Originally Posted by
Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα
Χμ, άρα μιλάμε για μία ηλικία, όπου τα ταμπού έχουν ξεπεραστεί πια και λειτουργούμε όπως τα "ζώα", πάνω κάτω. Μία δική μου θεώρηση είναι, στο ερώτημα ποιός ορίζει το "δεν πρέπει", είναι οι ηθικοί κανόνες πρώτα της εκκλησίας και μετά της κοινωνίας και των κοινωνικών προτύπων. Αν δεν υπήρχε το "δεν πρέπει", υπήρχε μόνο το "πρέπει", τότε όλες οι σχέσεις θα ήταν ελεύθερες ακόμη και σε πιο ακραίες περιπτώσεις μεταξύ αδελφών, γονιού και παιδιού κλπ που θεωρείται οιδιπόδοιο σύμπλεγμα. Παρ' όλα αυτά, έρχεται η εκκλησία πρωτίστως και δευτερευόντως η κοινωνία να βάλει ένα "στοπ" σε αυτό, αλλιώς θα είμασταν σαν τους πρωτάνθρωπους που δεν αναγνώριζαν αδελφό ή αδερφή, πατέρα ή μητέρα, επειδή δεν υπήρχαν οι ηθικοί φραγμοί για να βάλουν ένα "στοπ". Νομίζω σε αυτή την ερώτηση, απάντησα κάπως. Δεν σε εξιτάρει το απαγορευμένο, αλλά περισσότερο γίνεται αυτό για λόγους, όπως ο ανταγωνισμός. Πόσες φορές έχουμε ακούσει μία κοπέλα να έχει συνάψει κρυφή σχέση με τον "φίλο" της φίλης της. Ξέρει ότι δεν πρέπει να το κάνει και εκείνη το κάνει, επειδή ζήλεψε και για να ανταγωνιστεί κατά κάποιον τρόπο την φίλη της, για να δείξει ότι "μετράει" και εκείνη. Είμαι στην ηλικία των 19 και ακούω συνέχεια σχεδόν τέτοια, πράγματα που ο εγκέφαλος, ο δικός μου τουλάχιστον, αδυνατεί να τα επεξεργαστεί όλα. Η ηθική δεν υπάρχει και αν υπάρχει θα τελειώσει μόλις συναντήσει την ανηθικότητα. Κορίτσια ερωτεύονται πολλές φορές τους ξαδέλφους τους, (αλλά υπάρχουν και πιο ακραίες καταστάσεις που δεν χρειάζεται να αναφέρουμε) και τα ξαδέρφια τους το ίδιο. Κλέβουν τους φίλους από τις φίλες τους και το αστείο σε όλη αυτή την ιστορία είναι, ότι ηθικολογούν μετά. Είναι πραγματικά αστείο. Δεν ξέρετε πόσες ανδρικές καρδιές έχουν σπάσει ή έχουν ραγίσει τουλάχιστον και γυναικείες κάποιες φορές. Όταν σπάσει ένα γυαλί, δεν ξανακολάει. Δεν είναι μόνο οι σχέσεις πάνω σε αυτό, αλλά πολλές φορές και οι φιλίες, είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Όταν σε αφήνουν εκτός γιατί δεν είσαι της "κλίκας", είναι μία μορφή ανηθικότητας. Σε κάθε περίπτωση όμως είτε μιλάμε για σχέσεις είτε όχι, καλό είναι να κρατάμε μία αξία ως προσωπικότητες και μία αξιοπρέπεια. Το ξέρω ότι οι λέξεις "προσωπικότητα και αξιοπρέπεια" είναι δύο ξεπερασμένες έννοιες πλέον, αλλά ας κάνουν μία προσπάθεια οι της γενιάς μου, άνθρωποι, να τις επανακτήσουν...