Originally Posted by
GeorgeGr1
"απλα νιωθεις μαλακας που εισαι πιο δοτικος ανθρωπος"
Πολλες φορες χωρις να το αντιλαμβανεσαι, σε αυτη τη φραση κρυβεται η καταστροφη ερωτικων και φιλικων σχεσεων.
1ον δεν σου επιβαλει κανεις να εισαι πιο δοτικος
2ον αν σταθεις σε καποιον επειδη το θελεις, αυτο δε σημαινει οτι ο αλλος ειναι σε θεση να σε παντρευτει ερωτικα ειτε φιλικα.
3ον η δοτικοτητα μπορει να γινει ενοχλητικη για τον αλλο και να αντιλαμβανεσαι το αντιθετο.
Εχω φιλο κολλητο εδω και 35 χρονια. Ειμαστε πραγματικα ενα. Ποτε δεν εχω κοιμηθει σπιτι του, ουτε αυτος στο δικο μου.
Ποτε δεν παω απροσκλητος σπιτι του, ουτε αυτός στο δικο μου.
Οταν βαριέμαι η βαριέται και δε γουσταρουμε τιποτα, το λεμε στα ισια χωρις υπεκφυγες.
Δεν πιεζει ποτε κανεις τον αλλο να του κανει παρεα και δεν παρεξηγειται ποτε το οχι.
Δεν λυπαται κανεις κανεναν.
Δεν συναντιόμαστε για να κλαιμε την μοιρα μας.
Απλα ετσι εγινε και γι αυτο θα κρατησει μια ζωη.
Αλλον το ξεκοψα τελειως γιατι εγινε αθελα του πιεστικος. Ερχοταν στο σπιτι απροσκλητος, οταν θα ελεγα βαριεμαι επεμενε μεχρι αηδιας, επιδιωκε στενη οικειότητα χωρις να σκεφτεται αν ενοχλει τον αλλον και σιγουρα ενοιωθε δοτικος.
Ο αμοιβαιος σεβασμος του προσωπικου χρονου, χωρου, στιγμων, επιλογων του αλλου, χτιζει την οικειοτητα, την εμπιστοσυνη και κυριως την ανεση σε μια σχεση και φερνει 2 ανθρωπους πολυ πιο κοντα.
Υποψη δε λεω οτι εσυ ησουν ετσι, απλα αναφερω καποια πραγματα που εχω συμπαιρανει απο δικες μου σχεσεις.