ευχαριστώ πολύ. Διάβασα προσεχτικά τι έχεις γράψεις. Ανέφερες για συγγενείς. Το είχες πει σε κανέναν αυτό?Quote:
Originally Posted by stin korifi
Printable View
ευχαριστώ πολύ. Διάβασα προσεχτικά τι έχεις γράψεις. Ανέφερες για συγγενείς. Το είχες πει σε κανέναν αυτό?Quote:
Originally Posted by stin korifi
Remedy, δηλαδή ΄κάνεις τον ίδιο έρωτα με μια γυναίκα που ξέρει κάποια πράγματα και με κάποιαν που ξέρει λίγα ή ελάχιστα; Και όταν δεν της αρέσει ο στοματικός έρωτας τι γίνεται; Είμαι σε πολύ μεγάλη πόλη. Ήλθα όμως πρόσφατα και δεν έχω γνωστούς. Αλλά και να είχα σε ποιον θα μιλούσα για το τι με αποαχολεί για να μου συστήσει; Ήδη πήγα σε ένα και την άλλη εβδομάδα θα πάω σε άλλους δύο, για να δω τι θα κάνω. Τους βρήκα από το ιντερνετ. Πράττω όμως σωστά; Αν κάποιος έχει καταλάβει τι με απασχολεί. γνωρίζει κάποιον που μπορεί να με βοηθήσει υπεύθυνα, σύντομα και με σοβαρότητα, μπορώ να του στείλω το ι μαιλ μου να μου συστήσει. Δεν μπορεί να μην γνωρίζει κάποιος και να μην έχει αντιληφθεί τι με απασχολεί. Σε φόρουμ ψυχολογίας είμαι...........
οταν λεω μεγαλη πολη, εννοω αθηνα- θεσσαλονικη, γιατι γι αυτες τις πολεις μπορεις να βρεις συστασεις για ψυχοθεραπευτες, ακομα κι απο ατομα εδω μεσα που εχουν μεγαλη εμπειρια μαζι τους.
οσο για τις πιπες...
φυσικα η μεγαλυτερη ερωτικη εμπειρια ειναι προτιμοτερη απο την λιγοτερη, αλλα το σεξ δεν ειναι σπορ, ειναι κυριως επιθυμια- ενστικτο- χημεια...
και με μικροτερη εμπειρια μια κοπελα, αν σε θελει και την θελεις , ειναι μια χαρα, και πολυ προτιμοτερη απο την εμπειροτερη γυναικα ,που ομως δεν επιθυμεις.
αν ΔΕΝ το κανει καθολου το συγκεκριμενο ομως (πιπες), την απωθει και την αηδιαζει, ε ναι, υπαρχει θεμα κι αν σου ειναι τοσο απαραιτητο, θα πρεπει να βρεις μια αλλη...
αν ομως προτιμας γενικοτερα τους ανδρες απο τις γυναικες, ειναι φυσικο και ο στοματικος ερωτας απο αυτους να σου φαινεται και καλυτερος, γιατι απ οτι ειπαμε, προεχει η επιθυμια...
Remedy, οι συκεκριμένες που είχα δίπλα μου σχεδόν δε το έκαναν καθόλου. Είμαι θεσσαλονίκη. Ποιος λοιπόν μπορεί να μου συστήσει κάποιον που με βάση το ιστορικό μου θα με βοηθήσει υπεύθυνα, σωστά και το ταχύτερο δυνατό; Η μήπως πρέπει να πω πρώτα ποιους στόχους θα ήθελα να πετύχω με την βοήθειά του;
Εκει που διαβσει το "οι συκεκριμένες που είχα δίπλα μου σχεδόν δε το έκαναν καθόλου. Είμαι θεσσαλονίκη. Ποιος λοιπόν μπορεί να μου συστήσει" νομιζα οτι θα συνεχιστει "καποια που κανει πιπες" αχαχαχαχα
σορρυ ειμαι αυπνη και ειχα δυσκολο μερονυχτο.
Carrie, συγνώμη, αλλά λίγο υπερβολικό απ' την πλευρά σου....... Εδώ ανοίγω την ψυχή μου, την ζωή μου και ζητάω βοήθεια........
ε μαπηγαινε πολυ! Στην ιδια παραγαφο το ειχες! :P Λιγο χιουμορ επισης ποτε δεν εβλαψε κανεναν!
To thema mou gia emena den einai asteio..... kai prospatho na voithitho....
Δεν εχω καταλαβει αν θες να ανακλυψεις τον εαυτο σου, η επειδη τονε χεις ανακαλυψει και δε σου αρεσει κατι θες να το αλλαξεις ή να προσπαθησεις να το αποδεχτεις.. ειναι λιγο μπερδεμενο το τι ζητας..
