Απο επιλογη? Για οικονομικους λογους? Αμηχανια? ......Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Γι'αυτα που αισθανεσαι δεν εχεις μιλησει σε κανεναν? (ειδικο και μη)
Printable View
Απο επιλογη? Για οικονομικους λογους? Αμηχανια? ......Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Γι'αυτα που αισθανεσαι δεν εχεις μιλησει σε κανεναν? (ειδικο και μη)
οποτε;Quote:
Originally Posted by Κύκνος
εσυ δε θελεις να ξεπερασεις αυτο που σε βασανιζει;
θες να ζεις με αυτο μια ζωη;
πιστευεις οτι με τον καιρο θα φυγει μονο του;
θελω να πω, αφου εχεις ενα τοσο εντονο προβλημα να σε βασανιζει χρονια, πώς κ δεν πας σε εναν ειδικο για να το δουλεψεις;
μου κανει εντυπωση!
Όχι, ούτε από επιλογή ούτε για οικονομικούς λόγους. Αν και ότι είμαι λίγο στριμωγμένη είμαι αλλά τα ψιλοκαταφέρνω...Αλλά γιατί από τότε που άφησα την παλιά μου γιατρό μετά την μαλακία που έκανε, δεν έχω βρει κάποιον με τον οποίο να νιώθω ασφαλής, κάποιον που να πάω συστημένη...πήγα έτσι σε κάποια αλλά δεν μου άρεσε ο τρόπος αντιμετώπισης της και διστάζω να πάω πάλι, δεν θέλω να γίνω πειραματόζωο ούτε όσα νιώθω είναι για πούλημα στον κάθε άχρηστο γιατρό...άλλο εδώ μέσα που υπάρχει η ανωνυμία, δεν είναι το ίδιο. Αλλά ναι, ένας λόγος είναι κι η αμηχανία γιατί ντρέπομαι και φοβάμαι να μιλήσω γι' αυτά τα πράγματα :o :(Quote:
Originally Posted by ALIA
Λου, ισχύει η ίδια απάντηση που έδωσα στην Άλια. Αφού έδιωξα την παλιά μου γιατρό δεν έχω κάποιον εκτός από εκείνον που σας έλεγα που έχει κάποιες γνώσεις ψυχολογίας με τις σπουδές του αλλά δεν είναι ψυχολόγος. Απλά τον συγκεκριμένο για κάποιους λόγους τον εμπιστεύομαι αρκετά και γι' αυτό πηγαίνω εκεί...Quote:
Originally Posted by Lou!
εδω μεσα ομως, τηρωντας την ανωνυμια σου, μπορεις μονο να εκφραστεις.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΕΔΩ , ΟΜΩΣ.
γιατι δεν συνεχιζεις την προσπαθεια να βρεις θεραπευτη που θα εμπιστευεσαι?
κριμα δεν ειναι να περναει η ζωη σου σε τετοιο τρομο?
Αν κι όταν βρω τη δύναμη θα ξαναπροσπαθήσω...αλλά δεν προσπαθώ πολύ 1ον γιατί δεν θέλω να γίνομαι πειραματόζωο όπως είπα και να λέω τόσο σημαντικά και προσωπικά πράγματα για μένα σε άτομα που τελικά με απογοητεύουν είτε λόγω έλλειψης γνώσεων, είτε λόγω αντιμετώπισης, είτε λόγω χαρακτήρα και 2ον γιατί στην ουσία δεν εμπιστεύομαι κανέναν. Μου είναι πολύ δύσκολο να εμπιστευτώ. Φυσικά κι είναι κρίμα και δεν αντέχω άλλο αλλά και αυτοί με τρομάζουν. Δεν τους εμπιστεύομαι, κανέναν δεν εμπιστεύομαι.Quote:
Originally Posted by Remedy
Δε θα σου πω ψεματα... Οντως υπαρχουν αρκετες cult μουρες στο χωρο της ψυχικης υγειας (αλλα αυτο δε συμβαινει και σε καθε επαγγελμα αλλωστε?). Αυτο ομως μην το θεωρεις ως ανασταλτικο παραγοντα. Μη σταματας να ψαχνεις. Μπορει να σου παρει ενα μηνα, δυο μηνες, τρεις μηνες... μεχρι να βρεις τον καταλληλο για σενα με τον οποιο θα νιωσεις ασφαλεια. Σκεψου οτι τα χρονια που ταλαιπωρεισαι ειναι πολυ περισσοτερα απο μερικους μηνες ψαξιματος.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Μπορει να πας και σε συστημενο και να πεις "τι μου τον προτεινανε τωρα αυτον, αφου βλεπω οτι δεν με καλυπτει". Αυτο που θελω να σου πω ειναι οτι η επαφη μ'εναν ειδικο ειναι προσωπικη υποθεση και καποιον που τον βρισκεις εσυ καλο, καποιος αλλος τον βρισκει ανικανο. Ψαξε εικεινον που θα αλληλεπιδρας μαζι του.
Διαβασα οτι εχεις εναν ανθρωπο που εμπιστευεσαι ο οποιος εχει και καποιες γνωσεις ψυχολογιας... Ειναι καλο που εχεις εναν ανθρωπο να ξαλαφρωνεις συναισθηματικα αλλα ξερεις οτι αυτο δεν αρκει. Χρειαζεσαι καποιον ο οποιος θα σου οριοθετησει λιγακι το δρομο γιατι καπου εχεις χαθει ΑΛΛΑ αυτον τον δρομο πρεπει εσυ μετεπειτα να τον διαβεις χωρις να παρεκλινεις κι εκει εγκειται και η ατομικη προσπαθεια.
Ευχομαι να παρεις τις σωστες αποφασεις για σενα... Οποτε και οταν νιωθεις ψυχικα ετοιμη...
Αν μου οριοθετήσει κάποιος το δρόμο τότε εγώ ακολουθώ τις συμβουλές του εκτός και αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα που και πάλι το συζητάω αλλά αν δεν μπορεί να μου το λύσει ενώ με τις γνώσεις του θα έπρεπε τότε κι εγώ τον παρατάω. Και δεν μιλάω για ψυχολογικά θέματα τώρα αλλά για θέματα αγωγής. Όταν στην ουσία είσαι γιατρός οφείλεις να γνωρίζεις τι να κάνεις αν κάτι προκαλεί παρενέργειες όπως και το ότι βγαίνει και σε λιγότερα mg την τρέλα μου! Όχι να σε ρωτάω για πόσο καιρό, να μου λες ότι δεν υπάρχει και τελικά να μαθαίνω από μη επαγγελματία ότι υπάρχει! Και τόσο καιρό να με ταλαιπωρείς άδικα! :mad: Ναι, όταν θα νιώσω ψυχικά έτοιμη θα κάνω μια προσπάθεια...τώρα δεν έχω άλλη δύναμη για πειράματα, μόνο χειρότερα με κάνουν όταν με απογοητεύουν...αρκετά με την αχρηστίλα τους! Και δεν είναι το ίδιο το επάγγελμα του γιατρού με άλλα επαγγέλματα...Quote:
Originally Posted by ALIA
Εγω τοση ωρα σου μιλουσα για το ψυχοθεραπευτικο κομματι και οχι γι'αυτο της αγωγης. Δε μου ξεκαθαρισες οτι εκει ηταν το θεμα σου.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Αν δε θες να "μπλεξεις" με φαρμακευτικες αγωγες, επισκεψουν αρχικα εναν ψυχολογο-ψυχοθεραπευτη ο οποιος δε δικαιουται να συνταγογραφει και στη συνεχεια να κρινει εκεινος αν θα πρεπει να σε παραπεμψει και σε ψυχιατρο παραλληλα για να παιρνεις καποια αγωγη.
