Το 23-24 χρονια μαζι ειναι περισσοτερα απο οσα ζω γενικα χαχα. Ελπιζω να εισαι καλυτερα μετα απο αυτο Βασιλη. Ολα για καποιο λογο γινονται. Ισως τον μεγαλο ερωτα να τον γνωρισεις αργοτερα, ποιος ξερει; Μικρος εισαι ακομα
Printable View
Οχι αλλα βλεπω οτι δεν μου δινουν και πολυ σημασια και μετα κανονιζουν χωρις εμενα. Και μολις τελειωνει το σχολειο πχ η η δραστηριοτητα που ειχαμε κοινη τελος παντων δεν ξαναερχομαστε σε επαφη αν δεν επικοινωνησω εγω. Δεν ειναι λογος απλα αυτο εχει συμβει σε εμενα οποτε αυτο αναφερω.
Αρνητικα οπως οτι με συγκρινε παντα με αλλους και με εκανε να αμφιβαλλω με τον εαυτο μου. Με χτυπουσε οταν δεν εγραφα καλα η οταν δεν της ανεφερα οτι εχω καποιο διαγωνισμα και παντα με πιεζε και μου φωναζε για να διαβασω. Με αποτελεσμα να τα φτυσω στο λυκειο και να γραψω κατω απο τη βαση στις πανελληνιες. Νταξει τελικα καπου περασα αλλα οκ. Ηταν παντα καχυποπτη σε υπερβολικο βαθμο με ολους και δεν βοηθουσε ποτε χωρις ανταλλαγμα. Αυτο (το πρωτο) με εχει κανει να φοβαμαι να προσεγγισω κοσμο και να μην εμπιστευομαι κανεναν. Αν σκεφτω μπορει να βρω και αλλα.
Καλημέρα κορίτσι.. :)
Έχεις λίγο κολλήσει η βελόνα στο ότι οι άλλοι έχουν απόψεις «γεμάτες μίσος». Μάλλον έχεις πέσει μόνο σε τέτοια άτομα εσύ, δεν είναι παντού έτσι. Σου δίνω κι ένα μικρό δίκιο γιατί είσαι κιόλας από χωριό, οπότε οι επιλογές συναναστροφής με κόσμο είναι οι συγκεκριμένες. Αν αυτές έχουν μίσος, αυτές είναι, δεν υπάρχουν άλλοι, δεν έχεις τις επιλογές ατόμων που έχει μια μεγάλη πόλη ας πούμε.. Είναι συγκεκριμένα τα άτομα..
Βρε καλό μου..Μην απελπίζεσαι έτσι, ότι «ελπίδα δεν υπάρχει πια» και «τελικά δεν πρόλαβα να βρω κανέναν». Τι «δεν πρόλαβες»? Το τρένο? Πάρε το επόμενο που θα περάσει σε λίγο.. Όπως είσαι εσύ που είσαι αυτή που είσαι, έτσι μέσα στα χιλιάδες άτομα του κόσμου υπάρχουν και πολλοί άλλοι σαν εσένα. Δεν είναι μόνο αυτοί που «κοιτάνε τον κώλο τους».. Θα βρεθούν και τα άλλα άτομα να ταιριάξεις. Κάνε λίγο υπομονή. Να, ας πούμε θα βρεθούν άτομα σαν τη διαδικτυακή σου φίλη που δε θα είναι όμως μακριά σου και θα μπορείς να τους συναντήσεις κανονικά offline και να τους συναναστραφείς. Εγώ διαφωνώ ότι «παλιά ήταν αλλιώς» με την έννοια που το λες. Απλά τα «σκηνικά της παράστασης» ήταν διαφορετικά. Και οι τρόποι που γίνονταν τα πράγματα. Όλο το υπόλοιπο ίδιο ήταν και είναι. Οι άνθρωποι ίδιοι είναι και τότε και τώρα. Μη σου πω πως μερικά παιδιά τώρα (όπως εσύ..) μου αρέσουν πολύ περισσότερο από κάποια παιδιά τότε. Το πέρασμα του χρόνου τείνει να εξιδανικεύει κάποια πράγματα. Ούτε τότε ήσαν καλά, μη νομίζεις.. Εσύ δεν το ξέρεις καν αυτό, δεν τα χεις ζήσει, απλά φαντάζεσαι πως μπορεί να ήταν τότε.. Και τότε είχε και εγωιστές και ανθρώπους που κοίταζαν τον κώλο τους μόνο.. Μην αποκαρδιώνεσαι τόσο. Κάνε υπομονή. Εστίασε στις σπουδές σου, στη δουλειά σου, στην οικογένειά σου και στο αγόρι σου, στις συναναστροφές που ήδη έχεις (καλές ή κακές) και κράτα ανοιχτό τον εαυτό σου ώστε να τις αυξήσεις όσο περισσότερο μπορείς. Πάρε τη «γλάστρα» και πήγαινε τη βόλτα εκεί έξω να γνωρίσει κι άλλους.. ;) Μια χαρά είσαι.. Μια χαρά θα τα πας.. Μια χαρά θα γίνουν όλα.. Πίστεψε το.. Δεν το λέω για «παρηγοριά στον άρρωστο» , το λέω γιατί είναι αλήθεια, σου λέω τι βλέπω. Εγώ βλέπω ένα «μια χαρά κορίτσι» που θα το ζήλευαν πολύ να το έχουν άλλοι για φίλη τους.. Αυτό βλέπω. Τέτοια άτομα σαν εσένα θέλει κανείς για φίλους, τους φιλοτομαριστές τι να τους κανεις? Άστους αυτούς να μένουν μόνοι τους.. Παρέα για να έρχεται μαζί στις δημόσιες υπηρεσίες και τις άλλες αγγαρείες χρειάζεται κανεις.. :p «Ρίχνε χυλόπιτα» στους παρτάκηδες και κράτα τους καλούς. Θα βρεθούν. Θα δεις. Θα με θυμηθείς παρακάτω.. Κάνε υπομονή και μην απελπίζεσαιιιιιι λέμεεεεε.. ;)
(Κι όσο έχεις ανάγκη να μιλάς μίλα. Πες ακόμη και τα ίδια «φτου κι απ την αρχή» αν θες. Εγώ σου λέω πως θα σε διαβάζω και θα συνεχίσω να απαντάω. Και είμαι και πιο πεισματάρης από σένα. Πρώτα θα κουραστείς να λες εσύ και μετά θα κουραστώ να απαντάω εγώ :p Εκτός κι αν σε κουράζει που σου γράφω συνεχώς… )
Σιγουρα δεν ειναι παντου ετσι αλλα εγω πεφτω μονο σε τετοια ατομα. Και στην πολη που μετακομισα μετα βρηκα τετοια ατομα (συν του οτι το σχολειο με πηγε ταπα και κανενας δεν με ηθελε για παρεα) και στη φοιτητικη μου πολη. Εγω μονο αυτους προσελκυω απλα. Αν μου αξιζε κατι καλυτερο θα το ειχα παρει ηδη παιδια. Εχω φαει πολλα στραπατσα θα επρεπε να ερθουν καποια στιγμη οι πραγματικοι φιλοι.
Τη διαδικτυακη μου φιλη θελω καποια στιγμη να τη γνωρισω η αληθεια ειναι αλλα το Κρητη-Θεσσαλονικη ειναι πολυεξοδο ταξιδι. Θα το κανω ομως καποια στιγμη. Θα ηθελα και αλλους διαδικτυακους φιλους η αληθεια ειναι. Μου αρεσει να μιλαω με κοσμο (απο μηνυματα γιατι απο κοντα κομπλαρω χαχα).
Χαιρομαι που με συμπαθεις. Αλλα δεν ξερω ρε συ τωρα οντως ολοι εχουν γινει πιο εγωιστες και κοιτανε μονο την παρτη τους. Αυτο σιγουρα συμβαινει πιο πολυ απο παλια. Σιγουρα καποιοι στην ηλικια μου ειναι καλυτεροι απο τους γονεις τους (απο θεμα αποψεων, κατανοησης κλπ μην παρεξηγηθω) αλλα δεν ξερω επειδη δυσκολευομαι τοσο εχω απογοητευτει φουλ. Αν ηταν οντως καλυτερα τα πραγματα θα ειχα βρει παρεες ευκολα οπως οι περισσοτεροι συνομηλικοι. Εγω συνηθως δεν εχω παρεα ουτε για να βγω να παω για καφε. Οχι να βρω και φιλους. Δεν τα εχω ζησει αλλα εχω ακουσει πολλες ιστοριες. Ολη η οικογενεια μου τοτε εκανε πραγματικες παρεες. Στο πανεπιστημιο. Εγω εχω βρει καποια ατομα που υο καλοκαιρι με ξεχνανε εντελως. Δηλαδη οταν τελειωσει και η σχολη τελος.