Αυτό που ζητάω είναι: να δημιουργήσω δική μου οικογένεια, εννοείται με μια γυναίκα, την οποία να την αγαπώ, να μην έχω ομοφυλόφιλες σκέψεις και αν το τελευταίο δε γίνεται να βρω τρόπο να το χειρίζομαι, ώστε να μην με κάνει να αισθάνομαι άσχημα και αντί τις ομοφυλόφιλες σκέψεις να είμαι αφοσιωμένος στην γυναίκα μου. Το έκανα σαφές;
Αυτό που σου έγραψα και δεν κατάλαβες συνοψίζεται στο ότι: η αυτοπεποίθηση βοηθά παντού, όμως δεν μπορεί να σβήσει αυτόματα τις ομοφυλόφιλες τάσεις / σκέψεις.
Τώρα, σε αυτά που ζητάς (μέσω μιας ψυχοθεραπείας):
-το "να μην έχω ομοφυλόφιλες σκέψεις" δεν γίνεται
- το "αντί τις ομοφυλόφιλες σκέψεις να είμαι αφοσιωμένος στην γυναίκα μου", καθώς και το "να την αγαπώ", γίνονται μόνο αν σου βγαίνει αβίαστα
Αυτά λοιπόν όσο κι αν είναι δικές σου επιθυμίες, δεν μπορούν να αποτελέσουν στόχο μιας θεραπείας.
και τέλος
- το "να δημιουργήσω δική μου οικογένεια" και το "να βρω τρόπο να το χειρίζομαι (τις ομοφυλόφιλες σκέψεις) ώστε να μην αισθάνομαι άσχημα", αυτά ναι γίνονται. Μέσω δηλαδή της ψυχοθεραπείας γίνεται να διερευνήσεις τον τρόπο που σχετίζεσαι, καθώς και τον τρόπο που ανακαλύπτεις, αποδέχεσαι και διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου.
Σε ευχαριστώ πολύ Marina. Και τώρα: πώς επιλέγω ψυχοθεραπεύτρια με δεδομένο ότι δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε και χρήματα για χάσιμο; Πήγα σε μια ψυχιοθεραπεύτρια και μια ψυχίατρο-ψυχαναλύτρια. Την Πέμπτη θα πάω σε άλλη ψυχοθεραπεύτρια. Οι δύο που πήγα ασχολήθηκαν με το ιστορικό μου. Μήπως πρέπει να ξεκινήσω από εκεί που πήγα πρώτα για ένα διάστημα και αν δε δω αποτελέσματα να πάω σε άλλη; Και αν έτσι είναι το σωστό ποιο είναι το εν λόγω χρονικό διάστημα;
Γεια σου κορυφή! Ωράιο νικ! χεχε! ;) Παρακολουθώ το θέμα σου και έχω κάποιες ερωτήσεις που ίσως σε βοηθήσουν να ξεκαθαρίσεις το τοπίο μέσα σου. Στην σεξουαλική ανθρωπογεωγραφία υπάρχουν δίαφορες κατήγοριες σεξουαλικού προσανατολισμού. Υπάρχουν άνθρωποι που δηλώνουν για παράδειγμα ότι είναι ετεροφυλόφιλοι συναισθηματικά αλλά σεξουαλικά μπορούν να λειτουργήσουν και με τα 2 φύλα. Και εγώ λοιπόν ερωτώ έχεις ερωτευτεί ποτέ άντρα; Ή μπορείς ν' απολαμβάνεις μόνο την σαρκική έλξη και πρωτίστως αυτό που σε ενδιαφέρει συναισθηματικά είναι η γυναίκα; αν είναι έτσι, εγώ δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα, ίσα ίσα κιόλας, οι περισσότεροι άνθρωποι έτσι λειτουργούν, φυσική τάση η οποία έχει καλά καταπιεστεί από την κοινωνική υποκρισία. Αυτό που μου έκανε εντύπωση έιναι ότι δεν δείχνεις συναισθηματικά τραυματισμένος από τις πρώιμες σεξουαλικές εμπειρίες με άτομα του περιβάλλοντος σου. Μήπως το καταπιέζεις και δεν θέλεις να φανεί ούτε εδω; Αν ναι τότε σου συνιστώ να μας ανοιχτείς για να σου φύγει αυτό το βάρος. Επίσης ήθελα να σταθώ και στο ότι καταφεύγεις στους άντρες μετά από μία απογοήτευση ή δυσάρεστο γεγονός, αυτό είναι συχνό φαινόμενο σε άντρες κατά τ' άλλα ετεροφυλόφιλους. Όσο για το θέμα του θεραπευτή μην αλλάζεις με το πρώτο γιατί πηγαίνοντας σε πολλούς, στο τέλος θα μπερδευτείς. Δώσε χρόνο στον θεραπευτή σου για να τον γνωρίσεις και να σε γνωρίσει καλύτερα. Μία ανθρώπινη σχέση είναι και αυτή και πρέπει να υπάρχει χημεία και ταίριασμα για να δεις αν θα συνεργαστείτε σωστά. Κατά προτίμηση πήγαινε σε κάποιον που ν' αναφέρει ότι ασχολείται ειδικότερα με σεξουαλικά προβλήματα. Αυτά! Ελπίζω να βοήθησα :) Α! Έχω υπόψην μου κάποιον στην Θεσσαλονίκη αν σε ενδιαφέρει. ΥΓ και μην χαλιέσαι για την ηλικία, άντρας είσαι και στα 50 παντρεύεσαι! Stay cool Baby! Ας ρωτήσω και τ'αλλα μέλη:ΠΑΙΔΙΑ, ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΩ ΟΝΟΜΑ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ Η ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ?
