Φιλία-Εγωισμός-Εγωκεντρικότητα

[ioannis2]

Και εγω λίγους φίλους έχω, όπως αρκετοι από τους προλαλήσαντες Για ανοιγεις τετοιο θεμα πιστευω πως νοιώθεις για τον εαυτο σου δυσκολια στο να κανει νεες φιλίες, ποθεις κατι που δεν εχεις για να παιρνας πιο ωραια στη ζωη σου. Για καποιους, λόγω χαρακτηρα, τα πράγματα είναι πολύ εύκολα, παρακαλάνε οι άλλοι να τους κανουν φίλους και όντως έχουν πολλούς φίλους και στη διασκεδαση αλλά και στα δυσκολα. Καποιοι άλλοι τους μετρανε στη μια παλαμη και λενε παρα τιποτα κατι ειναι κι αυτο. Ευτυχισμενοι ειναι αυτοι που νοιωθουν πληροτητα με τους φιλους που εχουν, ειτε λιγους ειτε πολλους, και αυτοί που συνειδητά επιλέγουν να μενουν μονοι ή να εχουν λιγους φιλους. Σημασια εχει να μην μας παιρνει από κατω, δεν τα καταφερνω ή δεν με θελουν. Μεγαλο θεμα ανοιξες...

[deleted-member30-03]

Η ικανοποιηση ειναι στιγμιαια, και συνηθως με καποιο σωματικο ερεθισμα, γινεται και με πνευματικο βεβαια. Ο δολοφονος που σκοτωνει το θυμα του νιωθει μια ικανοποιηση, ειναι ευτυχισμενος? Οχι.

Η ευτυχια ειναι μια κατασταση που εχει μια διαρκεια, τοση, ωστε να μπορεις να πας απο το σπιτι σου μεχρι τη δουλεια χωρις να σε ενοχλησει κανεις, χωρις κανενας να σου σπασει τα νευρα, ενω στη διαδρομη χαμογελας στους ανθρωπους που συναντας αυθορμητα και απολαμβανεις τη ζωη οπως ενα μικρο παιδι.


Παρε και ενα αποσπασμα που μαρεσει

«Η αγάπη είναι θρόισμα, εκείνο το σκίρτημα στο στήθος. Αγάπη είναι ευτυχία, ανεκτικότητα, απόλαυση και πληρότητα. Όταν εκπέμπουμε αρμονία, ηρεμία και ευτυχία, μας επιζητούν όλοι δίπλα τους. Η αγάπη δεν εμπεριέχει εγωκεντρισμό. Όταν αγαπάμε δεν πρέπει να φοβόμαστε ότι θα χάσουμε το ‘κτήμα’ μας, ότι θα μας το καταπατήσουν, ότι θα μας το κλέψουν, γιατί έτσι καταδυναστεύουμε εκείνους που θεωρητικά αγαπάμε. Αγαπάμε με λάθος τρόπο. Νομίζουμε ότι, όταν μας κάνουν τα χατίρια, μας αγαπάνε, αλλά στην πράξη, μας ικανοποιούν τον εγωισμό. Λειτουργούμε με το συναίσθημα, με εκείνο το ‘συν’ που δεν επιτρέπει στο αίσθημα να δράσει ευεργετικά πάνω μας. Το αίσθημα είναι η ευτυχία, το ‘συν’ είναι η επεξεργασία, το παιχνίδι που παίζουμε για να ανακαλύψουμε την αγάπη, το οποίο έχει μικρή διάρκεια. Ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν πληγώνεται ποτέ, γιατί νιώθει πληρότητα. Ο ερωτευμένος π.χ. στο απόλυτο κρεσέντο του όλα τα θεωρεί όμορφα. Έτσι κι η ευτυχία που εκπέμπουμε από το είναι μας, εκπέμπεται χωρίς χρονικά όρια».

ειπαμε απορριπτωντας την αγαπη ομως. δε νομιζω να υπαρχει ευτυχια χωρις χρονικα ορια. και ποτε δε ξερεις πως νιωθει ο αλλος, αν ο δολοφονος σχεδιαζε καιρο τη δολοφονια αυτη ? ακριβως το ιδιο μπορει να συμβει με οτιδηποτε αλλο, αν λιγουρευομουν καιρο πχ να πιω μια pepsi ? αν ο ζητιανος λιγουρευοταν καιρο ενα καρβελι ψωμι ? κ.ο.κ. συνηθως οσο περισσοτερο ανυπομονουμε για κατι και το αποκτησουμε, τοσο μεγαλυτερη θα ειναι η ικανοποιηση, αρα μεταφραζεται σε ευτυχια...

[anonymous_1]

Και εγω λίγους φίλους έχω, όπως αρκετοι από τους προλαλήσαντες Για ανοιγεις τετοιο θεμα πιστευω πως νοιώθεις για τον εαυτο σου δυσκολια στο να κανει νεες φιλίες, ποθεις κατι που δεν εχεις για να παιρνας πιο ωραια στη ζωη σου. Για καποιους, λόγω χαρακτηρα, τα πράγματα είναι πολύ εύκολα, παρακαλάνε οι άλλοι να τους κανουν φίλους και όντως έχουν πολλούς φίλους και στη διασκεδαση αλλά και στα δυσκολα. Καποιοι άλλοι τους μετρανε στη μια παλαμη και λενε παρα τιποτα κατι ειναι κι αυτο. Ευτυχισμενοι ειναι αυτοι που νοιωθουν πληροτητα με τους φιλους που εχουν, ειτε λιγους ειτε πολλους, και αυτοί που συνειδητά επιλέγουν να μενουν μονοι ή να εχουν λιγους φιλους. Σημασια εχει να μην μας παιρνει από κατω, δεν τα καταφερνω ή δεν με θελουν. Μεγαλο θεμα ανοιξες...

Κάνω πολύ εύκολα παρέες και πολλοί θέλουν να κάνουν παρέα μαζί μου. Για διασκέδαση έχω καμία 20αριά άτομα αλλά αυτό που παρατηρώ είναι ότι φίλους που θα σταθούν στα δύσκολα και θα χαρούν με τη χαρά σου δύσκολα βρίσκεις γιατί πολύ απλά οι άνθρωποι είναι πάνω από όλα ο εαυτός τους, τα δικά τους προβλήματα και οι περισσότεροι ζηλεύουν την ευτυχία των άλλων :p
Πιστεύω αυτό το ξέρουν όλοι είτε κάνουν εύκολα είτε δύσκολα παρέες.

[λιλιουμ]

Ο Θεος ειναι αγαπη, οποτε δε μπορεις να μιλας γαι θεωση απορριπτωντας την αγαπη. Αλλα εχουμε βγαλει τελειως οφτοπικ το θεμα. Οποτε ας μην το συνεχισουμε.

[ioannis2]

Είναι εκνευριστικό όταν σε αποφεύγουν, σου γυρνούν την πλάτη. Και διερωτάσε γιατί? Ανώνυμη δεν μιλάμε καν για επιφανειακές σχέσεις αλλά για κάτι χειρότερο απ αυτό. Στις επιφανειακες σχεσεις τουλάχιστον χαίρεσαι έστω εφημερα. Στην αποφυγή και ατην περιθωριοποίηση χρειαζονται σελίδες για να περιγραψεις τη ψυχολογική ζημια εκτός κι αν εισαι αναίσθητος.

[marylia]

Το θέμα που άνοιξες πραγματικά με ενδιαφέρει πάρα πολύ και κυρίως αυτήν την εποχή. Πραγματικούς φίλους έτσι όπως τους περιγράφεις και τους έχω και εγώ στο μυαλό μου θα έχει κανείς ελάχιστους. Και αυτό γιατί όταν γνωρίσεις τέτοιους ανθρώπους οι ψευτοφιλίες δεν θα σου αρκούν και ή θα απομακρυνθείς ή θα ξέρεις ότι φτάνεις τόσο όσο.
Να σε ρωτήσω τώρα κάτι; είπες ότι μόνο για παρέα έχεις καμιά 20αριά άτομα. Μήπως μπορείτε να μου πείτε και μένα πως γίνεται να βρεις εύκολα τέτοιους ανθρώπους; δηλαδή όχι για κολλητή παρέα, απλά για να βγεις να διασκεδάσεις.

[Nestwr]

Το θέμα που άνοιξες πραγματικά με ενδιαφέρει πάρα πολύ και κυρίως αυτήν την εποχή. Πραγματικούς φίλους έτσι όπως τους περιγράφεις και τους έχω και εγώ στο μυαλό μου θα έχει κανείς ελάχιστους. Και αυτό γιατί όταν γνωρίσεις τέτοιους ανθρώπους οι ψευτοφιλίες δεν θα σου αρκούν και ή θα απομακρυνθείς ή θα ξέρεις ότι φτάνεις τόσο όσο.
Να σε ρωτήσω τώρα κάτι; είπες ότι μόνο για παρέα έχεις καμιά 20αριά άτομα. Μήπως μπορείτε να μου πείτε και μένα πως γίνεται να βρεις εύκολα τέτοιους ανθρώπους; δηλαδή όχι για κολλητή παρέα, απλά για να βγεις να διασκεδάσεις.

Έχω φτάσει στο σημείο στο παρελθόν να γνωρίζω λόγω κάποιων ιδιαίτερων ασχολιών και ικανοτήτων πάνω από 2000 άτομα. Για να βγω και να διασκεδάσω μπορούσα να βρίσκω όσους θέλω. Μακάρι να ήμουν τυχερός στην ποιότητα όμως. Η ποσότητα είναι εφήμερη και το κυριότερο.. μέρος μιας μελλοντικής προδοσίας αλλά ψέμματος που απλά δεν παραδέχονται όσοι θέλουν να είναι in. Ευτυχώς δεν τσίμπησα ποτέ στην ποσότητα και κρατούσα πάντα την ποιότητα. Αυτό όμως δεν με διέσωσε στις επικίνδυνες στροφές. Μην ζηλεύεις την εικόνα Marylia, ο χρόνος εκδικείται και η μοίρα έχει μνήμη. Να εκτιμάς την ουσία, όχι την εικόνα, την ποιότητα, όχι την ποσότητα, την αλήθεια, όχι την αρεστή ψευδαίσθηση.

[vlack_swan]

Κάποτε είχα μόνο όμορφα βιώματα και όμορφες αναμνήσεις απο φίλες και φίλους. Άκουγα διάφορους να λένε για προδοσίες, ψέμματα, ζήλια, πισώπλατα μαχαιρώματα αλλά τα θεωρούσα υπερβολές. Πίστευα πως σπάνια συμβαίνουν. Πραγματικά το πίστευα και ήμουν τόσο χαρούμενη μέσα στην άγνοιά μου (όπως αποδείχθηκε). Ώσπου έπεσε η αυλαία και οι ηθοποιοί έκαναν υπόκλιση. Απο τότε με κυνηγάνε τα γιατί και τα πώς. Δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν και όλους τους κοιτώ με καχυποψία. Κάποτε ήμουν αυθόρμητη και αστεία. Τώρα τίποτα.. Δεν το θέλω και δεν μ'αρέσει αυτό που είμαι τώρα, που έχασα την πίστη στους ανθρώπους και δεν βλέπω πουθενά την καλοσύνη στα μάτια τους, αλλα είναι αργά για να επιστρέψω στον παλιό μου εαυτό. Τώρα πια ούτε εγώ μπορώ να γίνω καλή φίλη για κανέναν, μέσα μου δεν μου έμεινε τίποτα να δώσω. Είχα υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις μου, νόμιζα πως ήμουν δυνατή. Αλλα αποδείχθηκα πιο ευαίσθητη απο αυτόυς που παρηγορούσα. Αυτά απο μένα.

[Nestwr]

Κάποτε είχα μόνο όμορφα βιώματα και όμορφες αναμνήσεις απο φίλες και φίλους. Άκουγα διάφορους να λένε για προδοσίες, ψέμματα, ζήλια, πισώπλατα μαχαιρώματα αλλά τα θεωρούσα υπερβολές. Πίστευα πως σπάνια συμβαίνουν. Πραγματικά το πίστευα και ήμουν τόσο χαρούμενη μέσα στην άγνοιά μου (όπως αποδείχθηκε). Ώσπου έπεσε η αυλαία και οι ηθοποιοί έκαναν υπόκλιση. Απο τότε με κυνηγάνε τα γιατί και τα πώς. Δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν και όλους τους κοιτώ με καχυποψία. Κάποτε ήμουν αυθόρμητη και αστεία. Τώρα τίποτα.. Δεν το θέλω και δεν μ'αρέσει αυτό που είμαι τώρα, που έχασα την πίστη στους ανθρώπους και δεν βλέπω πουθενά την καλοσύνη στα μάτια τους, αλλα είναι αργά για να επιστρέψω στον παλιό μου εαυτό. Τώρα πια ούτε εγώ μπορώ να γίνω καλή φίλη για κανέναν, μέσα μου δεν μου έμεινε τίποτα να δώσω. Είχα υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις μου, νόμιζα πως ήμουν δυνατή. Αλλα αποδείχθηκα πιο ευαίσθητη απο αυτόυς που παρηγορούσα. Αυτά απο μένα.

Όχι μην το ξαναπείς αυτό. Ακούγεται και είναι ισοπεδωτικό, πίστεψε με. Μου θυμίζει την αντίδραση μίας ερωτικής απογοήτευσης, που μετά το θύμα μισεί όταν ακούει για αληθινές αγάπες και ενίοτε δηλητηριάζει αυτούς/αυτές που ζουν κάτι μαγικό. Εγώ μπορεί να απέτυχα αλλά υπάρχουν άνθρωποι που στο τέλος τα καταφέρνουν. Θέλει αγγέλους και τύχη για να πιεις στο τέλος νερό. Έχω γνωρίσει δηλητήρια και σε άλλες σχέσεις που υπήρξα άγγελος τους και πριν ένα χρόνο ένα τέτοιο ζευγαράκι παντρεύτηκε και ζει τους καρπούς αυτών που υπέφεραν μαζί. Σε ό,τι αφορά την φιλία, ναι είναι δύσκολο πράγμα, λιγότερο δύσκολο αλλά έχει τις στροφές του. Υπάρχουν καλά και ωραία άτομα, πίστεψε με. Κι εγώ έζησα κάποιες προδοσίες αλλά αυτό δεν με έκανε να γίνω ισοπεδωτικός απέναντι στο παρόν και πολύ περισσότερο απέναντι στο μέλλον. Σου μιλάω εκ βαθέων ψυχής.

[RainAndWind]

Πιστεύω στη φιλία. Έχω φιλαράκια λίγα και καλά, που τα λατρεύω και με λατρεύουν, έτσι αισθάνομαι. Τ'αγαπάω και χαμογελάω μονάχα στη σκέψη τους.:)
Όμως αυτό που μπορώ να προσθέσω στη συζήτηση αυτή, είναι πως μονάχα όταν υπάρχει αποδοχή και μπορείς να είσαι ο αληθινός σου εαυτός μπροστά στα φιλαράκια σου κι αυτά μπροστά σου, τότε είναι κάτι γνήσιο. Επίσης προυπόθεση είναι να μην υπάρχουν τεράστιες απαιτήσεις, για μένα είναι σημαντική η ελευθερία, άρα αυτό μου είναι αναγκαίο, να μη σου πρήζουν τ΄αρχίδια και συ το ίδιο! Σε ώρα ανάγκης θα κάνω τα πάντα για να είμαι δίπλα, σε ώρα χαράς θα γελάσω και θα αγκαλιάσω και θα τα πιούμε και παρέα, στο ανάμεσα θα συνυπάρχουμε αγγίζοντας ο ένας τις ζωές του άλλου, αλλά όχι ταυτιζόμενοι, ούτε με παρεξηγήσεις, ούτε με κουτσομπολιά, ούτε με λογάκια δώθε κείθε, αληθινά, απλά πράγματα, πράγματα ζωής.

[ioannis2]

Η φιλια φαίνεται σε ωρες αναγκης, αν πραγματικά χαίρεται μαζι σου και αν η επικοινωνία γίνεται και με δική του πρωτοβουλία. Κάποιους που ξέρω αμα δεν ψαξω εγω να τους βρω αυτοί δε με θυμούνται ποτέ ακόμα και αν περάσουν χρόνια παρά το ότι η επικοινωνία μαζι τους είναι πολύ καλή. Αυτό είναι φιλία?

[vlack_swan]

"Μου θυμίζει την αντίδραση μίας ερωτικής απογοήτευσης, που μετά το θύμα μισεί όταν ακούει για αληθινές αγάπες και ενίοτε δηλητηριάζει αυτούς/αυτές που ζουν κάτι μαγικό." αυτό που είπες δεν το κάνω με τίποτα! Δλδ δεν θα δώ πχ 3 φίλες αγαπημένες και αν το φέρει η κουβέντα θα αρχίσω να τους λέω "ααα καλά δεν υπάρχει φιλία, αργά ή γρήγορα η μια θα αρχίσει το θάψιμο για την άλλη" κτλ κτλ! Όχι! Αυτά που είπα εδώ είναι η γνώμη μου, τουλάχιστον για τώρα, επειδή δεν έχω ξεπεράσει ακόμα κάποια πράγματα που με προσγείωσαν απότομα απο το ροζ μου συννεφάκι. Κατά τα άλλα σε ευχαριστώ για την απάντησή σου, θα το προσπαθήσω να μην είμαι τόσο ισοπεδωτική.

ioannis2, εγώ στη θέση σου θα το έλεγα, έστω μεταξύ σοβαρού και αστείου πως αν δεν πάρω εγώ τηλ, δεν παίζει συνάντηση! Να δείς και λίγο πως το βλέπουν οι φίλοι σου.

[σανυ]

Κάποτε είχα μόνο όμορφα βιώματα και όμορφες αναμνήσεις απο φίλες και φίλους. Άκουγα διάφορους να λένε για προδοσίες, ψέμματα, ζήλια, πισώπλατα μαχαιρώματα αλλά τα θεωρούσα υπερβολές. Πίστευα πως σπάνια συμβαίνουν. Πραγματικά το πίστευα και ήμουν τόσο χαρούμενη μέσα στην άγνοιά μου (όπως αποδείχθηκε). Ώσπου έπεσε η αυλαία και οι ηθοποιοί έκαναν υπόκλιση. Απο τότε με κυνηγάνε τα γιατί και τα πώς. Δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν και όλους τους κοιτώ με καχυποψία. Κάποτε ήμουν αυθόρμητη και αστεία. Τώρα τίποτα.. Δεν το θέλω και δεν μ'αρέσει αυτό που είμαι τώρα, που έχασα την πίστη στους ανθρώπους και δεν βλέπω πουθενά την καλοσύνη στα μάτια τους, αλλα είναι αργά για να επιστρέψω στον παλιό μου εαυτό. Τώρα πια ούτε εγώ μπορώ να γίνω καλή φίλη για κανέναν, μέσα μου δεν μου έμεινε τίποτα να δώσω. Είχα υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις μου, νόμιζα πως ήμουν δυνατή. Αλλα αποδείχθηκα πιο ευαίσθητη απο αυτόυς που παρηγορούσα. Αυτά απο μένα.

Συμφωνώ μαζί σου! Αυτό μου συνέβει, με τη διαφορά ότι δε μου συνέβει μία και καλή αλλά πολλές απανωτές φορές! Ειδικά αυτό που λες, για τον αυθορμητισμό και το χιούμορ, την προσωπική δύναμη, το πόσο σημαντική ήμουν για τους φίλους και μετά... τίποτα... καταλαβαίνω απόλυτα τί έχεις ζήσει! Όπως χαρακτηριστικά έλεγα στην ψυχολόγο μου ''έδωσα κομμάτια της καρδιάς μου εδώ και εκεί...τα θέλω πίσω!'', εννοώντας πως μαζί με τα ίδια τα άτομα έχασα και ένα πολύ μεγάλο δυναμικό του χαρακτήρα μου. Και ακόμα το ψάχνω.
Και όχι δεν έχω ισοπεδώσει τη φιλία ως έννοια αλλά θεωρώ ότι υπήρξα άτυχη.

Προσωπικά πέρα από όλα αυτά έχω μία φίλη που κάνουμε παρέα κυρίως για να λέμε τα ψυχολογικά μας και δεν ταιριάζουμε σε τίποτα άλλο.
Ωστόσο φίλους με την έννοια του ότι θα είναι πάντα δίπλα μου, σε καλά και σε άσχημα, για να μου λένε μόνο αλήθειες και να θέλουν το πραγματικό καλό μου, θεωρώ τα αδέρφια μου... αλλά δεν μπορώ να κανω πολύ παρέα μαζί τους!!! ;)

Γενικά εύχομαι να ξαναβρω μία παρέα που να ταιριάζουμε στα περισσότερα, προσωπικότητες, γούστα κλπ...

[Nestwr]

Παιδιά μην απογοητεύεστε. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Είμαι 29 χρονών και ξέρω ότι φίλους, πραγματικούς φίλους έχω 2 βία 3. Πιστέψτε με είναι αρκετοί. Για' μένα η φιλία είναι ένα παιχνίδι μίας τεράστιας ευθείας οδού με λίγα σαμαράκια κι ελάχιστες στροφές. Στις στροφές κρίνεται η φιλία. Το αριστερά-δεξιά είναι τυχαίο. Το ένα συμβολίζει τη βολική σιωπή στις λάθος στιγμές και το άλλο τις λάθος κινήσεις στις κρίσιμες στιγμές. Υπάρχουν καλές ψυχές αλλά δυστυχώς υπάρχουν και μάτια κλειστά, γι' αυτό στεναχωριέμαι όταν διαβάζω τέτοιες απογοητεύσεις που ναι μεν βασίζονται κάπου αλλά αυτό το κάπου ανήκει στο παρελθόν και το μέλλον έχει άλλους φίλους, άλλα παιχνίδια, ωραία παιχνίδια.

[vlack_swan]

Οι φίλοι σε ανεβάζουν και αυτοί μπορούν να σε ρίξουν και στα τάρταρα! Όποιος έχει τη δύναμη να μένει σταθερή αξία, του βγάζω το καπέλο ;)