Αυτο που λες εχει λογικη αλλα εγω βλεπω οτι οι περισσοτεροι φιλοτομαριστες εχουν φιλους και οι αληθινοι ανθρωποι ζοριζονται. Η ξαδερφη μου ας πουμε που μου την εφερε πισωπλατα ξερετε ποσους φιλους εχει; Απειρες παρεες και 1-2 πιο αληθινες φιλες. Αλλα τις εχει. Η μια αλλη παλια μου γνωστη. Εινι 23 και εχει τις ιδιες παρεες απο το δημοτικο ενω εχει κανει χοντρες μαλακιες.
Ρε αληθεια το λες; Θα κλαψω χαχα. Η αληθεια ειναι οτι θελω να γραφω εδω γιατι μου αρεσει να συζηταω και στην πραγματικη ζωη κομπλαρω αλλα δεν ειναι λιγο κουραστικα τα θρεντ με 40+ σελιδες.
Επισης τι εννοεις εισαι πιο πεισματαρης; Η οικογενεια μου εχει βαρεθει να με ακουει πια και οταν μιλαω για αυτο το θεμα οριακα με βριζουν. Ενω δεν καταλαβαινουν οτι ειναι δυσκολο γιατι (προς το παρον τουλαχιστον) ειμαι σε πιο δυσκολη θεση απο αλλους. Αυτοι οπως και να περνουσαν ειχαν καποιον εστω για παρεα για να βγουνε. Δεν τους εκαναν ολοι μαλακιες.
Μια βολτα απο τα ριποστ του κοσμου στο τικ τοκ να κανετε θα καταλαβετε οτι ολοι εχουν παιδικους η εφηβικους φιλους και ολοι τους ξεχωριζουν. ΟΛΟΙ. Ναι μπορει να ενδιαφερονται για νεες γνωριμιες αλλα παντα θα τις θεωρουν "κατωτερες". Για αυτο πλεον δεν εχω ελπιδα. Οτι ηταν να κανω επρεπε να το κανω στο σχολειο. Αν ζουσα πιο παλια ισως να καταφερνα και κατι αλλο. Αυτο πλεον τελειωσε παιδια.
Εννοώ ότι μίλα όσο γουστάρεις, εγώ απολαμβάνω να σε ακούω, δεν πρόκειται να βαρεθώ. Επίσης, εσύ κινδυνεύεις να πείσω εσένα, εγώ δεν πείθομαι από αυτά που λες. Στο τέλος θα νικήσει ο καλύτερος, δηλαδή εγώ. :p Δεν έχεις ιδέα πόσο ξεροκέφαλος μπορώ να γίνω. Στο τέλος θα πείσω μέχρι και το Γιώργο να μου προξενέψει τη γιαγιάκα κι ας τη λιγουρεύεται να την κρατήσει ο ίδιος για τον εαυτό του. Στο ψήσιμο τον έχω..
Έλα πάμε tho..
Tho>> th(y)o >> ΔΥΟ >> δυο μπροστά από ένα 1 >> δηλαδή 21
(Εγώ τέτοια κάθομαι και κατεβάζω με το «αποκαΐδι» το κεφάλι μου.. Σε απειλώ μικρή πως αν δε γελάσεις (έστω και στα ψέμματα) θα συνεχίσω να προσπαθώ ακόμα περισσότερο προς την ίδια αστεία κατεύθυνση.. :p )
Άσε ήσυχο το να κοιτάς τον κόσμο μέσα από τα μάτια του κάθε «τικιτόκ». Είναι μια ψεύτικη παγίδα όλο αυτό. Βλέπεις κάτι που θέλουν να σου δείξουν οι άλλοι, κάτι «φτιασιδωμένο», όχι την αλήθεια. Είναι κάτι απατηλό και ψεύτικο. Κάπου κάπως κάποτε μια γνωστή που είχαμε πάει να δούμε σπίτι της, ενώ ήταν κλεισμένη σπίτι Σάββατο βράδυ και δεν ήταν και στα πολύ πάνω της, σε κάποια στιγμή μας λέει «πάω να ανεβάσω κάτι στα ψέμματα στο Facebook να μη νομίζουν ότι είμαι και καμιά «καημένη» που δε βγήκε έξω Σάββατο βράδυ. Για το «καημένη» είχε δίκιο. Για το λόγο που την καθιστούσε «καημένη» είχε άδικο.
Σε ρώτησα ποιες άσχημες συμπεριφορές της μητέρας σου, έχεις υιοθετήσει.. Όχι τι σου έκανε και τι επιπτώσεις ειχε στη ζωή σου..
Θα σου δώσω ένα δικό μου παράδειγμα. Η μάνα μου είναι πολύ αυστηρή με τον εαυτό της αλλά και με τους άλλους. Το είχα σε μεγάλο βαθμό και εγώ. Ένα θετικό της, ότι βοηθάει κάποιον που έχει ανάγκη (εκτός από τα παιδιά της), κάτι που ισχύει και σε εμένα.
Η ψυχοθεραπεία σε βοηθάει να αποβάλλεις άσχημες συμπεριφορες που μπορεί να σου δυσκολεύουν τη ζωή(μπορεί να μη το καταλαβαίνεις καν). Εσύ πχ μπορεί να θεωρείς οκ να είσαι απότομη ή απόμακρη (έτσι σε έμαθαν, δεν μπορείς να δεις κάτι άλλο) αλλά κάποιος άλλος δεν μπορεί να ανεχτεί αυτή την συμπεριφορά και απομακρύνεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στα μάτια σου "να είναι ο τύπος που έφυγε από τη ζωή σου χωρίς εξήγηση ενώ εσύ ήσουν οκ απέναντι του" .
Ένα νόμισμα έχει δύο όψεις. Είσαι διατεθειμένη να δεις και την άλλη?
Επειδή χορεύεις και χιπ χοπ μικρή μου τικτόκερ, πάρε εδώ ένα..
«Δε θέλω να βλέπω οθόνες να μου κλέβουν την ουσία,
μα να βλέπω μάτια άλλων, βιβλία και τοπία»
https://www.youtube.com/watch?v=5eaU...61zr3OsQ%3D%3D
Οχι οχι δεν πιστευω το τικ τοκ. Απλα τετοια βιντεο κανουν ριποστ ατομα που ξερω για αυτο το λεω. Επισης εχω μιλησει και με ατομα στην πραγματικη ζωη και μου λενε το ιδιο. Οτι ξεχωριζουν τους παλιους. Ετσι γινεται πλεον δυστυχως. Το εχω παρατηρησει απο ολους. Μεγαλυτερους-μικροτερους. Οι μεγαλυτεροι απο μενα εκαναν παρεες μετα. Οι μικροτεροι δεν ενδιαφερονται. Αρα παει.
Εχεις δικιο μπερδευτηκα συγγνωμη. Αλλα η απαντηση ειναι η ιδια πανω κατω. Εχω υιοηθετησει την αρνητικοτητα, τη ντροπη και την καχυποψια της. Φοβαμαι οτι μου ειναι γρατο να καταληξω μονη οπως κατεληξε και εκεινη.
Δεν εχω καταφερει ακομα να αποβαλλω ασχημες συμπεριφορες αλλα προσπαθω. Εχω προσπαθησει και μονη μου βασικα πριν τη ψυχοθεραπεια αλλα καπου το εχασα
Πιστεύεις τα "αρνητικά" σου δεν ειναι ικανά να πληγωσουν και να απομακρύνουν ανθρώπους από τη ζωή σου? Δεν λέω ότι φταις πάντα (εννοείται πως όχι). Αλλά έχεις φτάσει στο σημείο να πιστεύεις πως φταίνε μόνο οι άλλοι και να λυπάσαι τον εαυτό σου. Αυτό δεν βοηθάει στο να εξελιχθείς ως ανθρωπος.
Να ξέρει ότι είσαι πολύ μικρή και είναι υπέρ σου που αποφάσισες από τόσο μικρή ηλικία να αντιμετωπίσεις τα θέματα που σε απασχολούν. Λίγοι στην ηλικία σου μπορούν να τα εντοπίσουν και ακόμη πιο λίγοι να παραδεχτούν ότι χρειάζονται βοήθεια. Πες ένα μπράβο στον εαυτό σου.
Δεν πιστευω οτι οι "υποψηφιοι φιλοι" θα ξετρελαθουν που λεει ο λογος (με τα αρνητικα) αλλα θεωρω οτι αν καποιος σε αγαπαει πραγματικα θα σε βοηθησει να τα βελτιωσεις (οχι να τα ξεπερασεις γιατι αυτο ειναι μονο δικη σου ευθυνη). Πιστευω οτι θα τους "απωθησουν" οταν ολες οι προσπαθεις τους πεσουν στο κενο, οταν δουν οτι με οριζουν κατα καποιο τροπο (δεν ξερω πως να το θεσω). Απλα με τους περισσοτερους δεν γινεται κατι για να πεις οτι σταματαμε να μιλαμε. Η χανομαστε ξαφνικα η αρχιζουν να μου φερονται ασχημα. Χαιρομαι που πιστευετε οτι ειμαι ωριμη. Μπραβο εαυτε μου χαχα. Ενα μπραβο και στον μπαμπα μου και τη θεια μου (την αδερφη του) που μου εμαθαν τοσα πολλα (σχετιζεται με αυτο το τελευταιο για αυτο το λεω)
υπερβαλλεις στα "αρνητικα", φτανοντας στα ακρα.
για να μην σε παρουν οι αλλοι πρωτοι, δεν χρειαζεται ν εισαι ο πιο αποκρουστικος ανθρωπος στον κοσμο, ουτε καν αποκρουστικος ανθρωπος. το ειπες και μονη σου αλλωστε, οτι σε θεωρουν καλο ατομο. αρκει το να μην σε εχουν προτεραιοτητα. και ναι, πιθανως οι συγκεκριμενοι δεν σε εχουν προτεραιοτητα για να μην παρουν πρωτοι. πιθανως και να προτιμουν αλλες παρεες. αυτο δεν σε κανει ουτε κακια, ουτε αποκρουστικη. ολοι εχουμε τις προοτιμησεις μας.
ΑΚΡΙΒΩΣ αυτο σου ελεγα πριν. οτι το να νοιωθεις εγκαταλελειμενη, απο οσα λες δεν προκυπτει απο τις συνθηκες της ζωης σου, ουτε απο το οτι δεν εχεις συναναστροφες. ειναι δικο σου συναισιθημα και προκυπτει απο την προσωπικοτητα σου και τις ελλειψεις σου (χαμηλη αυτοεκτιμηση πιθανως). γι αυτο και δεν εχει νοημα ολο αυτο το κολλημα που εχεις με τις φιλιες. γιατι ναι, και 100 παρεες να συναναστρεφεσαι, παλι εγκαταλελειμενη θα νοιωθεις αν δεν κανεις ΕΣΥ παρεα στον εαυτο σου. επομενως, αυτο που χρειαζεσαι δεν ειναι φιλιες, αλλα δουλεια με τον εαυτο σου..
και ΟΧΙ, στο θεμα της φιλιας, η ερωτικη σχεση, δεν ειναι διαφορετικο κουτακι. οτι μπορεις να κανεις με εναν φιλο, μπορεις να το κανεις και με την σχεση σου, ασχετως αν εχεις και φιλους περα απο την σχεση...
τι ΔΕΝ μπορεις να κανεις με το αγορι σου δλδ;;; για πες μας..
Ε ναι αλλα γιατι να μην ειμαι η προτεραιοτητα κανενος; Αυτο σκεφτομαι. Δεν περιμενω οτι ολος ο κοσμος που εχω συναναστραφει θα εχει στο τοπ 3 του. Μια παρεα θελω απλα.
Και απο τις συνθηκες προκυπτι (σε εμενα τουλαχιστον). Οταν νομιζα οτι ειχα παρεες και ψιλοεβγαινα περνουσα τελεια με το να καθομαι μονη μου με τον εαυτο μου και το τικ τοκ η καμια ταινια μετα απο αρκετες συναναστροφες. Τοτε οντως ηθελα την παρεα του.εαυτου μου. Αλλα δεν ηθελα ποτε ΜΟΝΟ την παρεα του εαυτου μου. Τωρα οντως εχω μονο αυτην (και του αγοριου μου φυσικα).
Ειναι διαφορετικο κουτακι μεσα σου. Μπορω να κανω τα παντα με το αγορι μου δεν εννοω αυτο. Αλλα οταν ακουω τον οποιονδηποτε να λεει για το τι κανει με τις παρεες του και εγω να ζηλευω και να νιωθω αυτο το "κενο" μεσα μου, επειδη δεν εχω βιωσει πραγματικη φιλια. Αν το αγορι μου καλυβε 100% αυτο το κουτακι, θα ζηλευα; Οχι. Αρα τωρα για να ζηλευω σημαινει οτι θελω να πετυχω και σε αυτο το κομματι για να νιωθω ηρεμη μεσα μου. Και χαρουμενη.
οι "υποψηφιοι φιλοι" δεν σε αγαπανε,, ουτε εχουν καποια προθεση να σε βοηθησουν να βελτιωθεις.
ουτε εσυ τους αγαπας. η αγαπη ερχεται μετα απο πολυ καιρο παρεας, με την κολλητη φιλια.
οι υποψηφιοι φιλοι, αποθαρυνονται απο αρνητικες συμπεριφορες και δεν δινουν πολλες ευκαιριες, οπως κι εσυ αποθαρρυνεσαι απο συμπεριφορες τους . ειδες οτι απομακρυνεσαι οταν βλεπεις αποψεις που δεν σου ταιριαζουν, χαρακτηρες που δεν σου ταιριαζουν, κλπ. το ιδιο κανουν κι οι αλλοι. κανεις δεν θα σε παρει απ το χερακι ενω δεν του εισαι τιποτε για να προσφερθει να σε βοηθησει να βελτιωθεις. κι αν το κανει, θα ειναι λαθος. θα ειναι χειριστικος. δεν ειμαστε νοσοκομες και γιατροι και ψυχολογοι, κανενος. οι σχεσεις ειναι ισοτιμες. οποιος παει να παιξει τον σωτηρα, απλα ειναι χειριστικος...
δεν υπαρχει κανενας λογος για να ΜΗΝ εισαι η προτεραιοτητα καποιου. μπορει και να εισαι. μπορει και να μην εισαι ομως.
οσο πιο needy εισαι ομως, αυτο το εκπεμπεις και ειναι απωθητικο. κανεις δεν κανει φιλους απο λυπηση. μονο απο αληθινο ταιριασμα. και οταν ταιριαζεις με καποιον, το ξερει κι αυτος. δεν το ξερεις μονο εσυ. επομενως, δεν εχουν βρεθει ανθρωποι να ταιριαξετε, Ή εσυ δεν ενδιαφερθηκες καν να ταιριαξεις με καποιους γιατι το πραγματικο σου ενδιαφερον ηταν να τους κερδισεις. και οχι το οτι πραγματικα ειχες κοινα μαζι τους...
και παλι προκυπτει οπως και στην αρχη, οτι η αναγκη σου δεν ειναι η ανθρωπινη επαφη, αλλα η συγκριση και ο ανταγωνισμος..
επειδη ζηλευεις θελεις να βρεις φιλιες, οχι επειδη τις χρειαζεσαι..
Εγω επειδη ειμαι πολυ ευαισθητη θα προσπαθουσα να σε βοηθησω και ας μη σε ηξερα αρκετα. Δεν θα σε αγαπουσα αν δεν σε ηξερα καλα γιατι η αγαπη κερδιζεται. Για να δεις αν ο αλλος αξιζει την αγαπη σου πρεπει να γνωριστειτε καλυτερα. Εκει συμφωνω. Δεν πιστευω οτι ειναι υποχρεωση κανενος να με βοηθησει, δεν το εννοουσα ετσι.