Α, με λίγα λόγια έχεις πειστεί πως η ομοφυλοφιλία φτιάχνεται, πως οι επιθυμίες σου μπορούν να εξαφανιστούν στο πυρ το εξώτερον αν σώνει και καλά επιθυμείς γυναίκες και όχι άντρες, πως τα ορμέμφυτά σου είναι αγνά στρέιτ καθαρόαιμα αλλά πλανεμένα γιατί τραυματίστηκες, πως θα το ξεπεράσεις και θα γίνεις ένας κανονικός άντρας που θα αποκτήσει γυναίκα, καναπέ με σεμέν και δυο-τρια καλοχτενισμένα παιδάκια και τότε θα είσαι αυτός που ΕΣΥ θέλεις και όχι αυτός που σε "έκαναν".
Γιατί κάτι δεν μου ακούγεται παρά ως άμυνα και απώθηση?
Έχεις σκεφτεί το τρομακτικό πράγματι, όλα τα περιστατικά που σου έτυχαν να ήταν ομοφυλοφιλικής φύσης και προσανατολισμού γιατί μπορεί να είσαι gay ή bisexual oriented άνθρωπος και όχι γιατί σου έλειπε έπαινος, ζούσες στην επαρχία, η μητέρα σου ήθελε κορίτσι και η ψυχοθεραπεία που έκανες να ήταν άσχετη με το αντικείμενο της αποδοχής της σεξουαλικότητάς σου και ανίκανη εκ φύσεως και παράδοσης ώστε να σε πάει αντί στο σωστό και πρέπον στο αληθινά υπαρκτό και στην εγκατάλειψη της σανίδας της απώθησης ώστε να πέσεις για κολύμπι χωρίς το οχυρό αυτό που έχει στηθεί?
Αν ίσχυαν όσα έγραψες, τότε η απώθησή σου θα ήταν για το αντρικό φύλο, αφού οι κακοποιητικές εμπειρίες ήταν της ιδίας φύσης.Όμως σύμφωνα με σένα δεν είναι, είναι απλά μάσκα της ετεροφυλοφιλίας σου που κάποτε θα φανεί και τότε θα πάρεις τον λαχταρισμό ανδρισμό πίσω.
Ρε ποιοι τα λένε ακόμη αυτά τα κατσαρά, έλεος!
Δεν αμαρτάνεις, δε θα καείς στην κόλαση, δεν πάσχεις από τίποτε, δε θα βγάλεις ουρά και κέρατα. Όσο φυσιολογικό είναι να επιθυμείς ένα γυναικείο σώμα, τόσο φυσιολογικό είναι να επιθυμείς ένα αντρικό jim. Είναι ίδιο εντελώς και ομοιοτρόπως μια χαρά χαρούλα.
Δε "φταίει" κανείς, γιατί δε χρειάζεται να φταίει κανένας και όσο το λες αυτό στον εαυτό σου τόσο μένεις στο ράφι. Δεν είν΄κακό το ράφι, όσο είναι μια συνειδητή επιλογή ενός ατόμου, όχι μια κατασκευή τιμωρίας που έχει επιβάλλει γιατί αυτό που επιθυμεί, ε, δεν είναι της πρεπούσης.
Υπάρχουν και σχολές ψυχοθεραπείας όπως η affirmative, που δεν αλυσοδένουν σε μπαρούφες για "γιατρειές" και 'αλλαξοπίστησε γιατί ο επαναπρογραμματισμός σου είναι καθήκον και δύναται".
Δεν ημπορεί, δεν δύναται, δεν έχεις χαλασμένα σώψυχα, δεν έφαγες το μήλο του φιδιού αντί για την Εύα και έχασες τον παράδεισο για πάντα. Το σώμα σου επιθυμεί αυτό που επιθυμεί, όπως εσύ κι αν το κρίνεις. Δεν εξαρτάται από ερμηνείες και αναλύσεις παρελθοντικές και δεν το ενδιαφέρουν οι κρίσεις σου, ούτε οι σχολές τύπου 100 χρόνια μοναξιά στο ντιβάνι του φρόυντ.
Δεν υπάρχει κοπτοράπτης μάρκας ψυχοσίνγκερ για να σου κόψει το ανεπιθύμητο να ράψει το επιθυμητό, όσο κι αν στο τάζουνε γιατί έχουν ίδιον συμφέρον.
Αυτή είναι η άποψή μου, δίχως να θέλω να σε κάνω να νιώσεις πιο άσχημα απ' ό,τι εσύ σε κάνεις με τις διαταγές και τις απαγορεύσεις σου.
