Ποσο πολυ ν ευχαριστησω ολους εσας π προσπαθειτε να μου δωσετε δυναμη;; Ελπιζω καποια στιγμη ν ξεφυγω απ ολο αυτο.. Ν καταφερω ν ανασαινω φυσιολογικα.. Ν ξυπνησω ενα πρωι κ ν μην ειναι αυτος η πρωτη μ σκεψη..Quote:
Originally Posted by Φωτεινη!
Printable View
Ποσο πολυ ν ευχαριστησω ολους εσας π προσπαθειτε να μου δωσετε δυναμη;; Ελπιζω καποια στιγμη ν ξεφυγω απ ολο αυτο.. Ν καταφερω ν ανασαινω φυσιολογικα.. Ν ξυπνησω ενα πρωι κ ν μην ειναι αυτος η πρωτη μ σκεψη..Quote:
Originally Posted by Φωτεινη!
Λογικα λοιπον θα πρεπε μη θες καμμια επαφη μαζι του γτ σε πληγωσε. Εσυ ομως τον γουσταρεις ακομα.
Ειναι εκεινος π αγαπησα κ αγαπω πιο πολυ στη ζωη μου..οσο λαθος κ αν ειναι αυτοQuote:
Originally Posted by kerasi
σωστο αυτο που λες..αλλα με την κοινη λογικη οτι αισθηματα δεν επαιρνες..αγαπη δεν εισεπραξες...το σεξ μενει..α!και η ομορφια..το ξεχασα..Quote:
Originally Posted by sadnesss
παιρνεις χαμπαρι κουκλα???δεν εχει τιποτα να σου δωσει
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό κάποια στιγμή θα συμβεί.Quote:
Originally Posted by sadnesss
Και ο πόνος θα περάσει. Το πόσο γρήγορα εξαρτάται και από σένα. Όσο περισσότερα πράγματα υπάρχουν που μπορούν να σε αποσπάσουν από το να τον σκέφτεσαι συνέχεια, τόσο πιο εύκολο θα είναι.
Και όσο λιγότερο αρνητικά σκέφτεσαι για τον εαυτό σου, όσο λιγότερο προσπαθείς να αναλύσεις τι έφταιξε, τόσο καλύτερα.
Τίποτα τρομερό δεν σου συνέβη, απλά ερωτεύτηκες κάποιον που δεν είχε τα ίδια αισθήματα για σένα.
Προσπάθησε να απομυθοποιήσεις αυτόν και την σχέση που είχατε και να τα δεις στις πραγματικές τους διαστάσεις.
Σημερα εζησα παραλογη κατασταση .. Μ παρακαλεσε ν βρεθουμε κ πηγα.. Για ν μου πει πως πρεπει ν ηρεμησω κ ν εχουμε μια σωστη επαφη για ν μη χαθουμε κ ν παρω χαμπαρι πως καθε βραδυ ειναι μ αλλη..
Γτ δε τον ρωτάς τον ίδιο το λόγο που δε θέλει να είσαστε μαζί αποκλειστικά, εφόσον σου χει δείξει κ κάποια καλά δείγματα στο παρελθόν, πέρα απο τις ερωτικές συνευρέσεις? Τι του λείπει δηλαδή, τι του πάει στραβά.
Υποστηριζει πως δν εχει ασχοληθει με καμια οπως μαζι μ, πως δν ταιριαξε με καμια ετσι αλλα μετα απο τοσα χρονια κ τοσο στανη επαφη, επηλθε κορεσμος.. Οπως σ ολους τους ανθρωπους. Τ τελειωσε τ ερωτικο μαζι μQuote:
Originally Posted by kerasi
ναι μωρε, μη χαθειτε, κριμα τετοια επαφη...Quote:
Originally Posted by sadnesss
Δεν ξερω αν περιμενεις καποιες συμβουλες η θελεις μονο να πεις καπου τον πονο σου για την απογοητευση που βιωνεις.
Νομιζω το δευτερο κυριως, γιατι οσον αφορα το πρωτο, τα περισσοτερα τα ειπες μονη σου σε προηγουμενα ποστ.
Αυτος, παρτακιας- ξεπαρτακιας, μια χαρα την περναει για τα δικα του τα μυαλα. Εσυ όμως?
Πως αποφασισες να μπλεξεις ετσι βρε κοπελα μου?
Ενας παντρεμενος/δεσμευμενος, εξ ορισμου θα σε δουλεψει! το γραφει στο manual, Πώς το λενε!
Μονο αν δεν εχεις αισθηματα κι εχεις κατανοησει και αποδεχτει την θεση σου, μπορεις να επιβιωσεις σαν δευτερη η τριτοτεταρτη. Αν τραβας ζορι για τον άλλο και θα θελες σχεση κατά βαθος, εχεις καταστραφει…
αυτος, εννοειται ότι δεν εχει αισθηματα και σε θεωρει αναλωσιμη (το γραφει κι αυτό, στο manual).
Αν εσυ η ιδια αποφασιζεις, για οποιους δικους σου λογους, να ζεις σαν «δευτερη» όπως λες, με τα αποφαγια μιας αλλης, νομιζεις ότι θα σε σεβαστει αυτος?
Αυτος και κάθε τετοιος τυπος, θεωρει ότι ξερεις πολύ καλα τι κανεις πηγαινοντας με έναν δεσμευμενο κι ότι δεν εχεις κανενος ειδους δικαιωμα επανω του.
δεν νοιωθει υπολογος απεναντι σου, σε κατι, κι όταν σε παρατησει, ουτε θα γυρισει να κοιταξει πισω του, να το θυμασαι αυτο.
Σιγουρα δεν το σκεφτοσουν ετσι όταν το αποφασισες. Το διαπιστωσες με τον σκληρο τροπο. Δυστυχως..
Λες ότι δεν εισαι αρκετα ωραια για να εισαι πρωτη στην ζωη ενός ωραιου ανδρα.
Για κοιτα γυρω σου. Οι γυναικες που εχουν ωραιους και αξιολογους ανδρες που δεν ξεκολλανε από πανω τους, είναι ολες μοντελα? Δε νομιζω. Το μονο κοινο τους χαρακτηριστικο είναι ότι αγαπουν τον εαυτο τους και τον αξιολογουν πρωτες απ ολους οι ιδιες, σαν νο1. Ουτε 2, ουτε 122.
Οσο σεβεσαι εσυ τον εαυτο σου, τοσο θα σε σεβαστει κι ο άλλος. Περισσοτερο, δεν γινεται.
Λες καπου, πως ό,τι κι αν εχει γινει, εχεις πολλα θετικα αισθηματα γιαυτον ακομα.
Δεν εχεις θετικα αισθηματα γι αυτόν καλη μου. Εχεις αρνητικα για τον εαυτο σου.
Πιστευεις ότι κατά βαθος σου αξιζει αυτό που παθαινεις, γι αυτό δεν ξεκολλας.
Κι είναι κριμα. Λυπησου τα νιατα σου και μην ξοδευεσαι.
ποσο πολυ μ αρεσε αυτο π μου γραφεις...ισως και ναναι ετσι και ναχεισ δικιο...δεν ξερω τι μου συμβαινει κ γιατι το αφηνω να με στοιχειωνει τοσο πολυ...ελπιζω σιγα σιγα να μου φυγει ολο αυτο απο μεσα μ..ακουσα απτο στομα του τις πιο ασχημες κουβεντες..και νομιζω πως εγω δν θαχω αλλες καλεσ γι αυτον απο δω και περα..μακαρι ναναι καλα αλλα μακρια μ..κ καπως θα τα καταφερω κ γω..ελπιζω!!
Ακουσες απ αυτον τις πιο ασχημες κουβεντες? Τι εννοεις? Τωρα που βγηκατε?
Χτες π τον ειδα.. Μου ειπε ασχημα πραγματα κ αναφεροταν σ αυτες π πηγαινει μαζι τους στο ποσες εχει κ πως εγω τον απογοητευσα με τη συμπεριφορα μου
Sadnesss....προς τι τόση sadness;Quote:
Originally Posted by sadnesss
υπάρχει περίπτωση, αυτό το οποίο σου συμβαίνει και χαλάς τόση φαιά ουσία για ένα γκόμενο, να είναι ότι επί της ουσίας δε σου συμβαίνει τίποτα άλλο για να σε ταρακουνήσει και να καταλάβεις ότι ειδικά στην ηλικία σου, μια λάθος επιλογή σε σχέση δε σημαίνει τίποτα.
Δώσε στο πρόβλημα την πραγματική του διάσταση...και δε στο λέω τώρα με επικριτική διάθεση ή για να υποτιμήσω αυτό που νιώθεις αλλά γιατί πραγματικά, τα γκομενικής φύσεως ζητήματα δεν αξίζουν τόσο κάψιμο.
όταν με ρίχνουν τέτοια θέματα, κοιτάζω γύρω μου...και τότε βλέπω την πραγματική sadness..και ο μικρόκοσμος αυτός με τα χαζοθέματα που μου αδειάζουν τον εγκέφαλο, αρχίζει και συρρικνώνεται, μέχρι που χάνεται.
Το ξερω πως αναλωνομαι σ κατασταση π ηταν καμμενο χαρτι εξ αρχης. Ξερω πως δν αξιζει τον πονο τα δακρυα κ την αγαπη μου.. Κ εκει που ειναι ολα καλα, παντα ερχεται στη σκεψη μου κ ποναω.. Αλλοι χανουν δικους τους ανθρωπους απο θανατο κ τα καταφερνοφν καλυτερα απο μενα π στην τελικη εχασα καποιον π με κοροιδευε.. Κ πλεον δν ξερω γτ λυπαμαι πιο πολυ.. Που τον εχασα κ μ παρατησε( δν τον ειχα κ ποτε) η που πιστεψα στις βλακειες κ τ ψεματα τ κ εγινα τ μεγαλυτερο θυμα τ;Quote:
Originally Posted by void
Εσυ σε ποια σημεια τον απογοητευσες με τη συμπεριφορα σου? Τι σου ειπε?
Επειδη γκρινιαζα οταν αρχισα ν καταλαβαινω για αλλες.. Επειδη δν δεχτηκα ηρεμα κ εγωιστικα τον χωρισμο μας, επειδη δν δεχομαι να χουμε μια επαφη.. Επειδη οταν μ εκλεινε τ κινητο σδ μουτρα τ εστελνα μηνυματα.. Επειδη περασα καποια προβληματα υγειας απτο χωρισμο κ μετα κ τα ξερει..Quote:
Originally Posted by kerasi
Μαλιστα. Τι αλλο σου ειπε λοιπον κ πως το κλεισατε?
Ειπε πως αχει αλλες πολλες κ πως περναει τελεια κ να τ παρω χαμπαρι.. Ασχημα τ κλεισαμε, εφυγα τρεχοντας μονη μQuote:
Originally Posted by kerasi
Κλαιω συνεχεια..
Έλα μπες μέσα στην αγκαλιά μου που έχει λίγη ζεστούλα να ξεκουραστείς βρε από το κλάμα...Quote:
Originally Posted by sadnesss
Μακαρι ναταν τοσο ευκολο αυτο..Quote:
Originally Posted by Γιώργος Πολίδης
Μόλις βγήκα απο το μπάνιο με μία καινούργια φιλοσοφία (ένα καυτό μπάνιο ξεθολώνει το μυαλό...) Γίνονται τα πάντα και δέν γίνετε τίποτα...διάβασα λίιιιγο εν τάχυ το αποσπασμά σου (Θα το διαβάσω αναλυτικότερα το βραδάκι) και ορμώμενος και απο τον δικό μου πρόσφατο χωρισμό έβγαλα ένα ακόμα συμπέρασμα άν πραγματικά θέλεις, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα το θέμα είναι να θέλεις και άν θέλεις κάτι πιστεύω πώς ολόκληρο το σύμπαν θα συνομοτίσει με σένα για να το καταφέρεις (Γιώργο αναφέρομαι και σε σένα που είμαστε ομοιοπαθείς και σε πολααααα σημεία) όταν ένας άνθρωπος δέν περνάει καλά και μας χωρίζει η τον χωρίζουμε τότε κάτι λείπει...λείπει αυτό που θέλει αυτό που θα τον κάνει να αισθανθεί σιγουριά να αισθανθεί συμαντικός να αισθανθεί πώς έστω και για ένα άτομο είναι τα πάντα....είναι τρομακτικά δύσκολο να πετύχεις τελικά κάτι τέτοιο,γιατί θα πρέπει να τσαλακώσεις τον εαυτό σου τα θέλω και τα πιστεύω σου ,άν πραγματικά όμως αξίζει αυτό για το οποίο πρέπει να πολεμήσεις τότε προχώρα ο τρόπος είναι ξεχωριστός για τον καθένα και τον γνωρίζουμε όλοι...μπορούμε ;;; θέλουμε;;; τότε πρέπει να το κάνουμε...άν όχι τότε ή αυτό δέν αξίζει η εμείς....με το κλάμα την στεναχώρια και την μιζέρια μόνο αντίθετα και κακά αποτελέσματα θα έχουμε....και άν στην τελική και πάλι μετά απο μία έστω άνιση μάχη με τον εαυτό μας αποτύχουμε, τότε παρόλη την πικρία μας θα είμαστε σίγουροι ότι κάναμε τα ΠΑΝΤΑ για να κρατήσουμε αυτό που κάποτε είχαμε στα χέρια μας και δέν μπορέσαμε....έστω και αργά....μετά απο αυτό όποια και να είναι η κατάληξη και όταν κάτσει η σκόνη θα είναι λίγο πιό ήπιος ο πόνος και το ξεκαθάρισμα του μυαλού....Σκαιφτείτε αποφασίστε πράξτε... χαμόγελο και αισιοδοξία... :)
μου ακουγονται πολυ ομορφα αυτα ετσι οπως τα γραφεις..μου ειναι τοσο δυσκολο να τα λαταφερω..προσπαθω να ξεχνιεμαι να κανω οτι καλυτερο μπορω για μενα..παντα ομως καταληγω να τον σκεφτομαι και να με παιρνει απο κατω..ολα τα γιατι στριφογυρνανε μεσα μ..ταχω βαλει και πολυ με τον εαυτο μ που επετρεψα κατι τετοιο τοσο καιρο και που δεθηκα..που πιστεψα στις κουβεντες του αερα που μ ελεγε..περναω δυσκολα..Quote:
Originally Posted by COSTAS2121
Καταλαβαίνω απόλυτα το πώς αισθάνεσαι ακριβός έτσι αισθάνομαι και εγώ...σε έναν άνθρωπο που δέν έχει γενικά προβλήματα θα ξυπνήσει το αίσθημα επιβίωσης το αίσθημα του εγώ και θα δραπετέυσει...ξέρω πώς είναι τρομακτικά δύσκολο να καταφέρεις κάτι ... στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο η προπαγάνδα ήταν το μεγαλύτερο όπλο των ''δυνατών'' καταφέρναν να στρατολογίσουν εκατομύρια ανθρώπους και να πάνε να σκοτωθούν μόνο και μόνο με το παιχνίδι της προπαγάνδας...δηλαδή το μπλα μπλά...ξύπνα χαμογέλα και λέγε στον εαυτό σου φωναχτά αυτά που του λές απο μέσα σου...πήγαινε στον καθρέφτη σου μπροστά και ξεκίνα να μιλάς...όταν πραγματικά θα νιώσεις άβολα λοιπόν μπροστά στον καθρέφτη σου μήν τρομάξεις που δέν θα μπορείς να κοιτάξεις στα μάτια το προσωπό σου,θα είναι ο εαυτός σου που θα σου μιλάει,αυτός που θα σου λέει την αλήθεια για ότι συμβαίνει τότε πραγματικά θα πρέπει να τον αντιμετωπίσεις...όταν ντύνεσαι και βάφεσαι ο εαυτός σου σου χαμογελάει και σου δείχνει τα ελλατώματά σου μακιγιαρισμένα και όμορφα καλυμένα...όταν όμως τον κοιτάξεις στα μάτια τότε θα δείς πραγματικά πόσο μα πόσο θα ενοχληθεί που δέν θα μπορείς να τον κοιτάξεις ούτες μισό λεπτό...Δυναμη... είναι πραγματικά τόσο άσχημο να είμαστε τόσο ξένοι με τον ίδιο μας τον εαυτό να του χαιδέυουμε τα αυτιά και να του λέμε πόσο καταπληκτικός είναι....μάθε τον εαυτό σου μήν φοβάσαι να τον αντιμετωπίσεις και προπαντός αγάπησέ τον...Quote:
Originally Posted by sadnesss
Να τον αγαπησω ε;;; 26 χρονια δν τν αγαπησα ποτε.. Ισως εχεις δικιο, μαλλον ηρθε η ωρα ν τον αντιμετωπισω.. Κ να τον αγαπησω.. Οσο κ αν με φοβιζει..
O Δρόμος δέν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και πονάει πολύ αλλα πίστεψέ με αξίζει τον κόπο...θα πέσεις αλλά πρέπει να ξανασηκωθείς θα δακρύσεις αλλά θα πρέπει να ξαναγελάσεις...και όταν επιτέλους μπορέσουμε και είμαστε όχι τέλεια αλλά λίιιιγο καλά με τον εαυτό μας πίστεψέ με θα μάθουμε να αγαπάμε αληθινά θα μάθουμε να συμπονάμε θα μάθουμε να ζούμε.....Quote:
Originally Posted by sadnesss
Το θεμα ειναι πως δν βρισκω τον τροπο ν μαζεψω τ κομματια μου , ν τ βαλω στη θεση τους κ ν προχωρησω.. Αφησα ν γινουν τοσα πραγματα.. Δεχτηκα τοσες ασχημες συμπεριφορες κ καταστασεις.. Πιστευα πως δν αξιζα κατι καλυτερο.. Ποσο χρονο κ τι τροποχρειαζεται ν γνωρισω τον εαυτο μου κ εν τελει ν του χαρισω ενα χαμογελο απο ψυχης ν παρει κ αυτος τα πανω τ;;
όποιος προσπαθήσει να σου πεί ότι θα πάρει τόσο καιρός θα είναι επιοικός αφελής...μπορεί να ξυπνήσεις αύριο το πρωί και το μυαλό σου να γυρίσει και να τα έχεις αφήσει όλα πίσω μπορεί να σου πάρει και καιρό...το μόνο σίγουρο είναι πώς δέν θα πρέπει να ντραπείς ή να νιώσεις ενοχές άν δέν τα καταφέρνεις μόνη σου...δέν είναι κακό...ζήτα βοήθεια απο κάποιον που να μπορεί να σου πεί κάτι που θα σου ξυπνήσει κάποια πράγματα...ο ψυχολόγος δέν είναι μπαμπούλας ...βοήθησε τον εαυτό σου... :)Quote:
Originally Posted by sadnesss
Κ σ ψυχολογο πηγα (4 μηνες σχεσον- διαλυθηκα οικονομικα πλεον) κ βοηθεια απ αρκετους ζητησα.. Κανω στροφη για λιγο κ μετα ξαναπεφτω στ διχτυα της θλιψης μ.. Εχω κουραστει ολη μου τη ζωη ν ποναω.. Ποσο μοαλλον τωρα π εκανα καθε δυνατη προσπαθεια για τη σχεση αυτη..Quote:
Originally Posted by COSTAS2121
Ο ψυχολογος τι σε ειπε?
διαφορα...Quote:
Originally Posted by kerasi
Δε κοιτας να κανεις κ συ κανενα βημα να τον προσεγγισεις τον τυπο? Οσο καθεσαι σπιτι σου περναει ο καιρος και ξεχνιεται το θεμα. Ισως αν τον τραβηκεις καπως μετα σιγα σιγα να παει καλυτερα το θεμα. Εκει την τελευταια φορα πηγες ντυμενη κ φτιαγμενη στην πενα ή πηγες καμικαζι? Στειλτου κανενα μηνυμα κ πες του να βγειτε κ πανε στο καφε οχι μες την καταθλιψαρα αλλα γραν.
δεν χρειαζεται..αυτοσ εχει αλλες μου ειχε πει...δεν εχει νοημα..Quote:
Originally Posted by kerasi
Τις ειχε τις αλλες και οσο εισασταν μαζι. Δεν ειναι αυτο το θεμα. Κανε κανενα βημα γτ αμα περασει πολυς καιρος πεταξε το πουλακι...
δεν εχει κανενα νοημα τωρα..Quote:
Originally Posted by kerasi
Ε τοτε τι καθεσαι κ υποφερεις?
για ολα οσα εχω υποστει...για οσα πιστεψα...για οσα εθελοτυφλουσα...για οσα εκανα και εκεινοσ μοναχα με πονουσε...Quote:
Originally Posted by kerasi
Εχεις μιλησει με καμμια γκομενα του? αυτη τη σταθερη που ειχε οταν σε γνωρισε την ξερεις? εχετε μιλησει?
ξερω ποια ειναι αλλα δεν μιλαμε φυσικαQuote:
Originally Posted by kerasi