Από τους μόνους,για τους μόνους.

[kons_tsia]

Άλλη μια παρασκευή είναι.
Θα περάσει και αυτή όπως άλλες τόσες πριν.

ειμαι 29 τωρα χρονων.
ναξερες ποσες φορες το ελεγα αυτο μεχρι τα 26 μου!! με τη διαφορα οτι εγω ελεγα για Σαββατο :-)
αισθανομουνα μονος και απελπισμενος να βλεπω καποιους αλλους να βγαινουν κ να περνανε -ας το πουμε- 'καλυτερα' απο μενα.

ομως ολοι (μηδενος εξαιρουμενου!) σε καθε φαση της ζωης μας (ειτε βγαινομε ειτε οχι) εχουμε το δικο μας πονο τον οποιο δεν πρεπει να τον αφηνουμε να μας νικα.
εγω , στη ζωη μου , παντα εβρισκα κατι (εστω και μικρο) να 'κρατιεμαι', να με κρατα ζωντανο και σιγα σιγα, ηρθαν και τα καλα. Το τρικ ειναι να συνεχισεις να προσπαθεις γιατι δεν ξερεις τι καλο σου ξημερωνει. ολα μπορει να αλλαξουν. εγω που αντεξα τοσο πονο, μοναξια και περιθωριωπιηση μια ζωη στο τελος ανταμειφθηκα.
ετσι θα γινει και με σενα.

[Antreas MpR]

@kons_tsia
Δεν έχω θέμα με τους άλλους που βγαίνουν και την παλεύουν.
Και να έβγαινα στην τελική,πάλι κάποιου είδους τρύπια γνωριμία θα έκανα,χωρίς κανένα νόημα,και αύριο πάλι στα ίδια θα ήμουν.
Απλά το έχω συνηθίσει το πρόγραμμα,και το έξω το λέω με την έννοια του έξω από την μαυρίλα.
Και οι μέρες,πια,δεν έχουν κάποια σειρά.
Είτε παρασκευή,είτε δευτερα,το ίδιο είναι.
Είσαι εσύ και ο εαυτός σου και προσπαθείς να τα βρείτε.
Και απλά δεν παίζει.
Χαίρομαι ρε αδερφέ που σκαρφάλωσες έξω από την δικη σου τρυπα.
Εμενα δεν με βλέπω.
Απέξω από την τρυπα μου φαίνονται όλα εντελώς ανούσια,ώστε να προσπαθήσω.
Καλός η κακός,έχω κάνει κάποια πράγματα μέχρι τα 21 μου,και απλά τώρα,δεν έχουν κανέναν νόημα πια.
Υπάρχει έλλειψη σκοπού,δεν έχω κάτι που να θέλω τόσο πολύ ώστε να ξεφύγω.
Δεν είμαι απλά στην τρυπα,με έθαβα από πάντα από τι χαμπαριάζω,οποτε,καταλαβαί νεις.
The man without a purpose is like a ship without a rudder.
Απλά υπάρχω,όχι για τους άλλους,για μένα.
Φτάνεις σε σημείο να υπάρχεις μονο και να σβήνεις τα θέλω σου,όταν τα έχεις παρατήσει εντελώς.
Δεν βλέπω το νόημα του ταξιδιού.
Δεν με καλύπτουν αυτά που έχει να προσφέρει.

[kons_tsia]

@kons_tsia
Δεν έχω θέμα με τους άλλους που βγαίνουν και την παλεύουν.
Και να έβγαινα στην τελική,πάλι κάποιου είδους τρύπια γνωριμία θα έκανα,χωρίς κανένα νόημα,και αύριο πάλι στα ίδια θα ήμουν.
Απλά το έχω συνηθίσει το πρόγραμμα,και το έξω το λέω με την έννοια του έξω από την μαυρίλα.
Και οι μέρες,πια,δεν έχουν κάποια σειρά.
Είτε παρασκευή,είτε δευτερα,το ίδιο είναι.
Είσαι εσύ και ο εαυτός σου και προσπαθείς να τα βρείτε.
Και απλά δεν παίζει.
Χαίρομαι ρε αδερφέ που σκαρφάλωσες έξω από την δικη σου τρυπα.
Εμενα δεν με βλέπω.
Απέξω από την τρυπα μου φαίνονται όλα εντελώς ανούσια,ώστε να προσπαθήσω.
Καλός η κακός,έχω κάνει κάποια πράγματα μέχρι τα 21 μου,και απλά τώρα,δεν έχουν κανέναν νόημα πια.
Υπάρχει έλλειψη σκοπού,δεν έχω κάτι που να θέλω τόσο πολύ ώστε να ξεφύγω.
Δεν είμαι απλά στην τρυπα,με έθαβα από πάντα από τι χαμπαριάζω,οποτε,καταλαβαί νεις.
The man without a purpose is like a ship without a rudder.
Απλά υπάρχω,όχι για τους άλλους,για μένα.
Φτάνεις σε σημείο να υπάρχεις μονο και να σβήνεις τα θέλω σου,όταν τα έχεις παρατήσει εντελώς.
Δεν βλέπω το νόημα του ταξιδιού.
Δεν με καλύπτουν αυτά που έχει να προσφέρει.

υπαρχουν πολλοι ανθρωποι που δε βρισκουν νοημα στη ζωη τους και σκεφτονται ετσι.
ειχα κι ενα φιλο που σκεφτοταν καπως ετσι για καποια χρονια αλλα σιγα σιγα τον βλεπω τωρα που εχει αρχισει και ειναι πιο θετικος.

εγω σου λεω 'συνεχισε τη ζωη σου κ να κανεις οτι κανεις' . ποτε δε μπορεις να ξερεις τι σου επιφυλασει.
Εχω περασει αρκετες φασεις στη δικη μου ζωη που ενιωθα ζωντανος-νεκρος αλλα κατι παρουσιαζοταν και με 'ξυπναγε' σιγα σιγα απο τον ληθαργο και τη μαυριλα..

λες πως εκανες πραγματα πριν τα 21. γιατι πιστευεις πως δεν μπορουν να ξαναγινουν?

[Antreas MpR]

Όλα μπορούν να ξαναγίνουν,απλά δεν Τα βρίσκω,αρκετά ενδιαφέρον για να ξαναμπώ σε τροχιά και να τα ξανακάνω,σε μια "normal"βάση.
Όλοι κυνηγάνε κάτι.
Άλλοι το sex,άλλοι μια καριέρα,άλλοι τα ταξίδια,άλλοι την φιλια,άλλοι των ερωτα,άλλοι όλα αυτά μαζί.
Άγω απλά,δεν ξέρω γιατί,η ποτε ακριβώς,έχασα το ενδιαφέρον για όλα αυτά.
Και μετά από τόσο καιρό,φαίνονται ασήμαντα,και ανούσια.

[favvel]

συγνώμη που επεμβαίνω έτσι στο άσχετο αλλά θέλω να πω πως για να είσαι εδώ,για να γράφεις εδώ,κάτι κυνηγάς..κυνηγάς να βρεις ανθρώπους άσχετους να σ'ακούσουν..
(κι εγώ μαζί σου είμαι γιατί κι εγώ το ίδιο κάνω)..και προτιμάς τους άσχετους γιατί έχουν περισσότερο ενδιαφέρον αφού καλείσαι να τους μαντέψεις και να τους φανταστείς..
ή ακόμα κι αν δεν περιμένεις να ακούσεις κάτι από δω που θα σε συνταράξει και θα σου αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεσαι,έστω κυνηγάς να σκοτώσεις την ώρα σου γράφοντας εδώ(κι εγώ το ίδιο κάνω)..
Να ξέρεις πάντως πως δεν είσαι ο μόνος που έχει μαύρη ζωή και ανούσια και που θέλει να πεθάνει..
Εγώ νομίζω ότι αυτό είναι το πιο φυσιολογικό να συμβαίνει στον άνθρωπο,αφού πιστεύω πως ήρθαμε στη γη για να τιμωρηθούμε για κάποιο λόγο..
Αυτό που θέλω να πω είναι πως η μαυρίλα γίνεται πιο γκρίζα όταν περνάς τη ζωή σου με άλλους ανθρώπους και δεν είσαι μόνος..
ακόμα κι αν αυτοί οι άλλοι είναι η οικογένεια που σε μεγάλωσε και που μπορεί να σου σπάει τα νεύρα και να μην ταιριάζετε..
Μες στη μέρα όλο και κάποια βλακεία θα πείτε και θα περάσει η ώρα,θα περάσει η μέρα,θα έρθει η επόμενη κλπ..

Αλλά το καλύτερο θα ήταν να έβρισκες ένα απόλυτα και άκρως ενδιαφέροντα άνθρωπο να κάνεις παρέα,ανώτερο από σένα που να τον θαυμάζεις και να είναι του άλλου φύλου και να κάνετε παρέα..αυτό θα ήταν το τέλειο..για όλους..εγώ νομίζω όλοι αυτό θέλουν..

[Antreas MpR]

Οι μέρες περνάνε έτσι και αλλιώς,ευχάριστα η μη,απλά περνάνε.
Ναι το τέλειο,είναι το άλλο μισό.
Αλλα,για το τέλειο,πρέπει να έχεις και κάτι να προσφέρεις.
Κάποιου είδους κάτι.
Και στην κατάσταση μου που δεν έχω τι να προσφέρω στον εαυτό μου,η τουλάχιστον έτσι το βλέπω,το άλλο μισό,μπορεί να πάει να παίξει κάπου άλκη,με κάποιο άλλο μισό,που να έχει αυτό το κάποιου είδους κάτι.
Δεν έχει νόημα ποτε,να σπαταλάς χρόνο με κόσμο στον οποιο δεν έχεις τι να προσφέρεις,και ειδικά το να βάζεις κάποιον που ενδιαφέρεται στο ίδιο τρυπάκι με εσένα,είναι άκρως αηδιαστικό.
Πνίγεσαι μονος,δεν χρειάζεται να είσαι καθίκι και να εκμεταλλευτείς την οποια ΑΔΥΝΑΜΙΑ του καθενός,απλά και μονο για να αισθανθείς καλύτερα.
Πνίγεσαι μονος,η βγαίνεις μονος από των λάκκο.
Εξάλλου,μονοι μας σκάβουμε,κατά την άποψη μου.

[Antreas MpR]

ή ακόμα κι αν δεν περιμένεις να ακούσεις κάτι από δω που θα σε συνταράξει και θα σου αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεσαι,έστω κυνηγάς να σκοτώσεις την ώρα σου γράφοντας εδώ(κι εγώ το ίδιο κάνω)..
Να ξέρεις πάντως πως δεν είσαι ο μόνος που έχει μαύρη ζωή και ανούσια και που θέλει να πεθάνει..
Εγώ νομίζω ότι αυτό είναι το πιο φυσιολογικό να συμβαίνει στον άνθρωπο,αφού πιστεύω πως ήρθαμε στη γη για να τιμωρηθούμε για κάποιο λόγο..

1.Ναι,το forum,προσφέρει μια αίσθηση,συζήτησης,ας πούμε.
2.Σιχαμένη αρρώστια η πολύ σκέψη.
Αυτό,δηλαδή,βλέπεις τόσο κόσμο,στο metro πχ,και δεν έχεις ιδέα πόσοι από αυτούς είναι μίζεροι,σαν εσένα,γιατί φοράμε όλοι,η σχεδόν όλοι,την μάσκα εξόδου,εκείνη την στιγμή.
Οποτε τουλάχιστον,υπάρχει περισσότερη ειλικρίνεια εδώ μέσα,λόγο απροσωπίας.
3.Έχω ξανακούσει την θεωρεία του σκουπιδότοπου,και δεν συμφωνώ απόλυτα,θεωρώ αυτό ένα από τα στάδια που περνάμε,και αρκετά αηδιαστικό και σιχαμένο στάδιο,μιας και παίζει πολύ θέατρο καταρχάς,αλλα δεν είναι και τόσο χαλια,τουλάχιστον η φύση είναι φανταστική.
4.Και άσχετο,είμαι από εκείνους που θεωρούν την "ζωή"υπερβολικά μεγάλη.
Ζήσε έντονα και λίγο,παρα 100 χρονια,από τα οποια τα 50 είσαι ο μπάρμπας που,απλά κάποια στιγμή έζησε,κάτι.
Και δεν λέω ότι δεν υπάρχει κόσμος που δεν ζει μέχρι τελευταία στιγμή.Eχω γνωρίσει γιαγιά,φινλανδή,η οποια είχε πάει woodstock,και στα 75 της,ξεκίνησε ένα ταξίδι τεράστιο,το οποιο την έφερε εκείνη την στιγμή,στο νησί που δούλευα,σε ένα rock club τέλος πάντων,και με μάγεψε η ζωντάνια της..
Επίσης έχω γνωρίσει σουηδούς,ζευγάρι,με τους οποιους ήπιαμε και τα τσιγαράκια μας,και αυτοί πάλι,το μεγάλο ταξίδι.
Πόσοι όμως,μπορούν και έχουν το θάρρος,να ζήσουν μέχρι τελευταία στιγμή έντονα?
Μονο της ελληνίδες γιαγιάδες άμα πάρεις,αυτό που ξέρουν είναι να σε ταΐζουν,να καθαρίζουν,κλπ μέχρι τελευταία στιγμή.
Ποτε πάψανε να ζουν αυτές?
Ποτε άρχισαν απλά να υπάρχουν,για να καλύψουν της ανάγκες άλλων?

[favvel]

φφ ναι συμφωνώ πρέπει να έχεις κάτι να προσφέρεις αλλιώς ο άλλος θα σε παρατήσει..δε θα εκτιμήσει αυτό που είσαι..το ότι τον εκμεταλλεύεσαι συναισθηματικά για να καλύψεις τα κενά σου θα φανεί αργά ή γρήγορα..
αλλά άμα περιμένεις να γίνεις ο σούπερ τέλειος για να βρεις το άλλο σου μισό,δε θα γίνει ποτέ..
οι περισσότεροι συμβιβαζόμαστε αυτό που είμαστε και διαλέγουμε μέτριους συντρόφους με παρόμοιες αδυναμίες με τις δικές μας και έτσι πορευόμαστε στη ζωή..
ζούμε μια μετριότητα δλδ..
Αλλά είναι θέμα επιλογής..ή θα ζήσεις τη μετριότητα με κάποιον άλλον επίσης μέτριο σαν κι εσένα,ή αν θέλεις να είσαι ειλικρινής με τα συναισθήματά σου τότε είτε θα ζήσεις το τέλειο έτσι όπως το' χεις εσύ στο μυαλό σου αν μπορείς,είτε θα μείνεις στον πάτο αν δεν μπορείς δλδ μόνος..αυτάαα..

[Antreas MpR]

Αλλά είναι θέμα επιλογής..ή θα ζήσεις τη μετριότητα με κάποιον άλλον επίσης μέτριο σαν κι εσένα,ή αν θέλεις να είσαι ειλικρινής με τα συναισθήματά σου τότε είτε θα ζήσεις το τέλειο έτσι όπως το' χεις εσύ στο μυαλό σου αν μπορείς,είτε θα μείνεις στον πάτο αν δεν μπορείς δλδ μόνος..αυτάαα..

Αυτό κυνηγάω στο forum,άτομα με τα οποια υπάρχει συνεννόηση,μιας και irl,πέφτει πολύ βαριά στους περισσοτερους η αναζήτηση των πραγματικών θέλω και του εαυτού μας γενικά.
Και,ναι από των συμβιβασμό και την μετριότητα,προτιμώ το τίποτα.
Δεν έχει νόημα να παίζεις θέατρο,για μένα,και να ζήσεις κάτι που δεν σε ικανοποιεί πραγματικά,ειδικά με κάποιον άλλων,απλά και μονο για να μην είσαι μονος.
Δεν είμαι υπέρ του όλου αυτού,δηλαδή στα καλά και στα δύσκολα.
Είμαι καλά,θα βγαίνω "έξω" και θα περνάω καλά,θα γνωρίζω κόσμο,θα ζω,θα προσφέρω κλπ,δεν είμαι καλά,θα κάθομαι στα αυγά μου,χωρίς να μοιράζω μαυρίλα,σε διαφορα θύματα,όπως φίλους,συντρόφους,κλπ.
Εγωιστικές στην τελική και οι 2 απόψεις πάντως.
Ο καθένας λειτουργεί με βάση όσα θεωρεί σωστά για των ίδιο στην τελική.

[favvel]

Τώρα εξαρτάται τι εννοεί κανείς έντονη ζωή..η γιαγιά μόνη της ήτανε?το να γυρίζω τον κόσμο μόνη μου σαν τη γιαγιά δεν το βρίσκω και το πιο ιδανικό..και γενικά τα ταξίδια δε με ξετρελαίνουνε..επιπλέον κούραση είναι..άλλοι δεν το βλέπουν έτσι βέβαια..μάλλον κι εσύ..
Έντονη ζωή ας πούμε εννοώ την παρακινδυνευμένη ζωή..να παίζεις με τη ζωή σου,να αψηφάς τον κίνδυνο..
ή ας πούμε να αισθάνεσαι ότι κάποια άλλη δύναμη θα σε προστατέψει όταν εσύ θα θες να κάνεις την κουτουράδα σου γιατί θα θες να αισθανθείς περισσότερο ελεύθερος πράγμα που δεν είναι κακό..δε σου λέω να σκοτώσεις άνθρωπο..αλλά είσαι σίγουρος ότι υπάρχει αυτή η δύναμη?

Και ο τόπος αυτός δεν εννοώ ότι είναι σκουπιδότοπος επειδή ο άνθρωπος τον έχει καταντήσει έτσι..ο κόσμος από μόνος του απ'τη φύση του είναι άδικος..αν δεν ήταν έτσι δεν θα ήταν ούτε ο άνθρωπος που είναι μέρος τη φύσης..

Όσο για τις ελληνίδες γιαγιάδες έχεις δίκιο..τόσα μάθανε τόσα κάνανε..
και μπορεί να είναι κι ευχαριστημένες έτσι γιατί δε μάθανε κάτι άλλο και δεν ξέρουν ή δεν έχουν σκεφτεί ότι θα μπορούσαν να ζήσουν αλλιώς..
Τώρα απ'την άλλη μπορεί η γιαγιά η φινλανδή να μην είχε οικογένεια και να ήθελε έτσι να γεμίσει το κενό της..η ελληνίδα γιαγιά μπορεί να αισθάνεται γεμάτη με το να προσφέρει στην οικογένειά της..δεν ξέρεις..

[marian_m]

Αλλά το καλύτερο θα ήταν να έβρισκες ένα απόλυτα και άκρως ενδιαφέροντα άνθρωπο να κάνεις παρέα,ανώτερο από σένα που να τον θαυμάζεις και να είναι του άλλου φύλου και να κάνετε παρέα..αυτό θα ήταν το τέλειο..για όλους..εγώ νομίζω όλοι αυτό θέλουν..

Διαφωνώ κάθετα με όλο αυτό το σκεπτικό. Για πολλούς λόγους.
Πρώτον, δεν είναι αυτό το τέλειο για όλους, ούτε αυτό που όλοι θέλουν. Είναι όμως αυτό που πολλοί νομίζουν ότι θέλουν. Γιατί πιστεύουν, λανθασμένα κατά τη γνώμη μου, ότι το πρόβλημα της μοναξιάς και πολλά άλλα προβλήματα θα λυθούν βρίσκοντας τον τέλειο σύντροφο.
Και γι' αυτό έχουν τόσες προσδοκίες από αυτή τη σχέση, οι οποίες σχεδόν πάντα μένουν ανεκπλήρωτες. Είναι μεγάλη πλάνη ότι θα βρούμε την ευτυχία στο πρόσωπο ενός ανθρώπου.
Έπειτα, το να βρει κάποιος που έχει πολλά προβλήματα να λύσει και έχει σχεδόν παραιτηθεί από τη ζωή και τις χαρές της, έναν "απόλυτα και άκρως ενδιαφέροντα άνθρωπο" που να τον θαυμάζει και να είναι ανώτερος από αυτόν για να κάνει παρέα, είναι μια ανεδαφική προσδοκία.
Γιατί, για ποιο λόγο αυτός ο άνθρωπος να διαλέξει κάποιον που είναι το εντελώς αντίθετο; Για ποιο λόγο ν' ασχοληθεί μαζί του εκτός -ίσως - αν έχει κάποιο τέτοιο σύνδρομο, για να τον βοηθήσει. Αλλά αυτή δεν μπορεί ποτέ να είναι μια ισότιμη σχέση. Γιατί σε μια υγιή σχέση δεν μπορεί ο ένας μόνο να δίνει κι ο άλλος μόνο να παίρνει.
Και τέλος, η μοναξιά δεν καταπολεμάται δημιουργώντας μια σχέση εξάρτησης με έναν, μοναδικό, άλλο άνθρωπο, αλλά με το να είμαστε ανοιχτοί στους άλλους ανθρώπους. Έτσι θα προκύψουν και σχέσεις και φιλίες. Και αν εκεί κάπου δυσκολευόμαστε, πρέπει να κοιτάξουμε γιατί και να προσπαθήσουμε να το διορθώσουμε.
Αν εμείς πρώτα απ' όλα δεν είμαστε καλοί φίλοι με τον εαυτό μας, αν εμείς οι ίδιοι δεν απολαμβάνουμε την παρέα του, πόσες πιθανότητες έχουμε να βρούμε κάποιον άλλον και μάλιστα "άκρως ενδιαφέροντα και ανώτερό μας" που να επιζητά τη συντροφιά μας;

[favvel]

ναι marian..συμφωνώ απόλυτα..το ίδιο με άλλα λόγια μου είπε και ο Antreas MpR πιο πάνω..πρέπει να έχεις κι εσύ κάτι να προσφέρεις και όχι να απομυζάς τον άλλον..
γιατί κι αυτός θα σε βαρεθεί και θα σε παρατήσει κάποια στιγμή..
πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου τέλειο για να βγεις μετά να κυνηγήσεις το άλλο τέλειο μισό σου..αλλιώς θα βρεις κάποιον μέτριο σαν κι εσένα..και θα γκρινιάζετε από κοινού..

[Antreas MpR]

Τώρα εξαρτάται τι εννοεί κανείς έντονη ζωή..η γιαγιά μόνη της ήτανε?το να γυρίζω τον κόσμο μόνη μου σαν τη γιαγιά δεν το βρίσκω και το πιο ιδανικό..και γενικά τα ταξίδια δε με ξετρελαίνουνε..επιπλέον κούραση είναι..άλλοι δεν το βλέπουν έτσι βέβαια..μάλλον κι εσύ..
Έντονη ζωή ας πούμε εννοώ την παρακινδυνευμένη ζωή..να παίζεις με τη ζωή σου,να αψηφάς τον κίνδυνο..

Ήταν με μια άλλη γιαγιά,"τρελή"και η άλλη.
Και είχε εγγόνια στην ηλικία μου.Οποτε δεν ήταν η φάση της έλλειψης,ήταν ότι πρόσφερε ότι ήταν να προσφέρει,και ήρθε ξανά η ώρα να ξαναζήσει.Αλλα ναι,σίγουρα μπορεί να υπάρχει και η περίπτωση που ο καθένας καλύπτει κάποια κενά με το να κάνει κάτι άλλο.Και υπάρχει και η περίπτωση να μην θεωρεί κενό,πχ την έλλειψη οικογενειας,όπως οι περισσότεροι.
Και,όλη η συζήτηση ξεκίνησε γιατί,μου αρέσει να μιλάω,ειδικά με akswghinous.
Είναι απίστευτοι.
Αψηφάς των κίνδυνο και όταν πας,sierra leone και σαν λευκός κινδυνεύεις να σε απαγάγουν μιας και μπορεί να πιστέψουν ότι είσαι από US.
Αψηφάς των κίνδυνο,όταν πας και κανεις ελεύθερη πτώση,αψηφάς των κίνδυνο όταν πας για ορειβασία,αψηφάς των κίνδυνο όταν κολυμπάς με έγκαν μεγάλο λευκό(υπάρχουν πολλοί τρόποι να ζήσεις έντονα...
Ακόμα και το να γίνεις μέλος σε μισθοφορικό στρατό,τρόπος να αψηφάς των κίνδυνο είναι.
Τώρα ο καθένας,πράττει ότι πιστεύει σωστό,η ευκολότερο,ΚΛΠ,για των ίδιο,η για κάποια άτομα γύρο του.
Η δύναμη υπάρχει σε όλους.
Η θέληση,δεν υπάρχει,η στερεύει κάποια στιγμή για kiss ps λόγους του καθενός.
Ειλικρινά εσύ τώρα,δεν θα ήθελες πχ των "ιδαξικο" σύντροφο,που να σε καλύπτει πλήρως κλπ?Θα πω ήθελες,απλά κάποια στιγμή,η θέληση στέρεψε για kiss ps λόγους,και δέχτηκες την κατάσταση ώστε να μπορέσεις να συνεχίσεις,έστω προς μια όχι και τόσο,για τα δικά σου θέλω,κατεύθυνση.
Εγώ θέλω τα ταξίδια,την γνωριμία πολιτισμών,την τρύπια δουλειά σε κάποιο χωριο στο πουθενά απλά για να βγάλεις τα έξοδα να πας στο παρακάτω χωριο,κλπ κλπ κλπ.
Αυτό θεωρώ ζωή.
Απλά κάποια στιγμή,κάτι συνέβη,και ενώ ξεκίνησε όλο αυτό δυναμικά,μετά από 3 χρονια περίπου,επέστρεψα εδώ και κόλλησα σε έναν καναπέ,όχι ιδιατέρα μαλακό και όλας.
Και αυτό με έσβησε τελείως.

[favvel]

ααα..γιατί?κρίμαα..μήπως έπαψε να σε ενδιαφέρει αυτή η ζωή?
έχω κάνει κι εγώ κάτι παρακινδυνευμένες βλακείες στο παρελθόν κι επειδή τα έχω κάνει αυτά αισθάνομαι σα να έκλεισα τον κύκλο της ζωής μου,σα να τα δοκίμασα όλα και δεν υπάρχει πια κάτι άλλο ενδιαφέρον για να ζήσω,ούτε υπάρχει λόγος να ζήσω πια επικίνδυνα αφού το έζησα κι αυτό για να δω πώς είναι..
Μήπως αυτά τα 3 χρόνια ήταν αρκετά για να ζήσεις έτσι όπως ήθελες που μετά είπες εντάξει το είδαμε κι αυτό,γεμίσαμε κάπως με εμπειρίες,φτάνει τώρα,ας αράξουμε?
γιατί όπως και να το κάνουμε και για αν ζήσεις έτσι όπως θέλεις θέλει το θάρρος που είπες,θέλει το ρίσκο,θέλει την προσπάθεια..αλλά άμα τα έχεις δοκιμάσει όλα αυτά μετά είναι πολύ λογικό να επιστρέψεις στο τίποτα που είναι πιο εύκολο..
Καλά το να γίνεις μέλος σε μισθοφορικό στρατό το θεωρώ πολύ βλακεία εκτός και αν σ'αρέσει η δράση..αλλά γιατί να πας να πολεμήσεις?γενικά μιλάω με όποια μεριά κι αν είσαι ακόμα και για την πατρίδα σου..να πάνε να πολεμήσουν αυτοί που δίνουν την εντολή να γίνει ο πόλεμος..οι άλλοι τι φταίνε?
Και κάτι τελευταίο..τι εννοείς να μιλάς με εξωγήινους?εννοείς τους παράξενους ανθρώπους σαν τη γιαγιά?κάπου σ'εχασα

[Antreas MpR]

xa0ax0x0ax0x0axa0xa0x0axa0xa0
Δεν είχα σκοπό να αράξω.
Απλά και σαν πιτσιρίκι,δεν με κάλυπτε το όλο κυνηγάω γκόμενες και τρέχω να αποφασίσω τι θα σπουδάσω και πως θα ζήσω τα υπόλοιπα 60 χρονια.
Είχα διαφορετικά θέλω.
Οποτε μεγάλο μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα σε net cafe παίζοντας,μιας και εκείνη την ώρα δεν σκέφτεσαι,και επίσης ζωγράφιζα οποτε υπήρχε η έμπνευση,μέχρι κάποια στιγμή που απλά σταμάτησε να υπάρχει.
Οποτε με την πρώτη ευκαιρία απλά σηκώθηκα και έφυγα.
Στράβωσαν τα πράγματα στην πορεία,έλλειψη χρημάτων κλπ,και αναγκαστικά επέστρεψα,με σκοπό να μαζέψω κάποια χρήματα,και να την ξανακάνω,αλλα η φάση εδώ είχε πεθάνει ήδη,οικονομικά,οποτε το μικρό διάστημα που είχα σχεδιάσει να "αράξω",έγινε μεγαλύτερο,και μεγαλύτερο,και μεγαλύτερο,και απλά φρίκαρα εντελώς κάποια στιγμή.
Ειδικά μιας και δεν χωνεύω την μάνα μου,και αναγκαστικά έπρεπε να την φάω ξανά στην μάπα.
E,μετά από κάνα χρόνο,μπροστά στο pc πάλι,βρέθηκα με κάποιους φίλους και με είδαν ότι ήμουν ήδη πατωμένος,και με περισυλλέξαν και κατέληξα λευκάδα για κάνα 7μηνώ,αλλα και εκεί νεκρά από οικονομική άποψη,οποτε,δεν κατάφερα να μαζέψω κάτι και "ξαναεπεστρεψα".
Πάλι 1ας χρόνος σαπίλας εδώ πέρα,και πολύ pc,μετά κάποιος άλλος φίλος,έφυγε Canada,και μου πρότεινε να πάω και εγώ να "ξελαμπικαρω",e κάτι στράβωσε στην πορεία,με χαρτιά κλπ,και το ταξίδι δεν έγινε ποτε,και ήταν η φάση που ξεχείλισε εντελώς το ποτήρι,και τα παράτησα ολοκληρωτικά.
Και απλά ζω μπροστά στο pc,δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Δουλειά,οποτε κάτσει,pc και ξύδια,αυτό.
Έχω εξαφανιστεί από όλους τους γνωστούς,όλα τα μέσα επικοινωνίας έχουν φάει delete,η απλά μένουν κλειστά,γιατί απλά δεν έχω διάθεση να αντικρίσω την μάπα στον καθρέφτη,ποσο μάλλον να μοιραστώ την κατάντια μου με άλλους.
Και η "ζωή" συνεχίζεται.
x0a0xa0xa0xa0xa0xa0xa0x0xa0x0xa0xa
Όσο για το στρατό,απλά το ανέφερα σαν παράδειγμα,εξάλλου ζούμε στην εποχή των κουμπιών,οποτε οποιος έχει τα περισσότερα κερδίζει.
Απλά,υπάρχουν και οι Rambo πάντα,που το βρίσκουν όλο αυτό πιο ενδιαφέρον από το να,ξέρω εγώ,πιάσεις μια δουλειά γραφείου πχ.
Ναι εξωγήινους εννοώ όσους κάνουν αυτό το κάτι άλλο,όχι το καθιερωμένο.