Πώς αλλάζουν τόσο οι άνθρωποι;

[giorgos panou]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση μιας και δεν έχει σχέση με το αρχικό θέμα συζήτησης.

[Remedy]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση μιας και δεν έχει σχέση με το αρχικό θέμα συζήτησης.

[giorgos panou]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση μιας και δεν έχει σχέση με το αρχικό θέμα συζήτησης.

[giorgos panou]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
giorgos panou, τα μηνύματα σου διαγράφονται γιατί αποτελούν συκοφαντική δυσφήμιση. Πίστεψε με, η διαγραφή τους, προστατεύει και σένα.
Θερμή παράκληση, να επιστρέψουμε στη συζήτηση που άνοιξε ο θεματοθέτης.


"θα θελα να μου το απαντησουν σε μηνυμα στο μειλμου, όχι εδώ!!!!! ευχαρηστω!!!!!!!
κατερινουλαμου χιλια σορρυ που σου χαλασα το θεμασου,, σορρυ δεν το θελα,, καλα ξερω οτι μετα τα οσα σου ειπα γουσταρες που η φιλεναδασου με εκραξε αλλα ο.κ. ¨)¨)
αν εχεις τον χαρακτήρα που περηγραφεις, αν!!!! λεω ξανα ΑΝ!!! τωτες θα συμφωνεις μαζιμου, τωτες θα καταλάβεις τα οσα σου ελεγα κι ας μην ηταν τοσο ομορφα.

[katerinaki123]

Τι έγινε βρε παιδια;;
Εδω και ποση ωρα σκεφτομαι να γραψω παλι ή οχι...; Αποφασισα λοιπον να γραψω... Ας ελπισουμε πως δε θα ειναι για κακο. Προσωπικα δεν εχω προσβληθει απο κανενα σχολιο και δεν εχω κανεναν φιλο/η εδω μεσα που θα με χαροποιησει ή οχι αυτα που θα γραψει. Δε θελω να πιστευω πως μπαινει κανεις εδω μεσα για να παιξει με την ψυχη του αλλου. Πιστευω πως ο καθενας, συμφωνα με τις εμπειριες του αναφερει καποια πραγματα, παντοτε με το σκεπτικο να βοηθησει τον αλλον, εστω μεσα και απο ενα φορουμ... Αυτο που με ανησυχει στα γραπτα κειμενα ειναι πως απουσιαζει η εικονα, οποτε πολυ ευκολα μπορει οτιδηποτε να παρερμηνευτει. Για παραδειγμα, οσα εχω γραψει αυτες τις μερες, μπορει να τα διαβασει καποιος και να σκεφτει: "την καημενη την κοπελιτσα, θελει να ασχολειται με τον τυπακο γιατι το θελει πισω" ή "ποσο εξω απο τον κοσμο ειναι αυτη η κοπελα μου εμπλεξε με αυτο τον τυπο, ποσο αθωα και ποσα λιγα εχει ζησει που δεν καταλαβε τι συνεβαινε γυρω της". Ο καθενας διαβαζει καθε ποστ συμφωνα με το δικο του χαρακτηρα, που ειναι πιθανο να παρερμηνευεται. Άλλωστε, δε γνωριζουμε ο ενας τον αλλον... Η γραπτη επικοινωνια ειναι δυσκολη πολλες φορες και μπορει να οδηγησει ευκολα σε παρεξηγησεις. Προσωπικα, μου αρεσει η ωμη αληθεια, δε θελω σαλτσες και συμπονοια γιατι με βοηθα να βλεπω ποιο καθαρα τα πραγματα. Αλλοι δεν ειναι ετσι... Δεν το αντεχουν και συχνα νιωθουν οτι ο αλλος εχει την προθεση να τους πληγωσει. Και οι δυο περιπτωσεις ομως ειναι ανθρωπινες... Εδω εχουμε τον αλλον μπροστα μας, το κοιταμε στα ματια και δεν καταλαβαινουμε τι εχει στο μυαλο του (για να ξαναγυρισουμε στο θεμα μας/καθενας με τον πονο του!).
Σημερα πηγα μια βολτα με το αυτοκινητο στο βουνο και με επιασε μια υπεροχη βροχη! Καθησα σχεδον μια ωρα και την απολαυσα! Ασχετο, αλλα ηθελα να το μοιραστω μαζι σας! Ενιωσα ομορφα που ημουν μονη μου και σκεφτομουν πως ολα θα περασουν, θα τα θυμαμαι σαν κακο ονειρο! Σκεφτομουν, λοιπον, πως κανενας δεν μπορει να μου κανει κακο παρα μονο αν του το επιτρεψω εγω... Κι εγω επιτρεψα στον εαυτο μου να μου συμβει αυτο... Εγω ειμαι αυτη που δεν προστατευσε τον εαυτο της... Θα ηταν αδικο αν εριχνα τις ευθυνες μονο στην αλλη μερια... Ενα απο το μεγαλυτερα παραπονα που εχω απο ολη αυτην την ιστορια ειναι πως δε θελησε ποτε να με δει για να μιλησουμε... Αυτη ειναι η πικρα μου... Ηθελα να του πω καποια πραγματα... Καποιες αληθειες, χωρις να εχω την προθεση να τον πληγωσω... Για πολλες μερες αναρωτιομουν γιατι δεν ηθελε τοσο πεισματικα να με συναντησει...; Ισως γιατι φοβοταν αυτα που θα του λεγα... Ισως γιατι αυτη ειναι η αμυνα του για να αντεξει αυτο που ειναι... Ισως γιατι δε θα μπορουσε ποτε να καταλαβει πως οσα ηθελα να του πω ηταν λογια αγαπης και οχι για να τον κρινω... Ισως γιατι καποιοι ανθρωποι θελουν να παραπονιουνται για οσα τους συμβαινουν γιατι δεν μπορουν να αναλαβουν ευθυνες και θελουν παντοτε να φταιει ο αλλος... Ισως... Ισως... Οπως και να εχει, οι μεν ας σκεφτουν πως οσο αγαθες κι αν ειναι οι προθεσεις τους δεν μπορει ο αλλος να τις αντιληφθει και οι δε, οτι δε φταινε μονο οι αλλοι για τα δικα τους παθηματα...
Και τελος, επειδη εγω ανοιξα αυτο το θεμα, θα παρακαλουσα πολυ, να μη δοθει συνεχεια...
Αν υπαρξουν μελλοντικα ποστ, ας μεινουμε στη βλακεια που με εδερνε τους τελευταιους μηνες! (αστειακι!)

[giorgos panou]

συγνωμη που σου χαλασαμε το θεμα σου κατερινα,, λυπάμαι που ξεφυγα,, που παρασηρθικα κι επεσα τοσο χαμηλα, αλλα επρεπε να καταιβω για να απαντησω βλέπεις ¨).
αληθεια, τελικα εσυ το εχεις παρει αποφαση?? δεν εχει γυρισμο?? δλδη εάν ερθει ταπινα κι με αληθεια στον λογο του, ερθει κι σου πει συγνωμη, ερθει κι ζητησει από την ψυχουλασου να μην σκληρηνει!!τι θα κανεις?? θα του εδινες ευκερεια να αποδηξει ότι εκανε λαθος??
κατερινα, - αφου δε παρεξηγιεσαι όπως ειπες - κατι μεσα μου λεει ότι ακομα εχει λιγο ζωη το συναισθημα σας!! κατι μου λεει πως δεν το "σκότωσες" το συναισθημα κι πως αν υπαρξουν οι κατάλληλες συνθηκες θα ξανα "ζωντανεψει" η αγαπη!! εξαλου , αν δε κανω λαθος είναι κι νωρις ακομα αλλα κι εσεις πρεπει να ειστε νεα παιδια ε? αρα συμβαινουν αυτά, οι εντασεις υπαρχουν και οι τσακωμοι!! τωρα αν ο δικος σου πινει κανα τσιγαρο παραπανω αυτό μπορεις να του ζητήσεις να το αλλαξει , σιγα σιγα να το στματησει κι να πινει μια στο τοσο. θα είμαι κι μια αποδηξη ότι σε αγαπα ε????
τελος , σχετικα με τις ουσιες, όπως τα είχαμε πει κι παλλια , ευχομαι να μην κανει τπτα πιο χοντρο!! γτ. οσα λες για την συμπερηφορατου δειχνουν περιεργα πραματα,, αν πινει κοκα μια στο τοσο δεν είναι κατι που τον κανει τερας!! ξερεις ποσος κοσμος πινει κοκα μια φορα τον μηνα η στις γιορτες? αν δεν εχει καποιος μπει στην εξαρτηση , δλδη αν δεν εχει πεσει στο να πινει κάθε μερα τωτες μπορει να το ελεξει, είναι κανωνας των εξαρτησεων αυτό όχι από το μυαλομου!!
προσωπικα ξερω αρκετες κοπελες κι ανδρες που πινουν μια στο τοσο, κι είναι μια χαρα, προσωπικα όταν ειμουν νεος εκανα μια στο τοσο κανενα βαρεματακι κοκα κι πωτες δεν τρελαθηκα!!! δυστηχως την πατησα από άλλη σκονη πιο σκουρα!!! ετσι λοιπον ελποιζω κι ο δικος σου να μην εχει πεσει για χρονια σην καθημερινη χρηση ,αν δεν το εχει κανει τα πραματα είναι πολύ ευκολα, εξαλου υπαρχει κι πρόγραμμα για περιστασιακούς χρηστες στο ΚΕΘΕΑ , στην αθηνα είναι πολύ ευκολο να πηγαινει εκει ,όπως κι εσυ, αν θες υπαρχει πρόγραμμα για συντρόφους χρηστων, πολλα μπορειτε να κανετε αν θελετε να βγειτε από τον εφιαλτη αυτόν κι να ζησετε το ονειρο του ερωτα σας!! στο ευχομαι !!

[katerinaki123]

συγνωμη που σου χαλασαμε το θεμα σου κατερινα,, λυπάμαι που ξεφυγα,, που παρασηρθικα κι επεσα τοσο χαμηλα, αλλα επρεπε να καταιβω για να απαντησω βλέπεις ¨).
αληθεια, τελικα εσυ το εχεις παρει αποφαση?? δεν εχει γυρισμο?? δλδη εάν ερθει ταπινα κι με αληθεια στον λογο του, ερθει κι σου πει συγνωμη, ερθει κι ζητησει από την ψυχουλασου να μην σκληρηνει!!τι θα κανεις?? θα του εδινες ευκερεια να αποδηξει ότι εκανε λαθος??
κατερινα, - αφου δε παρεξηγιεσαι όπως ειπες - κατι μεσα μου λεει ότι ακομα εχει λιγο ζωη το συναισθημα σας!! κατι μου λεει πως δεν το "σκότωσες" το συναισθημα κι πως αν υπαρξουν οι κατάλληλες συνθηκες θα ξανα "ζωντανεψει" η αγαπη!! εξαλου , αν δε κανω λαθος είναι κι νωρις ακομα αλλα κι εσεις πρεπει να ειστε νεα παιδια ε? αρα συμβαινουν αυτά, οι εντασεις υπαρχουν και οι τσακωμοι!! τωρα αν ο δικος σου πινει κανα τσιγαρο παραπανω αυτό μπορεις να του ζητήσεις να το αλλαξει , σιγα σιγα να το στματησει κι να πινει μια στο τοσο. θα είμαι κι μια αποδηξη ότι σε αγαπα ε????
τελος , σχετικα με τις ουσιες, όπως τα είχαμε πει κι παλλια , ευχομαι να μην κανει τπτα πιο χοντρο!! γτ. οσα λες για την συμπερηφορατου δειχνουν περιεργα πραματα,, αν πινει κοκα μια στο τοσο δεν είναι κατι που τον κανει τερας!! ξερεις ποσος κοσμος πινει κοκα μια φορα τον μηνα η στις γιορτες? αν δεν εχει καποιος μπει στην εξαρτηση , δλδη αν δεν εχει πεσει στο να πινει κάθε μερα τωτες μπορει να το ελεξει, είναι κανωνας των εξαρτησεων αυτό όχι από το μυαλομου!!
προσωπικα ξερω αρκετες κοπελες κι ανδρες που πινουν μια στο τοσο, κι είναι μια χαρα, προσωπικα όταν ειμουν νεος εκανα μια στο τοσο κανενα βαρεματακι κοκα κι πωτες δεν τρελαθηκα!!! δυστηχως την πατησα από άλλη σκονη πιο σκουρα!!! ετσι λοιπον ελποιζω κι ο δικος σου να μην εχει πεσει για χρονια σην καθημερινη χρηση ,αν δεν το εχει κανει τα πραματα είναι πολύ ευκολα, εξαλου υπαρχει κι πρόγραμμα για περιστασιακούς χρηστες στο ΚΕΘΕΑ , στην αθηνα είναι πολύ ευκολο να πηγαινει εκει ,όπως κι εσυ, αν θες υπαρχει πρόγραμμα για συντρόφους χρηστων, πολλα μπορειτε να κανετε αν θελετε να βγειτε από τον εφιαλτη αυτόν κι να ζησετε το ονειρο του ερωτα σας!! στο ευχομαι !!

