε αλλες λεγανε ψεματα οτι τον απατησα και αλλα τετοια.Αυτος απ οσο μου εχει πει τις εβριζε ολεσ αυτες και συνεχιζε να λεει οτι δεν συκρινομαι με καμια τους.Αυτα γινοτανε σε πολυ μεγαλο βαθμο στις αρχες.Εμενα μου τα ειπε μετα απο εναν χρονο και τοσο καιρο τοτε δεν ηξερα τιποτα για αυτες.Ψεματα δεν μου ελεγε εβλεπα οταν βγαιναμε εξω τα βλεματα μερικων και καποια πραγματα τα εβλεπα και με τα ματια μου στο facebook το οποιο παρεπιμπτοντως τον κατεστρεψε.Πριν μερικες μερες μου εδειξε 2 μυνηματα απο 2 κοπελες που μας ενοχλουνε πολυ.Η μια, ειχε μαθει απο καπου οτι χωρισαμε και ελεγε για μενα οτι εγω εχασα και αυτος δεν αξιζει να καθεται και να στενοχωριεται και να βγουνε κλπ.Την εβρισε.

Για την αλλη θα αναφερω καποια περιστατικα πρωτα και μετα για το μυνημα.Του εχει στιλει ημηγυμνες φωτογραφιες τις οποιες και εχω δει.Δε λεω η κοπελα εχει προσοντα σε σημεια που εγω υστερω και ξερει οτι νιωθω καπως απεναντι της ασχετα που εχει φαει τα μπινελικια της ζωης της απο αυτον(οπως μου λεει οτι εχει κανει).Ειχαμε χωρισει για κατι μερες εξαιτιας της γιατι μπηκα στο pc του πατησα το ονομα της εκει που γραφεις το site που θες να μπεις ωστε να μου βγαλει απο κατω λινκ απο το facebook να δω αν επισκεπτεται το προφιλ της.Καλα καταλαβατε.Μου εβγαλε.Και μαλιστα και απο φωτογραφιες της.Εκει εγινε ο καβγας ο μεγαλος.Συν οτι αυτην την ειχε blockαρισμενη και δεν μπορουσε να δει το προφιλ της ουτε αυτη αυτον.Αρχισα να φωναζω οτι για τα καμωματα του μαλωνουμε για το fb σαν 15χρονα και οτι με προδωσε κλπ.Και μου εξηγησε οτι αυτο εγινε ενα βραδυ που τον πηρε τηλεφωνο και του την επεσε παλι.Αυτος το επαιξε θετικος και για να τον πιστεψει του ειπε κανε μου αιτημα φιλιας στο fb να δω οτι εισαι εσυ.Και της εκανε.Και μολις λεει τον δεχτηκε την εσβησε και την εβρισε παλι,ετσι για πλακα.Τον ρωτησα γιατι δεν μου πε τιποτα και μου ειπε οτι γυρισε το μυαλο του αναποδα και σκεφτοτανε οτι παλι λαθος τα χειριστηκε και για αυτο δεν ηθελε να μαθω τιποτα.Ειδα πολλα παρομοια λινκ εκεινη την μερα και για ολα ειχε να πει μια δικαιολογια.Τοτε χωρισαμε.
Οταν τα ξαναβρηκαμε μετα απο κανα 2 μερες,ξερετε απο αυτους τους χωρισμους του καραγκιοζη που γινονται τζαμπα ουσιαστικα, τον ρωτησα τι εκανε γενικα αυτες τις 2 μερες.Μου ειπε οτι την επομενη μερα πηγε για ενα καφε με εναν φιλο του.Επειδη τα ειχαμε ξαναβρει δεν σημαινε οτι εγω ημουνα καλα.Λιγο τα παρακαλια του λιγο οι κλαψες λιγο η ευαισθησια ξαναγυρνουσα δεν ηθελα και πολυ.Συνεχεια μου εκανε παραπονα οτι τον πιεζα που ρωτουσα συνεχεια για αυτες.Τοτε μου ειπε οτι δεν ειχε παει για καφε με τον φιλο του αλλα εκλεισε αυτην τν κοπελα ραντεβου και πηγε μαζι με αυτον τον φιλο του και της πεταξανε αυγα οπως επεισης και οτι υπαρχει βιντεο.
Και μετα εστιλε αυτη μυνημα για κατι μυνησεις και τετοια.Του ειπα οτι θελω να δω το βιντεο και μου πε οτι ο φιλος του το εσβησε γιατι του εστιλε και αυτουνου μηνημα για μυνησεις.Εμενα κατι δεν μου καθοτανε καλα.Σιγα που ενα 16χρονο θα απειλουσε εναν 7 χρονια μεγαλυτερο της.Και τελικα μετα απο καβγα μου αποκαλυψε οτι το βιντεο υπαρχει απλα δεν ηθελε να μου το στειλει για να μην το στειλω παραεξω!!πηγε με το μερος της **** και ειπε ψεματα στην ιδια του την κοπελα!Και αυτο ηταν που με πειραξε κιολας,οχι οτι δεν το ειδα.Και το καλυτερο?τα 2 μυνηματα αυτα τα ειχε στιλει αυτος απο 2 ψευτικα προφιλ που ειχε φτιαξει για να τα δω και να χαρω.Παρολα αυτα ομως το βιντεο υπαρχει και εχει ενημερωσει τον φιλο του να μου το στειλει.

