Μια περίπτωση Bullying

[Nox]

Ίσως δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό αυτό που θα αποκαλύψω, αλλά εγώ το 2013 ως Vaexianis ξεκίνησα το συγκεκριμένο Θέμα "Μια περίπτωση Bullying". Αν αναλύσει κανείς τον τρόπο γραφής μου σε σχέση με σημερινά κείμενα, θα δει ότι δεν άλλαξε ιδιαίτερα. Το γράψιμο του καθενός είναι κάτι σαν τα δακτυλικά αποτυπώματα ή σαν την ίριδα του ματιού! Μάλιστα κάπου είχα διαβάσει ότι οι Μυστικές Υπηρεσίες έχουν εξειδικευμένο προσωπικό που μπορεί να εντοπίζει και να ταυτοποιεί ανθρώπους από τον ψηφιακό τους τρόπο γραφής (τρομαχτικό σενάριο, δεν νομίζετε;;;)!!! Μπορείς να αποκρύψεις την IP του υπολογιστή σου, αλλά ο τρόπος που γράφεις σε προδίδει. Το τι λέξεις χρησιμοποιείς, το πώς συντάσσεις τις κύριες και τις δευτερεύουσες προτάσεις κτλ, όλα παίζουν ρόλο.

Συνδέθηκα λοιπόν μια φορά, ανέβασα το κείμενο μου και το άφησα να βρίσκεται. Μετά έχασα το χαρτάκι που είχα σημειώσει το e-mail και τον κωδικό του λογαριασμού μου και δεν ξαναμπήκα στο φόρουμ. Παρατηρώ ότι τώρα το θέμα που άνοιξα έχει χιλιάδες θεάσεις! Είναι ενδιαφέρον!

Ήθελα απλά να γράψω την ιστορία μου για να νιώσω καλύτερα. Μάλιστα δεν ήταν η πρώτη φορά που έγραψα το τι μου συνέβη. Πριν το 2009 είχα δημοσιεύσει το ίδιο κείμενο και σε άλλο φόρουμ. Όταν το ανέβασα πρώτη φορά σε άλλη σελίδα δεν ήξερα ότι το φαινόμενο του μπούλινγκ είναι τόσο συχνό. Απλά το 2013 πρόσθεσα την παρακάτω παράγραφο, διότι σιγά-σιγά άρχισα να συνειδητοποιώ ότι έχει συμβεί σε πολλούς ανθρώπους:

Η προσωπική μου ιστορία είναι μια από τις πολλές περιπτώσεις bullying που συμβαίνουν στον πλανήτη, σίγουρα δεν είμαι ο μοναδικός που βίωσε κάτι τέτοιο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους ξόδεψαν τον πολύτιμο χρόνο τους για να διαβάσουν το παραπάνω κείμενο. Ελπίζω να τους οδήγησα σε δημιουργικές σκέψεις και να τους πέρασα το μήνυμα ότι με καλή θέληση πολλά μπορούν να επιτευχθούν.

Σας ευχαριστώ για τις ενδιαφέρουσες απαντήσεις σας. Αρκετοί είχανε να πούνε κάτι χρήσιμο και εποικοδομητικό.

Πλέον δεν ξέρω αν έχει νόημα να απαντήσω σε ερωτήσεις που έγιναν από άλλα μέλη, πριν χρόνια.

Θα ήθελα πάλι να κλείσω με την εξής φράση του ΑΛΦΟΝΣ ΜΠΕΡΤΙΓΙΟΝ (είχα δει την φράση γραμμένη στην αρχή του βιβλίου Κόκκινος Δράκος του συγγραφέα Τόμας Χάρις):

“Βλέπουμε μόνο αυτά που προσέχουμε, και προσέχουμε μόνο πράγματα που υπάρχουν ήδη στο μυαλό μας.”

[Nox]

Με καμια μαυρη μαγεια θα μπλεξε,να κανει βουντου στους συμμαθητες του.Αν τολμανε ας τον πειραξουν τωρα.

https://www.youtube.com/watch?v=Xyq1YCBllkI

[Nox]

"Για να αντεπεξέλθω στις δυσκολίες που ζούσα, στράφηκα στη μελέτη και στην προσωπική εξέλιξη. Ως αποτέλεσμα ήταν να διευρυνθεί η συνείδηση μου και να αποκτήσω σοφία μέσω της απόκρυφης γνώσης. Κάθε εμπόδιο σε καλό. "
μήπως εντάχθηκες κάπου; το 2ο ποστ θυμίζει αρκετά μια ""φιλοσοφική"" ομάδα αρκετά γνωστή, καλύτερα θα ήταν να μην αναφέρω όνομα

συγχαρητηρια παντως για την προοδο σου

https://www.youtube.com/watch?v=JuQvZpU2QOk

[melancholia]

Αναρωτιέμαι γιατί όλοι μας φοβόμαστε να μιλήσουμε ως παιδιά. Νομίζω πως νοιώθαμε ενοχές και τα βάζαμε με τον εαυτό μας θεωρώντας οτι κατά βάθος εμείς φταίμε που δεν είμαστε αρκετά "καλοί"

[Nox]

Αναρωτιέμαι γιατί όλοι μας φοβόμαστε να μιλήσουμε ως παιδιά. Νομίζω πως νοιώθαμε ενοχές και τα βάζαμε με τον εαυτό μας θεωρώντας οτι κατά βάθος εμείς φταίμε που δεν είμαστε αρκετά "καλοί"

Ναι, δεν είχαμε καταλάβει την αξία μας ως άνθρωποι και νιώθαμε ότι ήμασταν οι μοναδικοί που μας συμβαίνει αυτό. Ειδικά όσοι μεγαλώσαμε στην εποχή που δεν υπήρχε το διαδίκτυο. Η Σιωπή ήταν το βασικό λάθος μας, για αυτό λοιπόν θα αφήσω ένα μήνυμα σε όσους/όσες διαβάσουν την ιστορία μου στο μέλλον:

ΑΝ ΕΣΥ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΘΗΤΗΣ, Ή ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΣ ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΑΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΩΣΤΑ. ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΘΥΜΑ ΚΟΡΟΪΔΙΑΣ, Ή ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ. ΤΟΤΕ ΜΙΛΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ. ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΝΑ ΣΕ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ, ΜΙΛΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙΣ. ΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΝ ΝΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΟΣΟΙ ΣΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΑΝ ΜΙΛΗΣΕΙΣ!!! ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΙΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΨΟΥΝ. ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΛΕΞΕ ΣΗΜΕΡΑ!!! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΡΙΟ, ΤΩΡΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ. ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΣΚΟΥΝ BULLYING ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΗΤΑ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΠΑΡΑΛΟΓΑ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ. ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΝΑ ΣΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ. ΚΑΝΤΟ ΤΩΡΑ! ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΔΕΙΞΕ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ, Ή ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΛΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΡΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙΣ. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΣ ΓΙΝΕΙ.

https://www.youtube.com/watch?v=yiIKLhka0Tg

[deleted-member09062017]

διαβασα την ιστορια σου στο άλλο θεμα που ειχες ανοιξει το 2013....

δεν εχω να πω κατι γιατι δεν εχω νοιωσει ποτε ετσι.. σαν παιδι ημουν καπου στην μεση.. δεν εκανα ποτε bullying σε αλλα παιδια αλλα ουτε και δεχομουν... οποιος προσπαθησε εφαγε ξυλο... ξυλο ετρωγε και οποιος προσπαθουσε να κανει bullying σε έναν 2 κολλητούς που ειχα στο δημοτικο!

επισης παντα πιστευα ότι τα παιδια πρεπει να μαθουν να τα βγαζουν περα μονα τους όταν εχει να κανει με αλλα παιδια... αν ειχες ριξει εστω και μια μπουνια σε καποιον από αυτους τους νταηδες όλα θα ταν διαφορετικα ακομα και αν τις έτρωγες στο τελος..

θυμαμαι σαν εχθες τον αλεξη... στο δημοτικο οπου μου εσπασε την μυτη για πρωτη φορα... ο κακος χοντρος του σχολειου.. όταν πειραζε καναν κολλητο πηγαινα και καθαριζα! τον ειχα που λες από κατω και τον βαρουσα.. ε σε μια φαση ζηταει συγνωμη και μου λεει φιλοι φιλοι όπως λεγαμε παιδια τον αφηνω.... με πιανει από πισω και με βαραει ένα μπουκετο στην μυτη! εσπασε η μυτη αιματα παντου.... μαθημα ζωης ακομα το θυμαμαι

χτυπησα στον τοιχο ειπα στην δασκαλα και στους γονεις.. όχι γιατι φοβομουν αλλα γιατι ετσι ειχα μαθει

τεσπα πριν μερικα χρονια συναντηθήκαμε στον δρομο... αγκαλιες φιλια κακο... αυτό που θελω να πω είναι ότι πρεπει να απαντας σε κάθε προκληση... για ένα γαμωτο ζουμε

[PAPA]

Η εφηβική ηλικία ως γνωστόν βρίσκεται μεταξύ της παιδικής και της ώριμης ηλικίας. Είναι ένα στάδιο ανάπτυξης του ανθρώπου, που συνοδεύεται από ορισμένες βασικές βιολογικές και ψυχικές αλλαγές. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο της ζωής μου, που συνέχισα να βιώνω τον ψυχικό μου βιασμό, άρχισα να εμφανίζω τις συνέπειες του.

Τα ψυχολογικά μου τραύματα έγιναν εντονότερα. Έγινα καταθλιπτικός, με έπιανε βαριά μελαγχολία και ήθελα να κλείνομαι στον εαυτό μου. Έπαψα να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους και άρχισα να εμφανίζω διάφορες φοβίες. Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο είχα έναν αδικαιολόγητο φόβο να σηκώσω το χέρι μου να πω μάθημα. (Εδώ η τραγική ειρωνεία είναι ότι πάντα γνώριζα το μάθημα, όμως φοβόμουν και έτσι έχανα ευκαιρίες για καλύτερο βαθμό). Μετά άρχισα να φοβάμαι γενικώς τους ανθρώπους. Φοβόμουν να πάω στην αγορά ή στο μάρκετ γιατί πάντα είχα στο μυαλό ότι θα κάνω κάτι λάθος στο πως θα μιλήσω, αν θα κάνω λάθος στα χρήματα που θα δώσω (φοβόμουν τις συναλλαγές με άλλα άτομα δηλαδή), με έπιανε ταχυπαλμία όταν ήταν να μιλήσω στο τηλέφωνο με κάποιον άγνωστο. Και μέσω αυτών των φοβιών συνεπάγεται ότι αντιμετώπιζα πρόβλημα στη επικοινωνία. Τα απλά πράγματα τα έκανα δύσκολα. Είχα πάντα στο μυαλό μου το αίσθημα ότι κάτι θα πάει στραβά, ότι κάποιος θέλει να με κοροϊδέψει όπως οι συμμαθητές μου στο σχολείο. Άρχισα να γίνομαι ψυχωτικός. Εμφάνισα αγοραφοβία, δηλαδή εμφάνιζα αδικαιολόγητο φόβο, όταν βρισκόμουν σε δημόσιους χώρους, πλατιούς δρόμους, σε πολυκοσμία κτλ. Σάστιζα όταν ήταν να διασχίσω μια πλατεία ή ένα δρόμο ή ακόμα να ανακατευτώ με το πλήθος. Κρύος ιδρώτας με έπιανε και αισθανόμουν τρόμο και ιλίγγους. Επειδή το έχω ψάξει το συγκεκριμένο θέμα, η συμπεριφορά αυτή αποτελεί ένα νευρωτικό σύμπτωμα φοβίας.
Τέλος για αρκετό καιρό ένιωθα μια μανία καταδίωξης (πίστευα δηλαδή ότι πάντα κάποιος με παρακολουθούσε, με καταδίωκε, ότι κάποιοι συνωμοτούν εναντίων μου).

Όμως παρά τα παραπάνω ψυχολογικά προβλήματα, παρά τις δυσκολίες που περνούσα, ποτέ δε το έβαλα κάτω. Όπως λέει και ο Μακιαβέλι: “Όπου η θέληση είναι μεγάλη, οι δυσκολίες είναι μικρές”. Ασχολήθηκα με την εκμάθηση ξένων γλωσσών και συγκεκριμένα με την Αγγλική και τη Γαλλική, (Η Γαλλική είναι η αδυναμία μου και τη θεωρώ μάλιστα ως άκρος ερωτική γλώσσα. Άσε που όταν βρίζεις είναι σαν να σκουπίζεις το πρόσωπο σου με μετάξι) απέκτησα πτυχία και στις δύο γλώσσες.

Παράλληλα πάντα μου άρεσε το διάβασμα διότι διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες του ανθρώπου. Άλλωστε μη ξεχνάμε ότι η Γνώση είναι Δύναμη, και η μόνη πηγή άντλησης αστείρευτης γνώσης είναι μέσω ενός πολύ καλού βιβλίου. Έτσι στην αρχή αγόραζα βιβλία με θεματολογία τα ανεξήγητα φαινόμενα και τη ψυχολογία, τα οποία διάβαζα με ζήλο και έντονο ενδιαφέρον. Στη συνέχεια άρχισα να ψάχνω στο διαδίκτυο για τον αποκρυφισμό και τη μαγεία.

Αφού ολοκλήρωσα κατά κάποιον τρόπο τη διατριβή μου πάνω στον αποκρυφισμό και στη ψυχολογία, αποφάσισα να διευρύνω περαιτέρω τους πνευματικούς ορίζοντές μου μελετώντας φιλοσοφία. Ο Φρειδερίκος Νίτσε, ένας από σημαντικότερους Γερμανούς φιλοσόφους στιγμάτισε τον τρόπο σκέψης και αντίληψης μου. Αναμφισβήτητα, ο Νίτσε είχε από τη φύση έναν εξαίρετο ψυχοπνευματικό προικισμό: ευαισθησία, ταλέντο μουσικό, δυνατή σκέψη, φαντασία διεισδυτική. Όταν έγραφε, μέσα του γινόταν συγκλονισμός. Η ψυχή κι ο στοχασμός του ήταν σε πυρετική εγρήγορση.

Αυτή τη στιγμή είμαι φοιτητής και το θετικό είναι ότι κατάφερα να ξεπεράσω κάποια από τα ψυχολογικά μου προβλήματα. Ευτυχώς πέρασα σε σχολή μακριά από την πόλη μου, όπου δεν υπάρχει κάποιος γνωστός που θα μπορούσε να συνεχίσει τη διατήρηση της κακής μου φήμης και έτσι μπόρεσα να κάνω νέο ξεκίνημα αποκτώντας αρκετούς καλούς φίλους και κάνοντας αρκετές σχέσεις με κοπέλες.
Ίσως από όλη αυτή την ιστορία είχα ένα μεγάλο κέρδος. Για να αντεπεξέλθω στις δυσκολίες που ζούσα, στράφηκα στη μελέτη και στην προσωπική εξέλιξη. Ως αποτέλεσμα ήταν να διευρυνθεί η συνείδηση μου και να αποκτήσω σοφία μέσω της απόκρυφης γνώσης. Κάθε εμπόδιο σε καλό. Άλλωστε, για να δημιουργήσει κάποιος κάτι μεγαλειώδες πρέπει να έχει χάος μέσα του. (‘One must still have chaos in one, to give birth to a dancing star’. --Friedrich Nietzsche).

Η προσωπική μου ιστορία είναι μια από τις πολλές περιπτώσεις bullying που συμβαίνουν στον πλανήτη, σίγουρα δεν είμαι ο μοναδικός που βίωσε κάτι τέτοιο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους ξόδεψαν τον πολύτιμο χρόνο τους για να διαβάσουν το παραπάνω κείμενο. Ελπίζω να τους οδήγησα σε δημιουργικές σκέψεις και να τους πέρασα το μήνυμα ότι με καλή θέληση πολλά μπορούν να επιτευχθούν.
Στην περίπτωση που αυτό το κείμενο διαβάζεται από κάποιον από τους παλιούς συμμαθητές μου, θέλω να τους αφήσω το παρακάτω μήνυμα: “Με τις νοσηρές, διεστραμμένες και απάνθρωπες πράξεις σας μολύνατε τον εσωτερικό μου κόσμο, διαλύσατε την πνευματική μου γαλήνη. Ελπίζω πλέον να αντιληφθήκατε το ψυχολογικό βιασμό που μου προξενήσατε. Δεν θα σας καταραστώ για να μην μολύνω άλλο τον εαυτό μου. Εδώ έρχεται να φέρει την ισορροπία, ο Νόμος της Τριπλής Επιστροφής, είναι ένας συμπαντικός νόμος που αποσκοπεί στην δικαιοσύνη, ο κανόνας δηλαδή της Νέμεσις. Σύμφωνα με τον οποίο, ότι κακό ή καλό δημιουργήσει κάποιος, γυρίζει πίσω του τρεις φορές ισχυρότερο. Στο τέλος πάντα ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει! Έτσι λοιπόν ας γίνει! Αμήν!”

Τέλος, θα ήθελα να κλείσω με την εξής φράση του ΑΛΦΟΝΣ ΜΠΕΡΤΙΓΙΟΝ: “Βλέπουμε μόνο αυτά που προσέχουμε, και προσέχουμε μόνο πράγματα που υπάρχουν ήδη στο μυαλό μας.”

Διαβάζοντας την προσωπική σου ιστορία και σε ευχαριστούμε που μας την εμπιστεύθηκες σκέφτομαι πραγματικά πως ένα υπέροχο παιδάκι σαν εσένα ,πως μια πραγματικά όμορφη ψυχή μπορεί να υποστεί αυτή τη συμπεριφορά από κατά την άποψη μου παιδιά που αγνοούσαν τι σημαίνει ευγένεια ,τι σημαίνει σεβασμός τι σημαίνει φιλία και άλλα πολλά. Δεν φταίνε όμως εκείνα γιατί πιθανότατα κανείς δεν τους τα δίδαξε. Ειλικρινά στενοχωριέμαι που δεν μπόρεσε κανείς να αντιληφθεί τι περνούσες και ιδιαιτέρως οι γονείς σου. Αν το είχαν αντιληφθεί έγκαιρα φαντάζομαι δεν θα είχε επηρεαστεί ο ψυχισμός σου. Έχω δυο παιδιά με ιδιαιτερότητες και πραγματικά με απασχολεί πολύ το θέμα του μπούλινγκ. Φοβάμαι και πραγματικά ανησυχώ για το πόσο κακό μπορεί να κάνει στο ψυχισμό τους. Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι θα είναι μαζί γιατί είναι δίδυμα και θα στηρίζει ο ένας τον άλλον. Από του χρόνου πάμε και εμείς νήπιο!
Υπέροχη η ιστορία σου, υπέροχος άνθρωπος έγινες κι αυτό μετράει!!! Σου εύχομαι μέσα από τη καρδιά μου να είσαι υγιής , χαρούμενος, να απολαμβάνεις τις στιγμές της ζωής σου και να να αφήσεις πίσω σου όλους αυτούς που σου φέρθηκαν έτσι. Είμαι σίγουρη ότι δεν μπορούν να σε φτάσουν!!!!!!!!!!!!!!!

Δήμητρα, περήφανη μητέρα δυο αγοριών στο φάσμα του αυτισμού

[deep]

Διαβάζοντας την προσωπική σου ιστορία και σε ευχαριστούμε που μας την εμπιστεύθηκες σκέφτομαι πραγματικά πως ένα υπέροχο παιδάκι σαν εσένα ,πως μια πραγματικά όμορφη ψυχή μπορεί να υποστεί αυτή τη συμπεριφορά από κατά την άποψη μου παιδιά που αγνοούσαν τι σημαίνει ευγένεια ,τι σημαίνει σεβασμός τι σημαίνει φιλία και άλλα πολλά. Δεν φταίνε όμως εκείνα γιατί πιθανότατα κανείς δεν τους τα δίδαξε. Ειλικρινά στενοχωριέμαι που δεν μπόρεσε κανείς να αντιληφθεί τι περνούσες και ιδιαιτέρως οι γονείς σου. Αν το είχαν αντιληφθεί έγκαιρα φαντάζομαι δεν θα είχε επηρεαστεί ο ψυχισμός σου. Έχω δυο παιδιά με ιδιαιτερότητες και πραγματικά με απασχολεί πολύ το θέμα του μπούλινγκ. Φοβάμαι και πραγματικά ανησυχώ για το πόσο κακό μπορεί να κάνει στο ψυχισμό τους. Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι θα είναι μαζί γιατί είναι δίδυμα και θα στηρίζει ο ένας τον άλλον. Από του χρόνου πάμε και εμείς νήπιο!
Υπέροχη η ιστορία σου, υπέροχος άνθρωπος έγινες κι αυτό μετράει!!! Σου εύχομαι μέσα από τη καρδιά μου να είσαι υγιής , χαρούμενος, να απολαμβάνεις τις στιγμές της ζωής σου και να να αφήσεις πίσω σου όλους αυτούς που σου φέρθηκαν έτσι. Είμαι σίγουρη ότι δεν μπορούν να σε φτάσουν!!!!!!!!!!!!!!!

Δήμητρα, περήφανη μητέρα δυο αγοριών στο φάσμα του αυτισμού

Και εσύ ακόμη πιο υπέροχος. Κάθε φορά που σε διαβάζω να μιλάς έτσι για τα παιδιά σου και να δείχνεις τόση κατανόηση και αγάπη προς τους άλλους κλαίω από συγκίνηση. Να τα χαίρεσαι και να' ναι πάντα καλά. Πρέπει να είναι κι' αυτά περήφανα για σένα και να σε χαίρονται...

[Σαπουνάκι μπάνιου]

Μοιάζουν πολύ οι ιστορίες μας.Και ο τρόπος ομιλίας.Σχεδόν τρόμαξα.
Αυτό που εχω να πω (εκτός από το να σε συγχαρω που αντιμετώπισες τα προβληματά σου) είναι το εξής:Παρά το ότι λειτουργω πολύ ιδεαλιστικά εως τωρα,η κυνική αλήθεια είναι πως όλα τα συμπλέγματα που καταστρέφουν ενα μυαλό δημιουργούνται από επιθετικότητα η οποία δεν αποκρούστηκε σωστά.Ή βία ως αμυνα πρέπει να υφίσταται.

[ioannis2]

Επειδή ερχόντουσαν πάντα όλοι μαζί να με χτυπήσουν
.... Είσαι χαζός και τους άφηνες να σε χτυπάνε;”..

Κράτησα αυτα τα αποσπάσματα απο το πρωτο σου μήνυμα στο θέμα!
Έρχονται όλοι μαζί επειδή είναι χέσηδες. Την ατολμία τους την καλύπτουν ο ένας δίπλα στον άλλο. Είναι παλιοχαρακτήρες αλλά όχι τολμηροί. Δυστυχώς αυτό δεν το κατανοούν τα θύματα, γι αυτο βασανίζονται.
Η δική μου εμπειρία λέει πως λίγη αντίδραση είτε εναντίον ενός είτε εναντίον όλων, τους βάζει στη θέση τους, τουλάχιστον τους κάνει να σκέφτονται δυο και τρεις φορες πριν δρασουν, κι αν βρουν τότε το θάρρος να δράσουν!

Αυτό το συμπέρασμα απευθύνεται και στον θεματοθετη αλλά και σ' οσους άλλους έχουν παρόμοιο θέμα!

Αγαπητέ φίλε Vaexianis, χαίρομαι που κράτησες μέσα σου ανόθευτο τον χαρακτήρα σου. Τελικά δεν επέτρεψες σε κανένα να σπιλώσει το βαθύτερο είναι σου, τον πυρηνα του χαρακτηρα σου. Σπούδασες και πέτυχες να χτίσεις διαπροσωπικές σχέσεις σε νέο υπόβαθρο. Αυτο το τελευταιο δεν ειναι απλα απόδειξη ότι ξεφυγες απο την παλιοκοινωνια της πολης σου, αλλά και ότι άλλαξες, αντιμετωπίζεις πλέον διαφορετικα τους ανθρωπους.

[keep_walking]

Δυστυχως αυτο το φαινομενο ειναι δυσκολο να εξαλειφθει. Υπαρχουν παιδια που ειναι διαφορετικα απο τα αλλα. Τοσο διαφορετικα που μπορουν να προξενησουν ακραιες συμπεριφορες απο τους συμμαθητες τους. Οταν δεχονται μεν ακραιες συμπεριφορες , αυτο τους οδηγει σε ακομα πιο ακραια συμπεριφορα και σε ακομα περισσοτερα πειραγματα. Εντωμεταξυ τα παιδια δεν εχουν αναπτυξει ακομα πολλες ικανοτητες και δεν μπορουν να καταλαβουν ποσο κακο κανουν στο συγκεκριμενο συμμαθητη τους.
Οχι βεβαια οταν μεγαλωνεις , οι ενηλικες ειναι καλυτεροι παντα , απλως στην ενηλικη μορφη της κοινωνιας δεν υπαρχουν παντα τα "πειραγματα" , υπαρχει η περιθωριοποιηση στο οτι δεν ειναι "συμβατικο".

Δεν πρεπει να κρατησεις πιστευω κακια, γιατι ειναι κατι που σε τρωει εσωτερικα , να εκλογικευσεις καποιες καταστασεις και να συνεχισεις τη ζωη σου. Ολες αυτες οι καταστασεις σε εκαναν αυτο που εισαι και συνεχιζεις τη ζωη σου.

[keep_walking]

Ή βία ως αμυνα πρέπει να υφίσταται.

Χμ εμενα μου αρεσει να εφαρμοζω την φιλοσοφια του Γκαντι πολλες φορες, γκουγκλαρε το αν θες. Αλλα μαλλον πρεπει να εισαι ευελικτος και να μην εφαρμοζεις μονο μια στρατηγικη.

[elis]

Κηπ πεστουσ γτ αυτοί θα μας τρελάνουν κι εγώ είμαι θύμα μπουλινγκ και ως παιδί και στη δουλειά κι έτσι δεν έγινα και αφελής είμαι και όλα καθένας πρέπει να τα βγάζει πέρα μόνος του τέλος δεν ξέρω τι θα κάνετε αλλά έτσι είναι τα πράγματα ή ζωή είναι σκληρή δεν είναι για όλους οποίος φοβάται πέφτει και κοιμάται συνεχίστε έτσι και πάντα θα δημιουργείτε προβληματικές σχέσεις θα ψάχνετε το δυνατό να σας σώσει

[ioannis2]

keep_walking, τι εισηγεισαι δλδ αμα ενα παιδι συνεχώς δεχεται πειράγματα, τα οποία όπως λες θα γίνονται ακόμα πιο ακραία?
Είναι εφικτή πιστευεις η συγχώρεση την οποία εισηγείσαι? Πως θα πρεπει να τους συμπεριφερεται όταν μετα απο καποια χρονια τους ξανααντικριζει?
Πόσα παιδια θύματα αναπτύσσουν όταν μεγαλώσουν ένα φυσιολογικό τρόπο ζωης μακρια από ψυχολογικα προβλήματα?

[keep_walking]

keep_walking, τι εισηγεισαι δλδ αμα ενα παιδι συνεχώς δεχεται πειράγματα, τα οποία όπως λες θα γίνονται ακόμα πιο ακραία?
Είναι εφικτή πιστευεις η συγχώρεση την οποία εισηγείσαι? Πως θα πρεπει να τους συμπεριφερεται όταν μετα απο καποια χρονια τους ξανααντικριζει?
Πόσα παιδια θύματα αναπτύσσουν όταν μεγαλώσουν ένα φυσιολογικό τρόπο ζωης μακρια από ψυχολογικα προβλήματα?

Δεν ξερω σαν παιδι τι πρεπει να κανει, για αυτο επρεπε να υπαρχουν παιδοψυχολογοι στα σχολεια ... αν μπορουν να βοηθησουν εστω και λιγο, γιατι προκειται για παιδια ειτε θυτες ειτε θυματα.

Ναι αν το εκλογικευσεις ειναι εφικτη η συγχωρεση πιστευω. Αν ο αλλος παραμενει μαλακας και δεν νοιωθει καμμια τυψη για την συμπεριφορα του ως παιδι και παει να σε "πικρανει" , φυσικα τον γραφεις κανονικα.

Δεν ξερω την απαντηση στην τελευταια ερωτηση. Εσυ δλδ τι προτεινεις?