Δεν είναι το πρόβλημα μου μόνο η αγωγή αλλά οι άχρηστοι, ανίκανοι κι ακατάλληλοι επαγγελματίες που δεν θα έπρεπε ποτέ να πάρουν πτυχίο για ένα τόσο ευαίσθητο επάγγελμα...που επηρεάζει τις ψυχές των ανθρώπων. Απλά αυτό το θέμα με την αγωγή το αντιμετώπισα σχετικά πρόσφατα κι είχα αγανακτήσει με την ταλαιπωρία μου χωρίς λόγο τόσο καιρό γι' αυτό και το αναφέρω...Quote:
Originally Posted by ALIA
Και θέλω να ρωτήσω και κάτι άλλο: γιατί άνθρωποι που είναι η υποχρέωση τους να φροντίζουν για το καλό μας, κάνουν ακριβώς το αντίθετο και βγάζουν φαρμάκι και χολή ώστε να μας πληγώνουν και μάλιστα το καλύπτουν λέγοντας ότι το κάνουν τάχα για το καλό μας και μετά χαρακτηρίζουν άσχημα εμάς για να καλύψουν τις δικές τους βρωμιές;
Δε σε καταλαβαινω... αναφερεσαι σε καποιον συγκεκεριμενα?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ναι! Σ' αυτήν που με έφερε σ' αυτόν τον παλιόκοσμο χωρίς να με ρωτήσει αν θέλω και όχι μόνο δεν φροντίζει να μου κάνει λιγότερο δύσκολη τη ζωή όπως υποχρεούται αν θέλει να λέγεται μάνα αλλά αντιθέτως κοιτάει να μου την κάνει πιο δύσκολη σε κάθε ευκαιρία...Quote:
Originally Posted by ALIA
Στην αρχη νομιζα οτι αναφεροσουν στους ειδικους της ψυχικης υγειας με αυτη σου την ερωτηση.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Παντως, τη συγκεκριμενη ερωτηση μονο ως ρητορικη μπορω να την αντιμετωπισω καθως δε γνωριζω περι τινος προκειται...
Οκ...τέλοσπαντων, άστο...θα περάσει κι αυτό...ούτε η πρώτη φορά θα είναι, ούτε η τελευταία... :(Quote:
Originally Posted by ALIA
μηπως κ εσυ κυκνε εισαι καπως αυστηρη με τους ειδικους ψυχικης υγειας; ανθρωποι ειναι κ αυτοι κ κανουν κ λαθη οπως ολος ο κοσμος. υπαρχουν φυσικα κ καποιοι που δεν ειναι ενταξει.
οταν αισθανθεις ετοιμη μπορεις να ρωτησεις καποιον που να εμπιστευεσαι την κριση του, να σου συστησει εναν ψυχοθεραπευτη που να θεωρει καλο στη δουλεια του, αλλα κ καλο ανθρωπο.
οσο φοβασαι κ φοβασαι κ φοβασαι, θα μενεις κλεισμενη κ εγκλωβισμενη στο καβουκι σου κ θα διαιωνιζεις τη φοβικη κατασταση σου κ τη φοβικη σου σταση απεναντι στη ζωη.
οπως ισως βλεπεις, αν κ αποφευγεις τους ανθρωπους γιατι δεν τους εμπιστευεσαι κ θελεις να νιωσεις ασφαλεια, τελικα οι φοβοι σου ακομα εδω ειναι, οχι;
εγω προσωπικα μια περιοδο που ειχα απομονωθει με τους ανθρωπους γιατι δεν καταφερνα καλα στην επικοινωνια, ενιωθα χειροτερα απο πολλες αποψεις. κ μοναξια, αλλα κ οτι δεν ειχα το θαρρος να ζητησω απο κανεναν βοηθεια οταν μου τυχαινε καποια στραβη. τωρα που ειμαι πολυ πιο κοινωνικη, μονο οφελη εχω δει. νιωθω πολυ καλυτερα, παιρνω κ δινω βοηθεια, κ αν στραβωσει κ καποια φιλικη σχεση δεν εγινε κ τιποτα! εχω κ αλλους ανθρωπους κοντα μου! :)
Όχι Λου, πίστεψε με, δεν είμαι καθόλου αυστηρή...την παλιά μου γιατρό την κράτησα για χρόνια ολόκληρα κι ας μην με βοηθούσε να αντιμετωπίσω τις φοβίες μου απλά και μόνο από δέσιμο και γιατί με κρατούσε σε μια σχετική ισορροπία με την αγωγή...όταν όμως εγώ την ρωτούσα συμβουλές κι η απάντηση της ήταν συνέχεια "δεν ξέρω", απογοητεύτηκα τόσο πολύ που της είπα "έτσι όπως μου τα λες μου φαίνεται ότι η μόνη λύση είναι όταν το ξαναπροσπαθήσω να καταφέρω να πεθάνω" και μου απάντησε "ναι, ίσως αυτή να είναι η λύση". Τί έχεις να πεις γι' αυτό; Κι επίσης, τί θα πει "δεν ξέρω"; Ούτε μια άποψη, μια ιδέα, μια γνώμη δεν έχεις; Αυτό της ζήτησα, όχι να μου βρει τη μαγική λύση...Quote:
Originally Posted by Lou!
Τα υπόλοιπα θα τα σχολιάσω κάποια άλλη στιγμή, νιώθω πολύ κουρασμένη τώρα, χρειάζομαι καφέ και τότε ίσως συνέλθω...πάω να φτιάξω αλλά θα επανέλθω...
ετσι οπως τα περιγραφεις, μαλλον δεν ηταν καταλληλη ψυχοθεραπευτρια για σενα.
δε συμφωνω φυσικα με αυτο που σου ειπε για την αυτοκτονια.
δυστυχως δεν μας ταιριαζουν ολοι οι ψυχολογοι, κ η σχεση με τον ειδικο ψυχικης υγειας ειναι ιδιαιτερα σημαντικη.
ειναι σημαντικο να υπαρξει "χημεια" μεταξυ σας, να νιωθεις ανετα να μιλησεις κ να σου εμπνεει εμπιστοσυνη.
κ φυσικα το "δεν ξερω" κ "δεν ξερω" δεν ειναι απαντηση.
ισως αν τη ρωτησες καποια ερωτηση η οποια δεν θα μπορουσε να απαντηθει, ή δεν θα μπορουσε αυτη να ξερει την απαντηση, να ειναι σωστη απαντηση το "δεν ξερω", αλλα αν σχεδον για ολες σου τις ερωτησεις η απαντηση της ηταν δεν ξερω, τοτε μαλλον δεν ηξερε να κανει τη δουλεια της!
κ εγω παντως με την τριτη βρηκα ειδικο ψυχικης υγειας που τελικα συνεργαστηκαμε κ εγινε ψυχοθεραπευτικη δουλεια.
πριν αυτην ειχα παει σε δυο ψυχιατρους συστημενη, αλλα δεν περπατησε καλα το πραγμα.
λιγο εγω ημουν αντιδραστικη κ δε συνεργαζομουν, λιγο αυτοι δεν με καταλαβαν, παντως γιναν δυσαρεστα πραγματα κ δεν περπατησε καλα.
θελω να σου πω με αυτο να μην εγκαταλειψεις την αναζητηση ενος καλου ειδικου.
καποια στιγμη θα βρεις αυτον που θα ταιριαξετε.
εγω την βρηκα με την τριτη.
Άσε Λου, πραγματικά με έκανε ράκος εκείνο το βράδυ, έκλαιγα με λυγμούς κι ένας Θεός ξέρει πως κρατήθηκα να μην το προσπαθήσω, αλήθεια! Μέχρι κι ο αδελφός μου με ρώτησε τι έπαθα γιατί μπήκα σπίτι κλαίγοντας και με άκουσε…και είναι ψυχίατρος, όχι ψυχολόγος! Έχεις δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη ρε να φροντίζεις για το καλό του ασθενούς, τι λόγια είναι αυτά; Προτροπή σε αυτοκτονία; Έχω άδικο, πες μου ειλικρινά! Εγώ προσπαθούσα να σταματήσω τα κοψίματα και τις απόπειρες και το ήξερε και είπε κάτι τέτοιο; Δεν ήταν σαν να με σπρώχνει εκεί; Και μιλήσαμε σήμερα γιατί υπάρχει ένα θέμα που πρέπει να λύσουμε και με τάραξε περισσότερο, πάει να βγει και λάδι λέγοντας «ναι, αλλά δεν το έκανες», το πιστεύεις αυτό;;; Δεν αντέχω άλλο, είμαι τρελαμένη από χθες, κλαίω συνέχεια…καθόμουν στην τουαλέτα στη δουλειά κι έκλαιγα, δεν ξέρω πώς να συνέλθω πραγματικά!
Δεν μπορώ να σχολιάσω τίποτα άλλο από όσα είπες αυτή τη στιγμή με τόση ταραχή, συγγνώμη…μόνο για το «δεν ξέρω» θα πω…εγώ εκείνη την ημέρα της ζητούσα συμβουλές για κάποια προσωπικά μου θέματα και το μόνο που έλεγε κάθε φορά ήταν δεν ξέρω! Ε, μια, δυο, τρεις, απελπίστηκα κι εγώ! Αν δεν ξέρεις εσύ, ποιος θα ξέρει; Έστω μια γνώμη, μια συμβουλή! Γι’ αυτό το είπα αυτό περί θανάτου και μου απάντησε έτσι…
Καταρχήν να πω ότι το προηγούμενο μου μήνυμα δεν ήταν ροζ πριν το επεξεργαστώ τώρα γιατί εκεί που ήμουν για κάποιο λόγο που δεν ξέρω δεν γίνονταν ροζ τα γράμματα οπότε τα έφτιαξα τώρα...
Και σκέφτηκα κάτι άλλο...με τον τίτλο που έβαλα στο θέμα, σκέφτομαι να ρωτάω εδώ οτιδήποτε με απασχολεί...φυσικά μπορεί να συνεχίζεται η συζήτηση όσον αφορά όσα έχουν ήδη ειπωθεί, εννοείται!
Αυτή τη στιγμή λοιπόν θέλω τις γνώμες σας (αντρών και γυναικών) στις εξής ερωτήσεις: ποιά η άποψη σας για την χρήση σωματικής βίας είτε πρόκειται για άτομα του ίδιου είτε διαφορετικού φύλου; Επίσης αν είναι σε διαφορετικού φύλου δηλαδή άντρας προς γυναίκα θεωρείτε ότι έχει διαφορά από το αν είναι από άντρα σε άντρα ή γυναίκα προς γυναίκα; Επίσης, αν μια γυναίκα ασκήσει βία σε έναν άντρα, τί γνώμη έχετε γι' αυτό; Βέβαια εμείς άντε να δώσουμε ένα χαστούκι, δεν μπορούμε να κάνουμε και τίποτα παραπάνω...θεωρείτε ότι έχει την ίδια βαρύτητα με το να το κάνει ο άντρας στη γυναίκα; Επίσης, αν αυτή το κάνει πιστεύετε ότι της αξίζει ανταπόδωση; Συγγνώμη για τις πολλές ερωτήσεις μου...όποιος θέλει ας απαντήσει... :o
Δεν ειμαι σιγουρη αν καταλαβα... Συνεχιζεις να πηγαινεις στην Ψυχιατρο που ειχες στο παρελθον?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Όχι βέβαια! Απλά υπάρχει ένα τυπικό θέμα που πρέπει να λύσουμε και μιλήσαμε στο τηλέφωνο...στο "ιατρείο" της δεν ξαναπατάω αν δεν μου ζητήσει συγγνώμη!Quote:
Originally Posted by ALIA
...........................
Κυκνε, σβησε κανενα μηνυμα απο το γραμματοκιβωτιο σου...
Έσβησα Άλια...συγγνώμη, μερικές φορές ξεχνάω να κοιτάξω αν έχει γεμίσει...γιατί μου αρέσει γενικά να κρατάω τα μηνύματα...μακάρι να μην υπήρχε όριο αποθήκευσης...
Τί σημαίνει αυτό; Δεν καταλαβαίνω... :confused:Quote:
Originally Posted by soft
........................................Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Συμφωνώ σε όλα Λου εκτός από το ότι η βία από γυναίκα σε άντρα κι από άντρα σε γυναίκα έχει την ίδια βαρύτητα...κι εδώ διαφωνώ γιατί μια γυναίκα δεν μπορεί να κάνει σωματικό κακό σε έναν άντρα ενώ το αντίθετο μπορεί κάλλιστα να συμβεί...εμείς δεν έχουμε την απαραίτητη δύναμη για να προκαλέσουμε ζημιά...χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι κι από τη γυναίκα είναι σωστή πράξη...αλλά πρέπει να σκεφτούμε και το τι βλάβες θα προκαλέσει η πράξη αυτή στο σώμα...αν εγώ π.χ. δώσω ένα χαστούκι σε κάποιον δεν θα καταλάβει τίποτα αν όμως εκείνος με αρχίσει στα χαστούκια εγώ θα νιώσω πολλά...και μπορεί αυτό να έχει πολύ άσχημες συνέπειες ανάλογα για το πόσο ξύλο μιλάμε...κατάλαβες τί εννοώ;Quote:
Originally Posted by Lou!
θα διαφωνήσω με τον κύκνο στο ότι η γυναίκα δεν μπορει να κάνει σωματικό κακό σε έναν άντρα...επειδή το έχω ζήσει λοιπόν να σου πω ότι άνετα και χαλαρά μπορεί να κάνει ζημιά μια γυναίκα όταν χτυπάει έναν άντρα και δεν μιλάω μόνο για τα χέρια άλλα ότι μπορεί να κρατάει κάτι και να κάνει μεγάλη ζημιά δεν είανι όλες οι γυναίκες ας πούμε "αδύναμες"....το θέμα είναι να μην φτάσει κανείς απο τους δύο σε τέτοια πράξη είναι ότι χειρότερο εχω δει και εχω ζήσει...ευχαριστώ!
ναι κυκνε, ως προς το οτι οι αντρες ειναι γενικα πιο μυωδεις απο τις γυναικες κ μπορουν να βαρανε πιο πολυ συμφωνω.
οι σωματικες συνεπειες μπορουν να εξαρτωνται απο τα αν βαραει καποιος δυνατα ή πιο ελαφρα, αλλα οι ψυχικες δεν μπορεις να προβλεψεις γιατι εχει να κανει με το πώς το βιωνει το ατομο κ με βιολογικα χαρακτηριστικα ευαλωτοτητας, πχ καποιοι καταθλιβονται/αγχωνοται πιο ευκολα απο αλλους κ μονο απο το βιολογικα τους χαρακτηριστικα, οποτε δεν μπορει να πει κανεις ποση οδυνη θα προκαλεσει σε εναν ανθρωπο ενας ξυλοδαρμος ή ενας βιασμος.
νομιζα οτι ρωτουσες ως προς την κοινωνικη διασταση του θεματος, πχ αν ο αντρας βαραει ειναι οκ γιατι... "ειναι αντρας", αλλα αν βαραει η γυναικα ειναι κατακριτεο.
Ρωτούσα και για την κοινωνική, ναι...κι απ' αυτή την άποψη συμφωνώ μαζί σου όπως σου είπα...απλά είχα και στο μυαλό μου και το σωματικό κακό που μπορεί να πάθει κάποιος και που στις γυναίκες λογικά είναι περισσότερο πιθανό λόγω σωματικής διάπλασης...ούτε εγώ εγκρίνω τη βία και δεν έχω σηκώσει ποτέ το χέρι μου παρά μόνο για άμυνα που εκεί δικαιολογείται, έτσι δεν είναι;Quote:
Originally Posted by Lou!
Κίμι, υποθέτω ότι είσαι άντρας, σωστά; Θα σου απαντήσω...αυτό που περιγράφεις τα χτυπήματα με αντικείμενα δεν μου πέρασε καν σαν ιδέα από το μυαλό όταν έγραφα, σκεφτόμουν αποκλειστικά και μόνο χτυπήματα όπως ένα γυναικείο χαστούκι π.χ. που για εσάς σωματικά τουλάχιστον είναι "χάδι"...σε τέτοια περίπτωση που η άλλη θα αρχίσει να εκτοξεύει βάζα και γενικά βαριά αντικείμενα εναντίον του άλλου εννοείται ότι συμφωνώ μαζί σου. Προσωπικά ποτέ μου δεν θα έκανα κάτι τέτοιο εκτός κι αν κινδύνευα πραγματικά από εκείνο το άτομο, αν βρισκόμουν σε άμυνα κι αν αυτή ήταν η μόνη λύση για να μην πάθω εγώ κακό...δεν νομίζω ότι σε τέτοια περίπτωση μπορείς να κατηγορήσεις αυτόν που αμύνεται...διαφωνείς;Quote:
Originally Posted by kimi68
ναι άντρας είμαι...συμφωνώ κύκνε για την άμυνα που λές, εσύ μπορεί να μην το έκανες εγώ ούτε που το εχω σκεφτεί αλλά εχω δεί να αμύνεται άντρας απο τα χτυπήματα γυναίκας και πίστεψέ με ότι ύψος τις έλειπε τόση δύναμη είχε.
νομιζω οτι αν καποιος/-α ειναι σε αμυνα κ απειλειται η ζωη του ή η σωματικη του ακεραιοτητα, ναι, οτι δικαιολογειται!
παντως σαν γενικη αρχη καλυτερα να αποφευγεις τα πολλα παρε δωσε με ανθρωπους που φαινονται πολυ οξυθυμοι κ οτι θεωρουν τη βια νορμαλ αντιδραση για την επιλυση διαπροσωπικων συγκρουσεων κ διαφωνιων.
καλυτερα να συναναστρεφεσαι ανθρωπους που φαινονται πιο πραοι.
αν κ ποτε δεν ξερεις, βεβαια! :)
αλλα μην πηγαινεις κ προκαλωντας την τυχη σου! κ ειδικα απο τη στιγμη που, αν καταλαβα καλα, φοβασαι μηπως καποιος σε κακομεταχειριστει!
