για το μονο που ειμαι σιγουρος ειναι οτι θελει να πουλα και να αγοραζει συνεχεια για να μην ειναι στο ιδιο μερος συνεχεια.αρα δε τον ενιαζε και πολυ αυτο μαλον την εβρισκε σημερα παντρεμενοι αυριο οχι. γουσταρει το εφημερο.
Printable View
για το μονο που ειμαι σιγουρος ειναι οτι θελει να πουλα και να αγοραζει συνεχεια για να μην ειναι στο ιδιο μερος συνεχεια.αρα δε τον ενιαζε και πολυ αυτο μαλον την εβρισκε σημερα παντρεμενοι αυριο οχι. γουσταρει το εφημερο.
Εδώ προκύπτει ένα ηθικό ζήτημα που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Δηλ. να στηρίζεις έναν άνθρωπο με αποτέλεσμα να γκριζάρεις την καθημερινότητά σου - την ζωή σου για να είναι καλύτερα κάποιος άλλος ή να βοηθήσεις μέχρι εκεί που φτάνουν οι δυνατότητές σου και οι αντοχές σου και μετά να τον αφήσεις αντιμέτωπο με τις συνέπειες των πράξεών του;Quote:
Originally Posted by elisabet
Το θέμα είναι ίσως λίγο περίπλοκο. Εξαρτάται το πρόβλημα που έχει κάποιος και κατά πόσο εκτιμάει την όποια βοήθεια ή αυτοθυσία κάνεις γι’ εκείνον. Διότι υπάρχουν και αυτοί που εκτιμάνε. Ακόμα και το ίδιο σου το παιδί να είναι, όλα έχουν ένα όριο.
Στη δική μου περίπτωση τείνω στη δεύτερη λογική και δεν νομίζω ότι είναι θέμα εγωισμού. Όλοι έχουμε ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας και δεν είναι κακό ή εγωιστικό να λέμε ότι οι αντοχές μας και οι ανοχές μας δεν είναι απεριόριστές για κανέναν.
Για αυτό που λες τώρα οι γυναίκες δεν αγαπάτε κανέναν
Cat σε καταλαβαίνω και μπράβο σου που ενδιαφέρεσαι και ανυσηχεις για την οικογένειά σου..Και μόνο που είσαι εδώ και τα μοιράζεσαι αυτά και ψάχνεις κάποια βοήθεια δείχνει οτι αν μη τι άλλο νοιάζεσαι αν και συγχρώνος υποφέρεις. Άλλοι δεν θα έκαναν καν τον κόπο ή θα την έκαναν με ελαφρά. Το παλεύεις όμως και σου βγάζω το καπέλο γιατί είναι κάτι που έχει χαθεί στις μέρες μας..
Έπεσα λοιπόν σε πολλά μέσα και θα επιμείνω οτι εφόσον τρίτο πρόσωπο δεν υπάρχει να σας βοηθήσει να απευθυνθείτε εσείς σε έναν ειδικό να σας υποδείξει πως να το διαχειριστείτε όλο αυτό για το καλό σας και το καλό του.
Ο ειδικός θα σας προτίνει πως να αντιμετοπίσετε τις εκρήξεις του, τι να του λέτε και τι να μην του λέτε, τι λόγια να χρησιμοποιείτε σε κάθε περίπτωση και να ανακαλύψετε κουμπιά του που δεν έχετε ανακαλύψει μέχρι τώρα, και τι να κάνετε και τι να μην κάνετε. Ίσως και να σας προτείνει κάτι σαν στρατηγική που να χρησιμοποιήσετε να τον κάνετε να καταλάβει και να αποδεχθεί να ζητήσει την συμβουλή ενός ψυχολόγου. Αλλά επίσης όπως είπα ο ψυχολόγος θα βγάλει καλύτερα συμπεράσματα για να βγάλει το προφίλ του, αν δηλαδή έχει κάποια ψυχική νόσο ή όχι και είναι θέμα απλά διαπαιδαγώγισης και χαρακτήρα.
Δεν νομίζω οτι υπάρχει άλλος τρόπος.. χρειάζεστε έμπειρη καθοδήγηση πως να το διαχειριστείτε όλο αυτό.
Για αστυνομίες και τέτοια δεν θα το σύστινα με τίποτα.. κάτι τέτοιο μπορεί να καταστρέψει την ζωή του και να του κάνει περισσότερο κακό απο ότι καλό και είμαι σίγουρη οτι κανείς σας δεν το θέλει αυτό. Οι συνέπειες είναι πολύ μεγάλες σε μια τέτοια περίπτωση και όχι μόνο για εκείνον αλλά για όλους σας. Άλλωστε δεν μιλάμε για έναν άνθρωπο που έχει χάσει το μυαλό του και που είναι επικύνδινος.. ούτε υπάρχει γνωμάτευση να επιβεβαιώνει οτι πάσχει απο κάποια σοβαρή ψυχική νόσο. Το να κλείσεις έναν άνθρωπο στο ψυχιατρείο και μάλιστα με αυτό τον τρόπο μόνο απο υποψίες νομίζω είναι ακρότητες.
Αν κλείναμε στο ψυχιατρείο κάθε άνθρωπο που σπάει πράγματα και βρίζει και απειλεί και εκμεταλλεύεται τους γονείς του .. τότε θα έπρεπε ο μισός πλυθισμός να βρίσκεται είτε στα ψυχιατρεία είτε στην φυλακή!!
