Νιώθω τόσο ΜΟΝΟΣ.Έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον!

με copyright εννοείται αγαπητέ favvel:-)

Quote:

---

Originally Posted by favvel

Συμφωνώ απόλυτα με την Tonya!νομίζω η συγγραφή είναι η καλύτερη και πιο δημιουργική διέξοδος στη ζωή του ανθρώπου!
Δεν είναι ούτε δουλειά που μπορεί να κάνεις το ίδιο πράγμα συνέχεια και να καταντά μονότονη και κουραστική ούτε διάβασμα που απαιτεί συγκέντρωση προσοχής και ενεργοποίηση της σκέψης και της λογικής που είναι κι αυτό κουραστικό..
Το γράψιμο θέλει μόνο φαντασία..
Το σκέφτομαι κι εγώ τις τελευταίες μέρες να καταφύγω στο γράψιμο..σκεφτόμουν δλδ το ίδιο πράγμα..και έκανα και απόπειρα να γράψω κάτι..ένα ποίημα έστω ή κάτι πεζό οτιδήποτε αλλά δεν τα κατάφερα γιατί πάσχω από έλλειψη φαντασίας..δεν μου'ρχόταν τίποτα αξιόλογο να γράψω..μόνο κάποιες σκέψεις που αφορούν τον εαυτό μου..
Νομίζω δλδ ότι πέρα από τη φαντασία που είπα πιο πάνω ότι χρειάζεται,είναι απαραίτητο κάποιος να έχει διαβάσει και αρκετά βιβλία και να έχει αρκετές γνώσεις για να έχει πράγματα να πει..
Πάντως ενδιαφέρομαι να ασχοληθώ κι εγώ με το γράψιμο..
Μπορούμε να ανοίξουμε μία ενότητα εδώ με τίτλο "προσωπικές δημιουργίες" ή "τα γραπτά μου"
με σκοπό να μας αξιολογούν και οι άλλοι..
Θα'ναι και μια ευκαιρία να γεμίζουμε το χρόνο μας..κι εσύ Γιάννη..
Βέβαια υπάρχει σχετική σελίδα στο ιντερνετ για να ανεβάζει ο καθένας ποιήματα δικά του αλλά μπορούμε να ανοίξουμε κι εδώ ένα τέτοιο θέμα..
πολύ καλή ιδέα Tonya!

---

έχεις ανησυχίες αυτό ειναι πολύ καλό!γενικά το ταλέντο αν υπάρχει είναι εκεί δεν χάνεται!πάρε μια κόλλα χαρτί και αρχισε :) θέλω και γω να το κάνω αλλά δεν ξέρω γτ κολλάω και να φανταστείς το έχω σπουδάσει στο περίπου!!!αφού έχεις και ωραία φωνή ακόμα καλύτερα πήγαινε στην χορώδια του δήμου σου !!λέω αύριο πρωι-πρωί να πάς να κάνεις μια βόλτα να ρωτήσεις για τις δραστηριότητες!!:)!!μπορεί κάποια να σου αρέσει!!
επίσης καλό είναι ότι έχεις πολλά στο μυαλό σου όπως είπες...αλλά δεν ξέρεις από που να αρχίσεις σωστά; όπως είπα και παραπάνω βήμα βήμα θα ξεκολλήσεις!!τώρα έχεις ένα βουνό στο μυαλό σου και δεν μπορείς να δεις τι κρύβεται απο πίσω!αλλά αν ξεχωρίσεις ένα από αυτά και πεις ότι με αυτό θα ασχοληθώ τώρα θα σε γεμίσει και θα πάρεις δυνάμεις και για τα άλλα!το ξέρω ότι ακούγονται λίγο εξωπραγματικά όλα αυτά και δεν γίνονται δια μαγείας !και γω στην αρχή έτσι τα έβλεπα, είχα πάρα πολύ αρνητισμό για τα πάντα και έλεγα γτ να το κάνω δεν θα ωφελήσει!αλλά στο τέλος το έκανα για μένα και μόνο!!ακόμα και στο γυμναστήριο δεν ήθελα να πάω....!!!

Τώρα με την αδελφή σου και γω φοβόμουν στην αρχή να ανοιχτώ, δεν ήθελα να τον φορτισω και με τα δικά μου αλλά μου έδωσε να καταλάβω ότι τζάμπα ήμουν επιφυλακτική γιατί και ο ίδιος κατα βάθος αυτό ήθελε..

Κορίτσια συγγνώμη που θα σας χαλάσω τις χειροτεχνίες αλλά ....
Σε τι ακριβώς θα τον βοηθήσει το να κάτσει ντε και καλά να σχοληθεί με κάτι απο αυτά που του προτείνετε? Να κάτσει να γράψει...οκ...και? Γυρίστε πίσω στο πρώτο του post και δείτε τι προβλήματα αντιμετωπίζει...σε τι ακριβώς θα τον βοηθήσει το να κάτσει να κάνει λίστες κρίνοντας του ανθρώπους που έχουν περάσει απο τη ζωή του ανάλογα με το αν θα τους πήδαγε ή όχι ή γράφοντας σκέψεις ή ακόμα και οι ασχολίες στον δήμο?
Συγγνώμη που είμαι έτσι κυνικός αλλά τοποθετώντας τον εαυτό μου στην θέση, δεν νομίζω οτι λυνει τίποτα κάτι απο όλα αυτά και αμφιβάλλω μάλιστα κατα πάρα πολύ το αν κάποια απο εσάς βρέθηκε σε μιά τέτοια θέση και βρήκε λύση μέσα απο τις προτάσεις αυτές.

Τοmhet απλά προτείνουμε πράγματα δεν είπαμε ότι θα είναι και λύσεις !Επειδή έχει πέσει σε τέλμα καλά θα ήταν καλό να ασχοληθεί με κάτι που θα μπορεί να τον ευχαριστεί!με το να κάθετε σπίτι επειδή το έχω βιώσει πέφτει πιο πολύ σε τέλμα!αυτό που εννοώ είναι να δοκιμάσει, να ανοιχτεί!

θα με βοηθουσε ως προς τι ομως αυτο? βασικα εχω κανει ενα ξεκαθαρισμα στο μυαλο μου για ολους αυτους τους ανθρωπους που υπηρχαν στη ζωη μου..πιστευεις οτι θα με βοηθουσε???

καλα δεν ειμαι και για χορωδια..χαχα..ποτε δεν μ αρεσε το τραγουδι μαλλον δεν σου δωσα να καταλαβεις καλα.αλλα η δουλεια στο ραδιοφωνο.ισως με καποιο τροπο στη πορεια να βρω κατι ακομα και σ ενα ιντερνετικο σταθμο ετσι για το hobby..βασικα μια μεγαλη αρχη για μενα θα ταν να βρισκω τη δυναμη καθε απογευμα και παλι να αρχιζω να τρεχω η' να πηγαινω για περπατημα ωστε να κοιταξω λιγο την εξωτερικη μου εμφανιση..εδω κολλαω σε αυτο..οποτε θα ταν μια αρχη για μενα..ισως να αρχισω να ζωγραφιζω, η' να γραφω..θα δουμε..τα σκεφτομαι ολα...οσο για την αδελφη μου πρεπει να τηςς δωσω να καταλαβει καποια πραγματα γιατι ωρες ωρες ειναι στον δικο της κοσμο..

και γω προβληματιζομαι απ αυτο και κατα ποσο θα βοηθουσε αλλα δεν θα προβλημα να το κανω ειλικρινα...αλλωστε μ αρεσει και η κυνικοτητα πλεον..δεν χρειαζονται μονο συμβουλες και ελπιδες

Tomhet, την κατάλληλη απάντηση ας την δώσουν οι ειδικοί. στα fora ο καθένας μπορεί να λέει με κόσμιο και ήρεμο τρόπο τα δικά του. δεν είναι δουλειά μου να βρω τη λύση, είναι όμως υποχρέωσή μου να νοιάζομαι για το διπλανό μου

Quote:

---

Originally Posted by Tomhet

Κορίτσια συγγνώμη που θα σας χαλάσω τις χειροτεχνίες αλλά ....
Σε τι ακριβώς θα τον βοηθήσει το να κάτσει ντε και καλά να σχοληθεί με κάτι απο αυτά που του προτείνετε? Να κάτσει να γράψει...οκ...και? Γυρίστε πίσω στο πρώτο του post και δείτε τι προβλήματα αντιμετωπίζει...σε τι ακριβώς θα τον βοηθήσει το να κάτσει να κάνει λίστες κρίνοντας του ανθρώπους που έχουν περάσει απο τη ζωή του ανάλογα με το αν θα τους πήδαγε ή όχι ή γράφοντας σκέψεις ή ακόμα και οι ασχολίες στον δήμο?
Συγγνώμη που είμαι έτσι κυνικός αλλά τοποθετώντας τον εαυτό μου στην θέση, δεν νομίζω οτι λυνει τίποτα κάτι απο όλα αυτά και αμφιβάλλω μάλιστα κατα πάρα πολύ το αν κάποια απο εσάς βρέθηκε σε μιά τέτοια θέση και βρήκε λύση μέσα απο τις προτάσεις αυτές.

---

βασω μου εγω νομιζω οτι εχω αναγκη απο πραγματα εκτος σπιτιου..αυτα θα μου εδιναν ζωη..καλο και το γραψιμο καλο και οσα μπορεις να κανεις σπιτι..αλλα στο σπιτι πνιγομαι και δεν εχω ορεξη ουτε τηλεοραση να δω πολλες φορες..και στην ουσια σκεφτομαι πως μπορω να βρω κατι εκτος που θα με βοηθουσε δεδομενου οτι δεν παιζουν και λεφτα..βασικο...

και αυτο το ενδιαφερον σου εγω το εκτιμω και με το παραπανω τονια μου..να το ξερεις..αν σκεφτεις οτι δεν υπαρχουν ατομα στη ζωη μου να νοιαστουν αληθινα περα της οικογενειας μου...και σ ευχαριστω πολυ και εσενα αλλα και ολους σας που προσπαθει ο καθενας ξεχωριστα να μου προτεινει κατι..εγω τα διαβαζω ολα πολυ προσεχτικα...

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Σ.

βασω μου εγω νομιζω οτι εχω αναγκη απο πραγματα εκτος σπιτιου..αυτα θα μου εδιναν ζωη..καλο και το γραψιμο καλο και οσα μπορεις να κανεις σπιτι..αλλα στο σπιτι πνιγομαι και δεν εχω ορεξη ουτε τηλεοραση να δω πολλες φορες..και στην ουσια σκεφτομαι πως μπορω να βρω κατι εκτος που θα με βοηθουσε δεδομενου οτι δεν παιζουν και λεφτα..βασικο...

---

τα μπερδεψες δεν σου είπα για γραψιμο άλλωστε όπως είπα και πιο πάνω το έκανα στα εφηβικά μου χρόνια και ποτέ δεν δούλεψε σε μένα δεν ξέρω επειδή μερικές φορές έγραφα τα ίδια ή έμενα στα ίδια και τα ίδια ή αναμόχλευα το παρελθόν , οπότε είπα και γιατί να τα γράφω, αφού πάλι στα ίδια μένω!
για αυτό άλλωστε σου μίλησα και για τις δραστηριότητες εκτός σπιτιού!
δυστυχώς αυτό το πνίξιμο το'ξέρω αρκετα καλά να φανταστείς έκανα πολύ καιρό να πάρω απόφαση να πάω έστω για μια βόλτα σε ένα μεγάλο πάρκο στην γειτονιά μου, όταν το πήρα απόφαση πήγα, περπάτησα μέχρι και που έκλαψα, βέβαια δεν πήγαινα καθημερινά μετά αλλά όποτε το κάνω με αναζογωονεί κάπως....όσο για τα λεφτά για αυτό σου μίλησα για τον δήμο γτ έχει πολύ χαμηλό αντίτιμο!αλλά το θέμα είναι να μην διαιωνίζετε όλη αυτή η κατάσταση και με τις σκέψεις πολλές φορές δεν βγαίνει πουθενά!!

σημασία έχει Γιάννη ότι οι ιδέες δεν είναι λύσεις, ίσως όμως κάποιες από αυτές χρησιμεύουν στη συναισθηματική αποφόρτιση. προσωπικά πιστεύω στη "δύναμη της περιγραφής". όταν δηλαδή (ομιλώ για μένα για να μην παρεξηγηθώ) για παράδειγμα ένα αντικείμενο που βλέπεις δίπλα σου όλη την ώρα αρχίζεις να το περιγράφεις με λόγια, τότε το βλέπεις αλλιώς

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Σ.

και αυτο το ενδιαφερον σου εγω το εκτιμω και με το παραπανω τονια μου..να το ξερεις..αν σκεφτεις οτι δεν υπαρχουν ατομα στη ζωη μου να νοιαστουν αληθινα περα της οικογενειας μου...και σ ευχαριστω πολυ και εσενα αλλα και ολους σας που προσπαθει ο καθενας ξεχωριστα να μου προτεινει κατι..εγω τα διαβαζω ολα πολυ προσεχτικα...

