Αναβλητικότητα και ανοργανωσια.. - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 4 FirstFirst 1234 LastLast
Results 31 to 45 of 46
  1. #31
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    25,333
    Quote Originally Posted by elisabet View Post
    Ω σε νιώθω! ακριβώς αυτό συμβαινει και σε μένα! Μετακινώ βουνά λεμε όταν αγαπάω!
    Μόνη μου...κάτι παθαίνουν οι υπερδυνάμεις μου..
    Σπαστικό να θες εξωτερικούς παράγοντες για να κάνεις αυτά που θες, δεν ξέρω αν είναι φυσιολογικό..
    Απτην άλλη ο ποιητής λέει " ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει...οι άνθρωποι ζουν από την στιγμή που βρίσκουν μια θέση στις ζωές των άλλων". Μήπως ζητάμε πολλά απτους εαυτούς μας;
    εγω συμφωνω με τον ποιητη, παντως :)

  2. #32
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Posts
    3,876
    Quote Originally Posted by Remedy View Post
    εγω συμφωνω με τον ποιητη, παντως :)
    Μωρέ και γω συμφωνώ! Στο βαθμό που αυτό συμβαίνει είναι που φοβάμαι μήπως το χάνω κάπου... :)

    Και μιας και το ρίξαμε στην ποίηση , τώρα θυμήθηκα κι αυτό το αγαπημένο

    Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
    στα περασμένα χρόνια.
    Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
    και σε βροχή, σε χιόνια,
    δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες.

    Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
    μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
    μόνο γι’ αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
    κ’ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
    μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

    Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
    με την ψυχή στο βλέμμα,
    περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
    της ύπαρξής μου στέμμα,
    μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν.

    Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες
    και στη ματιά σου να περνάη
    είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
    να παίζει, να πονάη,
    μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες.

    Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
    γι’ αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
    Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα,
    σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
    Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.

    Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα,
    γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη.
    Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
    μένα η ζωή πληρώθη.
    Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα.

    Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
    μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
    Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
    μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
    μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.

    Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες
    έζησα, να πληθαίνω
    τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες
    κ’ έτσι γλυκά πεθαίνω
    μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες.

  3. #33
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2014
    Posts
    3,806
    Quote Originally Posted by elisabet View Post
    Μωρέ και γω συμφωνώ! Στο βαθμό που αυτό συμβαίνει είναι που φοβάμαι μήπως το χάνω κάπου... :)

    Και μιας και το ρίξαμε στην ποίηση , τώρα θυμήθηκα κι αυτό το αγαπημένο

    Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
    στα περασμένα χρόνια.
    Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
    και σε βροχή, σε χιόνια,
    δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες.

    Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
    μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
    μόνο γι’ αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
    κ’ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
    μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

    Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
    με την ψυχή στο βλέμμα,
    περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
    της ύπαρξής μου στέμμα,
    μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν.

    Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες
    και στη ματιά σου να περνάη
    είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
    να παίζει, να πονάη,
    μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες.

    Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
    γι’ αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
    Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα,
    σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
    Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.

    Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα,
    γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη.
    Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
    μένα η ζωή πληρώθη.
    Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα.

    Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
    μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
    Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
    μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
    μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.

    Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες
    έζησα, να πληθαίνω
    τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες
    κ’ έτσι γλυκά πεθαίνω
    μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες.
    Ωραιο και καποτε αγαπητο και σε μενα το ποιημα...αλλα μη ξεχναμε οτι και η Πολυδουρη δε τη πολυπαλευε ενω αυτος για τον οποιο γραφτηκε δεν τη παλευε γενικως :P
    Οποτε ναι θα ελεγα ειναι ενδειξη αυτο πως καπου το χανεις αμα σου "μιλαει" το ποιημα, κι εγω το ιδιο :P
    Νιωθω ετσι; Ναι...φοβαμαι πως δεν ειναι υγιες; Ναι. Ωρε που παω; Επισης ναι :P
    Δεν μου αρεσει μωρε να τα ισοπεδωνω ολα, αληθεια...
    απλα ουτε να ονειροβατω απερισκεπτα. Προσπαθω να τα συμφιλιωσω :)

