Πώς μπορώ να αποβάλλω τις αρνητικές σκέψεις;

[iwannaaa]

Για το αλλο για την ομοφιλκφιλια και οτι φοβαμαι σχολια , απορριψη κτλ τι εχεις να πεις?

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

[Repairer of Reputations]

Για το αλλο για την ομοφιλκφιλια και οτι φοβαμαι σχολια , απορριψη κτλ τι εχεις να πεις?

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Σχόλια και απόρριψη από ποιούς;

Γονείς...
Μήπως έχεις φτιάξει στο μυαλό σου ένα πιθανό σενάριο για το πώς μπορεί και ν αντιδράσουν-κι αυτό το σενάριο είναι καθ' όλα αρνητικό;
Άστο στην άκρη και παρατήρησέ τους προσεκτικά. Είναι άνθρωποι κλειστόμυαλοι, ομοφοβικοί; Τι είναι αυτό που τους νοιάζει περισσότερο, να είναι η κόρη τους Υγειής κι Ευτυχισμένη ή τι θα λέει πέρα ο ξεφτιλόκοσμος;
Πως τους βλέπεις; Η κόρη τους είναι αυτή που έιναι. Ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος που του αξίζει κάθε ευτυχία κι αυτοί διακριτικοί συμπαραστάτες σε ό,τι χρειαστεί. Το καταλαβαίνουν αυτό...ή θα πιάσουμε Κάϊρο;

Παρατήρησέ τους λίγο και δεν θα αργήσεις να δεις τι τους ενδιαφέρει περισσότερο.
Ξερεις κάτι, μπορεί και να μη χρειαστεί να το μάθουν. Ενηληκιώθηκες, τραβάς πια το δρόμο σου, δε χρειάζεται να τα ξέρουνε όλα.
Το ότι είναι γονείς δε σημαίνει ότι θα τους δώσουμε και τράτο να κάνουν στη ζωή μας το δερβέναγα! Εκεί κατα την ενηληκίωση μπαινει πια ένα όριο.
Δεν τους διαλέξαμε, μας έτυχαν. Και δεν τους χρωστάμε τίποτα.
(Φαντάσου μια ζωή όπου ένας άνθρωπος, ό,τι κάνει, το κάνει μόνο για να 'ναι ευχαριστημενοι οι γονεις του...εε οχι!)
Ν' αγαπάμε και να προσεχουμε τον εαυτό μας, αυτό μόνο πρεπει να τους μέλει.

Ο ευρύτερος κοινωνικος περίγυρος...
Για την ώρα, δεν έχω να γράψω κατι ιδιέταιρο.
Μόνο ένα "ποιός αδειάζει να τους χιέσει κι αυτουνούς"...

[iwannaaa]

Η μαμα μου το δεχεται.αλλα σκεφτομαι πως πιθανα να σχολιαζουν οι υπολοιποι

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

[Repairer of Reputations]

Η μαμα μου το δεχεται.αλλα σκεφτομαι πως πιθανα να σχολιαζουν οι υπολοιποι

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Οι υπόλοιποι...
Ώχου, και μωρέ χαρά στα μούτρα που θα πάρουμε και μετρητοίς τη γνώμη τους!
Και τι είναι ακριβώς Οι Υπόλοιποι, έχουν τον κώλο πίσω και είναι προτύπατα και δικαστές στο πως θα ζήσει ένας ανθρωπος τη ζωή του χωρίς να κάνει κακό σε κάνέναν; Να σου πω εγώ και ο Ποιητής τι είναι:
Γίναν τ' αγγεία θυμιατά και τα σκατά λιβάνι. Τι έχουν που να θαυμάσεις και σε τί να τους ντραπεις;

Πολλούς απ τον κοινωνικό περιγυρο όμως δεν τους ενδιαφέρει. Ούτε θα σχολιασουν ουτε θα κριτικάρουν.

Να, κατι τετοια σταμάτα να σκέφτεσαι.
Κοπέλα μου, ζήσε τη ζωή σου όσο πιο όμορφα γίνεται. Ζήσε όπως ποθεί η ψυχή σου, ερωτεύσου, κάνε φίλους. Φρόντισε τον εαυτό σου-είναι το καλύτερο που μπορεις να κάνεις για όσους πραγματικά ενδιαφερεσαι κι αγαπάς.

Για τους άλλους και τη γνώμη τους...
κάτι έπαθε μια Φατμέ-αν θυμάμαι, στο Γενί Τζαμί;...

[Poet]

Εχθές όταν επέστρεψα στο σπίτι από τη δουλειά, ξάπλωσα για λίγο και ξέσπασα! Μου είναι πολύ δύσκολο ακόμα να συνέλθω εντελώς από αυτό το σοκ που μου συνέβη!

[aggelosstr]

Poet αυτό που έχω καταλάβει είναι πως η μοναξιά είναι το πρόβλημά σου.
Θα ήθελες να επιστρέψει η κοπέλα σου, αλλά δεν θα είχες πρόβλημα και με ένα καινούργιο δεσμό.
Πράγμα πολύ υγιές.
Τι πιστεύεις πως σε εμποδίζει στη δημιουργία ενός νέου δεσμού;

[Poet]

Ναι θα ηθελα πολύ να ήμουν μαζί της! Μου άρεσε πολύ και η μορφή της, αλλα και καποια κοινά μας σημεία. Δυστυχώς παρα τη διαταραχή της, κοίταξε όπως κάνουν πολλές μόνο το προσωπικό της συμφέρον! Το οτι αναγνωρίζει τα όσα της έδωσα σαν άνθρωπος αλλα και ως σύντροφος, αλλα μέτρησαν περισσότερο για εκείνη, τα σχεδια της και όχι αυτή η υπεροχη ανθρωπινη πλευρά, αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ με τίποτα! Μου είναι αδιανόητο να σε αποχαιρετα κάποιος και να σου λέει πως σε εκτιμά και πως σε αγαπάει! Τώρα νιώθω τη μοναξιά φιλε μου, τώρα μαθαίνω πως είναι! Πριν από εκείνη έκανα τα πάντα μόνος μου και ευχαριστιόμουν τη ζωή μέσα απο τις δραστηριότητες μου. Ενώ τώρα νιώθω πως δεν μπορώ να κάνω τίποτα μόνος μου! Είχα εμβαθύνει πολύ στο μαζί, και κατάφερα ακόμη και το ισχυρό μου Εγώ να το εγκαταλείψω για να της δώσω όλον μου τον εαυτό, για να τη βλέπω απλώς να μου χαμογελά!
Τώρα που διακόψαμε την επικοινωνια μας θα μου είναι ευκολότερο να την ξεπεράσω και να πάω μπροστά. Δεν λέω πως δεν επιθυμώ μια καινούρια σχέση, αλλα πως δεν πιστεύω με τίποτα πως θα μου συμβεί ξανά κάτι τόσο υπέροχο και έντονο όπως έγινε με εκείνη, και αυτο μου προκαλεί θλίψη! Μακάρι όλα να πήγαιναν καλά και να ημουν μαζί της τώρα!

[Poet]

Πώς να μην απογοητεύομαι; Συνέβη κάτι που ήταν πραγματικά υπέροχο! Ερωτεύτηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου! Και τώρα επέστρεψα ξανά στο... Τίποτα!

[Poet]

Θέλω να σταματήσει ο πόνος! Οποτε μου έρχονται στο νου οι μνήμες απο τις καλές στιγμές μαζί της, απογοητεύομαι πάρα πολύ! Ήδη γνωρίζω πως θα ειμαι τις γιορτές! Δεν πιστεύω πως υπάρχει πιθανότητα να ζήσω ξανά κάτι τόσο όμορφο! Ειμαι χάλια! Έχω τόσο πολύ ανάγκη το συναίσθημα... Όταν κάποιος σου μιλάει για αγάπη, αλλα στην πραγματικότητα κοιτάζει μόνο τα συμφέροντα του ειναι πολύ άσχημο!

[Poet]

Ξανά με έχει κυριεύσει αυτή η αίσθηση της μοναξιάς... του τίποτα! Δεν μπορώ να πιστέψω πως έζησα κάτι τόσο υπέροχο, αλλά και τόσο ψεύτικο! Είναι κρίμα στις γιορτές, είτε πιστεύεις είτε όχι σε αυτές, να ξέρεις πως δεν άκουσες/διάβασες το χρόνια πολλά, από εκείνη που σου έλεγε πριν από λίγο καιρό, λόγια τόσο όμορφα, και τόσο πιστευτά, όσο καμία άλλη δεν σου είχε πει ποτέ! Έχω βαρεθεί να ξυπνώ και να κοιμάμαι με δάκρυα στα μάτια! Να διαπιστώνω πως δεν υπάρχει περίπτωση, να βρείς και να αγαπήσεις έναν άνθρωπο που να είναι όντως αυτά που λέει. Να διαπιστώνω πως ξανά είμαι μόνος μου, και πως νιώθω πλέον πιο μόνος από ποτέ άλλοτε! Θα ήθελα να αποβάλλω αυτές τις αρνητικές σκέψεις, αλλά η πραγματικότητα της ζωής δεν με αφήνει! Το μόνο που θέλησα από τη ζωή μου, ήταν να αγαπήσω και να αγαπηθώ! Εκείνη ήταν η μόνη γυναίκα που μου άρεσε πραγματικά! Η μόνη που έδωσα τόση σημασία, χωρίς υπερβολές την ψυχή μου! Η μόνη που κατάφερε παρά τα τόσα πολλά χρόνια μοναξιάς, να με κάνει αμέσως να αποτινάξω το Εγώ, και να αφοσιωθώ στο Μαζί! Ένα ψέμα ήταν όμως, και τίποτε άλλο! Ένα όμορφο Ψέμα! Δεν θα πω πως δεν πέρασα καλά στις γιορτές, βγήκα και μόνος μου, αλλά και με κάποιον φίλο μαζί. Άκουσα την αγαπημένη μου μουσική, θαύμασα τις κοπέλες, έπιασα κουβεντούλα με κάποια μπαργούμαν... καλά ήταν! Αλλά επιστρέφοντας στο σπίτι, διαπιστώνω με μεγάλη μου λύπη πως θα κοιμηθώ ξανά μόνος μου! Πως δεν θα πω καληνύχτα σε καμία! Ο ήλιος έξω λάμπει, οι μέρες είναι όμορφες, αλλά δεν μπορώ να θαυμάσω πλέον το μεγαλείο του! Είναι σαν να έσβησε μέσα μου ο δικός μου ήλιος, εντυπωσιακά με μια σουπερνόβα! Συνήθισα να λέω Καλημέρα και Καληνύχτα σε εκείνη! Μου άρεσαν ακόμη και αυτές οι τόσο απλές λέξεις! Τα λόγια της ήταν μαγευτικά! Παρασύρθηκα, αφέθηκα παρά τους αρχικούς δισταγμούς μου, εξαιτίας της ιδιαίτερης διαταραχής της. Αν δεν είχα αφεθεί δεν θα ζούσα το όνειρο μου! Αν δεν είχα αφεθεί, δεν θα λυπόμουν για την τωρινή μου κατάσταση!

[Poet]

Αρνητικές σκέψεις παραμονή πρωτοχρονιάς... Υπέροχα! Οι σκέψεις μου είναι ίδιες ακριβώς όπως τις έγραψα στο προηγούμενο post. Θα είμαι μαζί με τους δικούς μου ανθρώπους σήμερα και ίσως αν έχω κέφι να πάω και για ένα ποτό. Θέλω όμως τόσο πολύ να σταθώ σε μια ερημική παραλία, και να κοιτάζω πάνω στη θάλασσα την αντανάκλαση του φωτός του φεγγαριού και των άστρων! Δεν έχω λόγο να ζω χωρίς έρωτα! Χωρίς να έχω κάποια δίπλα μου! Έζησα πολλά χρόνια μόνος, αλλά πλέον μου είναι ανυπόφορο! Είμαι χάλια τώρα, και πρέπει να πάω και στη δουλειά! Δεν θα ήθελα να τελειώσει και αυτό το έτος με αυτόν τον τρόπο! Να περάσω τις ημέρες αυτές με δάκρυα στα μάτια, και με την αίσθηση να θέλω να τελειώσει αυτό το μαρτύριο με κάθε τρόπο! Πολλά χρόνια βασανίζομαι από τις αρνητικές σκέψεις, και η αιτία είναι η μοναξιά μου! Θέλω να χαθώ! Δεν βρίσκω νόημα να συνεχίσω να ζω έτσι! Νιώθω τόσο άδειος! Δεν μου δίνει τίποτα νόημα στη ζωή μου πια! Ούτε καν οι ασχολίες μου! Δεν έχω διάθεση να συνεχίζω να ζω! Θα ήθελα να χαθώ μέσα στα μάτια κάποιας, να αφοσιωθώ ολοκληρωτικά σε μια γυναίκα, που θα με καταλαβαίνει και θα την καταλαβαίνω! Ζητάω μονάχα να ζήσω το όνειρο μου!

Κ.Γ.Καρυωτάκης - Μόνο

Αχ, όλα έπρεπε να ’ρθουν καθώς ήρθαν!
Οι ελπίδες και τα ρόδα να μαδήσουν.
Βαρκούλες να μου φύγουνε τα χρόνια,
να φύγουνε, να σβήσουν.

Έτσι, όπως εχωρίζαμε τα βράδια,
για πάντα να χαθούνε τόσοι φίλοι.
Τον τόπο που μεγάλωνα παιδάκι
ν’ αφήσω κάποιο δείλι.

Τα ωραία κι απλά κορίτσια—ω αγαπούλες!—
η ζωή να μου τα πάρει, χορού γύρος.
Ακόμη ο πόνος, άλλοτε που ευώδα,
να με βαραίνει στείρος.

Όλα έπρεπε να γίνουν. Μόνο η νύχτα
δεν έπρεπε γλυκιά έτσι τώρα να ’ναι,
να παίζουνε τ’ αστέρια εκεί σαν μάτια
και σαν να μου γελάνε.

[Poet]

Υπάρχει μεγαλύτερη απογοήτευση από την αμφιβολία να μην ξέρεις πως ο άνθρωπος που σου έλεγε όλα αυτά τα υπέροχα λόγια, σε στήριζε στις δύσκολες στιγμές σου, και έκανε πράξεις που κανείς ποτέ άλλοτε δεν είχε κάνει για εσένα, αν σε αγάπησε τελικά ή όχι; Αν με αγαπούσε θα μου έστελνε ένα χρόνια πολλά στη γιορτή μου! Ξέρει πως υποφέρω! Της το ομολόγησα άλλωστε όταν της πρότεινα να διαγραφούμε! Το έκανα για να μην νιώθει ότι την μισώ κλπ! Είναι η αλήθεια άλλωστε, γνωρίζει τον χαρακτήρα μου και ξέρει πως είμαι όλον αυτόν τον καιρό! Δεν αντέχω άλλο αυτόν τον πόνο!

[Natalia_sups]

Υπάρχει μεγαλύτερη απογοήτευση από την αμφιβολία να μην ξέρεις πως ο άνθρωπος που σου έλεγε όλα αυτά τα υπέροχα λόγια, σε στήριζε στις δύσκολες στιγμές σου, και έκανε πράξεις που κανείς ποτέ άλλοτε δεν είχε κάνει για εσένα, αν σε αγάπησε τελικά ή όχι; Αν με αγαπούσε θα μου έστελνε ένα χρόνια πολλά στη γιορτή μου! Ξέρει πως υποφέρω! Της το ομολόγησα άλλωστε όταν της πρότεινα να διαγραφούμε! Το έκανα για να μην νιώθει ότι την μισώ κλπ! Είναι η αλήθεια άλλωστε, γνωρίζει τον χαρακτήρα μου και ξέρει πως είμαι όλον αυτόν τον καιρό! Δεν αντέχω άλλο αυτόν τον πόνο!

Δεν εχω παρακολουθησει ειναι η αληθεια το θεμα σου, θα βασιστω στο τελευταιο σου μηνυμα. Ειναι φυσιολογικο να σκεφτεσαι αν σε αγαπησε τελικα η οχι ενα ατομο με το οποιο χωρισες, και ειναι οντως δυσκολο να το επεξεργαστεις και να το διαχειριστεις μεσα σου, σε τρωει αυτη η απορια τις δυσκολες στιγμες...που πηγε αυτο που νομιζες οτι ηταν αληθινο;
Τοσο καλο θεατρο επαιζε; Τοσο εξω επεσες;
Αφου τελειωσε αρα μηπως δεν ηταν αληθινο;
Η αποψη μου ειναι πως κατι δεν χρειαζεται να κραταει για παντα για να ειναι αληθινο. Εκεινες τις στιγμες που περιγραφεις μπορει και να σε αγαπησε. Αλλα της περασε. Δες την αγαπη σαν μια σειρα αποφασεων και το συναισθημα που δημιουργειται μεσα στη στιγμη. Ειναι μια σειρα απο στιγμες, οχι κανας αιωνιος ορκος αφωσιωσης. Καποια στιγμη πηρες αποφασεις η πηρε αποφασεις που αφησαν αυτο που ειχατε να φθαρει. Και πεταξε το πουλακι. Μπορει καποιος λοιπον να σε αγαπησε καποτε αλλα να του περασε. Η μπορει οντως να μην σε ειχε αγαπησει και ποτε. Θα καταληξεις στο τι εγινε τελικα αργοτερα, με πιο καθαρο μυαλο. Εγω οταν εκανα παρομοιες ερωτησεις κατεληξα πως οχι, δεν με ειχε αγαπησει ποτε τελικα. Και παλι δεν ειναι τοσο τρομερο οσο σου φαινεται τωρα. Περνανε ολα αυτα.

Επισης αυτα που λες για τη γιορτη σου και το οτι ξερει το χαρακτηρα σου κλπ δειχνουν πως δεν εχεις καταλαβει ακομα οτι τελειωσε. Τη στιγμη που χωρισατε επαψε να την αφορα το πως νιωθεις και τι θα σε εκανε να νιωσεις ασχημα η καλα και τι θα νομιζες κλπ κλπ.
Δεν εχει ευθυνη πια για τα συναισθηματα σου, εκανε τσεκαουτ. Οποτε δεν στεκει να περιμενεις κατι απο εκεινη.

[Lemur]

Βασικα δεν ειναι παντα απιθανα να συμβουν.πχ να αποτυχω στις πανελληνιες η να μαθουν γνωστοι οτι ειμαι λεσβια και να με σχολιαζουν αρνητικα.αυτοι ειναι οι πιο μεγαλοι φοβοι μου.τι εχετε να πειτε για αυτες τις σκεψεις? Πως να τις αντιμετωπισω? Πρεπει πραγματικα να φοβαμαι?

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Οι γνωστοί σου θα σε σχολιάζουν αρνητικά ότι και αν κάνεις. Όχι μόνο εσένα αλλά και εμένα και όλους μας. Η κοινωνία είναι αηδιαστική.

Εστάλη από Nexus 7 στο E-Psychology.gr Mobile App