Πρώτα πρέπει λοιπόν σε κάθε περίπτωση να επεθυνθείτε σε ένα ειδικό, να λάβετε γνώμη και συμβουλές και μετά να πράξετε αναλόγως. Οτι δηλαδή μας είπες εδώ συζήτησε τα με έναν έμπειρο ψυχολόγο και εκείνος θα σου δώσει την πιο σωστή συμβουλή και καθοδήγηση...
Αγαπάμε!!! αρκεί να μας δημιουργούν θετικά συναισθήματα και να νιώθουμε ότι μας αξίζουν.Quote:
Originally Posted by elis
το συμπερασμα ειναι δηλαδη οτι αυτος θα τους κανει τη ζωη μαυρη και αυτοι θα το κανουν γαργαρα λεγοντας ειναι ασθενης κλπκλπ
να σου πω εγω που ειμαι εξπερ στη στρατηγικη τι θα κανα εκτος απο τα γνωστα αξεσουαρ θα προσθετα και 2 ταπες :-)
Μπράβο σου αυτό δεν είναι η αγάπηQuote:
Originally Posted by Cat
Pink Floyd, παραπάνω γράφει ο/η Jock77 κάτι πολύ εύστοχο. Δηλ. ότι δεν είναι απαραίτητο κάποιος με επιθετική συμπεριφορά να έχει απαραίτητα ψυχική διαταραχή.Quote:
Originally Posted by pink floyd
Όσον αφορά το γεγονός ότι έπρεπε να είχα πάει σε ψυχίατρο να ρωτήσω, δεν γνώριζα ότι μπορώ να πάω εκ μέρους κάποιου τρίτου. Νόμιζα ότι οι ψυχίατροι/ψυχολόγοι αναλαμβάνουν θεραπείες και φαρμακευτικές αγωγές.
Εσύ ποιόν τρόπο μου προτείνεις να τον πείσω να πάει να δει γιατρό; Διότι τα τελευταία χρόνια έχουμε δοκιμάσει όλους τους τρόπους.
Αν και δεν μ’ αρέσει να χρησιμοποιώ κοσμητικά επίθετα όπως τη λέξη «ηλίθιο» όπως έκανες εσύ, θα σου απαντήσω στην ίδια λογική. Υπάρχουν χειρότερα πράγματα από ένα ηλίθιο παράδειγμα. Το χειρότερο λοιπόν είναι ένα επικίνδυνο παράδειγμα. Όταν φτάσει σε σημείο η γυναίκα να τρώει ξύλο από τον σύζυγο και να μη φεύγει από κοντά του αλλά να τρέχει στους γιατρούς επειδή ο «καημενούλης» ο σύζυγος έχει ΙΣΩΣ τα ψυχολογικά του, είναι το ίδιο επικίνδυνο με το βλέπει η σύζυγος να κάνει πολύ χειρότερα πράγματα αλλά να μην τον εγκαταλείπει , να πηγαίνει στον γιατρό για δει αν κουβαλάει ψυχολογικά ή όχι. Άρα λοιπόν με τη λογική σου, όλοι οι εγκληματίες πρέπει να μπουν σε ψυχιατρικές κλινικές και όχι να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες. Άρα, τι; Ανεχόμαστε τα πάντα όλα;
Δεν ξέρω πως βλέπεις εσύ τη ζωή, αλλά όταν έχεις εξαντλήσει όλα τα περιθώρια και δεν γίνεται τίποτα πρέπει κανείς να φεύγει. Είμαι πεπεισμένη ότι δεν πρέπει να χαραμίζουμε τις ζωές μας για κανέναν, ούτε να γινόμαστε δυστυχισμένοι για κανέναν. Διότι αλλιώς λέγεται μαζοχισμός και ο μαζοχισμός προσωπικά δεν μου ταιριάζει.
Αγάπη δεν είναι να αγαπάμε όλο τον κόσμο, έτσι εύκολα και έτσι για πλάκα.Quote:
Originally Posted by elis
Κάτι που σου προκαλεί απέχθεια δεν το αγαπάς. Συμβαίνει σε όλους, συμβαίνει και σ' εσένα, αλλά ίσως δεν το έχεις συνειδητοποιήσει.
Συμφωνώ!!!Quote:
Originally Posted by elis
Αφού οι γιατροί δέχονται να κάνουν γνωματεύσεις για τρίτους τότε ναι, σίγουρα θα πάω να ρωτήσω κάποιον ειδικό και για το θέμα του αδελφού μου αλλά ταυτόχρονα και για δικά μου θέματα που έχω. Αλλά όταν επιστρέψω Αθήνα από Σεπτέμβριο. Αν μου πει όμως ότι πρέπει να πάρει αγωγή, τότε τι γίνεται;Quote:
Originally Posted by jock77
Στο σημείο που έχω μπερδευτεί και δεν μπορώ ν’ αποφασίσω, είναι ότι αν κάνει πολύ χοντρό καυγά (διότι θα κάνει είναι σίγουρο) με απειλές και με βία τότε τι να κάνω; Να τον κοιτάμε πάλι; Νομίζω ότι εκεί βασίζετε τελικά στο ότι δεν έχουμε κάνει ποτέ τίποτα για να του βάλουμε όρια. Μήπως είναι σημαντικό να μπουν όρια; Ο ίδιος έχει ξεφύγει όσο ποτέ. Το παίζει μεγάλο αφεντικό και μας κάνει ό,τι θέλει.
Επίσης δεν είμαι σίγουρη εάν μελλοντικά γίνει επικίνδυνος. Επειδή θέλει να μας διώξει, μπορεί να το χοντρύνει το θέμα.
Το να καλέσω την αστυνομία, εάν κάνει κάτι χοντρό, δεν νομίζω ότι θα τον καταστρέψει. Απ’ ότι διαβάζω και σε άλλα νήματα, δεν τους κρατάνε για πολύ.
Στο μόνο που είμαι σίγουρη είναι ότι θα μας κοπανάει ότι τον κλείσαμε σε ψυχιατρείο.
Γι αυτό μη ζηλεύεις αυτούς που μιλάνε ωραίαQuote:
Originally Posted by απογοητευμένη
εγω παντα σκεφτομαι αν εχει καπιο καλο καπιος για να τον δικαιολογισω πχ υπαρχει κατι που πραγματι ειναι καλος σε αυτο εχει ταλεντο σε αυτη τη δουλεια πχ? η απλα το παιζει μπαμπουλας 24 ωρες και τιποτα αλλο και να θελει και αλλους συνεχεια να τα κανουν ολα
οπως και με τους σκυλους δε τα παω καλα γιατι φωναζουν συνεχεια και οποτε τους βλεπω αλαζω δρομο
για αυτη σου τη καλοσυνη πχ εγω πιστευω οτι δε θα επιβραβευτεις γιατι δε ακους το ενστικτο σου αν πχ εισαι γατα αυτος θα ηταν σκυλος πως περιμενεις να βελτιωθει κατι ετσι?
οι περισσοτερες γυναικες ισως και ακομα περισσοτερες ειναι κατα φαντασιαν μαζοχες πολυ λιγες ειναι αυτες που ειναι πραγματι μαζοχες η ετσι νομιζω τουλαχιστον δε το εχω διαπιστωσει :-/
το θεμα ειναι οτι οταν θα βγει απο το ψυχιατρεια εισαι σιγουρη οτι δε θα κοιτα το λαιμουδακι σου περιεργα? εγω που να ξερω εσυ ζεις μαζι του δε μπορω να καταλαβω πως αντιδρα η πως σκεφτεται εκτος απο το οτι δε θελει να κατσικωθει πουθενα.
Αυτο που κολλαει;Quote:
Originally Posted by elis
Αποτιμησε αξίες όπως κάνουν τα κορίτσια κ θα καταλάβεις
Αν γίνει τελικά και πάει με εισαγγελέα σε ψυχιατρείο (αν φυσικά στο άμεσο μέλλον χρησιμοποιήσει βία και μας χτυπήσει) τότε κανείς δεν μπορεί να ξέρει το μετά. Μπορεί να είναι χειρότερα (αλλά θα το έχει πάρει το μήνυμα ότι υπάρχουν και όρια) ή μπορεί αυτό να τον ταρακουνήσει, καταλάβει το λάθος του και να βάλει "μυαλό". Να μπει και στη διαδικασία από μόνος του να πάρει αγωγή, να βλέπει γιατρό κλπ.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Για το κάνει όμως αυτό, θέλει ένα άλλο background που εκτιμώ ότι δεν το έχει. Εννοώ ότι έχει τόσα συμπλέγματα που του είναι δύσκολο να παραδεχτεί ότι πάσχει και από ψυχική νόσο.
Cat, μην γεμίζεις άλλο το μυαλουδάκι σου απορίες.. το πρώτο βήμα είναι να ζητήσεις την βοήθεια ψυχολόγου. Δεν είπα όμως σε καμία περίπτωση οτι θα κάνει γνωμάτευση σύμφωνα με αυτά που θα του πείς εσύ.. αλλά θα έχει άποψη. Θα σου πεί αν υπάρχει πιθανότητα και ίσως σου αναλύσει κάποιες ψυχικές ασθένειες.. Χωρίς να δεί ο ιατρός τον "ασθενή" δεν κάνει ούτε γνωματεύσεις ούτε προτίνει ούτε δίνει αγωγές. Σε καμία των περιπτώσεων. Δεν θα πάς εκεί με σκοπό να βγάλεις τον αδερφό σου ψυχασθενή αλλά να ζητήσεις εσύ βοήθεια στο πώς να διαχειριστείτε έναν άνθρωπο με τέτοια συμπεριφορά. Δεν πάμε στον ψυχολόγο εκ μέρους κάποιου άλλου.. όπως δεν πάμε σε κανέναν ιατρό. Και μέσα απο την συζήτηση που θα κάνετε ίσως καταλήξετε σε έναν τρόπο που να δουλέψει να προσεγγίσει ο ίδιος κάποιον ψυχολόγο ή να βρείτε έναν τρόπο να προσεγγίσει ψυχολόγος εκείνος.Quote:
Originally Posted by Cat
Όλες αυτές τις ερωτήσεις "τι να κανω τότε".. αυτά είναι που θα συζητήσεις και με τον ψυχολόγο. Εμείς οτι και να σου πούμε απλά θα σε μπερδέψει περισσότερο και θα μπερδέψει και την κατάσταση περισσότερο. Ο ειδικός ξέρει καλύτερα πως να σας βοηθήσει απο τον κάθε ένα μας εδώ πέρα. Οπότε για μένα αυτή είναι η μόνη λύση... ένα βήμα την φορά. Απευθυνθείτε σε ένα ψυχολόγο, πείτε του τι συμβαίνει και μέσα απο την συμβουλευτική θα σας καθοδηγήσει. Ακόμη και αυτό για την αστυνομία που λές (που βλέπω οτι επιμένεις),καιτα όρια κτλ μπορείτε επίσης να το συζητήσεις με τον ψυχολόγο.
Δεν χρειάζεται να περιμένεις μέχρι το Σεπτέμβριο..μπορείς με τους γονείς σου να πάτε αύριο κιόλας σε ένα ειδικό και όλα αυτά που ρωτάς εδώ να τα ρωτήσετε και εκεί και να αρχίσετε έτσι να προσπαθήσετε να βρείτε ένα έλεγχο σε όλη αυτή την κατάσταση.
δε νομιζω να δεχτει ποτε να παρει αγωγη μου θυμιζει λιγο ενα μακρυνο συγγενη που του ελεγαν ολοι πηγενε σε γιατρο και αυτος κατεπεσε και δε ακουσε κανενα ειναι προτημοτερη η δικη μου λυση να το παιζω παπια και κουφος
η φραση να βαλει μυαλο σε εσενα ταιριαζει αυτος ειναι αλλο φρουτο
υπαρχουν ανθρωποι πχ που επιβιωνουν χωρις αγωγες αυτος ανηκει στη καταγορια αυτου που τα κανει γης μαδιαμ και επιμενει..
Για πρακτικούς λόγους δεν είναι εφικτό να πάω πριν τον Σεπτέμβριο, ούτε φυσικά αύριο. Δεν έχω κανέναν να με αντικαταστήσει εδώ στη δουλειά. Πρέπει να είμαι όλη μέρα εδώ. Επίσης και η μητέρα μου δεν μπορεί να φύγει. Επιπλέον, εδώ στην ευρύτερη περιοχή δεν υπάρχει ψυχίατρος, πρέπει να πάνε κάπου πιο μακρυά. Γενικά οι γονείς μου δεν θα πάνε ποτέ οι ίδιοι σε ψυχίατρο, είναι "παλαιάς κοπής". Αν δεν ήταν, θα είχαν πάει δεκαετίες πριν να ζητήσουν βοήθεια. Είναι άλλη γενιά.Quote:
Originally Posted by jock77
αρα γι αυτο ηρθε εκει επειδη δεν υππαρχει καπου κοντα ψυχιατρος
κανει αντισταση σε οτιδηποτε τον βαζει σε ενα δρομο θελει να τα παραταει και να φευγει.το αντιθετο μου δηλαδη...
Οτι νομίζετε καλύτερο..πάντως να τονίσω οτι εγώ δεν ανέφερα πουθενά για ψυχίατρο αλλά ψυχολόγο..
Καλησπερα Cat!
Φυσικα δεν ξερω να σου πω αν ο αδελφος πασχει απο ψυχωση ή απο κατι αναλογο.
Αν ημουν πελατισα και πετυχαινα τετοιο σκηνικο σαν αυτα που περιγραφεις, εναν μεσηλικα γαιδαρο να τραμπουκιζει την 30χρονη αδελφη του, θα μου γυριζε το ματι και θα εκανα φασαρια. Μαλλον την πολυποθητη αστυνομια που περιμενεις θα την εφερνα εγω. Εχω κανει φασαρια και για μικροτερες αφορμες γιατι εχω θεμα με το μπουλινγκ και τους τραμπουκισμους γενικα...
Τελοσπαντων, επειδη ομως προκειται για γραπτο λογο, ειμαι αρκετα ψυχραιμη για να σου πω μια γνωμη χωρις να με επηρεαζει το συναισθημα.
Καταρχην, δεν εισαι σε θεση να γνωριζεις τι σφαλματα εκαναν οι γονεις σου στην ανατροφη του. Δεν ξερεις τι παιδικα τραυματα μπορει να εχει, ουτε αν απλα ειναι κακομαθημενος. Εβαλες την ταμπελα με βαση την πλευρα που σου παρουσιασαν οι γονεις σου κατοπιν εορτης.
Ισως ο μεγαλος αδελφος σου να γνωριζει καποια πραγματα, αλλα σε καθε περιπτωση αυτοι που εχουν την ευθυνη ειναι οι γονεις σου.
Οταν εκεινος ανεπτυσσε τις αντιληψεις του για τον κοσμο με βαση τη συμπεριφορα των γονιων σου και αργοτερα οταν εβρισκε τη θεση του στην κοινωνια απο την εφηβεια του και μετα, εσυ ησουν ακομα σπερματοζωαριο. Οποτε μην παιρνεις ορκο οτι απλα ειναι κακομαθημενος και οτι εκαναν τα παντα γι' αυτον. Διαβαζοντας το νημα σου, συμπεραινω οτι δεν εκαναν "τα παντα" για σενα, την κορη τους, αφου ουδεποτε σε προστατεψαν απο οσα εχεις υποστει και απο οσα ακομη περνας και εχεις να περασεις. Γιατι λοιπον να ειμαστε βεβαιοι οτι για εκεινων ειχαν κανει "τα παντα" ?
Ειναι οντως δικη τους η ευθυνη που εχει φτασει ο ανθρωπος αυτος 53 ετων και θρεφει τοση δυσαρεσκεια απεναντι τους και απεναντι σου. ΙΣΩΣ οταν χρειαστηκε να ακουστει η δικη του πλευρα, να μην εδωσε σημασια κανεις και αυτος εβαλε και βαζει τα δυνατα του να δειχνει το χειροτερο εαυτο του.
Παμε στο τωρα. Οπως σου εχουν ηδη συστησει αλλα μελη παραπανω, 2 πραγματα μπορεις να κανεις. Το 1 ειναι να επισκεφτεις ειδικο για να παρεις καποια καθοδηγηση. Το αλλο ειναι να φυγεις μακρια να σωσεις τη ζωη σου εγκαιρως.
Συγνωμη αν σε σε χαλασε ο χαρακτηρησμος δεν ειχα καποια συγκεκριμενη προθεση!συνεχιζω να μην καταλαβαινω τα παραδειγματα σου!οταν ενας ανθρωπος θελει να βοηθησει θα βρει τον τροπο,αυτο εννοουσα!τωρα αν ο αλλος δεν παιρνει μπρος ειναι στη δικη της επιλογη το τι θα κανει!εχεις μαλλον λαθος εντυπωση για τους αρρωστους ψυχολογικα ανθρωπους!οι περισσοτεροι δεν βαρανε κ δεν ειναι εγκληματιες!οταν ενας αρρωστος ανθρωπος κανει κακο σε καποιον δεν φταει απο την αποψη οτι δεν εχει τα λογικα του,φοβαται οτι θα του κανουν κακο γι αυτο κανει αυτος πρωτα!κ ναι αυτοι οι ανθρωποι δεν ειναι φια φυλακες,ειναι βαρια αρρωστη!μην τους μπερδευεις με τους ψυχρους φονιαδες,πιστεψε με δεν εχουν καμια σχεση!κ για να καταλαβουβ αυτοι οι ανθρωποι οτι εχουν κανει κακο πρεπει να παρουν τα φαρμακα τους!πρεπει να καταλαβεις οτι ειναι βαρια αρρωστη ανθρωποι,δεν ειναι επιλογη τους που αρρωστησαν,ειναι ομως απο τις πιο δυσκολες αρρωστιες!μου φαινεται περιεργο που δεν ηξερες οτι μπορουσες να ρωτησεις ενα ψυχολογο ή ψυχιατρο,ενα τηλ να επαιρνες κ να ρωτουσες θα σου λεγαν ή αν εψαχνες στο διαδυκτιο παλι θα το μαθαινες!δεν ξερω αν οντως εχει κατι ο αδερφος σου,εμενα μου δινει την εντυπωση πως ναι,κατι εχει!μονη σου ειπες οτι ειναι επικυνδυνος,οτι λεει ψεμματα,με τα οικονομικα δεν ασχοληθηκα καν!θεωρω πως ειδη του εχεις βαλει την ταμπελα εκμεταλευτης,τουλαχιστον αυτο καταλαβαινω εγω απ αυτα που γραφεις,ο γραπτος λογος ομως ευκολα παρεξηγηται!κ αυτο να ειναι τουλαχιστον θα το ξερες κ θα επαιρνες με σιγουρια την αποφαση για τις σχεσεις που θα ηθελες να εχεις μαζι του!Quote:
Originally Posted by Cat
Ο δικος μου μου αδερφος μετα απο τηβ αποπειρα που εκανε παιρνει κανονικα τα φαρμακα του,εχει τα λογικα του ναι μεν αλλα κ αυτος λεει πολλα ψεμματα,δεν εχει ιδεα αν εχουμε να φαμε στο σπιτι κ δεν τον νοιαζει,ειναι απαθεις!ειναι ετσι λογω της αρρωστιας κ της αγωγης που παιρνει!ειναι ψυχοφθορο πολλες φορες,ειναι κουραστικο αλλα ειναι ο αδερφος μου!οπως σου ειπα δεν το επελεξε!κ οχι δεν χαραμιζω την ζωη μου ουτε ειμαι μαζοχα,μπορει να εχω καποιες δυσκολιες παραπανω γτ εχω κ τον αδερφο μου αλλα ειναι [B]αδερφος μου,αιμα μου κ τον αγαπαω κ θελω οσο μπορω να τον βοηθησω!!
Θα σου στειλω κ μια εκφραση απο μια σειρα ακραια βεβαια αλλα θελω να στην πω!
I know that people dont get crazy enough to kill someone without first being crazy enough for someone to notice!
Για να μην παρεξηγηθω ολα αυτα δεν αφορουν τον αδερφο σου!αφορουβ ανθρωπους αρρωστους σαν τον αδερφο μου!
Φιλε μου συμφωνω απολυτα!τα ειπες πολυ ξεκαθαρα κ ωραια!Quote:
Originally Posted by savatage
Α καταλαβα.Quote:
Originally Posted by elis
Συμφωνω απολυτα!!!!!!!!! Δεν θα μπορουσα να καλυφθω περισσοτερο απο μια απαντηση για βαρια ψυχικα πασχοντες!!!!!!Quote:
Originally Posted by pink floyd
Διαφωνώ. Δεν εξαρτάται από το αν εκτιμά κάποιος την βοήθεια που του δίνεις. Εξαρτάται από το πόσο θα εκτιμάς εσύ (κι ο καθένας μας) τον εαυτό σου μετά από την όποια στάση κρατήσεις. ΑΝ μιλάμε για ασθένεια, το πιο πιθανό είναι ο άλλος να μην μπορεί να καταλάβει την βοήθεια που του δίνεις, πόσο μάλλον να την εκτιμήσει.Quote:
Originally Posted by Cat
Δεν είναι εύκολο θέμα φυσικά και ούτε είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να αντέχουμε να δίνουμε αυτή τη βοήθεια. Ούτε πρέπει να την δίνουμε από υποχρέωση ή ενοχές. Γιατιί τότε φυσικά και θα γκριζάρει την ζωή μας, φυσικά και θα μας τραβήξει στο κενό μαζί του. Δεν μιλάμε για εύκολες καταστάσεις και αποφάσεις.
Προσωπικά ο αδερφός μου βρίσκεται σε μια δύσκολη θέση. Δεν είναι ψυχολογικό/ψυχιατρικό το θέμα του αλλά δεν είναι σε θέση να φροντίσει μόνος του εξ ολοκλήρου τον εαυτό του. Δεν τον σκέφτηκα ποτέ ως βάρος κι ας μην δεν μπορεί να εκτιμήσει πάντα αυτά που του δίνω. Δεν σου κρύβω πως με σοκάρει πως χρησιμοποιείς για τον αδερφό σου την λέξη "κάποιος". Δεν είναι κάποιος, είναι ο αδερφός σου.
Δεν είναι ο σκοπός μου να σου δημιουργήσω ενοχές, δεν ευθύνεσαι εσύ για τον αδερφό σου, είναι ευθύνη των γονιών σου πρωτίστως είτε είναι θέμα χαρακτήρα η συμπεριφορά του είτε είναι θέμα ασθένειας. Απλά μου κάνει εντύπωση πως τόσα χρόνια δεν ενδιαφέρθηκε κανείς για αυτόν τον άνθρωπο επι της ουσίας ώστε να πάρει βοήθεια. Όσο αρνητικός κι αν είναι αν είχατε απευθυνθεί οι υπόλοιποι στην οικογένεια σε κάποιον ειδικό θα σας είχε δώσει μια ιδέα και θα σας είχε καθοδηγήσει για το τι πρέπει να κάνετε.
Πραγματικά αν έχεις αποφασίσει να απομακρυνθείς από αυτόν είναι δικαίωμα σου και το σέβομαι όμως τουλάχιστον πριν το κάνεις προσπάθησε να πείσεις τους δικούς σου να πάρουν την γνώμη ενός ειδικού.
Ελισάβετ, σε ό,τι έχεις γράψει σ' αυτό το θέμα μ' έχεις κάνει να δακρύσω. Κι' αυτό επειδή ήμουν, είμαι και θα είμαι σε παρόμοια (αν όχι χειρότερη) θέση με αυτήν της νηματοθέτριας και το σκεπτικό μου ήταν ανέκαθεν ίδιο με το δικό σου ακόμη κι' όταν 2 μετρημένοι άνθρωποι που εκτιμάω είχαν αντίθετη λογική. Σε τέτοια θέματα όμως ρε γαμώτο, να την βράσεις την λογική. Μιλάμε για έναν ΔΙΚΟ ΣΟΥ άνθρωπο.
αμα του πεις οτι ηρθε ενας ψυχιατρος εκει μαλον θα τα παρατησει και θα φυγει
τον εχω ικανο να αγορασει και κανενα τρακτερ μετα ποιος ξερει..
Έχει δίκιο ο jock7 πήγαινε σε έναν εμπειρο ψυχολόγο ψυχοθεραπευτή ωστε να σε βοηθησει να του βάλεις ορια. Σας έχει παρασύρει στη δική του δίνη και δεν ξέρετε από πού να πιαστείτε.Quote:
Originally Posted by Cat
Λυπάμαι αν σε έκανα να δακρύσεις, κάποια ευαίσθητη χορδή πάτησα φαίνεται άθελα μου. Δεν ξέρω αν έχεις μιλήσει για αυτό το θέμα εδώ, αλλά αν είναι κάτι που σε βαραίνει, άνοιξε ένα θέμα αν θες.Quote:
Originally Posted by blackbird
Χρειάζεται κι η λογική, μην την πετάς εντελώς, χρειάζεται για να μπορούν να μπουν σωστά τα όρια που πρέπει να μπουν. Η μεγαλύτερη υποχρέωση που έχουμε αν όχι η μόνη είναι απέναντι στον εαυτό μας, τα υπόλοιπα εθελοντικά τα κάνουμε αν τα κάνουμε. τον εαυτό μας οφείλουμε να φροντίζουμε πρώτα και να προστατεύουμε. Γιαυτό προσπαθώ να μην κρίνω αυτούς που επιλέγουν να τραβήξουν τον δρόμο τους, δεν μπορούμε όλοι να δώσουμε αυτή τη βοήθεια. Και για να είμαι ειλικρινής θεωρώ πιο έντιμη και πιο υγιή στάση αυτή του να φύγει κάποιος παρά να μείνει για τους λάθος λόγους. Αν είναι να μείνω δηλαδή γιατί νιώθω ενοχές ή γιατί θεωρώ πως είμαι υποχρεωμένη να το κάνω, και μέσα μου να καταπιέζομαι και να το βλέπω σαν θυσία, τότε χίλιες φορές καλύτερα να φύγω.
Η «ταμπέλα» – δηλ. ο χαρακτηρισμός «κακομαθημένος», δεν τη βάζω με βάση αυτά που με λένε οι γονείς μου. Δεν είμαι κάποια που ζει στην Αμερική και δεν έχει καμία επαφή με το τι γίνεται. Θεωρείται κακομαθημένος από την όλη του στάση μέχρι τώρα και από την στάση των γονιών μου που μέχρι και σήμερα αναγκάζονται να υποκύπτουν στις πιέσεις του και να του κάνουν όλα τα χατίρια.Quote:
Originally Posted by savatage
Η αλήθεια είναι ότι ο πατέρας μου έχει παραδεχτεί ότι δεν έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα μαζί μου. Ένιωθα από μικρή ότι δεν υπάρχει «χώρος» για’ μένα. Μονοπωλούσε το ενδιαφέρον ο μεγάλος μου αδελφός . Ήμουν βλέπεις ένα πολύ ήσυχο παιδί και δεν μου άρεσε ποτέ να ζητάω τίποτα. Αυτό βέβαια δεν θα έπρεπε να έχει καμία σημασία. Στα παιδιά πρέπει να δίνεις την ίδια προσοχή σε όλα.
Όταν ήταν εκείνος παιδί, όντως δεν μπορώ να ξέρω αν τους έδωσαν τα πάντα ή την κατάλληλη προσοχή. Πριν εννοούσα ότι όλα αυτά τα χρόνια που τον θυμάμαι, τα οποία δεν είναι και λίγα οι γονείς μου ασχολούνται συνέχεια μαζί του και κάνουν τα πάντα (με τον τρόπο που ξέρουν εκείνοι).
elisabet υποκλίνομαι! απο αυτα που λές φένεται πόσο καλή ψυχή έχεις και μακάρι και εγώ να είχα μια αδερφή σαν και σένα... μεγάλη πληγή για μένα αυτό..
Μα αυτό είναι το θέμα, ότι μετά αισθάνομαι το κορόιδο της υπόθεσης. Όταν μου ζητάει μόνιμα να τον εξυπηρετώ σε διάφορες υποχρεώσεις που έχει και μετά μου φωνάζει κι από πάνω και μου συμπεριφέρεται λες και είμαι η επίσημη δούλα του …όχι δεν θα γυρίσω και το άλλο μάγουλο που λένε. Ειδικά στη μητέρα μου της φέρεται σαν σκουπίδι και το ξέρει φυσικά και η ίδια.Quote:
Originally Posted by elisabet
Επειδή τον γνωρίζω καλά, δεν πιστεύω ότι είναι τόσο «άρρωστος» ούτως ώστε να μην είναι σε θέση να εκτιμήσει αν το θέλει.
Όσον αφορά που χρησιμοποίησα τη λέξη κάποιος. Είναι σχήμα λόγου και θέμα συντακτικού δηλ. να θες να μιλήσεις λίγο πιο θεωρητικά για κάτι και να χρησιμοποιείς τρίτο πρόσωπο σαν να θες να το αναλύσεις από απόσταση. Μάλιστα, σε προηγούμενη απάντησή μου χρησιμοποίησα τη λέξη «κάποια» και για μένα για τον ίδιο λόγο.
Δεν ενδιαφέρθηκε κανείς; !!! Μόνο μαζί του ασχολούμαστε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Το ότι δεν πήγαμε σε ψυχολόγο/ψυχίατρο δεν σημαίνει ότι δεν ενδιαφερθήκαμε.
Μη περιμένεις από τους γονείς μου που τώρα είναι 77 χρονών να έχουν μια πιο σύγχρονη νοοτροπία.
Θα μιλήσω και πιο γενικά… μη περιμένεις από τον μέσο Έλληνα γονιό στη δεκαετία του ’70 (ο αδελφός παιδάκι τότε) στην Ελλάδα να τρέχει σε ψυχολόγους τον γιό του. Δεν το ήξερε καν. Μη κοιτάς που τώρα έχει σπάσει το ταμπού αυτό. Οι προηγούμενες γενιές δεν το έχουν ξεπεράσει ακόμη.
Επιπλέον, αν και γονιός δεν είμαι, πιστεύω ακράδαντα ότι δεν έχουν 100% την ευθύνη οι γονείς για όλα!!! Σαφώς έχουν ευθύνες για πολλά αλλά όχι για όλα. Η ανατροφή των παιδιών δεν είναι συνταγή για κέικ. Δεν λες αν θα κάνω αυτό, θα κάνω εκείνο το παιδί μετά θα βγει έτσι!!
Πολλά πράγματα δεν τα έχει ο γονιός υπό έλεγχο, διότι ούτε στη φύση υπάρχει αυτό, ούτε στη κοινωνία. Εξαρτάται από τα γονίδια, εξαρτάται από το σχολείο δηλ. τι παρέες θα κάνει κλπ. Οι φορείς κοινωνικοποίησης είναι πολλοί, πολλά πράγματα θα επηρεάσουν την προσωπικότητά του που ο γονιός δεν φαντάζεται καν. Μεγάλο θέμα αυτό!!
Πάρε παράδειγμα τα αδέλφια μου. Είμαστε 3 αδέλφια. Τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες και μεγαλώσαμε στο ίδιο σπίτι. Πιστεύω ότι και στα περισσότερα σπίτια με παιδιά αυτό θα συμβαίνει δηλ. τελείως διαφορετικές προσωπικότητες.
Σ ευχαριστώ πολύ πολύ :))Quote:
Originally Posted by jock77
Κάνε τον κόσμο άνω κάτω και βρες μια φίλη- αδερφή! Οι φίλοι είναι τα αδέρφια που επιλέγουμε :)
Δεν στο είπα με κριτική διάθεση το "κάποιος" καθόλου. Αλλά πώς να στο πω... μιλάς κάπως αποστασιοποιημένα για αυτόν, ακόμα και στο παράδειγμα που έφερες με τον σύζυγο/σύντροφο. Δεν το λέω για να σε κρίνω, να σε καταλάβω προσπαθώ. Ίσως αυτή η αποστασιοποίηση που βγάζεις να οφείλεται στην μεγάλη διαφορά ηλικίας που λες οτι έχετε, αν δεν μεγαλώσατε μαζί , δεν έχετε κοινά βιώματα ως παιδιά είναι λογικό να υπάρχει αυτό, δεν χτίζονται οι σχέσεις απλά επειδή κάποιος είναι αίμα μας, το κατανοώ αυτό.Quote:
Originally Posted by Cat
Φυσικά οι γονείς δεν ευθύνονται 100% για το παιδί ειδικά αν αυτό είναι ήδη 50 χρονών, δε το συζητώ αυτό. Και επίσης κατανοώ οτι οι άνθρωποι αυτής της γενιάς είναι εντελώς αρνητικοί στο θέμα ψυχολόγος/ψυχίατρος και δεν τους περνάει καν από το νου. Φυσικά και οι γονείς σου τον αγαπάνε, γιος τους είναι αλλά όπως σου είπα και σε προηγούμενο ποστ θεωρώ την στάση τους ανεύθυνη. Και προς τον αδερφό σου και προς εσένα.
Η ζημιά που του κάνανε, άσχετα από τι πρόβλημα έχει, είναι οτι συνεχίζουν ακόμα και του κάνουν όλα τα χατίρια, τον ξελασπώνουν συνεχώς και με αυτή τους την στάση δεν τον αφήνουν να ενηλικιωθεί και τον "φορτώνουν" σε σένα. Οπότε όχι, επι της ουσίας δεν ενδιαφέρθηκαν. Δεν ενδιαφέρθηκαν να δουν τι συμβαίνει μέσα του, γιατί φέρεται έτσι, τυχόν δικά τους λάθη στην ανατροφή του. Απλά τον ξελάσπωναν.
Πιστεύω πως και η ίδια πρέπει να ζητήσεις βοήθεια από ειδικό. Αντιλαμβάνομαι οτι και συ έχεις "παράπονα" από τους δικούς σου, ίσως σου είναι δύσκολο να τα εκφράσεις ή να τα δεις ξεκάθαρα τώρα, αλλά νομίζω ότι έζησες στην σκιά του αδερφού σου επειδή όλη η προσοχή των γονιών σου ήταν στραμμένη σε εκείνον. Ίσως γιαυτο νιώθεις τώρα οτι πάει να σου κλέψει και την υπόλοιπη ζωή που έχτισες μόνη σου και θες να απομακρυνθείς. Υποπτεύομαι πως ένιωθες πως σου έκλεψε μέρος των παιδικών σου χρόνων ή τους γονείς σου. Γιαυτο αισθάνεσαι κορόιδο και έχεις απόλυτο δίκιο να το νιώθεις αυτό αν όντως είναι έτσι τα πράγματα.
Συμβουλέψου έναν ειδικό να σου λύσει καταρχήν τις απορίες που έχεις για τον αδερφό σου αλλά και για σένα, να σε βοηθήσει να δεις πιο καθαρά μέσα σου, τι πραγματικά θες και να ξαλαφρώσεις.
Βγάζεις θυμό για τον αδερφό σου κι ο θυμός σχεδόν πάντα είναι για να καλύψει πόνο.
Συμφωνώ απόλυτα!! Κλέβω και την ατάκα να έχω να τη λέω :-)Quote:
Originally Posted by elisabet
Καθόλου με την κακή έννοια. Απλά κάπως ανακουφίστηκα που κάποιο άλλο άτομο έχει τις ίδιες απόψεις και κρατάει την ίδια στάση. Ακριβώς αυτό που λες με την θυσία σκεφτόμουνα σήμερα. Κάνεις ό,τι κάνεις γιατί αυτό νιώθεις, δεν το βλέπεις καν σαν θυσία. Από 'κει και πέρα σε ό,τι είπες, ακόμα και γι' αυτό με τον θυμό, τον πόνο και την προσοχή των γονιών με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη γιατί το έχω ακούσει κι' εγώ, με την έννοια ότι άλλοι έτσι θα ένιωθαν. Το πέρασα μόνο ένα μικρό διάστημα σε φάση που ανησυχούσα πολύ για την ζωή μας, μα μετά αμέσως "συνήλθα"/επανήλθα στα αληθινά αισθήματα που ένιωθα. Δυστυχώς δεν έχει νόημα να το συζητήσω αλλά ευχαριστώ :)Quote:
Originally Posted by elisabet