αν και δεν το είπα Lou μίλησα για παντρεμένο ζευγάρι οπότε καταλαβαίνεις...
Εννοείται ότι αποφεύγω τους οξύθυμους ανθρώπους...καταρχήν, ούτε τις φωνές δεν αντέχω...έχουν υπάρξει φορές που έχω βάλει τα κλάματα επειδή μου φώναξαν...και μετά απ' αυτό ο ένας δεν το ξαναέκανε ποτέ (ακόμα θυμάμαι τη φράση του "εσένα δεν μπορώ να σου φωνάξω", φαίνεται από τα κλάματα κατάλαβε ότι δεν τα αντέχω αυτά) κι ο άλλος το απέφευγε όσο μπορούσε για να μην με τρομάζει... :) Το καλό μου...Quote:
Originally Posted by Lou!
Ναι, όντως φοβάμαι μήπως με κακομεταχειριστούν γιατί έχει συμβεί και στο παρελθόν και δεν θέλω να το ξαναπεράσω αυτό...
Οκ...σε τέτοια περίπτωση όπως είπα διαφωνώ με τη γυναίκα...δεν είναι σωστά πράγματα αυτά...απλά να σε ρωτήσω κάτι: τί θεωρείς σωστό σαν αντίδραση από την δική σας πλευρά; Την απλή άμυνα/ακινητοποίηση ώστε να μην μπορεί να βλάψει άλλο (που φυσικά είναι δικαίωμα σας αυτό) ή την ανάλογη συμπεριφορά με ότι έκανε και σε εκείνη;Quote:
Originally Posted by kimi68
Δεν ειδα παντως καμια διαφορα...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Για δοκίμασε τώρα πάλι...είχε στείλει και κάποιος άλλος και δεν τα είχα δει και ξαναγέμισε γιατί τώρα ξαναμπήκα εδώ...Quote:
Originally Posted by ALIA
εμένα η γνώμη μου είναι να κάνεις την απλή άμυνα/ακινητοποίηση να ηρεμήσει και να το συζητήσουν σαν άνθρωποι...όλα λύνονται δεν χρειάζεται βία.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Χαίρομαι πολύ που σκέφτεσαι έτσι και μακάρι να σκέφτονταν όλοι σαν κι εσένα...Quote:
Originally Posted by kimi68
Όντως έτσι είναι, ακινητοποιείς την άλλη ώστε να ηρεμήσει και μετά συζητάς...αυτό είναι το σωστό κατ' εμέ...όμως, όχι, δεν λύνονται όλα τα προβλήματα και στην περίπτωση αυτή η λύση είναι ο χωρισμός...εντάξει, αυτό δεκτό αν και πληγώνει αλλά όχι και βία...ειδικά πολλή...άντε, ένα χαστούκι δεν είναι και τίποτα...εγώ τουλάχιστον αν συνέβαινε θα το συγχωρούσα για μία φορά αν μου έλεγε ότι το μετάνιωσε, δεν θα ξαναγίνει κι ότι το έκανε πάνω στα νεύρα του κι αν ο άλλος ήταν ως επί το πλείστον εντάξει απέναντι μου...όλοι κάνουμε λάθη...τώρα βέβαια αν με έκανε μαύρη στο ξύλο, εκεί δεν ξέρω αν θα το συγχωρούσα έστω και για μία φορά...αν βέβαια είχα την επιλογή...εσύ στην περίπτωση που η κοπέλα σου θα σου έδινε χαστούκι, θα την συγχωρούσες; Για να μην παρεξηγηθώ, ξαναλέω ότι εγώ δεν το έχω κάνει παρά μόνο για άμυνα αλλά για να είμαι ειλικρινής υπήρχε κάτι που μου είπαν κάποτε κάτι που με πρόσβαλλε πολύ που αν τον είχα μπροστά μου εκείνη την στιγμή και δεν μου το έλεγε από το τηλέφωνο νομίζω ότι τότε όντως θα τον χαστούκιζα γι' αυτά τα λόγια, γι' αυτή την προσβολή...ναι, ακόμα κι εγώ που φοβάμαι τόσο πολύ τη βία και που τον αγαπάω πιο πολύ κι από την ίδια μου τη ζωή...χωρίς υπερβολή...