---

Tonya και vasso ο λόγος για τον οποίο είπα οτι δεν του προτείνετε κάποια λύση δεν ειναι το γιατί θα ΕΠΡΕΠΕ να του προτείνετε λύση....απλά εγώ όντας σε μιά κατάσταση σαν του Γιάννη και έχοντας δοκιμάσει αρκετά πράγματα νομίζω πως είναι πολύ πιο εύκολο να του σκάσουν στα μούτρα αυτές οι "δοκιμές" παρά να τον βοηθήσουν.
Κάθε φορά που κάποιος μιλάει για μοναξιά όλοι λένε "βγες εξω" και ξεχνάνε πως ειναι η ψυχολογία του ατόμου εκείνου...προσπαθούν να εφαρμόσουν προτάσεις που θα δουλευαν σε εκείνους αγνοώντας όμως πως βρίσκονται σε μια διαφορετική κατάσταση. Όταν κάποιος πχ λέει πως έχει πεθάνει κάποιο στενό του πρόσωπο και νιώθει στεναχώρια δεν έχει νόημα να του πει κάποιος "φαε ενα παγωτο...εμενα με κανει παντα να νιωθω καλύτερα" ....Δεν έχω όρεξη να γίνω ούτε κακός ούτε ειρωνικός...το λέω αυτό με ενδιαφέρον και για τις 2 σας πλευρές. Του Γιάννη και την δικιά σας.
Για να σε βοηθήσω λίγο περισσότερο γιατί όπως είπα πολλά απο τα πράγματα που αναφέρει ο Γιάννης τα βιώνω...το να βγει εξώ να "κανει κάτι" εμπεριέχει την ελπίδα...ελπίδα για "κάτι". Αν πχ ο Γιάννης πιστεύει μέσα απο αυτά που του λέτε πως θα βγει εξω και θα συναναστραφεί με κόσμο (όπως παραδέχτηκε ο ιδιος οτι θελει να γινει) και δεν συμβει αυτο, τότε απλά θα του γυρίσει boomerang! θα αρχίσει να σκέφτεται οτι δέχεται και άλλη απόρριψη ενώ μάλιστα προσπαθεί ενεργά.
Του λέτε να γράψει....να γράψει για να διαβάζει μόνος του τις σκέψεις του? για να μπορεί μετά να τις κοιτάει και να τις σκαλίζει? λες και δεν του φτάνει οτι τις έχει στο μυαλό του? Αν το λέτε σαν δημιουργική ασχολία τότε και πάλι εκ πείρας θα σας πω πως ακριβώς όπως οποιαδήποτε μορφή τέχνης έτσι και η λογοτεχνία υπάρχει μονο οταν υπάρχει αναγνώστης. Αν ο Γιάννης δεν έχει τότε πιστεύω πως θα εγκλωβιστεί ακόμα περισσότερο μην βρίσκοντας αντίκρυσμα για την ασχολία του αυτή. Ενεργή προσπάθεια οπότε και πάλι με παθητική απόρριψη.
Βιώνοντας λοιπόν εγώ κάτι παρόμοιο με τον Γιάννη νιώθω αυτή την παθητική απόρριψη απο σχεδόν τα πάντα. Και εγώ γράφω...και? ποιος νοιάζεται ? παίζω μουσική...και? ποιος νοιάζεται και παλι? μου αρέσει και η φωτογραφία...και? ποιος νοιάζεται?? και έτσι πάνε όλα.... γιατι? γιατί στο κάτω κάτω όλα καταλήγουν στο ότι είμαι άνθρωπος και σκέφτομαι...αλλά και πάλι, ε και? ποιος νοιάζεται? Όταν λοιπόν δεν υπάρχει το αντίκρυσμα αυτό για να μπορείς να μοιραστείς τις σκέψεις σου πάνω σε οτιδήποτε σε ενδιαφέρει, σε απασχολεί, βρίσκεις αστείο κλπκλπ...τι νόημα έχει?

Γενικά όλες αυτές οι προτάσεις νομίζω πως δουλευουν υπο "νορμαλ" συνθήκες και ο Γιάννης δεν περιγράφει κάτι τέτοιο.

Το μονο που μπορώ εγώ να κάνω Γιάννη για εσένα ειναι να σου πω πως αν κάποια μέρα το θες και το έχεις ανάγκη μπορείς να μου στείλεις ένα μήνυμα εδώ και να πάμε για έναν καφέ να ξεσκάσεις έστω για λίγο και να μην νιώθεις εγκλωβισμένος στο δωμάτιο σου.

Τοmhet δεν τίθεται θέμα παρεξήγησης άλλωστε λίγο πολύ είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε!μαλλον δεν γίνομαι κατανοητή ή δεν διαβάζετε προσεκτικά αυτά που έχουν υποθεί!τεσπά συμφωνώ σε κάποια που λές π.χ. ότι μοναξιά όλοι λένε "βγες εξω", λέει πως έχει πεθάνει κάποιο στενό του πρόσωπο και νιώθει στεναχώρια δεν έχει νόημα να του πει κάποιος "φαε ενα παγωτο...εμενα με κανει παντα να νιωθω καλύτερα" . Και επειδή το έχω νιώσει αυτό που λές το τι νόημα έχει κι ποιος θα νοιαστεί, το θέμα πιστεύω είναι να κάνει την αρχή, εγώ εκεί κολλούσα και πολλές φορές ακόμα κολλάω, στην αρχή!!σόρρυ αν είμαι κάπου λάθος!

Δεν υπάρχει λάθος σε κάτι...υπάρχει απλά μια "καλυτερη προσεγγιση" κατ'εμε... Μια προσεγγιση που θα ειναι λιγο πιο μελετημενη απο πράγματα που εχουν εφαρμογή σε καταστάσεις διαφορετικές απο αυτη που περιγράφει ο Γιάννης...και ξαναλέω....ΑΝ ισχύει η εικόνα που έχει δώσει τουλάχιστον σε εμένα. Καθως κατα καιρούς εμφανίζονται πυροτεχνήματα στο φορουμ εδώ και κλαίνε πως έχουν ανάγκη απο επικοινωνία και εξαφανίζονται μετά απο λίγες μέρες.
Να σου πω και κάτι που ενδεχομένως θα σε ενοχλήσει vasso? Σε ένα παράλληλο σύμπαν που όλοι λέμε τα πράγματα με το όνομα τους θα ήμουν πολύ πιο περίεργος να μάθω το τι βίωνες εσύ και τι σε βοήθησε ουσιαστικά να ξεφύγεις απο αυτό. Και μπορεί να κάνω λάθος αλλά θα τολμήσω να πω οτι δεν το έκανες μόνη σου....αλλά βρέθηκε "καποιος" ανθρωπος. Τι λες?

Γιάννη κι εγω εχω περάσεο φάση στη ζωή μου που τα έβλεπα όλα ανούσια. Θα τολμούσα να πω κι εγω οτι ειχα καταθλιψη.(εγω απλά μια μερα συνειδητοποιησα ποσο χαμηλά ειμαι και αποφάσισα να αλλάξω) όλοι εδω λέμε διάφορες ιδέες για το τι μπορείς να κάνεις. Παρόλα αυτα είναι θέμα προσωπικής απόφασης να αλλάξεις τρόπο σκέψης κ ζωής. Δικαιολογίες πολλές μπορείς να βρεις για να συνεχίσεις να ζεις στη μιζέρια σου αλλά πρέπει να αναγκάσεις τον εαυτό σου να δει τα πράγματα λογικά και με αισιοδοξία.Βρες πράγματα που σε ευχαριστούν και κανε τα. ειτε ειναι αναγνωση βιβλιων είτε σπορ είτε βόλτες ειτε εθελοντισμός είτε το οτιδήποτε. Η ζωή σου ειναι στα χέρια σου.Παίξε μαζί της.Κάνε την δική σου! Διεκδίκησε αυτά που θέλεις Το οφείλεις στον εαυτό σου. Χαμογέλα. Είμαστε όλοι εδω και σε στηρίζουμε!!

Quote:

---

Originally Posted by Tomhet

Δεν υπάρχει λάθος σε κάτι...υπάρχει απλά μια "καλυτερη προσεγγιση" κατ'εμε... Μια προσεγγιση που θα ειναι λιγο πιο μελετημενη απο πράγματα που εχουν εφαρμογή σε καταστάσεις διαφορετικές απο αυτη που περιγράφει ο Γιάννης...και ξαναλέω....ΑΝ ισχύει η εικόνα που έχει δώσει τουλάχιστον σε εμένα. Καθως κατα καιρούς εμφανίζονται πυροτεχνήματα στο φορουμ εδώ και κλαίνε πως έχουν ανάγκη απο επικοινωνία και εξαφανίζονται μετά απο λίγες μέρες.
Να σου πω και κάτι που ενδεχομένως θα σε ενοχλήσει vasso? Σε ένα παράλληλο σύμπαν που όλοι λέμε τα πράγματα με το όνομα τους θα ήμουν πολύ πιο περίεργος να μάθω το τι βίωνες εσύ και τι σε βοήθησε ουσιαστικά να ξεφύγεις απο αυτό. Και μπορεί να κάνω λάθος αλλά θα τολμήσω να πω οτι δεν το έκανες μόνη σου....αλλά βρέθηκε "καποιος" ανθρωπος. Τι λες?

---

βρε Tomhet θα σε μαλώσω !!!:)!!μάλλον δεν με διαβάζεις!!δεν αρνήθηκα ότι με βοήθησε ο αδελφός μου να ξεκολλήσω απλά δεν το τολμούσα να ζητήσω βοήθεια και δεν το έκανα γτ δείλιαζα κι στο τέλος αποδείχθηκε ότι το ήθελε και εκεινος!!δεν νομίζω να είναι κακό που με βοήθησε κάποιος!!
δεν νομίζω ότι ο Γιάννης είναι αυτό που λές θα κλάψει και θα φύγει πιστέυω πραγματικά ότι θέλει να πιαστεί απο κάπου!Αλλά μην πλατιάσουμε άλλο καλύτερα να εστιάσουμε στον Γιάννη!!παίδες σας φιλώ πρέπει να φύγω καλή συνέχεια!!

...γιάννη πρέπει να μας κάνεις πλάκα, δεν εξηγείται.
Τρία χρόνια άνεργος 31 χρονών και περιμένεις ΚΑΠΟΙΟΝ να σε πάρει από το χεράκι και να σου αλλάξει τη ζωή? Αν τά χεις και τα δυο πιασμένα απ το ξύσιμο δεν νομίζω πως έχεις και πολλές ελπίδες :ΡΡΡΡ

Quote:

---

Originally Posted by vasso82

βρε Tomhet θα σε μαλώσω !!!:)!!μάλλον δεν με διαβάζεις!!δεν αρνήθηκα ότι με βοήθησε ο αδελφός μου να ξεκολλήσω απλά δεν το τολμούσα να ζητήσω βοήθεια και δεν το έκανα γτ δείλιαζα κι στο τέλος αποδείχθηκε ότι το ήθελε και εκεινος!!δεν νομίζω να είναι κακό που με βοήθησε κάποιος!!
δεν νομίζω ότι ο Γιάννης είναι αυτό που λές θα κλάψει και θα φύγει πιστέυω πραγματικά ότι θέλει να πιαστεί απο κάπου!Αλλά μην πλατιάσουμε άλλο καλύτερα να εστιάσουμε στον Γιάννη!!παίδες σας φιλώ πρέπει να φύγω καλή συνέχεια!!

---

Μωρέ μάλωσε με όσο θες, δεν μασάω απο τίποτα αλλά....
Εσένα δηλαδή σε βοήθησε ο αδερφός σου αλλά του Γιάννη του λες να δραστηριοποιηθεί, οτι ειναι στο χέρι του κλπ :P Καταλαβαίνεις την ένσταση μου...δεν λέω σε καμία περίπτωση οτι θα έπρεπε να περιμένει θεία παρέμβαση αλλά..... ε.... ας λεμε τα συκα σύκα και τη σκάφη σκάφη.
Έχω δε το τραγικό παράδειγμα φιλικού προσώπου που παλευε χρόνια με ψυχολογικά προβλήματα και αυτό που έτυχε να τον βοηθήσει είναι μια σχέση που δημιούργησε, ερωτική, με κάποιον ο οποίος αφιέρωσε πάρα πολύ χρόνο και κόπο για να βοηθήσει τον πρώτο και το κατάφεραν. Το αστείο? το δεύτερο άτομο μετά απο χρόνια βρέθηκε στην ίδια θέση και η στάση του πρώτου... "εγω τα πέρασα αυτά...πλέον κουράστηκα και πρέπει να ζήσω". Anyway... μια παρένθεση ήταν αυτό...
Όσο για το αν θα κλάψει και θα φύγει, δεν έχει νόημα να το εξετάσουμε τώρα...εγώ μαθαίνω απο την ιστορία όχι απο τις υποθέσεις.

Θεοφανία μπορεί και να έχεις δίκιο,ωστόσο ο Γιάννης περιμένει κατι άλλο για να γράψεις εδω. Η βοηθάμε ή οχι...

Καλα Θεοφανια και πολυ επιπεδου η απαντηση σου...

για να πηρα την αποφαση να γραψω εδω προφανως και δεν κανω πλακα..εχω κανει και γω τα λαθη σε δουλειες που βρεθηκαν..αλλα ειναι αποροια της κακης μου ψυχολογιας..ξερω τι λαθη εχω κανει και που εχω φταιξει..δεν μου φταινει μονοι οι αλλοι..Εχω αναγκη απο βοηθεια, τοσο απλα οσο πιο ειλικρινα μπορω να σου μιλησω..Βαρεθηκα να προσπαθω μονος στα παντα τοσα χρονια...Κουραστηκα

αυτο ακριβως σκεφτομαι και εγω..φοβαμαι οτι το ιδιο το σπιτι με κραταει σαν εγκλωβισμενο και δεν κανω ουτε ενα βημα να παω να περπατησω να παω εστω μια βολτα μονος να ξεχαστω..σαν να θελω καποιον διπλα μου για παρεα..ισως γιατι ολη αυτη η μοναξια μ εχει διαλυσει και δεν μπορω πλεον να κανω τιποτα μονος μου..σκεφτομαι πχ θα θελα καποια στιγμη στο μελλον να εμπαινα σε μια ομαδα στο γυμναστηριο να εκανα καπιο ομαδικο προγραμμα.,απλα αυτο απαιτει να εχω βρει δουλεια πρωτα..ευχομαι στο μελλον να το καταφερω...ΟΠΩΣ και να χει πρεπει σιγουρα να βρω δραστηριοτητες εκτος σπιτιου γιατι αυτο το πνιξιμο εδω μεσαμ εχει τρελανει..

μπορεις να με βοηθησεις λιγο γιατι δεν καταλαβα τι εννοεις??

θα το εχω σιγουρα στα υποψην μου φιλε μου να σαι σιγουρος και σ ευχαριστω πολυ για την προταση σου..Οσα γραφεις στην τονια και στην βασο μ εκφραζουν γιατι ακριβως ετσι σκεφτομαι οπως και συ..Νομιζω οτι αυτο που βλεπω σαν τη σωτηρια μου ειναι να βρεθουν ατομα να ενδιαφερθουν για μενα πραγματικα να νιωσω οτι ειμαι μελος σε μια ομαδα..Εχω αναγκη απο αποδοχη..

Εγω πιστευω οτι τωρα την περναω αυτη την φαση..Και δεν με προβληματιζει να πω οτι εχω καταθλιψη γι αυτο αλλωστε γραφω και εδω μεσα..Γενικα πλεον δεν μ αρεσει να βρισκω δικαιολογιες ουτε να αποδιδω ευθυνες..Θελω απλα να ζησω ενα καλυτερο μελλον γιατι θεωρω οτι εχασα ηδη αρκετα χρονιια απ τη ζωη μου..Σας ευχαριστω ολους γι αυτη την στηριξη και τα τοσα μηνυματα σας

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Σ.

για να πηρα την αποφαση να γραψω εδω προφανως και δεν κανω πλακα..εχω κανει και γω τα λαθη σε δουλειες που βρεθηκαν..αλλα ειναι αποροια της κακης μου ψυχολογιας..ξερω τι λαθη εχω κανει και που εχω φταιξει..δεν μου φταινει μονοι οι αλλοι..Εχω αναγκη απο βοηθεια, τοσο απλα οσο πιο ειλικρινα μπορω να σου μιλησω..Βαρεθηκα να προσπαθω μονος στα παντα τοσα χρονια...Κουραστηκα

---

Δυστυχως Γιαννη πολλοι ειμαστε υποχρεωμενοι να προσπαθουμε μονιμως μονοι μας.. Στο ξαναειπα μην περιμενεις βοηθεια απο κανεναν σημερα..Εγω στη θεση σου στην αδερφη μου τουλαχιστον θα μιλουσα..εχετε μεγαλη διαφορα ηλικιας? εκεινη δεν εχει παρεες? να ανοιχτεις και συ ...
Αυτο που ειπες οτι εχεις αναγκη απο αποδοχη σημαινει οτι εχεις βιωσει την απορριψη νομιζω και εχεις οδηγηθει σε χαμηλη αυτοκεκτιμηση και καταθλιψη?
Σου συνεβη καποια απορριψη σε προσωπικο επιπεδο , σε φιλικο ή ειχες καποια τραυματικη εμπειρια?

Η κλασική Unlucky με τις νιχιλιστικές απόψεις! :P
Αν θες πες του να μην περιμένει βοήθεια απο εσένα πχ...όχι απο "κανέναν" γιατί εγώ νομίζω πως όχι μονο προσέφερα βοήθεια αλλά προσέφερα και την πιο ουσιαστική βοήθεια στον Γιάννη...
"Χέστηκα" θα μου πεις..."εσύ το νομίζεις, δεν σημαίνει πως είναι και έτσι..."...
Έστω και έτσι, σημασία για μένα έχει το οτι προσφέρομαι να βοηθήσω και να βοηθηθώ, ενεργά...όχι δίνοντας συμβουλές ζωής σε έναν άνθρωπο που ενδεχομένως να είναι γείτονας μου ή συνάδελφος μου στην δουλειά και να μην γνωριζόμαστε. Του δίνω την δυνατότητα να κάνει σε ένα βαθμό αυτό που του λείπει..να επικοινωνήσει...είμαι η τζοβάνα φραγκούλη στο "Πες το και θα γίνει"! :P
Το ίδιο ισχύει και για όλους τους άλλους που μπορώ να βοηθήσω με τον ίδιο τρόπο. Δεν είμαστε πολλοί όμως.
Στο κάτω κάτω προσφέρω αυτό που στο δικό μου μυαλό θα μου προσέφερε και εμένα την μεγαλύτερη βοήθεια.

H αδελφη μου ειναι 24 και ισα ισα που εχει πολλες παρεες αρκετους φιλους και φιλες..Ενα απ τα παραπονα μου ειναι οτι ποτε δεν μου χει προτεινει οταν βγει με αυτες τις παρεες της να παω και εγω μαζι της, αδυνατει να καταλαβει ποσο κλεισμενος ειμαι μες στο σπιτι και ποσο μονος..Απορριψη που να μου χει στοιχισει ειτε σε φιλικο ειτε σε προσωπικο επιπεδο οχι δεν εχω βιωσει.Απλα μου χει στοιχισει που πλεον δεν εχω φιλους.Οτι παρεες ειχα χαθηκαν, δεν καθομαι να κλαψω και να μιζεριασω γι αυτο απλα μου λειπει ενας αληθινος φιλος.Και συναισθηματικα θελω να δωθω σε μια γυναικα το εχω αναγκη γιατι ποτε στη ζωη μου δεν ειχα καποια σοβαρη σχεσηοποτε και η ελλειψη συντροφου ειναι εμφανης.Τραυματικη εμπειρια δεν ξερω αν υπηρχε απλα εχω πολλα αποθημενα απο νευρα πολλα μες στο σπιτι παλιοτερα ειδικα και ολα αυτα μ εχουν στοιχειωσει..Καθε φορα που θα υπαρχει ενταση τρελαινομαι θελω να ανοιξει η γη και να με καταπιει..Βεβαια σαν μικρο παιδι οταν πηγαινα δημοτικο εχω ακομα βαθια μεσα μου κατι ομηρικους καυγαδες των δικων μου.Ακομα και τωρα αν γινει κατι και υπαρχουν εντονοι τσακωμοι εγω δεν μπορω να καθομαι στο αλλο δωματιο και να ακουω.Να προσθεσω οτι παλιοτερα ειχα τσακωθει πολυ ασχημα με τον πατερα μου σε σημειο να του πω ασχημα λογια..Ειχε αναγκαστει να φυγει για ενα διαστημα απ το σπιτι, δεν ηθελα να τον βλεπω.Φοβαμαι πωςολα αυτα δεν τα χω ξεπερασει.Ωρες ωρες τα σκεφτομαι..Μ εχουν στηριξει οι δικοι μου δεν λεω και ισα ισα που μπορει να τους εχω απογοητευσει γι αυτο και να αισθανομαι ετσι..

Γιαννη αφου δεν υπαρχει μια, που βρισκεις και τρως τα διαφορα που σε παχαινουν?

Το εκτιμω παρα πολυ αυτο να το ξερεις..Δεν υπαρχουν και πολλοι ανθρωποι στις μερες μας να προσφερουν βοηθεια ειδικα σε καποιον που δεν γνωριζουν...

Τωρα εχει γινει το κακο, το προηγουμενο διαστημα που ημασταν καλυτερα οικονομικα.Αλλα και τωρα δεν εχω παραπονο με δυσκολια αλλα τα βασικα υπαρχουν σπιτι.Ξενερωνω οσο δν παει με αυτο το θεμα βλεποντας πως ημουν μεχρι τον γεναρη και πως εχω γινει τωρα..

Το θεμα των κιλων απο μια ηλικια και μετα δεν εχει σχεση μονο με την ποσοσητα της τροφης αλλα και με τον τροπο ζωης ( καθιστικη ζωη, δεν καις τιποτε και μαζευονται), επισης εχει σχεση και με το μεταβολισμο του καθενος
Ε ενταξει δεν εχετε μεγαλη διαφορα με την αδερφη σου! γιατι δεν της το λες εσυ να σε παιρνει μαζι της? οχι συνεχεια! δεν ερχονται φιλες- φιλοι στο σπιτι?
Πωπω βρε παιδια μου κανει εντυπωση που βλεπω να εχετε αδερφια και να δυσκολευεστε στην επικοινωνια και γω που ειμαι μοναχοπαιδι τι δεν θα εδινα για να εχω αδερφη-αδερφο!
Αυτα με τους καβγαδες των γονιων τα κατανοω και τα σεβομαι και ειναι λογος να πεφτει η ψυχολογια οταν στον χωρο που ζεις δεν επικρατει ηρεμια..μην νιωθεις τυψεις που μαλωσες με τον πατερα σου. Πολλες φορες οι γονεις ξεχνουν οτι δεν εχουν μονο απαιτησεις αλλα και υποχρεωσεις

Επειδή πάντα μου αρέσει να εξετάζω κάτι απο όσο το δυνατό περισσότερες οπτικές γωνίες...παρατήρησα κάτι τόσο προφανές όσο και αόρατο στο thread εδω.
Αρκετοί είπαν στον Γιάννη πχ να βρει μια ασχολία για να κοινωνικοποιθεί, η unlucky επίσης του είπε συγκεκριμένα για την αδερφή του, τις παρέες που έχει εκεινη για να ανοιχτεί ο ίδιος κλπκλπ...
Σκέφτηκε κανείς οτι ο Γιάννης πχ αυτή τη στιγμή κάνει ήδη αυτό που του προτείνατε όλοι? Έχει πολύ μεγάλη διαφορά δηλαδή το να πάει σε μιά ομάδα ζωγραφικής για να κοινωνικοποιηθεί και ενδεχομένως να αποκτήσει παρέες κλπ, απο αυτό που κάνει τώρα? που μιλάει ήδη στο φορουμ αυτό? Θεωρώ πως δεν έχει καθώς και τώρα αυτό είναι κάτι που τον ενδιαφέρει και βρίσκεται σε έναν χώρο όπου υπάρχουν και άλλα άτομα με κοινά ενδιαφέροντα (μάλλον).

Παρόλαυτα να μπορούσα να ισχυριστώ ότι τα άτομα εδώ του δείχνουν σαν πινακίδες έναν άλλο δρομο. Σα να του λένε μην κάτσεις εδώ...πήγαινε παραπέρα να βρεις τους άλλους. Οπότε αν πάει πχ στην ομάδα ζωγραφικής θα "παθει" το ίδιο? Θα του πουν και εκείνοι να πάει κάπου αλλού?
Νομίζω πως αυτό γίνεται, γενικά μιλώντας παντού. Εκτός .....εκτός και αν βρει 1 άτομο που έχει τα ίδια θέλω με τον Γιάννη. Πολλές οι πιθανότητες? δε νομίζω...
Αδικία θα το έλεγα αυτό και πολύ στενόμυαλο γενικά. Είμαστε όλοι καλοί στα λόγια αλλά όχι στις πράξεις.

Η αλήθεια ειναι πως εδω μέσα ειναι πολύ δύσκολο να δημιουργηθούν σχέσεις, γνωριμίες κλπ. Γιατί οι περισσότεροι ψάχνουν αυτό που σχολίασε αρνητικά η Θεοφανία...το να βρουν δηλαδή κάποιον να τους πάρει απο το χεράκι αντί να κάνουν κάτι οι ίδιοι.
Και εδω μέσα παρατηρώ πως κάποιος είτε θα λέει την ερωτική του ιστοριούλα ή το οτι δεν του φτάνει το σεξ που κάνει και θέλει και άλλο (πρόσφατο παράδειγμα...αλήθεια...ψαχνε ι κάποιος φορουμ ψυχολογιας για να πει οτι δεν κανει αρκετο σεξ? δε ξερω γιατι αλλα για καποιο λόγο ..ναι...μου κάνει εντύπωση) ή θα εκφράζει προβληματισμό άρα και αδυναμία. Οπότε αυτόματα οι άλλοι τον λυπούνται και κατα κάποιο τρόπο απωθούνται απο αυτό, αντί να αναγνωρίσουν οτι η αδυναμία ειναι ενδεχομένως κάτι κοινό που τους έφερε εδώ και να ενδιαφερθούν να γνωρίσουν τον άλλο και πέρα απο αυτή του την αδυναμία.

Βλέπετε θέλουν όλοι τις ιδανικές συνθήκες, τα ιδανικά πρότυπα κλπκλπ αντί να κάνουν κάτι οι ίδιοι για να τα κυνηγήσουν.

ΥΓ: Unlucky γιατι σου φαίνεται περίεργο το να μην έχουν κάποιοι στενες σχέσεις με τον αδερφό/αδερφή τους? Εσύ η ίδια δεν έχεις σχολιάσει τόσες φορές, συγγενείς σου αρνητικά και μάλιστα έχεις προβλήματα με τον πατέρα σου? Ένας αδερφός δηλαδή γιατί να μην πέφτει σε αυτή την κατηγορία? Τους συγγενείς γενικά δεν τους διαλέγουμε, το ξέρεις αυτό.

καλημέρα κατ' αρχήν! διαβάζω τις απαντήσεις, όχι με μεγάλη επιμέλεια ομολογώ, αλλά μερικές τις διαβάζω. μένω με την απορία: σε ένα χώρο δημόσιο -εδώ εν προκειμένω- όπου μπαίνουμε εν γνώσει μας ότι θα ακούσουμε ό,τι θέλει να πει ο καθένας και πολύ συχνά αυτό που χωρίς παραπανίσια σκέψη θα τούρθει στο κεφάλι, ποια λύση σε ένα πρόβλημά του μπορεί να βρει κανείς? προφανώς καμία γιατί δεν υπάρχουν ρετσέτες, αλλά θα κινητοποιηθεί το μυαλό του να αρχίσει να σκέφτεται για να αποδράσει μόνος του. έτσι είναι? ένας μπλεγμένος άνθρωπος μπορεί να αποδράσει μόνος του απλά και μόνον κινητοποιώντας τον εγκέφαλό του από το βουητό που ακούει γύρω του? αναρωτιέμαι. τί ελπίδα απεμπλοκής υπάρχει? για να έχει στηθεί το φόρουμ από ειδικούς, υποθέτω ότι θα υπάρχει λύση/λύσεις, για τούτο και η συγκεκριμένη περίπτωση του Γιάννη είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα και την παρακολουθώ, μοιάζει όμως να εξαντλείται. είπαμε το μακρύ και το κοντό μας, τί άλλο να πούμε? άρα τον βοηθήσαμε? ή τον σαστίσαμε παραπάνω? τη διαδρομή θα την κάνει μόνος του?

Quote:

---

Originally Posted by Tomhet

Επειδή πάντα μου αρέσει να εξετάζω κάτι απο όσο το δυνατό περισσότερες οπτικές γωνίες...παρατήρησα κάτι τόσο προφανές όσο και αόρατο στο thread εδω.
Αρκετοί είπαν στον Γιάννη πχ να βρει μια ασχολία για να κοινωνικοποιθεί, η unlucky επίσης του είπε συγκεκριμένα για την αδερφή του, τις παρέες που έχει εκεινη για να ανοιχτεί ο ίδιος κλπκλπ...
Σκέφτηκε κανείς οτι ο Γιάννης πχ αυτή τη στιγμή κάνει ήδη αυτό που του προτείνατε όλοι? Έχει πολύ μεγάλη διαφορά δηλαδή το να πάει σε μιά ομάδα ζωγραφικής για να κοινωνικοποιηθεί και ενδεχομένως να αποκτήσει παρέες κλπ, απο αυτό που κάνει τώρα? που μιλάει ήδη στο φορουμ αυτό? Θεωρώ πως δεν έχει καθώς και τώρα αυτό είναι κάτι που τον ενδιαφέρει και βρίσκεται σε έναν χώρο όπου υπάρχουν και άλλα άτομα με κοινά ενδιαφέροντα (μάλλον).

Παρόλαυτα να μπορούσα να ισχυριστώ ότι τα άτομα εδώ του δείχνουν σαν πινακίδες έναν άλλο δρομο. Σα να του λένε μην κάτσεις εδώ...πήγαινε παραπέρα να βρεις τους άλλους. Οπότε αν πάει πχ στην ομάδα ζωγραφικής θα "παθει" το ίδιο? Θα του πουν και εκείνοι να πάει κάπου αλλού?
Νομίζω πως αυτό γίνεται, γενικά μιλώντας παντού. Εκτός .....εκτός και αν βρει 1 άτομο που έχει τα ίδια θέλω με τον Γιάννη. Πολλές οι πιθανότητες? δε νομίζω...
Αδικία θα το έλεγα αυτό και πολύ στενόμυαλο γενικά. Είμαστε όλοι καλοί στα λόγια αλλά όχι στις πράξεις.

Η αλήθεια ειναι πως εδω μέσα ειναι πολύ δύσκολο να δημιουργηθούν σχέσεις, γνωριμίες κλπ. Γιατί οι περισσότεροι ψάχνουν αυτό που σχολίασε αρνητικά η Θεοφανία...το να βρουν δηλαδή κάποιον να τους πάρει απο το χεράκι αντί να κάνουν κάτι οι ίδιοι.
Και εδω μέσα παρατηρώ πως κάποιος είτε θα λέει την ερωτική του ιστοριούλα ή το οτι δεν του φτάνει το σεξ που κάνει και θέλει και άλλο (πρόσφατο παράδειγμα...αλήθεια...ψαχνε ι κάποιος φορουμ ψυχολογιας για να πει οτι δεν κανει αρκετο σεξ? δε ξερω γιατι αλλα για καποιο λόγο ..ναι...μου κάνει εντύπωση) ή θα εκφράζει προβληματισμό άρα και αδυναμία. Οπότε αυτόματα οι άλλοι τον λυπούνται και κατα κάποιο τρόπο απωθούνται απο αυτό, αντί να αναγνωρίσουν οτι η αδυναμία ειναι ενδεχομένως κάτι κοινό που τους έφερε εδώ και να ενδιαφερθούν να γνωρίσουν τον άλλο και πέρα απο αυτή του την αδυναμία.

Βλέπετε θέλουν όλοι τις ιδανικές συνθήκες, τα ιδανικά πρότυπα κλπκλπ αντί να κάνουν κάτι οι ίδιοι για να τα κυνηγήσουν.

ΥΓ: Unlucky γιατι σου φαίνεται περίεργο το να μην έχουν κάποιοι στενες σχέσεις με τον αδερφό/αδερφή τους? Εσύ η ίδια δεν έχεις σχολιάσει τόσες φορές, συγγενείς σου αρνητικά και μάλιστα έχεις προβλήματα με τον πατέρα σου? Ένας αδερφός δηλαδή γιατί να μην πέφτει σε αυτή την κατηγορία? Τους συγγενείς γενικά δεν τους διαλέγουμε, το ξέρεις αυτό.

---

γιαννη, το ξέρω πως είμαι σκληρη μαζί σου, αλλά μήπως να σκεφτόσουν πρώτα πως φέρεσαι εσύ απέναντι στον εαυτό σου?
Είσαι στην πιο δημιουργική ηλικία και αντί να έχεις πιάσει τη ζωή απ τα μαλλιά και να την πατάς κάτω....ονειρεύεσαι τις καλές μέρες που με το χαρτζιλίκι του μπαμπά έπαιρνες πιο συχνά σουβλάκια που τα άτιμα παχαίνουν και τι κρίμα που οι άνθρωποι δεν έχουν όρεξη να το αναλύσουν και να σου συμπαρασταθούν επ αυτού :Ρ
Φυσικά και δεν μπορώ να πάρω στα σοβαρά την περίπτωση σου, καθώς ξέρω άτομα από εδώ που πάσχουν από σοβαρότατες ασθένειες και δουλεύουν απ το πρωί μέχρι το βράδυ κυνηγώντας τη ζωή τους με την τσέπη γεμάτη χάπια για να σταθούν όρθιοι.
Παρόλα αυτά θα μπω στον κόπο να σου δώσω κάποιες συμβουλές που κατά τη γνώμη μου μπορεί να σε βοηθήσουν και ελπίζω να τις δουλέψεις λίγο στο μυαλό σου και να μη σε ξαναδούμε να μας γράφεις τα ίδια στα σαράντα σου.
Λέγεται χρυσή ευκαιρία. Το λιγότερο που θα βρεις είναι να μοιράζεις φυλλάδια. Σήκωσε τον ευαίσθητο και αξιοπρεπή @@ σου και πάνε να δουλέψεις. Θα χάσεις κιλά και επιτέλους θα προσφέρεις και κάτι στο σπίτι σου. θα έχεις λεφτά για καφέ και εμπειρίες από τη δουλειά για κουβέντα. Τα γυμναστήρια παρακαλάνε. Έχει φτάσει 100 ευρώ ο χρόνος. Πάνε γράψου και κοινωνικοποιήσου. Θυμήσου: θα έχεις να μιλήσεις για τη δουλειά σου και τον αγώνα σου σε αυτές τις δύσκολες εποχές να κερδίσεις τη ζωή σου, ακόμη και με ένα επάγγελμα που δεν θα έκανες ποτέ.
Το ένα θα φέρει το άλλο και κάθε μέρα θα αισθάνεσαι πιο δυνατός και περήφανος για τον εαυτό σου.
Αν προτιμάς το ξύσιμο, την αυτολύπηση και το αξιολύπητο κουβεντολόι, η απόφαση είναι δική σου...

Oχι δεν ερχονται φιλοι/ες στο σπιτι μας γι αυτο ισως και δεν εχω μπορεσει να μπω στην παρεα.Γενικα στο θεμα κοινωνικοτητας οι δικοι μου εχουν ενα θεμα, εχουν καταφερει να μεινουν οι δυο τους με αποτελεσμα ουτε με συγγενεις να υπαρχουν ιδιαιτερες σχεσεις ουτε να εχουν καποια φιλικα ζευγαρια.Ενω εχω καλη επαφη με την αδελφη μου δεν της εχω πει τα βασικοτερα.Απλα δεν μου το χει βγαλει δεν ξερω πως αλλιως να το εξηγησω.Ισως γιατι δενν θελω να μιζεριασω μεσα στην οικογενεια μου περισσοτερο.ΤΟ σιγουρο ειναι οτι κανεις δεν εχει αντιληφθει το ποσο σοβαρα ειμαι ψυχολογικα..

Εσυ θεωρεις οτι ειναι επιλογη μου να ειμαι ετσι? Πιστευεις οτι μ αρεσει να καθομαι σ ενα καναπε και να μην κανω τιποτα? Θεωρεις οτι εχω βολευτει σε μια κατασταση που δεν γουσταρω καθολου? Νομιζεις οτι ειμαι περηφανος που δεν προσφερω τιποτα στο σπιτι? Αυτα τα 3 χρονια λοιπον σε πληροφορω βρηκα αρκετες επαγγελματικες ευκαιριες μην νομιζεις οτι τεμπελιαζω.Και σε ξενοδοχεια σε αθηνα και σε νησια αλλα και σε σουπερμαρκετ και γενικα ειχα ευκαιριες.Αλλα επειδη μεσα μου ημουν χαλια και δεν ειχα τη δυναμη τα παρατουσα ευκολα.Δεν μπορουσα να κατσω πουθενα, εβρισκα συνεχως δικαιολογιες στον εαυτο μου και εφευγα.Νομιζεις οτι ξυνομαι ολο αυτο τον καιρο? Μονο εγω ξερω ποσο εχω παλεψει και ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ..Φυσικα και υπαρχουν πολλα χειροτερα απο μενα αυτο ελειπε.Τις κυριακες οταν πηγαινω εκκλησια οποτε εχω την διαθεση και την θεληση ο παππας της ενοριας μας, μας ενημερωνει για το τι γινεται διπλα μας με οικογενειες με ασθενειες και οικονομικα προβληματα.Προφανως δεν εχεις αντιληφθει το προβλημα που με απασχολει και γιατι εγραψα εδω.Δεν εχω προβλημα να εισαι σκληρη μαζι μου πραγματικα.Μιλα μου οσο σκληρα θελεις, ισως και να το χρειαζομαι για να ξυπνησω.Απλα επειδη δεν το χεις κατανοησει - Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ και η ΜΟΝΑΞΙΑ μ εχουν διαλυσει.Δεν μπορω να κανω τιποτα.Θα την βρω τη δυναμη να συνελθω, απλα τωρα ειμαι σε κακη φαση.Το παλευω και ψαχνω για δουλεια στελνω και βιογραφικα μην νομιζεις οτι τα χω παρατησει αλλα ξερεις πολυ καλα οτι δεν ειναι ευκολα τα πραγματα με τοση ανεργια.Και παλι δεν δικαιολογω τον εαυτο μου, ξερω ταλαθη μου δεν μου φταιει κανεις ΜΟΝΟ ΤΟ ΚΟΥΦΙΟ ΜΟΥ ΚΕΦΑΛΙ και ισως και η ελλειψη ενος ατομου διπλα μου που στα ζορια θα με στηριζε.ΝΑΙ ΤΟ ΕΧΩ αναγκη και δεν κρυβομαι.Βαρεθηκα να προσπαθω μονος , αλλα αυτο δεν σημαινει οτι θα σταματησω να προσπαθω.Ισως καποιες στιγμες να εχω συμβιβαστει με την ολη κατασταση να νιωθω οτι δεν υπαρχει μελλον στη ζωη μου αλλα τρωω τις αναλαμπες και ξαφνικα σκεφτομαι ΟΧΙ ΡΕ ΓΙΑΝΝΗ δεν θα σταματησεις εδω.ΜΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΥ, δεν υπαρχει προβλημα πραγματικα..Οποιος νομιζει οτι μπορει να μιλησει μαζι μου μπορει να το κανει.Δεν παρακαλεσα ποτε κανεναν ουτε θα το κανω ποτε και κυριως δεν μ αρεσει να μιζεριαζω.Το οτι εκατσα να μιλησω σε καποιον εδω μεσα σημαινει οτι ειχα φτασει στο αμην και επρεπε να τα βγαλω απο μεσα μου.

Το σημαντικο ειναι που δεν ξερω αν το χετε καταλαβει τονια, ειναι οτι μιλαω με καποιον ανθρωπο εδω μεσα.Ανεξαρτητως αν με βοηθησετε να ξεφυγω απ ολο αυτο.Η ελλειψη επικοινωνιας ειναι το Α ΚΑΙ ΤΟ Ω για μενα.Ηδη 3 μερες τωρα νιωθω οτι υπαρχουν εκει εξω καποια ατομα που τους ενδιαφερει η κατασταση μου αν και δεν με ξερουν προσωπικα.Καθομαι και απανταω στον καθενα σας ξεχωριστα.Καταλαβαινεις το γιατι??? Γιατι εχω αναγκη να ΜΙΛΑΩ...αυτη ειναι η μεγαλυτερη μου αναγκη.Τα υπολοιπα θα γινουν.Ισως και βρω καποια δουλεια τελικα, να φτιαξω τον εαυτο μου.Θα βρω και δρατηριοτητες μπορει να γνωρισω ατομα εκει εξω.Αλλα προς το παρον με βοηαθατε πολυ με το να μου μιλατε..ΕΙΜΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΣΑΣ και αυτο σημαινει πολλα για μενα..!

Σημασια εχει φιλε μου γιατι δεν χρειαζεται να το κουραζομαι πολυ το θεμα οτι τωρα εχω καποια ατομα εδω μεσα να μιλαω και να λεω το πως νιωθω.Απο κει ξεκιναμε παιδια.Τοσο καιρο δεν ειχα ενα ατομο να μιλησω να βγαλω τα εσοψυχα μου.Οτι λεει ο καθενας απο σας το διαβαζω με πολυ προσοχη.Αυτη η επικοινωνια με ολουυς σας με βοηθαει.Ακομα και αν μου μιλησει καποιος πιο σκληρα θα το καταλαβω.