Το έχασα το τραίνο;

[cdeleted29517]

Θα συμφωνήσω. Αλλά πως ξεφεύγεις από αυτά;; Ποιες μπορεί να είναι οι "καινούριες καταστάσεις";;
Προσωπικά αισθάνομαι αλυσοδεμένος.

Δεν ξέρω......τα κλασσικά, δραστηριότητες κλπ......ας πουν άλλοι....
Και ένα στέκι να χεις να πηγαίνεις έστω μόνος κάτι είναι....
Γενικά κάτι να επαναλαμβάνεται , ώστε να χεις και προοπτικές φιλίας κλπ

[imagine]

Δραστηριότητες φίλε μου, σε σχέση με τα χόμπι σου. Παίζεις σκάκι, μπριτζ, τέννις? Γράψου σ έναν όμιλο. Σ αρέσουν οι εκδρομές, η φύση? Σ έναν ορειβατικό. Ο χορός? Σχολή χορού.

Βρες παλιούς σου φίλους στο f/b. Μίλα τους, χαλαρά, μπορεί κάτι καλό να βγει.

[Remedy]

Το θεωρώ φυσικό επακόλουθο να με έχει πλακώσει η απαισιοδοξία.
Θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου "ανισόρροπο" αν μετά από 6 χρόνια στο "πάγκο" υποκρινόμουν τον χαρούμενο, γεμάτο αισιοδοξία και με θετικές σκέψεις άνθρωπο.
Όταν συλλογίζομαι ότι από τις 365 μέρες του χρόνου βγαίνω βόλτα για καφέ μία ή δύο μέρες, όσο να' ναι αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί και νορμάλ κατάσταση.
.........
Από εκεί και πέρα και επειδή αναφέρθηκε και παραπάνω, η εργασία δεν είναι το παν. Θετικό ότι εργάζομαι αλλά έχει και τις αρνητικές του πτυχές.......
Παραπάνω κάποιος φίλος έγραψε ότι πιθανά να πρέπει να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο ή ψυχίατρο. ok. Είναι και αυτό μία πρόταση. Μία ιδέα. Άντε και πήγα στον ειδικό. Και μετά τι; Θα βγω από το γραφείο του ψυχολόγου και θα έχει αλλάξει το περιβάλλον που επιβιώνω; Πάλι στο ίδιο περιβάλλον δεν θα κινούμαι;

Κάποιες στιγμές σκέφτομαι ότι μήπως είναι προτιμότερο να δω την περίπτωση της ομαδικής ψυχοθεραπείας.
Υπάρχουν άραγε τέτοιες υπηρεσίες στην Ελλάδα; Έχω μία υποψία ότι κάτι τέτοιο μου ταιριάζει περισσότερο...

ΦΥΣΙΚΑ και ειναι αναμενομενο να εχεις απαισιοδοξια και να σε εχει παρει απο κατω.
δεν ειπα οτι ειναι μη αναμενομενο η 'ανωμαλο".
ειπα οτι ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ και οχι το περιβαλλον.

πολυ καλη η σκεψη σου για βοηθιεια ειδικου και για ομαδες, επισης. σιγουρα υπαρχουν ομαδες. ψαξτο και δοκιμασε.

απο τον ειδικο δεν θα βγεις σε νεο περιβαλλον, ΑΛΛΑ ΜΕ ΝΕΑ ΔΙΑΘΕΣΗ!!!
η διαθεση σου ειναι το προβλημα, οχι το περιβαλλον.
εφοσον μαλιστα εργαζεσαι και δεν εισαι κλεισμενος σπιτι σου, ερχεσαι καθημερινα σε επαφη με ανθρωπους κι ας κανεις συγκεκριμενο προγραμμα.
οι ευκαιριες παντα υπαρχουν οσο εισαι σε επαφη με ανθρωπους.
αυτο που μπορει να λειπει, ειναι η διαθεση.
οπως συμβαινει και τωρα σε σενα.

συμφωνω και με τις παραπανω προτασεις για κοινωνικη δραστηριοποιηση με χομπι κλπ ωστε να γνωρισεις καινουρια ατομα και με επικοινωνια με παλιους φιλους. στην ηλικια σουε χει κι αλλους ελευθερους και ειδικα χωρισμενους. αλλα και οι ζευγαρωμενοι, δεν δαγκωνουν. :p εμεις εχουμε φιλους ελευθερους η χωρισμενους και κανουμε παρεα και κανενα προξενιο αν βολεψει:rolleyes:.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΟΥ κοινωνικα.

[Anxious_]

Καλησπερα σου..!
Η φαση που περνας εχει συμβει σε πολυ κοσμο , δεν εισαι ο μοναδικος αν αυτο σε παρηγορει. Ειναι πανευκολο να σου συμβει αυτο με 2-3 κατραπακιες! Σιγουρα δεν ειναι ευκολο να βρεις φιλους , ειδικα στην ηλικια που εισαι - δεν σε λεω μεγαλο !!! - επειδη οσο μεγαλωνουμε γινομαστε και λιγο πιο παραξενοι-απαιτητικοι να το πω? Το βλεπω και απο τον εαυτο μου. Τελος παντων με λιγη καλη διαθεση απο πλευρας σου μπορεις να κοινωνικοποιηθεις εστω και απο το γυμναστηριο . Μην το αφησεις αυτο αλλο γιατι μετα πραγματικα θα καταντησεις ακοινωνητος και μοναχικος. Σε παιρνει η κατηφορα μετα!
Δεν σε ειπα μεγαλο στο ξαναλεω , εισαι πολυ νεος απλα σε πιο ωριμες ηλικιες καποια θεματα θελουν παραπανω προσπαθεια.

Έχεις δίκιο σε ότι γράφεις.
Έχω μία υποψία ότι μπορεί και να με έχει πάρει ήδη η κατηφόρα.

Έχω συνηθίσει να ζω μόνος μου, ψηλοτρομάζω στην ιδέα της συμβίωσης/συγκατοίκησης με κάποια γυναίκα.
Και όσο περίεργο και αν ακούγεται αισθάνομαι ευτυχισμένος όταν γυρνάω στο σπίτι μετά από μία κουραστική ημέρα και κάνω ότι θέλω στο σπίτι μου χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Μάλλον έχω κατάλοιπα ακόμη από τις σχέσεις που είχα.

Και ομολογώ ότι αυτό που μου λείπει είναι η διασκέδαση, μία βόλτα, ένα ποτό, μία νυχτερινή έξοδος με μία παρέα.
Όχι κάθε μέρα, αλλά τουλάχιστον μία φορά την βδομάδα ώστε να ξεφεύγω από την ρουτίνα της βδομάδας.

Με τα γυμναστήρια έχω πάρε/δώσε πάνω από 16 χρόνια. Έχω ζήσει κωμικοτραγικές καταστάσεις. Φυσικά έχω γνωρίσει κόσμο, ανά περιόδους είχα κάποιες επαφές και εκτός γυμναστηρίου, αλλά κάποια πράγματα είναι κάπως περίεργα. Για παράδειγμα, όταν διαπιστώνεις ότι οι παντρεμένοι πάνε στο γυμναστήριο για να βρούνε "γκομενάκια" άκρη δεν βγαίνει. Σε πιάνει σε κουβέντα ο άλλος και περιμένει να του γνωρίσεις γυναίκες. Από την άλλη οι γυναίκες τρομάζουν και φοβούνται αφού οι "πέφτουλες" αφορμή αναζητούν. Εγώ το γυμναστήριο το βλέπω με άλλο μάτι. Εκγύμναση και φυσική υγεία και μετά σπίτι. Τα πολλά πάρε/δώσε στο χώρο του γυμναστηρίου δεν κάνουν καλό και μπορεί να δημιουργηθούν και παρεξηγήσεις.

Και τέλος να πω ότι μεγάλος δεν είμαι, αλλά ούτε και μικρό παιδί ή έφηβος ή φοιτηταριό είμαι. Θεωρώ ότι είμαι ένας περπατημένος άνθρωπος με εμπειρίες που απλά τα τελευταία 6 χρόνια άραξε σε ένα μοναχικό λιμάνι και πλέον αναζητά αφορμή και λόγους για να μπαρκάρει ξανά σε νέα ταξίδια.

[Remedy]

...
Έχω συνηθίσει να ζω μόνος μου, ψηλοτρομάζω στην ιδέα της συμβίωσης/συγκατοίκησης με κάποια γυναίκα.
Και όσο περίεργο και αν ακούγεται αισθάνομαι ευτυχισμένος όταν γυρνάω στο σπίτι μετά από μία κουραστική ημέρα και κάνω ότι θέλω στο σπίτι μου χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Μάλλον έχω κατάλοιπα ακόμη από τις σχέσεις που είχα.

Και ομολογώ ότι αυτό που μου λείπει είναι η διασκέδαση, μία βόλτα, ένα ποτό, μία νυχτερινή έξοδος με μία παρέα.
Όχι κάθε μέρα, αλλά τουλάχιστον μία φορά την βδομάδα ώστε να ξεφεύγω από την ρουτίνα της βδομάδας.
....

ε καλα κι εσυ, μην πας απο την απομονωση στην συμβιωση!!
μακρια το πηγες.
μπορεις να ζεις με ανθρωπους γυρω σου, οτι ειδους ζωη και να σου αρεσει να κανεις. μπορεις να εχεις φιλιες η/και σχεση χωρις να συγκατοικεις κι ετσι να διατηρεις την αυτονομια σου και την ησυχια σου.

το γυμναστηριο δεν ειναι ο μονος χωρος κοινωνικοποιησης. προσωπικα ουδεποτε ασχολουμαι με το τι κανουν τα ατομα στο γυμναστηριο. παω κανω το προγραμμα μου και φευγω τρεχοντας.
δοκιμασε τις παλιες γνωριμιες και νεα χομπι η εθελοντισμο.

[mnimonio is back]

Έχεις δίκιο σε ότι γράφεις.
Έχω μία υποψία ότι μπορεί και να με έχει πάρει ήδη η κατηφόρα.

Έχω συνηθίσει να ζω μόνος μου, ψηλοτρομάζω στην ιδέα της συμβίωσης/συγκατοίκησης με κάποια γυναίκα.
Και όσο περίεργο και αν ακούγεται αισθάνομαι ευτυχισμένος όταν γυρνάω στο σπίτι μετά από μία κουραστική ημέρα και κάνω ότι θέλω στο σπίτι μου χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Μάλλον έχω κατάλοιπα ακόμη από τις σχέσεις που είχα.

Και ομολογώ ότι αυτό που μου λείπει είναι η διασκέδαση, μία βόλτα, ένα ποτό, μία νυχτερινή έξοδος με μία παρέα.
Όχι κάθε μέρα, αλλά τουλάχιστον μία φορά την βδομάδα ώστε να ξεφεύγω από την ρουτίνα της βδομάδας.

Με τα γυμναστήρια έχω πάρε/δώσε πάνω από 16 χρόνια. Έχω ζήσει κωμικοτραγικές καταστάσεις. Φυσικά έχω γνωρίσει κόσμο, ανά περιόδους είχα κάποιες επαφές και εκτός γυμναστηρίου, αλλά κάποια πράγματα είναι κάπως περίεργα. Για παράδειγμα, όταν διαπιστώνεις ότι οι παντρεμένοι πάνε στο γυμναστήριο για να βρούνε "γκομενάκια" άκρη δεν βγαίνει. Σε πιάνει σε κουβέντα ο άλλος και περιμένει να του γνωρίσεις γυναίκες. Από την άλλη οι γυναίκες τρομάζουν και φοβούνται αφού οι "πέφτουλες" αφορμή αναζητούν. Εγώ το γυμναστήριο το βλέπω με άλλο μάτι. Εκγύμναση και φυσική υγεία και μετά σπίτι. Τα πολλά πάρε/δώσε στο χώρο του γυμναστηρίου δεν κάνουν καλό και μπορεί να δημιουργηθούν και παρεξηγήσεις.

Και τέλος να πω ότι μεγάλος δεν είμαι, αλλά ούτε και μικρό παιδί ή έφηβος ή φοιτηταριό είμαι. Θεωρώ ότι είμαι ένας περπατημένος άνθρωπος με εμπειρίες που απλά τα τελευταία 6 χρόνια άραξε σε ένα μοναχικό λιμάνι και πλέον αναζητά αφορμή και λόγους για να μπαρκάρει ξανά σε νέα ταξίδια.

Πολυ μου αρεσε αυτο το τελευταιο που εγραψες :)

Πλησιασε τους ανθρωπους γυρω σου και ειμαι σιγουρη οτι πολυ συντομα θα βρεις νεα λιμανια , αρκει να δωσεις λιγο ωθηση και εσυ !

[WhyAlwaysMe?]

Πολυ μου αρεσε αυτο το τελευταιο που εγραψες :)

Πλησιασε τους ανθρωπους γυρω σου και ειμαι σιγουρη οτι πολυ συντομα θα βρεις νεα λιμανια , αρκει να δωσεις λιγο ωθηση και εσυ !

Γειά σου Μνημόνιο.Λείπεις από το φόρουμ!
Ελπίζω να είναι όλα καλά!!!

[Macgyver]

Συμφωνώ για τα κουμπιά, αλλά πιστεύω είναι εύκολο γενικά να αποξενωθείς......ειδικά σε αυτές τις ηλικίες 30+

Εγω πιστευω το αντιθετο , η αποξενωση υπαρχει στις ηλικιες 30 και κατω, η γενια των ηλεκτρ. μεσων , στη ηλικια μου , 54 , ευκολα κανεις παρεες , και στα 35 , εκομη πιο ευκολα , που ειναι λιγοι παντρεμενοι , επικοινωνιακος να εισαι , ανοιχτος , και ευκολα κανεις φιλιες ................και μακρια απο η/υ , και φεις , και τις λοιπες αηδιες ........απο παρεες μονο οι γνωριμιες ........

[kerasi]

Δεν έχω καταλάβει αν ψάχνεις άτομα ετσι για επιφανειακές παρέες, για χαβαλέ και να λετε περι ανέμων ή αν θέλεις πραγματικούς φίλους, να σε νιώσουν, να σε καταλάβουν κλπ. Το δεύτερο πολυ δύσκολο και γενικά συμφωνώ οτι οσο μεγαλώνεις τοσο πιο δύσκολο να γνωριστείς. Πχ αμα σπουδάζεις κάπου είναι πανεύκολο γιατι κυκλοφορεί κόσμος γυρω σου και υπάρχουν αφορμές να γνωριστείς. Οσο για το γυμναστήριο κι εγω δε το θεωρώ χώρο για γνωριμίες και συζητήσεις, εκει πας να ασκηθείς και να φύγεις.

[Macgyver]

Έχω συνηθίσει να ζω μόνος μου, ψηλοτρομάζω στην ιδέα της συμβίωσης/συγκατοίκησης με κάποια γυναίκα.
Και όσο περίεργο και αν ακούγεται αισθάνομαι ευτυχισμένος όταν γυρνάω στο σπίτι μετά από μία κουραστική ημέρα και κάνω ότι θέλω στο σπίτι μου χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Μάλλον έχω κατάλοιπα ακόμη από τις σχέσεις που είχα.
α.

Αυτο λοιπον τοχω παθει κι εγω , εχω καλομαθει μονος , κι μια κοπελα , μου φαινεται παρεισακτη , για συγκατοικιση βεβαια , αλλα αμα γνωρισεις καμμια, και πεσεις ξερος , τα ξεχνας ολα ......................και εχω καλες εμπειριες απο σχεσεις ...............

[Anxious_]

Δεν έχω καταλάβει αν ψάχνεις άτομα ετσι για επιφανειακές παρέες, για χαβαλέ και να λετε περι ανέμων ή αν θέλεις πραγματικούς φίλους, να σε νιώσουν, να σε καταλάβουν κλπ. Το δεύτερο πολυ δύσκολο και γενικά συμφωνώ οτι οσο μεγαλώνεις τοσο πιο δύσκολο να γνωριστείς. Πχ αμα σπουδάζεις κάπου είναι πανεύκολο γιατι κυκλοφορεί κόσμος γυρω σου και υπάρχουν αφορμές να γνωριστείς. Οσο για το γυμναστήριο κι εγω δε το θεωρώ χώρο για γνωριμίες και συζητήσεις, εκει πας να ασκηθείς και να φύγεις.

Φιλίες; Δύσκολο πράγμα στην εποχή μας, ειδικά όταν μπαίνει στη μέση και η ηλικία.

Παρέες, γνωριμίες για βόλτες, διασκέδαση. Αυτό το έχω προσπαθήσει στον επαγγελματικό χώρο με συναδέλφους. Αλλά ήταν ότι χειρότερο. Σαν επαγγελματικό meeting σε καφετέρια. Μαύρο χάλι.

[Anxious_]

μπορεις να ζεις με ανθρωπους γυρω σου, οτι ειδους ζωη και να σου αρεσει να κανεις. μπορεις να εχεις φιλιες η/και σχεση χωρις να συγκατοικεις κι ετσι να διατηρεις την αυτονομια σου και την ησυχια σου.

Για να είμαι ειλικρινής νόμιζα ότι μία τέτοια κατάσταση αφορά μικρές ηλικίες.
Πάντως αυτό που περιγράφεις είναι πολύ δύσκολο να γίνει στην ηλικία μου. Υπερβολικά δύσκολο για να μην πω ότι απλά δεν γίνεται.

δοκιμασε τις παλιες γνωριμιες και νεα χομπι η εθελοντισμο.

Χόμπι... Άλλη δύσκολη λέξη... Μπέρδεμα...

[Macgyver]

Φιλίες; Δύσκολο πράγμα στην εποχή μας, ειδικά όταν μπαίνει στη μέση και η ηλικία.

Παρέες, γνωριμίες για βόλτες, διασκέδαση. Αυτό το έχω προσπαθήσει στον επαγγελματικό χώρο με συναδέλφους. Αλλά ήταν ότι χειρότερο. Σαν επαγγελματικό meeting σε καφετέρια. Μαύρο χάλι.

Δεν εισαι επικοινωνιακος , εγω μονο απο δω μεσα , εχω κανει πολλες φιλιες ..................απο 19χρ-51χρ, ειμαι 54 , αντε και μισο .......

[Macgyver]

Χόμπι... Άλλη δύσκολη λέξη... Μπέρδεμα...

Καλε , και τα χομπυ δυσκολα ? ε , ειναι περιεργο .........μπερδεμα η διασκεδαση ? τιποτα δεν σαρεσει ?

[Macgyver]

Για να είμαι ειλικρινής νόμιζα ότι μία τέτοια κατάσταση αφορά μικρές ηλικίες.
Πάντως αυτό που περιγράφεις είναι πολύ δύσκολο να γίνει στην ηλικία μου. Υπερβολικά δύσκολο για να μην πω ότι απλά δεν γίνεται. ...

Καθολου μικρες ηλικιες , καλα τα λεει η ρεμεντυ , σε οποιαδηποτε ηλικια κανεις φιλιες ............