Results 61 to 75 of 75
Thread: ναρκισσισμός
-
12-02-2011, 22:32 #61
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 4,495
λολ, μπα. Αλλά μία διαταραχή συναισθήματος πχ bipolar ii παίζει.:P
Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλέξανδρε. Κι εγώ σε συμπαθώ πολύ. Ίσως να μη γίνουμε κολλητοί βέβαια, αλλά λέμε. χαχααα"Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
Σπύρος Μπιμπίλας
- 14-02-2011, 21:36 #62
- Join Date
- Sep 2006
- Posts
- 2,456
Οχοχο. Και 'γω σε συμπαθώ παρά τις τρελές παλλινοδίες (όπως τις βλέπω εγώ) και σου εύχομαι το καλύτερο στη ζωή σου :) Σου εύχομαι το αντίθετο από την πέτρα :)
18-02-2011, 05:00 #63
- Join Date
- Jan 2010
- Location
- ταξιδιωτης του κοσμου
- Posts
- 2,649
18-02-2011, 10:31 #64
- Join Date
- Dec 2009
- Posts
- 2,077
18-02-2011, 11:00 #65
- Join Date
- Sep 2006
- Posts
- 2,456
Νόμιζα ότι αυτό ήταν προφανές.
Αλλά θα μ'άρεσε περισσότερο: "το άτομο είναι αλλού, λου"!
18-02-2011, 11:12 #66
- Join Date
- Dec 2009
- Posts
- 2,077
18-02-2011, 11:20 #67
- Join Date
- Sep 2006
- Posts
- 2,456
Αμάν! Βγήκαν τα σκυλιά του πολέμου...
18-02-2011, 11:23 #68
- Join Date
- Dec 2009
- Posts
- 2,077
χα
ουτε σκυλι,ουτε του πολεμου..
ολα τα γραφω γελωντας :D:cool:Προσπαθω να κρατω την ψυχη μου καθαρη..
04-07-2013, 18:04 #69
- Join Date
- Jul 2013
- Posts
- 2
Είμαι τρομοκρατημένη (σχετικά). Κάνω υπεράνθρωπες προσπάθειες να διατηρήσω την ψυχραιμία μου. Βρήκα το forum τυχαία στην προσπάθεια μου να ενώσω το παζλ της "ταλαιπωρημένης" μέχρι τώρα ζωής μου. Νόμιζα ότι είμαι τρελή, και ότι έχω πρόβλημα. Έριχνα όλες τις ευθύνες πάνω μου. Τα σημάδια προδίδουν την μητέρα μου εν τέλει. Δεν είχα ιδέα ότι υπάρχει αυτή η διαταραχή. Γιατί να είμαι εγώ το scapegoat;; Την αγαπώ τόσο πολύ, αλλά μήπως πρέπει να μην εστιάσω στο πόσο την αγαπώ αλλά στο ότι πρέπει να προσπαθήσω να αγαπήσω εμένα περισσότερο ή τουλάχιστον να ξεχωρίσω αυτές τις δυο αγάπες από ενιαία; βγάζουν νόημα αυτά που λέω; Συγγνώμη αν όχι. Τι είναι σωστό να κάνω; Είναι και θα είναι η μητέρα μου για πάντα. Σε καμία περίπτωση δεν αντιλαμβάνεται το κακό που μου προξενεί τόσα χρόνια.. Αν έχετε την διάθεση να ασχοληθείτε με το πρόβλημα μου, μπορώ να σας παραθέσω αναλυτικά κάποια στοιχεία της, γεγονότα που με οδήγησαν στο να το αντιληφθώ και στο πόσο πολύ πονάω- και πόσο πολύ με πονάει που δεν πονάει για μένα-.. Εμένα θέλω να θεραπεύσω, είμαι πεπεισμένη πως με εκείνη δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Ακούγομαι απελπισμένη; Είμαι.. ακόμα και ο τρόπος που με κοιτάει και με μειώνει με αυτό το υπεροπτικό της βλέμμα, με σκοτώνει..
04-07-2013, 18:07 #70
- Join Date
- May 2012
- Location
- Στο αγνωστο με βαρκα την ελπιδα
- Posts
- 4,694
04-07-2013, 18:10 #71
- Join Date
- Jul 2013
- Posts
- 2
09-10-2013, 20:52 #72
- Join Date
- Jul 2013
- Location
- αθηνα
- Posts
- 16,721
10-10-2013, 00:10 #73
- Join Date
- Mar 2013
- Posts
- 1,820
Παλι καλα που τετοιο προβλημα δεν αντιμετωπιζω αρκει η καταθλιψη μου θα πηγαινε πολυ!Παντως εχω μια φιλη που αγαπω πολυ που διαθετει ολα αυτα σε μεγαλο βαθμο αλλα δεν την παρεξηγω
10-10-2013, 02:30 #74
- Join Date
- Jul 2013
- Location
- αθηνα
- Posts
- 16,721
Οπως λεει κι how ,η γυμναστικη ειναι εξισου αποτελεσματικη , αν οχι καλυτερη . Ειχα διαβασει μια μελετη , που χωριζωταν σε δυο ομαδες . Η μια επαιρνε γυμναζοταν για για εξι μηνες ( CONTROL GROUP ) και η αλλη επαιρνε ανκθτλκα . Στο τελος του εξαμηνου , η ομαδα με την γυμναστικη , ειχε καλυτερα αποτελεσματα . Αρα , ριχτε το στην γυμναστικη .
Last edited by Macgyver; 11-10-2013 at 05:41.
11-10-2013, 16:21 #75
- Join Date
- Mar 2013
- Posts
- 518
Πρόσφατα σε μια δουλειά γνωρίζω μία κοπέλα γύρω στα 45, πολύ ομιλητική, πολύ κοινωνική, με στυλάκι "πουλάω τρέλα και όποιος αντέξει" και με εξαιρετικά νεανική εμφάνιση, δηλαδή αν μας δει κανείς μαζί στο δρόμο, άνετα μάς περνάει για συνομήλικες...
Αυτή ήταν άριστη μαθήτρια, με μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό της, με σούπερ σπουδές εδώ και εξωτερικό, από οικογένεια "τζάκι" που λέμε, πολύ διχτυωμένη.
Με τα μέσα και τις ικανότητες που είχε χτύπησε μεγάλη καίρια θέση αλλά, μου είπε ότι της έκαναν μεγάλο πόλεμο, κατέληξε σε νευρολόγο, μετά σε ψυχίατρο, έπαθε κάτι σαν παράλυση από τα ψυχολογικά της και τελικά ζήτησε να αλλάξει θέση, την έβαλαν σε μια μικρή επαρχιακή πόλη σε κατώτερη θέση με τα ελάχιστα λεφτά, και πήγε για να βρει την ηρεμία της.
Μέχρι εδώ ας πούμε όλα καλά. Είμαι αναγκασμένη να δουλέψω μαζί της για ένα εξάμηνο περίπου, με επιβλέπει κατά κάποιο τρόπο, και από την καθημερινή τριβή διαπίστωσα τα εξής:
Είναι τρομερά ανταγωνιστικό άτομο, σε τρομερό βαθμό όμως... η θεώρηση των πραγμάτων που έχει, ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα για τα πάντα είναι βουτηγμένος μέσα στη σύγκριση και τον ανταγωνισμό. πχ
- για τις σχέσεις, μου λέει ότι δεν μπορεί να είναι με έναν άντρα λιγότερο άξιο και γυμνασμένο από εκείνη. Όποτε μιλάμε, θα μου το πει τουλάχιστον 3-4 φορές ότι θέλει έναν καλύτερο της.
- για τη δουλειά, ότι πέτυχε το καλύτερο που μπορούσε να πετύχει αλλά τής έκαναν πόλεμο, και τώρα ναι μεν κάνει κάτι κατώτερο αλλά ασχολείται με πολλά άλλα πράγματα με τα οποία οι πρώην συνάδελφοι της δεν έχουν καμία σχέση.
- στέλνει καθημερινά μειλ σε καμιά 50αρια άτομα με updates για τη δουλειά χωρίς να της το έχει ζητήσει κανείς ή να χρειάζεται, θέλει η ίδια να το κάνει και καταβάλλει προσπάθεια, αλλά και πάλι έχει βρει τρόπο, έστω και έτσι, να καβαντζώνει όλους τους άλλους και να προβάλλεται η ίδια...
Σε σχέση με μένα, μου έχει πει τα εξής:
- ότι φαίνομαι πάρα πολύ ήρεμη, και ότι δεν θα μπορούσε να είναι σαν εμένα γιατί νιώθει ότι η κίνηση είναι ο λόγος υπαρξης της
- μια φορά μιλούσε σαν χείμαρρος, τη διέκοψα σε ένα σημείο ευγενικά και μετά όταν κάναμε διαλλειμμα, πάλι εν μέσω λογοδιάρροιας, μού λέει την εξής ατάκα... άσοι διακόπτουν κάποιον που μιλάει, θέλουν να φανούν, να δείξουν το εγώ τους ! αυτό πραγματικά με πείραξε γιατί δεν είχα τέτοια πρόθεση...και έχω προσέξει ότι πάντα όταν λέω κάτι, νιώθω ότι με κρίνει.
- όταν μου τηλεφωνάει, ούτε καλημέρα ούτε καλά είσαι, μπαίνει κατευθείαν στο θέμα, χείμαρρος... και πολλές φορές με πετυχαίνει σε φάση που δεν μπορώ να μιλήσω, αναγκάζομαι να τη διακόψω και΄νιώθω ότι νιώθει ότι το κάνω για να νιώσω δύναμη και επιβεβαίωση...
- μια άλλη φορά, θα συναντιόμασταν σε μια καφετερια να κοιταξουμε κάποια σχέδια για τη δουλειά πάλι, μου λέει να στείλω ένα μήνυμα να έρθει ένας φίλος μου, αυτός δεν ξέρει τίποτα για τα σχέδια, δε σε πειράζει? γιατί να με πειράζει, της λέω....Έρχεται αυτός και μού κάνει μια ανάκριση για τη δουλειά που έχω αναλάβει, τί να σας πω? με έβαλε κάτω κυριολεκτικά και με άδειασε, ότι δεν αξίζουν τα λεφτά που θα πάρω, ότι είναι επαίσχυντη δουλειά να δουλεύω τόσο και να κακοπληρώνομαι έτσι, ότι ήταν λάθος που το ανέλαβα, ότι αυτός δεν θα το έκανε ποτέ ενώ τού είπα ότι ήξερα τις συνθήκες, ήθελα την εμπειρία και τέλος πάντων το σκέφτηκα και αποφάσισα να το κάνω. Αυτός άρχισε να μου αραδιάζει δικές του επιτυχίες κλπ και μετά φεύγει σε κάποιο σημείο, τότε μού λέει η κοπελιά, τί γκρίνια έβγαλε αυτός? δεν το περίμενα... μάλλον του άρεσες και του βγήκε επιθετικότητα. Και να φανταστείς ότι τον είχα σπίτι μου 2 ώρες, και του είπα τα καλύτερα για σένα. Δεν ένιωσες ότι σε μείωσε?
Αρχίζω και εγώ μια ανάλυση κάπως να ισιώσω την κατάσταση ότι έχει δίκιο αυτός, όπως τα βλέπει έτσι είναι, αλλά ήθελα να έχω αυτή την εμπειρία κλπ κλπ. Η απάντηση της ήταν ότι μιλάω σαν ψυχοθεραπεύτρια....αλλά μέσα μου είχα φρικάρει γιατί ένιωσα ότι χειρίστηκε το φίλο της να βγάλει γκρίνια, χειρίστηκε μέσω του φίλου εμένα για να νιώσω ότι μειώθηκα και έν τέλει αυτοδικαιώθηκε για άλλη μια φορά.
Γενικά νιώθω ότι με χειρίζεται για να νιώθει ανώτερη, και πιστεύει ότι θέλω να προβάλλω το εγώ μου οπότε εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις έτσι ώστε να με μειώνει......και αυτό με ενοχλεί...
Δεν είναι ναρκισσιστική η συμπεριφορά της?΄Πώς την αντιμετωπίζω για να μπορέσω να διατηρήσω την ψυχραιμία μου και να αποφύγω τις πιθανές κακοτοπιές?
Παιδιά είμαι σε μεγάλη κρίση πανικού βοηθεια
04-06-2024, 02:42 in Κρίση πανικού, Διαταραχή Πανικού, Αγοραφοβία