Προτάσεις για να ξεπεράσω ενα χωρισμό

[trueman]

Γειά σας και καλως σας βρήκα....
Αν και πρώτο μύνημα θα μπώ κατευθείαν στο θέμα μου
Λοιπόν έχω χωρίσει εδώ και κάτι λιγότερο απο εναν χρόνο.
Εχω πονέσει πάρα πολύ (αν και ήταν απόφαση μου...) μετά απο μια σχέση αρκετών χρόνων και ενα χρόνο γάμου, ίσως ο λόγος ήταν η συνήθεια.....ίσως να έγιναν κάποια πράγματα δεδομένα και χάσαμε το νόημα...δεν ξέρω ακριβώς γιατί και αυτό είναι το πρόβλημα όταν χωρίζεις χωρίς να έχει γίνει κάτι ποιό σοβαρό (απιστία η κάποιος σοβαρός τσακωμός βία κτλπ....) και πρέπει να αποδεχτείς οτι πλέον είσαι μόνος....πράγμα που ίσως δεν το έννιωσα ποτέ πρίν...και μπορεί να μετάνιωσα για την κίνηση που έκανα αλλα τότε ενιωθα οτι θα ήταν καλό και για τους 2 μας πριν έρθει κάποιο παιδί και γινουν τα πράγματα ποιο δύσκολα....και αλήθεια ξανα γύρισα και παρακάλεσα και προσπάθησα αλλα τ γυαλί ράγισε....είχαμε πολλές διαφορές σε θέματα διασκέδασης σε θέματα απόψεων για την οικογέννεια σε πολλά αλλα αργησαν να φανούν αυτα...ισως αργησαμε να τα καταλαβουμε...ισως δεν θέλαμε να το παραδεχτούμε και επειδή γνωριστήκαμε πολύ μικροί 18 σχεδόν αυτή 22 εγώ και η σχέση μας για χρόνια ηταν απο αποσταση μεναμε σε άλλες πόλεις
και ξαφνικά όταν μείναμε μαζί στο γάμο...εγιναν τόσα πολλά ...ισως μας επιασε μια τάση να αλλάξουμε ο ένας τον αλλο και εκεί χάσαμε το παιχνίδι συν το ότι δεν είχαμε καλή επικοινωνία σαν ζευγάρι δεν σηζητούσαμε.....

Αυτά ενας μικρός πρόλογος απο πράγματα που κατάλαβα αφου χώρισα και μετά , μακάρι να σκεφτόμουν ετσι πριν χωρίσω ειμαι σίγουρος οτι θα είχε σωθεί αυτη η σχέση....η τουλάχιστον εδω και μήνες αυτό με βασανίζει σκέφτομαι μόνο τα λάθη μου και πράγματα που θα μπορούσα να εχω κάνει και με παει πολύ πισω αυτο και δεν μπορω να ξεπεράσω ακομα το χωρισμο....αν και αυτή έχει συνεχίσει τη ζωή της και απο νωρίς 2-3 μήνες αφου χωρίσαμε εγω επάνω που νομίζω οτι ειμαι καλα ξαφνικά ξυπνάω ενα πρωινό και πάλι απο την αρχή τα ρίχνωολλα στον εαυτό μου και ξεχνάω τα λαθη της (λαθη υπήρξαν και απο τις 2 πλευρες) και κατηγορώ συνέχεια τον εαυτό μου.....
Επειδή οι παρέες μας ηταν οι πιο πολλές κοινές και κυρίως ζευγάρια εχω ενα θέμα σε αυτό τον τομέα....ξαφνικά βρέθηκα χωρις παρέες και με εναν κύκλο που θέλω νααποκοπώ απο αυτόν η τελοςπαντων προσπαθώ να κα΄νω καινούργιο για να μην θυμαμαι καποια πραγματα που δεν θέλω....η σχεση μας ηταν περιπου 9 χρόνια και οτι κανω σε οποιο μερος και να ειμαι ολο και κατι μου θυμίζει...δεδομενου οτι ζω εκτος αθηνας στην επαρχία σε μικρότερηπολη
Εχω κάνει προσπάθειες γραφτηκα γυμναστηριο εδω και ενα μηνα αλλα πηγαινω με το ζόρι....και δεν θα πωψεματα ακομα οταν περναω απο κάποια μερη που υπαρχει περιπτωση να την συναντησω παντα μου ερχεται στο μυαλο και ας ξερω οτι αν τη δω θα με κανει χειροτερα....
Θα ηθελα επίσης καποια πρόταση για κανενα βιβλιο να με βοηθησει λίγο να αποκτησω αυτοπεποιηθηση η ισως να δω κάποια πράγματα ποιο θετικα , εχω χάσει το κίνητρο για τη ζωή (ισως δεν το λεω σωστα αλλα δεν μου ερχεται κατι καλυτερο τωρα) και γενικά πηγαινω για δουλεια με το ζόρι (ναι δουλεια υπάρχει δεν ειμαι ανεργος....θα μπορουσε να ειναι και αυτο κατι θετικο αν μου το πειτε ετσι αλλα σε αλλο θέμα αυτο...)
Γενικώς δεν ειχα μεινει ποτέ μονος και τωρα ξαφνικά μου εχει πεσει βαρή ολο αυτό....
Ισως το οτι ημασταν και οι 2 καλα παιδια.....και δεν υπήρξε σοβαρος λόγος...(αν και το να βλεπεις οτι με κάποιον δεν εχεις τελικά κοινα ενδιαφέροντα ειναι λογος) ακομα και το οτι τολμησα να παρω την αποφαση εγω (και κατηγορω τον εαυτο μου συνέχεια πως μπόρεσα να πληγώσω εναν ανθρωπο που αγαπούσα...(αγάπη η συνήθεια δεν ξέρω ουτε θα μάθω ποτε....)
ηταν η αιτία να φτάσουμε να τσακονώμαστε για μικροπράγματα μεχρι που δεν αντεξα αλλο....
Αυτα προς το παρόν οποιος κατάλαβε κατάλαβε δεν θελω να σας κουρασω αλλο ειχα απλά την ανάγκη να γραψω 2 πράγματα......

[marian_m]

Διάβασε αυτό για αρχή, είναι καλό.
http://www.public.gr/product/books/g...mo/prod251334/

[kerasi]

Καλησπερα. Διαφορες σε θεμα διασκεδασης τι εννοεις?

[Macgyver]

Εχω κολλητο πολυ καλο γενικο παθολογο και συμπτωματικα ειχαμε την κουβεντα περι χωρισμων τις προαλλες .
το μήνυμα τροποποιήθηκε απο την διαχείριση.

Υ.Γ:Mαγκ θα σε συμβουλευα να ριξεις μια ματια στους ορους χρησης.

[xart]

Macgyver αν σου είπε τέτοιο πράμα είναι επικινδύνους γιατρός ο φίλος σου και να μην πας ποτέ σε αυτό για θέματα υγείας. Δηλαδή αν πεθάνει το παιδί σου ...θα σου δώσει ναρκωτικά;

Φίλε trueman έτσι είναι ο χωρισμός. Πόνος, τύψεις, ενοχές, δε θα το ξεπεράσω ποτέ κλπ κλπ. Μετά θα την βρίζεις... την μ@λ@κω που μου έκανε τον βίο αβίωτο τόσα χρόνια, στο διάολο να πάει... Μετά θα λες α σίγουρα είχε βρει το γκόμενο από πριν και γι αυτό την ενοχλούσαν όλα πάνω μου (που είναι και πιθανόν να τον είχε βρει από πριν)

Και θέλει πολυυυύ χρόνο. Όλα αυτά που λες τα πέρασαν όλοι οι χωρισμένοι (σχεδόν όλοι, γιατί κάποιοι είναι γαϊδούρια βέβαια).

Και κυρίως να μην ξεχνάς ότι επειδή είναι ο πρώτος σου μεγάλος έρωτας όλα αυτά (τα του χωρισμού) σου φαίνονται ΒΟΥΝΟ.

[xritaf]

Γειά σας και καλως σας βρήκα....
Αν και πρώτο μύνημα θα μπώ κατευθείαν στο θέμα μου
Λοιπόν έχω χωρίσει εδώ και κάτι λιγότερο απο εναν χρόνο.
Εχω πονέσει πάρα πολύ (αν και ήταν απόφαση μου...) μετά απο μια σχέση αρκετών χρόνων και ενα χρόνο γάμου, ίσως ο λόγος ήταν η συνήθεια.....ίσως να έγιναν κάποια πράγματα δεδομένα και χάσαμε το νόημα...δεν ξέρω ακριβώς γιατί και αυτό είναι το πρόβλημα όταν χωρίζεις χωρίς να έχει γίνει κάτι ποιό σοβαρό (απιστία η κάποιος σοβαρός τσακωμός βία κτλπ....) και πρέπει να αποδεχτείς οτι πλέον είσαι μόνος....πράγμα που ίσως δεν το έννιωσα ποτέ πρίν...και μπορεί να μετάνιωσα για την κίνηση που έκανα αλλα τότε ενιωθα οτι θα ήταν καλό και για τους 2 μας πριν έρθει κάποιο παιδί και γινουν τα πράγματα ποιο δύσκολα....και αλήθεια ξανα γύρισα και παρακάλεσα και προσπάθησα αλλα τ γυαλί ράγισε....είχαμε πολλές διαφορές σε θέματα διασκέδασης σε θέματα απόψεων για την οικογέννεια σε πολλά αλλα αργησαν να φανούν αυτα...ισως αργησαμε να τα καταλαβουμε...ισως δεν θέλαμε να το παραδεχτούμε και επειδή γνωριστήκαμε πολύ μικροί 18 σχεδόν αυτή 22 εγώ και η σχέση μας για χρόνια ηταν απο αποσταση μεναμε σε άλλες πόλεις
και ξαφνικά όταν μείναμε μαζί στο γάμο...εγιναν τόσα πολλά ...ισως μας επιασε μια τάση να αλλάξουμε ο ένας τον αλλο και εκεί χάσαμε το παιχνίδι συν το ότι δεν είχαμε καλή επικοινωνία σαν ζευγάρι δεν σηζητούσαμε.....

Αυτά ενας μικρός πρόλογος απο πράγματα που κατάλαβα αφου χώρισα και μετά , μακάρι να σκεφτόμουν ετσι πριν χωρίσω ειμαι σίγουρος οτι θα είχε σωθεί αυτη η σχέση....η τουλάχιστον εδω και μήνες αυτό με βασανίζει σκέφτομαι μόνο τα λάθη μου και πράγματα που θα μπορούσα να εχω κάνει και με παει πολύ πισω αυτο και δεν μπορω να ξεπεράσω ακομα το χωρισμο....αν και αυτή έχει συνεχίσει τη ζωή της και απο νωρίς 2-3 μήνες αφου χωρίσαμε εγω επάνω που νομίζω οτι ειμαι καλα ξαφνικά ξυπνάω ενα πρωινό και πάλι απο την αρχή τα ρίχνωολλα στον εαυτό μου και ξεχνάω τα λαθη της (λαθη υπήρξαν και απο τις 2 πλευρες) και κατηγορώ συνέχεια τον εαυτό μου.....
Επειδή οι παρέες μας ηταν οι πιο πολλές κοινές και κυρίως ζευγάρια εχω ενα θέμα σε αυτό τον τομέα....ξαφνικά βρέθηκα χωρις παρέες και με εναν κύκλο που θέλω νααποκοπώ απο αυτόν η τελοςπαντων προσπαθώ να κα΄νω καινούργιο για να μην θυμαμαι καποια πραγματα που δεν θέλω....η σχεση μας ηταν περιπου 9 χρόνια και οτι κανω σε οποιο μερος και να ειμαι ολο και κατι μου θυμίζει...δεδομενου οτι ζω εκτος αθηνας στην επαρχία σε μικρότερηπολη
Εχω κάνει προσπάθειες γραφτηκα γυμναστηριο εδω και ενα μηνα αλλα πηγαινω με το ζόρι....και δεν θα πωψεματα ακομα οταν περναω απο κάποια μερη που υπαρχει περιπτωση να την συναντησω παντα μου ερχεται στο μυαλο και ας ξερω οτι αν τη δω θα με κανει χειροτερα....
Θα ηθελα επίσης καποια πρόταση για κανενα βιβλιο να με βοηθησει λίγο να αποκτησω αυτοπεποιηθηση η ισως να δω κάποια πράγματα ποιο θετικα , εχω χάσει το κίνητρο για τη ζωή (ισως δεν το λεω σωστα αλλα δεν μου ερχεται κατι καλυτερο τωρα) και γενικά πηγαινω για δουλεια με το ζόρι (ναι δουλεια υπάρχει δεν ειμαι ανεργος....θα μπορουσε να ειναι και αυτο κατι θετικο αν μου το πειτε ετσι αλλα σε αλλο θέμα αυτο...)
Γενικώς δεν ειχα μεινει ποτέ μονος και τωρα ξαφνικά μου εχει πεσει βαρή ολο αυτό....
Ισως το οτι ημασταν και οι 2 καλα παιδια.....και δεν υπήρξε σοβαρος λόγος...(αν και το να βλεπεις οτι με κάποιον δεν εχεις τελικά κοινα ενδιαφέροντα ειναι λογος) ακομα και το οτι τολμησα να παρω την αποφαση εγω (και κατηγορω τον εαυτο μου συνέχεια πως μπόρεσα να πληγώσω εναν ανθρωπο που αγαπούσα...(αγάπη η συνήθεια δεν ξέρω ουτε θα μάθω ποτε....)
ηταν η αιτία να φτάσουμε να τσακονώμαστε για μικροπράγματα μεχρι που δεν αντεξα αλλο....
Αυτα προς το παρόν οποιος κατάλαβε κατάλαβε δεν θελω να σας κουρασω αλλο ειχα απλά την ανάγκη να γραψω 2 πράγματα......

ειναι δυσκολος ο χωρισμος...προσπαθεις να ξεχασεις,νιωθεις ενοχες και τυψεις,μια μελαγχολια,μια καταθλιψη...πεφτεις ψυχολογικα και ξερεις οτι αυτη/αυτος ειναι η αιτια..και στεκεσαι απαθης..δεν προσπαθεις να το αλλαξεις γιατι σου φαινεται κατι μεγαλο και ακατόρθωτο..κατι δυσκολο και οδυνηρο..ενα τεραστιο βαρος στο στηθος σου που εισαι υποχρεωμενος να κουβαλας και οταν προσπαθεις να το θαψεις ξαφνικα να εμφανι2εται απο το πουθενα....να θυμασαι,να σου ερχονται σκεψεις στο μυαλο...στιγμες,εμπειριες,π� �οβληματα,αγκαλιες,χαδια...π οναει να περνας απο τα μερη που καποτε περνουσατε μα2ι η καποτε την/τον εβλεπες εκει...παρολαυτα η καλυτερη λυση ειναι να ξεφυγεις απο αυτες τις σκεψεις..δεν σου κανουνε καλο και μπορει να καταληξει σε ασχημη κατασταση ιδιως για τη ψυχικη σου υγεια..προταση μου να ασχοληθεις με πραγματα που σου αρεσουν..τα ενδιαφεροντα σου..σου αρεσει η μουσικη? ξεκινα καποιο μουσικο οργανο...εγω ας πουμε ,δεν θα πω ξεχασα γιατι τιποτα δεν ξεχνιεται,εθαψα ειναι το σωστο ρημα με τον αθλητισμο και το διαβασμα...(δεν ξερω τι ειδους βιβλια προτιμας για να σου προτεινω καποια!!) και το πιο σημαντικο να ανοιγεσαι σε ανθρωπους που μπορουν να σε ακουσουν...μην κλεινεσαι....οχι μονο δεν κανει καλο...δεν πρεπει..πανω απο ολα για σενα...ξερω πως ειναι γιαυτο στα λεω ολα αυτα...συγνωμη αν σε κουρασα με τη φλυαρία μου παντως

[Ρένιαγκ]

θα μιλας σε κοντινα ατομα, φιλους και θα προσπαθεις να ξεχνιεσε παντα μεσα σε κοσμο ξεκινα καποιο αθλημα πηγαινε για περπατημα με ένα φιλο συμβουλεψου και το ιντερνετ.επισης όταν εισαι με φιλους δεν θα μιλας συνεχεια γιαυτο και τους κουραζεις και ταλαιπωρεισε και συ σε σελιδες κοινωνικης δυκτιωσης υπαρχει πολυς κοσμος ξεκινα να μιλας με νεα ατομα παντα με μετρο και διακριτικα!σου εχει παρει πολύ καιρο επρεπε να το ειχες ηδη ξεχασει να θυμασε ότι οσο απασχολεισε θα ξεχνας και οσο θα μενεις μονος θα θυμασε. υπομονη και προχωρα τη ζωη σου για ολους υπαρχει καποιος..ολοι προχωρουν κανεις δεν θα σε περιμενει γιατι και συ να περιμενεις...βλεπω ότι την αγαπας και μπραβο σου που λες ότι φταις και εσυ παρολο που θα μπορουσες να τη βριζεις εχεις τη δουλεια σου προσπαθησε με λιγα χρηματα να κανεις κατι που σε ευχαριστει γτ δυστηχως τιποτα δν είναι τσαμπα..καλη τυχη..