    Και απλα επειδη με ενεπνευσες λιγακι και μου θυμησες τον χαζουλη μου εαυτο που μου λειπει θα παραθεσω κι εγω τη μεταφραση απο ενα ποιηματακι, λιγο ασχετιλα με το θεμα του "υπαρχουμε για εμας η για τους αλλους" αλλα σχετικο με το ποιημα σου :)

    Πως σ’ αγαπώ;
    Τους τρόπους ας μετρήσω..
    Σ’αγαπώ στο βάθος, πλάτος και ύψος,
    που η ψυχή μου δύναται να φτάσει,
    σαν ψάχνει αόρατη
    να βρει το τέλος του Είναι,
    και της Χάρης της ιδανικής.
    Σ’αγαπώ στο επίπεδο
    της ταπεινότερης καθημερινής ανάγκης,
    κάτω απ’τον ήλιο ή του κεριού το φως.
    Σ’αγαπώ ελεύθερα,
    όπως παλεύουν οι άντρες για το Δίκιο.
    Σ’αγαπώ αγνά,
    όπως απεχθάνονται τον Έπαινο.
    Σ’αγαπώ με το πάθος
    που έντυνα παλιά τις λύπες μου,
    και με την πίστη,
    των παιδικών μου χρόνων.
    Σ’αγαπώ με μιαν αγάπη που νόμιζα πως έχασα
    μαζί με τους χαμένους μου αγίους-
    σ’αγαπώ με την ανάσα,
    τα χαμόγελα, τα δάκρυα όλης της ζωής μου!
    και αν ο Θεός ορίσει,
    θα σ’αγαπώ περισσότερο μετά το θάνατο.

    Νταξει το σκοτωσε στο τελος ειδικα χαχαχαχα

  4. #34
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2014
    Posts
    3,806
    Quote Originally Posted by elisabet View Post
    Δεν ξέρω βρε Ναταλία...ο ψυχολόγος μου πάντως σε ανάλογη συζήτηση ήταν της άποψης του να δείξω κατανόηση στον εαυτό μου τουλάχιστον σε ορισμένα διαστήματα της ζωής μου που είχα έτσι κι αλλιώς άλλα θέματα να με ζορίζουν. Το ίδιο μου λένε και οι φίλοι μου συνήθως. Με μια φίλη που το συζητούσα και την είχα πάντα για ίνδαλμα στο συγκεκριμένο θέμα της οργάνωσης και του προγράμματος γιατί τη θεωρούσα από τα άτομα που λες, που ανεξάρτητα από τρίτους κρατάνε ένα πρόγραμμα στη ζωή τους, μου είπε οτι κάνω λάθος κι οτι κι εκείνη επηρεάζεται απο εξωτερικούς παράγοντες κι όταν είναι μόνη της χαλάει το πρόγραμμα της.
    Είμαστε κοινωνικά όντα όπως και να το κάνεις... και δεν μιλώ μόνο για την περίπτωση του να είσαι σε σχέση. Αλλά σκέψου και το πιο απλό :θες να γραφτείς γυμναστήριο. Είναι πάντα πιο διασκεδαστικό και έχεις περισσότερες πιθανότητες να το τηρήσεις αν έχεις κανονίσει να πηγαίνεις με μια φίλη κι όχι μόνη σου. Ή στο διάβασμα έχεις περισσότερες πιθανότητες να το τηρήσεις αν διαβάζεις με παρέα ή έστω αν διαβάζουν κι άλλοι στο περιβάλλον σου και στο τέλος της μέρας ακούσεις ένα "πώς πήγε σήμερα το διάβασμα; εγώ διάβασα αυτό"
    Στεκουν ολα αυτα, ενδομυχα μου βγαζουν πολυ ευκολα νοημα και φαινονται σωστα....απλα φοβαμαι μηπως με τη πολλη τη κατανοηση γλυστραω ολο και πιο βαθια στην απραξια, μηπως αρχιζω και χρησιμοποιω ολα αυτα που με αποσπουν/βασανιζουν σα δικαιολογια επειδη απλα τεμπελιαζω. Απο την αλλη δε τεμπελιαζω παντα, μπορω να ειμαι πολυ παραγωγικη. Αλλα γαμωτο...δε μπορω για τη παρτη μου και μονο, χαχαχαχα
    Φτασαμε στο μηδεν παλι :)
    Η ισως οχι...ισως οντως χρησιμοποιω το δεν ειμαι καλα πιεζομαι μπλα μπλα ως δικαιολογια επειδη βαριεμαι να ασχοληθω με πραγματα που δεν θα εμπλουτιζαν τη ζωη μου μαζι με αλλους ανθρωπους...δεν εχω κινητρο να μη βαριεμαι δηλαδη. Η μπορει και να επεσε στη λουμπα αυτη καταλαθος, τι να πω :P

  5. #35
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Posts
    3,876
    Quote Originally Posted by Natalia_sups View Post
    Στεκουν ολα αυτα, ενδομυχα μου βγαζουν πολυ ευκολα νοημα και φαινονται σωστα....απλα φοβαμαι μηπως με τη πολλη τη κατανοηση γλυστραω ολο και πιο βαθια στην απραξια, μηπως αρχιζω και χρησιμοποιω ολα αυτα που με αποσπουν/βασανιζουν σα δικαιολογια επειδη απλα τεμπελιαζω. Απο την αλλη δε τεμπελιαζω παντα, μπορω να ειμαι πολυ παραγωγικη. Αλλα γαμωτο...δε μπορω για τη παρτη μου και μονο, χαχαχαχα
    Φτασαμε στο μηδεν παλι :)
    Η ισως οχι...ισως οντως χρησιμοποιω το δεν ειμαι καλα πιεζομαι μπλα μπλα ως δικαιολογια επειδη βαριεμαι να ασχοληθω με πραγματα που δεν θα εμπλουτιζαν τη ζωη μου μαζι με αλλους ανθρωπους...δεν εχω κινητρο να μη βαριεμαι δηλαδη. Η μπορει και να επεσε στη λουμπα αυτη καταλαθος, τι να πω :P
    Ρε συ μιλάς σα να είσαι εγώ!!! :)
    Κοίτα όταν ήμουν φοιτήτρια πέρασα μια περίοδο μεγάλου αυτομαστιγώματος με το διάβασμα και σκεφτόμουν ακριβώς αυτό που λες. Οτι είμαι τεμπέλα και χρησιμοποιώ ως δικαιολογία την κακή μου ψυχολογία για να τεμπελιάζω. Κάθε που άρχιζα το διάβασμα με πιάναν οι μαυρίλες! Όταν δεν είχα εξεταστική, μια χαρά τα ξεχνούσα όλα και καλοπερνούσα, μόλις άρχιζε η εξεταστική τα θυμόμουν όλα μαζεμένα. Αυτό για αρκετά χρόνια αργότερα είχε κατοχυρωθεί μέσα μου ως μια περίοδος μεγάλης τεμπελιάς και ταυτόχρονα αυτοπαραμυθιάσματος.

