Κατάθλιψη στα 36 μου

[lessing]

Ψαξε για καποιο κεντρο ημερας στο δημο σου οπου θα σε δει δωρεαν ενας ψυχολογος.
Τις Κυριακες η μετα τη δουλεια περπατα λιγο εξω μονος η μαζι με την κοπελλα σου.Ειναι σημαντικο να βγαινεις εξω εστω για μια απλη βολτα.

https://youtu.be/R-9_A2nBSDwΔες μου κ αυτο.Αν δεν ξερεις αγγλικα πες σε καποιον να στο μεταφρασει.

[lessing]

https://youtu.be/R-9_A2nBSDw
Πατα εδω

[lef1979]

Έχεις ψάξει για κάποιο ΚΨΥ στην περιοχή σου;
Δηλάδή, ο ψυχίατρος σου, σου γράφει απλώς τη φαρμακευτική σου αγωγή;

Ναι, ισως σε καποιο δημοσιο νοσοκομειο; Θα σε βοηθουσε η ψυχοθεραπεία παράλληλα με τα φαρμακα.
Εισαι Αθηνα;

Ισως να το ψάξω για ψυχολόγο.
Άκουσα οτι η κινητή μονάδα ψυχικής υγείας έχει ψυχολόγο και θα κοιτάξω.

Σας ευχαριστώ όλους που απαντάτε στο μήνυμα μου. Ειναι καλό να διαβάζω οτι δεν είμαι μόνος μου με αυτό το πρόβλημα. Ειναι κάτι που ειλικρινά αν ήξερα τον τρόπο να το πετάξω απο πάνω μου θα έκανα τα πάντα δυνατά.

Θυμάμαι την ζωή μου χωρίς κατάθλιψη (πρόσφατα πριν 1 εξάμηνο) και θέλω τοσο πολύ να ξαναγυρίσω εκει. Δεν ειναι οτι με ταλαιπωρεί μόνο η θλίψη και το αγχός αλλα και αυτές οι φοβίες με τρελαίνουν.

Κάθομαι χωρίς να σκέφτομαι πως υπάρχουν χειρότερα, πως κουτσά στραβά βγάζω ένα μεροκάματο κάποιες μέρες, ότι ακόμα εχω να πληρώνω τους λογαριασμούς μου και όμως το μυαλό μου πάει συνεχώς στο χειρότερο σενάριο. πως θα έιναι οταν θα μείνω άνεργος και δεν θα μπορώ να βρω δουλειά. Χωρίς λόγο... με προδίδει το μυαλό μου. Και εκεί χαλιέμαι, θλίβομαι και μου έρχεται να βάλω τα κλάματα. Και όμως δεν μπορώ να κλάψω...

Λίγο αν κατάφερνα να σκέπτομαι θετικά και αισιόδοξα όλα θα έφευγαν από πάνω μου. Αλλά ειναι τόσο δύσκολο... ώρες ώρες πιέζω τον εαυτό μου να σκεφτεί θετικά αλλά αυτό ειναι για μερικά δευτερόλεπτα. Μετά με κυκλώνει και πάλι το μαύρο σύννεφο και το μυαλό πέφτει σε τρικυμίες...

[lef1979]

Θα υποστείς το σκοτάδι μέχρι να βρεις μια στάλα φως και θα συνεχίσεις να αντιμετωπίζεις φόβους. Κάποια στιγμη θα είναι μια συνήθεια που δεν θα επηρεάζει τόσο την ζωή σου σε όλους τους τομείς. Τα χάπια δεν εξαφανίζουν φοβίες και συσσωρευμενο πόνο ή άγχος απλώς τα μειώνουν. Όλη η δουλειά είναι δική σου αλλά πολλές φορές δεν ξέρουμε και ποια ακριβώς είναι αυτή η δουλειά. Αβεβαιότητα και ελεύθερο επάγγελμα είναι συνώνυμα. Καπως να σε πείσεις πως δεν είσαι αναγκασμένος να λύσεις άμεσα τις δυσκολίες και ότι ναι οικονομικά ζόρια και υπαρξιακό άγχος θα σε απασχολούν. Η ψυχοθεραπεία η καλή η γνωσιακη βοηθά. Χωρίς αυτή θα κάνεις το πικρό γλυκό έστω και ως ρομπότ κάνοντας τα καθημερινά. Πονάει φρικτά ναι. Δώσε χρόνο και στην αγωγή καμία φορά θέλει εξάμηνο για να κάνει κορύφωση.

Μακάρι να ήμουν απλά ρομπότ...
δυστυχώς είμαι ένα δυστυχισμένο ρομπότ.

Απο το πρωί που θα σηκωθώ μέχρι το βράδυ που θα ξαπλώσω η ζωή μου ειναι μίζερη.
Στεναχώριες, σκέψεις, αδιέξοδα.

[elis]

Έτσι είναι όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες κι οι αγρότες που δε βγάζουν λεφτά η δύναμη είναι μέσα σου δε χρειάζεσαι φάρμακα κι επίσης έχει μυστικά η ζωή χωρίς λεφτά βάλε το μυαλό σου να δουλέψει και γυρνά το στην πλάκα άμα έχεις ένα πιάτο φαι κ λίγα ακόμα

[John11]

Ζορίστηκα αρκετά με την δουλειά (ελεύθερο επάγγελμα) μου αφού κάθε μέρα αγχωνόμουν πάρα πολύ να βγάλω το μεροκάματο με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να φτάσω τα όρια μου. Και η δουλειά να μην μπορεί να αποδώσει όπως έπρεπε, να το σκέφτομαι συνεχώς, να στενοχωριέμαι και να αγχώνομαι μόνο.

Ποιά είναι η δουλειά σου? Αν δεν θέλεις να πεις ακριβώς, πες γενικά.

[fullmoon]

ολα αυτα τα συμπτωματα ταχω και γω που δεν ειμαι καλα οικονομικα.......η συμβουλη μου ειναι 1) απομακρυνε οσους ανθρωπους σε κατακρινουν .....2) ΑΓΑΠΑ τον εαυτο σου..φροντισε τον..3) οταν εχεις ελευθερο χρονο η δεν δουλευεις πηγαινε ςξω στην φυση κανε βολτες σε δασος η παραλια η ακομα μεινε και 1 μερα σε σκηνη ( θα ζωντανεψουν τα πρωταρχικα ενστικτα σου πχ της επιβιωσης) 4) γραψου σε μαθημα yogas η taichi ( διαλογισμος) η γραψου σε σχολη πολεμικων τεχνων 5) να τρως αφθονα φρυτα και λαχανικα και να πινεις νερο αφθονο παρε συμπληρωμα βιταμινης β για το νευρικο σου συστημα.....σιγα σγα, θα ανακαμψεις...........το σημαντικοτερο με την καταθλιψη που καταλαβα ειναι οτι¨: καταπιεζει τα ενστικτα του ανθρωπου (επιβιωσης ,αναπαραγωγης), εχουν μεριδιο ευθυνης οι ανθρωποι που συναναστρεφομαστε....μιλα για το πως εισαι πως αισθανεσαι στους ανθρωπους που σε νοιαζνται και σαγαπανε....... ο ανθρωπος δεν θελει πολλα για να λειτουργησει ....με ενα πιατο φαι κυριολεκτικα.....με 1 ζευγαρι ρουχα ι ενα δωματιο για να μενει και μερικα ευρω....πχ ο βασικος, μπορει να κανει θαυματα με συνεργασια...και επικοινωνια..... ΠΙΣΤΕΨΕ στον εαυτο σου εισαι ενα ζωο που γαμαει και δερνει Ελπιζω να βοήθησα

[Mara.Z]

μου.

Πως μπορώ ρε παιδιά να βγω απο αυτό το σκοτεινό τουνελ που μπήκα?
Δεν μου αρέσει εδώ μέσα...

Tα εχεις πει ολα αυτα στο γιατρο σου? ισως ειναι παρενεργειες... ισως χρειαζεσαι αλλαγη δοσης ή φαρμακων...

[lef1979]

Tα εχεις πει ολα αυτα στο γιατρο σου? ισως ειναι παρενεργειες... ισως χρειαζεσαι αλλαγη δοσης ή φαρμακων...

Μου έβγαλε το mallicon και το motofen μιας και ουσιαστικά αποτελεσματα δεν είδα και μου έδωσε Effexor και μου είπε οτι σε μια δεκαριά μέρες πρέπει να δώ βελτίωση.

Εν το μεταξύ με εχει ξετινάξει η κατάθλιψη μου.
Δεν αντέχω άλλο.

[lef1979]

Η δουλειά μου ειναι οτι χειρότερο μπορεί να κανει κάποιος. Εχω ενα ενα πολύ μικρό γραφείο κουριερ σε μια μικρή πόλη και είμαι ολή την ώρα μεσα στο αγχος. Άγχος που πρέπει να φέρνω βόλτα ενα σωρό κόσμο πάνω στο κεφάλι μου, αγχος για να πανε όλα τα πραγματα που στελνω στην ώρα τους, αγχος που έτσι που έχει γίνει η κατάσταση κάνουμε αμαν να δουμε ενα πελάτη να μπενει μέσα.

Πέρα απο αυτο μοιράζω και μια εφημερίδα καθημερινά και με εχει σκοτώσει πραγματικά. Κάθε μέρα κάνω τις ίδιες κινήσεις, το ίδιο δρομολόγιο, βλέπω τους ιδιους ανθρώπους. Η ίδια ρουτίνα κάθε μερα. Και αγχος που θέλω να την αφήσω γιατι δεν την αντεχω άλλο και να μην μπορώ για λόγους επιβίωσης.

Εντελώς αδιέξοδο

[pavlosla]

εισαι χρεομενως εχεις χρεη?

[lef1979]

εισαι χρεομενως εχεις χρεη?

οχι ευτυχώς. αν ειχα και χρεή το πιθανότερο ειναι οτι δεν θα μιλούσαμε μαζι τωρα