ο ιδιος του ο εαυτος ομως ειναι αυτος που αποφασιζει αν εχει σκοπο να συνεχισει η οχι, δεδομενων των συνθηκων, θεοφανια, οχι εσυ η εγω.
οποτε που νξερεις εσυ τι τον καλει ο εαυτος του να κανει? μπορει να μην τον καλει...
αν αποφασισει οτι καταρρακωνεται η αξιοπρεπεια του και οι αρχες του, μπορει και να αποφασισει να μην σταθει ορθιος.
αυτο δεν τον κανει δειλο.
τον κανει αυτεξουσιο.
δηλαδη, αυτοι που πηδηξαν στον γκρεμο για την ελευθερια τους, ηταν δειλοι με την δικη σου λογικη..
το να συνεχισει κανεις μετα την καταστροφη του, δεν εχει καμια σχεση με την αξιοπρεπεια, ειναι θεμα προσωπικης επιλογης και προσωπικης αντοχης.
το να το κρινουμε εμεις σαν αξιοπρεπες ειναι ατοπο, γιατι δεν ξερουμε αν εχουμε ιδιες αξιες ζωης μαζι του...
και οι κατσαριδες επιβιωνουν, δεν το κανουν απο αξιοπρεπεια.