Αρθρακι αναθεωρησης.

[Mauroslosk]

Καταλαβα αρκετα πραγματα τα οποια δεν ειχα δωσει σημασια γιατι πολυ απλα βολευε'' με την καλη ενοια την αγνη που νταξι θα επρεπε να παυει να υπαρχει απο την ηλικια των 8-9 κατα την γνωμη μου ολο αυτο το υπερθυσιαζομαι-εξαρτωμε.Επισης με κανει αν αναρωτιεμαι και να συμπερενω πως κατα καποιον τροπο υπαρχει το στοιχειο του θυματος εν αγνοια με προσωπο τον γονεα,ασυνηδειτη καταστροφη.

Παραπεμπω το Αρθρο.


Ο χειριστικός γονιός έχει συνήθως κάποια ή όλα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

Συμπεριφέρεται παιδιάστικα
«Τρέφεται» από το παιδί του, με όποιον τρόπο μπορεί
Το κάνει να νιώθει ενοχές
Συμπεριφέρεται σαν το παιδί να του χρωστά κάτι
Χρησιμοποιεί το παιδί του
Σκέφτεται μόνο τον εαυτό του
«Πνίγει» το παιδί του
Σταματά να είναι τρυφερός όταν το παιδί του δεν κάνει όσα εκείνος θέλει
Αποθαρρύνει το παιδί από τα όνειρά του, λέγοντας ότι είναι αδύνατα ή τρελά
Κάνει το παιδί του να νιώθει άσχημα, προκειμένου να κάνει πράγματα για αυτόν
Εμπλέκεται στην ζωή, την εργασία, τις σχέσεις και τον γάμο του παιδιού
Πλημμυρίζει το παιδί με το «δράμα» που ζει, απομακρύνοντάς το από δικά του προβλήματα.


Το κακό που μπορεί να κάνει ο χειριστικός γονιός στο παιδί
«Για να μπορέσει να υπάρξει μια τέτοιου είδους σχέση που ζητάει ο γονιός αυτός, σημαίνει ότι το παιδί δεν έχει αυτονομηθεί. Και αυτό είναι το τίμημα που πληρώνει το παιδί ως ενήλικας: Δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του και αναρωτιέται συνεχώς για τις λάθος επιλογές που κάνει», απαντά η κ. Χαρίλα και διευκρινίζει:

Ένας γονιός που ζητά φροντίδα από το παιδί του και θέλει να έχει ενεργό ρόλο στην ενήλικη πια ζωή του, στην πραγματικότητα του ζητά να μην μπορέσει να αυτονομηθεί, να διαφοροποιηθεί, να ενηλικιωθεί, να ζήσει με ευθύνη ζωής. Κι ενώ το παιδί – ενήλικας θα καταγραφεί ως ανεπαρκής, στην πραγματικότητα η ανεπάρκεια του γονιού είναι που δεν επιτρέπει στο παιδί να ωριμάσει.

Η κατάσταση αυτή δεν γίνεται αμέσως αντιληπτή, καθώς το κύριο χαρακτηριστικό ενός χειριστικoύ γονιού είναι η συνεχής παροχή και η φροντίδα με τη μορφή εξυπηρέτησης. Και αυτό ακριβώς είναι που δημιουργεί τύψεις στο παιδί – ενήλικα: «Πώς γίνεται να δυσανασχετώ και να θυμώνω με τον άνθρωπο που μου προσφέρει τόσα;». Η παγίδα είναι πως αυτή η εξυπηρέτηση βολεύει, και το παιδί – ενήλικας στερεί τον εαυτό του από το να παράγει άλλες λύσεις και προτιμά την έτοιμη παροχή.

(Δεν θα ηθελα να κατηγορησω προσωπικα κανενα προσωπο απο τις δικες μου εμπειριες και θαλεγα πως οι καλες συνθηκες διαβιωσης ενος γονεα η μορφωση και ολα οσα επρεπε να υπαρχουν για να ωριμασει ως ανθρωπος δεν υπηρξαν ισως ποτε στον καθε ενα ξεχωριστα και αυτο ειναι καθαρο αντικτυπο στο παιδι και με πολλα παρακλαδια οσον αφορα την λαθος διαπαιδαγωγιση , πχ το ιδιο το site ειναι ενας κοσμος [καταπιεσμενων συναισθηματων διαφορων περιπτωσεων κατα γενιες.Αλλες φορες εν γνωση και αλλες οχι.Αλλοι παλευουν να αλλαξουν και αλλοι τα καταφερνουν.Πιστευω κανεις δεν παει χαμενος απλα καλο θα ειναι να ειναι ανοιχτοι οι οριζοντες για να αλλαξει νοοτροπια και σταση ενος ατομου η γονεα παλαιας και μη εποχης ,θελει ισως πρωτα την θεωρια και επειτα την πραξη.
Τις μιλαω για επιστιμη και μου λεει για γιατροσοφια οσο μεγαλωνει και αρχιζω να συρρικνωνομαι σκεπτομενος τα γεραματα.
Την εμπιστευομαι ως ανθρωπο και θα την βοηθαω οσο υπαρχω μονο που δεν θελω να ειναι σε μορφη ανταλαγματος.
Πιστευω ειναι αρκετα κακο για να το πραξει και ξερω πως ειναι ψυχουλα αλλα τα γερματα εχουν την δικια τους δοση τρελας αναλωγα με τη ζωη που ειχες.Υπαρχουν και οι περιπτωσεις που ο θεος ειναι η μονη λυση ειτε για την απενεχοποιηση του εγω η για να σου προσφερει ασφαλεια χωρις απαραιτητα να εχει προηγηθει κακο.


Ελπιζω να μην κουρασα.

[jim7]

Aμαρτιες γονέων.

[ge0rge]

Καταλαβα αρκετα πραγματα τα οποια δεν ειχα δωσει σημασια γιατι πολυ απλα βολευε'' με την καλη ενοια την αγνη που νταξι θα επρεπε να παυει να υπαρχει απο την ηλικια των 8-9 κατα την γνωμη μου ολο αυτο το υπερθυσιαζομαι-εξαρτωμε.Επισης με κανει αν αναρωτιεμαι και να συμπερενω πως κατα καποιον τροπο υπαρχει το στοιχειο του θυματος εν αγνοια με προσωπο τον γονεα,ασυνηδειτη καταστροφη.

Παραπεμπω το Αρθρο.


Ο χειριστικός γονιός έχει συνήθως κάποια ή όλα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

Συμπεριφέρεται παιδιάστικα
«Τρέφεται» από το παιδί του, με όποιον τρόπο μπορεί
Το κάνει να νιώθει ενοχές
Συμπεριφέρεται σαν το παιδί να του χρωστά κάτι
Χρησιμοποιεί το παιδί του
Σκέφτεται μόνο τον εαυτό του
«Πνίγει» το παιδί του
Σταματά να είναι τρυφερός όταν το παιδί του δεν κάνει όσα εκείνος θέλει
Αποθαρρύνει το παιδί από τα όνειρά του, λέγοντας ότι είναι αδύνατα ή τρελά
Κάνει το παιδί του να νιώθει άσχημα, προκειμένου να κάνει πράγματα για αυτόν
Εμπλέκεται στην ζωή, την εργασία, τις σχέσεις και τον γάμο του παιδιού
Πλημμυρίζει το παιδί με το «δράμα» που ζει, απομακρύνοντάς το από δικά του προβλήματα.


Το κακό που μπορεί να κάνει ο χειριστικός γονιός στο παιδί
«Για να μπορέσει να υπάρξει μια τέτοιου είδους σχέση που ζητάει ο γονιός αυτός, σημαίνει ότι το παιδί δεν έχει αυτονομηθεί. Και αυτό είναι το τίμημα που πληρώνει το παιδί ως ενήλικας: Δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του και αναρωτιέται συνεχώς για τις λάθος επιλογές που κάνει», απαντά η κ. Χαρίλα και διευκρινίζει:

Ένας γονιός που ζητά φροντίδα από το παιδί του και θέλει να έχει ενεργό ρόλο στην ενήλικη πια ζωή του, στην πραγματικότητα του ζητά να μην μπορέσει να αυτονομηθεί, να διαφοροποιηθεί, να ενηλικιωθεί, να ζήσει με ευθύνη ζωής. Κι ενώ το παιδί – ενήλικας θα καταγραφεί ως ανεπαρκής, στην πραγματικότητα η ανεπάρκεια του γονιού είναι που δεν επιτρέπει στο παιδί να ωριμάσει.

Η κατάσταση αυτή δεν γίνεται αμέσως αντιληπτή, καθώς το κύριο χαρακτηριστικό ενός χειριστικoύ γονιού είναι η συνεχής παροχή και η φροντίδα με τη μορφή εξυπηρέτησης. Και αυτό ακριβώς είναι που δημιουργεί τύψεις στο παιδί – ενήλικα: «Πώς γίνεται να δυσανασχετώ και να θυμώνω με τον άνθρωπο που μου προσφέρει τόσα;». Η παγίδα είναι πως αυτή η εξυπηρέτηση βολεύει, και το παιδί – ενήλικας στερεί τον εαυτό του από το να παράγει άλλες λύσεις και προτιμά την έτοιμη παροχή.

(Δεν θα ηθελα να κατηγορησω προσωπικα κανενα προσωπο απο τις δικες μου εμπειριες και θαλεγα πως οι καλες συνθηκες διαβιωσης ενος γονεα η μορφωση και ολα οσα επρεπε να υπαρχουν για να ωριμασει ως ανθρωπος δεν υπηρξαν ισως ποτε στον καθε ενα ξεχωριστα και αυτο ειναι καθαρο αντικτυπο στο παιδι και με πολλα παρακλαδια οσον αφορα την λαθος διαπαιδαγωγιση , πχ το ιδιο το site ειναι ενας κοσμος [καταπιεσμενων συναισθηματων διαφορων περιπτωσεων κατα γενιες.Αλλες φορες εν γνωση και αλλες οχι.Αλλοι παλευουν να αλλαξουν και αλλοι τα καταφερνουν.Πιστευω κανεις δεν παει χαμενος απλα καλο θα ειναι να ειναι ανοιχτοι οι οριζοντες για να αλλαξει νοοτροπια και σταση ενος ατομου η γονεα παλαιας και μη εποχης ,θελει ισως πρωτα την θεωρια και επειτα την πραξη.
Τις μιλαω για επιστιμη και μου λεει για γιατροσοφια οσο μεγαλωνει και αρχιζω να συρρικνωνομαι σκεπτομενος τα γεραματα.
Την εμπιστευομαι ως ανθρωπο και θα την βοηθαω οσο υπαρχω μονο που δεν θελω να ειναι σε μορφη ανταλαγματος.
Πιστευω ειναι αρκετα κακο για να το πραξει και ξερω πως ειναι ψυχουλα αλλα τα γερματα εχουν την δικια τους δοση τρελας αναλωγα με τη ζωη που ειχες.Υπαρχουν και οι περιπτωσεις που ο θεος ειναι η μονη λυση ειτε για την απενεχοποιηση του εγω η για να σου προσφερει ασφαλεια χωρις απαραιτητα να εχει προηγηθει κακο.


Ελπιζω να μην κουρασα.

Πολύ ωραίο άρθρο! Δεν το έχω νιώσει γιατί δεν έχω γονείς και κηδεμόνες, αλλά γνωρίζω πολύ κόσμο που το περνάει. Ιδίως στην επαρχία ακόμα και σήμερα ακούς το κλασσικό "Να κάνεις και μια κόρη να έχεις ένα ποτήρι νερό στα γεράματα σου". Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί που βλέπουν τα παιδιά τους ως υπηρέτες και πιστεύω ότι αρκετός κόσμος αποκτά ψυχικές παθήσεις εξαιτίας τέτοιων συμπεριφορών.

Εστάλη από HUAWEI VNS-L21 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Mauroslosk]

Ναι και δυστΥχος ειναι κυκλος.Και δυστυχος εγω πρεπει να σπασω τον φραχτη αλλα με τι δυναμη?? και τι γνωση??και με ποια στιριξη??.Μεγαλωνοντας καταλαβαινω τελικα τι ειναι οι γονεις μου χωρις την ταμπελα του γονεα.Η μανα υποταγμενη στο σκατο βομβα με τυψης και ο πατερας μου εψαχνε αυτον τον ανθρωπο που θα δικαιολογουσε την οποια του παρανομια και αυτη ηταν η μανα μου...Νιωθω πως την εκμεταλλευετε απειρα!Οταν ειναι εξω τις γαμαει την ψυχη οταν ομως ειναι μεσα η μαμα χαιρεται γιατι ΤΩΡΑ (που ειναι μεσα)τις δειχνει ενδιαφερον και αφου η αλλη ειναι συνεξαρτημενη τρεχει ΤΡεεεεεχει για παρτυ του γιατι τον αγαπαει.Μαλακα εχω σακατεμενους γονεις.Δεν ειχα και ουτε θαχω φυσικη ζωη.
Το σκατομουτρο δεν αλλαζει.Οταν στα 16 τα φιλαρακια μου βγαιναν εμενα με μαζευανε απο τις 10 για να μην μπλεξω με ναρκωτικα.Ολη αυτη η εφηβεια ηταν φοβος για νακρωτικα φοβος για το μελλον μου απο τα 16 μου κιολας ηθελε να ξερω τι επαγγελμα θα διαλεξω και ολα αυτα απο εναν τοξικομανι φυγοποινο που ηθελε να μεγαλωσει στερεοτυπικα το παιδι του.Που σε λεει μαλακα αν δεν τρεχεις για τα φραγκα.
Τελικα βοηθησε το οτι δεν με αφηναν να βγαινω.Ακου το καλυτερο τα ιπια ολα μονος μου.Κανεις δεν μου πε ελα παρε.Σιγουρα ομως εχω πετυχει και αυτους που λενε πως θα σε προσεχουν''και τελικα ειναι αυτοι που στο δινουν και η ιστορια επαναλαμβανετε... Ακου τι σκεφτομαι να τα παρατησω ολα και να παω να παιξω θεατρο.

[Mauroslosk]

Και ολο αυτο που εγραψα ειναι η εικονα του ανθρωπου που ταχε ''ολα αλλα στην ουσια τιποτα.Εσυ μου λες δεν εχεις κανεναν...Δεν ξερω εαν ειναι καλυτερα να μην εχεις καποιον διπλα σου η να εχεις και να σε τυρανναει.Υπο προυποθεσεις δεν ξερω πως νιωθεις...Αλλα αν ειχες μορφωμενους ανθρωπους διπλα σου απο νεαρη ηλικια σιγουρα θα εχεις χτισει ποιο γερο χαρακτηρα απο καποιον που ειχε αλλα τους συχαινοταν

[ge0rge]

Ναι και δυστΥχος ειναι κυκλος.Και δυστυχος εγω πρεπει να σπασω τον φραχτη αλλα με τι δυναμη?? και τι γνωση??και με ποια στιριξη??.Μεγαλωνοντας καταλαβαινω τελικα τι ειναι οι γονεις μου χωρις την ταμπελα του γονεα.Η μανα υποταγμενη στο σκατο βομβα με τυψης και ο πατερας μου εψαχνε αυτον τον ανθρωπο που θα δικαιολογουσε την οποια του παρανομια και αυτη ηταν η μανα μου...Νιωθω πως την εκμεταλλευετε απειρα!Οταν ειναι εξω τις γαμαει την ψυχη οταν ομως ειναι μεσα η μαμα χαιρεται γιατι ΤΩΡΑ (που ειναι μεσα)τις δειχνει ενδιαφερον και αφου η αλλη ειναι συνεξαρτημενη τρεχει ΤΡεεεεεχει για παρτυ του γιατι τον αγαπαει.Μαλακα εχω σακατεμενους γονεις.Δεν ειχα και ουτε θαχω φυσικη ζωη.
Το σκατομουτρο δεν αλλαζει.Οταν στα 16 τα φιλαρακια μου βγαιναν εμενα με μαζευανε απο τις 10 για να μην μπλεξω με ναρκωτικα.Ολη αυτη η εφηβεια ηταν φοβος για νακρωτικα φοβος για το μελλον μου απο τα 16 μου κιολας ηθελε να ξερω τι επαγγελμα θα διαλεξω και ολα αυτα απο εναν τοξικομανι φυγοποινο που ηθελε να μεγαλωσει στερεοτυπικα το παιδι του.Που σε λεει μαλακα αν δεν τρεχεις για τα φραγκα.
Τελικα βοηθησε το οτι δεν με αφηναν να βγαινω.Ακου το καλυτερο τα ιπια ολα μονος μου.Κανεις δεν μου πε ελα παρε.Σιγουρα ομως εχω πετυχει και αυτους που λενε πως θα σε προσεχουν''και τελικα ειναι αυτοι που στο δινουν και η ιστορια επαναλαμβανετε... Ακου τι σκεφτομαι να τα παρατησω ολα και να παω να παιξω θεατρο.

Η εμπειρίες μας μας κάνουν αυτό που είμαστε και είμαστε αυτό που βγάζουμε πρώτα στους δικούς μας ανθρώπους και μετά σε οποιοδήποτε άλλον. Ο μπαμπάς σου είδε από μέσα τα σκατα και φοβούμενος μην πάθει το παιδί του το ίδιο προσπάθησε να το μεγαλώσει με αυστηρό τρόπο. Τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω εγώ.
Βλέπω κάτι σημαντικό εδώ, το ότι προσπάθησε!
Δεν θυμάμαι το πρόσωπο της μαμάς μου, το μονο που θυμάμαι είναι τα τελευταία της λόγια "και τώρα φεύγω. Μπορεί κάποτε να τα ξαναπούμε".
Δεν πρέπει να ήμουν πάνω από επτά ετών όταν άκουσα αυτά τα λόγια και την είδα να κλείνει την πόρτα.


Εστάλη από HUAWEI VNS-L21 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Mauroslosk]

Ολα τα εδινε εκτος απο αγαπη και τα βρισιδια και τους τσακωμους αλλα νταξι με τετοια σκατοζωη ειναι λογικο.
Αυτος δεν με εκανε τον ηλιθιο που νιωθω τωρα,απλα με εκανε αρκετα ευαλωτο.
Ειναι πολυ δυσκολο αυτο που μου λες παρολαυτα πως μεγαλωσες?
Εννοω ποιος ηταν διπλα σου ολο το διαστημα αυτο?

[ge0rge]

Μεγάλωσα με τον πατέρα μου ο οποίος ήταν αλκοολικός, είχε σοβαρό θέμα, υπήρχε αλλά δεν υπήρχε και κάποια στιγμή δεν άντεξε και πέθανε. Και μια θεία η οποία πάρα του ότι δεν ήταν υποχρεωμένη, μου εξασφάλισε ένα πιάτο φαΐ και μια κάποια θαλπωρή. Πολύ φτωχή ήταν, οτι μπορούσε έκανε η γυναίκα. Κατά τα άλλα από τα δεκατέσσερα δουλειά για να μην ειμαι ξυπόλητος και ξεβρακοτος. Πέρασαν χρόνια από τότε. Δε γαμιεται. Ότι έγινε έγινε σκεφτόμουν, αλλά να τώρα... Το πιο αστείο ρε φίλε ξέρεις πιο είναι; σκεφτόμουν πάντα ότι η δεκαετία αλ θα γινόμουν 30 - 40 θα ήταν η πιο γαματη,

Εστάλη από HUAWEI VNS-L21 στο E-Psychology.gr Mobile App

[ge0rge]

Σόρυ κόπηκε.
Και πάνω που κατάφερα να ορθοποδησω, να κάνω την δική μου οικογένεια και να στρώσω μια κατάσταση μέσα στην ηρεμία, ξεθάφτηκε το παρελθόν από το υποσυνείδητο μου και τρία χρόνια τώρα περνάω αυτά που περνάω. Τι τα θες ρε φιλαράκι. Ότι γράφει στον καθένα...

Εστάλη από HUAWEI VNS-L21 στο E-Psychology.gr Mobile App

[ge0rge]

Να μην νιώθεις ηλιθιος και να μην μειώνεις τον εαυτό σου. Εγώ βλέπω έναν άνθρωπο με ζυμωμενη σκέψη ο οποίος μπαίνει εδώ μέσα και προσπαθεί να βοηθήσει κόσμο.

Εστάλη από HUAWEI VNS-L21 στο E-Psychology.gr Mobile App