Ειμαι εξω φρενων μαζι του γιατι καταφερε μεσα σε ενα τοσο μικρο χρονικο διαστημα να διξει ποιος πραγματικα ειναι.Οποτε εκανε κατι λαθος τα εριχνε ολα στον εαυτο του για να τον λυπηθω.Μου ειπε οτι τον πρωτο χρονο δεν ηθελε να μαθω τιποτα για να μην επηρεασει την σχεση μας.Αρχιζω ομως και σκεφτομαι οτι απωτερος σκοπος του ηταν να διασκεδαζει.

Θυμαμαι παλια μια μερα που ημασταν στο σπιτι του με αυτον τον φιλο του, μπηκε στον λογαριασμο του στο facebook και ειχε 1 νεο μυνημα.Ανοιξε απλα να δει ποιος εστειλε και ηταν και παλι αυτη.Ζητημα να ταν ο 3ος μηνας που ημασταν μαζι.Μπροστα στα ματια μου ηταν το μυνημα.Και αμεσως εκλεισε το παραθυρο.Δεν μπορουσα να κανω σκηνη στον 3ο μηνα μπροστα στον φιλο του.Μου ειχε πει οτι δεν μου το δειξε γιατι ηταν αρχες και δεν ηξερε πως θα αντιδρουσα..Δηλαδη πειτε μου βγαζουν λογικη ολα αυτα??Σκεφτομαι οτι προσπαθει να με βγαλει τρελη μπροστα στα ματια μου!Εχει αποδειχθει μεσα σε τοσο λιγο καιρο οτι ειναι απο τους μεγαλυτερους ψευτες!!!
Χθες βρεθηκαμε.Ειχα σκοπο να του πω τελος οριστικο,δεν ειμαι βλ@κας να καθομαι να του κανω συμπαρασταση και αυτος να σαλιαριζει και να λεει ψεματα.Υποτιθεται οτι περασαμε ωραιες στιγμες καναμε πραγματα μαζι που δεν τα χε ξανακανει με αλλη αλλα τελικα η φυση του αντρα ειναι ετσι που δεν μπορεις να την αλλαξεις.Ειναι ψευτες και ποτε δεν αρκουνται σε αυτο που εχουν διπλα τους.Και οταν του πα να χωρισουμε μου ειπε να παμε σπιτι του να μιλησουμε εκει.

Πηγαμε.Και μου αρχισε την κλαψα οτι ηλπιζε να ειμαι μαζι του μεχρι τελη μαρτιου.Τον ρωτησα γιατι?Και μου ειπε πως τοτε μπαινει γ διπλη εγχειρηση.Εχει 50% πιθανοτητες να ζησει πανω στην εγχειρηση.Και αλλες 20% για να ζησει μετα την εγχειρηση.Τα ποσοστα του καρκινου ειχαν ανεβει και μου ειχε πει ψεματα για τις εξετασεις του.Αρχισε να κλαιει και εκανε και εμενα να δακρυσω.Νιωθω παγιδευμενη.Θελω να φυγω και με κραταει πισω.Δεν δικαιουμαι να εχω εναν εγωισμο?Αυτο ειναι το ευχαριστω του στον ανθρωπο που νοιαζοτανε τοσο για αυτον?Mεχρι και μπουνια εχω φαει απο τα νευρα του και μετα παλι οι κλαψες τον πιασαν.Ας παει να του συμπαρασταθει η αλλη.Αλλα φυσικα κρατησε εμενα που με ειχε σιγουρη και κατι αλλες για να τσιλιμπουρδιζει.Μου λεει οτι δεν με εχει κερατωσει.Τοσα ομως ψεματα τοτε γιατι τα ελεγε?Σκεφτομαι οτι θα με τρωνε οι τυψεις αν τον αφησω.Αν δεν τον αφησω θα με τρωει μια φωνη απο μεσα μου που θα με φωναζει θυμα και θα γελαει.Και θα εχει και δικιο.Ειμαι απελπισμενη

Εαν το διαβασατε ολο και εχετε το κουραγιο να γραψετε μια απαντηση να ειστε σιγουροι οτι θα το εκτιμησω.Τουλαχιστον θα ειμαι μια ευγνωμων απελπισμενη..