Gypsy Cello, δεν έχω ερωτευτεί ποτέ με άνδρα ούτε και πρόκειται. Το αίσθημα του έρωτα μ' ενδιαφέρει με τις γυναίκες, αν και νομίζω ότι δεν το έχω νιώσει ακόμα. Μπορούσα άραγε με όλους αυτούς τους προβληματισμούς; Δεν μ' ενδιαφέρει τίποτα άλλο από ένα άνδρα, παρά μόνο νιώθω μερικές φορές σαρκική έλξη. Σχετικά με τις εμπειρίες από το περιβάλλον μου, χάνω το χαμόγελό μου, όταν σκεφτώ ότι με χρησιμοποίησαν....Οι ίδιοι δεν ξέρω πώς αισθάνονται, αλλά συμπεριφέρονται σαν να μην συνέβη ποτέ τίποτα. Πώς εξηγείται ετερόφυλοι άνδρες μετά από στεναχώρια ή απογοήτευση να καταφεύγουν σαρκικά σε άνδρες; Ποιος είναι ο χρόνος που πιστεύεις ότι είναι αρκετός να αφιερώσω στον ψυχοθεραπευτή μου, για να πετύχω όσα περισσότερα μπορώ και έγραψε και η Μarina; Πιστεύεις ότι χρειάζομαι ψυχίατρο ή ψυχοθεραπευτή; Θα σε παρακαλούσα αν μου συστήνεις κάποιον με σοβάρότητα να σου στείλω το ηλεκτρινικό μου ταχυδρομείο.....Όποιος παρακαλουθεί από την αρχή την ιστορία μου καταλαβαίνει πόσο θέλω να βοηθηθώ....... Σε ευχαριστώ πολύ....................................
Ηρώ, ας πούμε ότι όσα λες είναι ωραία και καλά....... Και αφού νιώθω ότι θέλω να παντρευτώ και να αγαπήσω μια γυναίκα, πλην όμως νιώθω ενοχές απέναντι σε εκείνη για ό,τι μου συμβαίνει; Δεν πρέπει με κάποιο τρόπο να βοηθηθώ στον χειρισμό όλων αυτών; Διαφωνείς με όσα γράφει η Μαρίνα; Πάντως ψυχολογική ισορροπία δεν νιώθω να έχω...............και νιώθω ότι θέλω να βοηθήσω τον εαυτό μου
Γεια σου και πάλι κορυφή. Εννοείται θα σου συστήσω κάποιον με σοβαρότητα, γι' αυτό είμαστε εδώ. Μάλιστα ήθελα να πάω και ΄γω σ' αυτόν για την κατάθλιψη μου αλλά ψιλοντρεπόμουν γιατί είμαι γυναίκα και δεν μπορώ με άντρα ψυχίατρο. Θα σου στείλω prive μήνυμα γι' αυτό. Απ' ότι γνωρίζω σίγουρα, επίσημα και από τον νόμο, στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται οι έννοιες του ψυχιάτρου ο οποίος χορηγεί και φάρμακα και του ψυχολόγου ο οποίος δεν δύναται να το κάνει αυτό. Αυτός που σου λέω εγώ είναι ψυχίατρος. Το ενδεδειγμένο διάστημα για ν' αποφασίσεις αν σου ταιριάζει, θα το αποφασίσεις εσύ βλέποντας πως τα πηγαίνετε, δεν μπορώ να στο πω εγώ. Όσον αφορά τις απογοητέυσεις που σε οδηγούν σε ομοφυλοφιλία, εννοούσα πως υπάρχει μια λανθάνουσα τάση μέσα μας η οποία εκδηλώνεται κάτω από κατάλληλες συνθήκες.
Στην Κορυφή. Πιστεύω οι ομοφυλοφιλικές σου σκέψεις έχουν τη ρίζα τους στα περιστατικά που είχες με άτομα του συγγενικού σου περιβάλλοντος και μάλιστα σε πρώιμη ηλικία. Σε ηλικία δλδ που δεν έχεις την ωριμότητα να ξεχωρίσεις το καλό από το κακό, που όμως η επαφή είτε με το ένα είτε με το άλλο κινεί το ενδιαφέρον αλλά συνάμα και αποτυπώνεται στη σκέψη. Απ εκεί και πέρα αρχίζει κανείς να το σκέφτεται, του κινεί το ενδιαφέρον και μπαίνει και στον πειρασμό να το ξαναδοκιμάσει άμα του δοθεί η ευκαιρία. Έτσι είναι; Βέβαια συνέτεινε και το ότι, όπως λες δεν είχες τόσα χρόνια κάτι το αξιόλογο στις σχέσεις με το άλλο φύλο, δεν γνώρισες καλά το άλλο φύλο ώστε να σου φύγει σταδιακά εντελώς το ομοφυλοφιλικό συναίσθημα. Για σένα πιστεύω το συναίσθημα αυτό ήταν κάτι σαν επίκτητο, με απαρχή τα περιστατικά, δεν είχε την τάση αυτή.
Ως προς το να δημιουργήσεις οικογένεια και για την πεσμένη σου αυτοπεποίθηση, θα λεγα ότι τα δυο αυτά είναι αλληλένδετα. Η χαμηλή αυτοεικόνα σε απωθεί από το να πλησιάσεις αυτές που πραγματικά σου αρέσουν ή να ξανοιχτείς σε γυναίκες που ήδη γνωρίζεις και σαν αποτέλεσμα ο στόχος μένει ανεκπλήρωτος!! Στη χαμηλή αυτοεκτίμηση σε οδήγησαν αρνητικές καταστάσεις της ζωής σου, αποτυχίες ή συμπεριφορά του οικογενειακού, φιλικού κλπ περιβάλλοντος σου. Σου στέρησαν τη δυνατότητα ή οι συνθήκες δεν σου παρέσχαν την ευκαιρία να βγάλεις στην επιφάνεια τον θετικό σου εαυτό, τις ικανότητες και τα ταλέντα σου, αλλά όλα αυτά τα πλην που με διάφορους τρόπους σου υπέβαλλαν από την παιδική σου ηλικία αποτύπωσαν στη σκέψη σου μια αρνητική εικόνα για εσένα. Η εικόνα αυτή διατηρήθηκε μέχρι σήμερα, μπορεί και να ενδυναμώθηκε και ότι σου προκύπτει στην καθημερινή σου ζωή πρέπει απαραίτητα να περάσει μέσα από το πρίσμα αυτής της εικόνας, και αυτό με τον καιρό μπορεί να το κάνεις αυτόματα και ασυναίσθητα. Άρα δυσκολεύει η επίτευξη αυτού το οποίο θέτεις ως τελικό στόχο, δλδ οικογένεια. Σκέφτηκες αυτό: Μήπως έχεις μέσα σου τις δυνάμεις αλλά δεν τις χρησιμοποιείς για όλους αυτούς τους λόγους;
Θα σου συνηστούσα μορφή ψυχοθεραπείας όχι ψυχαναλυτική, αλλά γνωστικοσυμπεριφορική, που δίνει παραπάνω σημασία στο τώρα παρά στο να αναμοχλεύει γεγονότα του παρελθόντος και η οποία μέσα από τις τεχνικές της σε μαθαίνει να βρεις αυτές τις δυνάμεις και να τις βγάλεις στην επιφάνεια. Σε βοηθά επίσης μέσα από τα δικά σου θετικά να τονώσεις την αυτοπεποίθηση σου.
εγω σιγουρα δεν ειμαι ειδικη να απντησω αλλα σαν στελλα κ σαν ατομο γενικα θα σου ελεγα οταν αγαπησεις καποια γυναικα να της τα αποκαλιψεις ολα κ αυτη αν σαγαπαει θα καταλαβει κ θα βοηθησει αλλα εκτος απο αυτο αν εισαι καλα μαζι της σιγουρα δεν θα σκεφτεις καποιον αλλο ειτε αντρα ειτε γυναικα...εσυ μπορει να γινεις πολυ καλυτερος οικογενιαρχης απο ενα στρειτ αυτο δεν εχει σημασια απλα να βρεις τον καταλληλο ανθρωπο...ειμαι λιγο ρομαντικη κ τα βλεπω αλλιως?δεν ξερω αν σε βοηθησα καθολου παντως μην αισθανεσαι ασχημα με τον εαυτο σου
Ναι κορυφή, από κάπου όμως προέρχονται οι ενοχές, από πού?
Δική μου άποψη, προέρχονται από συγκρούσεις του θέλω με το πρέπει.
Αν λοιπόν το "πρέπει" δεν είναι φυσικό αλλά τεχνητό και δε συμβαδίζει με ό,τι σου λέει το ίδιο σου το κορμί, με το θέλω δλδ,
τότε
ό,τι σου λέει δεν το αφουγκράζεσαι, και έχεις το πρέπει να σε καθοδηγεί και να σηματοδοτεί την ύπαρξή σου ολάκερη.
Συγγνώμη, οικογένεια μπορεί μόνο να έχει ένας άντρας με μία γυναίκα? Γιατί ακριβώς?
Ο Elton John με τον επί χρόνια σύντροφό του που υιοθέτησαν τον Ζάκαρι, οικογένεια δεν έχουν? Aμί, έχουν.
'Η δύο λεσβίες δε μπορούν επίσης να φτιάξουν δική τους οικογένεια? Γιατί ακριβώς?
Trans άτομα? Αμφί? Intersex? Asexuals? queer/questioning? Τwo spirited?
Πού είναι το δικό τους δικαίωμα στην οικογένεια και γιατί τους στερείται από τον ελληνικό νόμο?
Άρα η σεξουαλικότητά σου δε θα έπρεπε να έχει σχέση με το δικαίωμά σου στην οικογένεια, γιατί τα κριτήρια για να γίνεις
ικανός γονέας δεν περιλαμβάνουν το τι κάνεις στο κρεβάτι σου, με ποιο σώμα καυλώνεις, τι χαρακτηριστικά έχει αυτό από άποψη φύλου,
ή άλλες τρίχες κατσαρές. Αν λοιπόν το κριτήριο πάει σύμφωνα με το νόμο ενός κράτους, τότε μόνο οι ετεροφυλόφιλοι δικαιούνται να είναι γονείς,
γιατί μόνο αυτοί έχουν την ικανότητα να μεγαλώσουν ένα παιδί με όσα αυτό χρειάζεται για την ομαλή συναισθηματική και σωματική υγεία.
Εδώ γελάμε τρανταχτά, λολ, γιατί όσους κακοποιητικούς γονείς ξέρουμε, είναι όλοι τους ετεροφυλόφιλες/οι/α χεχ, αφού αυτοί είναι οι εγκεκριμένοι και οι εκλεκτοί, λόλεν!
Θα σου συνεχίσω μετά, γιατί βγήκε μια δουλίτσα.:)
Ο ρομαντισμός και το να θέλει μια γυναίκα να βοηθήσει τον άντρα είναι σπάνια πράγματα στην εποχή μας. Πρώτη φορά συναντώ τέτοια απάντηση στο φόρουμ. Πολύ καλό Στέλλα!Quote:
Originally Posted by ram
ευχαριστω πολυ γιαννηQuote:
Originally Posted by ioannis2
Γιάννη,όπως μπόρεσα να καταλάβω από την ψυχοθεραπεία μου τόσα χρόνια, συμφωνώ μαζί σου. Υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να συστήσει ειδικό στην Θεσσαλονίκη που ακολουθεί την γνωστικοσυμπεριφορική ψυχοθεραπεία;
Στέλλα, πολύ όμορφο αυτό που γράφεις, γενικά όμως είναι παρακινδυνευμένο. Όσα εξέθεσα είναι τόσο ιδιαίτερα και τόσο σημαντικά που αν η άλλη δεν τα καταλάβει μπορεί να μου δημιουργήσει μεγαλύτερο πρόβλημα. Ειδικά όταν κατάγεσαι από επαρχεία. Μακάρι όμως να αγαπήσω μια τέτοια γυναίκα που να τα μάθει όλα και να μείνει μαζί μου. Το που θα την βρω είναι το ζήτημα. Και τώρα έρχομαι σε συγκεκριμένα ερωτήματα: επικεντρώνομαι σε αυτές που δεν βλέπω θετικά σημάδια, παθιάζομαι μαζί τους με μια διάθεση να της κατακτήσω και όταν φάω τα μούτρα μου το εισπράττω ως απόρριψη και βυθίζομαι στην ομοφυλοφιλία. Από την άλλη, όταν κάποια την κατακτήσω, αρχίζω τις περισσότερες φορές να βλέπω αρνητικά και επικεντρώνομαι σε καινούριο στόχο. Το ερμηνεύω ως κυνήγι επιβεβαίωσης. Τώρα μου αρέσει μια γυναίκα απ' τον χώρο εργασίας μου, έχω συναίσθημα γι' αυτήν και διαισθάνομαι ότι κάποια στιγμή θα μπει δίπλα μου. Άκουσα ότι μπαίνει και βγαίνει από μια σχέση. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια. Το ενδιαφέρον μου της το έδειξα αλλά δεν είδα ανταπόκριση. Αποκλείεται να μην ανταποκρίνεται και να θέλει να με γνωρίσει περισσότερο μέσα από το κοινό εργασιάκό μας περιβάλλον; Από εκεί που την βομβάρδιζα (μέγα λάθος) τώρα έχω μια διακριτική τυπική φιλική συμπεριφορά μαζί της με χαμόγελο όμως που λέει πολλά. Ή η διαίσθησή μου είναι σωστή ή εγώ πετάω αδικαιολόγητα στα ύψη. Σας παρακαλώ φίλοι μου ειδικά οι γυναίκες να εκφραστείτε πως πιστεύετε ότι μπορώ να την κατακτήσω.....
Gypsy Cello, e mail [email protected]
Πρώτα απ' όλα απομάκρυνε το φλερτ από το εργασιακό περιβάλλον γιατί ως γυναίκα θα είναι αναγκαστικά πιο συντηρητική για να μην της βγει το όνομα από τις κατίνες του γραφείου. Πρότεινε της να τα πειτε κάπου έξω και από κει και πέρα θα δεις.
συμφωνω απολυτα στον εργασιακο χορο δεν νομιζω και κατι να νιωθει οτι θα στο δειξει...βεβαια αν ανταποκρυθει κοιτα μη 'φυγεις' εσυ για αρχη προσπαθησε το λιγο κ βλεπεις...Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Σήμερα της είπα ένα γεια μόνο. Θα την πάρω ωστόσο τηλέφωνο απόγευμα προς βράδυ. Και για να μην ξεχνιόμαστε. Υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε, εφόσον διαβάσει με προσοχή και ενδιαφέρον την ιστορία μου, να μου πει αν κατάλληλος για να με βοηθήσει είναι ψυχίατρος ή ψυχολόγος; Έχω μπερδευτεί...................
Δεν είναι διαταραχή να έχεις ομοφυλοφιλικές τάσεις.Quote:
Originally Posted by stin korifi
Τι να σου κάνει ο ψυχίατρος; Να σου δώσει φάρμακα να σου περάσει? (λολ)
Δουλειά με τον εαυτό σου θες και αυτό μόνο με ψυχαλάλυση/ψυχοθεραπεία μπορείς να το πετύχεις.
Αν κατάλαβα καλά είσαι Θεσσαλονίκη.
Στείλε ένα πμ στον αντμιν που είναι στην ίδια πόλη να σε βοηθήσει
καταλληλος ειναι ενας ψυχοθεραπευτης, και ψυχοθεραπευτες μπορει να ειναι και οι ψυχιατροι και οι ψυχολογοι. Οποτε σημασια εχει κυριως αν ειναι καλος ψυχοθεραπευτης η οχι. Συνηθως οι ψυχολογοι εχουν πραδοση στο χωρο, αλλα οι πιο γνωστοι ψυχοθεραπευτες ειναι ψυχιατροι, οπως ο Μπουκαι και ο Γιαλομ.Quote:
Originally Posted by stin korifi
Υπάρχει κάποιος που αφού διαβάσει με ενδιαφέρον και σοβαρότητα την ιστορία μου να γνωρίζει αν χρειάζομαι ψυχίατρο ή ψυχοθεραπευτή; Γνωρίζοντας θα προσανατολιστώ από την αρχή σωστά....................
Θεοφανία ποιος είναι ο αντμιν και τι είναι το πμ να του στείλω; Οι ερωτήσεις μου μπορεί να φαίνονται αστείες πλην όμως ακόμα δεν είμα τόσο γνώστης του φορουμ. Αν σου φαίνεται καλύτερο απάντησέ μου private
σου έχω στείλει προσωπικό μήνυμα...κοίτα πάνω το μπλε κουτάκι ....:)Quote:
Originally Posted by stin korifi
Ρε αγορίνα ότι και να είναι θα μπορέσει να σε βοηθήσει μην μπερδεύεσαι, χάνεις χρόνο μην μπερδεύεσαι με τυπικούρες..Quote:
Originally Posted by stin korifi
καλησπερα.καταρχας ειμαι φοιτητης ψυχολογιας και αν και δε γνωριζω παρα πολλα εντουτοις εχω καποιες ελαχιστες γνωσεις πανω στο θεμα.Λοιπον, βλεπω οτι οι περισσοτεροι σου δινουν συμβουλες χωρις να γνωριζουν και σου πλασαρουν τις πεποιθησεις τους ως "αρχες" (καπου ακουσα οτι ειναι γενετικος παραγοντας!!! και καπου αλλου οτι δεν αλλαζεις οτι και να κανεις) εγω το μονο που μπορω να σου πω ειναι οτι στο παρελθον ειχε δοκιμαστει μια διαδικασια συμπεριφοριστικης μεθοδου σε ομοφυλοφυλους με θεαματικα αποτελεσματα(1/3 αλλαξε προτιμησεις!)Αν και προσωπικα δε το θεωρω διαταραχη εντουτοις ειναι ευκολο απο αυτα που γραφεις, να εντοπισει κανεις οτι βρισκεσαι σε μια συγκρουση (οικογενεια<->ομοφυλοφυλια).οποτε αν θεωρεις ακομα οτι επιθυμεις να "αλλαξεις" δοκιμασε μια επισκεψη σε εναν συμπεριφοριστη.(αν και η ηλικια σου κανει τα πραγματα ακομα πιο δυσκολα).
Σε ευχαριστώ katatonia. Πώς βρίσκω τον συμπεριφοριστή; Διάβασες όλη την ιστορία μου; Το γεγονός ότι έκανα ψυχοθεραπεία στο παρελθόν δεν βοηθά σχετικά με τον παράγοντα ηλικία που έθιξες;
διαβασα τη πρωτη σελιδα, μετα ειδα τις απαντησεις.....και δεν αντεξα.τωρα πως να βρεις εναν καθαρα συμπεριφοριστη ειναι λιγο δυσκολο...οι περισσοτεροι λεγοτανται γνωστικο-συμπεριφοριστες αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν εχουν καμια σχεση με το δογμα του συμπεριφορισμου...ψαξε στο ιντερνετ κατι μπορει να βρεις.οταν λες ψυχοθεραπεια τι ακριβως? ψυχαναλυση, γνωστικη , συμβουλευτικη η κατι αλλο? αν δεν βρεις παντως καποιον, δοκιμασε τη ψυχαναλυση(αν δεν εχεις ηδη κανει).Quote:
Originally Posted by stin korifi
Katatonia, αν δεν έχεις διαβάσει όλη μου την ιστορία, διάβασε μόνο όσα γράφω εγώ. Έτσι θα καταλάβεις ακόμα περισσότερα για εμένα. Αυτό που έκανα στο παρελθόν ήταν ψυχανάλυση-ψυχοθεραπεία, η οποία όταν ρώτησα τον ψυχοθεραπευτή μου ποια μέθοδο ακολουθεί μου είπε ότι καθένας του αντικειμένου δίνει το δικό του χρώμα, η δε δική του μέθοδος ήταν λίγο από όλα τα επιμέρους (γνωστική κτλ). Και επειδή καθένας στο είδος του είναι ο καλύτερος θα σε παρακολούσα αν μπορείς να μου βρεις και να μου συστήσεις κάποιον συμπεριφοριστή σε προσωπικό μηνυμα. Σε ευχαριστώ. Πιστεύω να αντιλαμβάνεσαι πόσο προσπαθώ για εμένα τον ίδιο.....
stin korifi, καταλαβαίνω ότι η θεραπεία σου ως σήμερα ήταν βασισμένη λίγο πολύ σε όσα ανέφερε ο ioannis, όμως διαφωνώ κάθετα με τις απόψεις που εξέφρασε. Στο μόνο που συμφωνώ είναι πως στην παρούσα φάση θα ήταν προτιμότερη μια γνωσιακή-συμπεριφοριστική προσέγγιση. Η αμιγώς συμπεριφοριστική που αναφέρει ο katatonia, αλλάζει, όπως λέει και το όνομά της, τη 'συμπεριφορά', όχι τις 'προτιμήσεις'. Αυτό που μπορεί να γίνει, είναι όχι να φύγουν οι σκέψεις και οι προτιμήσεις, αλλά να απαλλαχτείς από το αγχωτικό τους πλαίσιο (γνωσιακή προσέγγιση) και τις συμπεριφορές που επηρεάζουν την καθημερινή λειτουργικότητα (συμπεριφοριστική προσέγγιση). Το να κατανοήσεις από πού προέρχονται (ψυχαναλυτική προσέγγιση) είναι κάτι που έχεις ήδη κάνει, χωρίς όμως αποτέλεσμα και σε κρατά καθηλωμένο σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες.
Ο όποιος ψυχοθεραπευτής, είναι λογικό να παίρνει πρώτα ένα λεπτομερέστατο ιστορικό. Ο χρόνος που θα απαιτηθεί, δεν είναι κάτι προκαθορισμένο, θα καταλάβεις όμως από τις πρώτες συζητήσεις αν ακούς κάτι διαφορετικό κι αν υπάρχει κάτι που νιώθεις ότι σε βοηθά να κάνει κάποια βήματα μπροστά. Χρειάζεται ένας άνθρωπος που, εκτός της κατάλληλης προσέγγισης, να έχει εκπαίδευση κι εμπειρία σε θέματα σεξουαλικότητας και σχέσεων. Μπορεί να είναι ψυχίατρος ή ψυχολόγος, αλλά δεν έχεις λόγο να αναζητήσεις ψυχίατρο.
Προς όλους τους φίλους μου. Έχω ήδη επισκεφθεί 2 ψυχολόγους και 1 ψυχίατρο. Τι είναι χρήσιμο να τους ρωτήσω, για να βοηθηθώ στην επιλογή;
Ρωτα τι πιστευουν οτι παιζει μεγαλυτερο ρολο στο θεμα που αντιμετωπιζεις, η προδιαθεση ή οι εμπειριες που ειχες. Οσοι πιστευουν και τα δυο και δεν ξεχωρισουν κανενα, ισως δινουν αναμενομενη απαντηση. Οσοι πιστευουν οτι ειναι κυριως οι εμπειριες, ισως να μη βουτηξουν στα βαθια. Οσοι ξεχωρισουν λιγο παραπανω την προδιαθεση, ισως ειναι πιο κοντα σ'αυτο που ψαχνεις.Quote:
Originally Posted by stin korifi
Αλλα και παλι, καθενας εδω εχει την αποψη του, εσυ θα κρινεις με ποιον απ'αυτους νιωθεις πιο ανετα για να επιλεξεις.
Εγώ θέλοντας να είμαι σοβαρή, δεν θ 'αντικαταστήσω τον ψυχίατρο. Απλά να σου πω, όπως προανέφερα ότι και η σχέση ψυχιάτρου-ασθενή είναι μια ανθρώπινη σχέση και έιναι θέμα "χημείας". Πιστεύω είναι λάθος να πηγαίνουμε σε πολλούς ταυτόχρονα γιατί ζαλίζεται το κεφάλι μας στο τέλος και άκρη δεν βρίσκουμε. Μείνε στους 2 για να μπορέσεις να συγκρίνεις καλύτερα και να μην ζαλιστείς. Πάντως εγώ πιστέυω ότι μετράνε και οι 2 παράγοντες.
Τι εννοεις?Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello