Κρίσεις πανικού - καθημερινότητα - δουλειά

[Blue9791]

blue μακαρι να ειχα μπροστα μου ενα λιονταρι καθε φορα,τουλαχιστον θα ελεγα οτι υπηρχε λογος!!

Λιονταρι παντα υπαρχει.
Αρκει να το αναγνωρισεις.

[Blue9791]

Ειναι με χρονολογικη σειρα, απο την πρωτη μερα πριν 3 μηνες μεχρι και σημερα :)

Ο Σαμ!

http://i1079.photobucket.com/albums/...1/IMG_0331.jpg
http://i1079.photobucket.com/albums/...1/P1020043.jpg
http://i1079.photobucket.com/albums/...1/IMG_0355.jpg

[Blue9791]

http://i1079.photobucket.com/albums/...1/IMG_0362.jpg
http://i1079.photobucket.com/albums/...1/IMG_0366.jpg
http://i1079.photobucket.com/albums/...1/IMG_0418.jpg
http://i1079.photobucket.com/albums/...1/IMG_0427.jpg

[Soutsi]

κούκλος είναι , πτου πτού! (έχω επίσης μια διαίσθηση οτι θα σου κατέστρεψε τους καναπέδες κ τις κουρτίνες ... τα παλιογατιά τους αρέσουν να "ξύνουν" τα νύχια τους όπου βρούν έδαφος) Έχω κ εγώ γάτους αλλά ευτυχώς έχουμε αυλή διότι μένω σε χωριό κ τους έχω ξαμολυμένους έξω. Τα τσογλ@@@α κατέστρεψαν ενα μικρό πλατάνι που είχα έξω με το να το γρατζουνάνε. Τώρα το έχω περιφράξει φυσικά φυσικά.
By the way τα ζώα βοηθούν πάρα πολύ σε θεραπευτικό επίπεδο στο καλμάρισμα μας. Ακούς elena60?

Γιατί κοπέλα μου τόσο θέμα με το τι θα σου βάλουν στο μυαλό? έχεις σκεφτεί οτι μπορεί απλά να αναδιοργανώσουν το υπάρχον υλικό που έχεις εσυι μέσα στο μυαλό σου? Δεν προσθέτουν κάτι παραπάνω απλά βάζουν σε κάποια τάξη το ομολογουμένως χάος που έχουμε. Μην φοβάσαι, πήγαινε!!! Αυτο σου το λ εμε εμείς ομοιοπαθούντες, σκέψου το έτσι, αν δεν ξερουν αυτά τα παιδιά που είναι μέσα το πρόβλημα τότε ποιός θα ξέρει, ο γνωστος και οι ο φίλος (και οι γονείς...)που μόνο εκ του ασφαλούς μιλάει? άκουσε με, θα αλλάξεις, θα νιώσεις πιο ανακουφισμένη σε κάποιο βαθμό. Μα καλά δεν βαρέθηκες αυτή την κατάσταση συννεχής κατάπτωσης? το χω πάθει κ εγώ σε πρώιμα στάδια των κρίσεων πανικού κ της αγοραφοβίας, το ένιωθα οτι ήμουν καταθλιπτική. Δεν είμαι γιατρός κ ψυχολόγος για να σου πω τι να κάνεις αλλά αυτό που μπορώ να σου πω είναι να ΠΑΣ! κ που σαι, επειδή ξέρω πως πάει, μην τυχόν κ το αναβάλεις... Βάλε στόχο την επίσκεψη σε ειδικό, τέλος! Αυτός θα σου βρεί το λιοντάρι να σαι σίγουρη. Εσύ κοίτα να αποδεχτείς οτι αυτό που θα σου υποδείξει είναι λιοντάρι κ οχι γατί που ανέκαθεν νιαούριζε ανέμελα στις σκέψεις σου...
Good luck

Υ.Γ.---->Οι γονείς που τους ανέφερες σε προηγούμενο ποστο λένε οτι τπτ δεν έχεις για να μην διογκώσουν το πρόβλημα, έτσι νομίζουν και αυτοί με το μυαλό τους. όλοι έτσι κάνουν. Κατά βάθος και κατά επιφάνεια μεριά το βλέπουν οτι υπάρχει θέμα σε σενα αλλα δεν θέλουν να το παραδεχτούν. Εν πάσει περιπτώσει βρες τον τρόπο να τους πείσεις οτι πρέπει να πιας για να σου φύγει αυτή η απορία, κ οτι δεν θα χειροτερέψεις το μυαλό σου με το να πας. Πες κ καλά οτι ανυσηχείς πολύ, πρώτη φορά σου συμβάινει κ οτι κράτησε πολύ παραπάνω απο μια απλή εναλλαγή διάθεσης. Να μην δούμε ρε μπαμπά - μαμά τι είναι αυτό? αφού δεν περνάει! στην ανάγκη κλάψε κιόλας για να τους ψήσεις...τι να πω!!! Να τους ζαλίζεις συννεχεια κ κάποια στιγμή θα λυγίσουν που θα πάει. Και αυτοί περνούν φάση άρνησης. μην τους κατηγορείς. Δεν θέλουν να το χωνέψουν οτι μπορεί να χεις κάτι άλλο πέραν της συνηθησμένης εναλλαγής διαθέσεων όπως έχουν όλα τα "νορμάλ' άτομα. Απαπαπαπα ολα τα υπόλοιπα για αυτούς ανήκουν στις ταινίες :P

[Frini]

τι γλυκοοοοο γατάκι!!!!ειχα και εγώ κάποτε ενα αρσενικό σιαμεζακι με το οποίο όμως είχα μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία. Έκτοτε προτιμάω τα σκυλιά.
Η πιο δυνατή μου σχέση με ζώο και σορρυ αν είμαι λιγο εκτός , είναι η τωρινή μου με μια ημίαιμη λυκοσκυλίνα που έχουμε στη δουλειά. Εδώ και ενάμισυ χρόνο σχεδόν κάθε μέρα με παίρνει από πίσω όπου κι αν πάω, με περιμένει να τελειώσω από το γυμναστήριο και τα ψώνια μου και κάθεται κάτω από το μπαλκόνι μου μέχρι να κοιμηθώ, τότε ξαναγυρίζει στην βάση της. Στην δουλειά κάθεται στην πόρτα του βαγονιού που δουλεύω και δεν αφήνει κανέναν άγνωστο να μπει μέσα. Είναι μια υπέροχη σχέση που δεν την έχω ξαναβιώσει αν και είχα κατά καιρούς πολλά ζωντανά στο σπίτι λόγω του γιού μου που λατρεύει τα πάντα και μου έφερνε σπίτι ότι καυμένο και απροστατευτο ζωάκι έβρισκε.
Αυτά....έχει λίγη συννεφιά σημερα και την απολαμβάνω από το παράθυρο μου. Την καλημέρα μου

[ti einai touto pali]

Θα μου πουν εμενα τα ζωα δεν εχουν ψυχη... Μονο τις ματαρες του Σαμ να κοιταξεις βλεπεις την αθωοτητα και την αγαπη που εχει.Ποσοι απο τους ανθρωπους εχουν τετοια αγνοτητα?
Βασικα Μπλου σε περναω στις γατες , εχω 6 η μαμα και τα 4 παιδια της και μια που μου ηρθε φετος ητανε σε μια γιαγια στη γειτονια που πεθανε και η γατα ηρθε μονη της καποια στιγμη οι αλλες γατες την δεχθηκαν. Ο μονος που τις κυνηγαει και τις "παλευει" ειναι ο σκυλος μου. Ωρες ωρες τον πιανει και τους ...ορμαει αυτες κανουν οτι νευριαζουν και μετα ολα καλα , αραζουν ολοι μαζι στην αυλη.

[Blue9791]

Μην σας ξεγελαει το "αθωο" βλεμμα... ειναι thundercat κατα βαθος και μεγαλο τσογλανι.
Του εχω παρει ονυχοδρομια για να μην μου κανει λουριδες το σπιτι και μεχρι στιγμης δεν εχουμε κρουσματα.
Η αληθεια ειναι οτι τα σκυλια ειναι πιο εκδηλωτικα (εχω και εναν σκυλο τον Ιβαν) αλλα οι γατες μου δημιουργουν ενα πολυ περιεργο συναισθημα... με γοητευουν πολυ.
Και φυσικα ο Ιβανακος εχει παρει τον μικρο υπο την προστασια του.
Μονο οταν του παραδαγκωνει την ουρα ο μικρος τον μπινελικωνει λιγο αλλα μονο μπινελικι, φαπα δεν εχει πεσει ακομα!
Φρυνη δεν εισαι καθολου εκτος θεματος!
Αν δεν ειχα τα ζωα μου θα ηταν διαφορετικη η ζωη μου.
Τωρα δεν ειναι μονο οτι ασχολουμαι μαζι τους πραγμα εξαιρετικα θεραπευτικο, ειναι και η παρεα τους φοβερη!
Οσο χαλια και να ειμαι, οταν ο γατος μου την εχει στημενη και μου "ορμαει" στα ποδια οταν περασω απο μπροστα του, λιωνω στο γελιο.
Ειναι μεγαλη παρηγορια και μεγαλη αγαπη!
Επισης ο Ιβαν μονο τον Σαμ δεχεται. Τις αλλες γατες τις παιρνει ο διαολος. Ο Σαμ ειναι δικος του ομως :)

Για την ιστορια, το πληρες ονομα του Σαμ ειναι Λουκουμακης Σαμψων (Σαμψων θα πει μικρος ηλιος).
Σαμ ειναι μονο για τους φιλους ;)

[Frini]

χαχα εισαι απιστευτη ...Λουκουμάκης Σαμψών.?Σαμ για τους φίλους?Που να μην έχει προσωπικότητα το γατί?
Ειναι θεραπευτική η συντροφιά των ζώων..Η Μαριώ η λυκοσκυλίνα "κολλησε "μαζί μου επειδή ένιωσε , είμαι σίγουρη για αυτό πλέον, ότι δεν είμαι καλά, σαν με την παρουσία της να ήθελε να μου πει, εδώ ειμαι εγώ...
Αααα οσοι κυκλοφορειτε Ανατολική Θεσσαλονίκη και δείτε μια ξανθια με εναν σκυλαρο , ειμαστε εμείς, αχτύπητο δίδυμο

[betelgeuse]

Ρε ζηλευω , ειχα παντα γατακια αλλα τωρα που ειμαι εδω εχω σκυλο (για την ακριβεια σκυλαρο ) και δεν γινεται .....
Να το χαιρεσαι το ζουζουνι σου

[Blue9791]

χαχα εισαι απιστευτη ...Λουκουμάκης Σαμψών.?Σαμ για τους φίλους?Που να μην έχει προσωπικότητα το γατί?
Ειναι θεραπευτική η συντροφιά των ζώων..Η Μαριώ η λυκοσκυλίνα "κολλησε "μαζί μου επειδή ένιωσε , είμαι σίγουρη για αυτό πλέον, ότι δεν είμαι καλά, σαν με την παρουσία της να ήθελε να μου πει, εδώ ειμαι εγώ...
Αααα οσοι κυκλοφορειτε Ανατολική Θεσσαλονίκη και δείτε μια ξανθια με εναν σκυλαρο , ειμαστε εμείς, αχτύπητο δίδυμο

Καταλαβαινουν τα ατιμα ρε συ...
Εχεις και bodyguard κοπελια! Ποιος στη χαρη σου!!

[Blue9791]

Ρε ζηλευω , ειχα παντα γατακια αλλα τωρα που ειμαι εδω εχω σκυλο (για την ακριβεια σκυλαρο ) και δεν γινεται .....
Να το χαιρεσαι το ζουζουνι σου

Πριν παρω την αποφαση να παρω γατι ειχα πολλους ενδοιασμους γιατι φοβομουν οτι το σκυλι δεν θα το δεχοταν.
Γενικα δεν εχει καθολου καλες σχεσεις με τις γατες.
Οταν τον εφερα ομως σπιτι (δεν ειχε κλεισει μηνα ακομα το ερμο, 300 γραμμαρια να φανταστεις ηταν), ο Ιβαν τον υιοθετησε!
Αφου τον εγλειφε και τον μυριζε 2-3 μερες σερι, μετα εγινε κανονικα ο γατουλης του!
Οταν ειναι μωρα δεν τα πειραζουν.
Που ξερεις, μπορει ο σκυλαρος σου να γινει μανα! :)

[Curie]

Εγω που έχω αγχος αν θα προσληφθω σε μια δουλεια...πιανεται; :confused:

[betelgeuse]

Ολα πιανονται.Εκφρασου ελευθερα
Εγω εχω σχεδον 100% σιγουρη προσληψη και παλι αγχωνομαι.

[Curie]

μα δεν ειναι και τιποτα σιγουρο και ετσι δεν μπορεις να προγραμμτισεις ουτε μια μερα που λεει ο λογος απο τη ζωη σου...μιας και ολο γυρω απο το χρημα....

[elena60]

Καταρχην μη φοβασαι οτι θα σου φυτεψει κανεις ιδεες.
Κανεις δεν θα το κανει. Οι ειδικοι ειναι εκει για να βοηθουν. Απλα αλλοι το κανουν καλα και αλλοι οχι.
Στην ερωτηση σου θα σου απαντησω οτι εξαρταται.
Αν ειναι απλα μια κριση στην οποια δεν θα δωσω σημασια και δεν θα με τρομαξει, τον υπολοιπο καιρο ειμαι μια χαρα.
Αν ειμαι σε κακη ψυχολογια ή για καποιον λογο φοβηθω, τοτε μπαινω σε ενα τριπακι οτι δεν θα ειμαι καλα για καμια 15αρια μερες, κατα τις οποιες εχω μονιμο αγχος (απαλευτο), δεν μπορω να κοιμηθω, δεν μπορω να φαω και ενα σωρο τετοια.
Αυτο που παρατηρω ειναι οτι φοβασαι πολυ μη "φυγει" το μυαλο σου.
Ειναι ο γνωστος σε ολους μας του παθοντες "φοβος επικειμενης τρελας". Ειναι μερος του πακετου και αυτο. Παει σετ.
Εσυ δεν εχεις στιγμες που να εισαι χαλαρη;
Εστω και καποιες ωρες της μερας;
Βγαινεις; Διασκεδαζεις με καποιο τροπο;

Εγω αστο καλυτερα...απογοητευομαι γιατι βλεπω οτι ειμαι πιο σοβαρα απο σας...Δεν εχω ορεξη να παω πουθενα,ζω ενα πραγμα πολυ περιεργο...το μυαλο μου χωρις να το θελω κατακλυεται απο εκατομμυρια αρνητικες σκεψεις τις περισσοτερες ωρες της μερας,κλαιω, σκεφτομαι το θανατο ,εχω ψυχοσωματικα, αποπραγματοποιηση . Δεν θελω να παω πουθενα,νιωθω απαισια..εχω περιοδο μαζι απο σημερα...ελπιζω οταν περασει να ειμαι οοοσο γινεται καλυτερα.οταν με πιανει ειναι σαν να παραλυω,να ξεχναω ποιια ειμαι ,τι κανω που παω...ολα αυτα.Εχω αρχισει να σκεφτομαι τα χαπια και εγω.Δεν ξερω αν θα γλυτωσω την αυτοκτονια. Δεν θελω να το κανω,ΑΓΑΠΑΩ ΤΗ ΖΩΗ. Ομως ειναι τοσο ασχημο αυτο που μου συμβαινει που αν χειροτερεψει,πολυ φοβαμαι οτι δεν θα αντεξω αλλο...