Originally Posted by
marina38
Α, συγγνώμη ρέμεντι, δεν κατάλαβα ότι βρίσκομαι σε ανακριτικό γραφείο!... Χαίρομαι που οι άλλοι κατάλαβαν τι έγραψα. Μίλησα για ιστορία φιλικού ζευγαριού, ούσα κολλητή της κοπέλας, αλλά και φίλη του φίλου της. Πού είναι το περίεργο? Εδώ κι εσύ έχεις γράψει σελίδες επί σελίδων για το φιλικό σου ζευγάρι και την κοπέλα που τον ‘καταδίωκε’, κι έχεις περιγράψει προσωπικότητα, συνήθειες, χίλια δυο για την κοπέλα που προφανώς δεν έχεις καν συναντήσει προσωπικά.
Αυτόν που χαρακτήρισα τη συμπεριφορά του ξεφτιλισμένη κι άνανδρη, τον έκανα παρέα μήνες ολόκληρους. Η δε φίλη μου είχε σχέση μαζί του για πάνω από 6μηνο. Ο ίδιος την είχε κυνηγήσει, ο ίδιος ήθελε να κάνουν πιο σταθερή σχέση. Η φίλη μου αρχικά δεν ήθελε, καταρχήν διότι υπήρχε απόσταση (άλλες πόλεις). Αυτός όμως ήταν πάντα παρών, ερχόταν στην πόλη της κι έμενε σπίτι της για μέρες ολόκληρες, επικοινωνούσε συνέχεια στο μεσοδιάστημα, τη φιλοξένησε σπίτι του, επίσης για μέρες. Τη γνώρισε στους φίλους του, έβγαινε με τους δικούς της φίλους, πήγαιναν βολτούλες, φωτογραφιζόταν χαμογελαστός μαζί της, έδειχνε μπροστά σε όλον τον κόσμο ότι είχαν σχέση. Δήλωνε ότι η απόσταση μπορεί να καλυφθεί, η δουλειά του ήταν τέτοια που μπορούσε να πάρει απόσπαση ή και μετάθεση. Ερωτικά και συντροφικά, δήλωνε σούπερ ενθουσιασμένος. Για όλα αυτά, εκτός από τις μαρτυρίες ανθρώπων, που βγαίνανε μαζί τους, υπήρχαν και ντοκουμέντα.
Ο τυπάς όμως, έβλεπε ταυτόχρονα και μια άλλη γυναίκα (σε άλλη πόλη πάλι… τον είχαν φάει τα χιλιόμετρα τον άνθρωπο…), για την οποία ο ίδιος είχε δηλώσει ότι είναι μια περιστασιακή σεξουαλική επαφή κι όχι σχέση, για να καλύπτει τις ανάγκες του. Είχε πει ότι τη χωρίζει ανά πάσα στιγμή κι ότι φυσικά και δεν ήταν ερωτευμένος. Αυτή προϋπήρχε της φίλης μου και οκ, λογικό ήταν ένας νέος άντρας χωρίς σταθερή σχέση, να διατηρεί κάτι τέτοιο. Έλα όμως που αυτό το συνέχιζε και μετά… παρότι δηλαδή η σχέση με τη φίλη μου σοβάρευε σταθερά, αυτός κάθε τόσο πήγαινε και για ένα πήδημα στην άλλη. Τελικά η φίλη μου τον σούταρε (και πολύ άργησε), καθότι ενώ εκείνη είχε ξεκαθαρίσει κάποιες καταστάσεις στη ζωή της κι είχε ρυθμίσει το θέμα ‘απόσταση’ ώστε να μπορούν να βλέπονται ακόμα πιο συχνά, ο τυπάς ήθελε ξεκάθαρα να το κρατήσει δίπορτο. Το προσπαθούσε με χίλιες δυο δικαιολογίες και τρόπους. Γενικά, είχε διαμορφωθεί μια πολύ αρρωστημένη κατάσταση. Ακόμα κι όταν η φίλη μου του είπε τέρμα, την έπαιρνε τηλ και της ζήταγε να μείνουν τουλάχιστον φίλοι και να την ξαναεπισκεφτεί και παρόμοιες μπαρούφες.
Η άλλη γυναίκα της ιστορίας ήταν γνωστή όλων. Όχι στενή φίλη, κάποιοι την ήξεραν πολύ επιφανειακά, κάποια κοπέλα της παρέας την ήξερε πολύ καλύτερα, μιλούσαν τακτικά και κάποτε έκαναν και παρέα από κοντά. Βλέπαμε λοιπόν ότι αυτή η γυναίκα τον είχε Θεό τον τυπά, μίλαγε για τον έρωτα και την αφοσίωσή του, ενώ αυτός την είχε δημοσίως γραμμένη, ιδιωτικώς όμως προφανώς συντηρούσε την εξάρτησή της από αυτόν. Παρότι για τόσους μήνες διατηρούσε και τη σχεσούλα του με τη φίλη μου. Ήταν λυπηρό να βλέπεις έναν άνθρωπο να εξαπατάται τόσο. Ή αν θες να αυταπατάται… Αλλά όπως και να έχει, ήταν λυπηρό. Κι αυτό ήταν τελικά το βασικό κίνητρο για να της μιλήσουμε. Δεν υπήρχε καμιά σκέψη ‘να τους χωρίσουμε’, ούτε να παρέμβουμε σε μια ευτυχισμένη σχέση. Αυτά.