giati δεν υπαρχει κανενας αλλος διαθεσ1μος να του κανει πλακα μηπωςQuote:
αυτός παίρνει με αποκρύψεις και δεν μιλάει ακόμα..
Printable View
giati δεν υπαρχει κανενας αλλος διαθεσ1μος να του κανει πλακα μηπωςQuote:
αυτός παίρνει με αποκρύψεις και δεν μιλάει ακόμα..
πολλές φορές προσπαθώ να καταλάβω τι λες... δεν σε επιασα τι εννοεις?? :eek:Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
εξαρταται σε πιον μιλαω που μιλαω κ σε πιο σημειο αλλα κ ποσο καλα το ξερω αυτο που μιλαω
ενοω σου κανει πλακα τηλεφονοντας σου με αποκρυψη επιδη δε βρηκε κανεναν αλλο να κανει πλακα?
Valia μου καλημέρα!Quote:
Originally Posted by valia.valia
Εχουμε πάνω από μηνα να μιλήσουμε.... ζορίστηκα πάρα πολύ, ήταν πολύ δύσκολα αλλά εδώ και 2 εβδομάδες αρχισα να απενεχοποιούμαι, γεγονός που με κάνει και νιώθω καλύτερα. Εχω επανέλθει στους ρυθμούς μου, υπάρχουν στιγμές μεσα στη μέρα που με πιάνει το παραπονο...το χειρότερο είναι όταν καταλάθος πέφτω σε κάποια φωτογραφία μας... Τι να πω, εκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα...ζητησα συγγνωμη και ειλικρινα δέχτηκα να αλλάξω καποια λάθη στη συμπεριφορά μου...αφου ΞΕΝΕΡΩΣΕ έτσι γρήγορα λες και πάτησε κάποιον διακόπτη, δεν μπορώ να κάνω κάτι.... Δεν ξέρω αν θα ξαναγυρίσει... περασα και απο τη φάση (εννοείται!!) που σκεφτόμουν συνεχεια και ρωτουσα τους φίλους μου αν θα ξαναγυρίσει.. πλέον εχω αποδεχτεί οτι με απέρριψε και ότι πρέπει να προχωρήσω. Η πληγή δεν κλείνει εύκολα αλλά οφείλω στον εαυτό μου να προσπαθήσω. Ετσι κάνω ό,τι μπορώ να περνάω ομορφα και να ζω το σήμερα... Φυσικά, κρατάω τις ομορφες στιγμές μόνο που μερικές φορές αναρωτιέμαι γιατί αυτές δεν συνεχίζονται ακόμα....
δεν εχεις μετανιώσει ομως που δεν του εδωσες μια ευκαιρία? Γυρισε και τι σου ειπε ακριβως?
Abetterworld να μπαίνεις να τα λέμε! Σχετικά με το να φύγω στην άλλη μεριά του κόσμου δεν το εκανα από ερωτικη απογοητευση αλλά για μένα. Από φιλοδοξία και τυχοδιωκτισμό :-) Ότι σε λιγο καιρό θα ξαναφύγω πάλι θα το κάνω για εμένα. Πήρα υποτροφία και θα εξελιχθώ επαγγελματικά. Φαντάσου την καψούρα μου που σκεφτόμουν να απορρίψω την υποτροφία για να μείνω εδώ Αθήνα μαζί του...Quote:
Originally Posted by AbetterWorld
Ωραίο αυτό που είπε ο Φρουντ και μου φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον που ταυτίζεσαι... Ομως να σου πω κάτι? Απο όσα είχες γράψει η κουκλα η πρωην σου πρέπει να ηταν τρελλά ρηχή.. χαχαχα... Εσυ ξέρεις βέβαια... Μάλλον θαμπώθηκες από το εξωτερικό και όχι με τον πλουσιο συναισθηματικό της κόσμο. Μπορεί και αυτές που σε ελκυουν ερωτικά να εχουν κάτι παραπάνω να σου πουν αλλά να μη στο λένε γιατί εσύ τις αντιμετωπίζει από προκαταληψη σαν χαζές. Τωρα για το ότι οι γυναικες που εκτιμας δεν τις θες σεξουαλικά... τι να πω... μπορεί αυτές να μην είναι καλλονές και να μην το παίζουν γκόμενες. Οι αντρες είστε οπτικοί τυποι και κολλάτε με την εμφάνιση - πολύ σεβαστό αυτό. Υπάρχουν όμως οπως λες και αυτες που τα συνδυαζουν και τα δυο.. και ξέρω πολλές ... πανέξυπνες με προσωπικότητα και πολύ εμφανίσιμες. Είναι εκεί έξω και σίγουρα κάποια στιγμή θα την βρεις αυτην που θα σου κάνει το κλικ απο ολες τις απόψεις...Φρόντισε μέχρι τότε να έχεις γίνει ο άντρας που τους αξίζει :-)
Σου αφιερώνω το παρακάτω...Λιαντίνης.
"Η Κίρκη είναι έξυπνη. Γι' αυτό είναι τόσο έμορφη, ώστε να φαντάζει μάγισσα και μάγισσας παιδί. Γι' αυτό μαγεύει τ' άστρι και δεν περπατεί. Αν δεν ήτανε έξυπνη, δε θα 'τανε κι έμορφη. Η εμορφιά είναι δύναμη νόησης. Η εμορφιά δεν είναι απλά καμπύλες και χρώτας, λίκνισμα και λαιμός και μαλλιά. Η εμορφιά είναι δαιμονική κυριαρχία στον περίγυρο από αιτίες απροσδιόριστες. Είναι το «αμήχανον κάλλος» που λέει ο Πλάτων."
Τωρα, για το θέμα της απόρριψης που σε πειράζει...είναι metals of honors να σκέφτεσαι. Αυτός που τολμά και διεκδικεί θα φάει και τα μούτρα του. Αυτό ισχύει με όλα τα πράγματα στη ζωή. Προτιμάς να μένεις στάσιμος δλδ? Και αν σε απορρίψουν τι έγινε? Γιατί εχουμε τόσο ανάγκη την αποδοχή και μάλιστα από ανθρώπους που μπορεί και να μην εκτιμάμε?
Καλό ΣΚ
Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και θα δεις οτι θα αρχισεις να τα βλέπεις πιο καθαρά.. Να του έδινα και άλλη ευκαιρία γιατι?Για να χάσω και άλλο χρόνο απο την ζωή μου σκεπτόμενη γιατι χωρίσαμε παλι?? Χωρίσαμε Χριστούγεννα και αυτος θυμήθηκε να γυρίσει τον Ιούλιο.. 7 μηνες μετά.. και σκέψου οτι μου πήρε ενα χρόνο και κατι για να το ξεπεράσω.. πολύ έρωτας όμως..Quote:
Originally Posted by ΣονγκΧουά
Ναι ξέχασα να πω οτι μετα βρηκε και μια άλλη, εμ τι θα γίνει 2 γυναικες σε έναν ? ουτε καν.. Απο την στιγμη που έκοψα καθε επαφή μαζι του ειναι ολα καλύτερα. αν και πιστευα οτι αν τον βλέπω θα ειμαι καλυτερα , αλλά μου χαλουσε την μερα οταν τον έβλεπα.. Το καλοκαιρι που κοψαμε και την καλημέρα και είχα κατι μήνες να τον δω αρχισα να παιρνω τα πάνω μου.. ;) .. την τελευταία μερα ηρθε να με ανακρίνει γιατι το έκανες αυτό , γιατι εκανες εκεινο, τα γιατι του κώλου.. ηρθε για να ικανοποιησει τον εγωισμο του οτι μετραει .. Τον πεταξα έξω απο το σπίτι (ήθελε να μείνει απο τον τρόπο που μου μιλαγε) και του είπα οτι όταν με ξαναδει να μη τολμήσει ουτε να με κοιτάξει.. και εκεί μειναμε .. :P να ξέρεις οτι ο χρόνος ειναι ο καλύτερος γιατρος..
Καλά αυτός ήρθε να σε διεκδικήσει πίσω έχοντας άλλη κοπέλα? Το ήξερε ότι το γνώριζες? Απ΄ότι βλέπω γύρω μου, οι περισσότεροι πρώην εξαφανίζονται για μερικούς μήνες που γλεντάνε την ελευθερία τους και όταν βαρεθούν ξαναεμφανίζονται σαν να μην τρέχει κάτι και ψάχνουν για επιβεβαίωση. Πάντως μπράβο σου που ενώ την είχες δαγκώσει τη λαμαρίνα κρατήθηκες και δεν ξανακύλησες. Θέλει χαρακτήρα αυτό!Quote:
Originally Posted by valia.valia
Ο πρώην πρώην (δλδ η σχεση που ειχα πριν τον τελευταίο) ειχαμε πολλά μπρος πίσω και οταν αποφάσισα οτι ειναι οριστικό δεν με ξαναενόχλησε. Εμφανιστηκε μετα απο 5 μηνες όταν ημουν με τον αλλον και περνουσα ζάχαρη να μου πει οτι εχει αναγκη να με νιωθει κοντα του. Και ενω του ειπα οτι εχω προχωρήσει και είμαι σε άλλη σχέση εξακολουθούσε να με ενοχλεί και να με προσκαλεί για ποτό ή φαγητό...ακόμα και όταν τον αγνοούσα παντελώς. Πολύ πείσμα. Ακόμα και τώρα με παίρνει τηλέφωνο στο σταθερό για να είναι σίγουρος ότι θα το σηκώσω (δεν εχω αναγνωριση και το ξέρει). Μου είναι φυσικά εντελώς αδιάφορος αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτόν ποτέ δεν τον ερωτεύτηκα τρελλά...
Μου είχε πει οτι δεν μπορεί να με πλάσει όπως θέλει αυτός.. Ναι συγνώμη κιόλας που δεν είμαι άβουλη.. Με αυτή που τα έφτιαξε τα έχει μέχρι και σήμερα (μου το λενε καποιοι κοινοι γνωστοί μας). Το κοριτσι που τα έχει ειναι πολύ καλό και της έχει κάνει την ζωή πατίνι.. Ξερεις τι , και εγώ κάτω απο άλλες συνθήκες ισως να γυρνούσα αλλά είχε πολυ μεγάλη γλώσσα.. Ελεγε πολλές κουβέντες και αν ξαναγυρνουσα σιγουρα θα τον χωριζα οταν θα περνουσε ο έρωτας.. είχε χαθεί ο σεβασμος και έτσι δεν γίνετε δουλειά.. Ολοι οι πρώην έτσι ειναι μόλις δούνε οτι το "δεδομένο " τους βρήκε κάτι άλλο γυρνάνε πίσω..Quote:
Originally Posted by ΣονγκΧουά
Για μενα πάρε το χρόνο σου μείνε μόνη σου , μην κάνεις σχέση με κάποιον προσπαθώντας να ξεχάσεις τον πρώην .. Βάλε ασχολίες στην μερα σου και σιγα σιγα όλα θα πάνε καλά..
σαν αυτοQuote:
και αν ξαναγυρνουσα σιγουρα θα τον χωριζα
https://www.youtube.com/watch?v=UOVZiaTQhw4
κάπως ετσι..Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
βάλια, είσαι θεά !
Φωτεινό παράδειγμα, μπράβο.
Δεν σου κάνω πλάκα. Αν είχαν όλες οι γυναίκες το σθένος να στέλνουν στα τσακίδια κάτι τέτοια εγωκεντρικά γ@@ια (παρόλο που είχες ακόμη συναισθήμτα γι αυτόν) ο κόσμος θα ήταν καλύτερος.
Σουάν, είσαι σε καλό δρόμο. Κράτα αυτή την εμπειρία ώστε να είσαι πιο προετοιμασμένη για το επόμενο ερωτικό σου βήμα.
Αν ο άλλος δεν θέλει να σε βλέπει μια, μην αρχίζεις τη γκρίνια αλλά φύγε πρώτη να έχει να σε θυμάται ;)
Ο έρωτας φοβάται την αμφιβολία, και όμως μεγαλώνει από την αμφιβολία και πεθαίνει συνήθως μέσα στη βεβαιότητα.Quote:
Originally Posted by valia.valia
Oscar Wilde,
Θεοφάνια καλησπέρα... Κάποτε φτάνεις στα όρια σου.. και πίστεψε με δεν ειμαι απο τα άτομα που αποχωρούν εύκολα .. όταν λέω οτι αγαπάω είμαι εκεί και πουθενά αλλού αλλά αν ραγίσει το γυαλί δεν ξανακολλάει.. αν γυρνουσα χειρότερα θα γινόταν και θα έμπαινα πάλι στο τρυπάκι να ρωτάω τον εαυτό μου γιατι γίναμε πάλι έτσι... οπότε δόθηκε τέλος και ΌΛΑ καλά...
Όσο για την Σουαν ελπίζω να της πανέ όλα όπως θέλουν...
Αλέξανδρε μάθαμε κατι απο σένα !!Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
.........ιιιQuote:
και πίστεψε με δεν ειμαι απο τα άτομα που αποχωρούν εύκολα ..
εγω να δω ποτε θα μαθω με τι τροπο θα φαινετε οτι εγω ειμαι εγω...Quote:
Αλέξανδρε μάθαμε κατι απο σένα !!
Επεστρεψα κ εγω,Σονγ χουα πιστευω οτι κανω ακριβως το αντιθετο...Ενω οντως υπαρχει μια προκαταληψη οτι καθε καινουρια γνωριμια θα αποδειχθει ρηχη με διχως νοημα εν τουτης την αντιμετωπιζω με ορεξη.Παντα προσπαθω να κανω μια πιο σοβαρη προσεγγιση των πραγματων,διχως εληψη χιουμορ φυσικα και προσπαθω να αποκρυπτογραφησω την προσωπικοτητα δειχνοντασ οτι με ενδιαφερει περισσοτερο απο την εξωτερικη εμφανιση...Σαφως ομως και η εμφανιση παιζει σημαντικο ρολο ωσ προς το αν θα δειξω σεξουαλικο ενδιαφερον σε μια κοπελα η οχι...Θα συμφωνησω οτι η κοπελα μου ηταν πολυ ρηχη,υπερβολικα ομως...αμαθη σε σχεσεις,αρκετεσ φορες διχως σεβασμο κ εντυπωσιαζοταν απο υλικα αγαθα και lifestyle.Ωστοσο δεν με θαμπωσε καθολου η εξωτερικη της εμφανιση.Ηξερα που εμπλεκα αλλα δυστυχως ανηκω σε μια κατηγορια ανθρωπων που πανε και πεφτουν στο βουρκο νομιζοντας οτι οι ανθρωποι αλλαζουν και θα εκτιμησουν την οποια βοηθεια που σκοπο εχει να τους κανεις καλυτερους.ανεκαθεν με τραβουσαν κοπελες με ελατωματα στη συμπεριφορα και επενδυα πολλα εν ψυχη και σωματι για να μπορεσω να διορθωςω καποια πραγματα οπως υπεροψια,αλλαζονια,τροπους συμπεριφορας κλπ.Επαιξε πολυ καλα το παιχνιδι αυτο και υπηρχαν διαστηματα που ενοιωθα ικανοποιηση και ανταποκριση.με την πρωτη ευκαρια εβλεπα ομως πως η βοηθεια και οι θυσιες μου κατεληγαν στα σκουπιδια στο βωμο της καλοπερασης,της ομορφιας,του προκλητικου ντυσιματος και του φλερτ που σκοπο ειχε μονο την αυτοεπιβεβαιωση...Διαβαζον� �ασ ενα βιβλιο του Βιλχεμ Ραιχ με τιτλο" Ακου ανθρωπακο" συναντησα μια φραση που μ εδωσε αρκετη τροφη για σκεψη:"Για πολυ καιρο κρατουσα επαφη μαζι σου γιατι ηξερα τη ζωη σου απο εμπειρια δικη μου και γιατι ηθελα να σε βοηθησω.Και διατηρησα την επαφη γιατι εβλεπα πως πραγματικα σε βοηθουσα και πως χρειαζοσουν τη βοηθεια μου την οποια συχνα ζητουσες με δακρυα στα ματια.Λιγο λιγο αρχισα να καταλαβαινω οτι ενω ησουν προθυμος να δεχθεις την βοηθεια μου ταυτοχρονα ησουν ανικανος να την υπερασπιστεις οταν οι συνθηκες τη δοκιμαζαν"....Αυτο ακριβως αισθανομαι,οταν συζητουσαμε μ εδινε να καταλαβω οτι αναγνωριζει πως ειναι λαθος να αναλωνεσαι σε επιφανιακα πραγματα(τα οποια προς θεου δεν ειπα οτι ειναι κακο να τα εχεισ στη ζωη σου αλλα να ξερεις ποσο δινεσαι σε αυτα,οπως φβ,ντυσιμο,σελφις και ολα τα γνωστα) αλλα οταν τσακωνομασταν για λιγο η χωριζαμε για καποιο διαστημα σε αυτα γυρνουσε απο την επομενη κιολας ημερα.Ειχα καταλαβει εδω και καιρο πως δεν αξιζε αλλα εμενα μονο και μονο για να μην χαθουν οι κοποι μου να την κανω καλυτερη κοπελα.Το μονο που καταφερα ειναι να χασω ακομα περισσοτερα.......Quote:
Originally Posted by ΣονγκΧουά
Aντρες, πεταμενα λεφτα!! Αυτο λεει η λαικη σοφια! Τυχαιο?? Δε νομιζω!! Οπερ μεθερμηνευομενον εστι, δεν αξιζουν ουτε ενα δακρυ, ουτε λιγη στεναχωρια, ουτε ενα ξεβολεμα, ουτε τπτ. Αν θες εναν για τους χι ψι λογους μπορεις να βρεις ευκολα, απο κει και περα δεν πρεπει να δεθεις, να πεσεις με τα μουτρα, να αφησεις τη ζωη σου, αν γινεις η κυρια του κυριου. Μπορει να τα νομιζει ολα αυτα, αν μπορεις να το κανεις αυτο, εισαι θεα! Και ετσι με φτυσιμο και χωρις πολλα πολλα μπορει να εχει μαι γυναικα μια υπεροχη σχεση. Πρεπει παντα ο αντρας να ενιδαφερεται πιο πολυ, και για να γινει αυτο πρεπει να μην ειναι βεβαιος για την γυναικα του ποσο αφοσιωμενη ειναι σε αυτον, αλλα να μην εχιε αποδειξεις για το αντιθετο. Ολες οι λαικες σοφιες δεν ειναι τυχαιες επαναλαμαβανω. Η γιαγια μου ελεγε ο αντρας πρεπει να σε αγαπαει πιο πολυ απο οτι εσυ, και εσυ πρεπει να τον γνωριζεις πιο πολυ απο οτι εκεινος εσενα. Στα 30 χρονια ζωης μου στα 14 απο τα οποια κανω σχεσεις, το εχω επιβεβαιωσει καθε φορα. Καθε φορα που εφαρμοζω κατι απο αυτα αποδεικνυεται ποσο δικιο εχουν.. Ελπιζω οτι θα μου γινουν βιωμα πλεον. Δεν αξιζει για κανεναν να χαλιομαστε, για καμια απορριψη, κερατο, κτλ κτλ. ΑΜα δε γουσταρουμε κατι το λεμε για να αλλαξει, αμα δεν αλλαζει και εξακολουθουμε να μην το γυσταρουμε, δινουμε ποδι. Επισης, πρεπει να συμφιλιωθουμε με την ιδεα του κερατου, αν πραγματι θελουμε να περασουεμ με καποιον τη ζωη μας. Αυτα απο μενα.
Λιλιουμ συμφωνώ μαζί σου. Στην περίπτωση μου φαινόταν ότι είχα πέσει με τα μούτρα και είχε γίνει το επίκεντρο της ζωής μου γι΄αυτό και έγινε ό,τι έγινε. Μια χαρά το εκμεταλλεύτηκε και αυτός.. Αλλά γι΄αυτό το λένε καψούρα....στραβωνόμαστε και χάνουμε την μπάλα... Τώρα βγαίνω με έναν άλλο και δεν σκοπεύω να επαναλάβω τα ίδια λάθη. Δεν πρόκειται να δείξω ίχνος συναισθήματος ούτε να δοθώ ολοκληρωτικά. Το δις εξαμαρτειν ουκ ανδρός σοφού εστίν.....Quote:
Originally Posted by λιλιουμ
Σε αυτα τα πραγματα χρειαζεται πρωτα η λογικη. Τα βαζεις κατω, αυτος ειναι ετσι κι ετσι κι ετσι, μου κανει? αν ναι, οκ!! αν οχι, neeext!! αν βλεπεις οτι δε σου κανει γιατι εχει τα χι ψι θεματα και μενεις, απο κει και περα πας συνειδητα να δυσκολεψεις τον εαυτο σου, που τις σχεσεις πρεπει να τις κανουμε για να περναμε καλυτερα απο οτι οταν ειμαστε μονες, οχι χειροτερα :p , αλλα και παλι μπορεις να κοιταξεις να περασεις οσο καλυτερα γινεται και να μη φας τα μουτρα σου!! Για αυτο οχι με τα μουτρα, και κοιταμε παντα πρωτα τον εαυτο μας!! Και λογικα να το δεις, αμα χανεις τον εαυτο σου μεσα σε μια σχεση, ειναι λογικο και ο αλλος να χασει τον ερωτα προς αυτο το προσωπο που εχει χασει πλεον την ατομικη του υποσταση, που δεν ειναι πια, συνηθως σε συντομο διαστημα κιολας, οπως το γνωρισε!!
