ΨΥΧΩΣΙΚΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ Ή ΚΑΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ?

[αλεξανδρος_77]

το συμπερασμα ειναι δηλαδη οτι αυτος θα τους κανει τη ζωη μαυρη και αυτοι θα το κανουν γαργαρα λεγοντας ειναι ασθενης κλπκλπ

να σου πω εγω που ειμαι εξπερ στη στρατηγικη τι θα κανα εκτος απο τα γνωστα αξεσουαρ θα προσθετα και 2 ταπες :-)

[elis]

Αγαπάμε!!! αρκεί να μας δημιουργούν θετικά συναισθήματα και να νιώθουμε ότι μας αξίζουν.

Μπράβο σου αυτό δεν είναι η αγάπη

[Cat]

Πρωτον ο αδερφος μου εχει ψυχωση-σχιζοφρενεια !
Δευτερον σε περιπτωση που μιλαμε για καποιο ψυχολογικο προβλημα αυτος δεν το καταλαβαινει,εσεις πρεπει να ενδιαφερθειται!οι περισσοτεροι δεν τον δεχονται!λες οτι απειλει,ειναι επικυνδινος κ ακομα δεν εχετε παει σε γιατρο??αυτο ειναι ανευθυνο απο μερια των γονιων ειδικα!αν αυτος ο ανθρωπος πραγματοποιησει μια απο τις απειλες του δεν υα φταιει αυτος οσο οι γονεις που δεν καναν κατι να το προλαβουν!επισης το να μιλας με λογικα επιχειριματα σε εναν ανθρωπο που ειναι αρρωστος ειναι οτι πιο ανουσιο!κ φυσικα του κολλας ταμπελες!κ φυσικα τον κρινεις ασχημα απο την στιγμη που δεν εχεις κανει την πιο απλη κινηση να πας να ρωτησεις εναν γιατρο αλλα σου ειναι πιο ευκολο να καθεσαι να τον κατηγορεις!εαν δεν θες να εισαι κοντα του οκ,μην ασχολεισαι τοτε κ κοιτα τον εαυτο σου!
Επισης το παραδειγμα ειναι εντελως ηλιθιο!δεν κολλαει πουθενα!γτ μια γυναικα που θα ηθελε να ειναι κοντα στον αντρα της θα ετρεχε σε γιατρους δεν θα καθοταν να τρωει ξυλο κ ν λεει οτι ειναι κακομαθημενος,οκ?

Pink Floyd, παραπάνω γράφει ο/η Jock77 κάτι πολύ εύστοχο. Δηλ. ότι δεν είναι απαραίτητο κάποιος με επιθετική συμπεριφορά να έχει απαραίτητα ψυχική διαταραχή.
Όσον αφορά το γεγονός ότι έπρεπε να είχα πάει σε ψυχίατρο να ρωτήσω, δεν γνώριζα ότι μπορώ να πάω εκ μέρους κάποιου τρίτου. Νόμιζα ότι οι ψυχίατροι/ψυχολόγοι αναλαμβάνουν θεραπείες και φαρμακευτικές αγωγές.
Εσύ ποιόν τρόπο μου προτείνεις να τον πείσω να πάει να δει γιατρό; Διότι τα τελευταία χρόνια έχουμε δοκιμάσει όλους τους τρόπους.

Αν και δεν μ’ αρέσει να χρησιμοποιώ κοσμητικά επίθετα όπως τη λέξη «ηλίθιο» όπως έκανες εσύ, θα σου απαντήσω στην ίδια λογική. Υπάρχουν χειρότερα πράγματα από ένα ηλίθιο παράδειγμα. Το χειρότερο λοιπόν είναι ένα επικίνδυνο παράδειγμα. Όταν φτάσει σε σημείο η γυναίκα να τρώει ξύλο από τον σύζυγο και να μη φεύγει από κοντά του αλλά να τρέχει στους γιατρούς επειδή ο «καημενούλης» ο σύζυγος έχει ΙΣΩΣ τα ψυχολογικά του, είναι το ίδιο επικίνδυνο με το βλέπει η σύζυγος να κάνει πολύ χειρότερα πράγματα αλλά να μην τον εγκαταλείπει , να πηγαίνει στον γιατρό για δει αν κουβαλάει ψυχολογικά ή όχι. Άρα λοιπόν με τη λογική σου, όλοι οι εγκληματίες πρέπει να μπουν σε ψυχιατρικές κλινικές και όχι να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες. Άρα, τι; Ανεχόμαστε τα πάντα όλα;

Δεν ξέρω πως βλέπεις εσύ τη ζωή, αλλά όταν έχεις εξαντλήσει όλα τα περιθώρια και δεν γίνεται τίποτα πρέπει κανείς να φεύγει. Είμαι πεπεισμένη ότι δεν πρέπει να χαραμίζουμε τις ζωές μας για κανέναν, ούτε να γινόμαστε δυστυχισμένοι για κανέναν. Διότι αλλιώς λέγεται μαζοχισμός και ο μαζοχισμός προσωπικά δεν μου ταιριάζει.

[Cat]

Μπράβο σου αυτό δεν είναι η αγάπη

Αγάπη δεν είναι να αγαπάμε όλο τον κόσμο, έτσι εύκολα και έτσι για πλάκα.
Κάτι που σου προκαλεί απέχθεια δεν το αγαπάς. Συμβαίνει σε όλους, συμβαίνει και σ' εσένα, αλλά ίσως δεν το έχεις συνειδητοποιήσει.

[λουλούδι]

Μπράβο σου αυτό δεν είναι η αγάπη

Συμφωνώ!!!

[Cat]

Cat σε καταλαβαίνω και μπράβο σου που ενδιαφέρεσαι και ανυσηχεις για την οικογένειά σου..Και μόνο που είσαι εδώ και τα μοιράζεσαι αυτά και ψάχνεις κάποια βοήθεια δείχνει οτι αν μη τι άλλο νοιάζεσαι αν και συγχρώνος υποφέρεις. Άλλοι δεν θα έκαναν καν τον κόπο ή θα την έκαναν με ελαφρά. Το παλεύεις όμως και σου βγάζω το καπέλο γιατί είναι κάτι που έχει χαθεί στις μέρες μας..
Έπεσα λοιπόν σε πολλά μέσα και θα επιμείνω οτι εφόσον τρίτο πρόσωπο δεν υπάρχει να σας βοηθήσει να απευθυνθείτε εσείς σε έναν ειδικό να σας υποδείξει πως να το διαχειριστείτε όλο αυτό για το καλό σας και το καλό του.
Ο ειδικός θα σας προτίνει πως να αντιμετοπίσετε τις εκρήξεις του, τι να του λέτε και τι να μην του λέτε, τι λόγια να χρησιμοποιείτε σε κάθε περίπτωση και να ανακαλύψετε κουμπιά του που δεν έχετε ανακαλύψει μέχρι τώρα, και τι να κάνετε και τι να μην κάνετε. Ίσως και να σας προτείνει κάτι σαν στρατηγική που να χρησιμοποιήσετε να τον κάνετε να καταλάβει και να αποδεχθεί να ζητήσει την συμβουλή ενός ψυχολόγου. Αλλά επίσης όπως είπα ο ψυχολόγος θα βγάλει καλύτερα συμπεράσματα για να βγάλει το προφίλ του, αν δηλαδή έχει κάποια ψυχική νόσο ή όχι και είναι θέμα απλά διαπαιδαγώγισης και χαρακτήρα.
Δεν νομίζω οτι υπάρχει άλλος τρόπος.. χρειάζεστε έμπειρη καθοδήγηση πως να το διαχειριστείτε όλο αυτό.
Για αστυνομίες και τέτοια δεν θα το σύστινα με τίποτα.. κάτι τέτοιο μπορεί να καταστρέψει την ζωή του και να του κάνει περισσότερο κακό απο ότι καλό και είμαι σίγουρη οτι κανείς σας δεν το θέλει αυτό. Οι συνέπειες είναι πολύ μεγάλες σε μια τέτοια περίπτωση και όχι μόνο για εκείνον αλλά για όλους σας. Άλλωστε δεν μιλάμε για έναν άνθρωπο που έχει χάσει το μυαλό του και που είναι επικύνδινος.. ούτε υπάρχει γνωμάτευση να επιβεβαιώνει οτι πάσχει απο κάποια σοβαρή ψυχική νόσο. Το να κλείσεις έναν άνθρωπο στο ψυχιατρείο και μάλιστα με αυτό τον τρόπο μόνο απο υποψίες νομίζω είναι ακρότητες.
Αν κλείναμε στο ψυχιατρείο κάθε άνθρωπο που σπάει πράγματα και βρίζει και απειλεί και εκμεταλλεύεται τους γονείς του .. τότε θα έπρεπε ο μισός πλυθισμός να βρίσκεται είτε στα ψυχιατρεία είτε στην φυλακή!!
Πρώτα πρέπει λοιπόν σε κάθε περίπτωση να επεθυνθείτε σε ένα ειδικό, να λάβετε γνώμη και συμβουλές και μετά να πράξετε αναλόγως. Οτι δηλαδή μας είπες εδώ συζήτησε τα με έναν έμπειρο ψυχολόγο και εκείνος θα σου δώσει την πιο σωστή συμβουλή και καθοδήγηση...

Αφού οι γιατροί δέχονται να κάνουν γνωματεύσεις για τρίτους τότε ναι, σίγουρα θα πάω να ρωτήσω κάποιον ειδικό και για το θέμα του αδελφού μου αλλά ταυτόχρονα και για δικά μου θέματα που έχω. Αλλά όταν επιστρέψω Αθήνα από Σεπτέμβριο. Αν μου πει όμως ότι πρέπει να πάρει αγωγή, τότε τι γίνεται;

Στο σημείο που έχω μπερδευτεί και δεν μπορώ ν’ αποφασίσω, είναι ότι αν κάνει πολύ χοντρό καυγά (διότι θα κάνει είναι σίγουρο) με απειλές και με βία τότε τι να κάνω; Να τον κοιτάμε πάλι; Νομίζω ότι εκεί βασίζετε τελικά στο ότι δεν έχουμε κάνει ποτέ τίποτα για να του βάλουμε όρια. Μήπως είναι σημαντικό να μπουν όρια; Ο ίδιος έχει ξεφύγει όσο ποτέ. Το παίζει μεγάλο αφεντικό και μας κάνει ό,τι θέλει.

Επίσης δεν είμαι σίγουρη εάν μελλοντικά γίνει επικίνδυνος. Επειδή θέλει να μας διώξει, μπορεί να το χοντρύνει το θέμα.
Το να καλέσω την αστυνομία, εάν κάνει κάτι χοντρό, δεν νομίζω ότι θα τον καταστρέψει. Απ’ ότι διαβάζω και σε άλλα νήματα, δεν τους κρατάνε για πολύ.
Στο μόνο που είμαι σίγουρη είναι ότι θα μας κοπανάει ότι τον κλείσαμε σε ψυχιατρείο.

[elis]

Συμφωνώ!!!

