Το θολωμένο μου μυαλό!

[Mara.Z]

Όπως έχω πει επανειλημμένα στα ποστς μου, είχα/έχω έλλειψη συγκέντρωσης, δηλαδή αδυνατώ να μαζέψω το διασκορπισμένο μου μυαλό, να κάνω μια δουλειά που απαιτεί σκέψη, καθυστερώ, πιέζομαι πάρα πολύ να τα καταφέρω, αγχώνομαι και καταλήγω να εξουθενώνομαι και φυσικά να αγχώνομαι ακόμη περισσότερο.......Επίσης, όταν κάθομαι να διαβάσω πχ, με πιάνει κάτι σαν υπερκινητικότητα χωρις να έχω ποτέ ΔΕΠΥ, μου έρχεται να σηκωθώ να κάνω άλλες δουλειές, θυμάμαι 1002 άσχετα με αποτέλεσμα να μην ολοκληρώνω το διάβασμα που έχω αρχίσει.......
Η κατάσταση αυτή, σε αυτά τα χάλια, καλά κρατεί από το 2011. 5 χρόνια γεμάτα δηλαδή, που έχω δοκιμάσει τα πάντα, από γυμναστήριο, διατροφές, βιταμίνες, γιατρούς. Εντυπωσιακή βελτίωση από αυτά είχα μόνο εμφανισιακά καθότι το μυαλό παρέμεινε θολωμένο. Οπότε είπα και εγώ το καλοκαίρι να πάω σε ένα νευρολόγο μήπως έχω κατιτίς πιο σοβαρό γιατί έχω ένα αυτοάνοσο νόσημα, ρυθμισμένο μεν, ανίατο δε. Και μια μαμά ψυχωσική που δεν ζει ομως. Εκανα και μαγνητική εγκεφάλου που δεν έδειξε τιποτα. Ο νευρολόγος μού έγραψε το sertraline όπως έχω ξαναγράψει. Οκ χαλάρωσα, τέλεια ήταν, έζησα το απόλυτο ζεν, κοιμήθηκα σαν άνθρωπος, και όχι σαν βόδι, μετά από πολλά χρόνια, ΑΛΛΑ το μυαλό παρέμεινε θολωμένο, όχι στα χάλια τα πριν αλλά σε φάση να μην μπορώ ακόμη να δουλέψω, και να νυστάζω πάρα πάρα πολύ το πρωι - να είμαι σαν υπνωτισμένη.
Επομένως πήρα την απόφαση να πάω σε έναν ψυχίατρο συστημένο να δω τι θα μου πει......Του λέω πακετάκι τα τελευταία 5 χρονια, συνοπτικά τη ζωή μου, και μου λέει ότι είμαι ψυχαναγκαστική προσωπικότητα.
Του λέω ότι ένα πάρε-δώσε με τους ψυχαναγκασμούς το έχω, το έχω καταλάβει γιατί είμαι τελειομανής μέχρι αηδίας. Αλλά ψυχαναγκαστική προσωπικότητα????? δεν είναι βαρύ?????
Μου λέει αρχικά είναι καλό, θα το φτιάξουμε! και μου γράφει επιπλέον το wellbutrin 150mg για 2 μήνες, και μετά θα ανέβω στα 300mg.
2 αντικαταθλιπτικά χωρίς να έχω κατάθλιψη...χωρίς να είμαι τέζα στο κρεβάτι και να κοιτάζω το ταβάνι. Να θέλω να κάνω πράγματα και να τρελαίνομαι για το θολωμένο μου μυαλό που δεν συμμαζεύεται...
Μετά από μια σχεδόν βδομάδα με τα 2 φαρμακάκια, ΝΑΙ μπορώ να συγκεντρωθώ!!! σήμερα έκανα δουλίτσα, διάβασα, έγραψα με συγκέντρωση, χωρίς να διασκορπιστεί το έρμο μυαλό...και είμαι ακόμα στην 1η εβδομάδα...

Αρα ρωτώ, τους ψυχαναγκασμούς πώς τους αντιμετωπίζουμε? αδιαφορούμε?

[PositiveWave]

Mara.Z, τυχαίνει να έχουμε μιλήσει και να ξέρω ένα σημαντικό μέρος όλων όσων έχεις περάσει.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, κάποια πράγματα παρεισφρύουν στο "πρόγραμμα" και μας αποσυντονίζουν.

Εμένα μου κάνει τεράστια εντύπωση το πόσο εύκολα χορηγούνται για το παραμικρό αντικαταθλιπτικά και ηρεμιστικά χάπια στην εποχή μας. Ακόμα και φίλους που συνάντησα τώρα που άρχισε η σχολή, μου είπαν ότι έχουν αρχίσει να παίρνουν! Δεν το πίστευα!
Νομίζω πως δημιουργούν νέα προβλήματα, για να έρθουν αυτοί που τα δημιούργησαν ως από μηχανής Θεοί να μας τα λύσουν!

Να σου πω πως αντιμετώπισα έναν ψυχαναγκασμό-ψύχωση που είχα (ναι, το γνωστό που είχα); Έβαλα στον καρπό μου ένα λαστιχάκι. Κάθε φορά που μου ερχόταν στο μυαλό, τράβαγα το λαστιχάκι και ένιωθα ένα μικρό τσιμπιματάκι που με έφερνε στα ίσα μου.
Δημιουργούνταν ένα μικρό σοκ! Μετά από τρεις μέρες, πέρασε!
Κάπου το διάβασα στο internet και το εφάρμοσα.

Σε γενικές γραμμές και εγώ έχω έλλειψη συγκέντρωσης.
Αν είναι όμως να συγκεντρωθώ σε κάτι, δεν θέλω να με ενοχλήσει τίποτα! Ούτε μύγα!
Είμαι ακραίος, αλλά νομίζω πως όσες φορές έχω συγκεντρωθεί ολοκληρωτικά σε κάτι, το έχω φέρει εις πέρας με απόλυτη επιτυχία!

[Mara.Z]

Eγώ έχω και μια ηλικία, δεν είμαι στα 20... 36 είμαι...
Και δόξω τω θεω έχω περάσει αρκετά από μικρή ηλικία...Οπότε στην περίπτωση μου, δεν ήταν με το παραμικρό...
Από την επαγγελματική μου εξέλιξη έχω μείνει πίσω 5 γεμάτα χρόνια. Και νωρίτερα κανείς δεν μου τα έδινε...Το 2012 είχα πάει σε ψυχίατρο και έκανα ψυχοθεραπεία, το απέδωσε στο αυτοάνοσο και μου είπε ότι θα στρώσει με τον καιρό...
Πιστεύω ότι αν δεν του έλεγα ότι έχω χάσει 5 χρόνια, έχω μείνει πίσω, δεν μπορώ να δουλέψω, θέλω το μυαλό μου πίσω και την ηρεμία μου-να μην τρέχει το μυαλό μου σε 1002 και εγώ να ΄τρέχω σαν το Βέγγο, δεν θα μου έγραφε και 2ο...

Πάντως νιώθω καλύτερα, ότι το μυαλό μου μπαίνει στη θέση του, ένα πράγμα... επιτέλους να κάνω και καμιά δουλειά!!!!
Οι δικοί μου ψυχαναγκασμοί έχουν να κάνουν περισσότερο με τη δουλειά αυτή καθεαυτή... δηλαδή μετράω, επαναλαμβάνω, κουραζομαι, τα παρατάω...

[Mara.Z]

Να σου πω πως αντιμετώπισα έναν ψυχαναγκασμό-ψύχωση που είχα (ναι, το γνωστό που είχα); Έβαλα στον καρπό μου ένα λαστιχάκι. Κάθε φορά που μου ερχόταν στο μυαλό, τράβαγα το λαστιχάκι και ένιωθα ένα μικρό τσιμπιματάκι που με έφερνε στα ίσα μου.
Δημιουργούνταν ένα μικρό σοκ! Μετά από τρεις μέρες, πέρασε!
Κάπου το διάβασα στο internet και το εφάρμοσα.

Σε γενικές γραμμές και εγώ έχω έλλειψη συγκέντρωσης.
Αν είναι όμως να συγκεντρωθώ σε κάτι, δεν θέλω να με ενοχλήσει τίποτα! Ούτε μύγα!
Είμαι ακραίος, αλλά νομίζω πως όσες φορές έχω συγκεντρωθεί ολοκληρωτικά σε κάτι, το έχω φέρει εις πέρας με απόλυτη επιτυχία!

Αυτό που είχες, εμμονή ήταν! όπως και το δικό μου...
Ο ψυχαναγκασμός είναι φοβία που νιώθεις ότι πρέπει να αποφύγεις και καταλήγεις να κάνεις κάτι που το προσελκύει...
πχ γράφω αύριο διαγώνισμα και πρέπει να διαβάσω. Ψυχαναγκαζομαι όμως να το μάθω παπαγαλία, μετράω φορές που διαβάζω παραγράφους, καταναγκαστικά το μέτρημα και από τις πολλες φορές, την πίεση και το αγχος καταλήγω να το ξεχάσω και να μην γραψω τιποτα λες και είμαι αδιάβαστη....

[PositiveWave]

Δουλειά... Αν μη τι άλλο είναι ένα από τα πιο πολύτιμα πράγματα που έχει κάποιος σήμερα.
Όλοι λένε: "την υγειά μας και τη δουλειά μας να έχουμε!"

Μακάρι να μπορούσα να σου έδινα μια απάντηση σε αυτό το θέμα.
Δεν μπορώ να ξέρω όμως εκ των προτέρων τι ευθύνες μπορεί να έχεις.

Σημασία έχει να ξέρεις να ιεραρχείς τις προτεραιότητές σου. Και σε επίπεδο ζωής και σε επίπεδο δουλειάς.
Έτσι θα βρεις την ισορροπία στη ζωή σου!

[PositiveWave]

Αυτό που είχες, εμμονή ήταν! όπως και το δικό μου...
Ο ψυχαναγκασμός είναι φοβία που νιώθεις ότι πρέπει να αποφύγεις και καταλήγεις να κάνεις κάτι που το προσελκύει...
πχ γράφω αύριο διαγώνισμα και πρέπει να διαβάσω. Ψυχαναγκαζομαι όμως να το μάθω παπαγαλία, μετράω φορές που διαβάζω παραγράφους, καταναγκαστικά το μέτρημα και από τις πολλες φορές, την πίεση και το αγχος καταλήγω να το ξεχάσω και να μην γραψω τιποτα λες και είμαι αδιάβαστη....

Και εγώ παθαίνω το λεγόμενο "σεντόνι".
Πάνω απ' όλα πρέπει να υπάρχει μια (προ)διάθεση πως η δουλειά που κάνεις θα βγει εις πέρας και θα έχει θετική έκβαση.
Δεν σε βοηθά καθόλου να πιέζεσαι. Κάνε μια βολτίτσα, διάβασε κανένα αστείο στο διαδίκτυο, στρέψε για λίγο τους προβολείς αλλού!

Πιστεύω βαθιά πως όσο κρατάμε μέσα μας κάποια πράγματα, τόσο τα διογκώνουμε!
Γράψ' τα σε ένα ημερολόγιο, σε μια κολλά χαρτί. Δεν είναι ανάγκη να περιμένεις να έρθει η μέρα του ραντεβού για να τα πεις στη συνεδρία που θα έχεις με τον ειδικό.
Εξωτερίκευσε τους φόβους σου, ο,τι σε αγχώνει και σε πιέζει. Βοηθά απίστευτα!
Και να σκέφτεσαι πάντα: είσαι πολύ μεγάλη (σε μέγεθος, όχι σε ηλικία, και όταν μιλώ για μέγεθος δεν υπονοώ κιλά, δεν ξέρω πως είσαι!) για να πνίγεσαι σε μια κουταλία νερό!

[anxious4ever]

αυτην την ασκηση με το λαστιχακι μου την ειχε δωσει η ψυχπθεραπευτρια μου..δρα σαν δεν ξερωκ γω τι σε κακες σκεψεις ..μολις ερχονται..τραβας λαστιχακι.
μαρα! το μυλαο θολωνει κ σκορπαει οταν εχουμε υποκοφο στρες..δλδ δεν κορυφωνεται να κανει κριση πανικου, ουτε κανει τρεμουλες κ σπασμους στο σωμα..αλλα μενει στο κεφαλι κ σε χτυπαει σε διανοητικο επιπεδο.
τα ξερεις..δεν τα ξερεις?
μολις περασει το στρες με τα φαρμακακια τοτε θα νιωσεις εντελως νορμαλ.
αυτο το προβλημα εχω κ γω αυτον τον καιρο..οχι ολη μερα..αλλα ειδικοτερα το πρωι το μυαλο μου το νιωθω σκορπισμενο, μη συγκεντρωμενο...κ δεν μπορω..με κανει κ υποφερω αυτο.
τριτη εχω ραντεβου με τον ψυχιατρο..μαλλον θα με μπουκωσει σε κανα αντικαταθλιπτικο, το βλεπω, για να ερθω στα ισα μου..η μαμα μου που εχει στρες κ καταθλιψαρα το ιδιο μου λεει..τη παιρνω τηλ κ μου απανταει "τι να κανω?εδω το μυαλο μου σκορπιο το νιωθω..".

[Mara.Z]

Ας πουμε οτι εντοπιζω το χρονικο σημειο οπου μαλλον κατεληξα ψυχαναγκαστική. Και βλέπω μετά οοοολη τη ζωη μου υπο το πρισμα του ψυχαναγκαστικου καταναγκασμου...Σα να έπεσα σε βάλτο ενα πραγμα...

Στο τώρα, πώς βγαίνω από το βάλτο (ψυχαναγκαστικος καταναγκασμος) και παω σε εναν δρομο στρωτο? metaphorically speaking :)
γιατί το λαστιχακι ειναι καλο αμα εχεις σκεψεις που δεν τις ελεγχεις...
αμα ομως ολη η δομη της ζωης σου ειναι ενας ψυχαναγκαστικος καταναγκασμος, τί κανεις??

[PositiveWave]

Ας πουμε οτι εντοπιζω το χρονικο σημειο οπου μαλλον κατεληξα ψυχαναγκαστική. Και βλέπω μετά οοοολη τη ζωη μου υπο το πρισμα του ψυχαναγκαστικου καταναγκασμου...Σα να έπεσα σε βάλτο ενα πραγμα...

Στο τώρα, πώς βγαίνω από το βάλτο (ψυχαναγκαστικος καταναγκασμος) και παω σε εναν δρομο στρωτο? metaphorically speaking :)
γιατί το λαστιχακι ειναι καλο αμα εχεις σκεψεις που δεν τις ελεγχεις...
αμα ομως ολη η δομη της ζωης σου ειναι ενας ψυχαναγκαστικος καταναγκασμος, τί κανεις??

Μπορείς να μας δώσεις, αν θες, χειροπιαστά παραδείγματα και λεπτομέρειες για αυτό;

[elis]

Ο ψυχαναγκασμός η αιτία του είναι βλάβη σε κάποια από τους οδούς σερετονινης στον εγκέφαλο γι αυτό παίρνεις αντικαταθλιπτικά ψάξε το άμα θες

[Mara.Z]

Μπορείς να μας δώσεις, αν θες, χειροπιαστά παραδείγματα και λεπτομέρειες για αυτό;

όχι... χαχαχαχα σόρρυ αλλά είναι ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα :)

[Mara.Z]

Ο ψυχαναγκασμός η αιτία του είναι βλάβη σε κάποια από τους οδούς σερετονινης στον εγκέφαλο γι αυτό παίρνεις αντικαταθλιπτικά ψάξε το άμα θες

NAI !!!!
αλλά αυτή η βλάβη δεν πυροδοτήθηκε από ένα συμβάν που ας πούμε ότι μου τίναξε το μυαλό στον αέρα? ναι!
Πες ότι το βρήκα! τί κάνω από εδώ και στο εξής??
οκ παίρνω τα φαρμακάκια όσο καιρό το κρίνει απαραίτητο ο γιατρός. Εγώ μπορώ να κάνω κάτι αλλο επιπλεον να αποτινάξω τον ψυχαναγκαστικό καταναγκασμό από το μυαλό μου?? ή αρκούν μόνο τα φάρμακα???

[elis]

Οι γιατροί λένε αρκούν τα φάρμακα εγώ λέω για να το ξεπεράσεις θέλει διατροφή και γυμναστική για βελτίωση λειτουργικότητας αυτά είναι εγγυημένα εγώ τα κάνω δέκα χρόνια

[Mara.Z]

Τη γυμναστική την κάνω!! και με το παραπάνω...
Διατροφή όσο μπορώ... δεν θα σκάσω κιόλας αν φάω ένα γλυκάκι αλλά με μέτρο!
Οπότε μαζί με τα φάρμακα είναι αρκετό να ξεπεράσω το λούκι, ε?

[elis]

Εγώ είμαι σίγουρος οι γιατροί λένε απλά ότι βοηθάει εγώ έχω ξεπεράσει πολλά λούκια κι είμαι σίγουρος αυτή είναι η λύση