κρισεις πανικου για βαρια αρρωστια;

[redwood]

Γεια σου και απο μενα, συλληπητηρια για την μητερα σου. Απο δικη μου εμπειρια σου λεω οτι δεν εχεις τιποτα τουλαχιστον προς το παρον. Ειναι πολυ μεγαλο μανικι αυτο που τραβας το εχω ζησει. Εγω νομιζα οτι εχω ογκο στον εγκεφαλο γιατι ζαλιζομουν και αργοτερα στο δερμα και σε πολλα αλλα σημεια τελος παντων... Τωρα δεν με απασχολει καθολου δεν το σκεφτομαι καθολου. Το πρωτο πραγμα που χτυπαει το αγχος ειναι το γαστρεντερικο. Κανε και την γαστροσκοπηση αφου την εχεις προγραμματισει και μετα ξεκινα τ αντικαταθλιπτικα. Εμενα αυτα με βοηθησαν και το ξεπερασα βλεπεις ολα αυτα τα συμπτωματα να χανονται και καταλαβαινεις οτι ηταν ψυχοσωματικο

[redwood]

Επισης ΜΗΝ ΨΑΧΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΓΙΑ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΕΙΣ!!!

[swagsta]

Γεια σου και απο μενα, συλληπητηρια για την μητερα σου. Απο δικη μου εμπειρια σου λεω οτι δεν εχεις τιποτα τουλαχιστον προς το παρον. Ειναι πολυ μεγαλο μανικι αυτο που τραβας το εχω ζησει. Εγω νομιζα οτι εχω ογκο στον εγκεφαλο γιατι ζαλιζομουν και αργοτερα στο δερμα και σε πολλα αλλα σημεια τελος παντων... Τωρα δεν με απασχολει καθολου δεν το σκεφτομαι καθολου. Το πρωτο πραγμα που χτυπαει το αγχος ειναι το γαστρεντερικο. Κανε και την γαστροσκοπηση αφου την εχεις προγραμματισει και μετα ξεκινα τ αντικαταθλιπτικα. Εμενα αυτα με βοηθησαν και το ξεπερασα βλεπεις ολα αυτα τα συμπτωματα να χανονται και καταλαβαινεις οτι ηταν ψυχοσωματικο

σε ευχαριστο να σαι καλα !

Το θεμα με τα αντικαταθληπτικα ειναι οτι φοβαμαι μην με παχυνουν η με κανουν να τα περνω για χρονια η και οταν τα σταματησω φτου και απο την αρχη

γιατι να μην ψαχνω απο το ιντερνετ ; τα ιδια γραφουν και οι ιατρικες εγκυκλοπεδιες

[elen d]

τα συλλυπητήρια μου, καταρχάς. καταλαβαίνω ακριβώς τι νιώθεις. καλά κάνεις και κάνεις check up αλλά χωρίς να είμαι ειδικός καταλαβαίνω πως όλα αυτά που περιγράφεις είναι ψυχολογικά. το περνάω και γω. δεν μπορώ να σου δώσω συμβουλές δεν είμαι ειδικός, αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως πρέπει κάπου να μιλήσεις και για τους 2 θανάτους, δεν υπάρχει περίπτωση να μην σε έχει επηρεάσει το γεγονός πως έχεις χάσει και τους 2 γονείς, τι ηλικία έχεις, αν επιτρέπεται?? δεν χρειάζεται να είναι ψυχίατρος μπορείς να πας σε ψυχολόγο και να ξεκαθαρίσεις πως θες να το παλέψεις εσύ χωρίς χάπια και βλακείες, και γω δεν τα θέλω και δεν έχω πάρει αλλά η ψυχολόγος με έχει βοηθήσει πολύ στο να καταλάβω γιατί φοβάμαι και τι είναι στην ουσία ο φόβος που έχω. ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο...

[Joann]

swagsta, καλημέρα.
Συλληπητήρια για τη μητέρα σου και καλώς ήρθες στο forum.
Aπ' όσα γράφεις είναι ολοφάνερο το έντονο άγχος και ο φόβος για αρρώστιες
κι είναι απόλυτα φυσιολογικό μετά το πλήγμα
της πρόσφατης απώλειας της μητέρας σου,
αλλά και της παλαιότερης του πατέρα σου.
Όμως λογικά δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας
αφού οι εξετάσεις σου είναι όλες καλές.
Γνώμη μου είναι να το ψάξεις με τα δέκατα
μέχρι να σου φύγουν οι έμμονες ιδέες,
αλλά χωρίς πανικό αφού πολλοί
έχουμε ταλαιπωρηθεί από δέκατα που διήρκεσαν μήνες,
αλλά τελικά δεν πάθαμε τίποτα,
όλοι μια χαρά είμαστε.
Όσο για τα ερωτήματά σου
αν ο καρκίνος είναι κληρονομικός ή αν δημιουργείται από άγχος,
δε νομίζω ότι ωφελεί σε κάτι να βασανίζεις τον εαυτό σου
με τέτοια ερωτήματα.
Όλες οι αρρώστιες είναι ψυχογενείς και όλοι είμαστε εν δυνάμει ασθενείς,
αλλά δε θα κάτσουμε και να πεθάνουμε πριν την ώρα μας.
Μου άρεσε αυτό που έγραψες ότι πήγες διακοπές
και ότι δεν πήρες ψυχοφάρμακα
και πιστεύω θα βοηθούσε να διοχετεύσεις το άγχος σου
σε εξωστρεφείς δραστηριότητες
π.χ. δουλειά
κι όταν φύγουν τα δέκατα στη σωματική άσκηση οπωσδήποτε,
επιδιώκοντας να μην κλείνεσαι μέσα κάνοντας δυσάρεστες σκέψεις. :-)

[swagsta]

τα συλλυπητήρια μου, καταρχάς. τι ηλικία έχεις, αν επιτρέπεται??

Ευχαριστο να εισαι καλα !

ειμαι 22

[swagsta]

swagsta, καλημέρα.
Συλληπητήρια για τη μητέρα σου και καλώς ήρθες στο forum.
Aπ' όσα γράφεις είναι ολοφάνερο το έντονο άγχος και ο φόβος για αρρώστιες
κι είναι απόλυτα φυσιολογικό μετά το πλήγμα
της πρόσφατης απώλειας της μητέρας σου,
αλλά και της παλαιότερης του πατέρα σου.
Όμως λογικά δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας
αφού οι εξετάσεις σου είναι όλες καλές.
Γνώμη μου είναι να το ψάξεις με τα δέκατα
μέχρι να σου φύγουν οι έμμονες ιδέες,
αλλά χωρίς πανικό αφού πολλοί
έχουμε ταλαιπωρηθεί από δέκατα που διήρκεσαν μήνες,
αλλά τελικά δεν πάθαμε τίποτα,
όλοι μια χαρά είμαστε.
Όσο για τα ερωτήματά σου
αν ο καρκίνος είναι κληρονομικός ή αν δημιουργείται από άγχος,
δε νομίζω ότι ωφελεί σε κάτι να βασανίζεις τον εαυτό σου
με τέτοια ερωτήματα.
Όλες οι αρρώστιες είναι ψυχογενείς και όλοι είμαστε εν δυνάμει ασθενείς,
αλλά δε θα κάτσουμε και να πεθάνουμε πριν την ώρα μας.
Μου άρεσε αυτό που έγραψες ότι πήγες διακοπές
και ότι δεν πήρες ψυχοφάρμακα
και πιστεύω θα βοηθούσε να διοχετεύσεις το άγχος σου
σε εξωστρεφείς δραστηριότητες
π.χ. δουλειά
κι όταν φύγουν τα δέκατα στη σωματική άσκηση οπωσδήποτε,
επιδιώκοντας να μην κλείνεσαι μέσα κάνοντας δυσάρεστες σκέψεις. :-)

σε ευχαριστο
παντος τα δεκατα ειναι την ωρα της μεγαλης ταραχης δεν ειναι παντα
δεν κλεινομαι μεσα την αλη φορα ειχ βγη μια βολτα για καφε και δεν μπορουσα καν να ποιο

[swagsta]

παντος σμρ δεν μου βρηκαν κατι στην γαστροσκοποιση

[ti einai touto pali]

παντος σμρ δεν μου βρηκαν κατι στην γαστροσκοποιση

Οποτε τωρα τι θα κανεις? Η γνωμη μου ειναι να πας σε ψυχολογο αν "φοβασαι" τα χαπια. Θα του τα πεις ολα οσα αισθανεσαι ουτε με υπερβολες ουτε θα κρυψεις τιποτα. Ο ψυχολογος θα κρινει αν μπορεις να τα καταφερεις μονο με ψυχοθεραπεια ή θα χρειαστεις για μια περιοδο φαρμακευτικη υποστηριξη. Μπορεις βεβαια να πας σε ψυχολογο που ειναι και ψυχιατρος υπαρχουν και τετοιοι. Εγω οταν φοβομουν τα χαπια (ποτε τα επαιρνα ποτε τα αφηνα) οταν ξαναπηγα στον ψυχιατρο μου γιατι καταλαβα οτι τελικα βοηθανε ο ανθρωπος μου το εθεσε απλα. Μου ειπε "θελεις να πονας, να μην εχεις διαθεση να ζησεις?". Φυσικα του απαντησα, "οχι". "Τοτε μου ειπε ξεκινα την θεραπεια και ελα σε 20 μερες να τα ξαναπουμε να δεις ποσο καλυτερα θα εισαι". Πραγματι ετσι και εγινε.

[redwood]

γεια σου και παλι!! αχου εισαι πολυ μικρουλα για να ταλαιπωρησε ετσι με το αγχος. Και μονο το γεγονος οτι εμεινες χωρις γονεις σε αυτην την ηληκια ειναι δυσκολο.... Αν μπορεσεις να το πολεμησεις χωρις χαπια θα ειναι το καλυτερο για σενα. Εγω δεν μπορεσα και στο τελος τα πηρα εφοσον η φοβια εμποδιζε την καθημερηνοτητα μου. Ιατρικα θεματα οπως σου ειπα ειναι καλυτερα να μην ψαχνεις οταν εχεις τετοια ευαισθησια γιατι επιρρεαζεσαι αρνητικα και παρανοεις στα συμπτωματα. Δεν ξερω τι εχουν να πουν τα αλλα παιδια εδω μεσα αλλα πιστευω οτι σε αυτη την ηληκια ειναι λιγο δυσκολο να εχεις καρκινο.

[swagsta]

γεια σου και παλι!! αχου εισαι πολυ μικρουλα

για σου και σενα πολυ μικρουλης θες να πεις

[swagsta]

Οποτε τωρα τι θα κανεις? Η γνωμη μου ειναι να πας σε ψυχολογο αν "φοβασαι" τα χαπια. Θα του τα πεις ολα οσα αισθανεσαι ουτε με υπερβολες ουτε θα κρυψεις τιποτα. Ο ψυχολογος θα κρινει αν μπορεις να τα καταφερεις μονο με ψυχοθεραπεια ή θα χρειαστεις για μια περιοδο φαρμακευτικη υποστηριξη. Μπορεις βεβαια να πας σε ψυχολογο που ειναι και ψυχιατρος υπαρχουν και τετοιοι. Εγω οταν φοβομουν τα χαπια (ποτε τα επαιρνα ποτε τα αφηνα) οταν ξαναπηγα στον ψυχιατρο μου γιατι καταλαβα οτι τελικα βοηθανε ο ανθρωπος μου το εθεσε απλα. Μου ειπε "θελεις να πονας, να μην εχεις διαθεση να ζησεις?". Φυσικα του απαντησα, "οχι". "Τοτε μου ειπε ξεκινα την θεραπεια και ελα σε 20 μερες να τα ξαναπουμε να δεις ποσο καλυτερα θα εισαι". Πραγματι ετσι και εγινε.

να σου πω την αληθεια θα αρχισω την αγωγη με τα entact 10mg την μερα μου πε και 3 μισα λεξοτανιλ των 3μγ
γιατι δεν αντεχω αλλο σμρ που ειδα πραγματι στην γαστροσκοπηση οτι δεν ειχα τπτ απολυτως ουτε καν νευρωση και σπαστικοτιτα με πιανη ξανα αλλα λιγοτερη ενταση, αλλα εντονο αγχως μυπως πεθανω με πιανη υπνιλια και φοβιες
και γενικα φοβαμε μπας και εμενα δεν περασουν αυτα και με κλεισουν στο τρελοκομειο δεν γινο καλα .

τα φαρμακα τα φοβαμαι ποιο πολυ γτ η μανα μου εχει καταθληψη χρονια και δεν μπωρουσε να βγη απο το σπιτι επερνε αγωγη με effexor ladose xanax καλυτερευσε ειχε αλλα δεν μπωρουσε να παει καπου μακρια μονη της και τα επερνε 15 χρονια αυτα
και μαλλον ειχε ποια εξαρτηθη απο αυτα γιαυτο τα φοβαμαι

[ti einai touto pali]

να σου πω την αληθεια θα αρχισω την αγωγη με τα entact 10mg την μερα μου πε και 3 μισα λεξοτανιλ των 3μγ
γιατι δεν αντεχω αλλο σμρ που ειδα πραγματι στην γαστροσκοπηση οτι δεν ειχα τπτ απολυτως ουτε καν νευρωση και σπαστικοτιτα με πιανη ξανα αλλα λιγοτερη ενταση, αλλα εντονο αγχως μυπως πεθανω με πιανη υπνιλια και φοβιες
και γενικα φοβαμε μπας και εμενα δεν περασουν αυτα και με κλεισουν στο τρελοκομειο δεν γινο καλα .

τα φαρμακα τα φοβαμαι ποιο πολυ γτ η μανα μου εχει καταθληψη χρονια και δεν μπωρουσε να βγη απο το σπιτι επερνε αγωγη με effexor ladose xanax καλυτερευσε ειχε αλλα δεν μπωρουσε να παει καπου μακρια μονη της και τα επερνε 15 χρονια αυτα
και μαλλον ειχε ποια εξαρτηθη απο αυτα γιαυτο τα φοβαμαι

Να ηξερες σε ποιον τα λες. Με την δικια μου μανα τρεχουμε πανω απο 20 χρονια για καταθλιψεις και τετοια. Εγω εφτασα 45 για να καταλαβω οτι κατι τρεχει και με μενα. Εσυ εισαι στα 22 το καταλαβες πολυ γρηγορα σχετικα με μενα και ειναι πιο ευκολο να "λαβεις τα μετρα σου" που λεμε.Τα λεξοτανιλ θα σε βοηθησουν αμεσα να μειωθει το αγχος σου ως οτου λειτουργησουν τα entact ποι θελουν καποιο χρονο. Σε αυτη την φαση ειμαι και εγω απλα προηγουμαι απο εσενα μερικους μηνες. Και σε παρακαλω δε θα λες βλακειες περι τρελοκομειου. Περασες πολλα βρεθηκες να αγχωθεις ασχημα και απλα θα κανεις την θεραπεια σου. Αν αισθανθεις μερικες παρενεργιες στην αρχη (πχ υπνηλια)απο τα χαπια μη τρομαξεις τα εζησα κι εγω και τοσοι αλλοι εδω. Και να ενημερωνεις τον γιατρο σου για οτι απορια ή για οτι "παρενεργια" μπορει να εχεις. Θα σου δωσω ενα παραδειγμα , πριν βρεθω στην δουλια που ειμαι τωρα, για 10 χρονια επισκευαζα τηλεορασεις. Οταν μου εφερναν μια τηλεοραση εκανα διαφορες ερωτησεις (πως εγινε? αν το ειχε κανει και πριν? κ.α.). Απο τις απαντησεις μπορουσα συνηθως να καταλαβω που ειναι η ζημια. Ετσι και ο ψυχιατρος σου...απο καποια απορια σου απο καπια "παρενεργια" απο καποια λεπτομερια που θα του πεις μπορει να καταλαβει τι σου συμβαινει και τι θεραπεια θα σου δωσει.

[swagsta]

Να ηξερες σε ποιον τα λες. Με την δικια μου μανα τρεχουμε πανω απο 20 χρονια για καταθλιψεις και τετοια. Εγω εφτασα 45 για να καταλαβω οτι κατι τρεχει και με μενα. Εσυ εισαι στα 22 το καταλαβες πολυ γρηγορα σχετικα με μενα και ειναι πιο ευκολο να "λαβεις τα μετρα σου" που λεμε.Τα λεξοτανιλ θα σε βοηθησουν αμεσα να μειωθει το αγχος σου ως οτου λειτουργησουν τα entact ποι θελουν καποιο χρονο. Σε αυτη την φαση ειμαι και εγω απλα προηγουμαι απο εσενα μερικους μηνες. Και σε παρακαλω δε θα λες βλακειες περι τρελοκομειου. Περασες πολλα βρεθηκες να αγχωθεις ασχημα και απλα θα κανεις την θεραπεια σου. Αν αισθανθεις μερικες παρενεργιες στην αρχη (πχ υπνηλια)απο τα χαπια μη τρομαξεις τα εζησα κι εγω και τοσοι αλλοι εδω. Και να ενημερωνεις τον γιατρο σου για οτι απορια ή για οτι "παρενεργια" μπορει να εχεις. Θα σου δωσω ενα παραδειγμα , πριν βρεθω στην δουλια που ειμαι τωρα, για 10 χρονια επισκευαζα τηλεορασεις. Οταν μου εφερναν μια τηλεοραση εκανα διαφορες ερωτησεις (πως εγινε? αν το ειχε κανει και πριν? κ.α.). Απο τις απαντησεις μπορουσα συνηθως να καταλαβω που ειναι η ζημια. Ετσι και ο ψυχιατρος σου...απο καποια απορια σου απο καπια "παρενεργια" απο καποια λεπτομερια που θα του πεις μπορει να καταλαβει τι σου συμβαινει και τι θεραπεια θα σου δωσει.

μακαρι να ειναι περαστικα και οχι χρονιο προβλημα αυτο

απο τι γνωριζω η αγωγη με εντακτ και λεξο δεν πρεπει να πινης αλκοολ και καφεινη για το αλκοολ ξερω για την καφεινη ξερετε κατι γιαυτο;

Επεισης εμενα με τρομαζει και η ιδεα του θανατου

[ΗΛΙΑΝΝΑ]

Για σας μολις εγινα μελος του φορουμ σας για ανταλαξουμε εμπειριες κλπ

εδω και 5 περιπου μηνες εχω διαταραχη πανικου και φοβια οτι θα πεθανω η οτι εχω καρκινο η ακομα οτι θα τον αποκτισο

τα συμπτωματα μου ειναι ταχυκαρδια καμια φορα ανεβαζω και 37,1 τρεμουλο ευκολη κοπωση εντονη ανυσιχια οτι κατι κακω θα συμβη οτι θα εχω καρκινο δλδ

εχω κανει αμετρητες εξετασης στις διακοπες που ειμουν νομιζα οτι εχω καρκινο στον πνευμονα, ειχα εντονη δοισπνοια ζαλη τρεμουλο δε μπωρουσα να περπατησω.τελικα κατελυξα στο νοσοκομειο οπου φυσηκα μου κανανε καρδιογραφημα εξεταση αιματος και ακτινογραφια θωρακος και με κρατησαν 5 ωρες , αποτελεσμα δεν ειναι τιποτα και εφυγα ηρεμησα η αληθεια ειναι

Εδω τωρα στην αθηνα ποια παλι τα ιδια αυτην την φορα με το στομαχι φοβαμαι μην εχω εκει καρκινο και τελευταια δεν μπωρο να φαω τρωω με τα χιλια ζορια
Οταν παω να καθησω να φαω με ποιανη μια ανεξηγητη εντονη ανυσιχια ενα εντον σφυξημο στο στομαχι ταση για εμετο και ολο αυτο το μαρτυριο συνεχειζεται εκλησα ραντευου για γαστροσκοπιση το σαββατο να δουμε αν και θελω να πιστευω οτι δεν θα βρουν καρκινο η οτιδηποτε να συμειοσο οτι ποτε δεν ειχα προβληματα με το στομαχι ουτε καν καουρες

Ερωτηση ολλα αυτα ειναι αντιμετοποισημα ειχα παει σε εναν ψυχιατρο και μου γραψε entact 20mg και λεξοτανιλ 3mg βεβαια δεν τα πειρα ακομα γτ νομιζω οτι εχω καρκινο παρα ψυχολογικα

καθε απαντηση την εκτιμω!

συμειωση οτι ποτε δεν ειχα παρομοιες καταστασης πριν απο 6 μηνες

αγχος κ μονο αγχος κ φυσικα δεν γεννιέσαι μαυτό έρχεται εκει που εχει προετοιμαστεί το εδαφος πχ να εχεις ζησει απο κοντα ενα αρρωστο ατομο ..αυτοματος το μυαλο αρχιζει να το επεξεργαζεται κ να το υιοθετεί με την απλη λογικη ολα ειναι για ολους..αρα μπορει να συμβει κ σεμένα.Πάντα σε τέτοιες περιπτωσεις χρειαζεται να αδιαφορεις στις επιθεσεις αρρωστοφοβικών σκεψεων ..προσεξε αυτο που σου λεω ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ Κ στο τελος θα φυγουν οι σκεψεις κ μαζι κ τα ψευδοσυπτώματα