κορινα μου δεν ειναι οτι δεν θελω αλλα σε αυτη τη φαση προτιμω την δημοσια συζητηση.
δεν εχει να κανει με σενα κοριτσι μου.
μου εισαι ιδιαιτερα συμπαθης :)
Printable View
κορινα μου δεν ειναι οτι δεν θελω αλλα σε αυτη τη φαση προτιμω την δημοσια συζητηση.
δεν εχει να κανει με σενα κοριτσι μου.
μου εισαι ιδιαιτερα συμπαθης :)
A ok εννοείται!Κανένα πρόβλημα! :)
και εγω που εμεινα μονη ενα 2μερο μου φανηκε ασχημο...Quote:
Originally Posted by fragile
Αν θες , σου προτεινω να δεις καμια ταινια , να εχεις φροντισει ηδη να βρεις τι ταινιες θα δεις...
Να μαγειρεψεις ( αν εχεις διαθεση ) γιατι καλο και το delivery ...
Κατα αλλα , με φοβο μη γινω σπαστικια - ψαξε να βρεις αλληγ ψυχολογο.. αν πιστευεις οτι χρειαζεσαι ακομα ψυχολογικη βοηθεια απο ειδικο
γιατι να το αφησεις?
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ
Φιλημου , εσυ που ανοιξες το θεμα, σε καταλαβαινω κι εχεις δικιο! ειναι σοβαρο το να εισαι τοσο ασχημα ψυχολογικα,το να μην εχεις ορεξη για τυποτα!
Αυτο που μπορω να σου πω, να σε κανει να νιωσεις πιο ομορφα η μαλον να δεις οτι τελικα δεν ειναι τοσο σοβαρα τα πραματα .Κοιτα λοιπον εμενα! για να δεις ποσο πιο ασχημα πραματα υπαρχουν!!!
....φρατζιλ να σε ρωτήσω κάτι καλή μου?
Πόσο χρονών είσαι?
@gossamer θα προσπαθησω να βρω κατι να γεμισω το χρονο μου αν και οταν εισαι σε καταθλιψη το μονο που θες ( εγω τουλαχιστον ),ειναι να πινεις κ να καπνιζεις (κυριως το δευτερο).
@γιωργο εχω διαβασει την ιστορια σου, αλλα βλεποντας αγορι μου και αλλους ανθρωπους να πονανε τοσο πολυ δεν χαροποιουμαι.
αντιθετως θλιβομαι πολυ.
τι εχω να κερδισω απο τον πονο του αλλου?
καταλαβαινω βεβαια οτι το λες απο την αποψη να δω οτι υπαρχουν κ χειροτερα ετσι ωστε να μην νιωθω η μονη που υποφερει και σε ευχαριστω πολυ γι'αυτο :)
@Θεοφανια μου 38 ετων ειμαι.
παιδια σας εχω και νεα.
αλλαξα γνωμη και πηρα την αποφαση να γυρισω στην παλια μου ψυχολογο.
τα ζυγισα απο δω, τα ζυγισα απο κει και πηρα την αποφαση μου.
παντως μια σταθεροτητα στις αποφασεις μου με διακρινει...δεν μπορειτε να πειτε ε? :p
Μ'αρέσει πάντως που οι περισσότεροι νομίζουμε ότι είμαστε χειρότερα από τους άλλους..Κι εγώ έχω πει πολλές φορές "κοίτα τα δικά μου χάλια για να παρηγορηθείς".
ετσι ειναι Κορινα μου.
και γω οταν ειμαι χαλια αυτο πιστευω.
που κ που ομως κανω μικροδιαλλειματα απο το "εγω" μου κ τοτε ναι οντως συνειδητοποιω οτι υπαρχουν πολυ χειροτερα.
Ολοι χαλια ειμαστε - απλα εγω προσωπικα νιωθω να ξεχνιεμαι οταν "συμβουλευω" καποιον για κατι..
Σου ειπα fragile να δεις ταινιες αν και εγω οταν εχω χαλια μερες τπτ δεν κανω. Κοιταω το κενο..
Λεμε λεμε να δουμε αν θα τα κανουμε πραξη τελικα:)
ναι και γω το ιδιο παθαινω.Quote:
Originally Posted by gossamer
οταν συμβουλευω καποιον, ξεχνιεμαι απο τα δικα μου προβληματα.
(για λιγο...)
με βασανιζουν παλι σκεψεις.
οι γονεις φευγουν τριτη κ γυρνανε πεμπτη.
ειμαι βεβαιη πως αποκλειεται να καταφερω να επιβληθω στον εαυτο μου και να μην πιω.
επειδη εχω και το θεμα της αγοραφοβιας, σκεφτομαι να παω την τριτη να αγορασω μια μπουλακα χυμα κρασι κ να το πινω λιγο-λιγο.
αλλα φοβαμαι μηπως πιω παραπανω απο οσο αντεχω και με τρεχει η αδερφη μου που εχει και κεινη τα βασανα της στο νοσοκομειο.
η αλλη λυση ειναι να παρω τρεις μπυρες την τριτη,τρεις μπυρες την τεταρτη και τρεις μπυρες την πεμπτη.
θα χαλασω περισσοτερα λεφτα απο την μια, αλλα απο την αλλη θα ειμαι πιο ασφαλης γιατι οι τρεις μπυρες δεν με βαρανε στο κεφαλι οπως αν πιω πολυ κρασι.
η μηπως να παρω κρασι (3 ευρω κανει μονο) και να το πινω λιγο-λιγο?
Ποσο καιρο ειπαμε δουλευεις με την ψυχολογο σου?Quote:
Originally Posted by fragile
σχεδον δυο χρονια.
σχετικα με το θεμα του αλκοολ, μου εχει πει οτι μπορω να πινω μονο οταν ειμαι με παρεα και οταν απο πριν εχω καλη διαθεση.
σχετικα με το οτι απ' οτι καταλαβα η ερωτηση σου εχει να κανει με το οτι η ψυχολογος μου δεν με εχει βοηθησει υπαρχουν αλλες εξηγησεις οπως το οτι ζω σε ενα πολυ ασχημο οικογενειακο περιβαλλον και συν τοις αλλοις η ασθενεια μου ειναι βαρια ας το πουμε και ετσι.
εξαλλου εχω γυρισει απειρους ειδικους απο τα 21 μου και δεν ειδα γιατρεια απο κανεναν.
Στο θεμα του αλκοολ σταθηκα,το να πιεις με παρεα ή επειδη γουσταρεις και εχεις την διαθεση ναι να το κανεις αυτο ειναι το υγιες πιωμα,να το πουμε και ετσι..Quote:
Originally Posted by fragile
Το να πιεις ομως για να αποφυγεις συμπτωματα ειτε πανικου ειτε αγοραφοβιας σε παει βηματα πισω αυτο,με την εννοια οτι καποια στιγμη πρεπει να βρεις το σθενος να τα αντιμετωπισεις νηφαλια..Για να μαθει και ο εγκεφαλος και αυτη την δραση :)
Eχεις την δυναμη και χωρις την μπυρα ή το κρασι :)
αν δεν πινω ομως μνημονιο μου, τοτε κανω overdoses απο φαρμακα.
(και παιρνω ουτως η αλλως ενα καρο απο δαυτα)
Σε καταλαβαινω,ομως πρεπει να βρεις το σθενος που σου ειπα παραπανω..Γιατι και τα φαρμακα ναι βοηθουν αλλα απο μονα τους απλα κουκουλωνουν!Θελεις λιγο δουλιτσα παραπανω δεν νομιζεις?Εννοω να κανεις και εσυ βηματακια μαζι με τα φαρμακακια σου..Επιπονα βηματα το ξερω αλλα θα απελευθερωθεις καποια στιγμη.Quote:
Originally Posted by fragile
θελω πολυυυυυ δουλιτσα οχι λιγη.
σε ευχαριστω για την ευγενια με την οποια μου επισημαινεις το μεριδιο ευθυνης μου.
με βοηθησες ειλικρινα. :)
ενα απο αυτα τα επιπονα βηματακια ειναι να παω την παρασκευη στο γραφειο της.
τρεμω στην ιδεα αλλα πρεπει να το κανω.
και δεν σου κρυβω πως πριν λιγο με ειχε πιασει μια ακατανικητη ταση να την παρατησω και να πηγαινω μονο στον γιατρο (αναγκαστικα για φαρμακα) , προκειμενου να αποφυγω τον γολγοθα της αγοραφοβιας...
Τα εχω περασει..να πας και σερνομενη εκει..Να πας!!Θα ιδρωσεις αλλα μετα θα νιωσεις κυμματακια δυναμης μεσα σου..Σιγα σιγα! :)Quote:
Originally Posted by fragile
Πώς πηγαίνεις στην ψυχολόγο?Με λεωφορείο/αμάξι?
Υπαρχει περιπτωση να θες να αλλαζεις συχνα ψυχολογο(αν ισχυει βεβαια αυτο,οπως καταλαβα) επειδη φοβασαι κατι? Αυτο το κατι θα μπορουσε να ειναι ακομη και η "αναρρωση σου" ή το αναγκαστεις να ζοριστεις για να πας ενα βημα παρακατω στα θεματα που σ'απασχολουν? Ακουγεται λιγο παρανοικο,ομως συχνα εμεις οι ανθρωποι λειτουργουμε αυτοκαταστροφικα και πολλες φορες η "αρρωστια" μας κρυβει κατι απο πισω που ισως δε θελουμε να αντιμετωπισουμε.
Δε θελω να παριστανω τωρα καμια ειδικο,μονο απο προσωπικη εμπειρια και μονο μιλαω,και ισως και να πεφτω εξω.
Απλα σου θετω ενα προβληματισμο.Μηπως δηλ.ολο αυτο ειναι φαυλος κυκλος?
Σ'αυτα τα 2 χρονια η ψυχολογος που ειχες σε βοηθησε εστω πρακτικα,να κανεις καποιες βελτιωσεις στη ζωη σου?
Γιατι καμια φορα μπορει και ο καλυτερος ψυχολογος να μη μπορει να βοηθησει αν εμεις δε κανουμε καποια βηματα να βοηθουμε.Σιγουρα εσυ θα το ξερεις καλυτερα αυτο.
Ειναι κριμα τοσο νεα γυναικα να εχεις τετοια θεματα που δυσκολευουν τη ζωη σου.
Μη χανεις αλλο πολυτιμο χρονο,στο να γινεις εντελως καλα και να εισαι χαρουμενη!
Αλλα σιγουρα μπορεις να τα καταφερεις να αλλαξεις ολα,αν θες. Προσπαθεια και θεληση χρειαζεται νομιζω.
Οι γονεις σου σε στηριζουν σε ολο αυτο που περνας,εκτος απο τη οικονομικη βοηθεια? Επισης σκεφτηκες ταυτοχρονα τις μερες που δε θα εχεις συνεδριες με τη ψυχολογο να διαβαζεις σχετικα βιβλια ειτε αυτοβοηθειας ειτε οτιδηποτε θα σου αρεσε,ωστε να "ξεχνιεσαι" μεχρι το επομενο ραντεβου?
Quote:
Originally Posted by fragile
Φραντζιλ, διαβασα τα τελευταια σου μηνυματα, τις τελευταιες εξελίξεις ας πουμε, ότι θα λειπουν για μερες οι γονεις και το τι συνεπαγεται για σενα, αυτα για τη ψυχολογο κλπ. Εισαι 38 χρονων. Καταλαβαινω ότι εισαι πολύ ευαισθητος ανθρωπος. Βιωνεις εντονα με τους γονεις το, μαζι δεν κανουμε και χωρια δεν μπορουμε. Περασα παρομοια κατασταση μ αυτην που περιγραφεις και σε καταλαβαινω. Όμως εισαι σε μια ηλικια που ειτε σ αρεσει ειτε όχι, όσο σκληρο κι αν σ ακουγεται αυτο, θα πρεπει να απεξαρτητοποιηθεις από τους γονεις σου, να βρεις το δικο σου ανθρωπο, να δημιουργησεις τη δικη σου οικογενεια, να φτιαξεις επιτελους το δικο σου χωρο. Ειναι ειτε μας αρεσει ειτε όχι αυτη η απεξαρτητοποιηση και φυγη η φυσιολογικη πορεια της ζωης αλλιως κινδυνευεις στο μελλον να αντιμετωπισεις χειροτερες ψυχολογικες καταστασεις.
Νομιζω σου το ξαναπα, μετα από ενα ορισμενο χρονικο διαστημα επισκεψεων σε ψυχολογο θα πρεπει να ξεκινησεις να δουλευεις από μονη σου. Εσυ φαινεται εχεις τον ψυχολογο σαν καταφυγιο και όχι σαν αυτον που θα σου δωσει τα εφοδια τα οποια θα βαλεις αμεσως στην πραξη για να αλλαξεις τη ζωη σου και να δυναμωσεις σαν χαρακτηρας. Μεχρι τωρα, όλα αυτα τα χρονια μ αυτον τον τροπο λειτουργουσες, γι αυτο και δεν αλλαξε σε κατι η ζωη σου.
Οι δυναμεις ειναι μεσα σου. Εσυ με δικη σου πρωτοβουλια και θεληση θα τις βαλεις στην πραξη. Σκέψου ότι ο χρονος τρεχει, ήδη είσαι 38. Ξέρω ότι δεν ειναι καθολου ευκολα τα πραγματα αμα εχεις συνηθισει μ αυτο τον τροπο ζωης τοσα χρονια. Να βρεις μεσα σου τις δυναμεις, αυτες που η "ευαισθησια" σου εχει τοσα χρονια καταπιέσει. Εχεις τη συμπαρασταση των γονιων σου γι αυτο. Ειναι καιρος να κανεις κατι, να βγεις προς τα εξω, να φτιαξεις το δικο σου χωρο επιτελους, αλλιως κινδυνευεις να περασεις τα επομενα χρονια στη μοναξια.
Αν θες ξεκινα με γνωστικη συμπεριφορικη μεθοδο όπως σου ξαναπα (για να βοηθηθεις να βγαλεις προς τα εξω αυτες τις δυναμεις) σε ενα καλο ψυχολογο, νοουμενου ότι θα βαλεις σαν ορο στον εαυτο σου ότι θα τα κανεις πράξη και θα αλλάξεις αλλιως καλυτερα μην πας.
Καρμεν, Κορινα, Ιωαννη σας ευχαριστω θερμα για τις απαντησεις σας κ τον χρονο που αφιερωσατε για μενα.
συγγνωμη που δεν σας απανταω εκτενεστερα, αλλα ειμαι πολυ πεσμενη και δεν εχω την απαιτουμενη συγκεντωση.
Κορινα μου λεωφορειο ουτε για αστειο.Quote:
Originally Posted by Korina12
παω ειτε με ταξι (ευτυχως ειναι κοντα το γραφειο της), ειτε με παει ο πατερας μου με το αυτοκινητο κ γυριζω με ταξι.
αυτο που με χαλαει ειναι οτι δυσφορει οταν με πηγαινει με το αυτοκινητο.
εκεινη την ωρα νοιωθω πως δεν με καταλαβαινει καθολου και νοιωθω οργη και θλιψη.
το αλλο που το πας?
χθες μου ειπε πως πρεπει να κανω επιπονα βηματακια για την ανεξαρτητοποιηση μου οπως να μετακινουμαι με λεωφορειο.
ή δεν με καταλαβαινει καθολου ή το κανει για να με κινητοποιησει.
διαβαζω περιπτωσεις ασθενων με διαταραχη πανικου που τους πηγαινοφερνουν οι γονεις τους και δεν σας κρυβω πως ζηλευω.
Ούτε εγώ μπορώ τα λεωφορεία.Με ταξί πάω όπου είναι να πάω.Εμένα αν πω στον μπαμπά μου να με πάει κάπου θα με πάει,αλλά δεν θέλω εγώ γιατί θέλω να είμαι πιο ανεξάρτητη,εκτός από λίγες περιπτώσεις βέβαια.Αλλά ούτε εμένα καταλαβαίνουν ιδιαίτερα οι δικοί μου.Ειδικά παλιότερα που ήμουν χάλια κ ήθελα να με πηγαινοφέρνουν ή ακόμη κ να με περιμένουν κάπου φυσικά δυσανασχετούσαν τις περισσότερες φορές.
Αν μπορείς να πηγαίνεις με ταξί κ το συνηθίσεις αυτό θα είναι πολύ καλύτερα για σένα.Θα αισθάνεσαι πιο δυνατή.
Κορινα μου σε ευχαριστω θερμα για το μηνυματακι σου.
το ταξι ναι ειναι μια καλη λυση, αλλα ακριβη (ιδιαιτερα το ραδιο-ταξι).
κοστιζει τελικα πολυ ακριβα το να εισαι αγοραφοβικη (αυτο το λεω και μεταφορικα και κυριολεκτικα)
Quote:
Originally Posted by fragile
Ποσο καιρο θες ακομα να ριζωσει ο φοβος μεσα σου?Συγνωμη που ξαναεπεμβαινω αλλα το πας πολυ λαθος..Δεν γινεται να εισαι συνεχως στα μαλακα.
ισως και να 'χεις δικιο μνημονιο.
εχω διαβασει εδω μεσα, ιστοριες ατομων με αγχωδεις διαταραχες, που εχουν κανει πολυ μεγαλυτερες υπερβασεις απο μενα.
καλησπέρα fragile μπήκα πάλι στο forum μετά από 2 χρόνια γιατί πάλι είμαι χάλια!!σκέφτομαι και γω να πάω σε ψυχολόγο αλλά πάντα τους σνόμπαρα γιατί πες από πείσμα πες από ξεροκεφαλιά ήθελα να κάνω δουλειά μόνη μου!!τώρα όμως δεν πάει άλλο γτ έχω μεγαλώσει (29 ετών) θέλω να προχωρήσω και να δημιουργήσω στην ζωή μου !!οι γονείς μου και ο αδελφός μου προσπαθούν και μένα να με υποστηρίξουν και να με συνεφέρουν αλλά θέλω να τα κάνω όλα μόνη μου και όταν μένεις και μόνος σου κάποια χρόνια τα πράγματα είναι λίγο δύσκολα!! σόρρυ παρεκτρέπομαι στο post σου!!
να σε ρωτήσω αφού είσαι άνεργη γιατί δεν πας με την κάρτα ανεργίας τουλάχιστον εγώ αυτό θα κάνω να σου'ρθει πιο φθηνά;;;
Προς θεου δεν στο ειπα γιαυτο..Ο καθε ανθρωπος εχει τις δικες του αντοχες!Πρεπει να κανεις την προσπαθεια να μπεις σε ενα λεωφορειο ή να πας και με τα ποδια αφου ειναι κοντα..Εχε και ενα μπουκαλακι νερο μαζι σου,ειτε να πινεις ειτε να βρεχεσαι,θα δεις που θα τα καταφερεις!Quote:
Originally Posted by fragile
Θελει εκθεση το θεμα κοριτσι μου..Επιπονο ναι αλλα οχι ακατορθωτο!Και μολις το κανεις αυτο θα πας σε αλλο επιπεδο πιστεψε με.
θα συμφωνήσω απόλυτα με τον mnimonio θέλει έκθεση το θέμα και κοινωνικοποίηση γιατί όπως λέει και ο αδελφός μου ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο...Quote:
Originally Posted by mnimonio
και γώ το σάββατο βγήκα με φίλους και γνωστούς, στην παρέα ήταν και καινούργια άτομα όταν μου τα γνώρισαν έκανα λες και ήμουν έξω απο τα νερά μου.
Αισθάνθηκα λές και ήμουν αλλού...
ε δεν ειναι και τοσο κοντα.Quote:
Originally Posted by mnimonio
με τα ποδια μια ωρα δρομος.
μια φορα το κανα και τα εφτυσα γιατι ειμαι και μανιωδης καπνιστρια βλεπεις...
παντως τα ποστ σου με βοηθανε πολυ :)
Oταν ειχα τους πανικους δεν μπορουσα ουτε να οδηγησω,αναγκαστικα ομως το εκανα..Ειχα και 5-6 μπουκαλακια νερο στο αμαξι για να βρεχομαι(τοσο πολυ που εβγαινα σαν κατουρημενη) ιδρωνα ξε-ιδρωνα,φουσκωνα ξεφουσκωνα το εκανα..!Την γλυκα του αλκοολ την δοκιμασα και εγω και γινομουν τρις χειροτερα!!Τελος παντων καποια στιγμη θα στα πω πιο ειδικως..! :)Quote:
Originally Posted by fragile
Ααα και μιας και ειπες για υπερβαση,να ξερεις και μονο καποιος που βιωνει αυτα τα συναισθηματα (αγοραφοβια,πανικος καταθλιψη)ειναι απο μονα τους υπερβαση!!
χαχαχα!Κι εγώ με τα μπουκαλάκια μου συνέχεια είμαι για να βρέχομαι.Είχα πάει θέατρο τις προάλλες.Ολοι κάθονταν άνετα,μόνο εγώ η τρελλή έσκαγα και ήμουν με τα μπουκαλάκια μου,βρεχόμουν κ έκανα αέρα.Quote:
Originally Posted by mnimonio
Φρατζιλ εγω πιστευω οτι εχεις βολευτει κ εχεις επαναπαυτει επειδη εχεις την δικλειδα ασφαλειας, ητοι η ψυχολογος σου. Κατα τη γνωμη μ πολυ καλα εκανε η ψυχολογος π αρχισε να σου το "κοβει". Οι ψυχολογοι κ ψυχιατροι ειναι θεραπευτες κ οχι φιλοι κ γκομενοι. Ο ρολος τους σταματαει στο ρολο του θεραπευτη. Εμενα μ ειχε πει παλια η δικη μ οτι "ξερεις οτι κ εξω να σε ανταμωσω τυχαια στο δρομο δν θα σε χαιρετησω". Η συνεργασια (κ οχι σχεση) αρχιζει κ τελειωνει στο γραφειο. Nothing more. Νομιζω εγινα σαφης. Πιστευω πρεπει να βρεις αιτια/αφορμη να "ξεβολευτεις" κ να εξερευνησεις τα ορια των δυνατοτητων σου. ξερεις οτι στα λεω φιλικα. :) bye
καλημερα σας!
το αγχος και η θλιψη, δεν λενε να φυγουν.
φταιω και γω ομως.
εκανα μ@λ@κιες.
χθες και προχθες που ελειπαν οι γονεις ηπια του σκασμου.
προς στιγμην ενιωσα να πεταω στα συννεφα, αλλα η προσγειωση ηταν πολυ ανωμαλη.
(ποσο μα ποσο δικιο ειχες μνημονιο)
επισης με δικη μου πρωτοβουλια,εδω και ενα μηνα εχω κοψει ενα απο τα φαρμακα που με βοηθουσαν πολυ.
χοντρη βλακεια μου.
επειδη παιρνω πολλα φαρμακα, μου ηρθε η φαινη ιδεα να κοψω το ενα απο αυτα γιατι οταν τα εβλεπα πολλα αγχωνομουν.
σημερα το βραδυ ερχονται οι γονεις.
απο τη μια χαιρομαι, απο την αλλη σκεφτομαι οτι στην αρχη θα ειμαστε στα μελια (ματσα-μουτσα...πως τα περασατε κλπ) και απο αυριο θα αρχισει η μανα μου τη μουρμουρα γιατι μενω αδρανης κλπ και ο πατερας μου να γκρινιαζει και να αναστεναζει για τα οικονομικα (εδω να αναφερω οτι ναι μεν εχουν γινει πολυ σημαντικες μειωσεις στις συνταξεις τους, αλλα σε σχεση με αλλους ειμαστε σε πολυ καλυτερη μοιρα)
γ@μημενη οικονομικη κριση.
με το που αρχισαν τα ζορια στα οικονομικα, ο πατερας μου εχει αγχωθει σε φοβερο βαθμο και τοτε προσδιοριζω χρονικα την εναρξη της διαταραχης πανικου μου.
εντωμεταξυ ακυρωσα το αυριανο ραντεβου με την ψυχολογο μου.
ημουν σιγουρη οτι αυριο με το που θα ξυπναγα θα αρχιζαν οι γνωστες αναγουλες και θα της το ακυρωνα τελευταια στιγμη.
την πηρα τηλ. και της εξηγησα.
θελω πρωτα να παω στον ψυχιατρο (την Τριτη) να μου προσθεσει παλι το φαρμακο που σταματησα απο μονη μου και να κατσω να σκεφτω τι πραγματικα θελω αφου ηρεμησω σχετικως.
ή που θα πηγαινω μονο στον γιατρο, ή που θα συνεχισω οταν και αν ειμαι ετοιμη με την ψυχολογο μου ή θα δοκιμασω την καινουρια που εχω βρει.
ενα μπαχαλο γινεται μεσα στο κεφαλι μου :(
Φρατζιλ επειδη θελω να σε βοηθησω κ ειλικρινα εχω καθε καλη προαιρεση, θα αφιερωσω λιγο χρονο να σου γραψω καποια πραγματα που ελπιζω να τα σκεφτεις, να τα αναλογιστεις κ εστω αμα δν θες να απαντησεις σε μενα, να δωσεις τις απαντησεις στον εαυτο σου.
Το οτι αναγνωριζεις το μεριδιο ευθυνης που σου αναλογει ειναι πολυ θετικο κ μπραβο σου. Φαινεται οτι εχεις αυτογνωσια, πληρη συνειδηση των αδυναμιων σου κ δν βγαζεις την ουρα σ απεξω. Ομως αυτο π δεν κανεις κατα τη γνωμη μ ειναι οτι δεν ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙΣ τις ευθυνες σου. Αλλο αναγνωριζω οτι κανω λαθος καπου, κ αλλο οτι αναλαμβανω την ευθυνη να ζητησω συγγνωμη κ να επανορθωσω (αν προκειται για αλλο ατομο) ειτε να αναπροσαρμοσω τη σκεψη κ συμπεριφορα μ (αν προκειται για μενα). Νομιζω καταλαβαινεις το σκεπτικο μου. να το βρασω αμα καθε 3 και λιγο λες "ναι το ξερω εκανα μαλακιες", αλλα να μην αναλαμβανεις πρωοβουλιες ωστε μεσα απο τις μαλακιες να εχεις διδαχτει.
Κατα δευτερον πολυ κακως που ακυρωσες το ραντεβου με την ψυχολογο. Μα ισα ισα, ΤΩΡΑ ειναι π πρεπει να σε δει κ να συζητησετε, μιας κ τωρα εισαι χαλια, ΤΩΡΑ θα φανει τι μπορει να προσφερει αυτη σαν ειδικος αλλα κ τι μπορεις εσυ να εφαρμοσεις κ να αξιοποιησεις απο οσα σε διδαξε η ψυχοθεραπεια! Επρεπε με τα χιλια ζορια να μπεις σε ενα ταξι να πας! Με αυτο που εκανες μου επιβεβαιωσες αυτο π εγραψα σε προηγουμενο ποστ οτι "εχεις βολευτει κ φοβασαι να αναλαβεις πρωτοβουλιες, νιωθεις μια ασφαλεια κ δεν θες να βγεις απο αυτην". αν δεν εκτεθεις ομως στο αντικειμενο του φοβου, δεν προκειται ποτε να ξεπερασεις τους πανικους. καρατσεκαρισμενο.
Επισης προσπαθησε να βρεις κατι να σε ταρακουνησει, να σε βγαλει απ το μικροκοσμο σου. Δεν ξερω τι θα μπορουσε να ειναι αυτο, αλλα συνηθως οταν καταπιανομαστε με κατι ξεχναμε εστω προσωρινα τα δικα μας προβληματα. Να θυμασαι τη φραση "ενα σκανδαλο ξεπερνιεται με ενα αλλο". Για να προχωρησεις κ να πας μπροστα. δεν γινεται αλλιως. μενεις κ βαλτωνεις.
Δν ξερω τι αλλο να σου πω για να σε βοηθησω. να θυμασαι πως δν ειναι στο χερι μας αυτο π παθαμε, ειναι ομως στο χερι μας να το παλεψουμε κ να το νικησουμε. το αποτελεσμα της μαχης εξαρταται απο μας κ μονο.
Σκεψου αυτα ειναι κριμα να εισαι σε αποτελματωση. ξερεις οτι σε συμπαθω κ σε εκτιμω ως ατομο κ δν τα λεω κακοπροαιρετα. θα σε κραξω κ τηλεφωνικως καποια στιγμη, δν το γλυτωνεις :p
καλη συνεχεια :)
Kαλως το κοριτσι!!Οντως εισαι σε πολυ μπερδεμενη φαση,απο την μια θες να μειωσεις φαρμακα και απο την αλλη αυξανεις αλκοολ..χμμμμ κατι δεν σου κολλαει ε? :)Quote:
Originally Posted by fragile
Mην στεναχωριεσαι για τις 2 μερες που ηπιες,τωρα παει εγινε!Εχει γλυκα η μπυρουλα την ωρα που ειμαστε στην τσιτα,ποιο ζαναξ και κουταμαρες??Χαινεκεν και παλι χαινεκεν!! :P
Mετα ομως που φευγει η μπυρουλα λες ζαναξ!ζαναξ!που εισαι καλο μου??Γιαυτο σου ειπα οτι το αλκοολ θα σε πηγαινει βηματα πισω!!Εχω κανει οπισθεν εγωωωω ουουου!
Δεν ξερω βρε φρατζιλ αν υπαρχει ενας ανθρωπος να σε κατευθυνει σε σχεση με ολα αυτα..Εννοω οτι αμφιβαλλω αν σου γινεται σωστη δουλεια..!Μην απαιτεις να ξεμπερδευτεις μονη σου ειτε για την αγωγη σου,ειτε για το αλκοολ,ειτε για οτιδηποτε!!Δεν θελω να υποτιμησω την ψυχολογο σου και εγω απαντω βαση των γραπτων σου,μπορει να ειμαι και λαθος.
Λακρυμοζα και μνημονιο σας ευχαριστω πολυ για τα μηνυματα σας.
λακρυμοζα εχεις απολυτο δικιο, οτι κανω τα ιδια λαθη ξανα και ξανα και καθε φορα μετανιωνω.
πρεπει να αποκτησω αυτοελεγχο.
οσων αφορα το θεμα της ακυρωσης του ραντεβου με την ψυχολογο παντως, δεν εχει να κανει μονο με το αγχος της διαδρομης.
παιζουν και αλλοι παραγοντες ρολο.
οπως επισημαινει σωστα και το μνημονιο εχω αρχισει να αμφιβαλλω για την αποτελεσματικοτητα που ειχε η ψυχοθεραπεια μου.
δεν ειμαι σιγουρη οτι θα την αλλαξω αλλα ενδεχεται.
επισης πολυ σωστα επισημαινεις οτι πρεπει να βγω απο τον μικροκοσμο μου.
γραφω βεβαια τα στιχακια μου ποτε-ποτε και με αποφορτιζει αυτη η δραστηριοτητα, ακουω μουσικη, σερφαρω στο νετ αλλα αυτα δεν αρκουν.
επισης εχω αποκτησει τελευταια μια φιλη που ειναι ενας υπεροχος ανθρωπος.
χθες βραδυ εδω ηταν και τα λεγαμε.
ψαχναμε να βρουμε λυσεις προκειμενου να βγω απο αυτο το τελμα.
νιωθω παρα πολυ τυχερη -μεσα στην ατυχια μου- που γνωρισα αυτον τον υπεροχο ανθρωπο :)
..φρατζιλ μου θυμίζεις ένα παλιό μέλος του φόρουμ που έχει καιρό να φανεί, την αμελί.
Μιλάμε για πολλές ομοιότητες...Μακάρι να μπει καποια στιγμή να δει τα μνμ σου και να μιλήσετε....:)
συνήθως οι άνθρωποι που δεν αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα δεν μπορούν να δουν πόσο πολύ υποφέρει κάποιος, ενώ όταν ένας άλλος αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα με μας μπορεί να φανεί σωτήριος.