Δηλαδη κ εγω σαν αντρας τι πρεπει να πω?οτι δεν αξιζω μια,οτι πρεπει να αφησω μια γυναικα να το "παιζει"?οτι πρεπει να δωθω ολοκληρωτικα,να την αγαπησω οσο δεν παει ενω αυτη θα μ αγαπαει παντα λιγο λιγοτερο οπως ελεγε η γιαγια σου?μηπως τελικα αυτο ειναι το προβλημα?οτι δεν σεβομαστε τον αλλον οσο σεβομαστε τον εαυτο μας?οτι δεν δινουμε αυτο που θελουμε να παρουμε?στην προκειμενη περιπτωση ασφαλεια?Καποιος ειπε:"Μην γεμιζεις αμφιβολιες τον ανθρωπο που θες να σου δωσει ασφαλεια".Αρα πως θα νοιωσω συναισθηματικη ασφαλεια οταν δεν γνωριζω ποσο αφοσιωμενη ειναι η γυναικα μου?Νομιζω λοιπον και εκφραζω μονο την προσωπικη μου αποψη πως το να το "παιζεις" στη σχεση σου για να καταφερεις να κανεις εμμεσως υποχειριο σου τον συντροφο σου ειναι ολεθριο λαθος που ειμαι αναγκασμενος να συμφωνησω πως εχει τα επιθυμητα αποτελεσματα στην πλεοψηφια των περιπτωσεων...Ο πιο αποτελεσματικος τροπος για να "δεσεις" τον συντροφο σου ειναι να τον κανεις να νοιωθει ανασφαλης απεναντι σου...Ωστοσο οταν μιλαμε για μια σχεση θεωρητικα δεν θελεις να νοιωθει ανασφαλεια η καποιου αλλου ηδους παρομοιο συναισθημα ο "ανθρωπος" σου...Αυτο καθηλωνει τη σχεση στασιμη καθως και το συναισθηματικο Εq και των δυο...
Ελεοc ρε κοπελιαQuote:
Originally Posted by ΣονγκΧουά
Κουβαλας και συ το σταυρο σουQuote:
Originally Posted by AbetterWorld
Ελεοc x 100.Σε ειχα για πιο λογικη.Quote:
Originally Posted by λιλιουμ
Quote:
Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος
Ε το είχα δει κάπως πιο σοβαρά απ΄ότι θα έπρεπε...μη κράααααζεις. Όλοι κάνουμε λάθη χεχεχε
Γιατί ψέματα λέει? Πολύ σωστή! Εμείς χαλιόμαστε και αυτοί συνεχίζουν τη ζωούλα τους
Σε αυτο εχεις δικιο.Quote:
Originally Posted by ΣονγκΧουά
Ειναι σε τι ανθρωπο θα πεσεις.Η επιλογη συντροφου ειναι το 90% της υποθεσης.Αν πεσεις σε μαλακα ο,τι και αν κανεις καηκες.Quote:
Originally Posted by ΣονγκΧουά
Πχ εσυ με τον ''φαστ φουντ'' ή το αλλο το παιδι με εκεινη την τρελη,τι περιμενατε?
Απο κει και περα,το να μπεις σε μια σχεση με το mindset που περιγραφει η λιλιουμ,ειναι σιγουρος δρομος προς τα χαπια και τους ψυχιατρους.
Χαχαχαχα ίσως και να έχεις δίκιο Αλαφροίσκιωτε....για να τα λέει έτσι όμως θα έχει τους λόγους της. Καθένας με τις εμπειρίες του μιλάει... Έτσι δεν είναι? Για πες μας τώρα εσύ τα δικά σου...Quote:
Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος
Καλησπέρα, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα το ξεπεράσεις από την άποψη ότι όλα κάποια στιγμή καταφέρνουμε να τα αφήσουμε πίσω μας όσο και εαν μας πόνεσαν..
Δεν πρόκειται να σου πω ότι ήσασταν μαζί λίγο καιρό και ότι με έναν έρωτα δεν τελειώνει και η ζωή γιατί καταλαβαίνω ότι ήσουν και είσαι πολύ ερωτευμένη! Αρχικά συγχαρητήρια που έκανες την αυτοκριτική σου και του ζήτησες και συγγνώμη γιατί του έδωσες να καταλάβει ότι έχεις μετανοιώσει και ότι εσύ θες απλά να είστε και πάλι μαζί.. Από την άλλη και εκείνος μάλλον θα ένοιωσε να πνίγεται για αυτό και σε άφησε.. Όσο για αυτό που είπες ότι όποιος αγαπάει προσπαθεί το πιστεύω και εγώ και ίσως και εκείνος να θέλει να το κάνει απλά δεν είναι ακόμα έτοιμος!
Η συμβουλή μου είναι πρώτον να μην το παίρνεις τόσο βαριά.. Χαλάρωσε, βγες με τους φίλους σου, προσπάθησε να συγκεντρώνεσαι στη δουλειά σου και κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν. Έπειτα άσε λίγο καιρό να περάσει και μετά αν θες ξανά προσπάθησε, χωρίς πίεση όμως μην νοιώσει πάλι ότι τον πνίγεις με την αγάπη σου! Και τι να πω.. καλή τύχη!
2912 Τα λες πολύ ωραία και συμφωνώ με ότι λες... Έκανα πολύ και σκληρή αυτοκριτική - μου έκανε καλό γιατί σε επόμενη σχέση θα είμαι πολύ πιο χαλαρή και θα προσπαθήσω να ελέγχω τις αντιδράσεις μου... αλλά ξέρεις ο τρελλός έρωτας μας τρελλαινει κανονικά....χεχε Από τότε που βρεθήκαμε τελευταία φορά και μιλήσαμε δεν έχω μάθει ή ακούσει νέα του. Μόνο ότι το είπε στον μοναδικό κοινό μας φίλο ότι χωρίσαμε γιατί τον πίεζα και ότι και γι αυτόν δεν είναι εύκολο.Quote:
Originally Posted by 2912
Απο εκεί και πέρα, νιώθω ΄'οτι έκαν ό,τι καλύτερο μπορουσα και έτσι το έχω αφήσει πίσω. Από αυτη τη σχέση έμαθα να μην πιέζω και αυτός ελπίζω να μάθει να παλεύει λίγο περισσότερα για τα πράγματα που αξίζουν. 2-3 τσακωμοί δεν θα έπρεπε να φέρνουν χωρισμό... Τεσπά, δεν ξέρω αν θα το ξαναπροσπαθήσω, δεν νομίζω ότι θα έχει αποτέλεσμα... Μόνο αν ποτέ το θελήσει αυτός. Προς το παρόν ζω το σήμερα και άρχισα να βγαίνω με έναν άντρα που με ενδιαφέρει. Ήρεμα όμως, χωρίς βιασύνες... Δεν θα ξαναπατήσω φουλ το γκάζι...ποτέ! (λέω τωρα....)
ΣογκΧουά με τρομάζει το πόσα κοινά βρίσκω στην ιστορία σου με τη δική μου!!!
Κι εγώ ερωτεύτηκα όσο δεν είχα ξαναερωτευτεί κανέναν στο παρελθόν, είχα κάνει μεγαλύτερης διάρκειας σχέσεις από αυτήν την τελευταία, σε αυτόν όμως φαίνεται ότι "βρήκα το δάσκαλό μου" και την πάτησα σαν 15χρονο.
Και σε μένα, ένας από τους λόγους που μου χτύπησε ως αιτία ότι σταμάτησε να αισθάνεται πράγματα για μένα, ήταν η πίεση και κάποιοι καυγάδες. Έκανα κι εγώ τη βλακεία να πάρω όλη την ευθύνη πάνω μου αρχικά, ζητώντας του συγγνώμη, ΝΑ στα μούτρα μου. Πίεση θεωρούσε το ότι βρισκόμασταν κάθε μέρα για πολλές ώρες. Ενώ, μάντεψε, αυτός το είχε προτείνει, και μου έλεγε μάλιστα "είσαι η πρώτη κοπέλα που δε μου είπε 'ε αν βρισκόμαστε κάθε μέρα θα βαρεθώ' και η πρώτη που περνάω τόσες ώρες μαζί της και μου αρέσει πολύ αυτό". Και οι καυγάδες που ξεκινούσα; Ήταν ο μόνος τρόπος να επικοινωνήσω μαζί του για να του δείξω πράγματα που έκανε και με ενοχλούσαν. Γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Όποτε ξεκινούσα να του πω κάτι ήρεμα άρχιζε τα "γιατί να το συζητήσουμε τώρα και να χαλάσεις τη στιγμή;" ή απλά απαντούσε με ένα σκέτο "μμ" και "οκ". Οπότε μάζευα, μάζευα, μάζευα μέσα μου... ε πόσο πια;
Και ο δικός μου πρώην, έτσι σαν το δικό σου, σχέσεις φαστ-φουντ. Παρά την ηλικία του, δεν είχε κάνει καμιά μακροχρόνια σχέση, εκτός μιας εξαίρεσης που έπαιζαν άλλοι λόγοι...και συμφέροντός του. Όλες οι άλλες 3 μήνες το πολύ. Από το δικό του κύκλο, κανένας δεν τον εμπιστεύεται σε θέματα σχέσεων, όλοι τον έχουν για επιπόλαιο και για παράδειγμα προς αποφυγή. Δυστυχώς άργησα να συνειδητοποιήσω και να δω, να δεχτώ, πόσο δίκιο είχαν.
Και στη δική μας περίπτωση, με την πρώτη δυσκολία έκανε πίσω και "φθάρθηκαν τα συναισθήματά του". Μόνο που ήταν πολύ πιο δύσκολα για μένα, για λόγο που τουλάχιστον ακόμα, δε θέλω να γράψω στο φόρουμ.
Έστησα πολλές φορές τον εαυτό μου στον τοίχο, κατηγορώντας με... Είτε μόνη μου με τις σκέψεις μου, είτε σε συζητήσεις με άλλα άτομα όπου έφαγα κράξιμο για το πόσο υποτιμώ τον εαυτό μου, είτε στον ίδιο αφού βρεθήκαμε μετά το χωρισμό. Αλλά τι ήθελα να είμαι; Μια σχέση-διακοσμητική γλάστρα να επιδεικνύει στους φίλους του και να με βάζει στο turn on όποτε τον βολεύει;
Ακόμα ζορίζομαι πολύ στο να τον ξεπεράσω, γιατί παρά τα αρνητικά που ξέρω, είχαμε πάρα πολύ καλές στιγμές σε πολλούς τομείς, όσο βέβαια ήταν τα πράγματα εύκολα. Το τελευταίο διάστημα μέσα στη σχέση ήταν πολύ ψυχοφθόρα η κατάσταση για μένα, εισέπραξα την αδιαφορία και την ευθυνοφοβία του στο μέγιστο. Παρ' όλα αυτά έμενα και προσπαθούσα.
Από μεγάλα λόγια, φανφάρες και υποσχέσεις...είχα χορτάσει κι εγώ. Πρώτη φορά νιώθω έτσι, πρώτη φορά κάνω αυτό με κοπέλα, είσαι η πρώτη κοπέλα που αυτό κι εκείνο... Και; Καμία υπόσχεσή του δεν κράτησε σε όλο το διάστημα της σχέσης, από τις πιο ασήμαντες, ως τις πιο μεγάλες. Κι εγώ έβαζα τον εαυτό μου και τις φιλοδοξίες μου στην άκρη για να είμαι μαζί του, θυσίαζα πράγματα που αγαπούσα ή τα μοιραζόμουν μαζί του... Με αποτέλεσμα τώρα να με πονάνε και να μην μπορώ πλέον να τα κάνω μόνη μου.
Μου δίνει κουράγιο το γεγονός ότι βρήκες τη δύναμη να συνεχίσεις και να πας παρακάτω. Ακόμα δεν το κατάφερα, το προσπαθώ όσο γίνεται, όμως με παίρνει από κάτω πολύ συχνά. Βέβαια δεν έχουν περάσει ούτε 2 μήνες από το χωρισμό ακόμα...
Mirya, πράγματι πολλές μα πάρα πολλές ομοιότητες παρουσιάζουν οι περιπτώσεις μας! Λες να είχαμε τον ίδιο? :-pQuote:
Originally Posted by Mriya
Σε καταλαβαίνω, έχεις φρικάρει... Εγώ να δεις πώς ήμουν δεν μπορούσα να λειτουργήσω, το μυαλό μου ήταν κολλημένο σε αυτόν, δεν κοιμόμουν ούτε είχα όρεξη να φάω και το χειρότερο? Δεν μπορούσα να κάνω φόκους πουθενά, ένιωθα να με κατακλύζουν οι σκέψεις και τα συναισθήματα που είχαν σχέση με αυτόν. Με λίγα λόγια, έζησα ένα μαρτύριο (για τα δικά μου στανταρντς) Δεν σου κρύβω ότι μίλησα με εναν ειδικό, του είπα πώς αισθάνομαι και τα συμπτώματα και μου διέγνωσε κατάθλιψη. Μου έδωσε και ελαφριά αγωγή που συνεχίζω μέχρι σήμερα και θα διακόψω σε λίγες μέρες. Ήμουν και είμαι κατά των φαρμάκων, κατηγορηματικά. Αλλά ήμουν τόσο άσχημα που πραγματικά ανακουφίστηκα με την αγωγή. Χαλάρωσα και τα είδα τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις.
Η αλήθεια είναι, ότι μέσα σε αυτή την δύσκολη φάση μπορώ να πω ότι ήμουν τυχερή γιατί γνώρισα έναν άντρα που μου προκάλεσε το ερωτικό ενδιαφέρον. Με ιντρίγκαρε από την αρχή γιατί ήταν αρκετά επίπεδα πάνω από εμένα επαγγελματικά και μου άρεσε και εμφανισιακά πολύ. Υπήρχε φλερτ οπότε και έχουμε αρχίσει να βγαίνουμε. Δεν ξέρω που θα οδηγήσει και πραγματικά έχω πάψει να το πολυσκέφτομαι και να το αναλύω... Ας περνάω καλά γιατί ακόμα και αυτοί που τάζανε λαγούς με πετραχείλια και πουλούσαν συναίσθημα δεν φανηκαν αντάξιοι εμπιστοσύνης.
Πάρε βαθιά ανάσα, προσπάθησε να αφήσεις πίσω σου το παρελθόν.... Αν άξιζε, θα ήταν μαζί σου τώρα και δεν θα σε άφηνε να υποφέρεις. Μην αφήσεις τον εαυτό σου έρμαιο της δυσάρεστης κατάστασης, κάνε ό,τι περνάει από το χέρι σου για να νιώσεις καλύτερα: κάνε ένα ταξίδι, μάθε καινούρια πράγματα, γνώρισε νέους ανθρώπους, περιποιήσου τον εαυτό σου με ενα κομμωτήριο, διάβασε τον Ζορμπά, γυμνάσου...
Θέλει να βάλουμε και εμείς το χεράκι και το μυαλόυδάκι μας για να βγούμε από αυτή την ιστορία... Θα περάσεις όμως, μην απογοητεύεσαι!
Καλησπέρα,
είμαι αναστατωμένη. Χθες επικοινώνησε ο πρώην μου, μιλήσαμε πολύ στο τηλέφωνο και μου είπε μεταξύ άλλων ότι ξέρει ότι έχει κάνει λάθος που εγκατέλειψε τόσο εύκολα τη σχέση μας και που δεν μου έδωσε μια ευκαιρία. Είπαμε πολλά με πολύ ειλικρίνεια... αλλά είμαι μπερδεμένη. Έχω αγχωθεί γιατί δεν ξέρω τι να κάνω.. εν τω μεταξύ υπάρχει και κάτι νεο στη ζωή μου που είμαστε σε φάση γνωριμίας. Τα χω χαμένα
τα πισωγυρισματα σπανια προσφερουν κατι καλο..Αν ομως πιστευετε οτι εχετε πραγματα να δωσετε ο ενας στον αλλον καντε την προσπαθεια σας.
Το θεμα ειναι μην πληγωθεις διπλά.
αυτό φοβάμαι....Quote:
Originally Posted by mnimonio
xoνγκ κονγκ βασικα δεν ειχα παρακκολουθησει το θεμα σου αλλα εγω νομιζω οτι δε φταινε τα πισογυρισματα αλλα αυτα που ελεγες περι ερωτες που ετσι κ αλλιως δεν εχουν σκοπο να κρατησουν πολυ
να πραγμα χωρις βαθος δε μπορει να παει μπροστα κ ο ερωτας κ το βαθος ειναι 2 λεξεις ακρα αντιθετες
καλησπεραQuote:
Originally Posted by ΣονγκΧουά
οπως σου ειπα και παλιοτερα, ο λογος που σε χωρισε μου φανηκε ασημαντος και ειμαι σχεδον βεβαιη οτι εκανε καποια αλλη γνωριμια το διαστημα που ειστε χωρισμενοι.
πιθανολογω λοιπον οτι δεν του αρεσε τελικα και επεστρεψε.
αλλα την κινηση να φυγει, την εκανε μια χαρα, παρα τις προτασεις σου!
εγω προτεινω να προχωρησεις με την νεα σου γνωριμια εφοσον εχει προκυψει και να τον αφησεις στο ψυγειο να σφιξουν τα κρεατα...
μην του δωσεις πολλες εξηγησεις ομως. πες του να σε αφησει να το σκεφτεις κι αν ειναι θα επικοινωνησεις εσυ;)
Καλησπέρα Remedy, έχω πολλές εξελίξεις γενικά.
Εδώ και μία βδομάδα τα έχουμε πει ακόμα 2-3 φορές. Με παίρνει τηλέφωνο δείχνοντας ενδιαφέρον, δεν γίνεται όμως πιεστικός. Μάλιστα μία φορά έκλαψε και συγκινήθηκα πολύ. Μου είπε ότι φοβάται ότι έκανε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του και ότι μπορεί να το μετανιώνει για μια ζωή. Ότι με χώρισε γιατί ηταν πολύ θυμωμένος μαζί μου με 1-2 πράγματα που ειχα πει πάνω σε καβγά και τον είχαν πληγώσει και ότι έχει μάθει στις σχέσεις του να είναι σκληρός να μη δινει ευκαιρίες.
Μου ειπε ότι 1η φορά νιώθει έχει αγαπήσει γυναίκα και ότι εύχεται να το είχε διαχειριστεί καλύτερα. Βεβαια ακόμα πιστεύει ότι ημουν πιεστική αλλά αν και οι 2 ωριμάσαμε μεσα απο αυτη την ιστορία πιστεύει ότι αξίζει να ξαναπροσπαθήσουμε γιατί υπάρχει κάτι πολύ δυνατό. Μάλιστα, επειδή εγω θα φυγω για ενα διάστημα στο εξωτερικό μου είπε ότι όπως και να έχει θα με περιμένει ανεξάρτητα από το αν εγω θα είμαι μαζί του ή όχι και πως θέλει να μείνουμε μαζί αφού επιστρέψω.
Σε όλα αυτά ενω στην αρχή με είχε πιάσει πολύ το συναίσθημα γιατί την ιστορία του χωρισμού την βίωσα πολύ έντονα και εφιαλτικά, τώρα αρχίζω να το βλέπω πιο λογικά.
Του είπα ότι και από εμενα υπάρχει συναίσθημα αλλά το τραύμα υπάρχει και ότι η εμπιστοσύνη μου εχει κλονιστεί. Τι μπορεί να περιμένω σε ένα σοβαρό πρόβλημα από κάποιον που με τόση ευκολία με χώρισε?
Συνεχίζω και βγαίνω με τον άλλον, είναι σαν άνθρωπος καπως πιο κλειστός αλλά από την άλλη μου βγάζει μια σταθερότητα. Επίσης, είναι πολύ ωραίος αντρας και πολύ πετυχημένος γεγονός που τον κάνει πολύ ενδιαφέρον.
Και επειδή η εκδίκηση είναι ενα πιάτο που τρώγεται κρύο, ο πρώην εμαθε οχι απο εμενα με ποιον βγαίνω και επειδή είναι και ωραίος αντρας και γνωστός στον χωρο που κινούμαστε, ζορίστηκε....
Ας πρόσεχε.... δεν είναι 20 χρονών να με χωρίζει για παιδιάστικες αιτίες...
καθενας παιρνει οτι του αξιζει στο τελος. Αυτοι οι τυποι αυτο χρειαζονται, να γυριζουν πισω και να παιρνουν μια πορτα στα μουτρα.
Έτσι ακριβώς λιλιουμ
Κορίτσια, ευχαριστώ που με καταλαβαίνετε.....πέρασα πολύ δύσκολα αλλά νιώθω ότι βρίσκω πάλι τον εαυτό μου.