Πολύ ενδιαφέρον, μου αρέσει το άρωμα του τριαντάφυλλου... Θα την δοκιμάσω σίγουρα! :)
Printable View
Μου λείπει ύπνος, όρεξη και περίπου 2.783.510€.
Συγγνώμη, πιστεύεις στα σοβαρά ότι η αίσθηση περιποίησης στο σώμα και το πρόσωπο ΔΙΩΧΝΕΙ την κατάθλιψη; Η κατάθλιψη είναι κάτι πολύ βαθύτερο και δεν φεύγει με το να χρησιμοποιείς αρώματα, σαμπουάν και αφρόλουτρα. Δεν είναι κακό να θες να τα χρησιμοποιείς, αλλά όχι, την κατάθλιψη δεν τη διώχνουν τέτοια πράγματα.
Δεν ξέρω τι να σχολιάσω σε αυτό το βίντεο, είναι πολύ δύσκολα αυτά που έζησε. Αλλά θα ήθελα να σχολιάσω ότι αυτό που σέρνει ακόμη είναι η έκτρωση που έκανε στα 16 της, κι αυτό γιατί το βλέπει ακόμη σαν δολοφονία προφανώς, γιατί ανέφερε "το παιδί μου". Από πού κι ως πού είναι παιδί στις 11 εβδομάδες; Αυτό ξεκάθαρα είναι κάτι που της έχει μεταφέρει το περιβάλλον της και γενικότερα το πολιτισμικό και κοινωνικό πλαίσιο, ένα, δεύτερον ότι η ψυχική της υγεία πρέπει να σέρνει συνέχεια το βαρίδι της ιερότητας της καθαγιασμένης μητρότητας, ενώ ΕΚΕΙΝΗ είναι που μετράει περισσότερο. Θα έπρεπε κάποια να της το πει, πως δεν ήταν δολοφονία κι εκείνο δεν ήταν ένα "παιδί". Και πως, άντε και να το πάω διαφορετικά, αν είχα να διαλέξω ανάμεσα σε μητρότητα και σε μένα, θα διάλεγα εμένα. Δεν θα έπρεπε να θρηνεί έως σήμερα κάτι τέτοιο, ούτε να το σέρνει τιμωρητικά μέσα της και μάλιστα να κάνει κάθε χρόνο την εαυτή της να μνημονεύει αυτό.
είναι μια μικρή ανακούφηση. εγώ πχ έχω να θυμάμαι που φοραγα -φορούσα- έβαζα- το λαδάκι βανίλια του μπόντι σοπ - δεν ξαναβγαίνει στο κατάστημα και είμαι να ΣΚΑΣΩ είμαι- και όπου κι αν πήγαινα, η μυρωδιά του -αγαπημένη μου- κατεύναζε το καταθλιπτικό συναίσθημα ή άγχος. πρακτικά πράγματα, που εξυπηρετούν να βγάζεις πέρα μια κατάσταση.
η σεβεντίν να συμπληρώσω είναι και κρούελτι φρι, δηλαδή δεν κάνει πειράματα σε ζώα. πολλά προϊόντα της παίζει να είναι και βίγκαν.
το κολπάκι με τη κρέμα καλό! δεν το έχω δοκιμάσει.
έχω στο πρόγραμμα να δω αυτό το βίντεο.
Και το σκεφτόμουν να πάω στο body shop.. εκεί θα έχει σίγουρα πολλές επιλογές από κρέμες σώματος. Έχεις να μου προτείνεις κάποια με άρωμα βανίλιας να την εντάξω και αυτήν στην συλλογή μου;
Ακριβώς αυτό που λες εννοούσα. Ότι δεν είναι εφικτό να θεραπεύσει «μόνιμα» τα καταθλιπτικά συμπτώματα, απλά μπορεί να σε βοηθήσει να «ξεφύγεις» και να εστιάσεις στην περιποίηση του εαυτού σου, που αυτό από μόνο του μπορεί να σε κάνει να αποβάλλεις έστω και λίγο την θλίψη. Είναι ένα κίνητρο. Αν κάθεσαι όλη μέρα στο κρεβάτι, και γενικώς έχεις παρατήσει τον εαυτό σου, (π.χ υπάρχουν έρευνες που αποδεικνύουν ότι τα άτομα με κατάθλιψη ακριβώς λόγω το ότι δεν έχουν όρεξη να κάνουν πράγματα παραμελούν την προσωπική τους υγιεινή και την φροντίδα του εαυτού τους και αυτό τους κάνει αυτόματα να νιώθουν χειρότερα) τότε δεν θα δεις βελτίωση. Όπως συμβαίνει και με έναν χωρισμό. Στην αρχή ειδικά δεν μπορείς να «θεραπευτείς» από την μια στιγμή στην άλλη. Αλλά μια ανανέωση στην εμφάνιση π.χ ένα νέο κούρεμα, ένας καθαρισμός προσώπου, η εξόρμηση στα μαγαζιά για ψώνια κτλ (για ανανέωση της γκαρνταρόμπας), είναι ένα κίνητρο για ένα νέο ξεκίνημα. Σκέψου ότι αν αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου, τότε αυτό θα φανεί και στην διάθεση σου.
Φυσικά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και εννοείται ότι μια «τεχνική» που μπορεί να λειτουργήσει σε κάποιον, σε κάποιον άλλον να μην έχει αποτέλεσμα, ή και ακόμα να τον κάνει να αισθανθεί χειρότερα.
Επίσης δεν αμφισβητώ το ότι για «μόνιμα» αποτελέσματα χρειάζεται χρόνος, ψάξιμο με τον εαυτό, ψυχοθεραπεία, χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, πρωτοβουλίες για πράγματα που μας φοβίζουν κτλ.
το όλο θέμα έγγειται (?) στην χρηση της λέξης "κατάθλιψη" νομίζω. έχει γίνει συνήθεια να την βάζουμε ενώ εννοούμε κάτι άλλο, είναι πολύ λάθος και καλώς το επαναδιατύπωσες.
κρέμα σώματος βανίλια δεν παίζει να έχει. ίσως η σειρά αμύγδαλο ή shea butter να έχει μέσα βανίλια. δεν ξέρω.
Κανα συμβολαιογράφο έχουμε στο φόρουμ;
εδω εχουν υπηρεσιες ονλαιν κατοχυρωσης με πολυ οικονομικες τιμες
https://senariografoi.gr/gr/screenpl...-registration/
https://senariografoi.gr/gr/screenpl...-registration/
Α, τώρα κατάλαβα καλύτερα τι εννοούσε. Ναι, και καλλυντικά χρησιμοποιώ και αρώματα, και μου αρέσει ανάλογα τη διάθεσή μου να είναι πιο νταρκιά ή πιο λάιτ η εμφάνισή μου, εκεί παίζω και με τα χρώματα, μαύρα κραγιόν ή μανό, τα έχω στη γκάμα μου. Επίσης και τα αρώματα. Δεν είναι μόνο ανακούφιση, είναι και επιλογή αισθητική το μακιγιάζ, σκεφτείτε πόσο διαφορετικό ήταν το μακιγιάζ στην punk σκηνή, για παράδειγμα, είναι συνδεδεμένα όλα και με υποκουλτούρες επίσης. Κι αυτή μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Αρώματα συν μακιγιάζ, μπορούν να βοηθήσουν, αλλά και να εκφραστείς μέσω αυτών, πράγματα που θες να βγάλεις προς τα έξω. Καθεμιά για τους λόγους της και όλοι οι λόγοι μια χαρά.
Θα ήθελα να συζητήσω πόση αστυνόμευση πέφτει και στο μακιγιάζ και στο ντύσιμο μιας γυναίκας, μα πώς βάφεται έτσι, σαν κλόουν, μα κι αυτή δε βάφεται καθόλου, καθημερινά τρώμε τέτοιες κριτικές στην κοινωνία.
Η αλήθεια είναι ότι τον έχω λίγο παραμελημένο τον εαυτό μου λόγω της κατάθλιψης αλλά προσπαθώ να το σταματήσω αυτό, να για παράδειγμα έβαλα κολόνια μετά το πλύσιμο σήμερα κι ας μην έχω να πάω πουθενά... Με κάνει να νιώθω λίγο καλύτερα... Όταν πάω στα μαγαζιά, θα ψάξω και την κρέμα της seventeen... Δεν μπορώ τώρα να βάλω κρέμα σώματος λόγω του χτυπημένου χεριού αλλά θα στρώσει, που θα πάει; Ας την έχω στα καλλυντικά μου...
Έχεις καλό γούστο!
Εγώ έχω ένα ακριβό και ένα αρκετά πιο οικονομικό και αναλόγως την όρεξη βάζω το αντίστοιχο άρωμα. Το ένα είναι το perla eau de parfum που συνήθως το βάζω σε συνδυασμό με την κρέμα της seventeen που έλεγα στον Κύκνο, για να έχω ένα «γλυκό» και ομοιόμορφο αποτέλεσμα καθώς είναι και τα δυο κάπως λουλουδάτα/ρομαντικά, και το άλλο το L’inderdit absolu που είναι πιο «βαρύ» και αισθησιακό. Αλλά αυτό το προτιμώ περισσότερο για βραδινές περιστάσεις που απαιτείται να έχεις μια πιο «κυριλέ» αύρα και εμφάνιση.
«Απαιτείται» τρόπος του λέγειν, απλά το διευκρινίζω γιατί έχουμε και περίεργους εδώ μέσα.
Μετά το λιβάνισμα ο άνωθεν χριστιανοταλιμπάν που πόσταρε ανοησίες παπούληδων βάζει κι ένα άρωμα για να καλύψει τη μπόχα.
Αν με το περίεργους εννοείς εμένα, τότε ευχαριστώ. Αν με κάνει περίεργη το γεγονός ότι δεν μπορώ να ακούω μαλακίες για θεραπείες μέσω αρωμάτων και κρεμών, και όταν τις πιάνω θέλω να πω κάτι πάνω σ' αυτές, τότε θενκς. Γεμάτο το σύμπαν με εναλλακτικές μαλακίες τέτοιες.
Όχι αγάπη μου δεν εννοώ εσένα, το φόρουμ έχει αρκετά μέλη που τείνουν να κάνουν την τρίχα «τριχιά».
Εμείς προσπαθούμε να βρούμε τρόπους που θα μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα, έστω και προσωρινά όπως ανέφερα και προηγουμένως. Από κει και πέρα αν δεν είσαι σύμφωνη μπορείς απλά να μην συμμετέχεις.
Τελικά ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του άγχους σύμφωνα με την εμπειρία σας;
Επιπλέον, είμαι σε δίλημμα για το αν τελικά, το να παραμένεις στην «ζώνη άνεσης» σου θα σε βοηθήσει μακροπρόθεσμα στο να ξεπεράσεις του φόβους σου και τα βαθύτερα άγχη σου ή αν αποτελεί μια προσωρινή ανακούφιση. Από την άλλη και το να μπεις στην διαδικασία να έρθεις «αντιμέτωπος» με αυτά που σε φοβίζουν δεν μπορεί να αυξήσει το άγχος περαιτέρω;
Θα μου πείτε ναι συμφωνώ, αλλά πως αλλιώς θα αποκτήσεις κίνητρο και θα πας ένα βήμα παρακάτω ούτως ώστε να «λυτρωθείς», τουλάχιστον άμεσα; Θα σας πω, έχετε απόλυτο δίκιο, αλλά πως αποκτιέται το κίνητρο ειδικά αν πρόκειται για κάτι «δύσκολο»;
Κάπως έτσι θεωρώ ότι σκεφτόμαστε και δεν μπαίνουμε στην διαδικασία να κάνουμε έστω κάποια “baby steps” προκειμένου να φτάσουμε στον τελικό στόχο. Άρα το άγχος αυξάνεται μακροπρόθεσμα; Τελικά είναι κακό να παραμένει κάποιος στο “comfort zone” του; Είναι σαν αυτοκαταστροφή;
Ουσιαστικά αμφιταλαντευομαι στο αν το comfort zone και η κόντρα στους φόβους επηρεάζει θετικά ή αρνητικά. Ή έχουν και τα δυο τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους;
Από τη μια αν προσπαθήσεις να πας κόντρα στους φόβους πιθανόν στην αρχή να πάθεις ακόμα και κρίση πανικού αλλά από την άλλη, σιγά σιγά θα απελευθερωθείς από όσα σε απασχολούν. Από την άλλη αν παραμένεις στο comfort zone σου είσαι προσωρινά ή έστω μέχρι να βγει κάποιο θέμα στην φόρα «καλά» αλλά το πρόβλημα είναι ότι όσο δεν «ρισκάρεις» θα μείνεις στάσιμος και δεν θα μάθεις ποτέ να αντιμετωπίζεις όσα σε απασχολούν. Αλλά πολλές φορές δεν είναι ότι δεν θες, απλά υπάρχει αυτός ο «εσωτερικός» δισταγμός λόγω φόβου ρίσκου, προβληματισμού για το άγνωστο κτλ..
Τελικά τι είναι χειρότερο; Βοηθήστε με να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου.
Ααα τι ωραίο που το έχετε κάνει το φόρουμ^^
Επιτέλους χαίρομαι να το διαβάζω!
Και εμένα μου έλειψες και έχω να διαβάσω τόσα ποστ σου που βλέπω πολύ ενδιαφέρον και πάντα τα διαβάζω και έχεις ανεβάσει το φόρουμ πολύ εσύ και κάποιοι άλλοι!!
Καλά είμαι. Ελπίζω κι εσύ να είσαι καλά!
Είσαι τρέλα <3
Η «ζώνη άνεσης» κάθε άλλο παρά βοηθάει να ξεπεράσουμε τους φόβους μας. Απλά μας προκαλεί τη ψευδαίσθηση ότι είμαστε ικανοί να τους αντιμετωπίσουμε, αλλά απογοητευόμαστε άμα τυχει να ρθούμε σε επαφή μαζί τους, διότι αντιλαμβανόμαστε τη ψευδαίσθηση μα και το ότι η αδυναμία παρέμεινε ίδια. Δυστυχώς πρέπει να ερχόμαστε σε επαφή με ότι μας φοβίζει για να το αντιμετωπίζουμε όσο γίνεται καλύτερα σε σχέση με την προηγούμενη φορά. Με τον καιρό εξοικειονόμαστε με το αντικείμενο του φόβου και ο φόβος αν δεν χάθηκε μειώνεται.
Αν πας κατευθείαν στους φόβους σου με την εντύπωση πως πας δυναμικά και θα τους κατατροπώσεις, άμα βρευθείς πρόσωπο με πρόσωπο μαζί τους θα σε πιάσει πανικός κι απλά θα αγωνίζεσαι να φύγεις απ εκει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Όμως κέρδισες κάτι, αυτό το λίγο που πάλεψες που σου δωσε λίγο περισσότερο δύναμη σε σχέση με πριν ξεκινήσεις την πορεία. Απλά δεν πρέπει να το πάρεις στραβά ότι έχασες.