Δεν προκειται ν αλλαξει... Δε θελει, δεν μπορει... ισως και να μην ειναι εφικτο οταν ολος ο περιγυρος του ειναι ετσι... Σιγουρα δεν εχω παψει να εχω συναισθηματα για αυτον τον ανθρωπο, αλλα δε θα ηθελα ποτε να ειμαστε ξανα μαζι... Θελω να χτιζω την ευτυχια μου σε ποιο γερες βασεις. Και αναμφιβολα, η καταχρηση δεν αποτελει γερη βαση. Δεν εβαλα και δε θα βαλω ποτε ταμπελες σε ανθρωπους, αλλα το μαθημα που πηρα ειναι πως ειναι αφελεια να επενδυεις συναισθηματικα σε εναν ανθρωπο που δεν μπορει να αγαπησει τον εαυτο του. Γιατι αν δεν μπορεις να αγαπησεις τον εαυτο σου, πως μπορεις να αγαπησεις τον αλλον; Πως γινεται να καταστρεφεις τον εαυτο σου και να θελεις να κανεις ευτυχισμενο τον αλλον; Αχμ... μαλλον δε γινεται! Ασε που πιστευω πως χρειαζεται να δουλεψω λιγακι με μενα πρωτα, διαφορετικα παλι θα βρεθω να αναρωτιεμαι "Ποσο αλλαζουν τοσο οι ανθρωποι;;;" Αυτο θα το ονομασω συνειδητοποιηση. Για να δωσεις σε καποιον, πρεπει να εισαι γεματος κι εσυ...
Διαβασα κατι που μου αρεσε και το παραθετω: Εγωιστής είναι τελικά ένας δειλός, τόσο δειλός που δεν μπορεί να κάνει τίποτα ουσιαστικό, ούτε να αγαπάει τον εαυτό του. Και εγωιστής δεν είναι εκείνος που αγαπάει τον εαυτό του, όπως επιπόλαια νομίζουμε. Εγωιστής είναι εκείνος που δεν αγαπάει τον εαυτό του. Που γι’ αυτό ακριβώς προσπαθεί να πείσει τους άλλους πως αξίζει, πως είναι σπουδαίος. Επειδή δεν το πιστεύει ο ίδιος. Αγωνίζεται με κάθε τρόπο να επιβάλει τούτη την καλή μαρτυρία, ώστε η μαρτυρία να επιστρέψει στον ίδιο και να γλιτώσει από την αυτοαμφισβήτηση. Γι’ αυτό άλλωστε ο εγωισμός ενέχει βία. Γιατί κουβαλάει αγωνία΄ανάγκη και τρόμο πτώσης στο εσώτερο κενό.» Μ.Β.

[giorgos panou]

ποποοο!!! σορρυ αλλα σαν να ακουω τα λογια από την θεραπευτριαμου!! χιχιχιχ, ειδικα η πρωτη παραγραφος είναι ολοιδια ρεσυ νινουλα¨) , αληθεια!! φυσικα κι είναι σωστα όλα οσα λες δεν τα αμφισβητω!! εχεις παει σε ψυχολογο ?
προσωπικα απλα αναφερα το θεμα, το ειπα για το αν είναι συγουρο ότι δεν θα ξανα προσπαθησει, δλδη εισαι συγουρη ότι δεν εχει σκοπο να μπει στον αγωνα αυτόν?? το λεω διοτι αν , λεω αν θελει να αλλαξει ζωη κι αν το κανει , κι αν σε θελει διπλατου!! τωτες να ξερεις πως θα"κερδισεις" έναν καινουργιο συντροφο!! θα εχεις διπλασου μια εξερεση!! διοτι οποιος καταφερει κι αγαπησει τον εαυτο του μετα προσφερει απιστευτη αγαπη κι φροντιδα στην κοπελα του, για αυτό στα ειπα.
τωρα, αν εσυ νιώθεις πως είναι χασιμο χρονου ο.κ. παω πασο,, δεν μου ειπες ποσο χρονων ειστε? γτ. παιζει ρολο κι αυτό. ξερεις οσο πιο νεος εισαι τοσο πιο δυσκολη είναι η αποφαση αλλα πιο ευκολος είναι ο αγωνας!
τελος νινα θα ελεγα ναπροσπαθεις να βλέπεις τους ανδρες ξεχωριστα τον κάθε έναν, αφου εισαι ξεχωριστο κοριτσι, αφου εχεις καθαρη κι τοσο ενδιαφερουσα ψυχουλα καλο θα ηταν να βλέπεις τον κάθε ανθρωπο σαν κατι μοναδικο! ετσι λοιπον όπως κι εσυ ξεχωρίζεις από πολλα αλλα κορίτσια , αφου εχεις καποιες αρετες που μπορει να μην εχει ας πουμε καποια κοπελα εδώ μεσα !! χιχιχιχι, ετσι λοιπον κι οι ανδρες δεν είναι ολοι ιδιοι, ουτε οποιος ειχε κανει το λαθος να μπλεξει με τις ουσιες είναι ιδιος με τον προινσου!! μην τσουβαλιάζουμε κοινωνικες ομαδες!! ολοι εχουμε δικαιωμα στο λαθος!!!
εχω αδικο?

[ioannis2]

Δεν προκειται ν αλλαξει... Δε θελει, δεν μπορει... ισως και να μην ειναι εφικτο οταν ολος ο περιγυρος του ειναι ετσι... Σιγουρα δεν εχω παψει να εχω συναισθηματα για αυτον τον ανθρωπο, αλλα δε θα ηθελα ποτε να ειμαστε ξανα μαζι... Θελω να χτιζω την ευτυχια μου σε ποιο γερες βασεις. Και αναμφιβολα, η καταχρηση δεν αποτελει γερη βαση. Δεν εβαλα και δε θα βαλω ποτε ταμπελες σε ανθρωπους, αλλα το μαθημα που πηρα ειναι πως ειναι αφελεια να επενδυεις συναισθηματικα σε εναν ανθρωπο που δεν μπορει να αγαπησει τον εαυτο του. Γιατι αν δεν μπορεις να αγαπησεις τον εαυτο σου, πως μπορεις να αγαπησεις τον αλλον; Πως γινεται να καταστρεφεις τον εαυτο σου και να θελεις να κανεις ευτυχισμενο τον αλλον; Αχμ... μαλλον δε γινεται! Ασε που πιστευω πως χρειαζεται να δουλεψω λιγακι με μενα πρωτα, διαφορετικα παλι θα βρεθω να αναρωτιεμαι "Ποσο αλλαζουν τοσο οι ανθρωποι;;;" Αυτο θα το ονομασω συνειδητοποιηση. Για να δωσεις σε καποιον, πρεπει να εισαι γεματος κι εσυ...
Διαβασα κατι που μου αρεσε και το παραθετω: Εγωιστής είναι τελικά ένας δειλός, τόσο δειλός που δεν μπορεί να κάνει τίποτα ουσιαστικό, ούτε να αγαπάει τον εαυτό του. Και εγωιστής δεν είναι εκείνος που αγαπάει τον εαυτό του, όπως επιπόλαια νομίζουμε. Εγωιστής είναι εκείνος που δεν αγαπάει τον εαυτό του. Που γι’ αυτό ακριβώς προσπαθεί να πείσει τους άλλους πως αξίζει, πως είναι σπουδαίος. Επειδή δεν το πιστεύει ο ίδιος. Αγωνίζεται με κάθε τρόπο να επιβάλει τούτη την καλή μαρτυρία, ώστε η μαρτυρία να επιστρέψει στον ίδιο και να γλιτώσει από την αυτοαμφισβήτηση. Γι’ αυτό άλλωστε ο εγωισμός ενέχει βία. Γιατί κουβαλάει αγωνία΄ανάγκη και τρόμο πτώσης στο εσώτερο κενό.» Μ.Β.

Πρόσεχε από αυτούς που σου παριστάνουν πως συμφωνούν και ταυτίζονται μαζί σου. Έχεις ωραίο τρόπο σκέψης και αισθήματα που κάνουν μια γυναίκα ελκυστική στα μάτια ενός άντρα. Κι αν εισαι και ωραία κοπέλα, ο καθένας που σε θέλει, πολλοί θα είναι αυτοί, θα μηχανευτεί διάφορους τρόπους για να σου παραστήσει πως ταυτίζεται μαζι σου, πως είναι ρομαντικός, πως σε νιάζεται, πως ειναι πιστός κλπ συναφή, τόσο με λόγια αλλά και με πράξεις για να σου ειναι πιστευτός, για να σε κερδίσει. Μέχρι που να ειναι βεβαιος πως έχεις συνδεθεί μαζι του, πως του έγινες πλέον δεδομένη. Θα βγαζει τον καλύτερο του εαυτό ασχέτως ποιος πραγματικά είναι.
Αφου μίλησες για δειλους, ο δειλός ξέρει να ελίσσεται. Αυτο που κολωνει να πει ή να κανει στα ίσια θα μηχανευτεί άλλους τροπους για να το καταφερει. Συνηθως με εξαπάτηση και υποκρισία έντεχνα ώστε ο άλλος να δεχτεί. Ο δειλος παριστανει τον σπουδαιο απλα εκει που νιωθει ασφαλής, εκτός του χωρου αυτού θα φυγει με την ουρα στα σκέλη.

[Θεοφανία]

Σημερα πηγα μια βολτα με το αυτοκινητο στο βουνο και με επιασε μια υπεροχη βροχη! Καθησα σχεδον μια ωρα και την απολαυσα! Ασχετο, αλλα ηθελα να το μοιραστω μαζι σας! Ενιωσα ομορφα που ημουν μονη μου και σκεφτομουν πως ολα θα περασουν, θα τα θυμαμαι σαν κακο ονειρο! Σκεφτομουν, λοιπον, πως κανενας δεν μπορει να μου κανει κακο παρα μονο αν του το επιτρεψω εγω... Κι εγω επιτρεψα στον εαυτο μου να μου συμβει αυτο... Εγω ειμαι αυτη που δεν προστατευσε τον εαυτο της... Θα ηταν αδικο αν εριχνα τις ευθυνες μονο στην αλλη μερια...

...κατερίνα μου, πραγματικά χαίρομαι πολύ που αντιλανβάνεσαι ετσι τα πράγμτα :)
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη εξυπνάδα από το να βλέπουμε σε μια κατάσταση τα λάθη που κάνουμε ΕΜΕΙΣ και μετά οι άλλοι. Αυτά που επιτρέψαμε να συμβούν και δεν καθόμαστε με ανοιχτό το στόμα στις εξελίξεις της ζωής μας να ανναρωτιώναστε τι έχει μαζί μας το σύμπαν και ο Θεός και μας φέρονται έτσι.
Ναι,πολύ σωστά το σκέφτεσαι: τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν σε μας, στις δικές μας αποφάσεις.


Ενα απο το μεγαλυτερα παραπονα που εχω απο ολη αυτην την ιστορια ειναι πως δε θελησε ποτε να με δει για να μιλησουμε... Αυτη ειναι η πικρα μου... Ηθελα να του πω καποια πραγματα... Καποιες αληθειες, χωρις να εχω την προθεση να τον πληγωσω... Για πολλες μερες αναρωτιομουν γιατι δεν ηθελε τοσο πεισματικα να με συναντησει...; Ισως γιατι φοβοταν αυτα που θα του λεγα... Ισως γιατι αυτη ειναι η αμυνα του για να αντεξει αυτο που ειναι... Ισως γιατι δε θα μπορουσε ποτε να καταλαβει πως οσα ηθελα να του πω ηταν λογια αγαπης και οχι για να τον κρινω... Ισως γιατι καποιοι ανθρωποι θελουν να παραπονιουνται για οσα τους συμβαινουν γιατι δεν μπορουν να αναλαβουν ευθυνες και θελουν παντοτε να φταιει ο αλλος... Ισως... Ισως...

Οι λόγοι μπορεί να είναι όλοι αυτοί για εκείνον, αλλά καλύτερα να εξετάσεις την ανάγκη σου να μιλήσεις μαζί του και να του πες πράγματα. Μια πρόχειρη και γενικευμένη εκτίμηση από μένα λέει πως πολλές φορές από εγωισμό και όχι από πραγματική ανάγκη θέλουμε να το φτάσουμε μέχρι το τέλος.

Αν υπαρξουν μελλοντικα ποστ, ας μεινουμε στη βλακεια που με εδερνε τους τελευταιους μηνες! (αστειακι!)
Ο ...αναμάρτητος στις μαλακίες πάνω σε σχέσεις, ας συ την πει πρώτος :ΡΡΡ
Συνέχισε κοριτσάκι μου τη ζωή σου και μη σκαλώνεις σε σάπιες και αδιέξοδες καταστάσεις που στο τέλος μπορεί να σου αφήσουν και κανένα κουσούρι που δεν θα μπορείς να ξεφορτωθείς :Ρ
Οι σχέσεις είναι χαρά. Ένα εξαρτημένο άτομο μόνο στεναχώριες, διλήμματα και μαυρίλες μπορεί να σε γεμίσει.

.................................................. ......

[Remedy]

Δεν προκειται ν αλλαξει... Δε θελει, δεν μπορει... ισως και να μην ειναι εφικτο οταν ολος ο περιγυρος του ειναι ετσι... Σιγουρα δεν εχω παψει να εχω συναισθηματα για αυτον τον ανθρωπο, αλλα δε θα ηθελα ποτε να ειμαστε ξανα μαζι... Θελω να χτιζω την ευτυχια μου σε ποιο γερες βασεις. Και αναμφιβολα, η καταχρηση δεν αποτελει γερη βαση. Δεν εβαλα και δε θα βαλω ποτε ταμπελες σε ανθρωπους, αλλα το μαθημα που πηρα ειναι πως ειναι αφελεια να επενδυεις συναισθηματικα σε εναν ανθρωπο που δεν μπορει να αγαπησει τον εαυτο του. Γιατι αν δεν μπορεις να αγαπησεις τον εαυτο σου, πως μπορεις να αγαπησεις τον αλλον; Πως γινεται να καταστρεφεις τον εαυτο σου και να θελεις να κανεις ευτυχισμενο τον αλλον; Αχμ... μαλλον δε γινεται! Ασε που πιστευω πως χρειαζεται να δουλεψω λιγακι με μενα πρωτα, διαφορετικα παλι θα βρεθω να αναρωτιεμαι "Ποσο αλλαζουν τοσο οι ανθρωποι;;;" Αυτο θα το ονομασω συνειδητοποιηση. Για να δωσεις σε καποιον, πρεπει να εισαι γεματος κι εσυ...
....

αυτο ακριβως συμβαινει κατερινακι.
προφανως δεν ειχες ποτε αλλοτε επαφη με ατομα απο αυτον τον χωρο (των εξαρτησεων) και φανταστηκες , ηλπιζες, οτι μια αγαπη δυνατη, μια ομορφη σχεση, μπορει να κανει ενα ατομο να ξεφυγει απο τις ουσιες. το ιδιο πιστευουν και καποιοι απο αυτους, νομιζουν οτι αν "κρεμαστουν" απο ενα ατομο "υγιες" και αγαπηθουν, θα καταφερουν να ξεφυγουν.
την βλεπεις την παγιδα? αφηνουν παλι την προσωπικη τους ευθυνη για να φορτωσουν την ευθυνη της καταστασης (και της σωτηριας τους) παλι καπου αλλου...

αυτος πιστευω οτι ηταν και ο λογος που σε πλησιασε ο τυπος εξ αρχης. αυτο εννοουσα οταν σου ειπα οτι πιθανως η χρηση να ηταν που τον εκανε να σε πλησιασει. σε ειδε σαν πιθανη σωτηρια. οταν ειδε οτι δεν μπορεις να τον σωσεις, εφυγε.
γιατι αυτο που δεν ειχε καταλαβει, και ισως ακομα δεν εχει καταλαβει, ειναι οτι μονο ο ιδιος μπορει να σωσει τον εαυτο του και κανενας τριτος.
αν και εσυ καταλαβες οτι δεν μπορεις να σωσεις κανεναν παρα μονο τον εαυτο σου, αλλα και οτι ενα ατομο που βουλιαζει στις ουσιες δεν μπορει να δωσει τιποτε σε εναν τριτο αφου δεν μπορει να δωσει στον εαυτο του, αλλα ουτε και να σωσει τον εαυτο του εφοσον δεν τον αγαπαει, θα κανεις διαφορετικες επιλογες στο μελλον...

[marian_m]

Νομίζω ότι αυτό το θέμα είναι πολύ διαφωτιστικό με όλες τις "παρεμβολές" του.
Βλέπουμε ξεκάθαρα τη νοοτροπία και τρόπο σκέψης ενός αμετανόητα εξαρτημένου και ταυτόχρονα την προσπάθεια χειραγώγησης ενός
(κατά τη γνώμη του πάντα) "υποψήφιου θύματος".
Βέβαια, ευτυχώς, η θεματοθέτρια φαίνεται να είναι αρκετά συνειδητοποιημένη και σε πολύ καλό δρόμο, κατά την άποψή μου.
Κατερινάκι, νομίζω τελικά ότι εδώ μέσα θα πάρεις ακριβώς τις απαντήσεις που έψαχνες!

[katerinaki123]

Διαβαζω τις απαντησεις σας και με βοηθουν πραγματικα... Ευχαριστω πολυ! Παραλληλα ομως μου γεννιουνται και νεες αποριες! Πως καταλαβαινεις λοιπον αν ενας ανθρωπος ειναι αληθινος μαζι σου; Γιατι, ανεξαρτητα απο τις ουσιες, ο καθενας μπορει να υποκριθει πως ειναι καποιος αλλος για να κερδισει αυτο που θελει... Ειπαμε, τα λογια ειναι λογια... Τωρα λεμε οτι αυτος που θελει να σε "εξαπατησει" θα προβει και σε πραξεις που θα δηλωνουν ενδιαφερον... Πως καταλαβαινεις λοιπον αν το ενδιαφερον αυτο ειναι πραγματικο ή οχι;

Δεν ξερω αν ηταν εγωισμος που ηθελα τοσο να του μιλησω... Στο δικο μου κεφαλι υπηρχε η σκεψη πως ειμαστε μεγαλοι ανθρωποι, ζησαμε οτι ζησαμε, τελειωσε, αλλα ας μην τελειωσει ασχημα... Νομιζω αυτο που κανω τωρα, που δε θελω να τον ξαναδω ποτε ξανα στη ζωη μου ειναι εγωισμος. Και σε αυτο με βολευει πολυ που ειναι περιθωριοποιημενος και κρυβονται αυτος και το συναφι του σε κατι τρυπες σαν τα ποντικια, που φυσικα δεν παταω εγω εκει το ποδι μου. Δεχομαι μοναχα πως δεν μπορει καθε ανθρωπος να φερεται ωριμα και να θετει το μυαλο του σε λειτουργια.

Τελος, επειδη δεν προσπαθησα ποτε να τον αποκοψω απο τις ουσιες, οσο χαζο κι αν ακουγεται ποτε δεν το ειχα δει ως προβλημα οσο ειμασταν μαζι και επειδη ο ιδιος δεν εχει καμια αισθηση τι του ακριβως κανει θεωρω πως δε με πλησιασε για να σωθει, αλλα για να ανεβασει την "αξια" του ως αντρας. Τους μηνες που ειμασταν μαζι εβγαινε λιγακι πιο εξω απο τα καταγωγια που συχναζει... Και μου λεγε πως το κανει για μενα αυτο και πως δε βγαινει ποτε εξω (το οτι δεν βγαινει ειναι αληθεια). Ακομα και το τελευταιο βραδυ που ειμασταν μαζι, ηρθε και με βρηκε σε ενα μπαρακι και μου συμπεριφεροταν σα να μην τρεχει τιποτα. Τεσπα, δεν το συνεχιζω γιατι θα φανω και ψωνιο. Με λιγα λογια, ειναι ενας ανθρωπος που ξερει πως κανεις δεν τον υπολογιζει, αλλα παραλληλα εχει απιστευτη αναγκη να νιωθει "καποιος". Και στις παρεες του εισπραττει αυτο που τοσο αποζητα. Οποτε θεωρω, πως δεν ηταν μαζι μου για να σωθει απο τις ουσιες, αλλα γιατι ετσι ενιωθε "κατι". (Αχ, ελπιζω να μην παρεξηγουνται αυτα που γραφω... δυσκολευομαι πολυ να επιλεγω τις σωστες(;) λεξεις!)
Το κακο με το παραπανω ειναι πως δυσκολευομαι πολυ να συγχωρησω τον εαυτο μου, γενικοτερα ειμαι πολυ σκληρη μαζι μου. Μου ειναι πιο ευκολο να συγχωρησω αυτον, παρα εμενα. Ειναι πολυ δυσκολο να πω στον εαυτο μου: "ελα βρε, ενα λαθος ηταν, δεν πειραζει..."
Υ.Γ. αντιλαμβανομαι τις παγιδες

[katerinaki123]

Νομίζω ότι αυτό το θέμα είναι πολύ διαφωτιστικό με όλες τις "παρεμβολές" του.
Βλέπουμε ξεκάθαρα τη νοοτροπία και τρόπο σκέψης ενός αμετανόητα εξαρτημένου και ταυτόχρονα την προσπάθεια χειραγώγησης ενός
(κατά τη γνώμη του πάντα) "υποψήφιου θύματος".
Βέβαια, ευτυχώς, η θεματοθέτρια φαίνεται να είναι αρκετά συνειδητοποιημένη και σε πολύ καλό δρόμο, κατά την άποψή μου.
Κατερινάκι, νομίζω τελικά ότι εδώ μέσα θα πάρεις ακριβώς τις απαντήσεις που έψαχνες!

Ναι!!!! Αντιλαμβανομαι πληρως τι εννοεις και ετσι ακριβως ειναι...! Αυτο ηθελα εξαρχης και νομιζω πως ΟΛΟΙ με εχετε βοηθησει!!! Με βοηθα πολυ η συζητηση, χωρις αυτο να σημαινει πως οποιο μου λεει κατι το υιοθετω... Μου δινει ομως τη δυνατοτητα, εστω και αθελα του, να κατακανοησω καλυτερα και να επεξεργαστω τις νεες πληροφοριες που αποκτω...

[marian_m]

Διαβαζω τις απαντησεις σας και με βοηθουν πραγματικα... Ευχαριστω πολυ! Παραλληλα ομως μου γεννιουνται και νεες αποριες! Πως καταλαβαινεις λοιπον αν ενας ανθρωπος ειναι αληθινος μαζι σου; Γιατι, ανεξαρτητα απο τις ουσιες, ο καθενας μπορει να υποκριθει πως ειναι καποιος αλλος για να κερδισει αυτο που θελει... Ειπαμε, τα λογια ειναι λογια... Τωρα λεμε οτι αυτος που θελει να σε "εξαπατησει" θα προβει και σε πραξεις που θα δηλωνουν ενδιαφερον... Πως καταλαβαινεις λοιπον αν το ενδιαφερον αυτο ειναι πραγματικο ή οχι;

Αυτό μόνο ο χρόνος και η εμπειρία το κάνουν πιο εύκολο.
Έχω καταλήξει, πως "έλκουμε" αυτό που ζητάμε και έχουμε ανάγκη τη δεδομένη στιγμή.
Κάπου είχα διαβάσει και συμφωνώ απόλυτα, ότι πιστεύουμε πιο εύκολα τα ψέματα που έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε. Που σημαίνει ότι, τις πιο πολλές φορές, συνειδητά ή ασυνείδητα, αφηνόμαστε να "εξαπατηθούμε".
Όσο λιγότερο έχουμε ανάγκη να ακούσουμε "μεγάλα λόγια" για να αισθανθούμε καλύτερα και ότι αξίζουμε, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες να βάλουμε στη ζωή μας άτομα που δεν θα το κάνουν.
Πάντως, όσον αφορά το θέμα της εξάρτησης, τα πράγματα είναι πολύ πιο ξεκάθαρα.
Κάποιος που επιλέγει "ψεύτικους κόσμους και απατηλές διεξόδους" είναι σίγουρο ότι έχει επιλέξει και έχει μάθει να ζει μέσα στο ψέμα.
Οπότε είναι λιγάκι αφελές να περιμένουμε ειλικρίνεια από ένα άτομο, που πάνω απ' όλα εθελοτυφλεί και κοροϊδεύει τον εαυτό του.