τι μου συμβαινει;

[mmay]

Εχω τοσα να πω...
Ειμαι 18 χρονων..και εχω μια σχεση εδώ και 3,5 χρονια..είμαι αρκετα μεγαλη και ωριμη για να καταλαβω ότι τετοιου είδους σχεσης δεν υπαρχουν στην ηλικια μου καθως ως εφηβοι θελουμε να δοκιμάζουμε διαφορα!! εγω λοιπον όταν ξεκινησα να είμαι σε σχεση ηξερα ότι με αυτόν τον ανθρωπο θελω να περασω πολλα πολλα χρονια..και συνεχιζω να το θελω όπως και ο ιδιος..και ας ειμαστε ακομα μικροι...!!! Οτανειμασταν μαζι μισο χρονο πεθανε ο παππους μου και τοτε αρχισα να παθαινω΄κρισεις αγχους ..και ξεκινησα να εχω φοβιες για διαφορα παρανοικα πραγματα..για την ακριβεια ειχα μια και μοναδικη φοβια..Φοβομουν ότι ενώ νιώθω τοσο ευτυχισμενη με το φιλο μου και ενώ ςχουμε κανει τοσα ονειρα που μονο στη σκεψη με κανουν να νιώθω ευτυχια και ολοκληρωμενη , θα σταματήσω να τον αγαπαω..ετσι χωρις λογο ότι θα μου φυγει αυτό που νιώθω για αυτόν ..και δεν ηθελα καθολου , ηθελα απλα να είμαι μαζι του ευτυχισμενη και ερωτευμενη..Δεν μπορουσα να καταλαβω τι μου προκαλουσε αυτές τις φοβιες..όμως ειχα αρχισει μα το σκέφτομαι συνεχεια και ειχα φτασει σε σημειο να κλαιω ολη μερα και να είμαι στο κρεβατι χωρις να κουναω χωρις να τρωω..ηθελα μονο να κλαιω..!! Λιγο αργοτερα ..προεκυψε κατι που εκανε αυτου του είδους τις φοβιες να φαινονται ένα τιποτα (εκανε κατι εξετασεις η μικρη μου αδερφη) και ετσι ξαφνικα το ξεπερασα..επαψα να σκέφτομαι ανοησιες και ημουν ευτυχισμενη και ερωτευμενη μεχρι πριν λιγους μηνες που και παλι από το τιποτα αρχισα να σκέφτομαι τα ιδια ..!! σε αυτή τη φαση λοιπον της ζωης μου ..αρχες 3ης λυκειου δηλαδή και σε ολη τη 3η λυκειου ημουν συνεχως μεσα στο σπιτι..!! εγω δεν ειχα πολύ διάβασμα σε αντιθεση με τις φιλες μου γιατι εμεν δεν με ενοιαζανοιπανελληνιες καθως εχω αποφασισει να ασχοληθώ με κατι άλλο και ετσι περνουσα πολύ χρονο μονη μου και μεσα στο σπιτι και ειχα γενικοτερα πολύ ελευθερο χρονο..!! Να προσθεσω ότι εγω σαν ανθρωπος φοβάμαι παρα πολύ τις αλλαγες και το γεγονός ότι οι φιλες μου αλλα και εγω θα πηγαίναμε πολύ συντομα σε διαφορετικες πολεις για να σπουδάσουμε με τρομοκρατιυσε...με τρομοκρατουσε επισης ότι θα αλλαξει η καθημερινοτητα μου και αφου θα ημουν σε άλλη πολη δεν θα μποροθσα πλον κάθε πρωι να αγκαλιάζω τον φιλο μου να του λεω ποσο τον αγαπαω..το σκεφτομουν και σπαραζε η καρδια μου ..όπως ακριβως και τωρα..το σκέφτομαι και ποναω!!! τελος παντων..αρχισα και παλι να φοβάμαι ότι θα σταματήσω να τον αγαπαω..ότι η αγαπη μας και η σχεση μας θα τελειωσει ..και εκανα διαφορες παραλογες σκεψεις που βασανιζαν συνεχως το μυαλο μου..!! θα αρχισω τωρα να μιλαω σε παροντικο χρονο..γιατι όλα αυτά τα νιώθω ακομη..! φοβάμαι και τρεμω στη σκεψη ότι θα φυγουν αυτά που νιώθω για αυτόν..υπεραναλυω τα παντα προσπαθοντας να καταλαβω αν τον αγαπαω ακομη και εχω τρελο αγχος . όταν σκέφτομαι τη ζωη μου μαζι του νιώθω υπεροχα όμως φοβάμαι ότι όλα αυτά θα τελειωσουν σε έναν μηνα που φευγω από τη πολη μας..και δεν θελω ..! το κεφαλι μου είναι γεματο με τέτοιες απαισιοδοξες σκεψεις και κοντευω να τρελαθώ..θα ηθελα όλα αυτά να φυγουν και να ξανανιωσω ευτυχισμενη..! εκεινος είναι παντα διπλα μου το συζηταω μαζι του και σχεδόν παντα με ηρεμει και με καθησυχαζει . του λεω ακομη και ότι φοβάμαι ότι θα φυγει η αγαπη μου και μου λεει πως δεν φευγει και πως εκεινος τη νιωθει και τοτε νιώθω τοση χαρα που θελω να αρχισω να κλαιω . δεν ξερω ειλικρινα τι μου εχει προκαλεσει τετοιτες σκεψεις..τετοιο αγχος..αλλα μου κανει πολύ κακο..το μονο που θελω είναι να φυγει από μεσα μου..και να νιώσω ηρεμια..δεν ξερω τι μου συμβαινει..!! ξερω όμως ότι δεν μπορω να απευθυνθώ στους γονεις μου καθως το εχω συζητησει μαζι τους ηδη πολλες φορες και δε δεχονται πλεον να το ακουσουν γιατι είναι παραλογο..βλεπω επισης ότι και ο φιλος μου εχει κουραστεί και μου λεει πως δεν μπορει να μου προκαλλει τετοιο αγχος..Δεν ξερω τι να κανω και που να απευθυνθώ για αυτό και γραφω εδώ...
ξερω πολύ καλα ότι θελω να είμαι μαζι του και θελω επιτελους να ηρεμησω αλλα δεν ξερω πως..

[nikos2]

αυτο το λενε ιδεοληψια και θεραπευεται με ειδικο.
γενικα οταν εχεις σκεψεις οτι θα προκαλεσεις καποιο κακο αλλα βεβαια δεν το κανεις πχ να σκοτωσεις τα παιδια σου να βιασεις καποιο ανθρωπο να κλεψεις κτλ αυτο ειναι.ειπες εισαι αρκετα μεγαλη και ωριμη.
ε, πηγαινε σε ενα ψυχολογο

[mmay]

όμως δεν εχω καμια τετοιου είδους σκεψη..ότι βλαπτω δηλαδή καποιον άλλο με οποιοδήποτε τροπο!!!

[nick190813]

συνηθως η εφηβικη ερωτες καποια στιγμη τελειωνουν.... πολυ λιγη ειναι αυτη π κρατανε..και μην αγχωνεσαι και να τελειωσει μπορει να γνωρισεις καποιον που να ερωτευτεις περισσοτερο

αυτο οπως λεει ο φιλος ποιο πανω λεγεται ιδεοληψια....καλυτερα θα ηταν να πας και σε εναν ψυχολογο για αρχη να ανοιχτεις εκει ισως σε βοηθησει

[anxious4ever]

" πρεπει να κανεις ψυχοθεραπεια".
σε σενα το πα??? ή οχι?δεν θυμαμαι...χχχααχαχ

[mmay]

Όχι σε εμένα :-P