Γι αυτό μη ζηλεύεις αυτούς που μιλάνε ωραία

[αλεξανδρος_77]

εγω παντα σκεφτομαι αν εχει καπιο καλο καπιος για να τον δικαιολογισω πχ υπαρχει κατι που πραγματι ειναι καλος σε αυτο εχει ταλεντο σε αυτη τη δουλεια πχ? η απλα το παιζει μπαμπουλας 24 ωρες και τιποτα αλλο και να θελει και αλλους συνεχεια να τα κανουν ολα

οπως και με τους σκυλους δε τα παω καλα γιατι φωναζουν συνεχεια και οποτε τους βλεπω αλαζω δρομο

για αυτη σου τη καλοσυνη πχ εγω πιστευω οτι δε θα επιβραβευτεις γιατι δε ακους το ενστικτο σου αν πχ εισαι γατα αυτος θα ηταν σκυλος πως περιμενεις να βελτιωθει κατι ετσι?

οι περισσοτερες γυναικες ισως και ακομα περισσοτερες ειναι κατα φαντασιαν μαζοχες πολυ λιγες ειναι αυτες που ειναι πραγματι μαζοχες η ετσι νομιζω τουλαχιστον δε το εχω διαπιστωσει :-/

[αλεξανδρος_77]

το θεμα ειναι οτι οταν θα βγει απο το ψυχιατρεια εισαι σιγουρη οτι δε θα κοιτα το λαιμουδακι σου περιεργα? εγω που να ξερω εσυ ζεις μαζι του δε μπορω να καταλαβω πως αντιδρα η πως σκεφτεται εκτος απο το οτι δε θελει να κατσικωθει πουθενα.

[λουλούδι]

Γι αυτό μη ζηλεύεις αυτούς που μιλάνε ωραία

Αυτο που κολλαει;

[elis]

Αποτιμησε αξίες όπως κάνουν τα κορίτσια κ θα καταλάβεις

[Cat]

το θεμα ειναι οτι οταν θα βγει απο το ψυχιατρεια εισαι σιγουρη οτι δε θα κοιτα το λαιμουδακι σου περιεργα? εγω που να ξερω εσυ ζεις μαζι του δε μπορω να καταλαβω πως αντιδρα η πως σκεφτεται εκτος απο το οτι δε θελει να κατσικωθει πουθενα.

Αν γίνει τελικά και πάει με εισαγγελέα σε ψυχιατρείο (αν φυσικά στο άμεσο μέλλον χρησιμοποιήσει βία και μας χτυπήσει) τότε κανείς δεν μπορεί να ξέρει το μετά. Μπορεί να είναι χειρότερα (αλλά θα το έχει πάρει το μήνυμα ότι υπάρχουν και όρια) ή μπορεί αυτό να τον ταρακουνήσει, καταλάβει το λάθος του και να βάλει "μυαλό". Να μπει και στη διαδικασία από μόνος του να πάρει αγωγή, να βλέπει γιατρό κλπ.
Για το κάνει όμως αυτό, θέλει ένα άλλο background που εκτιμώ ότι δεν το έχει. Εννοώ ότι έχει τόσα συμπλέγματα που του είναι δύσκολο να παραδεχτεί ότι πάσχει και από ψυχική νόσο.

[jock77]

Αφού οι γιατροί δέχονται να κάνουν γνωματεύσεις για τρίτους τότε ναι, σίγουρα θα πάω να ρωτήσω κάποιον ειδικό και για το θέμα του αδελφού μου αλλά ταυτόχρονα και για δικά μου θέματα που έχω. Αλλά όταν επιστρέψω Αθήνα από Σεπτέμβριο. Αν μου πει όμως ότι πρέπει να πάρει αγωγή, τότε τι γίνεται;

Στο σημείο που έχω μπερδευτεί και δεν μπορώ ν’ αποφασίσω, είναι ότι αν κάνει πολύ χοντρό καυγά (διότι θα κάνει είναι σίγουρο) με απειλές και με βία τότε τι να κάνω; Να τον κοιτάμε πάλι; Νομίζω ότι εκεί βασίζετε τελικά στο ότι δεν έχουμε κάνει ποτέ τίποτα για να του βάλουμε όρια. Μήπως είναι σημαντικό να μπουν όρια; Ο ίδιος έχει ξεφύγει όσο ποτέ. Το παίζει μεγάλο αφεντικό και μας κάνει ό,τι θέλει.

Επίσης δεν είμαι σίγουρη εάν μελλοντικά γίνει επικίνδυνος. Επειδή θέλει να μας διώξει, μπορεί να το χοντρύνει το θέμα.
Το να καλέσω την αστυνομία, εάν κάνει κάτι χοντρό, δεν νομίζω ότι θα τον καταστρέψει. Απ’ ότι διαβάζω και σε άλλα νήματα, δεν τους κρατάνε για πολύ.
Στο μόνο που είμαι σίγουρη είναι ότι θα μας κοπανάει ότι τον κλείσαμε σε ψυχιατρείο.

Cat, μην γεμίζεις άλλο το μυαλουδάκι σου απορίες.. το πρώτο βήμα είναι να ζητήσεις την βοήθεια ψυχολόγου. Δεν είπα όμως σε καμία περίπτωση οτι θα κάνει γνωμάτευση σύμφωνα με αυτά που θα του πείς εσύ.. αλλά θα έχει άποψη. Θα σου πεί αν υπάρχει πιθανότητα και ίσως σου αναλύσει κάποιες ψυχικές ασθένειες.. Χωρίς να δεί ο ιατρός τον "ασθενή" δεν κάνει ούτε γνωματεύσεις ούτε προτίνει ούτε δίνει αγωγές. Σε καμία των περιπτώσεων. Δεν θα πάς εκεί με σκοπό να βγάλεις τον αδερφό σου ψυχασθενή αλλά να ζητήσεις εσύ βοήθεια στο πώς να διαχειριστείτε έναν άνθρωπο με τέτοια συμπεριφορά. Δεν πάμε στον ψυχολόγο εκ μέρους κάποιου άλλου.. όπως δεν πάμε σε κανέναν ιατρό. Και μέσα απο την συζήτηση που θα κάνετε ίσως καταλήξετε σε έναν τρόπο που να δουλέψει να προσεγγίσει ο ίδιος κάποιον ψυχολόγο ή να βρείτε έναν τρόπο να προσεγγίσει ψυχολόγος εκείνος.
Όλες αυτές τις ερωτήσεις "τι να κανω τότε".. αυτά είναι που θα συζητήσεις και με τον ψυχολόγο. Εμείς οτι και να σου πούμε απλά θα σε μπερδέψει περισσότερο και θα μπερδέψει και την κατάσταση περισσότερο. Ο ειδικός ξέρει καλύτερα πως να σας βοηθήσει απο τον κάθε ένα μας εδώ πέρα. Οπότε για μένα αυτή είναι η μόνη λύση... ένα βήμα την φορά. Απευθυνθείτε σε ένα ψυχολόγο, πείτε του τι συμβαίνει και μέσα απο την συμβουλευτική θα σας καθοδηγήσει. Ακόμη και αυτό για την αστυνομία που λές (που βλέπω οτι επιμένεις),καιτα όρια κτλ μπορείτε επίσης να το συζητήσεις με τον ψυχολόγο.
Δεν χρειάζεται να περιμένεις μέχρι το Σεπτέμβριο..μπορείς με τους γονείς σου να πάτε αύριο κιόλας σε ένα ειδικό και όλα αυτά που ρωτάς εδώ να τα ρωτήσετε και εκεί και να αρχίσετε έτσι να προσπαθήσετε να βρείτε ένα έλεγχο σε όλη αυτή την κατάσταση.

[αλεξανδρος_77]

δε νομιζω να δεχτει ποτε να παρει αγωγη μου θυμιζει λιγο ενα μακρυνο συγγενη που του ελεγαν ολοι πηγενε σε γιατρο και αυτος κατεπεσε και δε ακουσε κανενα ειναι προτημοτερη η δικη μου λυση να το παιζω παπια και κουφος

η φραση να βαλει μυαλο σε εσενα ταιριαζει αυτος ειναι αλλο φρουτο

υπαρχουν ανθρωποι πχ που επιβιωνουν χωρις αγωγες αυτος ανηκει στη καταγορια αυτου που τα κανει γης μαδιαμ και επιμενει..

[Cat]

Cat, μην γεμίζεις άλλο το μυαλουδάκι σου απορίες.. το πρώτο βήμα είναι να ζητήσεις την βοήθεια ψυχολόγου. Δεν είπα όμως σε καμία περίπτωση οτι θα κάνει γνωμάτευση σύμφωνα με αυτά που θα του πείς εσύ.. αλλά θα έχει άποψη. Θα σου πεί αν υπάρχει πιθανότητα και ίσως σου αναλύσει κάποιες ψυχικές ασθένειες.. Χωρίς να δεί ο ιατρός τον "ασθενή" δεν κάνει ούτε γνωματεύσεις ούτε προτίνει ούτε δίνει αγωγές. Σε καμία των περιπτώσεων. Δεν θα πάς εκεί με σκοπό να βγάλεις τον αδερφό σου ψυχασθενή αλλά να ζητήσεις εσύ βοήθεια στο πώς να διαχειριστείτε έναν άνθρωπο με τέτοια συμπεριφορά. Δεν πάμε στον ψυχολόγο εκ μέρους κάποιου άλλου.. όπως δεν πάμε σε κανέναν ιατρό. Και μέσα απο την συζήτηση που θα κάνετε ίσως καταλήξετε σε έναν τρόπο που να δουλέψει να προσεγγίσει ο ίδιος κάποιον ψυχολόγο ή να βρείτε έναν τρόπο να προσεγγίσει ψυχολόγος εκείνος.
Όλες αυτές τις ερωτήσεις "τι να κανω τότε".. αυτά είναι που θα συζητήσεις και με τον ψυχολόγο. Εμείς οτι και να σου πούμε απλά θα σε μπερδέψει περισσότερο και θα μπερδέψει και την κατάσταση περισσότερο. Ο ειδικός ξέρει καλύτερα πως να σας βοηθήσει απο τον κάθε ένα μας εδώ πέρα. Οπότε για μένα αυτή είναι η μόνη λύση... ένα βήμα την φορά. Απευθυνθείτε σε ένα ψυχολόγο, πείτε του τι συμβαίνει και μέσα απο την συμβουλευτική θα σας καθοδηγήσει. Ακόμη και αυτό για την αστυνομία που λές (που βλέπω οτι επιμένεις),καιτα όρια κτλ μπορείτε επίσης να το συζητήσεις με τον ψυχολόγο.
Δεν χρειάζεται να περιμένεις μέχρι το Σεπτέμβριο..μπορείς με τους γονείς σου να πάτε αύριο κιόλας σε ένα ειδικό και όλα αυτά που ρωτάς εδώ να τα ρωτήσετε και εκεί και να αρχίσετε έτσι να προσπαθήσετε να βρείτε ένα έλεγχο σε όλη αυτή την κατάσταση.

Για πρακτικούς λόγους δεν είναι εφικτό να πάω πριν τον Σεπτέμβριο, ούτε φυσικά αύριο. Δεν έχω κανέναν να με αντικαταστήσει εδώ στη δουλειά. Πρέπει να είμαι όλη μέρα εδώ. Επίσης και η μητέρα μου δεν μπορεί να φύγει. Επιπλέον, εδώ στην ευρύτερη περιοχή δεν υπάρχει ψυχίατρος, πρέπει να πάνε κάπου πιο μακρυά. Γενικά οι γονείς μου δεν θα πάνε ποτέ οι ίδιοι σε ψυχίατρο, είναι "παλαιάς κοπής". Αν δεν ήταν, θα είχαν πάει δεκαετίες πριν να ζητήσουν βοήθεια. Είναι άλλη γενιά.