9 χρόνια σχέση - 6 μήνες γάμος .... και τώρα τι ;;;;

Quote:

---

Originally Posted by blackswan27

Θα σου πω κι γω την αποψή μου ,αν και δεν ξέρω κατα πόσο είναι σωστή και θα σε βοηθήσει. Είσαι πλέον 28 χρονών μπορεί αργότερα να θελήσεις κάτι πιο σοβαρό στη ζωή σου. Μπορεί να θελήσεις να κάνεις μια οικογένεια,να ξυπνησει αυτή η ανάγκη μέσα σου.Και άμα σου έρθει μπορεί να είναι τόσο δυνατό που να πέσεισ στον πρώτο τυχόντα. Στο λέω γιατί έχει τύχει σε γνωστά μου άτομα. Κατα την γνώμη μου αυτή η επιλογή που θα κάνεις τώρα είναι πολύ κρίσιμη,θα καθορίσει πολλά πράγματα στη ζωή σου. Και έπρεπε να το έχεις σκεφτεί πολύ πιο νωρίς πριν περάσεις 9 χρόνια με έναν άνθρωπο με τον οποίο δεν είσαι ερωτευμένη και στην ουσία χάσεις ωραία χρόνια της ζωής σου στα οποία θα είχες προλάβει και να ερωτευτείς και να πονέσεις,να κλάψεις,να νιώσεις γενικότερα. Σου έχουν μείνει αποθημένα αυτό είναι το θέμα. και καλείσαι τώρα να αποφασίσεις αν θα ακούσεις την καρδιά ή την λογική σου. Πιστεύω ότι και να συνεχίσεις τώρα καλύπτοντας και προσπερνώντας τα όποια προβλήματα που έχεις κάποια στιγμή θα ξανάέρθουν στην επιφάνεια και ειδικά αν ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου δεν είναι συζητήσιμος και δεν σε παίρνει στα σοβαρά. Απλά πρόσεχε μην έχεις κάνει οικογένεια τότε και έχουν περάσει τα χρόνια και είναι αργά γιατί τότε θα είναι πολύ κρίμα και για σένα και για τους γύρω σου.
Είναι απολύτως λογικό να φοβάσαι να προχωρήσεις στη ζωή σου και να εμένεις σε μια τέτοια συμβιβαστική κατάσταση απο συνήθεια. Είσαι όμως έτσι ευτυχισμένη ; Ήταν ο πρώτος σου και βεβαίως δεν έχεις γνωρίσει άλλους ανθρώπους απο την ερωτική τους πλευρά. Σίγουρα άμα μπεις στη διαδικασία θα γνωρίσεις όλων των ειδών ανθρώπων. Θα απογοητευτείς. Μπορεί και όχι. Το θέμα είναι έχεις το κουράγιο να ρισκάρεις; Και αν ναι,με την πρώτη δυσκολία θα γυρίσεις πάλι πίσω; και αν πάλι η απάντηση είναι καταφατική, απο ανασφάλεια και για σιγουριά ; Ούτως ή άλλως και εσύ είπες απο μόνη σου πως έχεις την ανάγκη να κλάψεις να ερωτευτείς. Οπότε πρέπει να είσαι προετοιμασμένη για τα πάντα,το ζητούμενο είναι πρώτα να καταλήξεις τι θέλεις να κάνεις με τον σύζηγό σου. Αλλά να είσαι εντάξει μαζί του και με τον εαυτό σου,μην τον πληγώσεις βρίσκοντας κάποιον άλλο πριν το λήξεις μαζί του και πάνω απόλα άκου για μια φορά και τα δικά σου θέλω,την καρδιά σου,δε νομίζω να σου ξαναβρεθεί αυτή η ευκαιρία αφού μπήκες και στο τρυπάκι του γάμου.

---

blackswan27 η ιστορια αυτη δεν ανταποκρινεται σε μενα ειναι της rodon!!Απλως η δικη της ιστορια μου μου θυμισε πολυ την δικη μου και ειπα εγω την αποψη μου!!!Και εγω βρισκομαι στην ιδια φαση με αυτην, αν και εγω ειμαι 21 χρονων παντρεμενη εδω και περιπου ενα χρονο!!!!Πολλες φορες μου ερχεται να εκραγω, να σηκωθω να φυγω εκει οπου κανεις να μην με γνωριζει, και οχι επειδη εχω απωθημενα ή επειδη παντρευτηκα μικρη και δεν εκανα την ζωη μου, αλλα επειδη δεν ειναι αυτο που πραγματικα ηθελα στην ζωη μου!!!!Αν περναγαμε καλα μαζι, αν καναμε πραγματα μαζι, αν διασκεδαζαμε μαζι, τοτε θα ημουνα ευτιχισμενη και για πιο λογο μετα να φυγω??Για τα απωθημενα??Αυτα εγω πιστευω οτι ειναι βλακειες!!Αν σε γεμιζει το ατομο που ειναι διπλα σου, αν σου προσφερει μια ουσιωδη ζωη, τοτε δεν υπαρχει λογο να τον εγκαταλειψεις!!!Το προβλημα τοτε θα ηατν δικο σου και οχι δικο του!!

μπερδευτηκα τώρα... στην rodon απευθυνομουν

Quote:

---

Originally Posted by blackswan27

μπερδευτηκα τώρα... στην rodon απευθυνομουν

---

Οκ!!Απλως ετσι πως το διαβασα αυτο καταλαβα!!!!!!!

εντάξει δεν υπάρχει θέμα :)

Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας απο όταν είχα γράψει το πρώτο status και είμαι πολύ πολύ πιο ήρεμη!

Τα πράγματα πλεον είναι πιο ξεκάθαρα για μένα... τελικά δεν έρχεται και το τέλος του κόσμου... Με τον άντρα μου έχουμε βρεθει τους τελευταιους 3 μήνες μόνο μια φορά.. μιλάμε που και που στο τηλέφωνο αλλά μέχρι εκεί... Θεωρώ ότι και για τους δυο μας τελικά είναι καλύτερα να μην είμαστε μαζί... οι άνθρωποι δεν αλλάζουν... Ούτε εγώ μπορώ να γίνω η νοικοκυρά που ονειρευεται ούτε αυτός ο "ιππότης" που ονειρευομαι εγώ...

Μεσα σε αυτό το μήνα βγηκα πέρασα καλά φλέρταρα και με φλέρταραν αρκετά... όπως είπε και κάποιος πιο πάνω... τον ένα μήνα αυτό πέρασα καλύτερα απο χρόνια με τον άντρα μου... Δεν τον κατηγορώ καθόλου κάθε άλλο... έμαθα πολλά διπλα του... μου έδωσε πράγματα... απλά δεν ταιριάξαμε... λάθος μου που δεν το είδα πιο πριν. ΜΕΓΑΛΟ αλλά that's life όποιος δεν ζει δεν κάνει λάθη....

Είμαι μια γυναίκα ανεξάρτητη με πολύ καλή δουλειά (και χρήματα αντίστοιχα) φτιαγμένη μόνη μου χωρις τις πλάτες των γονιών μου (οι οποιοι είναι μεγάλοι και φτωχοί άνθρωποι) έχω δουλέψει πολύ μέχρι τώρα και θέλω να ζήσω... ζήτησα απο τον άντρα μου να ζήσουμε μαζί... προφανώς δεν μπορεί! Δεν φταίω... Οι συμβιβασμοί στη ζωή μας, μας σκάνε κάποια στιγμή στα μούτρα και το αποτέλεσμα είναι πολύ χειρότερο...

Και ακόμη και αν το μετανιώσω όπως λέτε κάποιοι.... θα ξέρω ότι προσπάθησα... δουλευω με ασθενείς και βλέπω κάθε μέρα καρκινοπαθείς σε ηλικίες πολύ μικρότερες απο την δική μου οι οποιοί χαμογελούν και είναι πολύ πιο αισιόδοξοι απο εμάς εδω... Ξέρω ότι θα έρθουν στιγμές που θα πέσω πάλι... θα κλάψω θα στεναχωρηθώ... όπως έγινε και μέσα στο προηγούμενο μήνα... αλλά επίσης that's life!!!

NIKI δες τα δεδομένα σου και πράξε ανάλογα... ζύγισε την ζωή σου... Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ (όχι ευκολη!!!) όπως και αν έχει !!!!!!!!!!

Γεια σου ροντον. Μπραβο που νιωθεις καλυτερα, χαιρομαι. Με το συζυγο τι θα κανεις τελικα? Καμμια συζητηση κανατε? Θα χωρισεις, θα μεινεις, τι θα κανεις?

Θα σου πω τι θα γίνει για να το ξέρεις κ να το θυμηθείς μετά από χρόνια τώρα αρχίζεις την ανακάλυψη της ζωής κ είναι ωραίο να ανακαλύπτεις κ να μαθαίνεις κ θα περάσεις έτσι κάποια χρόνια χαρούμενη αφού θα έχεις χορτάσει σε μια πενταετία με δεκαετία θα καταλάβεις τότε τον άνθρωπο που είσαι μαζί του τώρα κ τότε θα τον κρίνεις

Quote:

---

Originally Posted by elis

Θα σου πω τι θα γίνει για να το ξέρεις κ να το θυμηθείς μετά από χρόνια τώρα αρχίζεις την ανακάλυψη της ζωής κ είναι ωραίο να ανακαλύπτεις κ να μαθαίνεις κ θα περάσεις έτσι κάποια χρόνια χαρούμενη αφού θα έχεις χορτάσει σε μια πενταετία με δεκαετία θα καταλάβεις τότε τον άνθρωπο που είσαι μαζί του τώρα κ τότε θα τον κρίνεις

---

Elis συμφωνω απολυτα μαζι σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Για αυτο και εγω φοβαμαι να χωρισω....Δεν σκεφτομαι το παρον σκεφτομαι το μελλον...Αυτην στιγμη χωριζω, περναω καλα, βγαινω διασκεδαζω και???Θα κερδισω τιποτα??Μπορει να μην περναω καλα, αλλα πιστευω οτι αμα μεταχειριστω σωστα την κατασταση κατι θα καταφερω!!!Δεν θα ηθελα να διαλυσω τον γαμο μου!!!!

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Elis συμφωνω απολυτα μαζι σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Για αυτο και εγω φοβαμαι να χωρισω....Δεν σκεφτομαι το παρον σκεφτομαι το μελλον...Αυτην στιγμη χωριζω, περναω καλα, βγαινω διασκεδαζω και???Θα κερδισω τιποτα??Μπορει να μην περναω καλα, αλλα πιστευω οτι αμα μεταχειριστω σωστα την κατασταση κατι θα καταφερω!!!Δεν θα ηθελα να διαλυσω τον γαμο μου!!!!

---

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν έχουμε όλοι την ίδια αποψη και βιώματα, δεν είναι όλες οι ιστορίες ιδιες... γιαυτό εξάλλου υπάρχει και η έκφραση είμαστε οι επιλογές μας!!!!!

Η δική μου γνώμη είναι ότι το ευκολο για μένα αυτη την στιγμή είναι να μείνω σε αυτό το γάμο και το δύσκολο είναι να φυγω με το ρίσκο φυσικά να φαω τα μούτρα σου... (και το πιο πιθανό δεν διαφωνώ!)

Νικι μακάρι να σου πάνε όλα καλά στο εύχομαι ολόψυχα... απλά μην με κρίνετε ετσι ευκολα... Δεν είμαι 21 !!! Είμαι σχεδόν 30! Αν θα μείνω σε αυτό το γάμο εν τελει θα μείνω γιατι θα μου έχει αποδειξει ότι αξίζει να μείνω και όχι επειδή φοβάμαι!!!!!!!!!!! πραγματικά αυτό που έγραψες με κάνει να λυπάμαι !

Ζούμε σε μια σάπια κοινωνία και συγνώμη δεν θέλω να συμμετέχω σε αυτό... Μακάρι να πάνε όλα καλά και για τις δυο μας....

Quote:

---

Originally Posted by elis

Θα σου πω τι θα γίνει για να το ξέρεις κ να το θυμηθείς μετά από χρόνια τώρα αρχίζεις την ανακάλυψη της ζωής κ είναι ωραίο να ανακαλύπτεις κ να μαθαίνεις κ θα περάσεις έτσι κάποια χρόνια χαρούμενη αφού θα έχεις χορτάσει σε μια πενταετία με δεκαετία θα καταλάβεις τότε τον άνθρωπο που είσαι μαζί του τώρα κ τότε θα τον κρίνεις

---

Δεν διαφωνώ ότι μπορεί να γίνει έτσι... Είναι πολύ πιθανό αλλα μπορεί να γίνει και αλλιώς... ποιος ξέρει.....

Δεν είμαι καμια χαζογκόμενα που θέλει απλά να περνάει καλά αλλά ούτε και ένα κοριτσάκι που θα μείνει να συμβιβαστεί απλά γιατί δεν έχει άλλη επιλογή....

Μέχρι τώρα στη ζωη μου μου έλεγαν όλοι "μη το κάνεις αυτό είναι πολύ δυσκολο δεν θα τα καταφερεις" και τότε πεισμωνα και προσπαθούσα ακόμη πιο πολύ! Ποτέ δεν τα παράτησα και πάντα ήθελα να κάνω το κάτι παραπάνω το διαφορετικό... στο τέλος πάντα τα κατάφερνα... ίσως απλά γιατι ήμουν τυχερή ή απλά γιατι βλέπω τα πράγματα αισιοδοξα και δεν απογοητευομουν εύκολα......

Δεν ξέρω πραγματικά τι θα γίνει στο μέλλον... απλά μην κρίνετε όλοι κατευθειαν... είναι το μόνο εύκολο αλλά και πολύ άδικο όταν δεν έχεις όλα τα δεδομένα!!!!!!!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Γεια σου ροντον. Μπραβο που νιωθεις καλυτερα, χαιρομαι. Με το συζυγο τι θα κανεις τελικα? Καμμια συζητηση κανατε? Θα χωρισεις, θα μεινεις, τι θα κανεις?

---

Γεια σου...

Εχουμε πει 2-3 πράγματα αλλά ακόμη δεν έχουμε καταλήξει κάπου.. θέλουμε χρόνο και οι δυο... πραγματικά δεν ξέρω τι θα γίνει... επειδή αν θυμάσαι δεν μείναμε ποτε μαζί (μέναμε σε άλλες πόλεις) μια ζωή έμενα σε χαζά σπίτια με φοιτητική διάθεση κάνοντας υπομονή ότι κάποια στιγμή θα μείνουμε μαζί (ο λόγος που δεν μέναμε μαζί ήταν ότι αυτός αργούσε κάποιες διαδικασίες εγώ ημουν διαθεση απο την 1η μέρα). Ε τώρα νοικιασα ένα σπίτι πολύ όμορφο και αγόρασα όμορφα επιπλα με σκοπό να ζω σε ένα πιο σταθερό περιβάλλον... φυσικά και τα γνωρίζει όλα αυτά ο σύζυγος...

Προσπαθώ προς το παρόν να ηρεμήσω και να δω ξεκάθαρα πέρα από νευρα αλλά και πέρα απο ενθουσιασμούς (κάνω την ζωή μου όπως είπαν!!!) ξεκάθαρα τι γίνεται....

Ο καιρός θα δείξει....

Quote:

---

Originally Posted by masterridley

Συμφωνώ με Sublime, αυτά τα "που θα βρεις άλλον να μη βαράει, να μην πίνει κτλ"
είναι τέρμα φοβική αντιμετώπιση της ζωής. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι υπάρχουν πολλοί εκεί έξω
που δεν κάνουν μαλακίες και είναι εντάξει. Το θέμα είναι 1) να είσαι προσεκτική και
να βλέπεις τα σημάδια απ'την αρχή, διότι ο άνθρωπος ΔΕΝ αλλάζει και 2) να μην
χωρίσεις ούτε επιθετικά ούτε αφήνοντας όμως φρούδες ελπίδες. Όπως λες, ο τύπος
είναι καλός άνθρωπος, γι'αυτό πρέπει να είσαι ειλικρινής και να μην τον πληγώσεις πολύ.

πχ οκ έκανα λάθος αρχικά που δε σου τα έλεγα, αλλά τώρα θα είμαστε και οι δύο
δυστυχισμένοι μπλα μπλα και να του εξηγήσεις ότι δεν φταίει αυτός αλλά ΟΥΤΕ εσύ.

Αυτό θα έκανα εγώ. Σου εύχομαι καλή τύχη ό,τι κι αν διαλέξεις!

---

Συμφωνώ απόλυτα... αυτό προσπαθώ να κάνω... και μέχρι τώρα εχουμε πολύ καλές σχέσεις... γιατι απλά δεν φταιει κανεις απο τους δυο και είμαστε 2 μεγάλοι άνθρωποι που ζήσαμε πολλά χρόνια μαζί από αγάπη και όχι απο φόβο!!!!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by rodon

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν έχουμε όλοι την ίδια αποψη και βιώματα, δεν είναι όλες οι ιστορίες ιδιες... γιαυτό εξάλλου υπάρχει και η έκφραση είμαστε οι επιλογές μας!!!!!

Η δική μου γνώμη είναι ότι το ευκολο για μένα αυτη την στιγμή είναι να μείνω σε αυτό το γάμο και το δύσκολο είναι να φυγω με το ρίσκο φυσικά να φαω τα μούτρα σου... (και το πιο πιθανό δεν διαφωνώ!)

Νικι μακάρι να σου πάνε όλα καλά στο εύχομαι ολόψυχα... απλά μην με κρίνετε ετσι ευκολα... Δεν είμαι 21 !!! Είμαι σχεδόν 30! Αν θα μείνω σε αυτό το γάμο εν τελει θα μείνω γιατι θα μου έχει αποδειξει ότι αξίζει να μείνω και όχι επειδή φοβάμαι!!!!!!!!!!! πραγματικά αυτό που έγραψες με κάνει να λυπάμαι !

Ζούμε σε μια σάπια κοινωνία και συγνώμη δεν θέλω να συμμετέχω σε αυτό... Μακάρι να πάνε όλα καλά και για τις δυο μας....

---

Ax βρε Rodon μου τι να σου πω εσυ εχεις δικιο!!!!Εγω ειμαι μικρη και δεν εχω την δυναμη να το κανω!!!!Αν ημουν οικονομικα ανεξαρτητη, να ξερεις οτι σιγουρα θα εφευγα, επειδη πραγματικα με αυτον τον ανθρωπο που ειμαι μαζι δεν ξερει να κανει ευτιχισμενη μια γυναικα!!!Δυστυχως..............Ε� �ω καθε μερα ευχομαι, να συμβει κατι και να σηκωθω να φυγω!!!!!!

Για μένα τα πράγματα είναι λίγο πιο ''απλά'' .... όσες απλές βέβαια μπορεί να είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Ο γάμος είναι η ένωση δύο ανθρώπων που αγαπιούνται, είναι ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλον, έχουν κοινά όνειρα και θέλουν ένα κοινό μέλλον. Αν δεν υπάρχουν τα παραπάνω δεν υπάρχει λόγος για να υπάρχει και γάμος. Γάμοι που κρατιούνται για άλλους λόγους δεν είναι γάμοι είναι συμβολαιογραφικές συμφωνίες. και είναι κρίμα η ζωή σου να ορίζεται και να καθορίζεται από ένα συμβόλαιο που δεν έχεις τα κότσια να σκίσεις και να υποστείς τις οποιες συνέπειες ή δυσκολίες υπάρξουν. Αυτοί είναι η αποψη μου χωρίς να θέλω να στεναχωρήσω ή να πικράνω κάποιον. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να χωρίσεις σε επαρχιακή πόλη και πόσο σταμπαρισμένος είσαι. Αλλά ειλικρινά αξίζει να ζούμε κάτι που δε θέλουμε για να ''μη μας βγει το όνομα''καλύτερα με σταμπαρισμένη και με υγιή ψυχή παρά με καθαρό όνομα και μπαταρισμένη ψυχή.

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Elis συμφωνω απολυτα μαζι σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Για αυτο και εγω φοβαμαι να χωρισω....Δεν σκεφτομαι το παρον σκεφτομαι το μελλον...Αυτην στιγμη χωριζω, περναω καλα, βγαινω διασκεδαζω και???Θα κερδισω τιποτα??Μπορει να μην περναω καλα, αλλα πιστευω οτι αμα μεταχειριστω σωστα την κατασταση κατι θα καταφερω!!!Δεν θα ηθελα να διαλυσω τον γαμο μου!!!!

---

Διευκρινησε αν θες, το προβλημα ειναι ο συζυγος ή το ότι παντρευτηκες μικρη και ετσι δεν εζησες τη ζωη σου.
Καπου αλλου ειπες ότι θα πας να δεις οικογενειακο συμβουλο. Αυτο απο μονο του ειναι αποδειξει ότι δεν ζεις ευτυχισμενο γαμο, καθως και το ότι ήρθες στο χωρο αυτο για να μοιραστεις μαζι μας αυτα που πραγματικα νιωθεις οταν εκει που ζεις παιζεις θεατρο. Αν δεν σε πήραν τα χρονια δεν ειναι τοσο δυσκολα τα πράγματα όσο τα φανταζεσαι. Πολλοι αλλοι το εκαναν και δεν μετανιωσαν. Να ξερεις ότι καθε επομενη επιλογη ειναι πολύ καλύτερη από την προηγουμενη της επειδη προηγηθηκε εμπειρια και άρα γνωση. Το ζητημα ειναι να βρεις μεσα σου τις δυναμεις να κανεις την υπερβαση. Αλλιως θα ταλαιπωρεισαι κοντα σε εναν ανθρωπο ποιος ξερει για ποσα χρονια ακομα... και ήδη διαπιστωσες ότι δεν μπορεις να τον αλλάξεις.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Διευκρινησε αν θες, το προβλημα ειναι ο συζυγος ή το ότι παντρευτηκες μικρη και ετσι δεν εζησες τη ζωη σου.
Καπου αλλου ειπες ότι θα πας να δεις οικογενειακο συμβουλο. Αυτο απο μονο του ειναι αποδειξει ότι δεν ζεις ευτυχισμενο γαμο, καθως και το ότι ήρθες στο χωρο αυτο για να μοιραστεις μαζι μας αυτα που πραγματικα νιωθεις οταν εκει που ζεις παιζεις θεατρο. Αν δεν σε πήραν τα χρονια δεν ειναι τοσο δυσκολα τα πράγματα όσο τα φανταζεσαι. Πολλοι αλλοι το εκαναν και δεν μετανιωσαν. Να ξερεις ότι καθε επομενη επιλογη ειναι πολύ καλύτερη από την προηγουμενη της επειδη προηγηθηκε εμπειρια και άρα γνωση. Το ζητημα ειναι να βρεις μεσα σου τις δυναμεις να κανεις την υπερβαση. Αλλιως θα ταλαιπωρεισαι κοντα σε εναν ανθρωπο ποιος ξερει για ποσα χρονια ακομα... και ήδη διαπιστωσες ότι δεν μπορεις να τον αλλάξεις.

---

Ioanni μικρη ειμαι ακομη!21 στα 22!!!Δεν ειναι το προβλημα οτι δεν εζησα την ζωη μου αλλα οτι δεν ειμαι ευτιχισμενη μεσα μου και το ξερω!!Και απο την αρχη αυτης της σχεσης μεσα μου ενιωθα παντα μια αρνητικοτητα δεν ξερω γιατι!!Παντα κατι σαν μην με ευχαριστουσε σε αυτον τον ανθρωπο!!!Πρωτη φορα εγραψα σε αυτο το φορουμ γιατι πραγματικα ενιωθα απελπισμενη αν και μεσα μου νιωθω τυψεις!!!!Θα παω σε οικογενειακο συμβουλο το εχω τοσο πολυ αναγκη να μιλησωωωωωωω!!!!!Ξερεις αυτην την στιγμη την ιστορια της ζωης μου την εχουν γραψει αλλοι!!!!!!!Αυτον τον ανθρωπο δεν τον επελξα εγω μου τον επεβαλλαν...Καποιες φορες οσο και αν φαινεται τρομερο μου περναει η σκεψη της αυτοκτονιας, επειδη δνε εχω την δυναμη να φυγω ειναι μονη λυση για να ξεφυγω απο ολο αυτο, και για να μην ειμαι σε μια ζωη η οποια μου φτοιαξανε οι αλλοι, που συνοδευεται και καθοδηγειται απο φοβο, δεσμευση, και καθηκον!!!

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Ioanni μικρη ειμαι ακομη!21 στα 22!!!Δεν ειναι το προβλημα οτι δεν εζησα την ζωη μου αλλα οτι δεν ειμαι ευτιχισμενη μεσα μου και το ξερω!!Και απο την αρχη αυτης της σχεσης μεσα μου ενιωθα παντα μια αρνητικοτητα δεν ξερω γιατι!!Παντα κατι σαν μην με ευχαριστουσε σε αυτον τον ανθρωπο!!!Πρωτη φορα εγραψα σε αυτο το φορουμ γιατι πραγματικα ενιωθα απελπισμενη αν και μεσα μου νιωθω τυψεις!!!!Θα παω σε οικογενειακο συμβουλο το εχω τοσο πολυ αναγκη να μιλησωωωωωωω!!!!!Ξερεις αυτην την στιγμη την ιστορια της ζωης μου την εχουν γραψει αλλοι!!!!!!!Αυτον τον ανθρωπο δεν τον επελξα εγω μου τον επεβαλλαν...Καποιες φορες οσο και αν φαινεται τρομερο μου περναει η σκεψη της αυτοκτονιας, επειδη δνε εχω την δυναμη να φυγω ειναι μονη λυση για να ξεφυγω απο ολο αυτο, και για να μην ειμαι σε μια ζωη η οποια μου φτοιαξανε οι αλλοι, που συνοδευεται και καθοδηγειται απο φοβο, δεσμευση, και καθηκον!!!

---

Νίκη μου :) πρώτα θα συμφωνήσω με το Γιάννη και μετά θέλω να σου πω, πως όταν πλέον είμαστε ενήλικοι δεν μας εξυπηρετεί σε κάτι το να καταλογίζουμε ευθύνες..
Το θέμα δλδ είναι ότι είτε το θέλαμε, είτε όχι έχουμε και μεις μερίδιο ευθύνης για τις επιλογές και τα λάθη που έγιναν.. Δεν σου επέβαλλαν απόλυτα οι άλλοι να προχωρήσεις
τη ζωή σου με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά για κάποιους λόγους.. που ίσως κάπου σε βρήκαν σύμφωνη, συμβαίνει τώρα να είσαι μαζί του. Φαίνεται ότι είσαι μπερδεμένη
για να πάρεις απόφασεις.. και μάλλον ένας ειδικός θα βοηθούσε, για να δεις μέσα σου και να βρεις τη δύναμη που χρειάζεσαι ή για να μείνεις τελικά ή για να φύγεις οριστικά.

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Νίκη μου :) πρώτα θα συμφωνήσω με το Γιάννη και μετά θέλω να σου πω, πως όταν πλέον είμαστε ενήλικοι δεν μας εξυπηρετεί σε κάτι το να καταλογίζουμε ευθύνες..
Το θέμα δλδ είναι ότι είτε το θέλαμε, είτε όχι έχουμε και μεις μερίδιο ευθύνης για τις επιλογές και τα λάθη που έγιναν.. Δεν σου επέβαλλαν απόλυτα οι άλλοι να προχωρήσεις
τη ζωή σου με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά για κάποιους λόγους.. που ίσως κάπου σε βρήκαν σύμφωνη, συμβαίνει τώρα να είσαι μαζί του. Φαίνεται ότι είσαι μπερδεμένη
για να πάρεις απόφασεις.. και μάλλον ένας ειδικός θα βοηθούσε, για να δεις μέσα σου και να βρεις τη δύναμη που χρειάζεσαι ή για να μείνεις τελικά ή για να φύγεις οριστικά.

---

Μαρκέλλα μου και εγω φταιω με καποιον τροπο γιατι επρεπε να ειχα πατησω ποδι!!!Αλλα δεν ξερεις τι παει να πει ψυχικο βιασμος?Γιατι αυτο μου κανανε!!!Εκανα σχεση μαζι του χωρις να αισθανομαι τιποτα για αυτον,και απο την στιγμη που κυκλοφορησαμε δημοσια , με γνωρισε και στους δικους τους, λογοδοθηκαμε επρεπε να τον παντρευτω!!!!!Ετσι σκεφτηκα!!Απο την αρχη της σχεσης μας ειχαμε προβληματα, ξεκινησε πολυ ασχημα και καταληγει και ασχημα!!!!

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Μαρκέλλα μου και εγω φταιω με καποιον τροπο γιατι επρεπε να ειχα πατησω ποδι!!!Αλλα δεν ξερεις τι παει να πει ψυχικο βιασμος?Γιατι αυτο μου κανανε!!!Εκανα σχεση μαζι του χωρις να αισθανομαι τιποτα για αυτον,και απο την στιγμη που κυκλοφορησαμε δημοσια , με γνωρισε και στους δικους τους, λογοδοθηκαμε επρεπε να τον παντρευτω!!!!!Ετσι σκεφτηκα!!Απο την αρχη της σχεσης μας ειχαμε προβληματα, ξεκινησε πολυ ασχημα και καταληγει και ασχημα!!!!

---

ΝΙΚΗ μου επειδή τα πέρασα πρόσφατα και τα περνάω ακόμη ειλικρινά σκέψου ότι έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου....
Μην σκέφτεσαι ότι έκανες λάθος...γιατί η μαγκιά είναι να το αναγνωρίζεις...
Μην σκέφτεσαι τι θα πουν οι άλλοι... γιατί κανένας δεν θα ζήσει την ζωή την δική σου και επίσης σκέψου ότι αυτοί που σε κρίνουν τι ζωή έχουν;;; θα ήθελες να ζήσεις όπως αυτούς ;;;
Μην απογοητευεσαι γιατι η ζωή έχει πολλές ευκαιρίες αρκεί να τις βλέπεις... και είναι όμορφη για να την ζεις με συμβιβασμούς που σου στερούν το χαμόγελο...

Δεν θα είναι ευκολο αν πάρεις την απόφαση να χωρίσεις... δέξου το αυτό... εμένα αυτό με έκανε να αισθανθώ πολυ καλύτερα... Είπα ότι το επόμενο διάστημα θα θυσιαστεί σε κλάματα νευρα γκρινιες κακές κριτικές κοκ αλλά ο χρόνος γιατρευει !!!! Προσεχώς καλύτερα !!!

Όσο για τις σκέψεις αυτοκτονίας... τις έκανα και εγώ... είναι η λύση για να μην αντιμετωπίσουμε την αληθεια κατάματα και να μην πάρουμε εμείς το ρίσκο της απόφασης... Όσο και αν πέσεις να ξέρεις ότι πάντα υπάρχουν και στιγμές ευτυχίας !!!!

Δεν ξέρω πραγματικά τι είναι πιο σωστό... μέσα μας όμως ξέρουμε !!!! Ακού το μέσα σου...

Κάτι τελευταίο... επειδή δουλευω με καρκινοπαθείς... ο θάνατος είναι διπλα μας... !!! Δεν ξέρεις πως θα ξημερώσει αυριο... δεν προειδοποιει !!!!

Ακου..........

https://www.youtube.com/watch?v=_ZpCdscAO0Y

ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΚΥΝΗΓΑ... ΔΕΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=uU-mHbLPaOk

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ’ το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα `χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα `ταν πάλι ψέμα.

Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ’ όποιον μου εξηγήσει
να `χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...

Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ...

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα `τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα `ταν σαν κι εμένα.

Αν σ’ αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ’ αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν’ ανέβεις.

Και σε λυπούνται που δεν το `χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.

Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ’ αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να `ναι σαν κι εμένα...

Τίποτα σημαντικό...
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....