Η εγκυμοσυνη και αυτος..

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Βρε παιδιά γιατί την προτρέπετε να το ρίξει το παιδάκι;
Δεν ισχύει οτι μπορείς να κάνεις παιδιά όποτε θέλεις. Εγώ έκανα έκτρωση στην ηλικία της και μετά δεν μπόρεσα να ξανακάνω παιδάκι λόγω βαριάς ενδομητρίωσης που παρουσίασα αργότερα και έκανα συνέχεια αποβολές. Μετά, αρρώστησε με κατάθλιψη ο άντρας μου και δεν άντεχε τίποτα.
Για μένα η άμβλωση ήταν η πιο τραυματική εμπειρία της ζωής μου. Δεν μπόρεσα ποτέ να το ξεπεράσω, όχι μόνο εγώ που δεν έκανα τελικά άλλα παιδιά αλλά και γνωστές που ξέρω με παιδιά. Ξεριζώνεται το ίδιο σου το είναι, στιγματίζεσαι ψυχικά για την υπόλοιπη ζωή σου.
Η κολλητή μου φίλη είχε μείνει έγκυος στα 18, φοιτήτρια στο 1ο έτος, όπως η περίπτωση της kapakapa και το κράτησε και τελείωσε και την σχολή της και έπιασε δουλειά και έκανε και καριέρα και να φανταστείτε οτι οι δικοί της όταν έμαθαν την εγκυμοσύνη την πέραξαν έξω από το σπίτι μαζί με τα πράγματά της.
Εγώ που δεν το κράτησα (κι εγω φοιτήτρια στο 1ο έτος τότε) τελικά δεν κατάφερα στην ζωή μου τίποτα.
Ό,τι καταφέρνουμε στη ζωή έχει περισσότερο σχέση με την υγιή ψυχολογία παρά με τις συνθήκες γιατί αυτές βολεύονται. Όταν όμως αποκτήσεις μια χάλια ψυχολογία τότε αχρηστεύεσαι.
Γιατί την αποθαρρύνετε τόσο πολύ; Μπορείτε να πάρετε εσείς την ευθύνη μιας έκτρωαης ή να την διαβεβαιώσετε οτι όλα θα πάνε καλά μετά την έκτρωση και οτι μετά θα κάνει άλλα παιδιά και δεν θα έχει ψυχολογικά προβλήματα;
Αφού η κοπέλα είναι έτοιμη να αγαπήσει το παιδάκι που θα φέρει στον κόσμο αυτό σημαίνει πολλά, αυτό είναι το σημαντικότερο που χρειάζεται ένα παιδί. Δεν είναι ανάπηρη, ούτε ανίκανη. Αφού οι γονείς του αγοριού το δέχτηκαν, αυτό σημαίνει οτι θα έχει τουλάχιστον βόήθεια από κάπου. Αν είναι και οι γονείς της την δουν αποφασισμένη να το κρατήσει θα την στηρίξουν κι αυτοί.
Στην τελική, υπάρχει και ο σύλλογος προστασίας αγέννητου παιδιού που βοηθάνε και καλύπτουν πλήρως όλα τα έξοδα μέχρι την γέννηση του παιδιού και δύο χρόνια μετά και ακόμη προσφέρει και φιλοξενία στις ανύπαντρες μητέρες και βοήθεια στην εύρεση εργασία.
Και κάτι άλλο: Όταν βρεις την δύναμη μιας τέτοιας απόφασης (της γέννησης του παιδιού) μετά δυναμώνει η θέλησή σου να προσπαθήσεις, να παλαίψεις και να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου γιατί έχεις ήδη μία νίκη, ένα κατόρθωμα, ένα κίνητρο που δεν μπορείς να το αγνοήσεις ποτέ, το ίδιο σου το παιδί που σε εμπνέει να συνεχίσεις.

[Natalia_sups]

(έκανα copy paste το σχόλιο μου γτ φαινόταν μισό)

[Natalia_sups]

Κανείς δεν την προτρέπει να το ρίξει βασικά, απλά της λέμε να το σκεφτεί πιο σοβαρά. Το "φοβάμαι πως δεν να μπορέσω μετά να κάνω παιδιά" και το "φοβάμαι πως θα έχω τύψεις/ψυχολογικα μετά την εκτρωση" είναι λάθος λόγοι για να φέρεις έναν άνθρωπο στο κόσμο. Πρώτον εντάξει σε κάποιες τυχαίνει να μη κάνουν παιδιά μετά και κάποιες κάνουν μετά από μία εκτρωση όσα θέλουν...οσο για τον ψυχολογικό αντίκτυπο μιας έκτρωσης ναι λογικά θα υπάρχει και δεν είναι ευχάριστο για κανέναν...απλά αν τα βάλουμε σε μία ζυγαριά από τη μία έχουμε πιθανη στενοχώρια και ψυχολογικά απο μία εκτρωση και απο την άλλη έχουμε πιθανότητα για ψυχολογικά από μία οικογένεια που δεν είναι έτοιμη να είναι οικογένεια...και όχι μόνο για την ίδια αλλα μπορει και για το παιδί, ένας άνθρωπος με προβλήματα παραπάνω. Δεν το λέω για κακό, το λέω για να εστιάσει ή κάπα στο τι σημαίνει να μεγαλώνεις έναν άνθρωπο ετσι...; Απλα πρέπει να το συνειδητοποιήσει...επίτηδε� � λέω άνθρωπο και όχι μωρακι, δεν θα είναι πάντα ένα χαριτωμενο μωρακι για αγκαλιτσες οπως βλέπω να το φαντάζεσαι καπα...θα αρχίσει να μεγαλώνει, να μιλαει, να σε ρωτάει πράγματα, θα ζει ένας άνθρωπος με το παράδειγμά σου, μπορείς να είσαι καλο παράδειγμα; Θα είσαι τριάντα χρονών εκεί που όλοι αρχίζουν δειλά δειλά να σκέφτονται γάμο και παιδιά και θα έχεις παιδί στην εφηβεία. Το καταλαβαίνεις ότι θα σε απομονωσει αυτό σε μεγάλο βαθμό από νωρίς έτσι; Αν θέλεις να αφιερωσεις την δεκαετία των 20 σου στο να εισαι μάνα οκ...αλλά πρέπει να συνειδητοποιησεις ότι θα χάσεις πραγματα και απαιτούνται θυσιες, δεν γινονται όλα μαζί...κάπου θα κάνεις και τα δικά σου αλλά κάπου θα υποχωρήσεις. Αν είσαι ετοιμη να υποχωρήσεις οκ...οι υποχωρήσεις δεν σημαίνουν πως δεν μπορείς να είσαι γενικά ευχαριστημένη απο τη ζωή σου αλλά μην έχεις μία εντελώς ονειρική εικόνα. Φοιτητική ζωη πχ...οι συμφοιτητές σου θα είναι εξω βράδυ κι εσύ με το μωρό. Ή θα το αφήνεις στη μαμά σου για να κάνεις πάρτι με ανθρώπους με τα μυαλά στα κάγκελα; Δεν σου λέω να μη γεννήσεις, απλά θέλω να σε γειωσω λίγο στη πραγματικότητα για να πάρεις ό,τι απόφαση πάρεις υπεύθυνα...μέχρι τώρα έχεις υπάρξει υπεύθυνη στη ζωή σου; Να ξέρεις πως μπαινεις στα βαθια από μικρή...αυτό...μη το περνάς στο ντουκου. Χωρια που ξέρεις τον πατέρα ένα μήνα και ήδη είχατε προβλήματα. Είναι λάθος να βασιστείς εκει, αν σε στηρίξουν οι γονείς οι δικοί σου ναι οκ. Απλά εγώ λέω να σκεφτείς πιο αναλυτικά και σοβαρά τι σημαίνει το ότι θα γίνεις μητέρα...
Συμφωνω με κάποιον που ανέφερε ότι σε αυτά δεν υπάρχει τυχη, ήταν δικη σας απροσεξια. Σε 15 χρονακια τι θα πεις στη κορη σου; Έλα μωρεεε αφού προσέχει το αγόρι σου, τι τις θες τις προφυλαξεις ότι γίνει θα γίνει για κάποιο λόγο...; Φαντάζομαι όχι...απλά βρε κοπέλα μου...θα είναι δύσκολο να μεγαλώνεις και να ωριμάζεις ή ιδια και να μεγαλώνεις ένα παιδί παράλληλα...μη το παίρνεις αψηφιστα...μπορεί να κάνω λάθος αλλά μου δίνεις μια αίσθηση επιπολαιότητας, τι να σου πω, μακάρι να κάνω λάθος. Σκεψου το καλά τι σημαίνει αυτό που θες, μιληστε με τη μητέρα σου και βλεπεις...από εκει και πέρα με το καλό να σου πάνε ολα όπως τα θέλεις και να είναι υγιές το παιδάκι και να είστε και οι δύο χαρούμενοι...

[Natalia_sups]

επίτηδες λέω άνθρωπο και όχι μωρακι, δεν θα είναι πάντα ένα χαριτωμενο μωρακι για αγκαλιτσες οπως βλέπω να το φαντάζεσαι καπα...θα αρχίσει να μεγαλώνει, να μιλαει, να σε ρωτάει πράγματα, θα ζει ένας άνθρωπος με το παράδειγμά σου, μπορείς να είσαι καλο παράδειγμα; Θα είσαι τριάντα χρονών εκεί που όλοι αρχίζουν δειλά δειλά να σκέφτονται γάμο και παιδιά και θα έχεις παιδί στην εφηβεία. Το καταλαβαίνεις ότι θα σε απομονωσει αυτό σε μεγάλο βαθμό από νωρίς έτσι; Αν θέλεις να αφιερωσεις την δεκαετία των 20 σου στο να εισαι μάνα οκ...αλλά πρέπει να συνειδητοποιησεις ότι θα χάσεις πραγματα και απαιτούνται θυσιες, δεν γινονται όλα μαζί...κάπου θα κάνεις και τα δικά σου αλλά κάπου θα υποχωρήσεις. Αν είσαι ετοιμη να υποχωρήσεις οκ...οι υποχωρήσεις δεν σημαίνουν πως δεν μπορείς να είσαι γενικά ευχαριστημένη απο τη ζωή σου αλλά μην έχεις μία εντελώς ονειρική εικόνα. Φοιτητική ζωη πχ...οι συμφοιτητές σου θα είναι εξω βράδυ κι εσύ με το μωρό. Ή θα το αφήνεις στη μαμά σου για να κάνεις πάρτι με ανθρώπους με τα μυαλά στα κάγκελα; Δεν σου λέω να μη γεννήσεις, απλά θέλω να σε γειωσω λίγο στη πραγματικότητα για να πάρεις ό,τι απόφαση πάρεις υπεύθυνα...μέχρι τώρα έχεις υπάρξει υπεύθυνη στη ζωή σου; Να ξέρεις πως μπαινεις στα βαθια από μικρή...αυτό...μη το περνάς στο ντουκου. Χωρια που ξέρεις τον πατέρα ένα μήνα και ήδη είχατε προβλήματα. Είναι λάθος να βασιστείς εκει, αν σε στηρίξουν οι γονείς οι δικοί σου ναι οκ. Απλά εγώ λέω να σκεφτείς πιο αναλυτικά και σοβαρά τι σημαίνει το ότι θα γίνεις μητέρα...
Συμφωνω με κάποιον που ανέφερε ότι σε αυτά δεν υπάρχει τυχη, ήταν δικη σας απροσεξια. Σε 15 χρονακια τι θα πεις στη κορη σου; Έλα μωρεεε αφού προσέχει το αγόρι σου, τι τις θες τις προφυλαξεις ότι γίνει θα γίνει για κάποιο λόγο...; Φαντάζομαι όχι...απλά βρε κοπέλα μου...θα είναι δύσκολο να μεγαλώνεις και να ωριμάζεις ή ιδια και να μεγαλώνεις ένα παιδί παράλληλα...μη το παίρνεις αψηφιστα...μπορεί να κάνω λάθος αλλά μου δίνεις μια αίσθηση επιπολαιότητας, τι να σου πω, μακάρι να κάνω λάθος. Σκεψου το καλά τι σημαίνει αυτό που θες, μιληστε με τη μητέρα σου και βλεπεις...από εκει και πέρα με το καλό να σου πάνε ολα όπως τα θέλεις και να είναι υγιές το παιδάκι και να είστε και οι δύο χαρούμενοι...

[cdeleted29517]

Kι εγώ ξέρω γυναίκα με πολλές εκτρώσεις, πάνω από 5, και έκανε και παιδιά τελικά.. είναι λόγος αυτός για να κάνεις ή να μην κάνεις έκτρωση? όχι.......
Αρχικά σκέφτεσαι κατά την γνώμη μου ότι θες αυτόν τον ''άνθρωπο'' στη ζωή σου, χώρια από τις ενοχές....Τα υπόλοιπα πως θα αντεπεξέλθει καποιος είναι αναλόγως τον άνθρωπο, εσύ ξέρεις τον εαυτό σου... Όπως να σκέφτεσαι το ενδεχόμενο αν....''αν πάθει κάτι η μάνα μου, αν εξαφανιστεί ο φίλος μου, αν δεν έχω στήριξη, αν έρθει το τέλος του κόσμου :p θα ανταπεξέλθω?''

[anxious4ever]

θελω να σταθω λιγο σε αυτο...

Εγώ που δεν το κράτησα (κι εγω φοιτήτρια στο 1ο έτος τότε) τελικά δεν κατάφερα στην ζωή μου τίποτα.

αλλη μια που επειδη δεν εφερε στον κοσμο ενα παιδι...παλι νομιζει οτι δεν καταφερε στην ζωη της τιποτα...
λες κ το παιδι ειναι ολος ο κοσμος.....δεν λεω αλλα..νομιζω καταλαβατε..

[anxious4ever]

θα είναι δύσκολο να μεγαλώνεις και να ωριμάζεις ή ιδια και να μεγαλώνεις ένα παιδί παράλληλα...μη το παίρνεις αψηφιστα..
πολυ σωστη κουβεντα...

[anxious4ever]

επιπλεον επειδη θα μπορουσα να ειμαι ΚΑΙ γυναικολογος..
η ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΩΣΗ.. που επαθε καποια απο εδω ...δεν οφειλεται στην ΕΚΤΡΩΣΗ!
μη λετε **** κ φοβιζετε τον κοσμο!!ενδομητριωση σημαινει οτι το ενδομητριο(η καλυψη της μητρας που ματωνει καθε μηνα..) μεταναστευει μεσω των σαλπιγγων σε αλλα οργανα..
ειναι θεμα καθαρα κληρονομικο..κ απλα της ετυχε να εκδηλωθει μετα την εκτρωση της..κ εκτρωση να μην ειχε κανει παλι θα το παθαινε...ειναι θεμα γεννετικο.
το μονο που μπορεις να παθεις απο την εκτρωση ειναι να μη σε καθαρισουν καλα κ λογω φλεγμονης μεσα στην μητρα να βουλωσουν οι σαλπιγγες..που αργοτερα εχει ως επιπτωση να μην μπορει το σπερμα να περασει απο τις σαλπιγγες κ να βρει το ωαριο..οκ?
η ενδομητριωση δεν ειναι κατι που συμβαινει λογω εκτρωσης..
κ πλεον επειδη η εκτρωση γινεται με αναρροφητηρα κ οχι με τον παλαιο τροπο..ειναι πραγμα σπανιο να αφησουν μεσα υπολειμματα...κ να παθει κατι η γυναικα.

ο καθενας γραφει ο.τι να ναι...

[Law]

Εγώ στο μόνο που θα σταθω γιατι εντελει η επιλογη ειναι δικη σου και το αν θα το κρατησεις η οχι ειναι επισης κατι πολυ υποκειμενικο ειναι το οτι καθυστερεις παρα πολυ να μιλησεις στην οικογενεια σου. Οι πρωτοι που θα επρεπε να μιλησεις κοριτσι μου ειναι αυτοι, γιατι σε οτι και αν αποφασισεις αυτοι θα ειναι διπλα σου και τωρα και μετα. Το μονο που θα σου πω με καθε καλη διαθεση ειναι να μην επενδυεις σε τριτους που ουτε σε ξερουν οπως οι γονεις του φιλου σου ουτε και σε αυτον ακομη, με βαση οσα εχεις γραψει. Μιλα στην οικογενεια σου και μετα κατεληξε τι θα κανεις.

[anxious4ever]

πωπω 18 χρονων κ θα γινουν γονεις...πωπω!!! απαπα!!
ειναι τοσο παιδια ρε παιδια....τοσο ανωριμα κ μικρα...πφφφ

[Remedy]

θελω να σταθω λιγο σε αυτο...

Εγώ που δεν το κράτησα (κι εγω φοιτήτρια στο 1ο έτος τότε) τελικά δεν κατάφερα στην ζωή μου τίποτα.

αλλη μια που επειδη δεν εφερε στον κοσμο ενα παιδι...παλι νομιζει οτι δεν καταφερε στην ζωη της τιποτα...
λες κ το παιδι ειναι ολος ο κοσμος.....δεν λεω αλλα..νομιζω καταλαβατε..

μην φουντωνεις, βρε.
η κασσανδρα δεν εννοουσε οτι ενα παιδι σου φιαχνει την ζωη η την καριερα.
εννοουσε οτι αν χαλασει η ψυχολογια σου απο κατι σοβαρο, μπορει να συμπαρασυρει και την ζωη σου, κι οτι αν κανεις ενα παιδι που ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ, εστω και στα 18, ισως μπορεις να καταφερεις κι οτι αλλο θελεις, χωρις να χαντακωσεις την ζωη σου οπως πιστυεουν αλλοι.
για ΕΚΕΙΝΗΝ προσωπικα ετυχε να ειναι η εκτρωση αυτο που της χαλασε την ψυχολογια.
απλα ανησυχει μηπως συμβει και σε αλλες, μην το παιρνεις τοσο αρνητικα.

οσο για την ενδομητριωση. δεν εννοουσε οτι την προκαλεσε η εκτρωση, αλλα οτι ηρθαν ετσι τα πραγματα που ΤΕΛΙΚΑ, εκεινη η η φορα των 18 χρονων ηταν και η μοναδικη της ευκαιρια να κανει παιδι.
δεν ειπε οτι οφειλεται ιατρικα στην εκτρωση.

[arntaben]

Εγω το μονο που λεω ειναι να σκεφτει ποιες τυψεις θα ειναι μεγαλυτερες για εκεινη το να κανει εκτρωση η μια πιθανοτητα να μην μεγαλωσει οσο τον δυνατον σωστα ενα παιδι? σκεφτειτε στην εκτρωση μπορεις να ξανα κανεις παιδι ( ενοητε οτι υπαρχουν και εξαιρεσεις) ενα ηδη μεγαλωμενο παιδι ομως δεν μπορεις να το αλλαξεις εγω αυτο λεω εκεινη παιρνει την αποφαση και επισεις προτεινω να βρει σοβαρους λογους εαν αποφασισει να το κρατησει ακομα συμφωνω κι με ενα παραπανω σχολιο που ελεγε για την μοιρα ....ναι ηταν θεμα απροσεξιας τα παιδια δεν ερχονται με πελαργο :-ρ

[nick190813]

Akoma δεν ξερεις τπτ για την ζωη και θες να κανεις παιδι?
εισαι παιδακι ακομα...
παντως να ξερεις οτι το αγορι σ ειναι πολυ ανωριμο ....εισαι σιγουρη οτι θα ηθελες να κανεις παιδι με εναν τετοιο αντρα και σ τατοια ηλικια?

[Αλαφροίσκιωτος]

Το κακο ειναι οτι εκτος απο νεα μανα,σε κοβω να γινεις και ανυπαντρη ή χωρισμενη μανα,και αυτο το κανει ακομα πιο δυσκολο.

Αν εχεις συνειδητοποιησει ολες τις ευθυνες και δυσκολιες που σε περιμενουν κρατα το,αν και γω δε θα το κανα στη θεση σου.

[anxious4ever]

Akoma δεν ξερεις τπτ για την ζωη και θες να κανεις παιδι?
εισαι παιδακι ακομα...
παντως να ξερεις οτι το αγορι σ ειναι πολυ ανωριμο ....εισαι σιγουρη οτι θα ηθελες να κανεις παιδι με εναν τετοιο αντρα και σ τατοια ηλικια?

ωπ!! που σαι ρε νικ!!!!????? επεστρεψες??!!