Απώλεια Διάθεσης

Καλησπέρα σας,

ήρθε η ώρα να θέσω και εγώ το πρόβλημά μου σε δημόσια διαβούλευση:)...
Τον τελευταίο καιρό δεν έχω διάθεση για τίποτα. Δεν θέλω να βγαίνω έξω, δεν θέλω να βλέπω κόσμο, δεν θέλω να κάνω σεξ, δεν θέλω να μιλάω...
Είμαι παντρεμένη κάμποσα χρόνια, και έχουμε ένα παιδάκι.
Πάω στην δουλειά όπου η μέρα περνά σχετικά γρήγορα γιατί έχει δουλειά και ξεχνιέμαι, μπορώ να πω ότι χαμογελάω κιόλας εκεί και όταν γυρίζω σπίτι νιώθω φυτό. Αυτή η κατάσταση κρατάει κανα δίμηνο τώρα... Σήμερα έφερα τον άντρα μου στο αμήν! Γυρνώντας σπίτι μου έκανε κουβέντα με το δίκιο του και φώναξε και με το δίκιο του πάλι ότι πρέπει να συνέλθω και ότι δεν είναι κατάσταση αυτή. Δεν ξέρω τι να κάνω για να συνέλθω απλά δεν έχω διάθεση, βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια...
Δεν ξέρω τι άλλο να πω για να σας δώσω να καταλάβετε τι αισθάνομαι... Αφήνομαι στις ερωτήσεις σας....
Ευχαριστώ...

Εμένα αυτή η συμπεριφορά θα με έκανε να ανησυχώ ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά στη ζωή μου. Εσύ νιώθεις ότι όλα πηγαίνουν καλα;

Σαφώς και κάτι δεν πάει καλά... Αλλά νιώθω αχάριστη... Έχω όλα όσα θα ήθελε ένας άνθρωπος, οικογένεια που με στηρίζει και με βοηθάει, παιδί, άντρα, δουλειά... Μόνο διάθεση δεν έχω...
Υπάρχουν προβλήματα οικονομικά αλλά και ποιός δεν έχει σήμερα?

Πριν λίγους μήνες χώρισα. Πριν τον χωρισμό ένιωθα ακριβώς αυτά που περιγράφεις: δεν έβγαινα από το σπίτι δεν είχα διάθεση για τίποτα απλά περίμενα να περάσει η μέρα μου. Αν με ρωτούσες θα σου έλεγα ότι και η δική μου ζωή ήταν καλή, με κάποιον που με αγαπάει και γενικά δεν είχα κάτι αρνητικό να πω που να δικαιολογεί την κατάσταση. Μόλις χώρισα και βγήκα έξω από αυτό κατάλαβα ότι η σχέση δεν πήγαινε καλά αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα. Εννοείται πως δεν σου λέω να χωρίσεις αλλά ξεκόλα λίγο το μυαλό σου από το θέμα αχαριστίας και απάντησε με το χέρι στην καρδιά: τα πράγματα με τον άντρα σου είναι καλά; Υπάρχει κάτι που να σε ενοχλεί στη σχέση σας; Καμιά φορά είναι δύσκολο να μιλήσουμε ειδικά σε ανθρώπους που ξέρουν εμάς και την κατάσταση αλλά εδώ είσαι ανώνυμη ανάμεσα σε αγνώστους και ίσως είναι πιο εύκολο. Ρωτάω μόνο για τον σύζυγό σου γιατί έχω την αίσθηση ότι το πρόβλημα εκεί επικεντρώνεται δεδομένου ότι στη δουλειά είσαι καλά.

Και αυτός στον καβγά μας μου είπε αν δεν αισθάνομαι ευτυχισμένη να χωρίσουμε...
Υπάρχουν πράγματα που με ενοχλούν ας προσπαθήσω να τα απαριθμήσω:
1. Αλλάζει διάθεση συνεχώς... Την μια είναι καλά και την άλλη όχι.
2. Είναι αυταρχικός. Θέλει πάντα ο λόγος του να είναι νόμος. Μάλιστα όταν μαλώνουμε τελειώνει τον καβγά λέγοντας "αυτό που σου λέω εγώ".
3. Έχει την τάση συνεχώς να μου δίνει εντολές. Κάνε αυτό κάνε εκείνο...Σε σημείο που του έχω πει κιόλας ότι δεν είναι μπαμπάς μου αλλά άντρας μου! Βέβαια και γω ειδικά τώρα τελευταία του πάω πολύ κόντρα...
4. Παίρνει αποφάσεις και τις ανακοινώνει χωρίς πρώτα να το συζητήσουμε (όχι κάτι σοβαρό μην φανταστείς) πχ σήμερα θα πάω έξω εσύ θα βγεις με την τάδε και το παιδί ή θα κάτσεις σπίτι, ότι θες...
5. Όταν θέλω την συμβουλή του με απαξιώνει... Με κάνει να μετανιώνω που τον ρώτησα...
6. Είναι υπερπροστατευτικός με το παιδί σε σημείο που με τρελαίνει!!!
7. Έχει διαφορετική νοοτροπία απο μένα κάτι που το αντιλαμβάνομαι μόνο τώρα ενώ ειμαστε πολλά χρόνια μαζί... Αλλιώς θα έλυνα εγώ ένα θέμα και αλλιώς αυτός. Εγώ πάντα ακολουθώ πιο διπλωματική οδό...
Καλά τώρα τον παρουσιάζω σαν υστερικό όμως δεν είναι έτσι έχει και καλά:
1. Είναι πάντα εκεί όταν τον χρειάζομαι με ανοιχτή την αγκαλιά του
2. Είναι οικογενειάρχης και πάντα πρώτα βάζει εμένα και το παιδί και μετά όλους τους άλλους
3. Με "κακομαθαίνει" με όλη την έννοια της λέξης (και συναισθηματικά και υλικά)
4. Όταν έχουμε καλή διάθεση είμαστε σαν έφηβοι (με όλη την σημασία της έννοιας)
5. Μας αρέσουν τα ίδια χόμπι και ασχολείες
6. Πάντα έχουμε κάτι να συζητήσουμε (ακόμα και όταν είμαστε μαλωμένοι)

Ας πούμε και για το σεξ...
Μετά απο τόσα χρόνια νιώθω ότι έχουμε χάσει τους ρυθμούς μας. Όταν το κάνουμε (όχι συχνά πιά) νιώθω ότι κάνω ρουτίνα...

και εσύ έτσι ένιωθες?

Και για εμάς το σεξ είχε περιοριστεί πάρα πολύ κυρίως ένιωθα ότι δεν καταλαβαίνει πως να με προσεγγίσει βέβαια κι αυτός μπορεί να ένιωθε ότι είμαι πολυ απόμακρη γιατί και για τους δυο η κατάσταση δεν ήταν ευχάριστη.

Φυσικά και κάθε άνθρωπος έχει την καλή του πλευρά και προφανώς γι'αυτό μένεις. Οι συμπεριφορές του που σε ενοχλούν προέκυψαν τώρα τελευταία ή πριν ήταν διαφορετικός; Γενικά του έχεις μιλήσει για αυτά που σε ενοχλούν ή για κάποια από αυτά; Και αν ναι ποιά ήταν η απάντηση και η γενικότερη του αντιμετώπιση;

Μωρέ και τα κουβεντιάσαμε και ξανά και ξανά (γενικά είμαστε και οι δύο επικοινωνιακοί) και βελτιώθηκαν τα πράγματα για λίγο καιρό και από τις δύο πλευρές (γιατί και γω δεν είμαι τέλεια) αλλά μετά επανερχόμαστε στα ίδια... και τα ίδια...και τα ίδια... και οι δύο... φαύλος κύκλος... Τώρα είμαστε στην φάση που πάλι θα μιλήσουμε πάλι θα πούμε οκ το διορθώνω και πάλι μετά απο ένα εξάμηνο θα επανέλθουμε... και κυλάν τα χρόνια...

Quote:

---

Originally Posted by kainourgia

Και αυτός στον καβγά μας μου είπε αν δεν αισθάνομαι ευτυχισμένη να χωρίσουμε...
Υπάρχουν πράγματα που με ενοχλούν ας προσπαθήσω να τα απαριθμήσω:
1. Αλλάζει διάθεση συνεχώς... Την μια είναι καλά και την άλλη όχι.
2. Είναι αυταρχικός. Θέλει πάντα ο λόγος του να είναι νόμος. Μάλιστα όταν μαλώνουμε τελειώνει τον καβγά λέγοντας "αυτό που σου λέω εγώ".
3. Έχει την τάση συνεχώς να μου δίνει εντολές. Κάνε αυτό κάνε εκείνο...Σε σημείο που του έχω πει κιόλας ότι δεν είναι μπαμπάς μου αλλά άντρας μου! Βέβαια και γω ειδικά τώρα τελευταία του πάω πολύ κόντρα...
4. Παίρνει αποφάσεις και τις ανακοινώνει χωρίς πρώτα να το συζητήσουμε (όχι κάτι σοβαρό μην φανταστείς) πχ σήμερα θα πάω έξω εσύ θα βγεις με την τάδε και το παιδί ή θα κάτσεις σπίτι, ότι θες...
5. Όταν θέλω την συμβουλή του με απαξιώνει... Με κάνει να μετανιώνω που τον ρώτησα...
6. Είναι υπερπροστατευτικός με το παιδί σε σημείο που με τρελαίνει!!!
7. Έχει διαφορετική νοοτροπία απο μένα κάτι που το αντιλαμβάνομαι μόνο τώρα ενώ ειμαστε πολλά χρόνια μαζί... Αλλιώς θα έλυνα εγώ ένα θέμα και αλλιώς αυτός. Εγώ πάντα ακολουθώ πιο διπλωματική οδό...
Καλά τώρα τον παρουσιάζω σαν υστερικό όμως δεν είναι έτσι έχει και καλά:
1. Είναι πάντα εκεί όταν τον χρειάζομαι με ανοιχτή την αγκαλιά του
2. Είναι οικογενειάρχης και πάντα πρώτα βάζει εμένα και το παιδί και μετά όλους τους άλλους
3. Με "κακομαθαίνει" με όλη την έννοια της λέξης (και συναισθηματικά και υλικά)
4. Όταν έχουμε καλή διάθεση είμαστε σαν έφηβοι (με όλη την σημασία της έννοιας)
5. Μας αρέσουν τα ίδια χόμπι και ασχολείες
6. Πάντα έχουμε κάτι να συζητήσουμε (ακόμα και όταν είμαστε μαλωμένοι)

Ας πούμε και για το σεξ...
Μετά απο τόσα χρόνια νιώθω ότι έχουμε χάσει τους ρυθμούς μας. Όταν το κάνουμε (όχι συχνά πιά) νιώθω ότι κάνω ρουτίνα...

και εσύ έτσι ένιωθες?

---

..αν ξαναδιαβάσεις το κειμενο σου μερικες φορες σα να διαβάζεις τη ζωή μιας αλλης, θα συνειδητοποιήσεις ότι ζεις με ένα συγγενικό σου πρόσωπο, (τυπου μπαμπά), που ταιριάζετε πολύ σαν φίλοι.
Ξέρεις γιατι στο λέω? Πουθενά δεν έθιξες το ερωτικό κομμάτι και δεν εννοώ το σεξ :)

Ερωτικό... που βλέπεις τον άλλον και νιώθεις πεταλουδίτσες??? εεεε το είχαμε αυτό στην αρχή αλλά μετά απο τόσα χρόνια δεν υπάρχει νομίζω πως αυτό είναι κάτι που δεν διαρκεί... Κάνω λάθος?
Η αλήθεια ότι τώρα πρόσφατα ένιωθα κάτι πεταλούδες για έναν στην δουλειά, αλλά δεν το προχώρησα σε καμιά περίπτωση (μάλιστα το είχα κάνει και θέμα εδώ), και τώρα που τον βλέπω δεν νιώθω τίποτα άρα οι "πεταλούδες" μούφα...
όμως με το άντρα μου έχουμε τις στιγμές μας, εντάξει σπάνια πια αλλά τις έχουμε... Εκτός και αν δεν καταλαβαίνω τι εννοείς...

λοιπον.. διαβαζοντας το αρχικο κειμενο σου αν μου ελεγαν οτι το εγραψε η κοπελα μου θα το πιστευα.. ενστικτοδως συμπεραινω οτι.. μαλον βαριεσαι ευκολα και αυτο ειναι το προβλημα σου ωρες ωρες μου λεει ας ............. εχω παθει κατι σαν απαθεια της λεω αφασια και μου λεει ναι αυτο...η αληθεια ειναι οτι δε βλεπω να υπαρχει κατι να μη το βαριεται αυτο μου εχει σπασει τα νευρα λιγο και στο τελος αδιαφορησα μη μπωρωντας να τη παλευω... ισως ειναι και εποχιακο γιατι βλεπω οτι τη πιανει περισσοτερο τα καλοκαιρια... επισης τα χαρακτηριστικα που λες για τον αντρα σου ειναι σα να διαβαζω για μενα... οστοσο εχω παρατηρισει οτι τη βρισκει να... τη διαταζω.. δε ξερω τι βιτσιο ειναι αυτο παντος απο μενα αυτη την εμπιρια εχω σχετικα με το αλλο που ελεγες ναι περνω αποφασεις εγω γιατι αυτη ειναι τοσο αναποφασιστη και αλλαζει τοσες γνωμες που μαλον θελει ενα ατομο δυναμικο να αποφασιζει για αυτη σχετικα οτι τη κακομαθαινω και αυτο ειναι αληθεια καπια στιγμη διαπιστωσα οτι με βαρεθηκε επιδη ειμουν υπερβολικα καλος για αυτη και στο τελος η ιδια μα αναγκασε να αγριεψω γιατι οταν ειμουν καλος με βαριωταν ετσι πηρα αναποδες και αρχισα να φωναζω.. να συμπεριφερομαι περιεργα για να ξεβαρεθει!! το οτι εχουμε παντα κατι να συζηταμε αυτο ισχυει ειμαστε και οι 2 πολυ ομιλιτικοι μεταξυ μας...

Quote:

---

Originally Posted by kainourgia

Ερωτικό... που βλέπεις τον άλλον και νιώθεις πεταλουδίτσες??? εεεε το είχαμε αυτό στην αρχή αλλά μετά απο τόσα χρόνια δεν υπάρχει νομίζω πως αυτό είναι κάτι που δεν διαρκεί... Κάνω λάθος?
Η αλήθεια ότι τώρα πρόσφατα ένιωθα κάτι πεταλούδες για έναν στην δουλειά, αλλά δεν το προχώρησα σε καμιά περίπτωση (μάλιστα το είχα κάνει και θέμα εδώ), και τώρα που τον βλέπω δεν νιώθω τίποτα άρα οι "πεταλούδες" μούφα...
όμως με το άντρα μου έχουμε τις στιγμές μας, εντάξει σπάνια πια αλλά τις έχουμε... Εκτός και αν δεν καταλαβαίνω τι εννοείς...

---

Θα σου πω μια ιστορία..
Πριν μερικούς μήνες χώρισε μια φιλη μου μετά από 17 χρονια γάμου. Ήταν μαζί του από τα 16 της και περνουσε σχετικά ευτυχισμένη ζωή απ την άποψη ότι ο άντρας της δεν της στερούσε ελευθερια/υλικα αγαθά ήταν πιστός και πολύ καλός οικογενειάρχης, γελούσαν μαζί πολύ, είχαν ίδιους στόχους κλπ. Στον αντίποδα όταν είχε τις κακές του λόγω δουλειάς, της μιλούσε άσχημα και μάλιστα μπροστά στο παιδί, ενώ φερόταν στο σαλόνι του όπως και στην τουαλέτα του ιφ γιου νοου γουατ αι μιν. Αυτή λοιπόν μάζευε με τα χρόνια συμπεριφορές και ξενερώματα και κάποια ωραία πρωία του ζήτησε διαζυγιο... :ΡΡΡΡ

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

λοιπον.. διαβαζοντας το αρχικο κειμενο σου αν μου ελεγαν οτι το εγραψε η κοπελα μου θα το πιστευα.. ενστικτοδως συμπεραινω οτι.. μαλον βαριεσαι ευκολα και αυτο ειναι το προβλημα σου ωρες ωρες μου λεει ας ............. εχω παθει κατι σαν απαθεια της λεω αφασια και μου λεει ναι αυτο...η αληθεια ειναι οτι δε βλεπω να υπαρχει κατι να μη το βαριεται αυτο μου εχει σπασει τα νευρα λιγο και στο τελος αδιαφορησα μη μπωρωντας να τη παλευω... ισως ειναι και εποχιακο γιατι βλεπω οτι τη πιανει περισσοτερο τα καλοκαιρια... επισης τα χαρακτηριστικα που λες για τον αντρα σου ειναι σα να διαβαζω για μενα... οστοσο εχω παρατηρισει οτι τη βρισκει να... τη διαταζω.. δε ξερω τι βιτσιο ειναι αυτο παντος απο μενα αυτη την εμπιρια εχω σχετικα με το αλλο που ελεγες ναι περνω αποφασεις εγω γιατι αυτη ειναι τοσο αναποφασιστη και αλλαζει τοσες γνωμες που μαλον θελει ενα ατομο δυναμικο να αποφασιζει για αυτη σχετικα οτι τη κακομαθαινω και αυτο ειναι αληθεια καπια στιγμη διαπιστωσα οτι με βαρεθηκε επιδη ειμουν υπερβολικα καλος για αυτη και στο τελος η ιδια μα αναγκασε να αγριεψω γιατι οταν ειμουν καλος με βαριωταν ετσι πηρα αναποδες και αρχισα να φωναζω.. να συμπεριφερομαι περιεργα για να ξεβαρεθει!! το οτι εχουμε παντα κατι να συζηταμε αυτο ισχυει ειμαστε και οι 2 πολυ ομιλιτικοι μεταξυ μας...

---

καλό και αυτό... Ναι βαριέμαι εύκολα όντως. Και ναι είμαι αναποφάσιστη! Μάλιστα το κάναμε και πλάκα αυτό! Μέσα σε ένα βράδυ άλλαξα τρεις φορές άποψη για το αν θέλω να βγω ή όχι!!! Είπαμε έχω και γω στραβά... Το θέμα είναι πως θα πάει έτσι αυτή η κατάσταση...

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

..αν ξαναδιαβάσεις το κειμενο σου μερικες φορες σα να διαβάζεις τη ζωή μιας αλλης, θα συνειδητοποιήσεις ότι ζεις με ένα συγγενικό σου πρόσωπο, (τυπου μπαμπά), που ταιριάζετε πολύ σαν φίλοι.
Ξέρεις γιατι στο λέω? Πουθενά δεν έθιξες το ερωτικό κομμάτι και δεν εννοώ το σεξ :)

---

εγω καταλαβα τι παιζει..

Quote:

---

Originally Posted by kainourgia

καλό και αυτό... Ναι βαριέμαι εύκολα όντως. Και ναι είμαι αναποφάσιστη! Μάλιστα το κάναμε και πλάκα αυτό! Μέσα σε ένα βράδυ άλλαξα τρεις φορές άποψη για το αν θέλω να βγω ή όχι!!! Είπαμε έχω και γω στραβά... Το θέμα είναι πως θα πάει έτσι αυτή η κατάσταση...

---

αφου θυμαμαι με το καλημερα τις δηλωσεις της... εγω ξερεις βαριεμαι ευκολα ποσο καιρο θες σχεση πανω απο χρονο?

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αφου θυμαμαι με το καλημερα τις δηλωσεις της... εγω ξερεις βαριεμαι ευκολα ποσο καιρο θες σχεση πανω απο χρονο?

---

μπα εγώ δεν έκανα ποτέ τέτοιου είδους δηλώσεις... Μάλιστα όταν αρχίσαμε να πρωτοβγαίνουμε δεν είχαμε καθόλου στο νου μας ότι θα πήγαινε τόοοοοοσο μακρυά αυτή η σχέση... Ξεκίνησε χωρίς βλέψεις για το μέλλον (η αλήθεια είναι ότι ζούσαμε την στιγμή, τώρα τελευταία μας έχει πιάσει το άγχος του μέλλοντος)

επισης εχω παρατηρισει οτι ζηταει τις συμβουλες μου αλλα απο πραξεις δε κανει τπτ :mad:μου λεει πχ τι να κανω κλπ και μετα κανει τα δικα της και ετσι και εγω καθησα στα αυγα μου και δε της ξαναπα τπτ... σχεδον η αληθεια ειναι ομως οτι εγω εχω ενα ελαττομα απο φυσικου μου οτι στη προσωπικη μου ζωη ειμαι λιγο βαρετος μη κοιτατε εδω μεσα τι γινετε και ισως φταιω και εγω που βαριεται γιατι δεν εχω πολυ ποικιλια σε οτι κανω αλλα μ αρεσει να εμενω σε ενα τροπο που μ αρεσει πολυ και ισως την εσπρωξα και εγω προς τα εκει

ωραία συμφωνώ ρε Αλέξανδρε_77... και τι λύση δίνεις? τι να κάνω για να αλλάξω την διάθεσή μου που είμαι λες και έχω κατάθλιψη βαριάς μορφής? Δεν φταίει και σε τίποτα το παιδί μου που τα βλέπει όλα αυτά...

Quote:

---

Originally Posted by kainourgia

Σαφώς και κάτι δεν πάει καλά... Αλλά νιώθω αχάριστη... Έχω όλα όσα θα ήθελε ένας άνθρωπος, οικογένεια που με στηρίζει και με βοηθάει, παιδί, άντρα, δουλειά... Μόνο διάθεση δεν έχω...
Υπάρχουν προβλήματα οικονομικά αλλά και ποιός δεν έχει σήμερα?

---

και νομιζω οτι αυτο ειναι το μεγαλυτερο ελαττωμα της οπως ενα τραγουδι που λεει αχ και να παλευα στη τρυκιμια παρα να αντεξω τη δικη σου αχαριστια...

καταρχην να πεις στον αντρα σου να γινει πιο τουρμπο... γιατι δε φταιει σε τιποτα ο καημενος να μινει αγκαλια με μια διπλη κουβερτα επιδη εσυ @#@ξηγξ απλα βαριεσαι και πες του να σταματησει να ειναι τοσο καλος μπωρει να εχει και αυτος ενα ελαττωμα παρομοιο να ειναι βαρετος αλλα ομως σκεψου οτι η συμβειωση μαζι σου δεν ειναι και το πιο ευκολο πραγμα εισαι δυσκολος χαρακτηρας και ας μη σου φαινετε... καντε κατι διαφορετικο ειμαι σιγουρος οτι γουσταρεις να ειναι επιθετικος και γλυκουλης συγχρονως

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

καταρχην να πεις στον αντρα σου να γινει πιο τουρμπο... γιατι δε φταιει σε τιποτα ο καημενος να μινει αγκαλια με μια διπλη κουβερτα επιδη εσυ @#@ξηγξ απλα βαριεσαι και πες του να σταματησει να ειναι τοσο καλος μπωρει να εχει και αυτος ενα ελαττωμα παρομοιο να ειναι βαρετος αλλα ομως σκεψου οτι η συμβειωση μαζι σου δεν ειναι και το πιο ευκολο πραγμα εισαι δυσκολος χαρακτηρας και ας μη σου φαινετε... καντε κατι διαφορετικο ειμαι σιγουρος οτι γουσταρεις να ειναι επιθετικος και γλυκουλης συγχρονως

---

χαχαχαχαχαχχαχαχαχα αρχίζει και αποκτά ενδιαφέρον!!!!
ναι είμαι πολύ δύσκολος άνθρωπος και δεν μου φαίνεται καθόλου (τα φαινόμενα απατούν)!!!
ναι είναι γλυκούλης και όταν θέλει είναι πολύ τούρμπο αλλά σπάνια...
όταν νευριάζει ειδικά στην οδήγηση πατάει τέρμα το γκάζι και νευριάζω!!!!
έχουμε κάνει πολλά πράγματα μαζί (το εννοώ αυτό) αλλά να που πάλι φτάσαμε στο ίδιο σημείο, αφού την τελευταία φορά που προτάθηκε ένα απο τα πολλά πράγματα έκανα πίσω λόγω έλλειψης διάθεσης (δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες)...

ειμαι κοριτσι ζορικο σκληρο και αιμοβορικο... http://www.youtube.com/watch?v=_maRIPXn_2M

Kαινουργια αν συνδεσεις το σημερινο σου θεμα , με αυτο που ειχες ανοιξει πριν λιγο καιρο νομιζω πως ειναι ξεκαθαρο το γιατι δεν εχεις διαθεση οταν γυρνας στο σπιτι.

Η σχεση με τον αντρα σου απλα εχει τελειωσει.
Το θεμα ειναι τι θες να κανεις απο εδω και περα ?

Quote:

---

Originally Posted by kainourgia

χαχαχαχαχαχχαχαχαχα αρχίζει και αποκτά ενδιαφέρον!!!!
ναι είμαι πολύ δύσκολος άνθρωπος και δεν μου φαίνεται καθόλου (τα φαινόμενα απατούν)!!!
ναι είναι γλυκούλης και όταν θέλει είναι πολύ τούρμπο αλλά σπάνια...
όταν νευριάζει ειδικά στην οδήγηση πατάει τέρμα το γκάζι και νευριάζω!!!!
έχουμε κάνει πολλά πράγματα μαζί (το εννοώ αυτό) αλλά να που πάλι φτάσαμε στο ίδιο σημείο, αφού την τελευταία φορά που προτάθηκε ένα απο τα πολλά πράγματα έκανα πίσω λόγω έλλειψης διάθεσης (δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες)...

---

ελα ομως που ξερω αλλες λεπτομερειες δες αυτο και ισως καταλαβεις τι ενοω http://www.youtube.com/watch?v=XiPTUnEz_jE

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Kαινουργια αν συνδεσεις το σημερινο σου θεμα , με αυτο που ειχες ανοιξει πριν λιγο καιρο νομιζω πως ειναι ξεκαθαρο το γιατι δεν εχεις διαθεση οταν γυρνας στο σπιτι.

Η σχεση με τον αντρα σου απλα εχει τελειωσει.
Το θεμα ειναι τι θες να κανεις απο εδω και περα ?

---

δεν συμφωνώ... Εκείνο ήταν ενθουσιασμός και ποτέ δεν προχώρησε! Ούτε και πρόκειται... Πλέον δεν νιώθω τίποτα...

λες έχει τελιώσει όμως και με τον άντρα μου? δεν υπάρχει ελπίδα?

Quote:

---

Originally Posted by kainourgia

δεν συμφωνώ... Εκείνο ήταν ενθουσιασμός και ποτέ δεν προχώρησε! Ούτε και πρόκειται... Πλέον δεν νιώθω τίποτα...

λες έχει τελιώσει όμως και με τον άντρα μου? δεν υπάρχει ελπίδα?

---

ενθουσιασμος δηλαδη .................. ξερεις...

εχετε σκεφτει να πατε ενα ταξιδι στο εξωτερικο να δειτε κατι διαφορετικο?

Μηπως η σχεση με τον αντρα σου δεν ειναι η αιτια αλλα το αποτελεσμα? Τι θελω να πω... Οταν εμεις δε νιωθουμε καλα μεσα μας δεν πανε καλα κ οι σχεσεις μας με τους αλλους... Μηπως περνας απλα μια φαση ... ψιλοκαταθλιψης? Αν ειναι ετσι με τον εαυτο σου πρεπει πρωτα να τα βρεις, να βρεις τι σου φταιει κ νιωθεις ετσι! Και δε το θεωρω αχαριστια, μπορει καποια στιγμη να χρειαζομαστε αλλαγες, μπορει να χρειαζεσαι ας πουμε ενα καινουριο ενδιαφερον...Πρωτα βρες τι σε ενοχλει! Και μη χαλασεις την οικογενεια σου πριν ηρεμησεις, ειναι κριμα αν οντως απλα περνας μια φαση, ετσι δεν ειναι?

Quote:

---

Originally Posted by eutuxia

Μηπως η σχεση με τον αντρα σου δεν ειναι η αιτια αλλα το αποτελεσμα? Τι θελω να πω... Οταν εμεις δε νιωθουμε καλα μεσα μας δεν πανε καλα κ οι σχεσεις μας με τους αλλους... Μηπως περνας απλα μια φαση ... ψιλοκαταθλιψης? Αν ειναι ετσι με τον εαυτο σου πρεπει πρωτα να τα βρεις, να βρεις τι σου φταιει κ νιωθεις ετσι! Και δε το θεωρω αχαριστια, μπορει καποια στιγμη να χρειαζομαστε αλλαγες, μπορει να χρειαζεσαι ας πουμε ενα καινουριο ενδιαφερον...Πρωτα βρες τι σε ενοχλει! Και μη χαλασεις την οικογενεια σου πριν ηρεμησεις, ειναι κριμα αν οντως απλα περνας μια φαση, ετσι δεν ειναι?

---

μπωρω να μαντεψω τι χρειαζετε για αλλαγη παντος δεν ειναι και φοβερα δυσκολο αν το εχεις ζησει.........

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

μπωρω να μαντεψω τι χρειαζετε για αλλαγη παντος δεν ειναι και φοβερα δυσκολο αν το εχεις ζησει.........

---

Αλεξανδρε, εγω εννοουσα καποιο χομπυ ισως, κατι που να την ενδιαφερει κ να τη βγαλει απο τη ρουτινα

χμμ ναι ισως θα της αρεσε να παρει ενα σακο πυγμαχιας και να το ριξει στο μποξ σωστα?

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

χμμ ναι ισως θα της αρεσε να παρει ενα σακο πυγμαχιας και να το ριξει στο μποξ σωστα?

---

χαχα... γυμναστικη, γιατι οχι? ειναι πολυ καλο αγχολυτικο, φτιαχνει τη διαθεση, ειναι καλο κ για την υγεια

ε οχι και κατάθλιψή ....!!! Μια απλή ρουτινίαση είναι (αφού πρέπει να βάλω μια ταμπέλα). Υπάρχει μια απλή λύση .... πρέπει να κάνεις κάτι νέο ... λογικά θα σου έρθει να πεις όχι και εκείνη την ώρα θα βάλεις την σκέψη σου μπροστά και θα πεις ναι θα το κάνω... και θα πας και θα το κάνεις. Θα ορίσεις για ένα διάστημα 4 εβδομάδων να λες 70% ναι και 30% όχι... ή για να το πω πιο απλά θα επιλέγεις συνειδητά μέσο σκέψης και όχι μέσο διάθεσης να βγαίνεις, να ασχοληθείς με νέα πράγματα, να κάνεις διαφορετικά πράγματα στο κρεβάτι κτλ κτλ κτλ Στην πορεία η ζωή σου θα αλλάξει και θα νιώσεις ανανεωμένη και με περισσότερη διάθεση .... Σταμάτα να υποφέρεις αφού όπως και εσύ λες δεν υπάρχει αντικειμενικός λόγος για να υποφέρεις ... Η ζωή είναι γεμάτη θλίψη στο βαθμό ακριβώς που της επιτρέπουμε να είναι!!!!! http://www.tokleidi.com/2013/03/%CE%...C%CE%B3%CE%BF/

επανέρχομαι στο θέμα μου... Πήγαμε διακοπές, περάσαμε καλά, γυρίσαμε...
έκανα διάφορα πράγματα από όσα συμβουλέψατε, και ναι έλεγα εκεί που ήθελα να πω όχι... και πρωτοβουλίες έπαιρνα... και περάσαμε όμορφα!!!
και τώρα επιστροφή, και πάλι ένα κενό νιώθω... Αύριο πάλι δουλειά, και πάλι ρουτίνα και πάλι τα ίδια και τα ίδια... Βαρέθηκα!!!
Εσείς τι κάνετε για να αλλάξετε την ρουτίνα σας?
Νιώθω και πάλι ότι θα χαθώ και θα γίνω ρομποτάκι που τα κάνει όλα μηχανικά...

επανέρχομαι στο θέμα μου... Πήγαμε διακοπές, περάσαμε καλά, γυρίσαμε...
έκανα διάφορα πράγματα από όσα συμβουλέψατε, και ναι έλεγα εκεί που ήθελα να πω όχι... και πρωτοβουλίες έπαιρνα... και περάσαμε όμορφα!!!
και τώρα επιστροφή, και πάλι ένα κενό νιώθω... Αύριο πάλι δουλειά, και πάλι ρουτίνα και πάλι τα ίδια και τα ίδια... Βαρέθηκα!!!
Εσείς τι κάνετε για να αλλάξετε την ρουτίνα σας?
Νιώθω και πάλι ότι θα χαθώ και θα γίνω ρομποτάκι που τα κάνει όλα μηχανικά...

Mήπως έχεις πάθει υπερκόπωση και για αυτό νιώθεις έτσι?

Quote:

---

Originally Posted by eutuxia

χαχα... γυμναστικη, γιατι οχι? ειναι πολυ καλο αγχολυτικο, φτιαχνει τη διαθεση, ειναι καλο κ για την υγεια

---

Ευτυχια , πλακα-πλακα , ειχα διαβασει σε μια μελετη , χωρισαν δυο γκρουπ καταθλιπτικων , για 6 μηνες , σε αυτους που επαιιρναν αντκθλκα , κ σαυτους που απλως γυμναζοντουσαν .Τα αποτελεσματα ηταν τα ιδια . Δεν λεω να σταματησετε την αγωγη , απλως αναφερω μια μελετη .

Καινούργια, από την μέχρι τώρα εξέλιξη του ποστ σου έχω την εντύπωση πως μάλλον με τον εαυτό σου δεν τα πηγαίνεις πολύ καλά, όχι με το σύζυγο. Οχι πως όλα στη σχέση σας είναι τέλεια (και σε ποιά σχέση είναι...), αλλά πιστεύω πως πρέπει να επικεντρωθείς κατά κύριο λόγο στο αυτογνωσιακό κομμάτι και δευτερευόντως στο κομμάτι της σχέσης σου. Να σου εξηγήσω γιατί το λέω αυτό: Αν ήσουν απόλυτα ξεκάθαρη και συνειδητή σχετικά με το τι θέλεις απο τη ζωή σου, θα είχες αντίστοιχα ξεκαθαρίσει τις προτεραιότητες στη σχέση σου. Αρα, θα είχες ήδη απαντήσει αν θέλεις να φύγεις ή να μείνεις.

Διαφωνώ με όσος βιάζονται να διαπιστώσουν πως η σχέση σας έχει πεθάνει. Διαφωνώ επίσης με τη λογική των χόμπι, των δραστηριοτήτων κ.λ.π. όταν γίνονται με γνώμονα τη "διαφυγή" από το πρόβλημα. Αυτό έγινε στις διακοπές σας. Ξέφυγες για λίγο, τελικά όμως όταν επέστρεψες το πρόβλημα ήταν ακόμη εκεί... Αρα, το θέμα δεν είναι να ξεφύγεις από ένα πρόβλημα, αλλά να το λύσεις. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να το αντιμετωπίσεις. Σύμφωνοι, είναι καλό να αποκτήσεις νέα χόμπι, να επιδοθείς σε νέες δραστηριότητες, πρέπει όμως προηγουμένως να έχεις ξεκαθαρίσει ποιά είσαι και τι πραγματικά θέλεις, αλλιώς κάθε καινούργια ενασχόληση θα καταντάει άλλη μια ρουτίνα...

καινουρια ελα να κανουμε παρεα!!! τα ιδια νιωθω κ γω που δν εχω γαμο ουτε παιδια!!! μαλλον βαριομαστε τους εαυτους μας κ περιμενουμε απ τους αλλους να μας αλλαξουν διαθεση χωρις εμεις να κοιταμε τη καμπουρα μας!ετσι... μας φταινε οι συντροφοι μας που με τοση αγαπη κ υπομονη...μας πνιγουν κιολας!!! κ αρχιζουμε τα παραπονα!!! δικο μας ειναι το θεμα!!! ΜΟΝΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ!!! αν βρεις παντως τη λυση πεσ τη κ σε μενα!!!

Βίκη, το ξέρω οτι δεν απευθύνεσαι σε μένα, γι αυτό ζητώ συγγνώμη που πετιέμαι σαν αγγούρι...:)
Η λύση που επιλέγει κάποιος για τον εαυτό του μπορεί να μη λέει τίποτα σε κάποιον άλλο. Παρ' όλα αυτά υπάρχουν προτάσεις που αφορούν περισσότερους του ενός (νομίζω). Γιά παράδειγμα: Εστω οτι μπορούσες να σχεδιάσεις τη ζωή σου σε λευκό χαρτί, χωρίς κανένα περιορισμό, οικονομικό, χωροταξικό, ηλικιακό ή οποιονδήποτε άλλο. Πώς θα φανταζόσουν τον εαυτό σου, από άποψης δουλειάς, σχέσης, δραστηριοτήτων κ.λ.π. Αυτή η υποθετική ερώτηση είιναι μιά άσκηση που θα σε βοηθήσει να ψαχτείς κάπως βαθύτερα.
Συνήθως, όταν σκεφτόμαστε κάτι που θα μας άρεσε να κάνουμε, το αμέσως επόμενο που μας έρχεται στο νου είναι οι περιορισμοί, όλα όσα θα μας εμπόδιζαν να το πραγματοποιήσομε. Εσι τις περισσότερες φορές απλά δεν κάνουμε τίποτα. Αν όμως αφήσουμε το όνειρο να "μεγαλώσει", να μας συνεπάρει, αν το θελήσομε πραγματικα πολύ, θα διαπιστώσουμε οτι θα αρχίσουν να μας έρχονται και οι τρόποι να το υλοποιήσουμε...

Quote:

---

Originally Posted by nick cave

Βίκη, το ξέρω οτι δεν απευθύνεσαι σε μένα, γι αυτό ζητώ συγγνώμη που πετιέμαι σαν αγγούρι...:)
Η λύση που επιλέγει κάποιος για τον εαυτό του μπορεί να μη λέει τίποτα σε κάποιον άλλο. Παρ' όλα αυτά υπάρχουν προτάσεις που αφορούν περισσότερους του ενός (νομίζω). Γιά παράδειγμα: Εστω οτι μπορούσες να σχεδιάσεις τη ζωή σου σε λευκό χαρτί, χωρίς κανένα περιορισμό, οικονομικό, χωροταξικό, ηλικιακό ή οποιονδήποτε άλλο. Πώς θα φανταζόσουν τον εαυτό σου, από άποψης δουλειάς, σχέσης, δραστηριοτήτων κ.λ.π. Αυτή η υποθετική ερώτηση είιναι μιά άσκηση που θα σε βοηθήσει να ψαχτείς κάπως βαθύτερα.
Συνήθως, όταν σκεφτόμαστε κάτι που θα μας άρεσε να κάνουμε, το αμέσως επόμενο που μας έρχεται στο νου είναι οι περιορισμοί, όλα όσα θα μας εμπόδιζαν να το πραγματοποιήσομε. Εσι τις περισσότερες φορές απλά δεν κάνουμε τίποτα. Αν όμως αφήσουμε το όνειρο να "μεγαλώσει", να μας συνεπάρει, αν το θελήσομε πραγματικα πολύ, θα διαπιστώσουμε οτι θα αρχίσουν να μας έρχονται και οι τρόποι να το υλοποιήσουμε...

---

ποσο δικιο εχεις... κ δν πετιεσαι σαν αγγουρι!γι αυτο ειμαστε εδω θεωρω!για να βοηθα ο ενας τν αλλο...
Αυτο που λες με το χαρτι λοιπον... το ειχα ξεκινησει αλλα εμεινε στο χαρτι! οσα θα ηθελα να κανω κ οτι θα ηθελα να γινω! διπλα μου το εχω παρατημενο, με πολλη αλλη χαρτουρα...
θα τα βαλω λοιπον σε μια σειρα..απο το πιο ευκολο μεχρι το πιο δυσκολο, θα αρχισω ετσι να κηνυγαω τουλαχιστον καποιους στοχους...γιατι εχω βαλτωσει!!!
Ξερεις ομως τι θεμα υπαρχει? οτι εχω την αναγκη "ελεγχου" κ πιεσης για να κανω κατι! ειδικα για μενα! απο αυτο προσπαθω να ξεφυγω ,πρεπει να παρω πρωτοβουλιες! να ξεσηκωνω μονη μου τν εαυτο μου κ να μην περιμενω απ τους αλλους να το κανουν! βαριεμαι να κανω πραγματα για μενα... ενω για τους αλλους νιωθω υποχρεωμενη να τρεξω! τι βλακεια?