......σκεφτομαι.....ποσο πιο αναλαφρη θα αισθανομουν ψυχικα, αν μπορουσα να εκφραζομαι, προφορικα και γραπτα, καλυτερα........
Printable View
......σκεφτομαι.....ποσο πιο αναλαφρη θα αισθανομουν ψυχικα, αν μπορουσα να εκφραζομαι, προφορικα και γραπτα, καλυτερα........
δεν σκεφτομαι τιποτα ,απλα θελω να αργησει το φεγγαρι να γεμισει ,για να το προλαβω ...
Σκέφτομαι ότι άρχισαν τα πρωτοβρόχια χωρίς να έχω απολάυσει καθόλου το καλοκαίρι. Θα ελπίζω στο επόμενο πάλι, όπως κάνουμε εδώ και πολλά χρόνια.
Παντζούρια ανοιχτά. Ξημερώνει. Σκέφτομαι ότι τα δέντρα μου όλο και ψηλώνουν. Μυρίζει βροχή ~
Εδώ βρέχει τώρα...έβρεξε και χθες το βράδυ...κι εγώ ακούω αυτό... http://www.youtube.com/watch?v=6IqdlMDKvuQ
"Έβγα στο σκοτάδι και περπάτα
κι ας μη θέλουν οι Θεοί
έχεις ήλιο τα ζεστά σου νιάτα,
έχεις ήλιο τη ζωή" λέει...
Τί γνώμη έχεις γι' αυτό;
Αλήθεια; Χαίρομαι! :) :) :) Χαμογελάω μέσα σε δάκρυα, το πιστεύεις; Πώς γίνεται αυτό; Αφού αυτά τα συναισθήματα είναι αντίθετα, χαρά και λύπη...πώς γίνεται;
Μπορείς να μου μεταδώσεις λίγη από την αισιοδοξία σου; Γιατί όπως ίσως είδες και παραπάνω εγώ μάλλον θέλω να φύγω από εδώ...εσύ πώς καταφέρνεις να θέλεις να ζήσεις κι ας βρέχει τόσο πολύ;;;
Χαίρομαι που σου άρεσε το τραγούδι :) Σημαίνει πολλά για μένα...και κάθε φορά που βρέχει θέλω να το ακούω...κι από τη μία μελαγχολώ γιατί εγώ δεν νιώθω να έχω ήλιο κι από την άλλη προσπαθώ να πάρω κουράγιο απ' αυτούς τους στίχους...
Τι ομορφες σκεψεις ειναι αυτες που γραφει ο καθενας σας βρε παιδια????!!!!! :)
ωραίες σκέψεις, πολυ ωραίοι στίχοι, όλο αισιοδοξία, τέτοια αξίζει να γράφονται εδώ, τετοια έχουμε ανάγκη να μας λένε.
Ε, τι να κάνουμε, συγγνώμη αν δεν είμαστε όλοι ευτυχισμένοι...αν σας χαλάμε τη διάθεση με τις ξινισμένες κι απαισιόδοξες σκέψεις μας απλά αγνοήστε μας...
Α, οκ τότε...νόμιζα για μένα και παραξενεύτηκα με το σχόλιο...αν και ίσως ενοχλώ και κάποιον άλλον απ' ότι είδα αλλά νομίζω ότι έχουμε το δικαίωμα να εκφραζόμαστε ελεύθερα, έτσι δεν είναι; Το ίδιο ισχύει και για τον κηπ αν και δεν είδα τι έγραψε...αν δεν στρεφόμαστε εναντίον κάποιου άλλου έχουμε κάθε δικαίωμα να γράφουμε αυτό που πραγματικά σκεφτόμαστε...ειδικά σε φόρουμ περί ψυχολογίας...
Κύκνε, όλοι μας έχουμε τις εποχές μας.. Δεν μπορούμε να είμαστε πάντα ηλιόλουστοι.
Κάποιες φορές συννεφιάζουμε, άλλες μπουμπουνίζουμε κι άλλες βροντάμε δυνατά..
Ίσως κάποιες φορές να φταίει και το ότι περιμένουμε να δούμε φως μόνο από ένα σημείο του ορίζοντα!
Πρέπει να απλώσει η ματιά μας, πώς να στο πω, να μας σπρώξουμε να βρούμε μικρές μικρές αχτίδες γύρω μας. Όπου.
Και κάποιες φορές, αν δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας αυτό, ζητάμε βοήθεια ή ένα βλέμμα δανεικό..
Αυτό για σένα :)
http://www.youtube.com/watch?v=VWBSFeB7WIk
Κοιτα συμφωνω οτι εχουμεκαθε δικαιωμα να γραφουμε την σκεψη μας αλλα οχι να δειχνω φιλικη και ο αλλος να μου την πει επειδη ειχε ορεξη.. Με ποιο δικαιωμα? Οτι δεις παιρνεις! Οτι τροπο εχεις τετοιον τροπο θα παρεις, ετσι ειναι! Το καθε τι εχει τον τροπο του.. Δεν γουσταρω να μου μιλανε με τουπε. Σιγα ρε μεγαλε ποιος εισαι και μας το παιζεις εξυπνος...
Σ' ευχαριστώ για το τραγούδι διαμαντάκι! :) Ήταν μια μικρή τονωτική ένεση που χρειαζόμουν μιας κι είναι πρωί κι έχω ολόκληρη τη μέρα μπροστά μου...και τώρα όπως θα έχεις διαπιστώσει δεν βρέχει πια κι άρχισε σιγά σιγά να βγαίνει ο ήλιος :) Αυτό είναι ελπιδοφόρο...η βροχή πάντα με κατέθλιβε, χρειάζομαι φως για να ζήσω...σαν τα λουλούδια...
Ακόμα και τη νύχτα πάντα αφήνω φως αναμμένο...κι επίσης για το τραγούδι και για τα άλλα που λες, έτσι ακριβώς εγώ δεν μπορώ να δω ούτε μια αχτίδα ηλίου πουθενά μόνη μου, χρειάζομαι βοήθεια γι' αυτό κι εσύ έβαλες ένα μικρό λιθαράκι...σ' ευχαριστώ! :)
σκεφτομαι youre doing it wrong, μονιμα. πρωτα κλαινε, μετα γελανε, και τελικα χειροκροτανε! γιατι ομως να ειναι τοσο εθιστικο το λαθος ?
Προσπαθώ...αλλά δεν αισθάνομαι αρκετά δυνατή για να το κάνω...έχω ανάγκη να με προσέχει και κάποιος άλλος...
http://www.youtube.com/watch?v=eiZ6PACFNTM
Και νιώθω άδεια από φως τώρα και θέλω βοήθεια για να μαζέψω τις αχτίδες σιγά σιγά όπως λες...
Έχουμε καιρό να τα πούμε στο msn, θα μπορέσουμε κάποια στιγμή λες;
Κύκνε, θα μπορέσουμε, αρκεί να συγχρονίσουμε τα ρολόγια μας..
Εγώ δηλαδή, αφού τα ''ωράριά'' μου είναι λίιιγο περίεργα :)
Τελικά υπάρχει ανθρωπιά! :)
Σηκωσε το κεφαλι σου οσο πιο ψηλα μπορεις και παρατηρησε πιο προσεκτικα τον ουρανο! Ο Ηλιος βρισκεται εκει για τον καθενα! Λιγη προσοχη χρειαζεται!
Ευχομαι ολοψυχα να τον βρεις κι εσυ λοιπον!!!
http://www.youtube.com/watch?v=cb_7Y3fQjMg&feature=related
κατι ψαχνω αλλα δεν ξερω τι...
Συγκλονιστικοί οι στίχοι Άλια!!! Και σ' ευχαριστώ για την ευχή, μακάρι, μακάρι, μακάρι, δεν αντέχω να ζω άλλο έτσι...κουράστηκα...και φοβάμαι...φοβάμαι πολύ...θα το έγραφα έτσι κι αλλιώς αλλά είδα ότι το λέει και στο τραγούδι...και δεν αντέχω το συναίσθημα του φόβου, με σκοτώνει...μακάρι να σταματούσε...
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA.... .................................................. ................................................
...μπαρδον?
Μόλις έσπασα κατά λάθος ένα πιάτο και τρέμω να μαζέψω τα κομμάτια...το είχα ξαναπάθει όταν είχα σπάσει ένα γυάλινο κεράκι...φοβάμαι ότι θα τα χρησιμοποιήσω σ' εμένα κι έτσι τα έχω αφήσει κάτω...μπορεί να μου πει κάποιος πώς μπορώ να τα μαζέψω με ασφάλεια;;; Τότε με το κεράκι είχα κλειστεί στην τουαλέτα για πόση ώρα μέχρι να βρω το κουράγιο να γυρίσω και να μαζέψω τα κομμάτια αλλά ήμουν στο χώρο εργασίας μου με άλλα άτομα οπότε δεν μπορούσα να κάνω και τίποτα...
Δεν τα παίρνει ηλεκτρική σκούπα, είναι μεγάλα...και δεν κάνει καν τα πλησιάσω...και με σκούπα και φαράσι θα δει η μαμά μου ότι το έσπασα και δε θέλω να δει ότι είμαι ταραγμένη...θέλω απλά να πάρω κουράγιο για να το κάνω, για να τα πάρω από εδώ ώστε να είμαι ασφαλής...έκανα μια σκέψη...ίσως να τα πιάσω με γάντι κουζίνας, να μην έρθουν σ' επαφή μ' εμένα...θα το προσπαθήσω τώρα...αν στο μεταξύ σκεφτείς κάτι άλλο θα είναι ευπρόσδεκτο...
Ουφ, εντάξει, τα κατάφερα με τα γάντια και το black & decker για τα κομματάκια που δεν μπορούσα να πιάσω...
ρε μια ερωτηση γιατι τσακωνομαι εδω κ 3 ωρες!!την λεξη μπαζο πως την εκλαμβανετε?(οτι βριζεις εμφανιση??)
γαμω την ωρα και την στιγμη που το ειπα!εγω δεν το εννοεισα ετσι!! :(
θελω να εκτοξευτω κ να διαλυθω στο απειρο........................
Αυτό ακριβώς έκανα Remedy, σ' ευχαριστώ...με γάντια φούρνου...μάλλον καλά έκανα που τα παράτησα και έγραψα εδώ γιατί ξεμπλόκαρε το μυαλό μου και μου ήρθε η ιδέα και δεν έπαθα και τίποτα εγώ...και τα μικρά τα μάζεψα με σκουπάκι, ναι...η πρώτη που θα τα πατούσε θα ήμουν εγώ άλλωστε, στο δωμάτιο μου το έσπασα το πιάτο...μιας και το συζητάμε ξέρεις εσύ ή κάποιος άλλος να μου προτείνει καμιά λύση ώστε να μη φοβάμαι τόσο τα μαχαίρια; Κάθε φορά που αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω προσπαθώ να μην τα κοιτάω αλλά και πάλι έχω πάντα φόβο ότι θα τα χρησιμοποιήσω σ' εμένα επειδή το έχω κάνει παλιότερα κι αυτό είναι πολύ οδυνηρό...γενικά έχω πρόβλημα με τα αιχμηρά αντικείμενα αλλά εκ των πραγμάτων είναι γύρω μου...