Ανεξέλεγκτη φοβία

[kathy®]

ασχετο οταν εχεις νεα προσωπικα μυνηματα γραφει πανω ψηλα σημειωσεις1 σημειωσεις2 κλπ

Το ειδα πριν λιγο να σαι καλα!!σου απαντησα.

[fevgatos67]

Οπως ειπε και η ιστορια με το ποτηρι,το θεμα ειναι να αδειαζεις το νερο,οχι να το αφηνεις....

Αν η ζωή είναι νερό να την πιεις στο ποτήρι, για ποιο λόγο να την κρατάς στο χέρι απλά παρατηρώντας την, αν είναι μισό γεμάτη η μισό άδεια, τι σημασία έχει αμα διψάς ?

Αρε βρε κύκνε αντί να ψάχνεις για το υγιή κομμάτι του εαυτού σου κοιτάς αυτό που σε αρρωσταίνει, μην περιμένεις να βρείς την ευτυχία έξω απο εσένα, η ευτυχία βρίσκεται μέσα σου, είναι σαν να λέμε πως δεν είναι προορισμός αλλά διαδρομή και εσύ είσαι μπουρδουκλομένο μέσα στις κουρτίνες των σκέψεων η αν θες, μέσα στις σαβούρες τις λίμνης που κολυμπάς

Είμαι απ έξω απο το χορό σίγουρα,,,,,,,, αλλά για αυτό βλέπω καλύτερα για σένα, εσύ ? τι έχεις να πεις για μένα απο εκει που είσαι ?

[hapydays]

πως ειμαστε σημερα???? θα παμε καμια βολτιτσα εξω απο το σπιτι????
βγαινεις καθολου????

[kathy®]

Αν η ζωή είναι νερό να την πιεις στο ποτήρι, για ποιο λόγο να την κρατάς στο χέρι απλά παρατηρώντας την, αν είναι μισό γεμάτη η μισό άδεια, τι σημασία έχει αμα διψάς ?

Αρε βρε κύκνε αντί να ψάχνεις για το υγιή κομμάτι του εαυτού σου κοιτάς αυτό που σε αρρωσταίνει, μην περιμένεις να βρείς την ευτυχία έξω απο εσένα, η ευτυχία βρίσκεται μέσα σου, είναι σαν να λέμε πως δεν είναι προορισμός αλλά διαδρομή και εσύ είσαι μπουρδουκλομένο μέσα στις κουρτίνες των σκέψεων η αν θες, μέσα στις σαβούρες τις λίμνης που κολυμπάς

Είμαι απ έξω απο το χορό σίγουρα,,,,,,,, αλλά για αυτό βλέπω καλύτερα για σένα, εσύ ? τι έχεις να πεις για μένα απο εκει που είσαι ?

Εννοουσα με αυτο πως κρατας τη ζωη σου στα χερια σου και το πως θα ελαφρυνειε την ψυχη σου απο τα βαρη εξαρταται απο σενα.αν το ποτηρι με το νερο ει αι βαρυ μετα απο λιγο απλα ριχνεις λιγο και συνεχιζεις να το κρατας ασχετα αν αδειαζει σιγα σιγα,το νερο τοπαρομοιασα με τα συναισθηματικα μας βαρη.

[Κύκνος]

πως ειμαστε σημερα???? θα παμε καμια βολτιτσα εξω απο το σπιτι????
βγαινεις καθολου????

Είμαι κουρασμένη γιατί μόλις γύρισα από την ψυχολόγο μου κι έξω έχει εξαντλητική ζέστη...ψυχολογικά νιώθω λίγο καλύτερα μετά τη συνεδρία, πάντα ηρεμώ κάπως μετά...
Δεν βγαίνω πολύ γιατί δεν έχω τη διάθεση...κι ειδικά σήμερα δεν πρόκειται να το κουνήσω άλλο, θα μείνω σπίτι στη δροσιά του κλιματιστικού...
Όμως αύριο θα πάω γι' αποτρίχωση και το Σαββατοκύριακο ίσως πάω για καμιά βόλτα ή μπανάκι...
Όμως σκέφτομαι κάτι για τις συνεδρίες...τις περισσότερες φορές όποτε μιλάω για τον λόγο για τον οποίο τις κάνω αναστατώνομαι...μακάρι να γινόταν να μη συμβαίνει αυτό...
Εσύ πώς είσαι;

[Κύκνος]

Αν η ζωή είναι νερό να την πιεις στο ποτήρι, για ποιο λόγο να την κρατάς στο χέρι απλά παρατηρώντας την, αν είναι μισό γεμάτη η μισό άδεια, τι σημασία έχει αμα διψάς ?

Αρε βρε κύκνε αντί να ψάχνεις για το υγιή κομμάτι του εαυτού σου κοιτάς αυτό που σε αρρωσταίνει, μην περιμένεις να βρείς την ευτυχία έξω απο εσένα, η ευτυχία βρίσκεται μέσα σου, είναι σαν να λέμε πως δεν είναι προορισμός αλλά διαδρομή και εσύ είσαι μπουρδουκλομένο μέσα στις κουρτίνες των σκέψεων η αν θες, μέσα στις σαβούρες τις λίμνης που κολυμπάς

Είμαι απ έξω απο το χορό σίγουρα,,,,,,,, αλλά για αυτό βλέπω καλύτερα για σένα, εσύ ? τι έχεις να πεις για μένα απο εκει που είσαι ?