Μα φυσικα και απομακρυνομαι οταν βλεπω περιεργες συμπεριφορες και λαθος αποψεις (και ναι υπαρχουν λαθος αποψεις ειμαι καθετη σε αυτο, ειναι οι αποψεις που περιεχουν μισος πχ ρατσισμος, σεξισμος). Ειναι δυνατον να βλεπω ενα ενα τα ρεντ φλαγκ και να καθομαι; Το θεμα δεν ειναι να βρω ανθρωπους απλα. Το θεμα ειναι να βρω σωστους ανθρωπους (ειτε για απλη παρεα ειτε για κολλητους). Μην τα ισοπεδωνουμε ολα. ΔΕΝ γινεται να εχουμε τον καθενα διπλα μας. Ειναι χειριστικος καποιος αν δει οτι εχεις θεμα (οχι να ρωτησει η να απαιτει να τον εμπιστευτεις, αυτα καποιες φορες φαινονται) και προσπαθησει να σου δωσει μια συμβουλη; Χειριστικος ειναι ο ανθρωπος που προσπαθει να σου αλλαξει γνωμη για να περασει το δικο του, αυτος που θα ριξει το φταιξιμο ΜΟΝΟ σε εσενα και θα προσπαθησει να σε κανει οτι θελει.
Εδω σε παρακαλω ας συμφωνησουμε οτι διαφωνουμε.
Αν ημουν θα το εβλεπα. Δεν απαιτω τιποτα απλα ξερω τι μπορω να δωσω εγω και τι κανουν τα αλλα ατομα στις φιλιες τους για αυτο απογοητευομαι. Δεν δειχνω τις αναγκες μου στους αλλους. Περιμενω να βρεθει ο αληθινος φιλος που θα τις καταλαβαινει επειδη θα με γνωριζει καλα. Δινομαι ολοκληρωτικα σε φιλιες και τελικα παιρνω τα τετοια μου (συγγνωμη κιολας). Δεν εχω ταιριαξει τοσο πολυ επειδη δεν εχει τυχει και επειδη ειμαι πολυ ντροπαλη για να προσεγγισω κοσμο και να δω με ποιους ταιριαζω. Αυτο μονο. Αν ζηλευα θα εκλαιγα σχεδον καθε μερα για 2-3 μηνες επειδη εβλεπα οτι δεν με σκεφτοταν κανεις; (να μου στειλει ενα μηνυμα η να μου προτεινει εξοδο πχ) Δεν ειναι ακριβως συγκριση αλλα στενοχωριεμαι οταν δινω τα παντα για μια φιλια και δεν παιρνω κανενα μα κανενα ανταλλαγμα (οχι υλικο προφανως. Εννοω να μου δειξεις και εσυ οτι νοιαζεσαι η να κανεις κατι καλο για μενα). Απλα θελω να νιωσω αυτη την ανιδιοτελη αγαπη που υπαρχει στις φιλιες. Δεν ειναι ουτε συγκριση ουτε ανταγωνισμος.
Μήπως φαίνεται στους άλλους ότι δίνεις για να πάρεις? Ότι εσύ ναι μπορεί να προσπαθούσες να βοηθήσεις και ας μη την ήξερες αλλά να το έκανες μόνο και μόνο για να πάρεις αποδοχή? Μήπως προτιμάς ανθρώπους που δεν θα σε διάλεγαν ή πιο απομακρους επειδή θες να παλέψεις για να κερδίσεις την αποδοχή τους? Επειδή βρίσκεις ένα σωρό αρνητικά στους ανθρώπους που φαίνεται να σε δέχονται όπως είσαι.
Εντωμεταξύ πιο πάνω έγραψες ότι συζητησες με άτομα της ηλικίας σου για το θέμα "φιλιά" και συμφωνούν κι αυτοί με τις απόψεις σου, είπες και για τη γειτόνισσα που κάνατε βαθιές συζητήσεις, είπες για την άλλη που σου βρήκε δουλειά. Μπορεί να ανάφερες κι άλλα άτομα και να μη το θυμάμαι. Πάντως φαίνεται να έχεις ανθρώπους κοντά σου. Δεν είσαι σαν τον Λούκυ Λουκ.
Και τη μια λες ότι δεν είχες ποτέ φίλους και την άλλη λες ότι ναι είχες αλλά δεν σου φέρθηκαν σωστά.