    Τελικά γυρνώντας πίσω και βλέποντας πιο αντικειμενικά τα πράγματα, όχι δεν ήταν δικαιολογία. Ήταν μια περίοδος που συνέβαιναν στην ζωή μου τα χίλια μύρια σε διάφορα επίπεδα, υγεία, οικογένεια, προσωπικές σχέσεις, φιλικές.. ήταν λες και γύρω μου γινόταν πόλεμος και εγώ είχα ταμπουρωθεί στο σπίτι και είχα την απαίτηση να συγκεντρωθώ στο διάβασμα ενώ δίπλα μου σκάγανε βόμβες! Απλώς τον υπόλοιπο καιρό μπορούσα να στρουθοκαμηλίζω και να κάνω πως δεν τα βλέπω επειδή ξεχνιόμουν με τις παρέες, τα ξενύχτια κτλ. Στην περίοδο της εξεταστικής όμως που κλεινόμουν μέσα, θέλοντας και μη αυτά ερχόνταν στον νου μου. Γιατί έπρεπε να τα λύσω.

    Γιατι στα λέω αυτά; γιατί αν νιώθεις πως δεν είσαι καλά, τότε δεν είσαι καλά! Δεν είναι δικαιολογία αυτό, είναι καμπανάκι που χτυπάει και σου ζητάει (ο εαυτόςσου ) να τον προσέξεις λίγο και να ασχοληθείς μαζί του και είναι τελείως διαφορετικό από την αναβλητικότητα που μπορεί να έχεις ως χαρακτηριστικό γενικά στην ζωή σου.

    Ο ψυχολόγος μου έλεγε οτι ένα "κόλπο" που μπορούμε να κάνουμε για την αναβλητικότητα, είναι να βρίσκουμε μια ανταμοιβή για τον εαυτό μας. Κάτι σαν αυτό που μας κάνανε μικρά για να μαζέψουμε το δωμάτιο μας πχ. Αν μαζέψεις το δωμάτιο σου μετά θα πας βόλτα. Πρέπει να βρούμε μικρά πράγματα που μας δίνουν χαρά και να κάνουμε ένα τέτοιο δώρο στον εαυτό μας κάθε μέρα. Το πρόβλημα μου είναι οτι μέσα στην καθημερινότητα μου είναι πολύ δύσκολο να βρίσκω τέτοια δώρα για τον εαυτό μου (που να μην μου προσθέτουν κιλά!)

  6. #36
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2016
    Posts
    2,911
    Quote Originally Posted by elisabet View Post

    Ο ψυχολόγος μου έλεγε οτι ένα "κόλπο" που μπορούμε να κάνουμε για την αναβλητικότητα, είναι να βρίσκουμε μια ανταμοιβή για τον εαυτό μας. Κάτι σαν αυτό που μας κάνανε μικρά για να μαζέψουμε το δωμάτιο μας πχ. Αν μαζέψεις το δωμάτιο σου μετά θα πας βόλτα. Πρέπει να βρούμε μικρά πράγματα που μας δίνουν χαρά και να κάνουμε ένα τέτοιο δώρο στον εαυτό μας κάθε μέρα. Το πρόβλημα μου είναι οτι μέσα στην καθημερινότητα μου είναι πολύ δύσκολο να βρίσκω τέτοια δώρα για τον εαυτό μου (που να μην μου προσθέτουν κιλά!)
    αα αυτο το κανω...αλλα και παλι πρεπει να εισαι πειθαρχημενος...
    πχ ενα γλυκο σε μια εξοδο/βολτα, δεν θα φας γλυκα στο σπιτι γιατι δεν τα ελεγχεις!
    να αγορασεις βιβλιο/περιοδικο/ωραιο τετραδιο...
    σινεμα κλπ...
    ή μια ωραια ταινια στον υπολογιστη....
    Dream bigger.Work harder.Complain less.Look for opportunities.Focus on effort.Be grateful!