Κοιτάω αυτό που με αρρωσταίνει γιατί προσπαθώ να το κάνω καλά φευγάτε...και το 80% του εαυτού μου είναι άρρωστο άρα εκεί δεν πρέπει να επικεντρωθώ; Πάντως έχεις δίκιο στο ότι είμαι μπερδεμένη αλλά η ψυχοθεραπεία βοηθάει και σ' αυτό, στο ξεμπέρδεμα του κουβαριού που είναι το μυαλό κι οι σκέψεις μου...

[Κύκνος]

Εννοουσα με αυτο πως κρατας τη ζωη σου στα χερια σου και το πως θα ελαφρυνειε την ψυχη σου απο τα βαρη εξαρταται απο σενα.αν το ποτηρι με το νερο ει αι βαρυ μετα απο λιγο απλα ριχνεις λιγο και συνεχιζεις να το κρατας ασχετα αν αδειαζει σιγα σιγα,το νερο τοπαρομοιασα με τα συναισθηματικα μας βαρη.

Κάθυ, θέλω να σε ρωτήσω κάτι...πώς να ρίξεις λίγο νερό, πώς να απαλλαγείς από ένα συναισθηματικό βάρος αν αυτό αφορά ένα θέμα πολύ σημαντικό για σένα που δεν μπορείς να ξεχάσεις;

[fevgatos67]

Κοιτάω αυτό που με αρρωσταίνει γιατί προσπαθώ να το κάνω καλά φευγάτε...και το 80% του εαυτού μου είναι άρρωστο άρα εκεί δεν πρέπει να επικεντρωθώ; Πάντως έχεις δίκιο στο ότι είμαι μπερδεμένη αλλά η ψυχοθεραπεία βοηθάει και σ' αυτό, στο ξεμπέρδεμα του κουβαριού που είναι το μυαλό κι οι σκέψεις μου...

Πολύ σωστά τα λές και να χαίρεσαι που ΞΕΡΕΙΣ τι έχεις

Αυτό που προσπαθώ να σε κάνω να σκεφτείς είναι να επικεντρωθείς στο 20% του υγιη εαυτού σου για αρχή μετά όλα θα πάρουν απλά τον δρόμο τους θα δεις, πίστεψέ με δεν έχω κανέναν λόγο να λέω ψέματα η να σε κοροϊδέψω η να τα λέω απλά για να κάνω εντύπωση, έχουν πρακτικά αποτελέσματα αυτα που λέω, το έχω δοκιμάσει και απλά προσπαθώ να πω απο ποιο δρόμο μπορεί κανείς να δραπετεύσει

Ισχυρίζομαι πως αμα δέσεις απλά κόμπο τις άσχημες σκέψεις και τις παραμερίζεις σαν κάποιον ενοχλητικό που σε πειράζει στον δρόμο αδιαφορώντας την ύπαρξή του και δίνοντας μόνο προσοχή σε ότι σε ευχαριστεί και σε κάνει να νιωθεις δημιουργική γεμίζοντας με αυτόν τον τροπο τον χρόνο σου χωρίς να αφήνεις περιθώρια για άλλες άσχημες σκέψεις τι θα μείνει ?

Δεν είναι εύκολο το να αλλάξεις συνήθειο απο την μια στιγμή στην άλλη όταν όμως δεις πως έχει κάποια αποτελέσματα τότε θα λές πως αξίζει τον κόπο

Σε εμένα έπιασε ελπίζω και σε όσους επιλέξουν αυτήν την διαδρομή

Τα λέμε ρεμάλι τον νού σου

[kathy®]

Κάθυ, θέλω να σε ρωτήσω κάτι...πώς να ρίξεις λίγο νερό, πώς να απαλλαγείς από ένα συναισθηματικό βάρος αν αυτό αφορά ένα θέμα πολύ σημαντικό για σένα που δεν μπορείς να ξεχάσεις;

Πιστεψε με ο ανθρωπος αν αναγνωρισει τι δυναμη ψυχης εχει μετακινει βουνα.....κοντεψα να χασω το μεσαιο μου γιο απο συνδρομο Kawasaki σε ηλικια 17 μηνων,δεν ξερω αν το εχεις ακουστα ποτε και ενω ολοι οι γιατροι που τον ειδαν εκαναν λαθος διαγνωση και εγω ειχα τρελλαθει γιατι χειροτερευε,η επιμονη μου και το αυτοχαστουκισμα μου με ξυπνησαν και εδρασα ενστικτωδως.οπως και στον χαμο του πατερα μου,οπλιστηκα με κουραγιο διοτι ηθελε να με βλεπει παντα χαρουμενη,εβγαλα διπλωμα και του το αφιερωσα,ξεκινησα να κανω οσα θα ηθελε να με δει να κανω,οταν κοντεψα να πεθανω τρεις φορες ατσαλωθηκα ακομα περισσοτερο κι ας λυγισα για λιγο,ειναι φυσιολογικο.....αλλιως δεν θα ημουν ανθρωπος.αλλα συνειδητοποιησα πως καθετι που μας συμβαινει ειναι μαθηματα ζωης για να μαθουμε να επιβιωνουμε,οχι για να παραδιδουμε τα οπλα.....αλλιως λεω να παω να κλειστω σε ενα μοναστηρι ή σε ψυχιατρειο να ειμαι με φαρμακα να μην σκεφτομαι ποτε και να μην αισθανομαι..αυτη τη ζωη ποιος θα την ηθελε;;;