Εσάς ποιά η σχέση σας με τα αδέρφια σας??

[elisabet]

elisabet μου.. δεν αμφιβαλλω καθλολου οτι και η αδερφή μου είναι πληγωμένη απο όλο αυτό.. ίσα ίσα το αντίθετο. Είμαι σίγουρη και το ξέρω οτι και εκείνη είναι πληγωμένη ......απλά είμαστε πληγωμένες για διαφορετικούς λόγους... Και δυστυχώς ουτε και σε αυτό μπορούμε να συννενοηθούμε. Ενοείται οτι εκείνη ρίχνει το φταίξιμο σε μένα και εγώ σε εκείνη γι αυτό.. Αν κάποιος μας έφταιγε λιγότερο να είσαι σίγουρη θα το αναγνώριζε τόσο εγώ όσο και εκεινη και δεν θα είχαμε πρόβλημα μια απο τις δύο μας να κάνει πίσω.
Πχ αν εμένα ο άντρας μου έλεγε τον πατέρα μου μ@@@κα και του επιτηθόταν και μετά να ζεί ο πατέρας μου με τον φόβο του άντρα μου.. θα είχα γυρίσει τον κόσμο ανάποδα και δεν θα του επέτρεπα να ξαναμιλήσει και συμπεριφερθεί έτσι στον πατέρα μου. Εκείνη το ανέχτηκε και το ανέχετε και δεν σηκώνει και κουβέντα για τον άντρα της.. δηλαδή προτιμάει να πεις τον ίδιο τον πατέρα της μ@@κα παρά τον άντρα της. Εγω αυτό δεν μπορώ να το δεχθώ με τίποτα! ..είμαι άνθρωπος που έχω παίξει και ξύλο για να υπερασπιστώ την τιμή της οικογένειας μου. Οποτε πχ σε αυτό το παράδειγμα ποια να κάνει πίσω? εκείνη θεωρεί οτι "άντρας μου ειναι τι να κανουμε ανεχτειτε τα για χαρη μου" ..και γω θεωρώ οτι για κανέναν και τίποτα δεν είμαι αναγκασμένη να ανεχθώ τέτοια συμπεριφορά στους γονείς μου.. οπότε οποιαδήποτε κουβέντα και προσπάθεια πέφτει στο κενό. Και το φέρνω αυτό ως παράδειγμα για να δείξω οτι πως μπορεί να είμαστε πληγωμένες για διαφορετικούς λόγους.. εγω δηλ σε αυτή την περίπτωση είμαι πληγωμένη που η αδερφή μου δεν υπερασπίζεται τον πατέρα μου και εκείνη είναι πληγωμένη που δεν θέλω να ανεχθώ τον άντρα της

Αν θες την γνώμη μου, νομίζω οτι είναι λάθος να μπλέκετε τον πατέρα σου ή οποιονδήποτε άλλο στην μεταξύ σας σχέση. Μα θα μου πεις πατέρας μου είναι πώς γίνεται να μην πληγωθώ και να μην τον υπερασπίζομαι όταν βλέπω αυτή την συμπεριφορά απέναντι του; Κατανοητό και σεβαστό αυτό κι εγώ στη θέση σου έτσι θα ένιωθα και δεν θα μπορούσα να κλείσω τα μάτια σε μια τέτοια συμπεριφορά. Όμως όσο κουφό κι αν ακούγεται ίσως να μην τα γνωρίζεις όλα κι ας είστε στην ίδια οικογένεια. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να συγκρατούμε στην μνήμη μας κυρίως αυτά που μας πόνεσαν τους ίδιους. Χίλιες ξυλιές σε ξένο κώλο λέει.. δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

Έτσι όπως ακούω την ιστορία σαν τρίτος και χωρίς να σας ξέρω φυσικά, μου φαίνεται αδιανόητο μια γυναίκα που έχει μεγαλώσει με αρχές και αξίες όπως λες με γονείς στοργικούς κτλ ξαφνικά να γυρνάει στην πλάτη στον ίδιο της τον πατέρα. Κάτι δεν πάει καλά εδώ, καταλαβαίνεις; Και δύο πράγματα μου πάνε στο μυαλό : ή η γυναίκα αυτή, παρόλη την εξωτερική εικόνα που δείχνει του όλα είναι καλά (έχω την οικογένεια μου, έχω χρήματα, δουλειά κτλ) βρίσκεται σε δύσκολη φάση και περνάει ζόρια (πχ δεν μπορείς να ξέρεις ποια είναι ακριβώς η σχέση με τον άντρα της και γιατί δείχνει να έχει τέτοια προσκόλληση σε αυτόν) ή η σχέση με τους γονείς της δεν ήταν εξαρχής αυτή που έπρεπε. Ίσως ενδόμυχα να κρατούσε παράπονα από τον πατέρα σου, ίσως να νιώθει κι εκείνη αδικημένη από αυτόν, ίσως να θυμάται συμπεριφορές που την πόνεσαν και που εσύ ακόμα κι αν ήσουν στο ίδιο σπίτι δεν πρόσεξες καν γιατί δεν σε αφορούσαν.
Δεν το λέω αυτό συγκεκριμένα για την αδερφή σου, αυτή είναι η γνώμη μου για όλα τα παιδιά που δείχνουν να έχουν μια "γαιδουρινή" στάση απέναντι στους γονείς τους μεγαλώνοντας. Ίσως είναι κάτι που απλά δεν μπορώ να το εξηγήσω εγώ αλλιώς επειδή κι εγώ δεν λειτουργώ έτσι, αλλά ειλικρινά όσα τέτοια παραδείγματα έχω γύρω μου, σε όλες τις περιπτώσεις αποδείχθηκε πως η σχέση γονιού-παιδιού δεν ήταν τελικά τόσο στέρεη όσο φαινόταν. Και συνήθως το τρίτο πρόσωπο που ερχόταν (σύζυγος πχ) ήταν απλά η αφορμή για να φανεί ένα πρόβλημα που πριν καλύπτονταν.

Αυτό βέβαια δεν αποτελεί δικαιολογία για κανέναν μας. Ο, τι παράπονα και να έχουμε από τους γονείς μας υποτίθεται ως ενήλικες οφείλουμε να τα διαχειριστούμε ανάλογα και να τα ξεπεράσουμε... αλλά στην πράξη ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι αυτό να συμβεί.

Οπότε έχοντας αυτά στο νου μου, θα σου πρότεινα να προσπαθήσεις να σκεφτείς λίγο την σχέση μαζί της, βγάζοντας απ' έξω την συμπεριφορά της προς τον πατέρα σου. Αν μιλούσατε ακόμα θα σου έλεγα ίσως να την ρωτούσες, να προσπαθούσες να καταλάβεις τι παράπονα κουβαλάει από κείνον ή ίσως να προσπαθούσες να δεις πιο προσεκτικά την σχέση με τον άντρα της, γιατί βάζει εκείνον πάνω απ όλα, δείχνει να έχει μια προσκόλληση, ίσως δεν είναι τόσο δυνατή όσο δείχνει...αλλά από οτι καταλαβαίνω αυτό είναι δύσκολο να συμβεί τώρα.

Επίσης επειδή αναφέρεις πολύ και τα οικονομικά να σου πω οτι πολλοί άνθρωποι που δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματα τους, το κάνουν αυτό μέσω της οικονομικής στήριξης. Δηλαδή το γεγονός οτι όπως λες πληρώνει το ρεύμα του πατέρα σου, αυτό για σένα μπορεί να μοιάζει τυπικό και είναι, και να μην σε καλύπτει, όμως για εκείνη μπορεί να δείχνει ενδιαφέρον, στήριξη, ακόμα και αγάπη.

Φαίνεται σα να παίρνω το μέρος της συνεχώς αλλά ελπίζω να καταλαβαίνεις. Το κάνω αυτό γιατί οκ εσύ ξέρεις τα παραπονά σου και την δικη σου πλευρά, θεωρώ πως δεν θα σε βοηθήσει απλά να μείνω σε αυτά αλλά να προσπαθήσω να σου δείξω λίγο και την άλλη πλευρά. Τουλάχιστον όπως την καταλαβαίνω εγώ.

[jock77]

Δεν με απασχολεί καθόλου που προσπαθείτε να την υπερασπιστείτε και προσπαθείτε να μπείτε στην θέση της.. ίσα ίσα το εκτιμώ πολύ. Όταν ακούμε μόνο την πλευρά του ενός είναι λογικό να προσπαθούμε να το δούμε και απο την πλευρά του άλλου όταν ο ίδιος δεν είναι εδώ να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Δυστυχώς η σχέση μου με την αδερφή μου είναι διαταραγμένη απο την ώρα που γεννήθηκα.
Είναι δίκαιο να ψάχνουμε ελαφρυντικά για την άλλη πλευρά...αλλά κάποια "εγκλήματα" απλά δεν χωράνε ελαφρυντικά και σίγουρα δεν τα αξίζουν.

[giorgos35]

Δεν με απασχολεί καθόλου που προσπαθείτε να την υπερασπιστείτε και προσπαθείτε να μπείτε στην θέση της.. ίσα ίσα το εκτιμώ πολύ. Όταν ακούμε μόνο την πλευρά του ενός είναι λογικό να προσπαθούμε να το δούμε και απο την πλευρά του άλλου όταν ο ίδιος δεν είναι εδώ να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Δυστυχώς η σχέση μου με την αδερφή μου είναι διαταραγμένη απο την ώρα που γεννήθηκα.
Είναι δίκαιο να ψάχνουμε ελαφρυντικά για την άλλη πλευρά...αλλά κάποια "εγκλήματα" απλά δεν χωράνε ελαφρυντικά και σίγουρα δεν τα αξίζουν.

Μερικη μιλανε για επαγγελματικη και οικονομικη επιτυχια.μα ποια οικονομικη επιτυχια ρε παιδια.και αυτο ακομα στο πατερα της το οφειλη.αυτος της φησε της επιχειρισης.για ποια οικονομικη επιτυχια μιλατε?ο πατερας της την αφησε λεφτα με το τσουβαλι.τη εκανε με τη μαγκια της αυτη?
Και οχι δεν την διξαιολογο με τιποτα.ο πληγωμενο
ς ο ανθρωπος δεν συμπεριφερετε ετσι.δεν χωραει καμια δικαιολογια.οσο για το ρευμα που του πληρωνη ειναι απειροεκαχιστο μπροστα σε αυτα που εκανε ο πατερας της σε αυτην.και μαλλον και αυτο το κανει για να καθησηχαση λιγο τη συνηδηση της.οσο της εχει μεινη.
Υ.Γ
Συγγνωμη jock που μιλαω ετσι για την αδερφη σου αλλα δεν μπορω να δικαιολογησω τα αδικαιολογιτα

[jock77]

Μερικη μιλανε για επαγγελματικη και οικονομικη επιτυχια.μα ποια οικονομικη επιτυχια ρε παιδια.και αυτο ακομα στο πατερα της το οφειλη.αυτος της φησε της επιχειρισης.για ποια οικονομικη επιτυχια μιλατε?ο πατερας της την αφησε λεφτα με το τσουβαλι.τη εκανε με τη μαγκια της αυτη?
Και οχι δεν την διξαιολογο με τιποτα.ο πληγωμενο
ς ο ανθρωπος δεν συμπεριφερετε ετσι.δεν χωραει καμια δικαιολογια.οσο για το ρευμα που του πληρωνη ειναι απειροεκαχιστο μπροστα σε αυτα που εκανε ο πατερας της σε αυτην.και μαλλον και αυτο το κανει για να καθησηχαση λιγο τη συνηδηση της.οσο της εχει μεινη.
Υ.Γ
Συγγνωμη jock που μιλαω ετσι για την αδερφη σου αλλα δεν μπορω να δικαιολογησω τα αδικαιολογιτα

Εσύ βασικά Γιώργο είπες την πιο σωστή κουβέντα.. "ηρθε και ο γαμπρος ηρθε και εδεσε το πραμα.ηταν που ηταν στραβω το κλιμα το ....... και ο γαιδαρος και ψωφισε.." ..σε κάθε σου απάντηση είναι λές και ακούω κάποιον γνωστό μου..κάποιον που μας ξέρει. Δυστυχώς όταν μπαίνουν τρίτα πρόσωπα σε μια οικογένεια αλλάζει όλη η "χημεία" της και οι ισορροπίες της.. και δυστυχώς όχι πάντα στο καλύτερο.
Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας και για το επίπεδο που κρατήσαμε σε όλη αυτή την κουβέντα. Εύχομαι σε όλους να έχετε μια υγιή και ευτυχισμένη σχέση με τα αδέρφια σας και τους γονείς σας γιατί σε κανένα δεν αξίζει να νιώθει την απόρρηψη και την αδικία μέσα στην οικογένειά του.. νομίζω είναι απο τα πιο δύσκολα που μπορεί να αντιμετοπίσει κανείς στην ζωή του όταν αγαπάει την οικογένειά του. Η ανθρωπιά πρέπει να χαρίζεται και όχι να κερδίζεται...
Να έχετε ένα όμορφο βράδυ!

[giorgos35]

Εσύ βασικά Γιώργο είπες την πιο σωστή κουβέντα.. "ηρθε και ο γαμπρος ηρθε και εδεσε το πραμα.ηταν που ηταν στραβω το κλιμα το ....... και ο γαιδαρος και ψωφισε.." ..σε κάθε σου απάντηση είναι λές και ακούω κάποιον γνωστό μου..κάποιον που μας ξέρει. Δυστυχώς όταν μπαίνουν τρίτα πρόσωπα σε μια οικογένεια αλλάζει όλη η "χημεία" της και οι ισορροπίες της.. και δυστυχώς όχι πάντα στο καλύτερο.
Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας και για το επίπεδο που κρατήσαμε σε όλη αυτή την κουβέντα. Εύχομαι σε όλους να έχετε μια υγιή και ευτυχισμένη σχέση με τα αδέρφια σας και τους γονείς σας γιατί σε κανένα δεν αξίζει να νιώθει την απόρρηψη και την αδικία μέσα στην οικογένειά του.. νομίζω είναι απο τα πιο δύσκολα που μπορεί να αντιμετοπίσει κανείς στην ζωή του όταν αγαπάει την οικογένειά του. Η ανθρωπιά πρέπει να χαρίζεται και όχι να κερδίζεται...
Να έχετε ένα όμορφο βράδυ!

Εμπειριες ειναι καθαρα τιποτα αλλο.να εισαι καλα και εσυ αγαπητη jock σου ευχομε υγεια και ευτηχια ΤΟ ΑΞΙΖΕΙΣ!!!

[jock77]

Εμπειριες ειναι καθαρα τιποτα αλλο.να εισαι καλα και εσυ αγαπητη jock σου ευχομε υγεια και ευτηχια ΤΟ ΑΞΙΖΕΙΣ!!!

Να σαι καλά ρε Γιώργο..και σε εσάς εύχομαι να αποκτήσετε ένα υγιέστατο παιδάκι (και δυο και τρία.. μετο καλό!), όπως ειδα σε άλλα σου μηνύματα πως επιθυμείτε, και να ειστε πάντα αγαπημένοι και ευτυχισμένοι!!!

[giorgos35]

Να σαι καλά ρε Γιώργο..και σε εσάς εύχομαι να αποκτήσετε ένα υγιέστατο παιδάκι (και δυο και τρία.. μετο καλό!), όπως ειδα σε άλλα σου μηνύματα πως επιθυμείτε, και να ειστε πάντα αγαπημένοι και ευτυχισμένοι!!!

Ευχαριστω πολυ jock ενα απτα προβληματα μου ειναι και αυτο.βλεπουμε με τη γυναικα μου μωρακια στο δρομο και τα αγαπαμε πολυ.αλλα δυστηχως ο πελαργος δε μας βρηκε ακομα και δεν ξερω και ποτε και εαν θα μας βρει.με τη προσπαθεια να διορθωσε το προβλημα μου με την ασθενοσπερμια ανοιξα αλλα θεματα.τωρα τα ξεπερασα αλλα καποιες ιδεες μου μεινανε.τελοςπαντων μην σε κουραζω με τα δικα μου.παντως δεν εχω εγκαταλειψη τον αγωνα για εστω και ενα μωρο.να μπουσουλαει στο φτωχικο μου.ο θεος ξερει καλυτερα.αυτο λεω παντα

[jock77]

Ευχαριστω πολυ jock ενα απτα προβληματα μου ειναι και αυτο.βλεπουμε με τη γυναικα μου μωρακια στο δρομο και τα αγαπαμε πολυ.αλλα δυστηχως ο πελαργος δε μας βρηκε ακομα και δεν ξερω και ποτε και εαν θα μας βρει.με τη προσπαθεια να διορθωσε το προβλημα μου με την ασθενοσπερμια ανοιξα αλλα θεματα.τωρα τα ξεπερασα αλλα καποιες ιδεες μου μεινανε.τελοςπαντων μην σε κουραζω με τα δικα μου.παντως δεν εχω εγκαταλειψη τον αγωνα για εστω και ενα μωρο.να μπουσουλαει στο φτωχικο μου.ο θεος ξερει καλυτερα.αυτο λεω παντα

Καλημέρα, και ενοείται δεν με κουράζεις. Είμαστε εδώ για να τα λέμε και να συζητάμε..να τα βγάζουμε απο μέσα μας και ίσως μας πει καποιος και κάτι που μπορεί να μας βοηθήσει. Αυτό που περνάς το έχω ζήσει με πολλούς φίλους και μάλιστα η ίδια έχω γίνει και δύο φορές δότρια ωαρίων. Αυτό που μπορώ να σου πώ είναι οτι δεν χρειάζεται να ανυσηχείς καθόλου γιατί η επιστήμη πλέον έχει προχωρήσει τόσο μα τόσο πολύ και αν χρειαστεί είναι πάντα εκεί για να κάνει κάποια πράγματα πιο εύκολα όταν χρειάζεται. Εγω θα σου πω τι παρατήρησα με τους περισσότερους φίλους μου (ακόμη και εκείνους που είχαν πρόβλημα με το σπέρμα τους ή που είχε η κοπέλα κάποιο θεματάκι) ..οτι η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο. Δεν σου λέω κάτι που δεν ξέρεις αλλά θα σου πω τι παρατήρησα εγώ ουτος ή άλλος.
Υπήρξαν λοιπόν ζευγάρια που ήταν παντρεμένα καιρό και έκαναν ασφαλή έρωτα μέχρι να είναι έτοιμοι να αποφασίσουν για ένα παιδάκι. Αυτά λοιπόν τα ζευγάρια αντιμετόπισαν και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ο προγραμματισμός δηλαδή δημιουργεί εμπόδια και προβλήματα. Αυτό το "ξεκινάμε την προσπάθεια για παιδάκι".. αυτή η "προσπάθεια" είναι στην ουσία και το εμπόδιο. Η προσπάθεια φέρνει και απογοήτευση και στεναχώρια και άγχος όταν δεν πετύχει με την πρώτη δεύτερη, πέμπτη, δέκατη φορά.. και τότε χειροτερεύει η κατάσταση. Είναι απαραίτητο να βγείτε απο αυτή την "ζώνη" της προπάθειας.. Ιδιαίτερα αν έχεις μοιραστεί αυτό το νέο με άλλους ανθρώπους ..τους συγγενείς σας.. οτι δηλαδή να ξεκινήσαμε να βάλουμε μπροστά για παιδάκι και μετά ολο αυτο γυρνά πάνω σας σαν "ευθύνη", σαν να πρέπει να αποδείξετε κάτι, σαν να μην πρέπει να απογοητεύεσετε, σαν να μην θέλετε να φανείτε προβληματικοί .. σαν να πρέπει να "καταφέρετε" κάτι!! Είναι οτι χειρότερο να το μοιράζεσαι αυτό με τους άλλους. Αν ένα ζευγάρι αποφασήσει να φέρει παιδάκι θα πρέπει να είναι αποκλειστικά προσωπική τους υπόθεση και να μην την μοιράζεται με κανένα ακόμη και όταν υπάρχει πρόβλημα. Η πίεση που μπορεί να ασκήσει το περιβάλλον άθελά του έχει τρομερές επιπτώσεις. Η δικοί μου φίλοι που πέτυχαν σε μερικούς μήνες να αυτό ήταν εκείνοι που δεν είπαν σε κανένα τι αποφάσησαν να κάνουν, δεν είπαν σε κανένα τι πρόβλημα είχαν και το μοιράστηκαν μόνο όταν τελικά έμεινε έγκυος. Που ξέφυγαν απο την νοοτροπία του "προσπαθούμε" και του "να καταφέρουμε" και το πείραν όλο το πράγμα αλλιώς. Βγάλαν την "γονιμοποίηση" αποτ ο μυαλό τους και κάναν έρωτα σαν την πρώτη φορά, εκπλήρωσαν κάποιες φαντασιώσεις και γενικά το ρίξαν έξω.. Κάνανε ότι κάνανε πάντα, δεν σταμάτησαν όταν βγαίνουν να πίνουν το ποτάκι τους, να καπνίσουν το τσιγάρο τους και γενικά την νοοτροπία του προσέχω για να έχω που την ξεκίνησαν απο την στιγμή που είπαν οτι θα ξεκινήσουν να κάνουν ελεύθερο έρωτα.Πόσες γυναίκες όταν κάνουν ελεύθερο σέξ μετράνε ποιά μέρα είναι η καλύτερη για να μην πιάσουν ή να πιάσουν για να κάνουν? Ποιός άνθρωπος δηλαδή όταν κάνει έρωτα με έναν άλλον αλλάζει πράγματα στην ζωή του? γιατί πρέπει να γίνεται το ίδιο όταν απόφασίζουν να γίνουν γονείς? οι πιο πετυχημένες συλλήψεις είναι αυτές που δεν υπάρχει σχέδιο απο πίσω. Ακόμη και όταν υπάρχει θεματάκι στην γονιμότητα των συντρόφων αυτό το θεματάκι δεν πρέπεινα γίνεται το θέμα της εβδομάδας ή του μήνα.. Ο έρωτας χρειάζεται απελευθέρωση, χρειάζεται να είναι κάτι προσωπικό και χρειάζεται συμφιλίωση. Οπότε γνώμη μου είναι να σταματήσεις να το σκέφτεσαι αυτό ώς ένα "αγώνα".. βγές απο το "σχέδιο".. βγές απο την ''προσπάθεια".. ξέρω, εύκολο στα λόγια και δύσκολο στην πράξη όταν μάλιστα αισθάνεσαι οτι εσύ είσαι το εμπόδιο αλλά όταν κάνεις έρωτα και σκέφτεσαι τον θεό και αν θα γίνει ένα θαύμα δεν είναι οτι καλύτερο. Απόλαυσε τον ελεύθερο έρωτα με την γυναίκα σου σαν να γνωριστήκατε χθές..πάρτε τον χρόνο με το μέρος σας..δεν σας κυνηγάει κανένας και δεν έχετε να δώσετε λογαριασμό σε κανένα! απολαύστε τον έρωτά σας και την ζωή! διασκεδάστε, ξενυχτήστε, ταξίδέψτε.. και ζείστε έντονα! τουλάχιστον θα έχετε απολάυσει την "προσπάθεια" ;)

[giorgos35]

Καλημέρα, και ενοείται δεν με κουράζεις. Είμαστε εδώ για να τα λέμε και να συζητάμε..να τα βγάζουμε απο μέσα μας και ίσως μας πει καποιος και κάτι που μπορεί να μας βοηθήσει. Αυτό που περνάς το έχω ζήσει με πολλούς φίλους και μάλιστα η ίδια έχω γίνει και δύο φορές δότρια ωαρίων. Αυτό που μπορώ να σου πώ είναι οτι δεν χρειάζεται να ανυσηχείς καθόλου γιατί η επιστήμη πλέον έχει προχωρήσει τόσο μα τόσο πολύ και αν χρειαστεί είναι πάντα εκεί για να κάνει κάποια πράγματα πιο εύκολα όταν χρειάζεται. Εγω θα σου πω τι παρατήρησα με τους περισσότερους φίλους μου (ακόμη και εκείνους που είχαν πρόβλημα με το σπέρμα τους ή που είχε η κοπέλα κάποιο θεματάκι) ..οτι η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο. Δεν σου λέω κάτι που δεν ξέρεις αλλά θα σου πω τι παρατήρησα εγώ ουτος ή άλλος.
Υπήρξαν λοιπόν ζευγάρια που ήταν παντρεμένα καιρό και έκαναν ασφαλή έρωτα μέχρι να είναι έτοιμοι να αποφασίσουν για ένα παιδάκι. Αυτά λοιπόν τα ζευγάρια αντιμετόπισαν και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ο προγραμματισμός δηλαδή δημιουργεί εμπόδια και προβλήματα. Αυτό το "ξεκινάμε την προσπάθεια για παιδάκι".. αυτή η "προσπάθεια" είναι στην ουσία και το εμπόδιο. Η προσπάθεια φέρνει και απογοήτευση και στεναχώρια και άγχος όταν δεν πετύχει με την πρώτη δεύτερη, πέμπτη, δέκατη φορά.. και τότε χειροτερεύει η κατάσταση. Είναι απαραίτητο να βγείτε απο αυτή την "ζώνη" της προπάθειας.. Ιδιαίτερα αν έχεις μοιραστεί αυτό το νέο με άλλους ανθρώπους ..τους συγγενείς σας.. οτι δηλαδή να ξεκινήσαμε να βάλουμε μπροστά για παιδάκι και μετά ολο αυτο γυρνά πάνω σας σαν "ευθύνη", σαν να πρέπει να αποδείξετε κάτι, σαν να μην πρέπει να απογοητεύεσετε, σαν να μην θέλετε να φανείτε προβληματικοί .. σαν να πρέπει να "καταφέρετε" κάτι!! Είναι οτι χειρότερο να το μοιράζεσαι αυτό με τους άλλους. Αν ένα ζευγάρι αποφασήσει να φέρει παιδάκι θα πρέπει να είναι αποκλειστικά προσωπική τους υπόθεση και να μην την μοιράζεται με κανένα ακόμη και όταν υπάρχει πρόβλημα. Η πίεση που μπορεί να ασκήσει το περιβάλλον άθελά του έχει τρομερές επιπτώσεις. Η δικοί μου φίλοι που πέτυχαν σε μερικούς μήνες να αυτό ήταν εκείνοι που δεν είπαν σε κανένα τι αποφάσησαν να κάνουν, δεν είπαν σε κανένα τι πρόβλημα είχαν και το μοιράστηκαν μόνο όταν τελικά έμεινε έγκυος. Που ξέφυγαν απο την νοοτροπία του "προσπαθούμε" και του "να καταφέρουμε" και το πείραν όλο το πράγμα αλλιώς. Βγάλαν την "γονιμοποίηση" αποτ ο μυαλό τους και κάναν έρωτα σαν την πρώτη φορά, εκπλήρωσαν κάποιες φαντασιώσεις και γενικά το ρίξαν έξω.. Κάνανε ότι κάνανε πάντα, δεν σταμάτησαν όταν βγαίνουν να πίνουν το ποτάκι τους, να καπνίσουν το τσιγάρο τους και γενικά την νοοτροπία του προσέχω για να έχω που την ξεκίνησαν απο την στιγμή που είπαν οτι θα ξεκινήσουν να κάνουν ελεύθερο έρωτα.Πόσες γυναίκες όταν κάνουν ελεύθερο σέξ μετράνε ποιά μέρα είναι η καλύτερη για να μην πιάσουν ή να πιάσουν για να κάνουν? Ποιός άνθρωπος δηλαδή όταν κάνει έρωτα με έναν άλλον αλλάζει πράγματα στην ζωή του? γιατί πρέπει να γίνεται το ίδιο όταν απόφασίζουν να γίνουν γονείς? οι πιο πετυχημένες συλλήψεις είναι αυτές που δεν υπάρχει σχέδιο απο πίσω. Ακόμη και όταν υπάρχει θεματάκι στην γονιμότητα των συντρόφων αυτό το θεματάκι δεν πρέπεινα γίνεται το θέμα της εβδομάδας ή του μήνα.. Ο έρωτας χρειάζεται απελευθέρωση, χρειάζεται να είναι κάτι προσωπικό και χρειάζεται συμφιλίωση. Οπότε γνώμη μου είναι να σταματήσεις να το σκέφτεσαι αυτό ώς ένα "αγώνα".. βγές απο το "σχέδιο".. βγές απο την ''προσπάθεια".. ξέρω, εύκολο στα λόγια και δύσκολο στην πράξη όταν μάλιστα αισθάνεσαι οτι εσύ είσαι το εμπόδιο αλλά όταν κάνεις έρωτα και σκέφτεσαι τον θεό και αν θα γίνει ένα θαύμα δεν είναι οτι καλύτερο. Απόλαυσε τον ελεύθερο έρωτα με την γυναίκα σου σαν να γνωριστήκατε χθές..πάρτε τον χρόνο με το μέρος σας..δεν σας κυνηγάει κανένας και δεν έχετε να δώσετε λογαριασμό σε κανένα! απολαύστε τον έρωτά σας και την ζωή! διασκεδάστε, ξενυχτήστε, ταξίδέψτε.. και ζείστε έντονα! τουλάχιστον θα έχετε απολάυσει την "προσπάθεια" ;)

Αγαπητη jock καταρχην σε ευχαριστω παρα πολυ για της πολυτιμες συμβουλες σου.αλλα θελω να σου πω οντας 8 χρονια παντρεμενοι με τη γυναικα μου ουτε μια μερα δεν πηραμε προφυλαξεις και αυτο ειναι που με φερνει σε ακομα πιο δυσκολη θεση.ναι το μωρο το θελω πολυ αλλα πλεον δεν ανγχωνομε καθολου.μονο καποιες φορες απελπιζομε.και απελπιζωμε οταν βλεπω ζευγαρια που παντρευτικαν πριν 2-3 μηνες και ανακοινωνουν την εγκυμοσυνη.εκει πεθαινω και αυτα τα παιδια ειναι μολις 20 ετων.χερομε για εκεινους πραγματικα χερομε στα παντελονια που φοραω.για εκεινους χερομε απλα αισθανομε αχρηστος εγω.αλλα ευτηχως μονο σε τετοιες περιπτωσεις με πιανει το παραπονο.γενικοτερα αισθανομε ενταξει.επισεις δεν σου κρυβω οτι δυο φορες απτην απελπισια μου εχω πει στη γυναικα μου οτι αν θελει μπορουμε να χωρισουμε(ξερω ειπα βλακεια αλλα το ειπα καθαρα απο απελπισια)
Της ειπα οτι δεν εχω το δικαιωμα να την κραταω διπλα μου τη στιγμη που εχω εγω το προβλημα ειναι καθαρα εγωιστικο απτη πλευρα μου να την αφησω μια ζωη χωρις παιδι επειδη εχω προβλημα
..

[jock77]

Αγαπητη jock καταρχην σε ευχαριστω παρα πολυ για της πολυτιμες συμβουλες σου.αλλα θελω να σου πω οντας 8 χρονια παντρεμενοι με τη γυναικα μου ουτε μια μερα δεν πηραμε προφυλαξεις και αυτο ειναι που με φερνει σε ακομα πιο δυσκολη θεση.ναι το μωρο το θελω πολυ αλλα πλεον δεν ανγχωνομε καθολου.μονο καποιες φορες απελπιζομε.και απελπιζωμε οταν βλεπω ζευγαρια που παντρευτικαν πριν 2-3 μηνες και ανακοινωνουν την εγκυμοσυνη.εκει πεθαινω και αυτα τα παιδια ειναι μολις 20 ετων.χερομε για εκεινους πραγματικα χερομε στα παντελονια που φοραω.για εκεινους χερομε απλα αισθανομε αχρηστος εγω.αλλα ευτηχως μονο σε τετοιες περιπτωσεις με πιανει το παραπονο.γενικοτερα αισθανομε ενταξει.επισεις δεν σου κρυβω οτι δυο φορες απτην απελπισια μου εχω πει στη γυναικα μου οτι αν θελει μπορουμε να χωρισουμε(ξερω ειπα βλακεια αλλα το ειπα καθαρα απο απελπισια)
Της ειπα οτι δεν εχω το δικαιωμα να την κραταω διπλα μου τη στιγμη που εχω εγω το προβλημα ειναι καθαρα εγωιστικο απτη πλευρα μου να την αφησω μια ζωη χωρις παιδι επειδη εχω προβλημα
..

Καλησπέρα Γιώργο.. σεκαταλαβαίνω και ίσως να ένιωθα και να έκανα και εγώ τα ίδια αν ήμουν στην θέση σου με την ευαισθήσια που έχω σαν άνθρωπος αλλά τουλάχιστον απο ότι διαπιστώνω καταλαβαίνεις οτι αυτό που κάνεις είναι άδικο και για τους δυο σας και είμαι σίγουρη οτι και αν προσπαθήσω να σε συμβουλέψω δεν θα είναι κάτι που δεν το ξέρεις και ο ίδιος ή που δεν στα έχουν ξαναπεί.
Όμως φίλε μου η ασθενοσπερμία απο όσο ξέρω δεν είναι τόσο σοβαρό πρόβλημα.Μπορεί λοιπόν τόσα χρόνια να έκανες ελεύθερα έρωτα αλλά τώρα έμαθες για το θεματάκι αυτό και οπότε τώρα θα κάνεις τις ανάλογες θεραπείες και θα πάνε όλα καλά. Μπορεί να πρέπει να ταλαιπορήσεις λίγο τον εαυτό του μέχρι να βρείς την κατάλληλη θεραπεία για σένα αλλά δεν είναι κάτι μη αναστρέψιμο με πολύ μεγάλα ποσοστά επιτυχίας. Πρέπει να το πιστέψεις αυτό για να έχεις καλή ψυχολογία γιατί και θεραπείες να κάνεις αν δεν το πιστέψεις θα δυσκολευτείτε πολύ περισσότερο. Ο ψυχολογικός παράγοντας παραμένει όπως και να έχει. Στην Ελλάδα έχουμε απ τα καλύτερα κέντρα υπογονιμότητας στον κόσμο .. Προσπάθησε να μην απελπίζεσαι λοιπόν και να πιστέψεις στην επιστήμη αλλά περισσότερο στον εαυτό σου και μην τον ταλαιπορείς περισσότερο :)

[giorgos35]

Καλησπέρα Γιώργο.. σεκαταλαβαίνω και ίσως να ένιωθα και να έκανα και εγώ τα ίδια αν ήμουν στην θέση σου με την ευαισθήσια που έχω σαν άνθρωπος αλλά τουλάχιστον απο ότι διαπιστώνω καταλαβαίνεις οτι αυτό που κάνεις είναι άδικο και για τους δυο σας και είμαι σίγουρη οτι και αν προσπαθήσω να σε συμβουλέψω δεν θα είναι κάτι που δεν το ξέρεις και ο ίδιος ή που δεν στα έχουν ξαναπεί.
Όμως φίλε μου η ασθενοσπερμία απο όσο ξέρω δεν είναι τόσο σοβαρό πρόβλημα.Μπορεί λοιπόν τόσα χρόνια να έκανες ελεύθερα έρωτα αλλά τώρα έμαθες για το θεματάκι αυτό και οπότε τώρα θα κάνεις τις ανάλογες θεραπείες και θα πάνε όλα καλά. Μπορεί να πρέπει να ταλαιπορήσεις λίγο τον εαυτό του μέχρι να βρείς την κατάλληλη θεραπεία για σένα αλλά δεν είναι κάτι μη αναστρέψιμο με πολύ μεγάλα ποσοστά επιτυχίας. Πρέπει να το πιστέψεις αυτό για να έχεις καλή ψυχολογία γιατί και θεραπείες να κάνεις αν δεν το πιστέψεις θα δυσκολευτείτε πολύ περισσότερο. Ο ψυχολογικός παράγοντας παραμένει όπως και να έχει. Στην Ελλάδα έχουμε απ τα καλύτερα κέντρα υπογονιμότητας στον κόσμο .. Προσπάθησε να μην απελπίζεσαι λοιπόν και να πιστέψεις στην επιστήμη αλλά περισσότερο στον εαυτό σου και μην τον ταλαιπορείς περισσότερο :)

Μα απο κει ξεκινησε το προβλημα μου απτης θεραπειες για την ασθενοσπερμια.ειχα παει στο γιατρο για την υπογονιμοτητα μου χορηγησε θεραπεια και μετα απεκτησα και στυτικη δυσλειτουργεια.ενω ποτε πριν δεν το ειχα.
Παρατησα θεραπειες φαρμακα και μαλακιες.
Και μετα απο εναμιση μηνα σιγα σιγα αρχησε να επανερχετε η στυση..στο τελευταιο σπερμοδιαγραμα που εκανα φενονται πολυ καλητερα τα αποτελεσματα αλλα δεν ξερω αν ειναι και αρκετα ικανοποιητικα για να γινει η συλληψη.σε καμια βδομαδα θα κλεισω ραντεβου σε καποιον ανδρολογο να μου πει τι γινετε.
Και φτου και απτην αρχη

[elis]

Δοκίμασε καρνιτινη βοηθάει κ γυμναστική τέκνον μου

[giorgos35]

Δοκίμασε καρνιτινη βοηθάει κ γυμναστική τέκνον μου

Ευχαριστω πατερ.θα δοκιμασω και θα σας πω

[elis]

Μου είχαν πει ότι βοηθάει αλλά δεν θυμάμαι αν μου το είπε γιατρός ή γυμναστής να ξέρεις

[giorgos35]

Μου είχαν πει ότι βοηθάει αλλά δεν θυμάμαι αν μου το είπε γιατρός ή γυμναστής να ξέρεις

Μονο που αυτα τα στοιχεια ανεβαζουν τεστεστορονη.τωρα θα μου πεις και τι ειναι κακο αυτο?κακο δεν ειναι αλλα το θεμα ειναι οτι ανεβαζω ταυτοχρονα και επιθετικοτιτα.καλυτερα να παω επισκεψη σε εναν ειδικο ανδρολογο.για να ειμαι ησυχος