  7. #37
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2014
    Posts
    3,806
    Δεν ξερω τι λετε εγω τα δωρα στον εαυτο μου τα κανω ελευθερα, στα ωπα ωπα με εχω :P
    Τελικα μαλλον χρειαζομαι προσωπικο βοηθο να μου τα οργανωνει ολα, να με τιμωρει οταν κανω βλακειες και να βρικει τροπους να με εκπλησσει και να με ανταμειβει οταν κανω οσα πρεπει να κανω...αυτο ειναι ρε σεις το βρηκα...για ολα φταιει η ελλειψη περσοναλ ασσισταντ στη ζωη μου :P

  8. #38
    Banned
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    3,247
    Quote Originally Posted by elisabet View Post
    Καλά τραγικό... θα σου πω τι πατατρακ επαθα τελευταια...
    Από μια βλάβη στον υπολογιστή μου, κινδύνευσα να χάσω όλα τα αρχεία μου , ανάμεσα στα οποία και εντελώς απαραίτητα για την δουλειά μου αρχεία, επειδή από καθαρή αμέλεια δεν είχα φροντίσει να τα αποθηκεύσω με σιγουριά σε έναν εξωτερικό σκληρό.
    Τελικά ο τεχνικός μου τα έσωσε και αποφάσισα να κάτσω να τα οργανώσω λιγάκι, να σβήσω οτι δεν χρειάζεται σαβούρα κτλ και να τα αποθηκεύσω ώστε να είμαι σίγουρη πως δεν θα το ξαναπάθω. Εδώ κι ένα μήνα περίπου και παραπάνω μη σου πω...μάντεψε! Δεν έχω κάνει τίποτα!!!
    Η δικαιολογία μου : οτι δεν θέλω να το κάνω πρόχειρα όλο αυτό, θέλω ώρες ώστε να το κάνω σωστά, να τα ψάξω προσεκτικά κτλ
    Η αλήθεια : βαριέμαι αφόρητα να το κάνω!!!

    Νομίζω οτι ισχύει εν μέρει αυτό με την τελειομανία, κι εγώ όταν κάνω κάτι θέλω να το κάνω σωστά και όπως το χω στο νου μου, αλλά παρατηρώ οτι συχνά αυτό το χρησιμοποιώ και ως δικαιολογία τελικά για να μην κάνω ποτέ αυτά που θεωρώ βαρετά!
    Και εγώ έχω σαβούρα, αλλά θα τα φτιάξω όταν μου ρθει η όρεξη, ποτέ δηλαδή :p
    Οκ φροντίζω να μην χάσω τα αρχεία μου, αποθηκεύοντας και την σαβούρα, αλλά αν κάτι δεν έχει επιπτώσεις γιατί να το κάνουμε από την στιγμή που είναι αγγαρεία , το βαριόμαστε κλπ? η θα χάσω τα αρχεία μου ή θα πετάξω τον χρόνο μου σβήνοντας σαβούρες.....ε βρήκα μια άλλη λύση, όχι τέλεια, αλλά την καλύτερα για μένα.....μπορείς να είσαι τελειομανής σε ένα χόμπι, σε κάτι που θα φτιάξεις, στην δουλειά σου, που θα σε γεμίζει κιόλας......τώρα σε αυτά σαν να χάνεις τον χρόνο σου για μια αγγαρεία που δεν έχει επιπτώσεις αν δεν το κάνεις........

  9. #39
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Quote Originally Posted by elisabet View Post
    Ρε συ μιλάς σα να είσαι εγώ!!! :)
    Κοίτα όταν ήμουν φοιτήτρια πέρασα μια περίοδο μεγάλου αυτομαστιγώματος με το διάβασμα και σκεφτόμουν ακριβώς αυτό που λες. Οτι είμαι τεμπέλα και χρησιμοποιώ ως δικαιολογία την κακή μου ψυχολογία για να τεμπελιάζω. Κάθε που άρχιζα το διάβασμα με πιάναν οι μαυρίλες! Όταν δεν είχα εξεταστική, μια χαρά τα ξεχνούσα όλα και καλοπερνούσα, μόλις άρχιζε η εξεταστική τα θυμόμουν όλα μαζεμένα. Αυτό για αρκετά χρόνια αργότερα είχε κατοχυρωθεί μέσα μου ως μια περίοδος μεγάλης τεμπελιάς και ταυτόχρονα αυτοπαραμυθιάσματος.
    αυτο ακριβως νιωθω κι εγω..και θυμωνω πολυ
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  10. #40
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Location
    αθηνα
    Posts
    16,720
    Quote Originally Posted by elisabet View Post
    Το έχετε σαν χαρακτηριστικό; Είστε αναβλητικοί ή ανοργάνωτοι;
    Είναι κάτι που με εκνευρίζει πολύ σε μένα μερικές φορές.
    Τι στο καλό είναι αυτό; Πού οφείλεται; Και υπάρχει τρόπος να το αλλάξει ποτέ κανείς αυτό ή πάντα έτσι θα μείνει;
    Νεωτερος ημουν εντελως αφασια , με το που ασχοληθηκα με μια δουλεια που απαιτουσε γρηγορες αποφασεις , και υπευθυνοτητα , αλλαξα εντελως , εγινα πολυ οργανωτικος , και καθολου αναβλητικος , αρα αλλαζει αυτο το χαρακτηριστικο , πιστευω .......

  11. #41
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Posts
    3,876
    Quote Originally Posted by Macgyver View Post
    Νεωτερος ημουν εντελως αφασια , με το που ασχοληθηκα με μια δουλεια που απαιτουσε γρηγορες αποφασεις , και υπευθυνοτητα , αλλαξα εντελως , εγινα πολυ οργανωτικος , και καθολου αναβλητικος , αρα αλλαζει αυτο το χαρακτηριστικο , πιστευω .......
    Ναι ίσως αλλάζει σε κάποιο βαθμό, αλλά δεν έχω τέτοιο θέμα με την δουλειά μου. Σε οτι αφορά την δουλειά δεν είμαι καθόλου αναβλητική ή ανοργάνωτη , δουλεύω από τα 23 μου σχεδόν, δεν υπολογίζω τις μικροδουλειές που μπορεί να έκανα ως φοιτήτρια, και τα μεγαλύτερα διαστήματα δούλευα σε δυο δουλειές ταυτόχρονα με ελάχιστο εως καθόλου ελεύθερο χρόνο και μια χαρά μπορούσα να ανταποκριθώ.
    Δε νομίζω πως έχει να κάνει με την δουλειά. Την αναβλητικότητα και το να δυσκολεύομαι με το πρόγραμμα το είχα από πάντα σε άλλα θέματα, αυτά που θεωρούσα "αγγαρείες" όπως λέει κι ένα μέλος πιο πάνω.

  12. #42
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Posts
    3,876
    Quote Originally Posted by boo View Post
    αυτο ακριβως νιωθω κι εγω..και θυμωνω πολυ
    Αυτό boo ήταν κάτι διαφορετικό. Ήταν μια δύσκολη περίοδος της ζωής μου που είχα πολύ άγχος και απλά τις άλλες περιόδους καλύπτονταν από τις παρέες τις εξόδους κτλ και όταν κλεινόμουν μέσα για το διάβασμα έβγαινε. Δεν πρέπει να θυμώνεις με αυτό...να χαλαρώσεις λίγο τους ρυθμούς σου πρέπει και να βρεις τι σε αγχώνει και σε πιέζει.

  13. #43
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Posts
    3,876
    Quote Originally Posted by cube View Post
    Και εγώ έχω σαβούρα, αλλά θα τα φτιάξω όταν μου ρθει η όρεξη, ποτέ δηλαδή :p
    Οκ φροντίζω να μην χάσω τα αρχεία μου, αποθηκεύοντας και την σαβούρα, αλλά αν κάτι δεν έχει επιπτώσεις γιατί να το κάνουμε από την στιγμή που είναι αγγαρεία , το βαριόμαστε κλπ? η θα χάσω τα αρχεία μου ή θα πετάξω τον χρόνο μου σβήνοντας σαβούρες.....ε βρήκα μια άλλη λύση, όχι τέλεια, αλλά την καλύτερα για μένα.....μπορείς να είσαι τελειομανής σε ένα χόμπι, σε κάτι που θα φτιάξεις, στην δουλειά σου, που θα σε γεμίζει κιόλας......τώρα σε αυτά σαν να χάνεις τον χρόνο σου για μια αγγαρεία που δεν έχει επιπτώσεις αν δεν το κάνεις........
    Ωραία οπτική...με βολεύει :)
    Το έκανα αυτό που λες, απλά τα αποθήκευσα μαζί με την σαβούρα για να μην τα ξαναχάσω. Όχι πως νιώθω καλά και με αυτό...ξέρω πως "έκλεψα", το κανονικό θα ήταν να τα καθαρίσω πρώτα.
    Αυτά που λες είναι ακριβώς αυτά που λέω στον εαυτό μου όταν βαριέμαι να κάνω κάτι...γιατί να το κάνω αφού είναι αγγαρεία και μπορώ να το αποφύγω; :)

  14. #44
    Banned
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    3,247
    Άλλος βαριέται το καθάρισμα, άλλος δεν γυμνάζεται άλλος είναι φοιτητής και δεν διαβάζει, άλλος δεν καθαρίζει τις σαβούρες του κλπ...ε όλοι είμαστε τεμπέληδες σε κάποια θέματα αναλόγως πόσο βαριόμαστε κάτι....οι επιπτώσεις διαφέρουν βέβαια.....το να πιεστείς να βάλεις ένα πλυντήριο γιατί δεν έχεις βρακί να βάλεις το καταλαβαίνω, το μπλέξιμο με την αγάπη και την φροντίδα του εαυτού όχι.......εσύ μπορεί να θες να κάνεις κάτι άλλο αντί να πλένεις, φορώντας το ίδιο βρακί, ε δικαίωμά σου......κατά βάθος δεν σε ενοχλεί και τόσο το βρακί......αλλιώς θα το έπλενες.......σε ενοχλεί που δεν μπορείς να δείξεις το βρακί σου, σε ενοχλεί που νιώθεις βρωμιάρα, όλα τα υπόλοιπα δηλαδή εκτός από το βρακί.....αλλά και που είναι η αποδοχή και η αγάπη προς τον εαυτό σου στο ''είμαι βρωμιάρα και τεμπέλα, πρέπει να πλένω το βρακί μου επειγόντως , δεν είναι σωστό , δεν με αγαπώ '' κλπ? ξέρω γω μπερδεύτηκα .....

  15. #45
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Location
    αθηνα
    Posts
    16,720
    Quote Originally Posted by elisabet View Post
    Δε νομίζω πως έχει να κάνει με την δουλειά. Την αναβλητικότητα και το να δυσκολεύομαι με το πρόγραμμα το είχα από πάντα σε άλλα θέματα, αυτά που θεωρούσα "αγγαρείες" όπως λέει κι ένα μέλος πιο πάνω.
    Τοτε το κληρονομησα απ τον πατερα μου , οπως και πολλα αλλα , ξερω το καθε τι που ειναι , και δεν αναβαλλω τιποτα , εκτος αν ειναι ησσονος σημασιας ...........και δεν μου προκαλει αγχος , αμα μου προκαλει , δεν ταναβαλλω .....δεν μπορεις νασαι οργανωτικος επιλεκτικα , η εισαι η δεν εισαι .............

Page 3 of 4 FirstFirst 1234 LastLast

Similar Threads

  1. Αναβλητικότητα
    By psy me in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 15
    Last Post: 03-12-2015, 02:52
  2. Αναβλητικοτητα
    By panamar in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 12
    Last Post: 26-01-2012, 14:51
  3. ΙΔΨ και αναβλητικότητα.
    By genehunter in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
    Replies: 7
    Last Post: 23-02-2011, 10:26
  4. κόλλημα στην αναβλητικότητα
    By ayamanashka in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 4
    Last Post: 27-07-2008, 09:03

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •