Να αλλάξω δουλειά;;;

[Nefeli28]

Εδώ και 17 χρόνια δουλεύω ως δασκάλα σε σχολείο. Τα πρώτα προβλήματα στη δουλειά ξεκίνησαν το 2015 όταν ήρθα σε σφοδρή αντιπαράθεση με τους γονείς ορισμένων παιδιών και ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα ότι ίσως να μην μπορώ πλέον να κάνω αυτή τη δουλειά.
Έκανα τρομακτική υπομονή και έφτασα έτσι ως το σήμερα που πλέον πάω κάθε μέρα στη δουλειά νιώθοντας πως έχω μια θηλιά στο λαιμό.
Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνω αυτή τη δουλειά μέχρι τη σύνταξη. Δεν αντέχω ούτε μέρα παραπάνω όχι τόσα χρόνια ακόμα. Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια και η δουλειά αυτή έχει γίνει τρομερά απαιτητική. Οι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά όπως τα μεγαλώνουν, οι απαιτήσεις που έχουν από εμάς να τα κάνουμε ανθρώπους, η ευθύνη που έχουμε για τη σωματική τους ακεραιότητα κάθε μέρα κι ένα σωρό άλλα θέματα που θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο….
Σκέφτομαι να αλλάξω δουλειά. Στα 45 δεν είναι καθόλου εύκολο αλλα δεν μπορώ να αντέξω άλλο αυτή την αρρωστημένη κατάσταση που ζω κάθε μέρα.
Βλέπω στις αγγελίες δουλειές όπως πωλήτρια και σκέφτομαι αν θα μπορούσα να το κάνω και αν εκει θα ήμουν καλύτερα από ότι είμαι τώρα.
Φοβάμαι πολύ να κάνω την αλλαγή γιατί είμαι τόσα χρόνια στο ίδιο επάγγελμα.
Αν όμως δεν αλλάξω τώρα πότε θα το κάνω;
Πως μπορώ να συνεχίσω να πηγαινω σε μια δουλειά που με αρρωσταίνει καθημερινά;
Δεν έχω ψευδαισθήσεις ότι θα βρω κάποια ονειρική δουλειά χωρίς προβλήματα. Παντού ο κάθε χώρος έχει τα δικά του θέματα.
Να το τολμήσω η να καθίσω στα αυγά μου;

[JimNirou]

Κάτσε στα αυγά σου.

Η ηλικία σου όπως θα ανακαλύψεις θα σου δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα να βρεις δουλειά.

Οπως ακριβώς δημιούργησε και σε μένα.

Εκτός αν έχεις κάποια solid εναλλακτική λύση ήδη.

[ladybird12]

Εδώ και 17 χρόνια δουλεύω ως δασκάλα σε σχολείο. Τα πρώτα προβλήματα στη δουλειά ξεκίνησαν το 2015 όταν ήρθα σε σφοδρή αντιπαράθεση με τους γονείς ορισμένων παιδιών και ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα ότι ίσως να μην μπορώ πλέον να κάνω αυτή τη δουλειά.
Έκανα τρομακτική υπομονή και έφτασα έτσι ως το σήμερα που πλέον πάω κάθε μέρα στη δουλειά νιώθοντας πως έχω μια θηλιά στο λαιμό.
Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνω αυτή τη δουλειά μέχρι τη σύνταξη. Δεν αντέχω ούτε μέρα παραπάνω όχι τόσα χρόνια ακόμα. Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια και η δουλειά αυτή έχει γίνει τρομερά απαιτητική. Οι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά όπως τα μεγαλώνουν, οι απαιτήσεις που έχουν από εμάς να τα κάνουμε ανθρώπους, η ευθύνη που έχουμε για τη σωματική τους ακεραιότητα κάθε μέρα κι ένα σωρό άλλα θέματα που θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο….
Σκέφτομαι να αλλάξω δουλειά. Στα 45 δεν είναι καθόλου εύκολο αλλα δεν μπορώ να αντέξω άλλο αυτή την αρρωστημένη κατάσταση που ζω κάθε μέρα.
Βλέπω στις αγγελίες δουλειές όπως πωλήτρια και σκέφτομαι αν θα μπορούσα να το κάνω και αν εκει θα ήμουν καλύτερα από ότι είμαι τώρα.
Φοβάμαι πολύ να κάνω την αλλαγή γιατί είμαι τόσα χρόνια στο ίδιο επάγγελμα.
Αν όμως δεν αλλάξω τώρα πότε θα το κάνω;
Πως μπορώ να συνεχίσω να πηγαινω σε μια δουλειά που με αρρωσταίνει καθημερινά;
Δεν έχω ψευδαισθήσεις ότι θα βρω κάποια ονειρική δουλειά χωρίς προβλήματα. Παντού ο κάθε χώρος έχει τα δικά του θέματα.
Να το τολμήσω η να καθίσω στα αυγά μου;

Καί εγώ σε παρόμοια κατάσταση είμαι , καί τό έχω στο νου μου. Ότι μπορεί να έχω συγκεκριμένες σπουδές, χρόνια σπουδές αλλά τελικά δεν ξέρω αν μπορώ νά τό κάνω αν μου ταίριαζει.
Θά σού έλεγα νά κοιτάξεις να μετατεθεις κάπου αλλού, στο υπουργείο παιδείας όμως.
Νομίζω πχ μπορείς νά πας σε βιβλιοθήκη! τσεκαρε τό, ψαξτο, καί εννοείται νά αλλάξεις αφού βλέπεις ότι σέ αρρωσταίνει. Για μένα δεν είναι εμπόδιο η ηλικία.
Τό παν είναι νά είσαι καλά καί αυτα τά χρόνια λόγω δουλειάς δεν είσαι.

[ladybird12]

Δεν έχει εναλλακτική αλλά θά ψάξει νά βρει πρώτα.
Ας μήν κάθεται κανείς στα αυγά τού όταν κακοπερναει, καί ας είναι καί 100χρονων...

Κάτσε στα αυγά σου.

Η ηλικία σου όπως θα ανακαλύψεις θα σου δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα να βρεις δουλειά.

Οπως ακριβώς δημιούργησε και σε μένα.

Εκτός αν έχεις κάποια solid εναλλακτική λύση ήδη.

[nicolina]

Να πηγαινεις καθε μερα σε μια δουλεια που σε αρρωσταινει τι νοημα εχει?Και να εχεις και υπε υθυνη σου μικρα παιδια ?Με καποιον ψυχολογο εχεις μιλησει?Γιατι ολο αυτο που περιγραφεις ειναι υπερβολικο νομιζω για το συγκεκριμενο επαγγελμα.Μηπως εχεις υπερβολικο αυγος εννοω...γιατι αυτο θα σου βγει και σε επομενη δουλεια.Να το δεις.Αλλα σιγουρα να κανεις αυτο που σε ηρεμει και σε ευχαριστει.Η υγεια μας ψυχικη και σωματικη πρωτα.

[JimNirou]

Δεν έχει εναλλακτική αλλά θά ψάξει νά βρει πρώτα.
Ας μήν κάθεται κανείς στα αυγά τού όταν κακοπερναει, καί ας είναι καί 100χρονων...

Πως θα πληρώσει το ρεύμα αν δεν έχει εισόδημα?

Η ηλικία ΔΥΣΤΗΧΩΣ (και ήταν κάτι που δεν ήθελα να το πιστεψω) στην Ελλάδα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.

[Elenia781]

Η ηλικία ΔΥΣΤΗΧΩΣ (και ήταν κάτι που δεν ήθελα να το πιστεψω) στην Ελλάδα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.

Παντα ισχυε αυτο στην Ελλαδα, αφου παιρναν συνταξη στα 40 οι γυναικες! Και το ασχημο είναι ότι ο εργαζόμενος εχει χασει πολλα κεκτημένα στην εποχή που διανυουμε. Ειμαι στο τσακ να φυγω απο την δουλεια μου και καταλαβαινω την αναγκη σου για αλλαγή,Νεφέλη. Ξερω ομως οτι για καποιο διαστημα πρεπει να επενδυσω σε δεξιοτητες και ξενες γλωσσες για να διευρυνω τις επιλογες μου ή και το να βρεθω σε αλλη χωρα. Με τον κορωναιο ειναι πιο δυσκολο ομως

[ladybird12]

Δεν λέω νά φύγει καί να μείνει άνεργη.
Λέω αν θέλει νά φύγει νά τό κάνει αφού βρεί αλλη δουλειά.

Πως θα πληρώσει το ρεύμα αν δεν έχει εισόδημα?

Η ηλικία ΔΥΣΤΗΧΩΣ (και ήταν κάτι που δεν ήθελα να το πιστεψω) στην Ελλάδα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.

Ναι παίζει ρόλο, αλλά αν σκεφτόμαστε έτσι εχουμε ήδη χάσει, όπως λέει και η κοπέλα επάνω, κάνοντας εκπαιδεύσεις , αναπτύσσοντας δεξιότητες έχεις νομίζω περισσότερες ευκαιρίες νά βρεις κάτι, από τό νά κάθεσαι νά μένεις στάσιμος. ΔΕΝ θά σε επιλέξουν αν δεν εξελίσσεσαι πιστεύω... βέβαια μπορεί αν θέλει κάποιος να κάνει κάτι δικό του.

[JimNirou]

Δεν λέω νά φύγει καί να μείνει άνεργη.
Λέω αν θέλει νά φύγει νά τό κάνει αφού βρεί αλλη δουλειά.Ναι παίζει ρόλο, αλλά αν σκεφτόμαστε έτσι εχουμε ήδη χάσει, όπως λέει και η κοπέλα επάνω, κάνοντας εκπαιδεύσεις , αναπτύσσοντας δεξιότητες έχεις νομίζω περισσότερες ευκαιρίες νά βρεις κάτι, από τό νά κάθεσαι νά μένεις στάσιμος. ΔΕΝ θά σε επιλέξουν αν δεν εξελίσσεσαι πιστεύω... βέβαια μπορεί αν θέλει κάποιος να κάνει κάτι δικό του.

Στην τελευταία συνέντευξη που πήγα ασχέτως που το βιογραφικό μου ηταν υπεραρκετό μου είπαν ότι δεν μπορούν να επενδύσουν επανω μου διότι δεν εχω πολλά χρόνια μπροστά μου.

Κανένας δεν μπορεί να υπερπηδησει την πραγματικότητα... ΔΥΣΤΗΧΩΣ

[Remedy]

καλημερα.
μονο αν δουλευεις απο χομπι κιε χεις περιουσια να κανεις τετοιες σκεψεις και μαλιστα σε τετοια ηλικια.
αν χρειαζεσαι τον μισθο σου, μην αφησεις το δημοσιο σε καμια περιπτωση!
διαχειρισου το με καποια μεταθεση, ακομα και αδειες ανευ αποδοχων. μην παραιτηθεις ομως, γιατι θα μεινεις χωρις λεφτα.
ενας λογος παραπανω το οτι εχεις κατα καιρους προβληματα με την ψυχικησ ου υγεια και κανενας ιδιωτης εργοδοτης δεν προκειται να δειξει ευαισθησια σε αυτο για να σου δινει αδειες , να κανει υπομονη κλπ.
μονο το δημοσιο μπορει να στηριξει προβληματα υγειας. στον ιδιωτικο τομεα θα εισαι στην ζουγκλα με τα λιονταρια.
ειδικα οταν λες για θεση πωλητριας, που ειναι και τρομερα επισφαλης θεση, που ειναι δυσκολο να σ επαρουν ως γυναικα μετα απο καποια ηλικια , που εχει τρομερη κουραση, ορθοστασια, προβληματικα ωραρια, κλπ, πραγματικα δεν ξερω πως το σκεφτηκες...
να ειχες καποιο πτυχιο που μπορεις να κανεις εξω δικη σου δουλεια και εχεις πελατες, οπως πχ γιατρος, μηχανικος, να το συζητησουμε να αφησεις το δημοσιο, αλλα να το αφησεις για να ψαχνεις αγγελιες για πωλητριες, καηκες καημενη μου...

[Remedy]

Δεν λέω νά φύγει καί να μείνει άνεργη.
Λέω αν θέλει νά φύγει νά τό κάνει αφού βρεί αλλη δουλειά.Ναι παίζει ρόλο, αλλά αν σκεφτόμαστε έτσι εχουμε ήδη χάσει, όπως λέει και η κοπέλα επάνω, κάνοντας εκπαιδεύσεις , αναπτύσσοντας δεξιότητες έχεις νομίζω περισσότερες ευκαιρίες νά βρεις κάτι, από τό νά κάθεσαι νά μένεις στάσιμος. ΔΕΝ θά σε επιλέξουν αν δεν εξελίσσεσαι πιστεύω... βέβαια μπορεί αν θέλει κάποιος να κάνει κάτι δικό του.

και να βρει αλλη δουλεια στον ιδιωτικο τομεα, μπορει να την χασει μεσα σε εναν μηνα. μετα;;;;
φυσικα αναπτυσσεις δεξιοτητες και ψαχνεις ευκαιριες για να βρεις "κατι". οταν ομως δεν εχεις "κατι" και ψαχνεσαι..
οταν εχεις μια μονιμη θεση στο δημοσιο, δεν την αφηνεις μηπως βρεις το αοριστο "κατι", μιλωντας για αγγελιες για πωλητριες...

[ladybird12]

και να βρει αλλη δουλεια στον ιδιωτικο τομεα, μπορει να την χασει μεσα σε εναν μηνα. μετα;;;;
φυσικα αναπτυσσεις δεξιοτητες και ψαχνεις ευκαιριες για να βρεις "κατι". οταν ομως δεν εχεις "κατι" και ψαχνεσαι..
οταν εχεις μια μονιμη θεση στο δημοσιο, δεν την αφηνεις μηπως βρεις το αοριστο "κατι", μιλωντας για αγγελιες για πωλητριες...

Ναι αλλά αν δεν αντέχεις πια τί κάνεις; τί προτείνεις; Να κάτσει νά υποφέρει να ξεκινήσουν τά ψυχοσωματικά καί τά αυτοάνοσα; Για τή θέση στο δημόσιο;

Μπορεί νά μεταφερθεί στο δημόσιο λοιπον σέ άλλη θέση.

Ή θά χάσει τη δουλειά ή θά χάσει τόν εαυτό της.

Καλά ας μήν τσακωνόμαστε εντωμεταξυ κουβέντα κάνουμε .. κουλ

[Elenia781]

στην κεντρική υπηρεσια του Υπ.Παιδειας ,εκει θα εισαι υπαλληλος γραφείου. Κανε μια ερευνα πως μπορείς να πας εκει!!

[Sonia]

Έχουν δίκιο όσοι σου λένε να επιδιώξεις κάποια αλλαγή, αλλά σίγουρα αν έχεις εξασφαλίσει πρώτα κάποιες βάσεις να μπορείς να βιοποριστείς.

Δεν ξέρω ακριβώς ποια είναι τα κριτήρια, αν χρειάζεται κονέ κτλ, αλλά όντως ξέρω ανθρώπους που από διδάσκοντες μεταφερθήκαν σε δημοτικές βιβλιοθήκες, στη διεύθυνση πρωτοβάθμιας κτλ. Ψάξτο να δεις αν γίνεται κάτι. Υποθέτω ότι το θέμα σου είναι γενικότερο και δεν θα λυθεί αν αλλάξεις σχολείο και περιοχή;

Επίσης αν έχεις τα κουράγια, ακόμα κι αν τυπικά δεν μπορείς, στην πράξη μπορείς να πειραματιστείς παράλληλα με την τωρινή εργασία σου σε κάτι άλλο να δεις αν σου κάνει. Κάποιο μεροκάματο εδώ, κάποια δευτερεύουσα δουλειά εκεί κτλ. Το καλοκαίρι ακόμα πιο εύκολα γιατί κι εσύ είσαι ελεύθερη από τη διδασκαλία λογικά και πιο πολλές δουλειές υπάρχουν στα περισσότερα μέρη.
Έχω πολύ κοντινό πρόσωπο στο δημόσιο που έκανε για δεκαετίες δυο δουλειές, αλλά είχε την κάλυψη ότι η δεύτερη δουλειά ήταν σε επιχείρηση συγγενή πρώτου βαθμού. Αν μετά από καιρό δεις ότι η δεύτερη δουλειά έχει τα εχέγγυα για κάτι καλό οικονομικά και κάποια ασφάλεια για το μέλλον και σου ταιριάζει και ψυχολογικά, τα σταθμίζεις τα πράγματα και αφήνεις το δημόσιο. Έτσι στο ξεκούδουνο όμως, σίγουρα όχι.
Έχω κι άλλο παράδειγμα, προς αποφυγή αυτό, που ένας είχε μόνιμη θέση στο δημόσιο και άκουσε τον αδερφό του και την παράτησε να κάνουν μαζί επιχείρηση, μεγάλα λόγια και σχέδια αλλά τίποτα χειροπιαστό. Κουτσοπαλέψανε 5-6 χρόνια την επιχείρηση, πήγε άπατη, μετά βρήκε κάτι περιστασιακές δουλειές της πλάκας, τα χρέη και τα έξοδα στο θεό και τώρα εδώ και χρόνια σχεδόν δεν έχουνε να φάνε. Κυριολεκτικά. Και μάλιστα αυτό σε καλές εποχές, προ κρίσης.

[Nefeli28]

Δεν είμαι στο δημόσιο παιδιά…δεν έχω καμία μόνιμη και καλή θέση .στον ιδιωτικό τομέα δουλευω