Λιγο γελιο δεν εβλαψε κανεναν...

[δελφίνι]

Μια φορά σε ένα μπαρ καθόταν ένας αδύνατος κύριος και κοιτούσε με μανία το ποτό του. Σε μια στιγμή έρχεται ένας μεγαλόσωμος κύριος, του παίρνει το ποτό του και το πίνει μονορούφι τότε ο άλλος βάζει τα κλάματα. Ο μεγαλόσωμος κύριος του λέει:
- "Καλά ρε φίλε μην κάνεις έτσι, θα σου πάρω άλλο."
- "Όχι, δεν φταις εσύ", λέει ο αδύνατος κύριος.
- "Σήμερα είναι η πιο άσχημή μου μέρα. Το πρωί άργησα να σηκωθώ, έχασα ένα σημαντικό ραντεβού στη δουλειά και ο διευθυντής μου με απέλυσε. Βγαίνω έξω, μου έχουν κλέψει το αυτοκίνητο. Παίρνω ένα ταξί και ξεχνάω μέσα το πορτοφόλι μου. Γυρνάω σπίτι και βλέπω τη γυναίκα μου αγκαλιά με τον υδραυλικό. Και ενώ δεν έφταναν όλα αυτά, ενώ σκόπευα να βάλω ένα τέλος στη ζωή μου έρχεσαι κι εσύ και μου πίνεις το δηλητήριο!"

[δελφίνι]

Τρεις φίλοι συζητούν σχετικά με τις συμπτώσεις:
-Η γυναίκα μου διάβαζε την "Ιστορία δύο πόλεων" και γέννησε δίδυμα!
-Η δικιά μου διάβαζε τους "Τρεις σωματοφύλακες και γέννησε τρίδυμα!
Τότε ο τρίτος πετάγεται από τη θέση του πανικόβλητος και φωνάζει:
-Ωχ, πρέπει να πάω αμέσως στο σπίτι μου! Την ώρα που έφευγα η γυναίκα μου διάβαζε το "Ο Αλή Μπαμπά και οι σαράντα κλέφτες"

[δελφίνι]

Ένας παππούς 97 ετών πάει σε έναν ασφαλιστή.
- Γεια σας, θέλω να κάνω μια ασφάλεια ζωής
- Τι λες ρε παππού, ασφάλεια ζωής, τρελάθηκες, πόσο είσαι;
- 97 ετών, λέει ο παππούς.
Τρελαίνεται ο ασφαλιστής.
- Μιλάς σοβαρά τώρα; Τι να την κάνεις;
- Να, θέλω να πάω με τον πατέρα μου ένα ταξίδι στο εξωτερικό και καλό
είναι να είμαστε ασφαλισμένοι.
Ο ασφαλιστής έχει τρελαθεί!
- Με τον πατέρα σου; Πόσο είναι εκείνος;
- Ε, 125 τον άλλο μήνα.
- Και τι θα κάνετε στο εξωτερικό;
- Να μωρέ, πηγαίνουμε να επισκεφτούμε τον παππού μου.
Ο ασφαλιστής χτυπάει το κεφάλι του στο γραφείο.
- Τι λε ρε μπάρμπα, με κοροϊδεύεις; Πόσο είναι ο παππούς σου;
- Κλείνει τα 142 σε μια βδομάδα.
- Και τι θα κάνετε εκεί;
- Παντρεύεται και πάμε στο γάμο!
Ο ασφαλιστής έχει σκαρφαλώσει στο πρεβάζι και είναι έτοιμος να
φουντάρει.
- Και...γιατί παντρεύεται;
- Μαλακίες μωρέ, τον πιέζουν οι γονείς του!

[δελφίνι]

Δυο κολλητοί είναι αραγμένοι στην παραλία και κουβεντιάζουν:
- Αστα!Χτες βράδυ είδα έναν τρομερό εφιάλτη...
- Τι είδες;
- Είδα την πεθερά μου να κολυμπάει στη θάλασσα και απο πίσω να την κυνηγάει ένας καρχαρίας...
- Ποπο, φρίκη...
- Φρίκη δεν θα πει τίποτα! Αφού παραλίγο να του ξεφύγει!

[δελφίνι]

Βρέθηκαν μια μέρα στη Κόλαση ένας Έλληνας , ένας Αμερικανός και ένας Ινδός. Τους συναντάει ο Διάβολος και τους λέει. Σε όλους που έρχονται εδώ δίνω μία ευκαιρία να μεταφερθούν στο Παράδεισο. Και βγάζει ένα τεράστιο μαστίγιο λέγοντας : « όποιος θα αντέξει τρία χτυπήματα χωρίς να φωνάξει φεύγει στον Παράδεισο, μπορείτε να χρησιμοποιείτε για ασπίδα ό,τι θέλετε.
Πρώτος βγαίνει ο Αμερικανός.
Τι θα έχεις για ασπίδα; Ρωτάει ο Διάβολος.
Ο αμερικανός σηκώνει μια τεράστια πέτρα και λέει «είμαι έτοιμος».
Σηκώνει ο Σατανάς το μαστίγιο, χτυπάει μια φεύγει η πέτρα, χτυπάει δεύτερη.φωνάζει σαν τρελός ο αμερικάνος.
Επόμενος, λέει ο Σατανάς .
Βγαίνει ο Ινδός.
Τι θα έχεις για ασπίδα;
Τίποτα! -λέει ο Ινδός-80 χρόνια γιόγκα έκανα και δεν νιώθω πόνο σωματικό ποτέ!
Πρώτο χτύπημα. Ο ινδός «σσσσσσσς»
Δεύτερο χτύπημα. Ο ινδός «σσσσσσς»
Τρίτο χτύπημα. Ο ινδός «σσσσσς»
« Α να πάρει!!!» κάνει ο Διάβολος «πρώτη φορά αντέχει κάποιος τρία χτυπήματα. Λοιπόν λέει είσαι ελεύθερος να πας στον παράδεισο.»
ΟΧΙ, λέει ο Ινδός, θέλω να μείνω και να δω. Σε όλα τα ανέκδοτα ο Έλληνας την βγάζει καθαρή, θέλω να δω τώρα πώς θα ξεμπερδέψει!
Εντάξει, μείνε. Λοιπόν τι θα χρησιμοποιήσεις για ασπίδα; Ρωτάει τον Έλληνα ο Διάβολος.
Και απαντάει ο δικός μας : «Ε ΤΙ, ΤΙ, ΤΟΝ ΙΝΔΟ ΦΥΣΙΚΑ!»

[δελφίνι]

Πάει ο υπάλληλος στο αφεντικό μια μέρα και του λέει:
"Αφεντικό σήμερα έχω τρομερό πονοκέφαλο τι να κάνω;".
Το αφεντικό το όποιο ήταν πολύ κάλος άνθρωπος του απαντάει:
"Επειδή είσαι κάλος υπάλληλος θα σου πω τι κάνω εγώ σε ανάλογη περίπτωση και μου περνά."
"Τι;" Ρωτά ο υπάλληλος.
"Πηγαίνω στο σπίτι και κάνω έρωτα με τη γυναίκα μου και αμέσως μου περνά ο πονοκέφαλος. Άντε πήγαινε να κάνεις το ίδιο και θα με θυμηθείς".
Πράγματι ο υπάλληλος έρχεται την επόμενη μέρα και λέει όλο χαρά στο αφεντικό:
"Πράγματι είχες δίκιο αφεντικό νιώθω υπέροχα σήμερα, πέρασε και ο πονοκέφαλος και είμαι σαν άλλος άνθρωπος σε ευχαριστώ. Οφείλω πάντως να ομολογήσω ότι το σπίτι σου είναι τέλειο."

[δελφίνι]

Ο Γιαννάκης επιστρέφει από το σχολείο με το αριστερό μάτι μαυρισμένο.
-Τι έπαθες παιδί μου; τον ρωτάει ανήσυχος ο πατέρας του.
-Να μπαμπά, σήμερα πήγαμε στην εκκλησία. Η δασκάλα μου στεκόταν ακριβώς
μπροστά μου. Πρόσεξα πως η φούστα της είχε χωθεί στη σχισμή του πισινού της.
Έπιασα τη φούστα και την τράβηξα, αλλά η δασκάλα μου έριξε φάπα!
-Αγόρι μου, δεν κάνουν τέτοια πράγματα στις γυναίκες. Μην το ξανακάνεις.
Την επόμενη Παρασκευή, ο Γιαννάκης επιστρέφει με το δεξί μάτι μελανιασμένο.
-Τι έγινε Γιαννάκη; του λέει ο πατέρας του επιτιμητικά. Νόμιζα πως σου
εξήγησα τι δεν πρέπει να κάνεις.
-Μα μπαμπά, δεν έφταιγα εγώ! Σήμερα πήγαμε στην εκκλησία. Η δασκάλα μου
στεκόταν ακριβώς μπροστά μου. Πρόσεξα πως η φούστα της είχε χωθεί στη σχισμή
του πισινού της. Τότε ο Κωστάκης που στεκόταν δίπλα μου, έπιασε την φούστα
της και την τράβηξε. Εγώ, αφού ήξερα πως αυτό την ενοχλεί, την ξαναέχωσα
μέσα!!!

[δελφίνι]

O Mπόμπos ήταν στην εκκλησία με τη μητέρα του , όταν άρχισε να ζαλίζεται .
- Μαμά, μπορούμε να φύγουμε τώρα ;
- Όχι .
- Νιώθω πολύ άρρωστος . Noμίζω άτι θα κάνω εμετό .
- Toτε βγες έξω από την εκκλησιά , βρες ένα θάμνο να κάνεις εμετό και έλα πίσω .
O Mπόμποs φεύγει αμέσως , και σε ένα λεπτό επιστρέφει .
- Έκανες εμετό ; Του λέει η μητέρα του .
- Nαι .
- Καλά , πότε πρόλαβες να πας έξω , να κάνεις εμετό και να γυρίσεις σε ένα
λεπτό ;
- Δεν χρειάστηκε να πάω έξω , λέει o Mπόμποs , ευτυχώς κοντά στην είσοδο της
εκκλησίας υπήρχε ένα κουτί που έγραφε " Για τους άρρωστους της ενορίας μας " !

[δελφίνι]

Ένα Αλβανάκι, ο Αλία, ήρθε στην Ελλάδα με τους γονείς του και το έστειλαν σχολείο. Την πρώτη μέρα ρωτάει η δασκάλα τα παιδάκια:
-Εσένα πώς σε λένε;
-Ελενίτσα.
-Και εσένα;
-Κωστάκη.
Ήρθε και η σειρά του μικρού Αλία:
-Εσένα πώς σε λένε;
-Με λένε Αλία και είμαι από την Αλβανία.
-Από εδώ και πέρα θα λέμε πως είσαι ο Γιαννάκης και είσαι από την Ελλάδα.
Χάρηκε πολύ ο μικρός, αφού τα υπόλοιπα παιδιά δε θα τον κορόιδευαν και θα έπαιζαν μαζί του.
Όταν γύρισε σπίτι του λέει η μητέρα του:
-Αλία, πλύνε τα χέρια σου και έλα να φάμε.
-Δε με λένε Αλία. Με λένε Γιαννάκη και είμαι Ελληνόπουλο.
-Τι είπες; Αντί να είσαι περήφανος που είσαι από την Αλβανία λες πως είσαι Ελληνόπουλο;
Και του δίνει ένα χέρι ξύλο.
Το βράδυ γυρίζει ο πατέρας του.
-Τι έχεις Αλία; Γιατί κλαις;
-Ουφ πια! Δε με λένε Αλία. Με λένε Γιαννάκη και είμαι Ελληνόπουλο.
-Τι είπες; Δεν ντρέπεσαι να λες ότι είσαι Ελληνόπουλο;
Και τον δέρνει και αυτός.
Την επόμενη μέρα πάει στο σχολείο και τον βλέπει η δασκάλα μελανιασμένο.
-Τι έπαθες Γιαννάκη;
-Πού να σας τα λέω κυρία. Χτες το βράδυ με έδειραν δυο Αλβανοί

[δελφίνι]

- Φίλε μου, αδερφέ μου, θέλω μόνο μια χάρη από σένα.
- Τί θες να κάνω;
- Θέλω να πας στον παπά και να τον καθυστερήσεις να πάει στο σπίτι του.
- Γιατί ρε φίλε; Τί τρέχει;
- Να, ξέρεις... Έχω σχέση με την παπαδιά και σκέφτηκα μήπως μπορείς να με βοηθήσεις.
- Εγώ τέτοια πράγματα δε κάνω και να μου κάνεις τη χάρη!

Με τα πολλά όμως, ο φίλος πείθεται και πάει στην εκκλησία να καθυστερήσει τον παπά. Τον πετυχαίνει την ώρα που ο παπάς κλείδωνε την πόρτα της εκκλησίας.
- Πάτερ!
- Τί είναι τέκνο μου; Τί σου συμβαίνει;
- Παπά, θέλω να εξομολογηθώ.
- Τέτοια ωρα βρήκες να έρθεις; Έλα αύριο να κάνουμε το μυστήριο.
- Όχι παπά μου, εγώ τώρα νοιώθω την ανάγκη να το κάνω.
Τί να κάνει ο παπάς, άνοιξε την εκκλησία.
- Λοιπόν σε ακούω, του λέει, αφού έβαλε το πετραχήλι. Μα κάπου σε ξέρω. Μήπως είσαι ο γιος του φίλου μου του Σταμάτη από το διπλανό χωριό;
- Ναι.
- Βρε, τί κάνουν οι δικοί σου;
- Καλά είναι πάτερ. Με την κουβέντα βγήκαν μακροσυγγενείς, υποστήριζαν και την ίδια ομάδα, ψήφιζαν και το ίδιο κόμμα.
- Για πες μου λοιπόν, τί θες να ομολογήσεις;
- Παπά, δεν μπορώ να σου πω ψέματα. Ο φίλος μου τα έχει με την παπαδιά και με έβαλε να σε καθυστερήσω για να πάει να την βρει.Τρελάθηκε ο παπάς, άφρισε, άρχισε να φέρνει βόλτα την εκκλησιά μουρμουρώντας. Στο τέλος, ηρεμεί λίγο, και γυρνά πάλι στον χωριανό και του λέει:
- Βρε βλάκα, είσαι παντρεμένος;
- Ναι παπά μου, λέει αυτός.
- Τράβα, βρε ηλίθιε, γρήγορα σπίτι σου, γιατί η παπαδιά έχει πεθάνει εδώ και χρόνια!

[δελφίνι]

Στο κατάστημα μικρών ζώων:
-Γεια σας. Θα ήθελα τρεις ντουζίνες κατσαρίδες, δυο ποντίκια και μερικές αράχνες.
-Κάνετε πειράματα; ρωτάει τον πελάτη απορημένος ο υπάλληλος.
-Όχι. Μετακομίζω και ο ιδιοκτήτης του μου είπε να το αφήσω όπως ακριβώς το βρήκα.

[δελφίνι]

Είναι Κυριακή πρωί και τα ζώα στη ζούγκλα ξυπνούν και μαζεύονται σιγά σιγά στο περίπτερο της πλατείας για να πάρουν τσιγάρα και εφημερίδες. Ουρά, κόσμος, πανικός.
Ξαφνικά, ο λαγός από το τέρμα της ουράς προσπαθεί να περάσει μπροστά. Σπρώχνει, περνάει κάτω από τα πόδια των άλλων ζώων μέχρι που το σταματάει ο ελέφαντας.
- "Τι έγινε μεγάλε, εμείς είμαστε ηλίθιοι που περιμένουμε;" και του τραβάει μια κλωτσιά και τον πετάει 10 μέτρα πίσω.
Ο λαγός όμως, επίμονος ξαναπροσπαθεί. Καθώς σπρώχνει τον βλέπει η τίγρης και του λέει:
- "Εσύ είσαι ο εξυπνάκιας κι εμείς οι βλάκες; Ουστ από δω!" και με μια μπουνιά το στέλνει αλλά 10 μέτρα μακριά.
Ζαλισμένος και ταλαιπωρημένος πλέον ο λαγός λέει:
- "Εεεεεεεεεεε κι εγώ δεν το ανοίγω το περίπτερο σήμερα!"

[δελφίνι]

Ήταν δύο παιδιά τον έναν τον έλεγαν Σκάσε και τον άλλον Tρόπο . Μια μέρα τα δύο παιδιά πήγαιναν βόλτα . Για μια στιγμή λέει ο Τρόπος στον Σκάσε :
- " Σκάσε θέλω να κατουρήσω . "
- " Να , πήγαινε εκεί στη γωνία να κατουρήσεις " , του λέει .
Καθώς ο Τρόπος κατουράει περνάει ένας μπάτσος και ρωτάει τον Σκάσε :
- " Πώς σε λένε παιδί μου ; "
- " Σκάσε " , του λέει .
- " Παιδί μου σε ρώτησα πως σε λένε ; "
- " Ε ! Σκάσε " , του λέει ξανά .
- " Που είναι ο τρόπος σου παιδί μου " , τον ρωτάει ο αστυνομικός ;
- " Εκεί στη γωνία κατουράει ! "

[δελφίνι]

Μια ξανθιά κάθεται σε μια ταράτσα και κοιτάζει κάτω την πλατεία. Απο εκεί ψηλά της φαίνονται όλα τόσο μικρά που απορεί. Βλέπει έναν κύριο να κόβει βόλτες στην πλατεία και της φαίνεται παράξενο που είναι τόσος δα.
Πάει στον 6ο όροφο και κοιτάει τον άντρα, τον βλέπει λίγο πιο μεγάλο, πάει στον 5ο και ο άντρας πάλι φαίνεται πώς μεγάλωσε. Πάει στον 4ο, στον 3ο, στον 2ο, στον 1ο και ο άντρας όλο και φαίνεται πιο μεγάλος.
Στο ισόγειο, πια ο άντρας φαινόταν γύρω στο 1.20, τον πλησιάζει και όσο μικραίνε η απόσταση που τους χώριζε όλο φαινόταν πιο ψηλός μέχρι που τον φτάνει και τον βλέπει ότι είναι κανονικός άντρας γύρω στο 1.80.
Όλο χαρά τον αγκαλιάζει και τον φιλάει.
Ο άγνωστος άντρας κοιτάζει απορημένος:
- "Με ξέρεις;" ρωτάει την ξανθιά.
- "Ε, πώς δε σε ξέρω, καλέ! Απο τόσο δα μικρούλι σε ξέρω!"

[elis]

πιο ειναι το αντιθετο του police;.........λιγος