αισθάνομαι πολύ άσχημα λόγω χωρισμού

[μαρκελα]

Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ που μου απαντάτε...νομίζω πως δε με βοηθάει, αλλά σας ευχαριστώ πραγματικά.

Γειά σου dwyn,
η αλήθεια είναι ότι δεν το πολυκατάλαβα αυτό που λες. Γιατί νομίζεις, ότι δεν σε βοηθάνε οι απαντήσεις που σου δίνoνται;
Προσωπικά, πιστεύω πως ό,τι μας συμβαίνει, ακόμα δηλ. κι ένας επώδυνος χωρισμός είναι ένα μάθημα, που μας έλειπε..
γι' αυτό λοιπόν κι υποφέρουμε τόσο! Διαφορετικά, θα ήταν λιγότερο οδυνηρό, γιατί θα γνωρίζαμε, πως θα τ' αντιμετωπίσουμε.
Έτσι και τώρα, σου δίνονται κάποιες απαντήσεις, για να δεις πως θα προχωρήσεις πιό γρήγορα και θα ξεπεράσεις το πόνο
που βιώνεις, αλλά επειδή μάλλον είσαι συναισθηματικά φορτισμένη, δεν μπορείς να τις αξιολογήσεις με βάση τη λογική. :)

[dwyn]

Άκου να δεις dwyn..ό,τι και να λες για τον εαυτό σου, εγώ έχω αντίθετη άποψη.
Θα μου πεις "δε με ξέρεις"..οκ, φαίνεται από τον τρόπο που γράφεις..είσαι πολύ λογικός άνθρωπος.
Τι βρήκε στην άλλη μόνο αυτός το ξέρει. Και όλα αυτά που νιώθεις είναι απολύτως ανθρώπινα και καλά κάνεις και τα νιώθεις. Να μην αισθάνεσαι τύψεις γιατί δεν είναι παραλογα αυτά που σκέφτεσαι..και ναι, ήθελα να στο πω κι εγώ..ότι μπορεί να σε έπαιρνε για να καλύψει δικές του ανάγκες..γιατί είχε μάθει πολύ καλά το ρόλο σου να του δίνεις χωρίς να ζητάς κάτι αντίστοιχο. Το κάνουμε αυτό εμείς οι άνθρωποι. να βάζουμε τον εαυτό μας υπεράνω όλων προκειμένου να αισθανθούμε εμείς καλά...θα ήθελα όμως αυτά να σου αφυπνίσουν τον εγωϊσμό...τον καλό εγωϊσμό. Μην κάτσεις να αναιρέσεις τα χρόνια που περάσατε μαζί γιατί ετσι θα είναι σα να αναιρείς και τον εαυτό σου και αυτό θα σε πληγώσει χειρότερα. Αντί όμως να ψάχνεις τα δικά σου ελαττώματα..ξεκίνα με το να βλέπεις τα δικά του: ενδεχομένως, τουλάχιστον με βάση αυτό που είπες, να είναι ο χαρακτήρας του τέτοιος που να έχει μάθει πιο πολύ να παίρνει παρά να δίνει. Σίγουρα κι εσύ αντλούσες κάτι από αυτό..ίσως με το να είσαι η δυνατή της σχέσης..σκέψου όμως ότι είχες την ανάγκη και συ να έχεις έναν άντρα δίπλα σου που να μπορεί να σε στηρίξει. Αυτή την ανάγκη θα βρεθεί κάποιος άλλος να στην καλύψει..εάν είναι κάτι να παραδεχτείς από τη σχέση σου, είναι ότι εντέλει αυτός ήταν ο κατώτερος, ο μη αρκετός και όχι εσύ.

Κι όμως ρε συ δε με ξέρεις...κι αν εγώ είμαι το προβληματικό άτομο σ'αυτή την ιστορία; Καταρχήν θέλω να πώ πως το ότι έδωσα πολλά, δεν το λέω ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ για να δείξω "τι καλή που είμαι εγώ" και "πόσο άσχημα μου φέρθηκε ο άλλος" και άλλα τέτοια. Ήθελα και τα έκανα, και θα έκανα και άλλα τόσα. Επίσης ποτέ δεν ένιωσα εγώ ανώτερη. Δεν είμαι έτσι με τους ανθρώπους, θέλω να φέρομαι σε όλους με τον καλύτερο τρόπο, δε μετράω τον άνθρωπο με την εμφάνισή του, με το πόσα βγάζει το μήνα, με το πόσους γνωστούς έχει, με το πόσό καλύτερη είμαι εγώ σε θέμα π.χ. μόρφωσης και πάει λέγοντας. Δε μπορώ λοιπόν να θεωρήσω ότι με άσηδε επειδή ήταν κατώτερός μου, ακόμη κι αν κάτι από τα παραπάνω ισχύει (και μπορεί όντως κάτι να ισχύει.) Με πικραίνει το γεγονός ότι δίνοντας πράγματα σε κάποιον, συνεχίζω να πληγώνομαι... Αν διαφέραμε σε κάτι, είναι ότι εγώ καλύπτω κάποιες ανάγκες μόνη μου, είμαι σε θέση να διακρίνω κάποια πράγματα και να κάνω κάτι γι'αυτό, ακούγεται άσχημο αλλά το περιβάλλον στο οποίο έζησε και αναπτύχθηκε εκείνος δεν τον βοηθάει καθόλου σε αυτό, γιατί πραγματικά δεν είναι σε θέση να τον καταλάβουν. Εκείνος όμως, αντί να διοφοροποιηθεί, ενώ το ξέρει οτι μπορεί, προτιμά να μην κακοκαρδίσει την παρέα και να αφήσει τον εαυτό του να μείνει πίσω. Αυτό για μένα, αν μπορούσα να σκεφτώ λογικά αυτή τη στιγμή, θα ήταν ο κυριότερος λόγος για τον οποίο παίρνει πίσω αυτά που λέει και δε μπορεί να αποφασίσει και πάει με όποια συναντήσει μπροστά του. Και σίγουρα δεν το παίζω ανώτερη. Δεν ένιωθα ποτέ σιγουριά για μένα σε τίποτα απολύτως, για να κάθομαι τώρα να το παίζω καλύτερη εγώ.
Και πραγματικά, ενώ φυσικά ψάχνουμε όλοι κάποιον να μας στηρίζει και να τον στηριζουμε, δεν αισθάνθηκα ότι το χρειαζόμουν, τουλάχιστον στα πράγματα που το χρειαζόταν Περνούσα όμορφα, αυτό μόνο. Αλήθεια, από αυτό και μόνο μπορούσα να συνεχίσω.. Ίσως αυτό να ήταν για μένα στήριξη.. Πραγματικά στήριγμα από εκείνον χρειάστηκα όταν με είχε παρατήσει και για μήνες δεν ήξερα που ακριβώς βρισκόμουν και όταν έπρεπε να με στηρίξει, απλά προσπέρασε. Δε μπορώ να ακούω ότι είμαι η δυνατή της σχέσης...λυπάμαι, αλλά ήταν και τα δικά του λόγια, όταν με άφησε "εσύ είσαι δυνατή, θα τα καταφέρεις"...δε μπορώ να το ακούω. Δεν είμαι δυνατή. Το ήξερε ότι με σκοτώνει με αυτό που λέει κι όμως το έκανε.
Και πάλι όμως, δε με ξέρεις...κι αν εγώ είμαι η υπερβολική; Αν καταλάβαινε πόσα του έδωσα, όπως έγραψε και η marina θα το εκτιμούσε περισσότερο. Δε μπορώ να σκέφτομαι ότι ήταν κατώτερος, μή αρκετός και γι'αυτο με άφησε. Και με το να λέω ότι θα εκτιμούσε περισσότερο ότι του έδωσα, δεν εννοώ ότι κάποιος πρέπει να μένει μαζί μας γι'αυτό. Καμία σχέση,με το ζόρι δε γίνεται τίποτα. Απλά, όπως κι εγώ παλεψα γι'αυτό περίμενα να το παλέψει κι εκείνος. Όμως, πολύ απλά δεν με αγάπησε ποτέ. Είναι άσχημο, αλλά είναι το μόνο συμπέρασμα που βγάζω εγώ.
Θα ήθελα πολύ να τα ξεχάσω όλα, έτσι ξαφνικά. Και δε γίνεται. Κι επιπλέον σκέφτομαι τώρα τί κάνει, και πραγματικά είναι όλα τόσο λάθος. Λυπάμαι ακόμη και γι΄αυτό.

[dwyn]

τι σου λειπει απο αυτον τον ανθρωπο δεν εχω καταλαβει? Οτι δεν εχεις καποιον να στηριζεις πια?

αυτό δε φαίνεται καθόλου όμορφο...όχι, μου λείπει ο άνθρωπος. Αυτό μόνο. Δε μπορώ να φανταστώ πως δεν είμαστε μαζί, για κάτι που ακόμη ψάχνω να βρω.

[dwyn]

Γειά σου dwyn,
Έτσι και τώρα, σου δίνονται κάποιες απαντήσεις, για να δεις πως θα προχωρήσεις πιό γρήγορα και θα ξεπεράσεις το πόνο
που βιώνεις, αλλά επειδή μάλλον είσαι συναισθηματικά φορτισμένη, δεν μπορείς να τις αξιολογήσεις με βάση τη λογική. :)

Δε μπορώ, είναι η αλήθεια. Ευχαριστώ Μαρκέλα, εσένα και όλους όσους μου απαντούν. Πραγματικά δε με γνωρίζετε κι όμως μπήκατε στον κόπο να μου γράψετε κάτι,να νιώσω καλύτερα. Δε μπορώ με τίποτα όμως...δε μπορώ να δω τίποτα, ούτε ότι μπορεί κάποτε αργότερα να είμαι καλά... Κοιτάζω τις απαντήσεις και πιάνω τον εαυτό μου να δακρύζει, γιατί χωρίς να ξέρετε γράφετε κι ένα καλό λόγο. Νιώθω άσχημα, νομίζω πως απαντάω συνέχεια με τα ίδια και τα ίδια...δεν αντέχω άλλο να τα σκέφτομαι. Έχω γίνει και η δική του συνείδηση, σκέφτομαι πόσο λάθος μπορεί να κάνει (ή και όχι, έτσι;), στο κάτω κάτω δεν έχω κανένα δικαίωμα πια...αλλά θέλω τόσο πολύ να μην γίνεται άλλο αυτό, δεν αντέχω....
Δε μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πως αν είχα άλλη εμφάνιση, άλλη συμπεριφορά, άλλο...δεν ξέρω τί άλλο, τώρα θα ήμασταν μαζί....δε θέλω να είμαι άλλο έτσι, αλλά τελικά μόνο εμένα μπορώ να κατηγορώ...το παίρνω όλο επάνω μου...

[μαρκελα]

.. Όμως, πολύ απλά δεν με αγάπησε ποτέ. Είναι άσχημο, αλλά είναι το μόνο συμπέρασμα που βγάζω εγώ..

Και καταλήγουμε καλό μου, πάλι στο συμπέρασμα, ότι αφού δεν σ' αγάπησε, όπως λες, το βλέπεις ξανά απ' όσα ήδη έχουν ειπωθεί,
ότι τελικά για διάφορους λόγους δεν ήταν ο κατάλληλος.. Γιατί και το ν' αγαπηθούμε είναι μια απ' τις βασικές μας ανάγκες.

..
Δε μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πως αν είχα άλλη εμφάνιση, άλλη συμπεριφορά, άλλο...δεν ξέρω τί άλλο, τώρα θα ήμασταν μαζί....δε θέλω να είμαι άλλο έτσι, αλλά τελικά μόνο εμένα μπορώ να κατηγορώ...το παίρνω όλο επάνω μου...

Πιστεύεις, ότι έχει νόημα να ήσουν κάτι άλλο εκτός απ' τον εαυτό σου, για κάποιον που δεν μπορεί ν' αγαπήσει; Βέβαια, αυτό που έχει σημασία είναι ν' αγαπάς εσύ εσένα. :)

[dwyn]

Και καταλήγουμε καλό μου, πάλι στο συμπέρασμα, ότι αφού δεν σ' αγάπησε, όπως λες, το βλέπεις ξανά απ' όσα ήδη έχουν ειπωθεί,
ότι τελικά για διάφορους λόγους δεν ήταν ο κατάλληλος.. Γιατί και το ν' αγαπηθούμε είναι μια απ' τις βασικές μας ανάγκες.
Πιστεύεις, ότι έχει νόημα να ήσουν κάτι άλλο εκτός απ' τον εαυτό σου, για κάποιον που δεν μπορεί ν' αγαπήσει; Βέβαια, αυτό που έχει σημασία είναι ν' αγαπάς εσύ εσένα. :)

Μαρκέλα, δε μπορώ να δω τίποτα καλό σε μένα τώρα...ξέρω ότι φταίω γιατί δεν ήμουν η καταλληλη για εκείνον και ότι φταίω γιατί τον άφησα να με πληγώσει κι άλλο. Είναι πολύ άσχημο να διαπιστώνω ότι αν είχα άλλη εμφάνιση, τώρα θα ήμαστε μαζί... δε μπορώ να αγαπήσω τον εαυτό μου τώρα, και νομιζω πως δε θα γίνει ποτέ. Δε θέλω να σκέφτομαι τίποτα εκτός από το ότι όλα τελείωσαν και ποτέ δε θα είμαστε μαζί κι αυτό με απελπίζει. Μόλις σήμερα το πρωι παρουσιάστηκε και η περίπτωση να μείνω εκεί που είναι τώρα και αυτός, και πραγματικά δε θα το αντέξω. Μόνη σε μια άγνωστη πόλη, την οποία είχα συνδυάσει μόνο με εκείνον, με το πόσα πράγματα κάναμε. Δε γίνεται τίποτα Μαρκέλα, δε μπορώ απλά να το αντέξω. Δεν αντέχω τον εαυτό μου άλλο, το να είμαι έτσι..

[Remedy]

πραγματικά δεν πρόκειται να νιώσω ποτέ καλά, ειδικά τώρα που ξέρω ότι πήγε παρακάτω. Δε μπορώ να καταλάβω πώς βρήκε αμέσως κάτι να προχωρήσει. Οχι, καταλαβαίνω, αλλά το θεωρώ απλά αδιανότητο. Για την εξωτερική εμφάνιση...βγάζω το συμπέρασμα από αυτό που είδα, και απο αυτό που ήξερα ότι προτιμούσε πριν γνωριστούμε. Εγώ δε μοιάζω με καμιά από αυτές τις κοπέλες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε φροντίζω τον εαυτό μου. Προσέχω την εμφάνισή μου, αλλά δεν κυκλοφορώ 24 ώρες το 24ωρο με ένα συγκεκριμένο στυλ. Επίσης, ηλικιακά...άσε καλύτερα να μην το σκέφτομαι, αυτό που είδα...
Είναι φανερό λοιπόν ότι εγώ απλά ήμουν μια λύση ανάγκης, επειδή δεν ήθελε να είναι μόνος του. Βολευτηκε μέχρι να βρει το ύφος ανθρώπου που πραγματικά ψάχνει.
Λέω και ξαναλέω ότι δεν ήμουν καλή γι'αυτόν, γιατί αν υποθέσουμε ότι τον κάλυπτα σε κάτι, αυτό σιγουρα δεν είναι η εμφάνιση. Αλλά πραγματικά δεν πρέπει να του πρόσφερα και κάτι.
Το να έφυγε επειδή είναι ανεπαρκής για μένα το θεωρώ πολύ άσχημο αστείο. Τι θα πει αυτό; Μου θυμίζει ατάκα από ταινια "δεν είμαι καλός για σένα" και μπλα μπλα μπλα...
Ποτέ δεν του ζήτησα τίποτα, ποτέ δεν ήθελα να φαίνομαι ανώτερη ούτε κατώτερη ούτε τίποτα, δεν είχα τέτοια θέματα. Κι εκτός αυτού, αν αυτό τον ενοχλούσε θα είχε φύγει νωρίτερα, γιατί τον έχω στηρίξει σε παααααααααααααααρα πολλά πράγματα και μπορούσα να του το λέω συνέχεια..Δεν του ζήτησα ποτέ να σηκώσει κανένα βάρος, δεν του ζήτησα ποτέ τίποτα. Κι αυτό που ήθελε να κάνει μαζί μου, μόνος του το θέλησε. Εγώ το μόνο που του ζήτησα είναι να μην πάρει πίσω όλα αυτά που μου έλεγε, κι όμως δεν το έκανε.
Όχι, απλά δε με θεωρούσε αρκετή γι'αυτόν, εμφανισιακά, ηλικιακά, στα πάντα. Εγώ απλά έπρεπε να το έχω καταλάβει, να μη γίνομαι τώρα έτσι. Δε μπορώ να το χωνέψω με τίποτα ότι με έχει ξεχάσει, έτσι απλά. Ότι είναι με την άλλη κοπέλα και ότι δεν περνάει καν από το μυαλό του τί έχει προκαλέσει...

Θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι κανένας άνδρας δεν φεύγει από μία γυναίκα γιατί νοιώθει πολύ λίγος η γιατί την θεωρεί πολύ καλή γι αυτόν…
Όντως, μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να σκεφτεί κανείς κάτι τέτοιο.
Όλοι μας, άνδρες και γυναίκες, θέλουμε τον καλύτερο (κατά τη γνώμη μας), που μπορούμε να έχουμε.
Τα «σου αξίζει κάτι καλύτερο», «δεν είμαι αντάξιος σου», «είσαι υπέροχη και πρέπει να βρείς κάποιον άλλον», είναι από τα πιο ψεύτικα κλισέ των γνωριμιών, και όλα σημαίνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα: «δεν γουστάρω»… τόσο απλά…
Αν κάποιος σου πεί κάτι ανάλογο για να φύγει, απλά σε δουλεύει για να την κάνει γρήγορα κι ανώδυνα.
Όταν ένας άνδρας φεύγει, απλά κάτι «δεν»…
Χαίρομαι που παρά την απόρριψη που βίωσες, δεν παραμυθιάζεσαι με μια τέτοια λογική.
Θα σου βγεί σε πολύ καλό μακροπρόθεσμα το να ζείς στην πραγματικότητα κι όχι σε ένα παραμύθι που ο άλλος δεν συμμερίζεται…

Σε αυτό που θα διαφωνήσω μαζί σου όμως, είναι ότι φταίς εσύ για το ότι έφυγε.
Έχω μια σχέση εδώ και 4 χρόνια περίπου, που από τον Ιανουάριο είναι στα καλύτερα της ever και ερωτικά και συντροφικά.
Τον περασμένο Φεβρουάριο (ανήμερα του ακατανόμαστου αγίου συμπτωματικά), ο αγαπημένος μου μου μίλησε για τα αισθήματα του για μένα και για τα όνειρα του για εμάς. Τον ρώτησα λοιπόν σε ποια περίπτωση θα με χώριζε κάποτε και μου απάντησε : «μόνο αν δεν ήμουν ερωτευμένος μαζί σου. Σε καμία άλλη περίπτωση».

Πιστεύω ότι από μία σχέση όπου και οι δύο περνάνε καλά, έχουν κοινές δραστηριότητες, δεν υπάρχουν καυγάδες και υστερίες και δεν υπάρχουν παιδιά, υποχρεώσεις, ένας άνδρας που μετράει, δηλαδή που έχει επιλογές αν το θελήσει, χωρίζει όταν δεν είναι ερωτευμένος.
Μήπως κάτι τέτοιο συμβαίνει με τον πρώην σου? Κι αν ναι, πως μπορεί να φταίς εσυ????
Όταν ΕΣΥ ξερωτεύεσαι, φταίει ο άλλος?
Κάνε ένα κλικ και βγάλε την ενοχή από το μυαλό σου. Σε τίποτε δεν φταις αν κάποιος προχώρησε παρακάτω.
Μπορεί τώρα η αυτοπεποίθησή σου να είναι στα τάρταρα, αλλά όταν το ξεπεράσεις και ξαναερωτευτείς, θα το καταλάβεις και θα λυπάσαι για τον χρόνο που έχασες για να αυτομαστιγώνεσαι.
Αν απ ότι τελικά μας είπες, έπαιρνες πολύ λιγότερα από όσα έδινες σε αυτήν την σχέση, εσύ είσαι αυτή που θα έπρεπε να φύγει πρώτη. Να χαίρεσαι που έφυγε λοιπόν! Τι θέλεις έναν άνθρωπο που μόνο έπαιρνε?

[dwyn]

Θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι κανένας άνδρας δεν φεύγει από μία γυναίκα γιατί νοιώθει πολύ λίγος η γιατί την θεωρεί πολύ καλή γι αυτόν…
Όντως, μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να σκεφτεί κανείς κάτι τέτοιο.
Όλοι μας, άνδρες και γυναίκες, θέλουμε τον καλύτερο (κατά τη γνώμη μας), που μπορούμε να έχουμε.
Τα «σου αξίζει κάτι καλύτερο», «δεν είμαι αντάξιος σου», «είσαι υπέροχη και πρέπει να βρείς κάποιον άλλον», είναι από τα πιο ψεύτικα κλισέ των γνωριμιών, και όλα σημαίνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα: «δεν γουστάρω»… τόσο απλά…
Αν κάποιος σου πεί κάτι ανάλογο για να φύγει, απλά σε δουλεύει για να την κάνει γρήγορα κι ανώδυνα.
Όταν ένας άνδρας φεύγει, απλά κάτι «δεν»…
Χαίρομαι που παρά την απόρριψη που βίωσες, δεν παραμυθιάζεσαι με μια τέτοια λογική.
Θα σου βγεί σε πολύ καλό μακροπρόθεσμα το να ζείς στην πραγματικότητα κι όχι σε ένα παραμύθι που ο άλλος δεν συμμερίζεται…

Σε αυτό που θα διαφωνήσω μαζί σου όμως, είναι ότι φταίς εσύ για το ότι έφυγε.
Έχω μια σχέση εδώ και 4 χρόνια περίπου, που από τον Ιανουάριο είναι στα καλύτερα της ever και ερωτικά και συντροφικά.
Τον περασμένο Φεβρουάριο (ανήμερα του ακατανόμαστου αγίου συμπτωματικά), ο αγαπημένος μου μου μίλησε για τα αισθήματα του για μένα και για τα όνειρα του για εμάς. Τον ρώτησα λοιπόν σε ποια περίπτωση θα με χώριζε κάποτε και μου απάντησε : «μόνο αν δεν ήμουν ερωτευμένος μαζί σου. Σε καμία άλλη περίπτωση».

Πιστεύω ότι από μία σχέση όπου και οι δύο περνάνε καλά, έχουν κοινές δραστηριότητες, δεν υπάρχουν καυγάδες και υστερίες και δεν υπάρχουν παιδιά, υποχρεώσεις, ένας άνδρας που μετράει, δηλαδή που έχει επιλογές αν το θελήσει, χωρίζει όταν δεν είναι ερωτευμένος.
Μήπως κάτι τέτοιο συμβαίνει με τον πρώην σου? Κι αν ναι, πως μπορεί να φταίς εσυ????
Όταν ΕΣΥ ξερωτεύεσαι, φταίει ο άλλος?
Κάνε ένα κλικ και βγάλε την ενοχή από το μυαλό σου. Σε τίποτε δεν φταις αν κάποιος προχώρησε παρακάτω.
Μπορεί τώρα η αυτοπεποίθησή σου να είναι στα τάρταρα, αλλά όταν το ξεπεράσεις και ξαναερωτευτείς, θα το καταλάβεις και θα λυπάσαι για τον χρόνο που έχασες για να αυτομαστιγώνεσαι.
Αν απ ότι τελικά μας είπες, έπαιρνες πολύ λιγότερα από όσα έδινες σε αυτήν την σχέση, εσύ είσαι αυτή που θα έπρεπε να φύγει πρώτη. Να χαίρεσαι που έφυγε λοιπόν! Τι θέλεις έναν άνθρωπο που μόνο έπαιρνε?

Δε μπορώ να κάνω τίποτα αν ο άλλος δεν είναι ερωτευμένος, το αντιλαμβάνομαι αυτό...όπως έγραψα και πιο πάνω, με το ζόρι δε γίνεται τίποτα. Γι'αυτό και ποτέ δε μπήκα στη διαδικασία να διεκδικήσω τίποτα ούτε να τον κάνω να νιώθει άσχημα επειδή έφυγε, ούτε τίποτα. Κάθησα και το πήρα όλο επάνω μου. Όμως, πότε το καταλαβαίνει κανείς αυτό; Ξυπνάει ένα πρωί και απλά το αποφασίζει; Δε νομίζω. Θεωρώ πως το έχει στο μυαλό του αρκετό καιρό...δεν ξυπνάς απλά μια μέρα να πεις "δεν είμαι πια ερωτευμένος, φεύγω". Κι όμως σε μένα αυτό έγινε. Μερικές μέρες μετά τις διακοπές μας, και ενώ είχαμε περάσει τέλεια (το περιμέναμε πολύ καιρό, ειδικά εκείνος που το είχε ετοιμάσει και με άκρα μυστικότητα, για να είναι έκπληξη για μένα) με πήρε απλά τηλέφωνο να μου πει τέλος. Δε γίνεται αυτό να συνέβη ξαφνικά. Άρα σημαίνει ότι το είχε στο μυαλό του. Και να σου πω ότι πριν γίνει αυτό, τον Φεβρουάριο (την ημέρα του ακατανόμαστου που λες κι εσύ :p , γιατί πάντα το κοροιδεύαμε μεταξύ μας...) κάθησε και μου εξομολογήθηκε για τα αισθήματά του και για το οτι νιώθει ερωτευμένος, όμορφα κλπ κλπ (δε θέλω καν να το θυμάμαι...εσύ μου το θύμισες..). Αφού θυμάμαι, δεν το πίστευα! Δεν το πίστευα, ότι κάτι που σχολιάζαμε για πλάκα, μια άσχετη γιορτή, στάθηκε αφορμή για να μου πει πράγματα που έτσι κι αλλιώς εγώ έβλεπα ότι τα ένιωθε. Ποτέ δεν ήμουν άνθρωπος να απαιτώ ή να περιμένω από τον άλλο να μου πει π.χ. "σ'αγαπάω" ή "είμαι ερωτευμένος" κλπ κλπ. Θεωρώ πως φαίνεται αυτό αν πραγματικά το νιώθεις...
Και όταν με προσέγγισε πάλι, μετά από αρκετούς μήνες, ήταν μια εξομολόγηση και πάλι, ανευ προηγουμένου. Δε μπορώ να το αντέξω ότι το πήρε πίσω. Καλύτερα να μην είχε πει τίποτα και να με άφηνε να ξέρω πως δε θα είμαστε μαζί ποτε. Θα μου πεις, το ίδιο δε συμβαίνει και τώρα; ΝΑΙ. Απλά εγώ, δε μπορώ να το δω, τον είδα και με την άλλη και έχω καταρρεύσει πια. Τι να τις κάνω και τις εξομολογήσεις και όλα όσα προηγήθηκαν...
Τώρα όμως δε μπορώ να πιστεψω τίποτα, ότι δε συνέβη κάτι. Τα φαντάστηκα μάλλον εγώ, ήταν όλα στο μυαλό μου. Δε γίνεται ο ίδιος άνθρωπος να φεύγει ξαφνικά μια μέρα. Κι ενώ συνειδητοποιεί τί έχει κάνει, να συνεχίζει μήνες μετά να με πληγώνει, ενώ ξέρει ότι ένας τρόπος υπάρχει για να με κάνει να νιώσω καλά ξανά.
Δεν εξηγείται με τίποτα, παρά μόνο με το ότι δεν αισθανόταν τίποτα ποτέ, απλά εγώ φταίω που δεν το κατάλαβα.
Δε μπορώ να σκεφτώ το ότι πιθανόν δε θα ήθελα να είμαι με ένα τέτοιο άνθρωπο, γιατί δε μπορώ να σκεφτώ το να μην είμαι μαζί του. Φυσικά σκεπτόμενη το πώς έχει μάθει να σκέφτεται και να ενεργεί, ξέρω το ότι είναι απολύτως αναμενόμενο και να βρει άλλη το συντομότερο, και να βρει καποια ομορφότερη, και να βρει κάποια μικρότερη. Έτσι σκεφτόταν πάντα, απλά εγώ δεν ήθελα να το βλέπω. Και, για να πω την αλήθεια, πίστευα πως τελικά άξιζα για έναν άνθρωπο να προσέξει κι άλλα πράγματα σε μένα πέρα από τα εξωτερικά μου χαρακτηριστικά. Το λέω και το ξαναλέω αυτό για την εμφάνιση και πολλοί θα απορήσουν, και δικαίως. Πραγματικά όμως, δε θα μπορούσα τώρα να νιώθω πιο άσχημη και πιο αποτυχημένη. Και νιώθω τόσο μεγάλη ξαφνικά, σα να είμαι 100 χρονών, δεν έχω διάθεση για τίποτα, καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το να γνωρίσω κάποιον, να ερωτευτώ, να νιώσω όμορφα με μένα πρώτα και πάνω από όλα, είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας...δε θέλω να κλαίγομαι συνέχεια, πραγματικά και γι'αυτό νιώθω άσχημα. Αλλά δε μπορώ, νιώθω πως δε μπορώ να ζήσω τίποτα ή να κάνω απολύτως τίποτα. Θέλω απλά να σκέφτομαι ότι θα το μετανιώσει, χωρίς να σκέφτομαι ότι έτσι που φέρθηκε δε μπορούμε ποτέ να είμαστε μαζί...
Και να σου πω και κάτι;; Εκείνος ήταν πάντα της άποψης να γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους, ήθελε να έχει εμπειρίες με πολλές κοπέλες, νιώθει ότι κάτι χάνει όταν είναι με κάποια για πολύ καιρό (εγώ ήμουν η μεγαλύτερη σχέση σε διάρκεια που είχε ποτέ. Η δεύτερη μεγαλύτερη ήταν γύρω στον ένα χρόνο και οι άλλες από ένα έως λίγους μήνες). Από την άλλη παραδέχτηκε κάποτε ότι δεν έχει κερδίσει ουσιαστικά κάτι με το να πηγαίνει από'δω κι από κει, αλλά ότι κι εμένα "πρέπει να με αφήσει". Εγώ ποτέ δεν ήμουν έτσι, και είχα πολύ λίγες, ελάχιστες σχέσεις. Και τώρα εύχομαι να είχα περισσότερες, γιατί σκέφτομαι ότι θα είχα περισσότερες εμπειρίες για να διαχειριστώ καλύτερα αυτή την κατάσταση. Μετανιώνω λοιπόν για τα πάντα στη μέχρι τώρα ζωή μου. Νιώθω ότι δεν έχω πετύχει απολύτως τίποτα πουθενά, όταν ακόμη και με αυτό τον άνθρωπο, δεν κατάλαβα πως κάτι πήγε στραβά...

[dwyn]

kerasi Εγκατέλειψες νομίζω;; Ε, με τόσες βλακείες που γράφω κι εγώ, όλο τα ίδια και τα ίδια... (μετά από δική σου απαίτηση γράφω τόοοοοσα πολλά :p κι απάντησα σε όλες τις ερωτήσεις σου ! )
Σας ευχαριστώ όλους

[μαρκελα]

Μαρκέλα, δε μπορώ να δω τίποτα καλό σε μένα τώρα... Ναι δεν μπορείς, γιατί όμως ακόμα χρειάζεσαι χρόνο.. κι όχι γιατί δεν έχεις.. για να δεις!
ξέρω ότι φταίω γιατί δεν ήμουν η καταλληλη για εκείνον και ότι φταίω γιατί τον άφησα να με πληγώσει κι άλλο.. εκείνος δεν ήταν ο κατάλληλος για σένα, και το ότι
δεν σ' αγάπησε ας πούμε γι' αυτό που είσαι, δεν σημαίνει ότι και κάτι άλλο να ήσουν αυτός θα σ' αγαπούσε! Κι είν' ακατάλληλος, γιατί δεν σ' αγάπησε γι' αυτό που είσαι.
Είναι πολύ άσχημο να διαπιστώνω ότι αν είχα άλλη εμφάνιση, τώρα θα ήμαστε μαζί... δεν είναι σίγουρο αυτό.., γιατί όταν μπήκε στη ζωή σου μπήκε γι' αυτό που ήσουν.
δε μπορώ να αγαπήσω τον εαυτό μου τώρα, και νομιζω πως δε θα γίνει ποτέ.. Πονάς, γι' αυτό το λες αυτό, όμως αν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας δεν μπορούμε ούτε
κανέναν άλλο ν' αγαπήσουμε κι ούτε να μας αγαπήσουν.. Αγαπούσες τον εαυτό σου πριν τη σχέση; Το λέω γιατί πιστεύω, ότι αυτό το στέλνουμε στους άλλους, είναι
ενέργεια.. κι οι άλλοι θέλουν νάχουν κοντά τους άτομα που αγαπάνε και σέβονται πρώτα τον εαυτό τους, διαφορετικά το ενδιαφέρον τους σιγά-σιγά χάνεται..
Δε θέλω να σκέφτομαι τίποτα εκτός από το ότι όλα τελείωσαν και ποτέ δε θα είμαστε μαζί κι αυτό με απελπίζει.. Μήπως σε βολεύει για να μην κάνεις επιλογές να το αλλάξεις;
Βέβαια, προς το παρόν χρειάζεται να περάσει ο πόνος, αλλά μετά χρειάζεται να προχωρήσεις..
Μόλις σήμερα το πρωι παρουσιάστηκε και η περίπτωση να μείνω εκεί που είναι τώρα και αυτός, και πραγματικά δε θα το αντέξω.
Μόνη σε μια άγνωστη πόλη, την οποία είχα συνδυάσει μόνο με εκείνον, με το πόσα πράγματα κάναμε. Καλύτερα να την ξανασκεφτείς αυτή την περίπτωση..
Δε γίνεται τίποτα Μαρκέλα, δε μπορώ απλά να το αντέξω. Δεν αντέχω τον εαυτό μου άλλο, το να είμαι έτσι..
Όλα πιστεύω γίνονται! Απλά χρειάζεται χρόνος. Κι ίσως με κάποια βοήθεια νάταν πιό εύκολο να το ξεπεράσεις πιό γρήγορα.

Όπως ζούσες και πριν απ' αυτή τη σχέση, έτσι και τώρα μπορείς να συνεχίσεις..

[λιλιουμ]

αυτό δε φαίνεται καθόλου όμορφο...όχι, μου λείπει ο άνθρωπος. Αυτό μόνο. Δε μπορώ να φανταστώ πως δεν είμαστε μαζί, για κάτι που ακόμη ψάχνω να βρω.

Kai pali de mou les ti sou leipei apo auton ton anthrwpo.. O anthrwpos etsi genika ki aorista de mou leei kati proswpika.. Tosa sentonia exeis grapsei edw, kai apo osa mas exeis pei gia auton auto pou menei einai ton sthrizes synexeia, enw autos oxi, kai oti telika mallon voleuotan. Kata ta alla auto pou eklambanw einai oti eixate mia hpia sxesh poy kulage sxetika omala xwris idiaiterous tsakwmous kai entaseis opws eipes, alla den blepw kai tpt entono apo thn allh pleura, th thetikh.. Apla milas gia kapoia koina poy eixate. Paraligo name aprei o ypnos :p Sorry gia ta greeklish kollaei to plhktrologio kamia fora kai den ta allazei

[alucky]

dawn διαβαζω τοση ωρα και ειναι σα να περιγραφεις ακριως αυτα που εζησα κι εγω προσφατα! Δεν ξερεις ποσο σε καταλααινω!

[kerasi]

Δεν εγκατελειψα, αλλα εχω κ δουλειες. Μη νομιζεις, ολοι τα χουμε περασει. Παν χρηματων μετρον ανθρωπος....Θα επανελθω με εμπεριστατωμενη απαντηση....

[dwyn]

Kai pali de mou les ti sou leipei apo auton ton anthrwpo.. O anthrwpos etsi genika ki aorista de mou leei kati proswpika.. Tosa sentonia exeis grapsei edw, kai apo osa mas exeis pei gia auton auto pou menei einai ton sthrizes synexeia, enw autos oxi, kai oti telika mallon voleuotan. Kata ta alla auto pou eklambanw einai oti eixate mia hpia sxesh poy kulage sxetika omala xwris idiaiterous tsakwmous kai entaseis opws eipes, alla den blepw kai tpt entono apo thn allh pleura, th thetikh.. Apla milas gia kapoia koina poy eixate. Paraligo name aprei o ypnos :p Sorry gia ta greeklish kollaei to plhktrologio kamia fora kai den ta allazei

τώρα δεν ξέρω τι να σου πω...αισθάνομαι που αισθάνομαι άσχημα, πρέπει και να υπερασπιστώ και την ικανότητά μου σα συγγραφέας...
για τί άλλο να μιλήσω αν όχι γι'αυτό που είχαμε; Ούτε και μου λέει εμένα κάτι μια σχέση με εντάσεις,τσακωμούς ζήλειες και καχυποψίες. Δε θα το άντεχα ούτε στιγμή. Το έντονο και το τί βλέπει ο καθένας στον άλλο και το τί νιώθει, μόνο αυτοί που εμπλέκονται το γνωρίζουν πραγματικά. Δε μπορώ να καταλάβω τί έντονο θα ήθελες να διαβάσεις, ώστε να αποφανθείς ότι ΟΚ κρίμα που έγινε έτσι κλπ κλπ ή και το αντίθετο φυσικά...Δεν ξέρω...

[dwyn]

Δεν εγκατελειψα, αλλα εχω κ δουλειες. Μη νομιζεις, ολοι τα χουμε περασει. Παν χρηματων μετρον ανθρωπος....Θα επανελθω με εμπεριστατωμενη απαντηση....

kerasi για πλάκα το είπα...γελάμε για να μην κλαίμε που λέει κι ο λαός...και που με διαβάζεις, εσύ και όλοι, πολύ είναι. Έτσι κι αλλιώς θα λείψω κι εγώ για λίγο. Το ξέρω ότι άλλοι μπορούν να περνάνε και χειρότερα. Εγώ απλά δε μπορώ με τίποτα να το διαχειριστώ πλέον.
Να΄σαι καλα :)