Results 31 to 45 of 49
-
20-09-2019, 16:58 #31
- Join Date
- Sep 2019
- Posts
- 2
Καλησπέρα,
Να σας πω και γω τη δίκη μου ιστορία..εμένα η ζωή μου άλλαξε πριν ένα μήνα..
Ξαφνικά σε ένα τροχαίο σκοτώθηκε η μητέρα μου...ούτε οδηγούσε ούτε έφταιγε... ήταν απλά στο λάθος μέρος την λάθος ώρα...
Ζω στο εξωτερικό όποτε δεν πρόλαβα ούτε να την χαιρετησω.. είμαι σχεδόν 8 μηνών έγκυος. Φοβάμαι ότι η ψυχολογία μου θα επηρεάσει το παιδι... επίσης αυτή τη στιγμή νιώθω ότι δεν έχω όρεξη να ασχοληθώ με τίποτα και με κανέναν, ποσό μάλλον με ένα νεογέννητο που θα θέλει την πλήρη προσοχή μου..
Είμαι να σκάσω...δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω όλο αυτό...έχω αρχίσει ήδη συνεδρίες με ψυχολόγο, αλλά το μυαλό μου έχει κολλήσει στα πως και στα γιατί...
- 21-09-2019, 00:21 #32
- Join Date
- Aug 2019
- Posts
- 13
22-09-2019, 00:33 #33
- Join Date
- Aug 2019
- Posts
- 6
Ο πόνος δεν περνάει. Απλα προσπαθω να μην το σκέφτομαι συνέχεια. Καθε βραδυ προσεύχομαι να ονειρευτω τη μαμα μου. Οτι γίνεται σκέφτομαι να την πάρω τηλέφωνο. Κ αμεσως θυμάμαι πως εφυγε. Annita δεν ξέρω αν το μωρό επηρεάζεται. Εγω το δικο μου το εχω σχεδον παρατημένο στην πεθερα μου. Εχω τυψεις αλλά οποτε το εχω ειδικα μονη μου κλαιω ασταμάτητα. Κ δεν ξερω τι ειναι προτιμότερο.
06-10-2019, 17:13 #34
- Join Date
- Sep 2019
- Posts
- 85
Kαλο θα ταν οσοι χασαν γονιο πανω απο 70 να μην γραφουν καν εδω...
Last edited by peter; 07-10-2019 at 00:47.
08-10-2019, 20:35 #35
- Join Date
- Aug 2019
- Posts
- 15
12-10-2019, 23:21 #36
- Join Date
- Aug 2019
- Posts
- 13
Κανεις λαθος αγαπητε μου peter.η μαμα μου ηταν πανω απο 70 κ αυτο σημαινει τι;ηταν μανα κ πατερας μαζι.αδερφη φιλη κ στηριγμα κ εφυγε ξαφνικα μεσα σε 2 λεπτα μονη της χωρις κανεναν κιντα της που τοσο το φοβοταν..εγω ξερω τι βιωνω κ ο πονος μου πιστεψε με ειναι αβασταχτος ακιμη κ 3 μηνες μετα.
15-10-2019, 15:43 #37
- Join Date
- Sep 2019
- Posts
- 85
15-10-2019, 15:48 #38
- Join Date
- Feb 2017
- Posts
- 404
Peter δεν εχει σημασια η ηλικια οταν μιλαμε για γονεις . Κι εμενα η μανούλα μου ήταν πανω απο εβδομηντα και δυο χρονια υπεφερε απο καρκινο στο τελικο σταδιο. Ματωνε η ψυχη μου να την βλεπω να ποναει τοσοοοο . Για μενα σταθηκε παληκάρι και στο πόνο και σε οοολα !!!!!!!!! Λυπαμαι παρα πολυ για τη μητερα σου αλήθεια , μακαρι να γινοταν κατι να ερχοταν παλι πισω και στη μικρη που τη χρειάζεται . Κουράγιο φίλε μου , Να ειστε δυνατοί και να την θυμάστε πάντα ..............
18-10-2019, 23:26 #39
- Join Date
- Aug 2019
- Posts
- 13
Καταλαβαινω πως το λες peter..μα πιστεψε με νιωθω ακριβως τον ιδιο πονο..να εισαι γερος κ δυνατος να σρηριξεις την αδερφη σου..μεγαλη κ παντοτινη η απωλεια της ΜΑΝΑΣ
14-11-2019, 19:10 #40
- Join Date
- Nov 2019
- Posts
- 3
Να είσαι γερή να τη θυμάσαι. Γνωρίζω καλά απο απώλειες κ ένα πράγμα έχω μάθει. Οσο βουνο κ αν σου φαίνεται όλο αυτό που περνάς να θυμάσαι ότι όλα περνάνε. Η απώλεια θα παραμέινει απώλεια, αυτό δεν αλλάζει, αλλα με το χρόνο μαλακώνει ο πόνος
29-12-2019, 20:33 #41
- Join Date
- Jun 2017
- Posts
- 106
Έχασα τη μητέρα μου πριν από 7μιση χρόνια.Τετοιες μέρες γιορτινες μου λείπει περισσότερο.Την έχασα 58 ετών,ενώ είχα ήδη 2 μηνών την πρώτη μου κόρη.Αν και δε θεωρούσα ποτέ ότι ήμασταν τόσο δεμένες,ακόμα κ τώρα ζω μια άλλη ζωή.Αυτη που ζούσα όταν ζούσε και όλα φιλτραρονταν από αυτή,και αυτή που ζω χωρίς αυτή και όλα τα φιλτράρω εγώ για τις κόρες μου.Νομιζω ότι ο θάνατος της ,ήταν και η αιτία της διαταραχής μου που ξεκίνησε από τότε και παλεύω καθημερινώς (άγχος κ κατάθλιψη)
31-12-2019, 22:08 #42
- Join Date
- Sep 2019
- Posts
- 2
Ποσό σε καταλαβαίνω...αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο.. όπως έγραψα και πιο πάνω, εμένα η μητέρα μου έφυγε ξαφνικά τον Αύγουστο από τροχαίο και πριν από ένα μήνα γεννήθηκε η κόρη μου. Στην παρούσα φάση είμαι στο ξεκίνημα της άλλης ζωής και είναι εξαιρετικά δύσκολο...εννοείται επισκέπτομαι ψυχολόγο για βοήθεια...
02-01-2020, 13:04 #43
- Join Date
- Jun 2017
- Posts
- 106
05-01-2020, 14:06 #44
- Join Date
- Jan 2020
- Posts
- 54
Σε νιώθω, όταν χάνεις τον/τους γονείς σου είναι σα να παύεις πια να είσαι παιδί, αισθάνεσαι πως χάνεις το καταφύγιο σου. Έχασα τη μητέρα μου όταν ήμουν 16 και προσπάθησα να καταπνιξω τα συναισθήματα μου για να μην φανώ αδύναμη. Το πένθος είναι μια απόλυτα φυσιολογική διαδικασία μέσα από την οποία θα βγεις πιο δυνατή. Μην καταπνίξεις ποτέ αυτά που αισθάνεσαι. Όσο γι αυτά που δεν πρόλαβες να της πεις, μην ανησυχείς, πιστεύω πως τα ήξερε, όπως ξέρει πως μπορείς να φροντίσεις τον εαυτό σου.
Η αγάπη δεν πεθαίνει ποτέ, και φαίνεται πως και την αγαπούσες και σε αγαπούσε πολύ ❤️
19-01-2020, 23:27 #45
- Join Date
- Aug 2019
- Posts
- 13
Αχ μανα..η πρωτη κ η τελευταια μου λεξη καθε μερα..περναν οι μερες..μονο αυτο...
Similar Threads
-
ολοκληρωμενος ανθρωπος...
By giannis000 in forum Με καφέ και συμπάθεια....Replies: 7Last Post: 31-07-2018, 13:03 -
εξελιξη σαν ανθρωπος!
By manosthess in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 9Last Post: 24-03-2014, 08:43 -
Aλάζει ο άνθρωπος?
By jet in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 2Last Post: 14-05-2012, 22:15 -
Ανθρωπος Μοναχικός
By LetMeThinkOfIt in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & ΑυτοβοήθειαReplies: 4Last Post: 18-04-2012, 21:49 -
Αθλητισμός και ανθρωπος
By O_Synestalmenos in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & ΑυτοβοήθειαReplies: 9Last Post: 30-01-2012, 09:10
Φόβος λύσσας
12-06-2024, 23:57 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή